Kabanata 62

Namulatan ni Cassandra ang madilim na sulok ng kinalalagyan niya. Halos hindi siya makahinga dahil nakasarado ito.

"Tulong!" Sigaw pa niya habang nakikiramdam sa pag-uga at paggalaw ng kinasisidlan niya. Para siyang nasa isang sasakyan, sa isang truck!

"Tulong! Tulungan n'yo ako!" Sigaw pa niya, pero halos nanghina siya sa ginagawa, parang namamanhid ang mga kasu-kasohan niya, hindi siya makatayo. Maybe they put something on her, naiisip niyang baka tinurukan siya ng kung ano.

Naiyak siya habang iniisip ang kaniyang sitwasyon, ramdam niyang tila may bumabalik sa ala-ala niya. Parang nagisnan na niya ang ganoong sitwasyon noon. Niyakap niya ang sarili at hunalukipkip. Tanging pag-iyak na lang ang nagawa niya sa oras na iyon.

"Somebody...somebody help me!" Anas pa niya habang emosyonal na tinatanaw ang kadiliman ng sinasakyan niya. Mayamaya pa ay kinapa niya ang sahig at ginapang ito.

"Oh heavenly god," ani niya habang hinahanap ang pwedeng magamit niya roon. She's crawling when sh