LOGINShare
Kabanata 17.2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Maayos naman ang naging paguwi ko. Natulog na lang ako para hindi na gaanong mag-overthink at umiyak pa. Akala ko ay 'di ko na siya makikita o makakausap matapos nang nangyari kanina pero nakailang tect na siya sa 'kin. Tinatanong kung nakakain na ‘ko. Kumusta na 'ko. Matapos no‘n ay wala na. Halos ngayon-ngayon lang nang makatanggap ako ng panibago.
Osmond:
Dion, mas tumataas ang lagnat ni Lilo. Please, come over.Napaupo ako. Alam kong 'di siya sanay sa ganito. Frustrated at inis siya maging kanina. Si Lilo naman na ang pinaguusapan namin dito.
I tsked and looked for something to wear before I went out. “Nasa'n si Lilo?”Naabutan ko siyang nasa kusina at abala sa pagtitimpla ng gatas. Balisa siya at nagmamadali sa ginagawa. Nakasando na siya ngayon at mas kita ko na ang pula na malapit sa leeg niya.“Anong… anong naRelated chapters
Ways to his Heart Kabanata 18.1
“Porah,” tawag ko sa kanya.Paalis na ako nang makita ko siya. I didn't want to doubt her but I wanted to fuel my curiosity. Maybe she knows what happened.“Bakit?” her voice is sharp and slightly high, even the way she glances at me feels like it's sending me sharp bullets.“Kilala mo si Osmond?” I almost ask it without any emotion. Good thing it sounded like a question.Tinignan niya ako at bigla na lang siyang napasinghal. Tumango siya at umalis sa kinasasandalang pader. Tinapon niya ang sigarilyo at inapakan. Tinignan ko siya na iwan lang iyon doon bilang kalat.“Osmond Aikenery Lazarcon? Kilala ko. Bakit?”Mayroon na akong naiisip sa maaring nangyari nang gabi na iyon, hindi ko lang alam kung paano tatanungin. Kahit naman hindi gano'n katagal ang pinagsamahan namin ni Porah ay parang... 'di naman siya lalapit lang kay Osmo
Ways to his Heart Kabanata 18.2
I bit my tongue before opening the door. It is silent inside.“Osmond?”I suddenly hear chuckles and giggles. Sa kusina iyon nanggagaling kaya naman doon ko hinayaang humakbang ang mga paa ko. Wala ang fence sa sala. Maayos iyong nakatabi sa gilid. Maging ang mga laruan nila Lala ay wala roon.Napahigpit ang kapit ko sa laylayan ng damit ko sa nakitang babae. “Ah... hello?” pag-tawag ko sa atensyon niya.Lumingon naman siya at mabilis na ngumiti. “Hello, Dion!”Mabilis na umangat ang magkabilang gilid ng labi ko. “Hi, ate Hera!”She looks dazzling today. Her brows are perfectly trimmed, eyeliner and eyeshadow on set partnering with a blush and red pouty lips. Her black suit makes her look sophisticated and dominant. She even has a coat and tie above that suit that adds up with her charismatic charm.“You look good to
Ways to his Heart Kabanata 19.1
“Sure ka ba na ayos lang sa 'yong kasama sila sa date natin?”Tumawa ako at pinaikot ang mga mata sa tanong niyang kanina pa ring nagpapaikot-ikot. “Ayos lang sa akin, Osmond. Saka baka mamaya niyan 'di mo na ako sahuran.”Umiling siya at inayos na ang diaper ni Lala. Hawak ko si Lilo at dinadamitan habang siya ay naroon pa lang sa paglagay ng pulbo kay Lala.“Gusto ko lang naman na maging masaya 'to para sa 'yo. Saka special holiday mo 'to kaya bayad ka pa rin sa akin. Doble pa kung gusto mo.”Natawa ako. “Holiday talaga a?”Ngumisi siya sa akin. “Special Osmond's day.”Kinagat ko na lang ang labi sa binitawan niyang linya. Kahit na ata gaano maging corny ang mga banat niya ay mapapangiti pa rin ako. Hindi naman ako ganito, dati ay talagang napapangiwi ako kapag sa mga movie ko naririnig pero no’ng sa kanya na ay lagi na lang ganito a
Ways to his Heart Kabanata 19.2
Bagsak na ang dalawa nang makauwi kami na akala mo ay sila 'tong pagod na pagod. Nailapag ko na sila sa crib nila at nabihisan bago ako bumaba kung saan naabutan ko si Osmond na nag-uunat ng mga braso at binti niya habang nakaupo sa sofa.“Are you okay?”Tumango siya at tiningala ako. “Nood muna tayong movie bago ka umuwi? It's only seven at nakapag-dinner naman na tayo.”“May something ka talaga sa movies ano?”“Gusto lang kita katabi,” ngumuso pa siya sa lintanya.Pumayag ako kaya naman tuwang-tuwa siya. Nagmamadali pa siyang pumuntang kusina para maghandang popcorn habang ako naman ang bahalang mamili ng papanoorin namin. Binigay niya sa akin ang remote at hinayaan akong mag-browse ng mga movies sa Netflix.“Love, pabukas!”Napangiwi ako sa sigaw niya nang mayroong mag-doorbell. Hindi ko alam kung kailan pa niya naisipa
Ways to his Heart Kabanata 20.1
I wasn't really the type of person who is good at taking care of others. I grew up with my yaya. She takes care of me. All of them protect and give me the attention that I need since I am an only child. I didn't really need to do anything inside our house aside from playing, that is also the reason why I am so attached with arts, and the reason why I pursue my yaya to teach me how to cook.After the birth of my youngest cousin, that's how I learn to take care of someone– the care that didn't just end with attention and love. I am her guide. But then I meet them. Sila Lala at Lilo ang nagbigay sa akin ng saya na nararamdaman ko sa tuwing kasama ko ang pamilya. Binigay nila sa akin ang nawala at na-miss kong pagmamahal na sa tahanan ko lang namin naramdam.Tapos si Osmond... Si Osmond iyong tao na parang malakas. Matapang. Hindi ko kaagad nakita na kailangan niya ring alaga.Kagabi lang pumasok sa akin ang mga paano. Iyong
Ways to his Heart Kabanata 20.2
Tumayo na ako at nginitian si Osmond. “Kumain ka na riyan.”Sa bawat paghakbang ko kasabay ang mga katok at doorbell nila ay napapakunot ang noo ko. Bumibilis ang tibok ng puso ko. My gut feel is telling me something else.Pagbukas ko ng pinto ay hindi ko nailagay ang ngiti na dapat sasalubong sa mga bisita.Dalawang pulis at babae.Napakapit ako ng mahigpit sa seradura ng pinto at hindi binuksan iyon ng malaki. Ang babae ay taas noong nakatingin sa akin. Ang kilay niya ay nakataas at ang damit na suot niya ay talagang maganda. Pang-fashion kung ituturing.“Miss, ito ho ba ang bahay ni Osmond Lazarcon?” tanong ng isang pulis, seryoso ang itsura niya.Napalunok ako, pakiramdam ko ay nanunuyo ang lalamunan ko. Tumango ako sa tanong nito.“Maaari niyo po ba siyang tawagin para sa amin, ma‘am?”“O-okay. Pupu
Ways to his Heart Kabanata 21.1
Sinubsob ko ang sarili sa sining. Hinayaan kong dalhin ng isipan ko ang kamay sa bawat paggalaw nito sa malaking canvas.Ayaw kong mag-isip. Ikalawang araw na mula nang makuha sina Osmond ang ang kambal pero wala pa rin akong nakukuhang balita. Gustong-gusto ko silang kumustahin. Gusto ko silang puntahan ngunit hindi ko alam kung nasaan talaga sila ngayon.I feel hurt. I wanted to do something, I wanted to take action to help Osmond… but how?Pakiramdam ko tuloy ay wala man lang akong silbi.Bumuntong hininga ako nang maibaba ang paintbrush. Magulo at may iilang splash ang nasa kwadradong litrato pero kitang-kita ang lalaking iniisip ko. Hindi man masilayan ng maayos ang mata niya dahil sa pagdaan ng brush dito ay alam ko naman sa sarili ko na si Osmond ito.Tumunog bigla ang telepono ko kaya mabilis kong sinagot ito. “H-hello?” Hindi ko man lang natingnan ang caller‘s I
Ways to his Heart Kabanata 21.2
Nakatulog ako at sa kama na nagising. Bukas ang pinto sa kwarto ni Osmond kaya naman rinig ko ang kaunting tunog sa ibaba. Kumunot ang noo ko habang nagpupunas ng mata.Mukhang mga boses iyon, malalakas. Bumaba ako sa kama at habang inaayos ko ang buhok ay mabilis akong sumilip sa ibaba.Humigpit ang hawak ko sa railings sa itaas ng terrace. Si Luna… narito siya. Mukhang seryoso pa ang pinaguusapan nila ni Osmond.“You left me, Luna! Wala kang pasabing basta ako iniwan kahit na alam mong alam ko ang pagbubuntis mo! Takot na takot ako! Bago ako matulog ay lagi kong pinagdarasal na sana hindi mo ginawa ang sinabi mo sa akin noon! Na sana huwag mong maisipan na ipalaglag sila ulit!” sigaw ni Osmond.Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko. Mas nalilito ako dahil dito. If she once thought to do that to the twins… then why did she come back? Para saan ang pagkuha niya kina Lilo ngayon?
Latest chapter
Ways to his Heart Wakas
“No! No! Mommy, no!” Nakagat ko na lang ang labi ko sa lakas ng plahaw ni Lilo. The people around us is staring, some of them are trying their best not to laugh while some elders grimace. Naupo na lang ako sa stool na siyang iminuwestra sa akin ng barber. Laging ganito ang eksena sa tuwing ginugupitan ng buhok si Lilo. Magti-three na siya next week, bago ang graduation ko kaya naman sinabihan na siya ng Daddy niya na dapat na raw siyang magpagupit. Ilang buwan na rin kasi siyang walang gupit-gupit dahil nga ganito lagi ang nagiging reaksyon niya. “Mommy, please! No!” Sinubukan niyang kuhanin ang mga nalalaglag na piraso ng buhok sa hita niya at idinidikit iyon ulit pabalik pero nang makitan
Ways to his Heart Kabanata 27.2
Dumating na ang gabi. Nakatulog na sila dahil sa maghapong paglalaro.Hawak-hawak ni Osmond ang kambal at parang ayaw pa niyang bitawan. Patuloy pa rin siya sa pag-ugoy, isinasayaw pa rin ang dalawa.It is a beautiful picture. A sight that I would treasure. A loving father that gives warmth and solace to his children. I know Osmond will love and protect them. He will be more than what he wanted— he will not just remain their good father but also their best friend.“Iakyat na natin sila?” tanong ko.Lumingon siya sa akin at tumango. Kinuha ko si Lilo sa kanya upang mas maging magaan ang pakiramdam niya. Dinala na namin sila sa kwarto niya dahil doon siya pumasok.Ngayon ko na lang ulit ito nakita. Puro mga laruan nina Lilo at Lala ang nandito. Nasa kama pa ni Osmond ang iba.Napatingin siya sa akin dahil siguro sa nagtatakang tingin ko. He tuck Lala on the bed
Ways to his Heart Kabanata 27.1
Sa bahay niya ay naupo lang kami sa sofa. He is thinking deeply. Ni hindi na niya ako binalingan o kinausap mula nang dumating kami rito.“Osmond… Osmond.”His eyes lacked emotion when he looked at me, he gave me a questioning stare.Bumuntong hininga ako. “Alam mo… ang daming nangyari ngayong araw. Sobra sa rami. And maybe… you should stop thinking about it first ‘di ba?”“Sana nga madali lang huwag isipin.”Ngumuso ako. “Kaya nga narito ako e!”Bigla siyang lumingon sa akin na may papaangat na labi. “Para maging clown ko?”“If being a clown means your date then… yes, I am.”He laughed and leaned on me. He let our foreheads touch while keeping his eyes shut. Osmond‘s calm breathing fan on my nose. He looks more relaxed than earlier.&ldquo
Ways to his Heart Kabanata 26.2
Nakatingin lang ako kay Osmond habang nasa daan kami. Talagang naguguluhan ako bigla sa mga sinasabi nina Luna. Anong cheated? Anong maaaring hindi anak? Is she making this up?Hindi ko na alam kung dapat ba akong maniwala. Bakit ba umabot pa sa ganitong punto?Hindi ko alam kung paano nakakuha ng private room sina lola dahil talagang nawawala ang isipan ko habang tangay-tangay ni Osmond ang kamay ko.Lahat ng tita ni Osmond ay nakaupo na sa magkabilang sofa, mahahaba ang mga iyon kaya may pwesto pa na para sa amin. Tumabi si Osmond kay tita Minda kasama ako. Ang ilang tito ni Osmond na sumama ay nasa likod ng mga sofa habang ang ilan ay nagpaiwan na lang sa van na dala nila.Sa gitna ay naroon si nanay Carmen na galit pa rin. “Oh sige! Usap na!”Inis na nagkamot si Osmond sa ulo. “Gusto ko na lang umuwi, nay. Anak ko ang dalawa. Tapos.”Tinuro ni nanay Carme
Ways to his Heart Kabanata 26.1
Nakabalik ako kaagad pero dahil pang umagang flight na iyon ay hindi ko na alam kung maabutan ko pa.Ten am ang umpisa ng hearing at stuck pa ako sa traffic. It makes me feel so nervous. Pakiramdam ko ay nag uumpisa na sila at hindi na ako makakahabol.Ako:Text agad ha?Nang makadating doon ay saradong pinto ang naabutan ko. The hearing is still ongoing and I cannot come in. Ayaw na akong papasukin pa ng guard sa loob.“Baka naman po… pwede pa? W-wala pa naman atang isang oras nang mag-umpisa sila, kuya.”Nanatiling matigas ang ekspresyon ng guard. Umiling siya. “Hindi nga po pwede, ma‘am. Hintayin n‘yong matapos sila… saka bubukas nang kusa iyan.”I hold my pants tight while looking at the huge closed doors of the courtroom. Siguro nga‘y makapaghihintay ako… I will see the answer once it opens.&n
Ways to his Heart Kabanata 25.2
Ilang buntong hininga ang nagawa ko. Ilang araw din akong naguguluhan pa rito… papalapit na nang papalapit ang susunod na linggo pero takot pa rin akong tingnan ang email na s-in-end sa akin.Maayos na si daddy. Halos isang araw lang din ay medyo um-okay ang kondisyon niya. Kalahati pa rin ng katawan niya ang hindi makagalaw pero nag-improve iyon kaagad dahil nakakasalita na siya.Hindi man malinaw pero naiintindihan.“Dion… wa.. ter,” tawag ni daddy.Lumapit ako na may dalang baso ng tubig. Tinulungan ko siyang inumin iyon, itinapat ko rin ang isang kamay ko sa ilalim ng baba niya upang hindi siya mabasa kung sakali. Hindi niya kasi masyadong nagagalaw ang itaas na labi, halos hirap din maging ang panga niya.Naupo ako sa kama niya nang matapos siya. Kinuha ko ang kamay ni daddy at hinilot gaya ng ginagawa ng therapist na pumupunta rito sa tuwing hapon.
Ways to his Heart Kabanata 25.1
“Hindi talaga ako magaling magluto… kaunti lang ang alam kong putahe pero sa adobo talaga ako confident.”Ngumiti na lang ako nang lingunin niya ako.Kanina pa malalim ang iniisip ko. Baka kasi tampong-tampo na si Osmond ngunit ‘di lang nagsasabi sa akin. I like him… and I don‘t want it to blown away just because I couldn't keep my words.Gusto ko nang sabihin kaagad sa kanya ito pero kung gagawin ko iyon ay kailangan ko na ring magdesisyon. Hindi pa buo ang puso ko sa gagawin.Art gallery na iyon e, pinaghirapan ko ang piece na inilagay ko ro‘n para talaga masabit sa silid na iyon. Isa iyon sa mga pangarap ko. Bata pa man ay gusto ko nang makita sa mga gano‘ng lugar ang mga likha ko. But if I‘ll join… that just means that I will need to leave my father. I still have things to say about him… I still want to accommodate his needs, I want to take
Ways to his Heart Kabanata 24.2
Papunta sa bahay nina Osmond ay nagtatanong-tanong si mommy tungkol kay Osmond at sa kambal. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagta-trabaho ko, siguro ay sa ibamg araw ko na lang bubuksan ang topic na iyon kapag nagtanong na siya. Ayaw ko kasing makitang malungkot si mommy, I know she will not like the jobs that I get.Nang makababa ako sa harap ng subdivision nila ay nakasalubong ko ang pagbaba ni Osmond sa isang kotse. Nakita ko pa sa harapan no‘n si Oliver na tinanguan lamang ako.“Nandito ka,” gulat niyang saad.Ngumiti ako. Naka-simpleng t-shirt at pantalon lang siya. Kahit mukhang stress dahil sa itim sa ilalim ng mga mata ay gwapo pa rin talaga.“Alam ko naman kasing ‘di ko na maabutan iyong sa hearing kaya dumiretso na ako sa inyo.”Nakikita ko na ang pag-akyat nang gilid ng labi ni Osmond. Pangiti na sana siya nang tumikhim si mommy.
Ways to his Heart Kabanata 24.1
“Do you think… how long will your father sleep? Ang tagal na niyang nakahiga riyan.”Hindi ko nasagot si mommy. Hindi ko rin naman kasi alam. Maski nga ang mga doctor hindi alam kung kailan iyon mangyayari. We‘re just hoping for the best.“Hindi naman kaya niyang daddy mong wala ako. He‘ll need me even in heaven, I‘m sure of that.”“Mommy,” suway ko.Patagal nang patagal ay mas nagiging negative lang si mommy. She wasn‘t crying. She is just wearing a straight face. Paulit-ulit siya sa mga ganitong bagay— kinukumbinsi niya ang sarili.Ayos lang naman sana iyon pero hindi sa ganitong paraan. “Hindi naman mawawala si daddy, gigising din siya. We‘ll just have to wait.”Isang buwan na rin kasi ang lumipas. Alam kong maiksi lang ang pisi ni mommy pero sana naman mas pagtibayin niya ang pag-asa niya sa pan
