2/2 yeeeey light chapter lang 'to. Dahu is kyot, no? Bestie ni Chiles yan. Anyway, isa lang po bukas uli kasi sobrang busy pa rin. May foundation week din sa school kaya ayun, daming ganap. Bawi ako kapag tapos na lahat ng ganap ko. Thank you so much for reading! —Twinkle ×
UNTI-UNTING nagugustuhan ni Kevin ang pagtira sa ancestral house ng pamilya ni Serena. Though they're treating him like a helper, he has no problem with that. Tagalinis ng kwadra ng kabayo, tagapakain at tagapaligo ng kabayo maging pag-aasikaso kay Dahu. Ramdam naman niya na hindi mababa ang turing sa kanya ng pamilya ng asawa kaya hindi malaking issue sa kanya iyon. He knew they were just putting him into a test; maybe to see if he's going to give up halfway or what. But why would he give up if he knew that Serena and their son is the prize he's going to get after those stints? Matagal niyang pinangarap na makasama uli ang asawa kahit akala niya ay imposible na iyon kaya bakit siya susuko ngayon? Serena even forgave him for what he did in the past so this little test won't budge him. Kahit siguro alilain talaga siya ng pamilya ni Serena habambuhay ay ayos lang sa kanya basta ba kasama ang mag-ina niya. Kevin is resting right now under the shade of a big tree in the side of the anc
HINDI kaagad nagpakita si Kevin sa pinsan nitong si Nathan at hinayaan lang nito na tawag nang tawag ang lalaki; laging unattended ang cellphone nito at mas pinilit ni Kevin na gawin ang mga utos ng pamilya ni Serena nito. Kevin is slowly turning into a farm boy but Serena could see that he's happy for what he's doing so she doesn't stop him. Ayon kay Kevin, mas nakapagpapahinga pa ito roon kahit na palaging kumikilos ang katawan kaysa sa trabaho na ginagawa nito sa kompanya. Sinabi nga nito na ayaw na nitong bumalik bilang boss ng kompanya nito kaya muntik itong katukan ni Serena sa noo. But Serena also realized that for the past three years, Kevin really had changed. From the ‘young, rich, and arrogant but didn't know how to survive outside billionaire’ back then, ngayon ay marunong na ito sa buhay, marunong nang makisama sa mga taong nakakasalamuha nito sa paligid, at panghuli, marunong na rin itong i-express ang sarili. He could voice out his feelings—be it negative or positive
NILIBOT ni Maeve ng tingin ang buong lugar at napasinghap ito noong dumapo ang mga mata nito kay Serena. Nakita ni Serena ang pamumutla ng mukha ni Maeve. “S-Serena?” halos bulong na anito; natulos sa kinatatayuan. Tumayo si Kevin at agad na tinakpan ang pwesto niya. Madilim ang mukha nito na nakatingin kay Maeve. “What are you doing here? Sinabi ko nang hindi na ako babalik. I don't care about him. Iyong araw na pilitin niya akong pakasalan ang babaeng iyon, pinutol ko na rin ang koneksyon ko sa kanya.”Nasasaktan ang ekspresyon na hinarap ni Maeve si Kevin. “Kahit ba ako, Xavier, hindi mo na tinututuring na pamilya? I was the one who took care of you. I treat you as my younger brother, Xavier.”Naikuyom ni Kevin ang mga kamao. “If you really treat me like what you said, you won't hurt my wife like that. You removed those people I paid to protect her and it messed up everything!”Tumayo si Nathan sa pagkakaupo para hawakan si Kevin dahil mukhang nawawala na ang kalmado nito. Hinawa
HINDI pa rin kumikilos si Nathan, nanatiling nakatitig kay Chiles kaya si Chiles naman, nagtaka sa mariing titig sa kanya ng lalaki. Bumaling si Chiles kay Kevin, nilagay ang isa sa maliit nitong kamay sa mukha ng ama at tinuro si Nathan. “Dada, he stares at Chiles. Why?”Sinasabi ni Chiles na nakatitig si Nathan kay Chiles kaya nagtaka ito. Hinawakan naman ni Kevin ang maliit na kamay ni Chiles na nakadapo sa pisngi nito at hinalíkan iyon, ngumiti sa anak, bago nagsalita at hinarap si Nathan. “He's Chiles. He's my son. You already know him, right?”Napalunok si Nathan at umiling. “N-No, I don't. This is a surprise, really. The one I'm talking about was the tiger. May nakapagsabi sa akin na halos ituring mo nang anak ang alaga mo na iyon na imbes na bumalik ka sa trabaho, nag-aalaga ka ng hayop. He's your son? He's my nephew?”Bakas sa mukha ni Nathan ang excitement at nagtangka itong kunin si Chiles kay Kevin. Lumingon naman si Chiles kay Kevin at noong makita ng bata na hindi umalm
LUMAPIT si Hanni kay Yves at buti na lang ganoon ang ginawa niya dahil noong saktong paglapit niya, nawalan ito ng malay! Mabilis na sinalo ni Hanni si Yves at kahit nabigla ang mga braso niya sa bigat ng lalaki, hindi niya iyon alintana. Maingat niyang niyakap si Yves, sinuri ito gamit ang tingin at mas lalo lang lumakas ang kabog ng dibdíb niya nang makita na may bahid pa ng dugo sa gilid ng labi nito. “Y-Yves, what happened to you?” aniya kahit alam niyang hindi siya naririnig nito sa kawalan ng malay. Kinagat ni Hanni ang labi at tinaas ang nanginginig na kamay para punasan ang medyo basa pang dugo sa mukha ni Yves. Kasabay noon ay ang pagtulo ng luha mula sa mga mata niya. “ACUTE gastroenteritis ang sakit ng patient, Miss. For now, we give him intravenous rehydration because he has severe dehydration. May ilan pang test na gagawin sa kanya. Kapag na-confirm namin na wala nang iba pang komplikasyon sa kanya, bibigyan kita ng reseta para sa mga gamot na kailangan niyang inumin k
AYAW pa rin bitiwan ni Yves si Hanni na nangalay na siya dahil halos kanina pa sila roon. “Yves, let me go, hmm?” aniya. Ngunit mas lalo lang humigpit ang kapit sa kanya nito at ramdam niya ang pag-iling ng ulo nito “Hindi. Dito ka lang.”Pumikit si Hanni, nagbilang ng hanggang sampu ngunit hindi pa rin siya pinawawalan ni Yves kaya nag-decide na siya na itulak ito. Nabigla naman si Yves na halos mapahiga ito sa hospital bed. “H-Hanna?”Tumayo si Hanni at nagpameywang sa harap ni Yves. Nakatitig naman sa kanya ang lalaki na halatang gulat pa rin. Dahil hindi suot ang salamin sa mata, mas maamo ang itsura ni Yves at para itong inosenteng bata na napagalitan. “Mukha bang aalis ako, ha? Sabi kong bitawan mo ako kasi hindi na ako makahinga! Tsaka tingnan mo nga 'yang sarili mo, ang hina mo pa! Tingin mo makakaalis ako na ganyan ka? Sumuka ka ng dugo at maysakit tapos iiwan kita rito? Hindi ako gan'on kasama, ah!”Akala niya ay magagalit si Yves sa sermon niya ngunit nakita niya na may
DUMAAN ang sakit sa mukha ni Yves at parang gustong bawiin ni Hanni ang mga nasabi. Pero sa huli, hindi niya iyon ginawa dahil gusto niyang maging honest dito. Ngayong nakabuo na siya ng desisyon na mananatili siya, ayaw niyang lokohin si Yves; na isisi lang sa ama nito ang ginawa niyang paglayo dahil malaking factor pa rin naman ng pag-alis niya ang estado nila sa buhay. Isa pa, walang alam si Yves sa totoong siya. Paano kung nabubulag lang ito sa dahilan na akala nito kilala na siya nito talaga? Pero ngayong nakapag-desisyon na siyang mananatili sa tabi ni Yves, huli na para lumayo pa ito sa kanya. She will make sure he will stay with her. But first, she needs to warn him about the real her. She's not nice. She's not good like what Yves thinks she is. “Iniwan mo ba ako dahil hindi mo ako mahal? Is that it, Hanna?”Naputol ang iniisip ni Hanni noong magsalita si Yves. Napatingin siya sa lalaki at kita pa rin na nasasaktan ang ekspresyon nito. Pero siya ang naguluhan ngayon. Sina
SA APARTMENT na tinitirhan dati ni Hanni sila bumagsak. Nang makarating doon, nilibot ni Hanni ng tingin ang buong lugar at nagulat siya noong mapansin na kung anong ayos ng apartment noong iwan niya ay ganoon din ang kanyang dinatnan. Napatitig siya kay Yves na inaalalayan niya at bumaling ito sa kanya. “I didn't change a thing when I bought this apartment. Dahil alam ko balang araw na babalik ka at ayaw kong manibago ka kapag bumalik ka rito tapos iba na ang ayos ng mga gamit.”Hindi siya nagsalita ngunit parang may mainit na bagay na humaplos sa dibdíb niya. He really cares about her. Napapaisip tuloy si Hanni kung bakit ang swerte niya sa lalaki. She left him years ago after breaking his heart but instead of getting angry at her, Yves welcomed her with open arms.Hindi ito nagtanong kung saan siya nagpunta. Ang mahalaga lang dito ay nakabalik siya rito, sapat na iyon kay Yves. Gusto niya tuloy maiyak kahit na wala naman siyang dapat ikaiyak. Siguro ay dahil masaya siya, na sa so
Ang restaurant sa unang palapag ng main family ay pansamantalang ginawang meeting room. Halos lahat ng Elders ng pamilya ay nandoon at iba’t ibang klaseng tao ang nakapalibot sa mahabang mesa. Halos lahat ng matatanda roon ay galing sa madugong mundo ng underground, kaya lahat sila ay may mabigat na presensya na parang may bahid ng kamatayan.Parang nagyeyelo ang hangin sa buong restaurant at ang mga tingin ng bawat isa ay matalim na parang agila, kaya mahirap basahin ang iniisip nila.Nasa gitnang upuan si Jester at kahit nasa harap siya ng mga halimaw ng Beltran family, kalmado pa rin ang itsura niya. Nang makita niyang kumpleto na ang mga tao, pinalakpak niya ang kanyang kamay ng dalawang beses, tinawag ang tauhan niya, may bumulong siya sa kanila, tapos umalis na ang mga ito sa restaurant.Wala masyadong nagsalita habang nangyayari ‘yon at lahat ay nanatiling tahimik.Sa tatlong anak ni Jester, si Chase lang ang nandoon. Si Chastain ay nakakulong sa bahay at si Chester naman ay na
Chapter 75HINDI agad nakasagot si Patricia. Masyadong diretso ang tanong ni Jester, parang kutsilyong walang takip na dumiretso sa pinaka-masakit na bahagi ng puso niya, pinapaalala ang katotohanang matagal na niyang iniiwasan.Possible ba talaga?Parang tinanong mo ang isang hari kung kaya niyang isuko ang trono para lang maglakbay kasama ang isang babae. Paano mangyayari ‘yon?Nang mapansin ni Jester na tinamaan niya si Patricia sa punto, medyo lumambot ang ngiti niya. “Miss Patricia, dahil alam mo na rin naman na imposibleng maging kayo ni Daemon, bakit hindi ka na lang makisama at manatili sa Beltran family? Ibibigay namin lahat ng gusto mo at hindi ka na gagambalain ng Alejandro Patriarch. Panalo ka na, panalo rin kami. Ano sa tingin mo?”Hindi sumagot si Patricia, pero halatang lalong tumindi ang pagkakunot ng noo niya. Kahit hindi na sila ni Daemon, anong kinalaman nun sa gusto nilang ipakasal siya kay Chester? Kaya mariin pa rin siyang tumanggi. “Pakawalan n’yo na ako!”Nang
Bago pa man makapagsalita si Chase, pinigilan na siya ni Jester. "Bilang pinuno, hindi ka dapat nakikipagtalo sa taong mas mababa sa’yo."Sa sinabi niyang ito, natahimik si Chase at sinulyapan din si Juano na iisa ang mata. Medyo nanliit ang mga mata ni Juano. Kahit kalmado pa rin siya sa labas, halatang medyo nainis siya base sa ekspresyon niya.Parang wala namang pakialam si Jester kung nakasakit man ang sinabi niya. Tumalikod siya at ngumiti nang "magalang" sa lalaki. "Natutuwa akong makita na ganyan ka katapat kay Chastain. Pero sa tingin ko hindi mo na kailangang dumaan pa sa pagbabanta. Anak ko siya, sa tingin mo ba may masama akong gagawin sa kanya?"Hindi sumagot si Juano. Napangiti lang siya nang may halong pang-aasar.May kasabihan na kahit ang tigre, hindi kinakain ang sarili nitong anak. Pero si Chastain, mula pa noon, ang pinaka-rebelde sa tatlong anak ni Jester. Katulad ng mga emperor na may takot din sa sariling anak, ganoon din si Jester. Minsan, ang meron lang sa isa
Chapter 74“NAISIP mo na ba kung anong mangyayari kapag nalaman ni Daemon na tayo ang may gawa nito? Matagal nang gustong makipag-alyansa ng young master sa kanya, pero sinisira mo ang plano niya sa ginagawa mo.”“Hindi niya malalaman.” Ngumiti ang lalaking iisa ang mata, kumpiyansa. “May mga tao na ako sa intelligence network niya. Yung private detective na in-assign niya kay Patricia, pinalitan na namin. Kaya ang sasabihin lang nun, yung dapat niyang sabihin…”Napahinto sandali si Lia. Sa totoo lang, wala na siyang dahilan para tutulan ang desisyon na ibigay si Patricia.Napakunot ang noo niya nang makita si Patricia na wala pa ring malay at nakasalampak sa likod ng kotse. Hindi naman talaga niya kinamumuhian ang babae, pero may konting panghihinayang pa rin siyang nararamdaman sa ideya na ipapasa niya ito sa mga halimaw.Siya lang ang nag-iisang babae sa grupo ni Chastain, kaya iniisip ng ibang lalaki na sobrang lambot niya.Hindi naman siya nagpapakita ng awa sa mga kalaban, pero
"Bakit, ayaw mo ba?" Nakita ni Witch Lia ang nahihiyang itsura ni Patricia kaya bahagya siyang ngumiti ng may pangungutya.Akala ni Lia, may magagawa si Patricia. Pero sa totoo lang, para lang siyang langgam sa harap ng mga tao sa Beltran family at Alejandro. Si Daemon, sa totoo lang, hindi rin siya makikinig. Matigas ang ulo at sanay sa sariling diskarte.Mukhang napansin ni Lia na matagal na siyang hindi kumikibo kaya inisip siguro nitong wala siyang maitutulong kay Chastain. Tiningnan siya nito na para bang wala siyang silbi. "So ganyan ka pala."Napakunot-noo si Patricia at seryosong tumingin sa kanya. "Talaga bang iniisip mong kaya kong gawin 'yung dalawang bagay na ‘yon? Sa tingin mo ba magso-sorry si Daemon kay Chastain? O papayag ang Alejandro family na ipakasal ang isa sa kanila kay Chester?"Pinaglaruan ni Lia ang kutsilyo sa kamay niya habang matalim ang tingin. "Depende. Malapit ka kay Daemon eh."Alam ni Patricia na kahit ano pang paliwanag niya, ang dating lang kay Lia a
Chapter 73NANG makita ni Andrei na masama ang mukha ni Patricia, ngumiti lang siya ng bahagya at sinabing, “Okay na, nagbibiro lang ako. Wala naman akong kakaibang bisyo.”Medyo nakahinga ng maluwag si Patricia, pero nakakunot pa rin ang noo niya. “Andrei, pag seryoso ang usapan, pwede bang seryoso ka rin?”“Hindi pwede.” sabay labas ng dila ni Andrei, parang batang pasaway.Napailing na lang si Patricia. “Hay naku, bata ka pa kaya hindi na lang kita papatulan. Pero ha, huwag kang gagawa ng kalokohan. Okay?”“Ok.” sagot ni Andrei habang tamad na tumango at nag-unat. Wala talaga siyang pakialam kahit pinagsasabihan siya.Napailing ulit si Patricia at dahil hindi na niya makontrol, sabi niya, “Kakanta ka sa show na ire-record natin mamaya, ‘di ba? Napraktis mo na ba ‘yung kanta mo? Nakausap mo na ba ‘yung vocal coach?”Tumango si Andrei. “Hindi ko na kailangang mag-practice.”Napangiwi si Patricia. “So, ibig sabihin, hindi ka pa handa?”Tumango ulit si Andrei. Halos manginig si Patrici
Kapag naging matigas siya ngayon, baka magalit si Andrei. E siya pa naman ang inaasahan ni Patricia para makapanatili siya sa posisyon niya. Pero kung masyado siyang magpapakumbaba, baka hindi na siya seryosohin ng ibang assistants.Tahimik lang si Patricia saglit, tapos binuklat ang ilang scripts sa lamesa habang kunwaring seryoso siyang nag-iisip. "Okay lang kung ayaw mo ng spy drama. Meron din namang supporting role sa isang idol drama. Hindi siya namatay sa aksidente, pero nawalan siya ng memory at parang naging siraulo. Tapos meron din horror movie, gusto ka nilang gumanap na sidekick ng kontrabida. Naghahabol kayo ng mga babae tapos kinukuha n’yo 'yung puso nila para kainin nang hilaw…”Habang tumatagal, padilim nang padilim ang mukha ni Andrei… Saan ba kinuha ni Patricia ‘tong mga kakaibang roles? Lahat parang nakakakilabot. Sa huli, napilitang sumigaw si Andrei. "Ayoko ng kahit alin diyan! Gusto ko yung mga normal lang!"Binagsak ni Patricia ang mga scripts sa mesa. "Yung norm
Chapter 72NAKITA rin ni Patricia ang iritadong itsura ni Manager Wenceslao. Alam niya kung bakit ito galit, pero dahil nirerespeto pa rin niya ito bilang nakatataas sa kumpanya, iniwasan na lang niya ang gulo at binati ito tulad ng dati, “Hi, Manager Wenceslao.”Pero dumaan lang ito sa harap niya kasama ang dalawang assistant, walang emosyon sa mukha at hindi man lang siya binati pabalik.Hindi naman ito pinansin ni Patricia. Nag-shrug lang siya ng balikat at inilabas ang dila. Pagpasok niya sa opisina, nandoon na ang pitong assistant ni Andrei, pero ang lalaki mismo ay wala pa.Pitong assistant; tatlong lalaki, apat na babae. Kahapon pa lang ay tiningnan na ni Patricia ang background ng mga ito habang naghahanda siya. Yung tatlo ay matagal nang kasama ni Andrei mula pa noong nagsimula siya at sumama pa ito nang lumipat siya ng agency. Yung apat naman ay mga bagong hire ng WG. Hindi pa sanay sa trabaho, pero sunod-sunuran.Alam ni Patricia na hindi magiging madali para sa kanya na pa
Habang tulala pa rin ang tatlo, tumingin si Daemon sa relo at napansing gabi na. Kaya tumalikod siya at binigyan si Patricia ng tingin na parang utos. "Tapos na ang training mo ngayon. Uwi na tayo."Nakatunganga lang si Patricia, hindi gumalaw. Pinanghahawakan pa naman niya kanina na magpapapayat siya para maging bagay sila ni Daemon, pero ilang salita lang nito, parang nadurog na ang desisyon niya. Pero sa totoo lang, gumaan ang pakiramdam niya, parang tinunaw ng araw ang yelo sa puso niya.Matagal na niyang pinangarap na may lalaki sanang magsasabi sa kanya na hindi niya kailangang magpapayat o pahirapan ang sarili niya at sapat na siya. Na kahit hindi siya perpekto, mahal pa rin siya.Yung tipong pag namimili siya ng damit at walang kasya sa kanya, may magsasabing kahit ano isuot niya, maganda pa rin siya.Kahit hindi sinabi ni Daemon nang diretso ang ganitong klaseng matatamis na salita, sa ginagawa nito ngayon, malinaw ang sinasabi. hindi ni Daemon iniintindi ang itsura ni Patric