Nobela ni Almodine

In the middle of grasping for my final breath, there were sudden hands that grabbed me and lifted me out of the river. And then he patted my cheek harshly so I could wake up. Because of what happened to me, I can't hardly see his face or recognise him."Laura, don't die on me, please!" He shouted, and I felt his tears falling down his cheeks into mine."L-lukas?" I said it weakly and forced a smile.I thought he was... I thought Archival was the man who saved me. But now I'm happy to see Lukas. I don't know if I will survive these injuries and the deep wounds, but I'm really putting my trust in him that maybe he could save me and Mama.and everything went black.****The noise of machines around me rang into my ears. Unti-unting dinilat ko ang mga mata ko at biglang may lumapit sa aking babae na may suot ng puting damit. Napatingin ako sa kanya pero nagulat ako ng bigla siyang tumakbo palayo sa akin.Nasaan ako? Linibot ko ang paningin ko sa paligid at isa lang ang sigurado ako. Hind

"A-anak? Sobrang nag-aalala ako sa'yo, apat na araw na kitang hinahanap Laura..." Napaiyak ako sa sinabi ni Mama at gustong-gusto ko siyang yakapin pero parehong nakatali ang kamay namin sa likuran. "M-ma... I'm sorry sana nakinig ako sa inyo. Tama nga kayo sana lumayo na ako...""L-laura." Umiling si Mama at tipid na ngumiti "sa maniwala ka man o sa hindi. Hinahanap ka rin niya at...""Wag na nga kayong mag-dramahan d'yan! Eric, lagyan niyo na ni Jun nang tape ang mga bibig nila...""T-teka wag! Please po... Pakawalan niyo na kami ni Mama."Pero hindi sila nakinig at linagyan nga nila ng tape ang mga bibig namin. Natatakot ako sa maaring mangyari sa amin. Pagkatapos makalabas nila ni Lea ay agad-agad nag-usap silang Ernesto malayo sa amin. Nakatingin na lang ako kay Mama ngayon habang umiiyak. Lord, kung ano man ang plano nilang masama sa amin sana iligtas niyo kami. Nagulat ako ng nilagyan nila kami ng mga piring sa mata. Kaya tinubuan ako ng sobrang kaba at takot lalo na nong na

"Mga walang hiya kayong lahat, pati mama ko dinamay niyo pa!" Galit na sigaw ko at isang malutong na sampal na naman ang nakuha ko sa kalbong lalaki.Tinali niya na ako sa silyang katabi ni Mama na wala pa ring malay. Hindi ko mapigilan na magalit at maiyak habang tinitignan ang mga sugat sa pisngi ni mama. "ANONG GINAWA NIYO SA KANYA! MGA HAYOP KAYO!""Ernesto? Turukan mo na kaya 'yan ang ingay! ang sakit sa tenga.""Ge pre, pero magsasaya muna ako bago ko gawin 'yan.""Oo na, gawin mo na lang ang gusto mo total walang malay pa naman itong katabi kong si Jun."Nakangising aso na lumalapit sa akin ang kalbong lalaki. Pero hindi ako nasindak sa kanya, sa galit ko ngayon wala akong ibang maisip kundi ang kagustuhang patayin siya. Hinawakan niya ang mukha ko at marahas na hinaplos ang magulong buhok ko."Anong gagawin mo!?" Puno ng galit na usal ko at tumawa lang siya."Tang ina! Ang gusto ko talaga sa babae ay ang ma-attitude at tsaka hard to get." Nag-ngising aso na naman siya at nagu

Sobrang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Parang may nakapatong na mabigat na bato sa ulo ko at tsaka sobrang nanghihina ang katawan ko.Dinilat ko ang mga mata ko at hindi ko masyadong makita ang paligid dahil sa pagkahilo."N-nasaan ako..." Nanghihinang usal ko."Pre! Gising na ang prinsesa!"Dinig kong sigaw ng isang lalaki habang umiikot pa ang paningin ko.Ngayon ko pa lang napansin na nakatali pala ang kamay ko sa likod ko habang nakaupo sa isang silyang gawa sa kahoy.Anong nangyayari? Nasaan ako? Si Archival? Archival...Biglang nagising ang diwa ko pag-alala sa pangalan niya at napatingin sa lalaking kalbo na nasa harapan ko. Wala nang piring ang mga mata ko kaya kitang-kita ko ang pagmumukha ng mga taong akala ko'y hinding-hindi ko na ulit makikita."Anong kailangan niyo sa akin!? Pakawalan niyo ako!"Paos kong sigaw at pilit na kinakalas ang pagkakatali sa likod. Pero sobrang higpit nito na halos ram

DISCLAIMER :This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental."Plagiarism is a crime."Waves of Costa Fuegodate started. December 2022.Copyright © 2022 AlmodineWritten by AlmodineHi mga bhe 😇 Before proceeding to the next chapter, I want you to have a wonderful day and always remember to smile and don't stress up for you to flush the bad vibes away.Expected grammatical errors, po. Please continue reading 😍Your comments are very appreciated 💝

Pagkatapos ng klase ko ay hindi ko na hinintay pa si Lukas at dumiretso na sa Mansion.Habang nasa tricycle, nakatitig lang ako sa text ni Archival na kanina pang umaga ko na recieve.Archival:Good morning, baby. How's your sleep? I hope you're okay. Can't wait to see you later.Archival :I'll wait you here.Hindi ako maka-reply ng maayos sa kanya dahil kinikilig ako parati kapag binabasa ko ang mga text niya.But after what happened yesterday parang ang hirap kumalma. Hindi ko alam kung paano ako haharap sa kanya. Its just me or normal lang talaga itong nararamdaman ko?Pagkarating ko sa harapan ng gate ng Mansion ay agad na ako nag-abot ng pamasahe sa driver ng tricycle.Humugot pa ako ng malalim na hininga bago ako tumulak at pumasok sa gate at binati ang guard na nandoon.Pagkapasok ko ay hindi ko pa rin nakikita si Madam Isa sa paligid. Siguro hindi pa rin sila naka-uwi ni Donya Mathilda galing sa kanilang business trip.Kaya dumiretso na lang ako sa likod ng Mansion at nagbihi