Pagkatapos ng klase ko ay hindi ko na hinintay pa si Lukas at dumiretso na sa Mansion.Habang nasa tricycle, nakatitig lang ako sa text ni Archival na kanina pang umaga ko na recieve.Archival:Good morning, baby. How's your sleep? I hope you're okay. Can't wait to see you later.Archival :I'll wait you here.Hindi ako maka-reply ng maayos sa kanya dahil kinikilig ako parati kapag binabasa ko ang mga text niya.But after what happened yesterday parang ang hirap kumalma. Hindi ko alam kung paano ako haharap sa kanya. Its just me or normal lang talaga itong nararamdaman ko?Pagkarating ko sa harapan ng gate ng Mansion ay agad na ako nag-abot ng pamasahe sa driver ng tricycle.Humugot pa ako ng malalim na hininga bago ako tumulak at pumasok sa gate at binati ang guard na nandoon.Pagkapasok ko ay hindi ko pa rin nakikita si Madam Isa sa paligid. Siguro hindi pa rin sila naka-uwi ni Donya Mathilda galing sa kanilang business trip.Kaya dumiretso na lang ako sa likod ng Mansion at nagbihi
DISCLAIMER :This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental."Plagiarism is a crime."Waves of Costa Fuegodate started. December 2022.Copyright © 2022 AlmodineWritten by AlmodineHi mga bhe 😇 Before proceeding to the next chapter, I want you to have a wonderful day and always remember to smile and don't stress up for you to flush the bad vibes away.Expected grammatical errors, po. Please continue reading 😍Your comments are very appreciated 💝
Sobrang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Parang may nakapatong na mabigat na bato sa ulo ko at tsaka sobrang nanghihina ang katawan ko.Dinilat ko ang mga mata ko at hindi ko masyadong makita ang paligid dahil sa pagkahilo."N-nasaan ako..." Nanghihinang usal ko."Pre! Gising na ang prinsesa!"Dinig kong sigaw ng isang lalaki habang umiikot pa ang paningin ko.Ngayon ko pa lang napansin na nakatali pala ang kamay ko sa likod ko habang nakaupo sa isang silyang gawa sa kahoy.Anong nangyayari? Nasaan ako? Si Archival? Archival...Biglang nagising ang diwa ko pag-alala sa pangalan niya at napatingin sa lalaking kalbo na nasa harapan ko. Wala nang piring ang mga mata ko kaya kitang-kita ko ang pagmumukha ng mga taong akala ko'y hinding-hindi ko na ulit makikita."Anong kailangan niyo sa akin!? Pakawalan niyo ako!"Paos kong sigaw at pilit na kinakalas ang pagkakatali sa likod. Pero sobrang higpit nito na halos ram
"Mga walang hiya kayong lahat, pati mama ko dinamay niyo pa!" Galit na sigaw ko at isang malutong na sampal na naman ang nakuha ko sa kalbong lalaki.Tinali niya na ako sa silyang katabi ni Mama na wala pa ring malay. Hindi ko mapigilan na magalit at maiyak habang tinitignan ang mga sugat sa pisngi ni mama. "ANONG GINAWA NIYO SA KANYA! MGA HAYOP KAYO!""Ernesto? Turukan mo na kaya 'yan ang ingay! ang sakit sa tenga.""Ge pre, pero magsasaya muna ako bago ko gawin 'yan.""Oo na, gawin mo na lang ang gusto mo total walang malay pa naman itong katabi kong si Jun."Nakangising aso na lumalapit sa akin ang kalbong lalaki. Pero hindi ako nasindak sa kanya, sa galit ko ngayon wala akong ibang maisip kundi ang kagustuhang patayin siya. Hinawakan niya ang mukha ko at marahas na hinaplos ang magulong buhok ko."Anong gagawin mo!?" Puno ng galit na usal ko at tumawa lang siya."Tang ina! Ang gusto ko talaga sa babae ay ang ma-attitude at tsaka hard to get." Nag-ngising aso na naman siya at nagu
"A-anak? Sobrang nag-aalala ako sa'yo, apat na araw na kitang hinahanap Laura..." Napaiyak ako sa sinabi ni Mama at gustong-gusto ko siyang yakapin pero parehong nakatali ang kamay namin sa likuran. "M-ma... I'm sorry sana nakinig ako sa inyo. Tama nga kayo sana lumayo na ako...""L-laura." Umiling si Mama at tipid na ngumiti "sa maniwala ka man o sa hindi. Hinahanap ka rin niya at...""Wag na nga kayong mag-dramahan d'yan! Eric, lagyan niyo na ni Jun nang tape ang mga bibig nila...""T-teka wag! Please po... Pakawalan niyo na kami ni Mama."Pero hindi sila nakinig at linagyan nga nila ng tape ang mga bibig namin. Natatakot ako sa maaring mangyari sa amin. Pagkatapos makalabas nila ni Lea ay agad-agad nag-usap silang Ernesto malayo sa amin. Nakatingin na lang ako kay Mama ngayon habang umiiyak. Lord, kung ano man ang plano nilang masama sa amin sana iligtas niyo kami. Nagulat ako ng nilagyan nila kami ng mga piring sa mata. Kaya tinubuan ako ng sobrang kaba at takot lalo na nong na
In the middle of grasping for my final breath, there were sudden hands that grabbed me and lifted me out of the river. And then he patted my cheek harshly so I could wake up. Because of what happened to me, I can't hardly see his face or recognise him."Laura, don't die on me, please!" He shouted, and I felt his tears falling down his cheeks into mine."L-lukas?" I said it weakly and forced a smile.I thought he was... I thought Archival was the man who saved me. But now I'm happy to see Lukas. I don't know if I will survive these injuries and the deep wounds, but I'm really putting my trust in him that maybe he could save me and Mama.and everything went black.****The noise of machines around me rang into my ears. Unti-unting dinilat ko ang mga mata ko at biglang may lumapit sa aking babae na may suot ng puting damit. Napatingin ako sa kanya pero nagulat ako ng bigla siyang tumakbo palayo sa akin.Nasaan ako? Linibot ko ang paningin ko sa paligid at isa lang ang sigurado ako. Hind
"Laura dali tignan mo ito!" Tawag ni Lea sa akin habang sabik na ipinakita ang mga nakuha niyang shells sa dalampasigan. Ngumisi agad ako at lumapit sa kanya habang bitbit ang paper bag na nilagyan ko rin sa mga shells at bato na napulot ko kanina. "Ang ganda naman nyan..." Namamanghang sabi ko habang siya naman ay ngumiti ng abot tenga. Inabot niya sa akin ang isang malaking pulang shell na hugis puso na medyo may biyak na rin sa kilid dahil siguro sa hampas ng naglalakihang alon sa dagat, ganun paman hindi parin nawala ang ganda nito dahil sa unique nitong kulay. "Sayo na yan Lau..." Napa-angat naman ako ng tingin sa kanya. "Alam kong hilig mo ng mga ganyan, at isa pa hindi ako mahilig sa mga... Alam mo na" sabi niya sabay kibit balikat. Hindi na ako nag-dalawang isip na kunin sa kanya ang shell na bigay niya at masayang ngumiti, dati pa lang nakahiligan ko ng mamulot ng shells dito sa dalampasigan ng Costa Fuego para gawing bohemian Jewelry at palamuti sa mga kurtina. "M
"Hoy! Laura..." Tawag ni Lea sa akin. Hinilot ko muna ang sentido ko bago bumaling sa kanya. Ang sakit ng ulo ko halos mabiyak na dahil sa hindi ko maintindihan ang lesson kanina sa aming major. 1st Year college na kami ni Lea, Business Administration ang kinuha ko, samantalang Accountancy naman sa kanya. "Ayos ka lang?... Grabe ang hirap ng test kanina" sabi niya habang prenteng naka-upo sa tabi ko. "Mahirap nga..." Sambit ko at iniligpit na ang mga gamit ko sa desk. "Sana hindi na lang ako nag accountancy... Ang hirap pala! buti na lang talaga at klaklase kita sa subject nato" natatawang sabi ni Lea at kinuha na rin ang mga gamit niya. Napagpasyahan namin na pumunta muna sa cafeteria para makakain, total break na naman. May klase pa ako mamaya tapos siya naman ay wala na, kaya mauuna na siguro siya mamaya sa Mansion dahil sa bilin ni Madam Isa kahapon. Kumuha lang ako ng isang Sandwich at isang can ng orange juice sa counter, ibibigay ko na sana ang bayad ko sa tindera ng b
In the middle of grasping for my final breath, there were sudden hands that grabbed me and lifted me out of the river. And then he patted my cheek harshly so I could wake up. Because of what happened to me, I can't hardly see his face or recognise him."Laura, don't die on me, please!" He shouted, and I felt his tears falling down his cheeks into mine."L-lukas?" I said it weakly and forced a smile.I thought he was... I thought Archival was the man who saved me. But now I'm happy to see Lukas. I don't know if I will survive these injuries and the deep wounds, but I'm really putting my trust in him that maybe he could save me and Mama.and everything went black.****The noise of machines around me rang into my ears. Unti-unting dinilat ko ang mga mata ko at biglang may lumapit sa aking babae na may suot ng puting damit. Napatingin ako sa kanya pero nagulat ako ng bigla siyang tumakbo palayo sa akin.Nasaan ako? Linibot ko ang paningin ko sa paligid at isa lang ang sigurado ako. Hind
"A-anak? Sobrang nag-aalala ako sa'yo, apat na araw na kitang hinahanap Laura..." Napaiyak ako sa sinabi ni Mama at gustong-gusto ko siyang yakapin pero parehong nakatali ang kamay namin sa likuran. "M-ma... I'm sorry sana nakinig ako sa inyo. Tama nga kayo sana lumayo na ako...""L-laura." Umiling si Mama at tipid na ngumiti "sa maniwala ka man o sa hindi. Hinahanap ka rin niya at...""Wag na nga kayong mag-dramahan d'yan! Eric, lagyan niyo na ni Jun nang tape ang mga bibig nila...""T-teka wag! Please po... Pakawalan niyo na kami ni Mama."Pero hindi sila nakinig at linagyan nga nila ng tape ang mga bibig namin. Natatakot ako sa maaring mangyari sa amin. Pagkatapos makalabas nila ni Lea ay agad-agad nag-usap silang Ernesto malayo sa amin. Nakatingin na lang ako kay Mama ngayon habang umiiyak. Lord, kung ano man ang plano nilang masama sa amin sana iligtas niyo kami. Nagulat ako ng nilagyan nila kami ng mga piring sa mata. Kaya tinubuan ako ng sobrang kaba at takot lalo na nong na
"Mga walang hiya kayong lahat, pati mama ko dinamay niyo pa!" Galit na sigaw ko at isang malutong na sampal na naman ang nakuha ko sa kalbong lalaki.Tinali niya na ako sa silyang katabi ni Mama na wala pa ring malay. Hindi ko mapigilan na magalit at maiyak habang tinitignan ang mga sugat sa pisngi ni mama. "ANONG GINAWA NIYO SA KANYA! MGA HAYOP KAYO!""Ernesto? Turukan mo na kaya 'yan ang ingay! ang sakit sa tenga.""Ge pre, pero magsasaya muna ako bago ko gawin 'yan.""Oo na, gawin mo na lang ang gusto mo total walang malay pa naman itong katabi kong si Jun."Nakangising aso na lumalapit sa akin ang kalbong lalaki. Pero hindi ako nasindak sa kanya, sa galit ko ngayon wala akong ibang maisip kundi ang kagustuhang patayin siya. Hinawakan niya ang mukha ko at marahas na hinaplos ang magulong buhok ko."Anong gagawin mo!?" Puno ng galit na usal ko at tumawa lang siya."Tang ina! Ang gusto ko talaga sa babae ay ang ma-attitude at tsaka hard to get." Nag-ngising aso na naman siya at nagu
Sobrang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Parang may nakapatong na mabigat na bato sa ulo ko at tsaka sobrang nanghihina ang katawan ko.Dinilat ko ang mga mata ko at hindi ko masyadong makita ang paligid dahil sa pagkahilo."N-nasaan ako..." Nanghihinang usal ko."Pre! Gising na ang prinsesa!"Dinig kong sigaw ng isang lalaki habang umiikot pa ang paningin ko.Ngayon ko pa lang napansin na nakatali pala ang kamay ko sa likod ko habang nakaupo sa isang silyang gawa sa kahoy.Anong nangyayari? Nasaan ako? Si Archival? Archival...Biglang nagising ang diwa ko pag-alala sa pangalan niya at napatingin sa lalaking kalbo na nasa harapan ko. Wala nang piring ang mga mata ko kaya kitang-kita ko ang pagmumukha ng mga taong akala ko'y hinding-hindi ko na ulit makikita."Anong kailangan niyo sa akin!? Pakawalan niyo ako!"Paos kong sigaw at pilit na kinakalas ang pagkakatali sa likod. Pero sobrang higpit nito na halos ram
DISCLAIMER :This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental."Plagiarism is a crime."Waves of Costa Fuegodate started. December 2022.Copyright © 2022 AlmodineWritten by AlmodineHi mga bhe 😇 Before proceeding to the next chapter, I want you to have a wonderful day and always remember to smile and don't stress up for you to flush the bad vibes away.Expected grammatical errors, po. Please continue reading 😍Your comments are very appreciated 💝
Pagkatapos ng klase ko ay hindi ko na hinintay pa si Lukas at dumiretso na sa Mansion.Habang nasa tricycle, nakatitig lang ako sa text ni Archival na kanina pang umaga ko na recieve.Archival:Good morning, baby. How's your sleep? I hope you're okay. Can't wait to see you later.Archival :I'll wait you here.Hindi ako maka-reply ng maayos sa kanya dahil kinikilig ako parati kapag binabasa ko ang mga text niya.But after what happened yesterday parang ang hirap kumalma. Hindi ko alam kung paano ako haharap sa kanya. Its just me or normal lang talaga itong nararamdaman ko?Pagkarating ko sa harapan ng gate ng Mansion ay agad na ako nag-abot ng pamasahe sa driver ng tricycle.Humugot pa ako ng malalim na hininga bago ako tumulak at pumasok sa gate at binati ang guard na nandoon.Pagkapasok ko ay hindi ko pa rin nakikita si Madam Isa sa paligid. Siguro hindi pa rin sila naka-uwi ni Donya Mathilda galing sa kanilang business trip.Kaya dumiretso na lang ako sa likod ng Mansion at nagbihi
Looking at his face while he's sleeping is such a great and satisfying view. Hindi ko mapigilan na maisip kong bakit mahal ako ng lalaking ito. He is out my league, kasambahay lang ako dito at mahirap lang akong babae. But he still chooses me despite the fact that many beautiful, rich, and educated girls flock to get his attention. Ano ba ang ginawa ko para mapansin ng isang Eng. Archival Del Fuego?Napangiti ako sa mga naisip ko at hinawakan ang kanyang guwapong mukha, sobrang himbing nang tulog niya.Nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang bewang ko at mas nilapit pa sa kanya. He wrapped his arms around me. Napatingin ulit ako sa kanya.If only I can stay here until he wakes up ay gagawin ko, ayokong putulin ang pagtingin ko sa kanya. Ayoko ring umuwi at iwanan siya dito.He's like my new home.While asleep, he is calm and stunningly handsome. I grinned as I stroked his hair.How I wish I can stay here longer. Pero alam kong hindi 'yon pwede kahit gustuhin man naming dalawa.
"T-teka? Pupunta tayo sa Mansion?" gulat kong tanong dahil umaakyat siya sa hagdanan sa cliff na papunta sa Mansion habang binubuhat ako. "Yes... And I prepared something for you."He coolly said while winking at me.Gusto kong ngumiti at ma-excite pero bigla akong tinubuan ng kaba ng maalala ko si Donya Mathilda, paano kapag nakita niya akong kasa-kasama ng panganay na anak niya?I can clearly remember how she look and she said earlier.Natatakot ako, dahil alam kong hindi niya ako magugustuhan para sa anak niya.Inangat ko ang tingin ko kay Archival, I can't help to think kung bakit nagkagusto siya sa akin. Ano bang nakita niya sa isang katulad ko na mahirap lang?"P-pero Arch?...baka makita tayo ni D-donya Mathilda at ng...ibang k-kasambahay..."Nauutal kong sabi, nagdugtong naman ang kilay niya at huminto sa pagtapak sa mga baitang ng batong hagdan."Laura? Is there's something you want tell me?"Nagulat ako sa tanong niya at agad na umiling, pero ang totoo n'yan ay marami talaga
Na-istatwa ako sa harapan ni Donya Mathilda at halos walang lumalabas na salita sa bibig ko. Nagdugtong naman ang kilay niya habang tinitignan akong natataranta sa harapan niya. Sumipsip muna siya ng tea bago nagsalita."I'm sorry, sa tanong ko I'm just worried about my son. He behaves unusual and I have a feeling na may ibang babae siyang..."Hindi na natapos ang sana'y sasabihin ni Donya, ng biglang lumitaw si Madam Isa, sa likod niya. "Nakahanda na po ang bathtub Ma'am..."sabi niya at agad yumuko. Tumango at agad namang tumayo si Donya Mathilda."Thanks Isa..."Tipid na ngumiti si Madam.Tumalikod na siya sa amin pero bago pa siya makapasok sa loob ay muli siyang tumingin sa akin."If you know who she is, Laura. I hope you tell me soon...I already have plans for my son and I don't want a random girl to get in the way..."May bahid na banta ang tono ng boses ni Donya Mathilda, kaya hindi agad ako nakakibo, buti na lang at pasimpleng hinawakan ni Madam Isa, ang braso ko para supp