Chapter Five

May manliligaw ‘kamo ako na Engineer Paul Paredes?” ani Armina kay Samantha nang maalalaang tungkol doon kinaumagahan habang sila ay nag-aalmusal.  Pauwi na siya kagabi nangmag-text ito at sabihing pinag-ti-trip-an daw nito si Migs.  Nag-imbento daw ito ng kuwento salalaki.  Sinabihan daw nito ang kanyang ex-love na may manliligaw siyang isang engineer naang pangalan ay Paul Paredes.  Huwag na muna raw siyang magtanong, sumakay na lang. Kaya hayun, ganoon na rin ang ginawa niya.  At hindi niya akalaing masarap palang pag-trip-an ang loko.  “At bakit ka naman nag-imbento ng ganoon, my dear sister?”

      “Wala lang,” anito.  “Gusto ko lang hulihin kung may pagtingin pa rin siya sa‘yo.”  Kumuha ito ng pandesal sa plato. Isinawsaw sa gatas at saka isinubo.  

     “Kalokohan,” wika niya pagkatapos sumubo ng kapirasong itlog.  Madalas, nagkakape lang siya sa umaga.  Sa opisina na siya kumakain ng kanyang almusal.  Pero nang umagang iyon, nagsangag si Samantha at nagprito ng itlog.  Para raw iyon sa kanya.   

     “Aba, hindi kalokohan ‘yon, Ate,” depensa naman ng kapatid niya habang panay ang nguya.  "Malay mo naman, love ka pa rin ni Kuya Migs.  At ‘yong sinasabi kong Engineer Paul Paredes, totoo siya.   In fact, gusto ka nga niyang makilala.”

      “Tigilan mo ‘ko, Samantha,” saway niya sa kapatid  bago humigop ng kape.

      “Maniwala ka.  Eldest brother siya ni Denise.  Naikukuwento kita sa kanya lagi kaya interesado siyang makilala ka.”

       “At bakit mo naman ginawa ‘yon, aber?”  aniya sa kapatid.

       “Ang alin?  Ang ibida ka sa kapatid ni Denise?” 

       “Hindi.  ‘Yong papaniwalain si Migs na may manliligaw ako.”

        “Tingin ko kasi, Ate, may pagtingin ka pa ke Kuya Migs.  Tinutulungan lang kitang balikan  niya.”

           Kamuntik nang mabilaukan si Armina.  Mabilis siyang uminom ng tubig. “Tingin mo lang ‘yon pero ang totoo, wala na,” aniya pagkatapos.

         “Sus, Ate, aminin mo na kasi na love mo pa rin si Kuya Migs. Obvious naman sa paraan ng pagtitig mo sa kanya, eh.”  

          “Echos me,"  Inirapan ni Armina ang kapatid.  "FYI, wala na akong pagtingin sa kanya , ‘no!”  

         “Echos me din, meron pa ‘no!”  Kumuha uli ng pandesal si Samantha sa plato pero hindi na isinawsaw sa gatas.  Isinubo agad.

         “Bakit ba marunong ka pa sa ‘kin, ha?  Di mo ba alam, may jowa na ‘yon?”

       “Ikaw naman ang nauna sa buhay niya, Ate.”

         “Kahit na.  Baka nakakalimutan mo, malaki ang naging kasalanan ko sa kanya.  At sigurado akong wala na ‘yong tiwala sa akin.”

         “Pero maiba tayo ng usapan,  payag ka bang ipakilala kita kay Engineer Paul Paredes?” 

         “Pag-iisipan ko.”

         “Huwag ka nang mag-isip, Ate.  Umo-o ka na.”

         “Bakit mo ba ako minamandohan?”

         “Ikaw rin, hindi natin mapagseselos si Kuya Migs.  Nakakaaliw kaya siyang pagmasdan habang nag-aalburoto.  Saka, malay mo naman, ma-inlove sa ‘yo si Engineer Paul, eh, di bongga.  Magkaka-lovelife ka na uli!”    

         Sabagay, naisip ni Armina, matagal na rin naman siyang walang lovelife.  Miss na rin naman niya ang may nagmamahal na isang lalaki. ‘Yong, idine-date sa mamahaling resto, tapos binibigyan ng mga bulaklak.  Nakaka-miss kaya ‘yon.      

         “Okay, fine. Maniwala ka lang na hindi ko na mahal si Migs, payag na ‘kong makilala ‘yang sinasabi mong Paul na ‘yan,” pagpayag ni Armina. 

         “Eh, di wow!  Ise-set ko na ang date kung kailan kayo magmi- meet na dalawa.”

NAI-SET nga ang date nila ni Engineer Paul Paredes sa pamamagitan ni Samantha.  Sa isang restaurant malapit sa pinagtatratabauhan niyang kompanya ang napag-usapang tagpuan nila.

          Hindi pa man nakakalapit sa ka-date, gusto nang kiligin ni Armina.  Her eyes were focused on a guy four tables over.  Biruin mo, guwapo naman pala si Engineer Paul.  At hindi lang iyon,  he’s tall and dark too.  Karakter mismo ang nagdadala ng kapogian nito, hindi iyong katangusan ng ilong nito o mga matang nangungusap. Ang suot nito ay polong asul na nakarolyo sa siko ang mga manggas katerno ang pantalong maong.  Sa totoo lang, patay na patay siya sa mga lalaking magandang magsuot ng polo shirt at maong pants.

         At sa nakikita ni Armina, jusko … parang gusto na uli niyang magka-boyfriend!

          Tumayo ang lalaki paglapit ni Armina sa kinaroroonan nito at ngumiti.

         “Hi! I'm Armina,” pagpapakilala niya.

         “Engineer Paul Paredes,” wika naman nito sabay lahad ng kamay nito.  “ Pleased to meet you, actually very pleased to meet you.”

         Gumanti si Armina ng ngiti at tinanggap ang pakikipagkamay nito.  “Ganoon din ako, pleased to meet you.” 

       “Kung maganda ang kapatid mong si Samantha, mas maganda ka,” ani Engineer Paul. 

       “Bolero,” wika ni Armina ngunit saloob-loob niya'y  kinikilig.  “Maupo na nga tayo.”

         “At um-order na  rin,” wika naman ni Engineer Paul. “By the way, paano mo nalaman na ako ‘yong ka-blind date mo?”

         “Sabi ni Sam, guwapo raw si Engineer Paul, eh, wala namang ibang guwapo rito kundi ikaw.”

           Nginitian si Armina ni Engineer Paul.  “I think I'm going to like you,” anito.

        Pagkatapos nilang kumain ay nagyaya muna si Engineer Paul na maglakad-lakad sila sa isang mall na malapit lang sa kinainang nilang restaurant. 

         “According to Sam, wala ka raw boyfriend,”  wika ni Engineer Paul.  “Is that true?”

         “Mukhang marami ka nang alam tungkol sa akin, ah,” aniya, nakangiti.

          “Thanks to your sister.  Ibinida ka niya sa akin nang husto,” anito.  “At ikaw raw ang nagpapaaral  sa kanya.”

         “Wala naman siyang ibang kapatid, ako lang, ” wika niya.  “And besides, matatanda na ang mga magulang namin sa probinsiya.  Ang gusto ko naman, mag-retired na sila sa mga gastusin sa pag-aaral at pangungunsumi kay Samantha kaya dito ko na pinatira sa akin.”

         “Napakabuti mo namang anak at kapatid,” wika ni Engineer Paul. 

         “Ganoon naman dapat, ‘di ba?” tugon niya.  “How about you? ‘Kuwento ka naman.”

        “Well, half sister ko lang si Denise,” panimulang kuwento nito.  “Anak siya ni Daddy sa second wife niya.  Hindi ko na matandaan kung anong taon sila nagkahiwalay ni Mommy. Basta ang tanda ko, nasa grade school pa lang ako noon.  At nalaman ko na lang na annulled na ‘yong kasal nila noong malapit na akong pumasok ng high school.  Pero hindi naman ako bitter kung nagkaganoon man ang sinapit ng family ko.  Mabuti na nga ‘yong ganoon ang nangyari, hindi naman magkasundo ang mga ‘yon.  Panay ang away nila.”

         “E, di ikaw na,” bulalas ni Armina. “Ikaw na ang pinakamaunawain na anak.” 

         Tumawa si Engineer Paul sa tinuran niya.

       “Alam mo, marami akong kilala riyan na napariwara ang buhay dahil broken ang family nila.”

     “It's  because hindi naman nawala ang pagiging magulang nila sa akin kahit nagkanya-kanya na sila ng buhay,” ani Engineer Paul.  “Nandiyan pa rin naman sila kapag kailangan ko sila. Pero alam mo, gusto ko pa rin ng buong pamilya kung bubuo man ako ng sarili kong pamilya.”

      “Sino ba naman ang ayaw, ‘di ba?”

      “I like you, Armina,” wika na lang ni Engineer Paul na ikinagulantang saglit ni Armina.  Napahinto ang dalaga sa paglalakad.  “Puwede ba tayong magkita muli after this date?”

      She likes him too.  Sa tingin naman niya, mabuting tao itong si Engineer.  Isa pa, she badly needed Engineer Paul for a boyfriend dahil sa kagagawan ni Samantha.  Anong malay niya, magkasundo sila nitong inhinyero na ito? Not bad ‘di ba?  Matagal-tagal na rin naman siyang walang pinagkakaabalahang boyfriend.  Puro na lang siya trabaho kaya wala siyang lovelife.

     “Why not naman?” sabi ni Armina sa lalaki.  “Libre naman ako, I mean wala namang magiging sagabal dahil wala naman akong boyfriend.”

     Sa tugon niyang iyon, kitang-kita niya sa mukha ng inhinyero ang kasiyahan.

     “Puwede ko rin bang mahingi ang cellphone number mo?” hirit pa nito.

     “Sure. Akina ang cellphone mo at ise-save ko.”

     Hindi pumayag si Engineer Paul na hindi maihatid nito sa bahay si Armina.  Kahit may dala siyang sasakyan, nakabuntot ang minamaneho naman nitong Ford Mustang.

      Saka lamang ito umalis nang masiguro nitong nakarating siya nang maayos sa inuupahang bahay.

      Armina had just brushed her teeth and slipped her loose cotton shirt when her cell phone rang.  She looked at the clock on the nightstand.  Kinse minutos bago mag-alas diyes ng gabi.     

       Inabot niya ang cellphone sa coffee table. “Hello?”

      “Sinisiguro ko lang kung talagang di ka sasama sa akin pauwi ng Bicol,” wika ng nasa kabilang linya.

       “Migs!”

       “Oo, ako nga.  Sino pa nga ba?  Unless may ine- expect kang ibang tawag.”

       “I already said no, ‘di ba?  No pa rin.”

       “Okay, fine. Bye.”

        Nawala sa linya si Migs.

        “Hi, Ate!”

        Nagulantang si Armina sapagkat naramdaman na lamang niyang nasa loob na ng kanyang silid si Samantha.  Nakasuot pangtulog na rin ito nang lingunin niya.

        “Bakit gising ka pa?” tanong niya.  “Masama sa buntis ang nagpupuyat.”

        “Alam ko,” tugon nito. Naupo ito sa ibabaw ng kama.  “Ang tagal mo kasing dumating.”

        “Me kailangan ka?”

        “Magpapaalam sana ako sa ‘yo, Ate.  In-invite ako ni Denise na magbakasyon sa province nila.  Gusto ko sanang sumama sa kanya dahil sariwa ang hangin doon, at saka ang mga pagkain,  makabubuti sa aming mag-ina.  Saka, tutal naman start na ng sem break na namin bukas.” 

        “Hindi puwede,”  walang kagatol-gatol na hayag ni Armina.

        “Ate naman, wala namang akong gagawin dito this sem break,” angal ni Samantha.

        “Eh, di, mag gantsilyo ka ng damit para sa magiging anak mo, problema ba ‘yon?”

        “Gantsilyo?  Ano ‘yon?”

“I-g****e mo para malaman mo.”

         “Sige na naman, Ate, pumayag ka na,” giit ni Samantha.

         “Hindi nga pupuwede,” mariing wika ni Armina.  “For once, i-obey mo naman ako.  Para sa safety mo naman at sa baby mo itong ginagawa kong ito.”

         “Iniisip ko rin naman ang kalusugan namin ng magiging baby ko kaya nga gusto kong sumama sa probinsiya nina Denise,” giit ni Samantha.

         “Ate mo ‘ko kaya ako ang masusunod. At hindi na magbabago ang desisyon ko.”

         They stared at each other, an eyeball-battle sa pagitan ng magkapatid.

         “Nakikipagtitigan ka pa talaga sa ‘kin, Samantha,” wika ni Armina.  “Mas matanda ako sa ‘yo kaya dapat sinusunod mo ‘ko!”

          Samantha blinked first. At bigla na lang itong nagdabog at nagmartsa palabas ng silid.

          “Hoy, Samantha, di pa tayo tapos mag-usap!”

          Ni hindi siya nito nilingon.  Alam ni Armina na masama ang loob ng kapatid niya.