“Cely!”ang tumitiling wika ng isang bakla pagkakita sa amin ng aking ina. Tumitikwas ang mga daliri nito habang malanding kumekembot papalapit sa amin. Kaylapad din ng mga ngiti na para bang biglang nabuhayan ng loob.
Pusturang-pustura ito at kung ano-anong anik-anik ang nakasabit sa leeg nito.
“Mama Dhane!” masayang saad naman ng kanyang ina at sinalubong ang bakla ng isang mahigpit na yakap. Nagbeso pa ang dalawa habang nagtatawanan.
Nasa isang mumurahing bar sila ng kanyang ina. Napilit siyang isama nito doon upang kahit papaano daw ay makatulong naman siya sa mga gastusin nila sa bahay.
May pag-aalalang inilinga ni Liana ang paningin sa paligid ng maliit na parang opisina/dressing room na iyon. Nanunuot ang kakaibang amoy noon sa ilong niya na pinaghalong amoy ng spraynet at pabango.
“My God Cely! Kanina pa kita hinihintay!” palatak ng tinawag na Mama Dhane ng kanyang ina pagkatapos nitong kumalas sa yakap ni Cely. “Maloloka na yata ako sa mga kasamahan mo ditey!” tumitirik ang mga matang turan nito pagkatapos ay humalukipkip.
Natatawang hinampas sa braso ng kanyang ina si Mama Dhane. “Bakit ba hindi ka na nasanay sa kanila?” sagot nito sabay silip sa labas at nanlalaki ang mga matang nilingon ang bakla. “Mukhang jackpot ka ngayong gabi ah.” Anito sabay nguya ng chewing gum na kanina pa nasa bibig nito.
“Eh, kaya nga maloloka na aketch! Wala man lang marunong mag-entertain ng maayos sa mga customers sa labas. Tanging ikaw lang talaga ang nakakagawa noon. Kaya go na… Go! Kanta ka na dali! Baka magsilayasan pa ang mga ‘yan!” ani Mama Dhane habang itinutulak ang kanyang ina palabas ng maliit na opisinang iyon.
Singer sa bar na iyon ang kanyang ina, ngunit hindi naman ito regular na pumapasok doon.
Binalingan siya ng kanyang ina pagkatapos ay si Mama Dhane. “Mama, baka naman pwede mo bigyan kahit ngayong gabi lang ng trabaho itong junanak ko. Maasahan mo naman ito eh,” anito sa malambing na tinig.
Noon lang naman siya napansin ni Mama Dhane. Nanlalaki pa ang mga mata nito habang pinagmamasdan siya. “Napaka-pretty naman ng anak mo Cely,” anito sabay ikot sa kanya. “Pero may mali sa suot niya. Teka lang… maghintay ka dito hija. At ikaw naman Cely pumunta ka na sa entablado and entertain our guests. Ako na bahala dito kay…”
“Liana, Mama Dhane…” masiglang salo ng kanyang ina sa sinasabi nito.
“Okay. Dito kay Liana,” tumatango-tangong wika nito. Naglakad ito papunta sa hilera ng mga nagsabit na damit at namili ng isusuot niya doon.
“O, Liana, mag-ayos ka ha. Sumunod ka na lang sa sasabihin ni Mama Dhane. Dito man lang ay matulungan mo ako,” anito sa ma-awtoridad na tinig sabay sulyap kay Mama Dhane na busy pa rin sa pamimili ng damit. “Huwag na huwag kang gagawa ng kalokohan dito,” babala nito bago lumabas ng opisinang iyon.
Naiwan naman si Liana na kinakabahan sa nakatakda niyang gagawin. Lumaki siya sa hirap pero ni minsan hindi niya pinangarap na magtrabaho sa ganitong klaseng lugar.
Nasa ikalawang taon na siya sa kolehiyo sa isang vocational school, ngunit dahil sa mga gastusin nila at luho na rin ng kanyang ina, hindi sumasapat ang kinikita niya sa part-time job niyang service crew sa isang fast food.
Dahil doon napilitan siyang tumigil sa pag-aaral at ginawang full time ang pagse-service crew. Subalit, kulang at kulang pa din.
Bukod sa ganitong uri ng trabaho ng kanyang ina, sugalera at lasenggera din ito at kung sino-sino ang lalaki. Napabayaan na rin nito ang bunso niyang kapatid na si Lester, kaya’t nagkasakit ang kanyang kapatid at kailangan ng matinding gamutan. At lahat ng responsibilidad ay naatang na sa kanya.
Miminsan lang ito magtrabaho sa bar na iyon, pero malimit pa rin itong humingi ng pera sa kanya. Wala naman siya basta-basta maibigay dito, kaya’t pinilit siya nitong isama sa lugar na iyon. Hindi naman siya makatanggi dahil malaki ang utang na loob niya dito.
“Alam mo, hija, saktong-sakto ang dating mo. May bigatin kaming customers ngayon at kakailanganin kita doon.” Sabi nito sabay abot ng isang kulay pulang mini dress at isinukat sa kanya. “Ayan!” pumapalakpak pang sabi nito. “Ito… Ito ang isusuot mo ngayon. Bilis! Magpalit ka na.” May pagmamadaling utos nito sa kanya.
May pag-aalinlangang pinagmasdan niya ang damit. Palagay niya kapag sinuot niya iyon para na rin siyang walang itinago. Halos labas na doon pati kaluluwa niya!
“Ano pang tinatanga-tanga mo d’yan? Bihis na bilis!” ani Mama Dhane at pakunwang pinunasan ang nangangapal sa make-up na noo nito.
Walang nagawa si Liana kundi ang sumunod. Nang pagmasdan niya ang sarili sa salamin parang ayaw na niyang lumabas. Gaya ng inaasahan niya, wala na siyang maitatago sa damit na iyon.
“Ano ba Liana? Hindi ka rin ba tapos?” naiinip na tawag sa kanya ni Mama Dhane sa labas ng pinaka-kurtinang bihisan doon.
Pinagsalikop niya ang dalawang kamay. “Kaya mo ito Liana. Para sa pamilya mo at para kay Lester,” aniya sa sarili.
Tiningnan niya ang aligagang anino ni Mama Dhane pagkatapos ay isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya bago hinawi ang kurtina.
“Wow! Wow! Wow!” palatak ni Mama Dhane sa matinis na tinig kasabay ng pagpalakpak. “You looked stunning, hija! Hindi halatang galing ka sa hirap! Dalang-dala mo ang damit na iyan. Sinisiguro ko sa ‘yo ikaw ang magiging star ngayong gabi! At t’yak ako, hindi ka hihiwalayan ng tingin ng mga customer ko,” excited na sabi nito.
“Let’s go,” aya nito sa kanya pagkatapos siyang pasadahan muli ng tingin. Hinawakan siya nito braso at inakay palabas. Tila naman isang maamong tupa na sumunod si Liana dito.
Paglabas nila sa opisina ay agaw pansin na kaagad siya sa karamihan. May ibang kalalakihan doon na hindi pa mapigilan ang pagsipol at ang mga kababaihan naman ay panibugho at paghanga ang nasa sa mga mata.
“I told you… Marami kang pahahangain ngayong gabi,” bulong ni Mama Dhane sa kanya na nakangiti.
Dinala siya nito sa isang kwarto na may nakalagay na VIP. Kumatok muna doon si Mama Dhane bago binuksan iyon.
Dalawang matitipunong lalaki ang napasukan nila doon. Ang isa ay may katabing babae na halos kasing-edad niya lang yata at ang isa naman ay seryosong nakamasid sa kanila. Nakakatakot itong tumingin. Parang kakainin siya ng buhay.
Pero hindi maikakaila noon ang kagwapuhang taglay nito. Bukod sa matipuno at matangkad, malago ang itim na itim nitong buhok at matangos ang ilong nito. May pagka-oval shape ang mukha nito at mapupula ang manipis nitong mga labi. Hindi siya sigurado sa kulay nito pero nasisiguro niyang katamtaman lang iyon.
“Ito na ang pangako ko sa ‘yo, Papa Henry,” malanding wika ni Mama Dhane sabay lapit dito habang hawak-hawak pa rin siya sa braso. Pilit siyang pinaupo nito sa tabi ng tinawag nitong Henry.
“Fresh and very beautiful.” Ang narinig pa niyang sabi ni Mama Dhane.
“Are you sure she’s clean?” tanong nito sa buong-buong tinig na halos magpanginig ng mga tuhod ni Liana.
Anong ibig sabihin nitong malinis siya? Takang sinulyapan niya si Mama Dhane na pagkakalapad ng mga ngiti ng mga sandaling iyon.
Sunod-sunod na tumango ang bakla. “Of course, Papa Henry! Hindi ko naman ipapahiya ang sarili ko pagdating sa ganito, noh!” pumipilantik ang mga kamay na sagot nito.
Naramdaman niyang pinagmasdan siya ng tinawag na Henry mula ulo hanggang paa at pabalik.
“If you don’t like her, just tell me…” anang lalaking kasama nito.
Mabilis na umiling si Henry, “She’s mine.” Maikling sagot nito pagkatapos ay tumayo.
Natilihan naman si Liana. Anong ibig sabihin ng sinabi nitong iyon? Kinakabahang tanong niya sa sarili.
“How much is she?” tanong ni Henry kay Mama Dhane.
“Fifty thousand.” Nakangiting sagot nito sabay baling sa kanya and gave her a warning looked.
Napataas ang isang kilay ni Henry. “Ganoon kamahal?”
“I told you… she’s different from the other’s.” tugon naman ng bakla sabay kindat sa lalaki.
Tiningnan naman siyang muli ng lalaki. “Fine… I’ll make it double. The payment will be sent on your account.” Anito at hinawakan siya sa braso upang itayo.
Natitilihang nanlalaki ang kanyang mga matang napatitig sa lalaki. “T-teka lang, ho… Mama Dhane…” mga salitang nanulas sa mga labi niya sa kauna-unahang pagkakataon sabay baling sa bakla. Humihingi ng saklolong tiningnan niya ito.
Umiling lang ito kasabay ng matamis na pagngiti. “Go, hija. Enjoy!” at sinabayan pa nito iyon ng pagkindat.
Nanlambot ang kanyang mga tuhod dahil sa sinabi nito. Mabuti na lang at nasalo siya ng lalaki sa kanyang likuran.
Salubong ang mga kilay na sinulyapan siya ni Henry pagkatapos ay hinarap muli si Mama Dhane. “If I like her service, I’ll pay more.” Anito at hinila na siya palabas ng bar na iyon.
Hindi makuhang magprotesta pa ni Liana. Parang robot na nakasunod lamang siya dito.
Hindi siya tanga para hindi maunawaan ang susunod na mangyayari. At isipin pa lang iyon ay nanghihilakbot na siya.
Mabilis nitong hinugot sa bulsa ang susi ng kotse nito ng makarating sila sa parking lot. Kaagad siyang pinasakay nito sa may passenger seat noon, pagkapos ay ito naman sa driver’s seat.
Hindi pa man nito naipapasok ang susi sa keyhole ng muli siyang magsalita.
“S-Sir… Saan po ba talaga tayo pupunta?” nanginginig ang tinig na tanong niya rito.
Blangko ang tinging sinulyapan siya nito pagkatapos ay ini-start na ang kotse.
“Heaven,” maikling tugon nito at pinasibad na ang sasakyan sa kailaliman ng gabi.
Tumigil ang sinasakyan nila sa isang napakagandang hotel na hindi mabilang ni Liana kung ilang palapag iyon. The building was too tall to look at.“Before we go down, let me just warn you. Don’t cause any scene. Dahil kapag ginawa mo iyon, you and everyone else on that goddamned bar will rot in jail. Understood?” Malamig ang tinig na babala ni Henry sa kanya.Para namang isang maamong tupa na tumango si Liana dito. Kaagad na umibis ng sasakyan si Henry at ipinagbukas siya ng pintuan.Pero para namang ipinako sa kanyang pagkakaupo si Liana. Hindi siya makagalaw at nakatingin lang siya sa kawalan.Maya-maya’y narinig niyang tumikhim si Henry na bahagya pa niyang ikinapitlag. Naiinip na ito.Nanginginig ang mga kamay na pinagsalikop niya ang mga iyon sa kanyang may kandungan. Pagkatapos ay sumulyap siya sa may entrance ng hotel, bago tiningnan ang lalaking nakakapit pa rin sa may pintuan ng sasakyan.Nanghinang ang kanilang mga mata. Nasa anyo nito ang matinding pagkainip habang siya nam
“’Nay, ano na naman ba ho itong pinasok ninyo?” nag-aalalang tanong niya sa ina ng mailabas ito sa selda ng pulis.Umirap ang kanyang ina sabay patong ng dalawang paa sa upuang nasa tabi nito. Animo’y reyna ito doon kung titingnan.“Pwede ba, Liana… kung wala kang sasabihing maganda, umuwi ka na lang. Sa halip na tanungin mo ako kung kumain na ako ‘yan agad ang ibubungad mo sa akin,” nanenermong wika nito.Humugot siya ng malalim na hininga sabay abot sa pagkaing dala. “Ito nga pala ho. Bumili ako ng pansit at ulam d'yan sa labas,” aniya dito.Ngumisi ang kanyang ina. “May silbi ka rin naman palang talaga kahit papaano,” anito sabay bukas ng plastic na may pansit at gutom na gutom na kinain iyon.Napapailing na tumayo na lang siya at ikinuha ito ng tubig.Nakukuha nitong magsugal ng napakatagal na oras ng walang laman ang tiyan. At hindi na siya magtataka kung ito man ay magkasakit din dahil sa ginagawa nito.“Kailan mo ako ilalabas dito?” tanong ng kanyang ina pamaya-maya habang puno
Kung nagulat ang babae, mas lalo naman si Henry. He looked at her unbelievably.Sino bang mag-aakala na ang babaeng hinahanap niya ay dito pa sa mismo sa pamamahay niya matatagpuan? Ang babaeng buong araw na lang ay lamang ng kanyang isipan.Hindi mawala-wala sa isip niya ang inosenteng anyo nito noong gabing iyon kahit nakasuot ito ng malaswang damit. Her dreamy eyes says a lot of things na tumatak na isip niya. Makinis ang balingkinitan nitong katawan, mahaba ang tuwid na tuwid at itim na itim nitong buhok.And her lips... Those rosy-red lips na parang isang prutas sa pagkakatamis ay hindi na yata niya pagsasawaan pang halikan. At naalala pa niya kung paanong halos madurog iyon sa mismong mga labi niya.Naramdaman niya ang mabilis na pagre-react ng sariling katawan sa iniisip.F*ck! Mabilis niyang mura sa sarili at tinitigang mabuti ang babae.Sinusundan ba siya nito? Naririto ba ito para pagbayaran ang pagkakasabit sa kanya, dahil hindi naman niya ito napakinabangan?Naniningkit an
Magda-dalawang linggo pa lamang si Liana sa mga Enriquez, pero parang limang na taon na ang itinanda niya because of Henry. Bukod sa pagod at puyat, konsumisyon din niya ang lalaki.May araw na uutusan siya nitong magplantsa ng kung ano-ano kahit hindi naman niya iyon trabaho. O di kaya naman ay ipalilinis nito sa kanya ang lahat ng tatlong kotse nito ng sabay-sabay kahit malilinis naman ang mga iyon.Minsan, napapansin niyang sinasadya talaga nitong gawin iyon. Pero hindi siya nagrereklamo. Ipinapakita niya ditong hindi siya ang taong basta-basta na lang sumusuko.Gaya ng gabing iyon. Henry was going to swim ng tawagin siya nito.“Liana! Liana!” ang malakas na tawag nito kasabay ng mabibigat nitong mga yabag papuntang kusina. Naabutan siya doon ni Henry na naghahapunan kasabay nina Anji at Jam.“Liana kanina pa kita tinatawag bakit hindi ka sumasagot?” salubong ang mga kilay na tanong nito sa kanya.Napatigil sila sa pagkukwentuhan ng makita ito. Mabilis niya itong nilapitan kahit hi
Tila ipinako sa kanyang kinatatayuan si Liana. Hindi siya makagalaw ni makapagsalita. Nakikita niyang nag-aapoy sa galit ang mga mata ni Henry, kaya’t mas lalo siyang kinabahan. Hindi siya makatingin ng deretso dito. Niyuko niya ang larawan at pira-pirasong bubog sa kanyang may paanan. Akmang dadamputin niya iyon ng inilang hakbang lang ni Henry ang pagitan nila at hinaklit siya nito sa braso. Kaagad siya nitong kinaladkad palabas ng kwarto nito dere-deretso pababa. “S-Sir… Henry… nasasaktan ho ako…” aniya sa nanginginig na tinig. Pilit niyang binabawi ang braso dito ngunit hindi iyon makahulagpos sa pagkakakapit ni Henry. Tikom ang mga labing tuloy-tuloy lang ito sa pagkaladkad sa kanya hanggang sa may gate. Nagtataka namang sinundan sila ni Mrs. Enriquez na nasa sala ng mga oras na iyon. “Henry ano bang nangyayari?” nag-aalalang tanong nito ng makita ang takot na nakalarawan sa mukha ni Liana habang pilit pa ring pinakakawalan ang sariling braso sa kamay ng anak. “My goodness
“Doctor Guillermo kamusta po ang kapatid ko?” Matinding pag-aalalang tanong ni Liana sa doctor ng kapatid ng lumabas ito sa ICU.Umiling ang doktor pagkatapos ay inalis nito ang suot na mask. “I already told you Liana… only operation can saved your brother.” Deretsong sagot nito.“Pero, Doc, hindi pa naman ganoon kalala ang tumor niya ‘di ba?” takot na takot ng tanong niya dito.Malaking pera ang kakailanganin sa operasyon ng kapatid at wala pa siyang ganoong kalaking halaga. Idagdag pang nawalan siya ngayon ng trabaho.“Yes… But it was pressing on his optic nerve. At hindi maglalaon baka mawalan ng paningin ang kapatid mo. And there will be a lot of severe headaches from time to time na baka hindi kayanin ni Lester ‘pag nagkataon.”Nakagat ni Liana ang kanyang labi sabay haplos sa kanyang noo. Ano bang gagawin niya?“I’m sorry, Liana. Wala tayong ibang option kundi ang operasyon. Sabihan mo na lang ako kapag ready ka na,” anang doctor sa kanya sabay tapik sa balikat niya at nagpaalam
“Mabuti naman at hindi na ngayon nagsusungit sa ‘yo si Sir Henry. Noon, parang makita ka lang niya, kumukulo na agad ang dugo niya sa ‘yo,” komento ni Anji ng kumakain sila ng almusal.“Oo nga Liana…” sang-ayon naman ni Jam. “Pansin ko rin ‘yan kay Sir. Wala ka namang ginagawang masama sa kanya o kaya sa trabaho, pero nuknukan sa pagkasungit at laging nakakunot ang noo. Parang sinasadya niya na rin minsan at parang may pinag-uugatan. Pero ‘di ba dito mo lang naman siya nakilala? Eh… ang bait-bait mo kaya. Napakamapagmahal mo pang kapatid at anak.”Kiming ngumiti siya sa mga ito. Pahapyaw niyang naikwento sa dalawa ang buhay niya pero hindi niya nababangggit sa mga ito ang tungkol sa unang pagtatagpo nila ni Henry. Ayaw niyang mahaluan ng malisya ang pagtatrabaho niya doon.“Kung ‘di ko lang talaga nakilala noon si Sir, iisipin ko na lang na may gusto siya sa ‘yo,” sabi pa ni Jam na ikinaubo niya. Agad naman siyang inabutan ng tubig ni Anji.“Ano ka ba naman Jam? Paano mo naman nasabin
“How are you, Pare?” tanong ng kaibigan niyang si Fred ng puntahan siya nito sa hotel nang araw na iyon. May event itong dinaluhan na sa hotel niya mismo ginanap kaya dumaan ito sa opisina niya.Nangunot ang noo ni Henry. “What kind of question is that? Of course, I’m fine.” Tugon niya at muling binalingan ang mga papeles sa ibabaw ng kanyang lamesa.Napailing naman si Fred. “These past few days lagi ka na lang nagte-take pass sa mga lakad natin. Baka naman lumalamig na ang s*x life mo... Hindi kaya?” nagbibirong tanong nito.Lalong nagusot ang mukha niya sa sinabing iyon ni Fred. “Of course not!” mariing tanggi niya.Malakas na tumawa ang kanyang kaibigan. “But kidding aside, Pare… let’s hangout tonight. My treat. How about that?”“Nah… Count me out,” tinatamad na wika niya sabay sandal sa kanyang swivel chair.Tumayo si Fred at sa pagtataka niya ay nilapitan siya nito at pakunwang idinantay ang palad sa kanyang noo.“You’re not sick para tumanggi,” anito at naupong muli. “You alread
Night before their wedding at noon lang kinabahan ng todo si Liana. Hindi pa niya nakikita si Henry si mula kanina at nag-aalala siyang baka kung ano ng nangyari dito.Balisang palakad-lakad siya sa kanyang silid habang iniisip kung tatawagan ba o hindi ang binata nang biglang tumunog ang cellphone niya. Text message iyon mula kay Henry.Mabilis niya iyong binasa.Can we meet? Iyon ang nakalagay sa screen.Napaupo siya sa gilid ng kama at nagreply dito.Why? Reply niyaMuling tumunog ang cellphone niya.I have something to show you. Pero sa halip na sagutin iyon ay tinawagan niya na lang ito.“What is it? Alam mo namang bawal na tayong magkita di ba?” aniya ng sagutin nito ang kabilang linya.“Wala pa namang twelve midnight ah. May ipapakita lang ako sa ‘yo. Sandali lang tayo,” tugon nito na nasa tinig ang excitement.Sandaling nag-isip si Liana bago siya sumagot. “Sandali lang talaga ha? ‘Pag nalaman ni Mama at ‘Nay Perla na umalis at nagkita tayo malilintikan tayong pareho sa kanil
Ilang beses na lumunok si Henry upang pigilan ang pagpatak ng mga luha. Sa t’wing maalala niya lahat ng pinagdaanan niya sa nakalipas na tatlong taon, hindi pa rin niya maiwasang hindi makadama ng galit sa sarili at panghihinayang. It was all his fault kung bakit dumaan sila sa ganoong pagbusok, kahit ang totoo hindi naman na pala dapat.Huminga siya ng malalim at marahang iginiya si Liana sa mismong puntod ng ina nito.“’Nay, kung nasaan ka man ngayon, I hope you could see us… I hope you were now smiling kasi natupad ko na ang gusto mong mangyari para sa amin ni Liana. In just month away, ikakasal na kami. Magkakaroon na ng buong pamilya ang apo ninyo, and I’ll promise to you na hinding-hindi ko na ulit sasaktan ang anak ninyo. I will love and cherish her every single day until our last breathe. Makakaasa kayo sa aking aalagaan ko sila pati na si Lester. And I would also want to thank you for everything you did… for your sacrifices na kahit naantala, masaya pa rin naman ang dadatnan
Liana took a leave para sa pag-aasikaso ng kasal nila ni Henry. Napagdesisyunan nilang magpakasal na sa susunod na buwan kaya ang lahat ay abala na.Tuwang-tuwa ang Mama Helga nila at si Nanay Perla sa desisyon nilang iyon. Hindi na daw kasi makapaghintay ang mga ito na masundan na si Leyra, and Mama Helga demanded to them to make her a lot of grandchildren na ikinatawa nila nang husto ni Henry. Nag-iisang anak kasi si Henry kaya gusto nito ng maraming apo habang kaya pa daw nitong mag-alaga.Nang araw na iyon ay nagpunta sila ni Leyra sa boutique na gagawa ng gowns nilang mag-ina. Hindi nila kasama si Henry dahil may inaasikaso itong iba pang detalye ng kasal nila. Hinati talaga nilang dalawa ang pag-iintindi sa nalalapit nilang kasal upang mas lalong mapabilis iyon.“Ang cute naman po ng anak ninyo Madam,” anang bading na nagsusukat sa kanila.Nginitian naman ito ni Leyra ng pagkatamis-tamis. Her daughter knows how to appreciate people’s admiration to her.“Ay! Diyos ko!” palatak pa
“San tayo punta Daddy?” tanong ni Leyra habang buhat-buhat niya ito. Nasa hotel sila at naiwan pa sa sasakyan si Liana dahil may kausap pa ito sa telepono.He wanted to show Leyra his office that day kaya naisipan niyang isama ang kanyang mag-ina sa doon.“Daddy will going to show you his office. Di ba you wanted to see it?” masuyong tanong niya sa anak.“Opo,” anito kasabay ng sunod-sunod na pagtango.“You’ll gonna see it today, that’s why I brought you and Mommy here,” he said while smiling.“Talaga, Daddy?” tila hindi naman makapaniwalang tanong nito. Namimilog pa ang mga mata nitong nakatitig sa kanya.Mabilis naman siyang tumango and Leyra couldn’t hide her excitement. Hinayon ng mga mata nito ang itutok ng hotel hanggang sa magkandabali na ang leeg nito.“Taas naman Daddy. Di ko na makita dulo, sakit na leeg ko,” tila nagrereklamong saad nito.Natatawang hinimas naman niya ang batok nito na ikinahagikhik nito dahil may kiliti ito doon.“Stop, Daddy!” nagpupumiglas na wika nito k
“Hi? Is Leyra sleeping?” mahinang tanong ni Henry ng sumungaw ito sa pintuan ng kwarto ni Leyra.Nilaanan talaga ito ng mama ni Henry ng sariling silid sa mansyon. Pinuno nito iyon ng kung ano-anong laruan na ikinatuwa nang husto ng kanilang anak.Marahan siyang tumango sa binata. “Why?” paanas na tanong niya dito at maingat na tumayo.Maingat ang mga hakbang na lumapit sa kanila ang lalaki. “Just checking,” anito sabay kibit-balikat.Tinitigan nito ang kanilang anak na himbing ng natutulog.Ginaya naman niya ang lalaki.“Liana…” anito pamaya-maya.“Hmmm?” tugon niya ng hindi ito nililingon.“Thank you,” malambing na turan nito na ikinalingon niya dito. Siya na pala ang pinagmamasdan nito at hindi ang anak nila.She smiled.“You don’t have to mention it,” aniya.“No… I’d rather choose saying it than keeping them on myself. As much as possible, gusto kong ipakita sa ‘yo na nagbago na talaga ako…”“Hindi mo naman kailangang gawin iyon. Alam ko naman that you’re doing your best para buma
“Really?”“Yes, Mama! She said yes to me!” masayang kwento niya sa ina habang nasa silid siya ng kanyang mag-ina. Kaagad niya itong tinawagan upang ibalita ang mga nangyari kanina.“Oh, that’s great!” palatak ni Helga sa kabilang linya. “So, kailan ang kasal? May napili na ba kayong date? Dito ba gaganapin o d’yan kina Liana?” sunod-sunod na tanong nito. Tila mas excited pa ito sa kanilang dalawa ni Liana. Napailing naman siya. “Hindi pa namin napag-uusapan ang tungkol sa bagay na iyan. Siguro one of these days malalaman mo iyon,” tugon niya.“Of course! Hindi ko naman hahayaang mahuli ako sa balita. Kaya dapat sabihin mo agad sa akin kapag nakapagdesisyon na kayo,” anito na kahit hindi niya kaharap ay alam niyang nakataas ang mga kilay.Napangiti naman siya. “Yes, Mama. I’ll do that,” aniya.“By the way how’s my apo? Is Leyra alright? Anong reaksyon niya ng sabihin ninyong magpapakasal na kayo?” pag-uusisa nito.“Hay naku, Mama! Matatawa ka sa kanya. Kung nakita mo lang kung paano n
Dahan-dahang hinapit ni Henry si Liana palapit sa sarili and embraced her so tight.Walang pagsidlan ang kasiyahang nadarama niya sa kanyang puso.Liana loves him! Iyon ang nagtutumining sa isip niya ng mga sandaling iyon.Kaytagal niyang hinintay ang pagkakataong ito… Kaytagal niyang hinintay na marinig mula dito na sabihing mahal din siya nito. And God knows how happy he is right at this moment.“I never like hurting you, Liana… noon at ngayon…” panimula niya habang masuyong hinahaplos ang likod nito. “I know I was a fool back then. Hinayaan kitang mawala sa akin and it was too late when I realized that I cannot live without you… that I’ll die if I can’t see you… Kaya ipinahanap kita. Hinalughog ko ang buong Maynila para lang makita ka ngunit bigo ako. Sa loob ng tatlong taon, wala akong ibang ginawa kundi ang sisihin ang sarili ko. Sisihin sa lahat ng nangyari sa atin. Masyado akong nagpadala noon sa galit at selos na nararamdaman ko at hindi ko naisip na aalis ka na lang bigla at
“Mommy pede hilam phone?” tanong ni Leyra sa kanya ng lapitan siya nito habang nanonood siya ng tv.Kunot-noong sinulyapan niya ang anak.“Bakit Baby, sino ang tatawagan mo?” tanong niya dito.“Tawag po ako kay Daddy. Di s’ya tawag ngayon sa ‘kin, eh…” tila nagsusumbong na tugon niya.Napahugot naman siya ng malalim na hininga at hinarap ang anak.“Baka may ginagawa lang si Daddy ngayon kaya hindi ka niya natawagan,” paliwanag n’ya dito.“Eh sabi n’ya po tawag ako sa kanya kapag namimiss ko siya. Miss ko na s’ya Mommy,” katwiran pa nito.Ako rin. Miss ko na rin ang ama mo. Mabilis na tugon ng kanyang isip pero hindi niya iyon isinatinig.“Gusto mo text na lang muna natin siya?” sa halip ay tanong niya rito.“No,” kaagad na sagot nito kasabay ng pag-iling. “Gusto ko tawag,” nanghahaba na ang ngusong dagdag pa nito.“Leyra… what did Mommy told you about your Dad?” malumanay na tanong niya dito.Hindi naman sa lahat ng pagkakataon ay palaging masusunod ang gusto ng kanyang anak. Kailanga
Pagkatapos nilang mag-agahan ay mabilis na naligo si Liana at naghanda na papasok ng opisina. Paglabas niyang muli sa sala ay bihis na rin ang mag-ama.Nagtatakang tiningnan niya ang mga ito.“May lakad ba kayo?” tanong niya sa dalawa.Nagkatinginan ang mga ito at sabay na ngumiti sa kanya.“Hatid ka namin sa office mo po, Mommy.” Si Leyra ang sumagot.Nakataas ang mga kilay na nilingon niya si Henry.Nagkibit-balikat naman ito. “Request n’ya talaga iyon,” anito na ang tinutukoy ay ang kanilang anak.“Di po ba pede?” inosenteng tanong ni Leyra sa kanya. Bigla ay naging malungkot ang itsura nito na ikinatawa naman niya.“Of course, not!” aniya na nagpingiti ng muli sa anak nila. Tuwang-tuwa kumapit ito sa tig-isang kamay nila at sabay-sabay silang tatlo na lumabas ng bahay.“’Nay tuloy na ho ako,” pamamaalam n’ya dito pagkatapos ay nagmano. Kasalukuyan itong nagdidilig ng mga tanim nito sa harapan.“Sige… Mag-iingat kayo,” anito na bahagya lang silang nilingon at ipinagpatuloy na ang g