Chapter Nine -Little Games

Alas-Onse na ng gabi at ilang sandali na rin ang lumipas ng umalis si Dion lulan ng kotse nito. Ang init na nararamdaman niya mula sa hindi inaasahang intimate encounter nila ni Dion ay pinilit niyang kinalimutan.

Kasabay ng pagtahan ng pagtibok ng kanyang puso ay lumalamig na rin ang hangin na dumadampi sa kanyang balat. Tanging yabag ng pabalik-balik na guards at kaluskos ng hangin na mula sa dahon ang tanging ingay na pumapalibot sa lugar. 

Nagpasya na siyang bumalik sa kwarto upang makapag pahinga. Pagpasok pa lang, naaamoy na niya ang samyo ng nakasinding scented french vanilla candle.

Sa muli ay nanumbalik sa alaala niya ang mga halik at haplos nito.Napa-upo siya sa gilid ng kama dulot ng panlalambot ng kanyang tuhod.

"Oh my Gosh! What if hindi ako nakapagpigil? What if may nangyari at mabuntis ako? Oh no, hindi pwedi. Kawawa ang magiging anak ko." pabulong na usal niya habang hinihilamos ang dalawang palad sa mukha.

Napabuntong-hininga siya  at tumayo. Hinakot niya ang mga kumot at unan mula sa kama saka inilapag iyon sa sahig. Tanging pang-isahan na sofa lamang ang naroon sa kwarto niya kaya tanging sahig lang ang opsyon.

Ayaw din naman niya roon sa kama at baka pagdating ni Dion ay tumabi ito sa kanya. Kung nakapag-pigil siya kanina, sa susunod na pagkakataon ay hindi niya maipapangako.

Ikinakatakot niya kung sakaling magustuhan niya ang mapagkunwaring haplos nito at matukso siya ng pagkakataon.

Kinuha niya ang cellphone upang makapag-scroll ng social media at manood ng  ASMR video bago matulog. Nang buksan niya ang screen niyon, may dalawang missed-call mula kay Bernadeth.

Binalik niya ang tawag nito at agad din itong sumagot.

"Hi! We're here in my house tonight. Marami kaming pasalubong sayo!" masayang wika nito

"Alli is staying for a night with you?" kunot-noo na tanong niya.

"Yes! Ikaw na lang ang kulang kaya baka pwede na dito ka na lang magpalipas ng isang gabi?" masayang paanyaya nito

Bahagya siyang napatawa sa sinabi nito, "Oh, I wish I could Nadii..." marahan siyang napabuga ng hangin."Marami na kasing guards sa bahay namin, delikado na masyado if umalis ako ng walang bodyguards."

Narinig niya ang malakas na mura ni Alli. Marahil ay naka-inom na ang mga ito. "Alam mo nagtatampo na kami sayo ha. Imagine nag-asawa ka ng biglaan, hindi tayo nagkikita masyado kahit pa noong bago ka pa ikinasal ngayon na isang gabi lang naman hindi ka makakapunta? Magpasama ka na lang ng bodyguard. Na-miss ka na namin eh."

"Alam niyo naman ang sitwasyon ko di'ba?"

"Alli is going to Canada next week. I'm sorry we didn't tell you earlier kasi ayaw rin namin makadagdag sa problema mo." Mahinang sambit ni Bernadeth at nasundan ito ng mahinang hikbi.

Napabalikwas siya ng bangon, sa ngayon ay seryuso na ito at hindi lang iyon dahil sa kung anong alak na iniinom ng mga ito, "H-Hey, what's wrong? May dapat ba akong malaman?"

"She's staying in Canada for a chemo. Last month lang din niya nalaman na may stage 2 breastcancer siya."

Umawang ang kanyang bibig dahil sa sinabi nito. Nanginginig ang kanyang katawan at ang kanyang labi sa pagpipigil ng hikbi ngunit ang kanyang luha ay malayang umagos mula sa kanyang mata.

"W-What did you say? N-No stop joking around like this para lang puntahan ko kayo." pilit niyang hindi ipahalata ang takot sa boses

"This night might be the last time na makakasama niya tayo in happy gathering bago umalis. May appointment na kasi siya sa Doctor niya dito sa Pililipinas bago sila umalis ng Mommy niya. Hihintayin ka namin hanggang mag-umaga. Depende sayo kung anong oras ka sisipot. Kahit makapag-paalam ka man lang kay Alli." wika nito bago ibinaba ang tawag.

Wala na siyang sinayang na oras, agad niyang kinuha ang susi ng sasakyan at lakad-takbong umalis. Kahit pa pilit na hinarang ng isa sa mga guards ang katawan sa gate ay hindi siya huminto. Mabuti na lang at umatras ito umiwas sa gilid ng mapag tantong hindi siya magpapapigil sa mga ito.

Sunod na lamang niyang nakita na may sumusunod nang sasakyan sa likuran niya. Siguro ay pinasundan siya upang masigurong walang masamang mangyari sa kanya lalo at uso ang ambush sa kanilang pamilya ng mga politiko kapag nalalapit na ang eleksyon.

PAGKATAPOS maihatid isang maliit na hotel sa Tarlac si Jud ay bumalik na siya sa kanyang sasakyan upang umuwi. Bukas ng umaga na lamang niya ito babalikan doon kapag pwede na itong maka-usap ng matino.

Nasa malayo pa lang ay nakikita na niyang umiilaw ang screen ng kanyang cellphone. Nang tingnan niya ito, tawag ito mula sa mga Guards ng bahay nina Lara. Agad din niya itong sinagot.

"Hello, Sir? Si Ma'am Lara po baka pupuntahan kayo." report nito

"Saan pumunta? Walang alam yun kung nasaan ako."

"Umalis po kasi siya mga five minutes ago, pinasundan ko naman po sa isang bodyguard dito."

"Sabihin mo sa bodyguard na ipasa sa akin ang lokasyon ng pinuntahan ni Lara at pupuntahan ko doon."

"Opo, Sir. Makakarating po."

Sandali pang nanatili si Dion sa kanyang sasakyan na naka-park sa labas ng hotel. Saglit pa ay may natanggap siyang mensahe mula sa bodyguard nito tungkol sa lokasyon ni Lara.

Wala na siyang sinayang pang sandali at agad na pinuntahan si Lara. Isa itong residential subdivision at hindi pa sana siya papasukin ng guard sa gate ng village,

"Boss, pasensiya na po, hindi talaga pwede."

"May pumasok na dalawang sasakyan dito, anak yun ni Mayor Ellias. Mag-swap lang kami ng bodyguard niya. Here's my ID." wika niya at ipinakita ang personal ID.

Matapos nitong sipatin iyo ay sumang-ayon naman ito, "Okay, Boss. Pasok na lang ho kayo, daanan niyo na lang ang ID niyo rito kapag lalabas na kayo."

"Salamat, Sir."

Sa kalayuan pa lang ay nakita na niya ang sasakyan ni Lara at ang bodyguard nito. Agad din lumabas ang bodyguard nito nang makita ang paparating niyang sasakyan.

"Sir, good evening. Si Ma'am Bernadeth ho ang nakatira diyan. Turo nito sa dalawang palapag na bahay.

Hindi niya alam na may bahay pala ang kaibigan ni Lara sa subdivision na ito.

Inutusan na lamang niya itong umuwi na at siya na ang magpapa-iwan.

Ilang beses niyang tinawagan ang asawa pero hindi nito sinasagot ang tawag. Sinubukan niyang mag-doorbell pero ang kasambahay ni Bernadeth ang nagbukas ng gate.

Nakilala naman siya nito dahil bata pa lang si Bernadeth ay nagsisilbi na ito sa pamilya nito. Nakikita niya ito noon kapag nananatili si Bernadeth sa bahay nila Lara, ito ang naghahatid ng mga gamit ng dalaga.

"S-Sir? Ay, magandang gabi ho." bati nito sa kanya

"Manang Jean, si Lara ho sana, hindi kasi sinasagot tawag ko. Delikado ho kasi na lumalabas siya ngayon."

"Naku Sir, yan din ho yung naiisip ko. Pasok ho muna kayo, dito na kayo maghintay sa loob. Mayroon lang silang pinag-uusapan na sa tingin ko napaka seryuso."

Tumango-tango siya sa mahabang sinabi ni Manang Jean habang pinagbuksan siya ng gate.

"Ano po ang gusto niyong inumin, Sir? Sasabihin ko lang po kay Ma'am na nandito kayo."

"Ah, mamaya mo na sabihin na nandito ako manang. Hayaan mo na muna silang mag-usap at baka pwedi nyo akong ipag-timpla ng kape." ani niya rito at agad din naman itong tumalima.

Naubos na ang tasa ng kape at rinig na rin niya ang tilaok ng mga manok. Marahil ay nakatulog na rin si Manang Jean.

Naririnig pa rin niya ang chikahan, tawanan, at iyakan na mula sa second floor veranda. Walang kamalay-malay ang mga  ito na malaya siyang nakikinig sa usapan ng tatlo.

Alam niyang narito si Alli at kumpleto ang trio. Sa ganoong pagkakataon ay siguradong kung hindi champaign, may wine, at kung mas malaki ang issue na pinagdadaanan ng mga ito, siguradong vodka ang tinutoma ng mga ito.

Ipapa-alam na sana kanina ni Manang Jean na narito siya pero nang marinig niya ang usapan ng mga ito tungkol sa kalagayan ni Alli ay pinigil niya ito.

Naki-usap na lamang lamang siyang sa sofa na matulog upang hindi na maistorbo ang quality time ng tatlo.

Siguradong magkaka-hang-over si Lara kinabukasan. Ang inaalala niya ay kailangan nilang sumabay sa politikal parade ng kanyang ama sa San Juan.

ALAS-TRES na ng umaga natapos ang pajama party nina Lara, Bernadeth at Alli. Mataas na ang sikat ng araw at nagising siya sa nakakasilaw na pagtama ng araw sa kanyang mukha.

Habang sapo ang nanakit niyang ulo, pinilit niyang bumangon. Bahagya niyang kinisap-kisap ang mata.

Natunghayan niyang magkayakap na natutulog pa ang dalawang-kaibigan. Hindi alintana ang malamig na dampi ng hangin at ang nakakasilaw na sikat ng araw.

Doon silang tatlo nakatulog sa veranda. Sinadya pa talagang ayusin ng dalawa kagabi na parang boho chic tent with fairy lights, blankets and throw pillows.

It was a great night ngunit ang isipin na sa susunod na mga araw, magiging katakot-takot para sa kanyang kaibigan ay parang pinipiga ang kanyang puso.

Iwinakli niya ng masakit na isiping iyon at sunod na hinanap ang cellphone. Napatayo siya ng makita ang oras sa screen ng cellpihone. Alas-nwebe na ng umaga, at pupunta pa sila ng asawa niya sa San Juan mamayang alas-onse.

Hindi na niya ginising ang mga kaibigan at dali-daling bumaba ng hagdan. Tatawagan na lamang niya ang mga ito mamaya.

Nagpa-alam siya kay Manang Jean nang madaanan niya ito sa kusina.

"Ma'am Lara, kumain ho muna kayo nitong mainit na sabaw. Tinulungan ho ako ni Sir Dion na lutuin ito kanina." alok nito sa kanya

Napa-kunot ang kanyang noo. " Si Dion?"

"Yes, Ma'am. Nasa labas lang ho siya. Nagpapahangin."

Sa sinabi nito ay dali-dali siyang lumabas at naroon nga ito. Nakikipaglaro kay Prutus, ang alagang Aspin ni Bernadeth.

"Oh, you're up! good morning!" bati nito nang makita siya.

Bahagya niyang iniwas ang tingin dahil parang nanghihigop ang nakanigiting mata nito. "Mas gwapo pala ang gagong to kapag nakangiti hanggang mata. Ano kayang nakain nito-"

Saglit siyang natigilang nang may naalala. Naramdaman rin niya ang agarang pagdaloy ng init sa kanyang pisngi.

Right! That awkward encounter last night na kamuntikan na silang nagsalo ng magdamag.

Tumikhim siya. "U-uhm, may inoffer na soup si Manang Jean. H-Hindi panaman siguro late noh? I think we should have some before we go." nauutal na sabi niya sa asawa habang nagkunwaring malakas ang tama ng hang-over.

"Yeah, we should. I helped her slice the ingredients earlier. " wika nitong patuloy ang ngiti na lumapit sa kanya.

How did he become this fearless na patulan ang eye-contact niya, at bakit siya ang tila hindi na kayang makipag titigan ng deretso dito?

Since when did this man become this nice and approachable to her? Kahit pa ganoon ay hindi parin niya ibinababa ang bakod sa isipan na isa ito sa mga taktika ni Dion to pursue his plans.

Kung ano man ang  talagang plano ng mga ito na kinailangan siyang paamuhin ay hindi pa niya alam. All she knew is that she was ready to play with their game.

"Y-Yeah, let's go." nasagot na lamang niya at agad na tumalikod rito.

FIVE Hours Later-

"Woooh!!! Dion! Ang gwapo mo!" 

"Dito ka tumingin! Aaack! Shit napansin ako!" sigaw ng isang babae na pinaypay pa ang kamay sa tapat ng namumulang mukha. 

Meron ding humahagis ng pagkain, gift boxes, key chains at kung anu-ano pa. 

Ilan lamang iyan sa mga nasaksihan ni Lara habang lulan sila ng pinalamutian na elf-truck para sa politikal rally ng kanyang father-in-law. 

Noon pa lang ay alam na niyang malutong ang kagwapuhan ng kanyang asawa at talagang  nakatulong ang charisma nito para sa kandidatura ng ama nito.

Maging ang pictures nito ay nakakalat sa social media. Nasusuya nga siya sa mga captions ng mga babaeng may crush dito. 

Ilan sa mga captions ay, "Kung papansinin lang ako ni Dion Montefalco ay ako na kakampanya sa buong angkan ko na iboto ang tatay niya!" 

Yung iba naman ay, "Bahala na ang future ng ating Distrito, basta si Dion Montefalco ang magiging future ko!" 

Alam ng mga tao na kasal na si Dion sa kanya at malaki ang suporta sa kanila. 

Noong nag-trending nga ang mga wedding photos nila sa f******k noon, karamihan sa mga comments ay "match made in heaven" daw sila.

Marahil ay ganun nga talaga kapag isang public figure ka, kahit pa hindi ka artista. 

Kadalasan sa tuwing nakikita niya ang mga iyon ay napapa-ismid na lamang siya.

Hindi naman lingid sa kanyang kaalaman na palikero rin ito noong nasa mid-twenties pa lamang lalo na at matalik na kaibigan ito ng kanyang kuya Angelo. 

Minsan na rin siyang sinabihan ng kanyang father-in-law na huwag nang pansinin ang mga babaeng umaaligid sa kanyang asawa. 

Ang tanging nasagot niya tungkol sa usaping ito ay balewala wala sa kanya ito. 

Oo, talagang balewala sa kanya dahil wala naman siyang pag-ibig para dito. Sa katunayan ay pareho silang may tinatagong pakay.

Iyon ay paamuhin ang isa't-isa. Kung sino man ang unang maging maamo ay siya ang matatalo at masisira. 

Para kay Lara, ang tanging layunin niya ay protektahan ang kanyang pamilya sa kung anu man ang binabalak ng mga Montefalco. 

Samantala, kung ano man ang tinatagong lihim at plano ng mga ito, iyan ang misyon niya. Tukuyin kung ano ito. 

"Sweetheart?" tawag ni Dion sa kanya na inilapit pa ang bibig sa tainga niya. 

"Huh? Ah, bakit?" naiilang na tanong niya

"Naiinip ka na ba? Sandali na lang itong rally, makakapag pahinga din tayo. I know you're not feeling well." wika nito na panay ang lingon sa kanya habang ang kalahating atensyon ay nasa mga tao. 

"Don't worry about me, just pay your attention to the people." aniya na nakatayo sa gilid nito. 

Minsan ay nahahalata niyang napapangiwi ito sa malakas na hamblot ng kamay ng mga taong sumusuporta. 

Ilan kasi sa mga dumadalo sa rally ay agresibo at hindi mo din malalaman kung taga suporta ba talaga o hindi. 

May mga pagkakataon din na ang hinahagis ng iilan ay mga matitigas na bagay na tumatatama sa kanilang katawan.

Hindi rin bago sa kanya ang ganitong eksena dahil sa maraming taon na nagsisislbi bilang alkalde ang kanyang ama ay kasa-kasama din sila sa mga ganitong rally.

Halos kalahating oras pa ang lumipas ay natapos na rin ang parade at todo asikaso pa rin si Dion sa kanya.

Parang gusto niyang maniwala sa mga ipinapakita nito ngunit nasa likod ng isipan niya ang reyalidad na nasa harap sila ng camera. Bawat galaw nila ay maaaring lumabas sa social media.

Habang nasa kalagitnaan sila ng meryenda ay tumawag si Bernadeth sa kanya. She excused herself to talk to her privately in the hotel lobby.

"Hi, where are you?!" bungad nito sa kanya nang pindutin niya ang answer button.

"I'm in San Juan. Sorry hindi na ako nakapag-paalam ha."

"Gaga ka talaga kahit kailan. Kung hindi lang tayo soulmate ay nakipag-break na ako sayo."

Napatawa lamang siya sa sinabi nito. Sunod niyang narinig ang buntong hininga nito. " Alli just left. We'll just hope and pray that eveything will be fine."

May umahon na konting alalahanin sa didbdib niya, "Don't worry, she's a fighter and she's the strongest." aniya na pilit pinapasaya ang boses lalo na at naririnig na niya ang mahinang pagsinga nito.

"I'll visit you again next week and we'll video chat Alli. Tumigil ka na kaka-iyak diyan."

"Hindi ako umiiyak noh! Sige na nga, baka nakaka-abala pa ako sa bebe time mo."

Tinawanan na lamang niya ang huling sinabi nito at ibinaba ang telepono. Nagulat siya nang paglingon niya pabalik ay naroon si Dion, nakatayo sa kanyang likuran.

"Inirapan niya ito dahil sa pagbangon ng inis, "Don't you know the word, Privacy?" aniya na idiniin pa ang pagkakabanggit sa salitang privacy.

Imbis na sagutin iyon ay may ibinigay itong envelop sa kanya. "Here, it's for you."

Kunot ang noong tinaggap niya iyon. "What's this?"

"Open it and check it for yourself." ani nitong agad na tumalikod at iniwan siya.

"Is this a divorce paper?" parang may galak sa puso niya habang iniisip na marahil ito nga ay kanilang divorce agreement.

Kapag nagkataon, pipirma siya ngayon din.