A week from that announcement, Cassandra delivered her baby boy. He is Gerald, sinunod nito ang apilyido ni Alejandro since iyon ang kagustuhan nito. Cassandra delivered in normal delivery fortunately without complications. Malusog ang bata at kamukha ni Cassandra, he is a perfect gift sent from heaven, ang anghel na biyayang natanggap mula sa isang kasalanan.
Nasa ward room na ng hospital si Cassandra. Kasama niya si Alejandro na nasa tabi niya habang karga si Gerald.
"He's so peaceful, baby. Napakagwapo ng anak natin." Alejandro owned Gerald as his own.
Ngiti lang ang tugon ni Cassandra na noo'y nakahiga sa kama. Tanaw niya ang kaniyang mag-ama sa oras na iyon, and happily pictured some scenes in her head na sooner or later, Gerald will be thankful for his dad he had. Maswerte ito kay Alejandro na gaya niya.
"Alejandro.." Cassandra call her husband.
"Yes, darling." Sweetly he responded.
"I wanna asked a favor, baby..."
"Hmm...ano 'y
"Love starts as a feeling, but to continue is a choice. And I find myself choosing you, more and more every day."Alejandro said as he hold Cassandra's hands, kasama niya ito habang karga niya si Gerald. Nasa simbahan sila ngayon habang nakatanaw sa misa ng pari na nasa altar. Cassandra smile to him and looked his eyes, hinawakan pa nito ang kamay niya saka sinalikop iyon. Muli nilang minasdan ang paring nagsasalita sa harap, ngayon ang araw ng binyag ni Gerald, at gaya ng araw noong kasal nila'y halos mapuno ito ng mga imbitadong tao, marami ang dunalo, lalo pa't nagtagumpay si Alejandro na masungkit ang pagiging gobernador sa
Matapos ang kasiyahan ay napagpasyahan nina Cassandra at Alejandro na magbakasyon sa kanilang resort, actually, iyon ang unang beses na magbubukas ito sa lahat ng nandoon. "Are you ready, baby? hmm?" "As always." Ngiti ni Cassandra saka hinawakan ang kamay ni Alejandro. Doon ay mas magiging maganda ang samahan nilang dalawa, sakto rin kasi dahil mayroong mga bagong lokasyon doon na kailangan pang madevelop at pwedeng pagandahin, ang sabi nga ng ilan ay para itong little samal. The island is very welcoming and very refreshing. Maraming pwedeng pagkaabalahan doon, idagdag pa ang ginawa nina Alejandro na nagdagdag sila ng mga tao para maging maganda ang kalabasan ng plano nilang mag-asawa. Sakay na sila ng malaking ferry habang tanaw ang isla, isa sa gagawin nila Alejandro soon, ay ang magkaroon ng permanenteng highway or daanan ng mga sasakyan, para hindi na maging mahirap ang pagtransport doon. "I am so excited." Sabi pa ni Cassandra sa asawa. "I can feel it." He smiled back. "Hi
Flashback.A month before the surprise. Sa isang kakaibang kwarto na pinalamutian ng mga kumikislap na kandila at isang banayad na pahiwatig ng pag-asa sa hangin. Si Alejandro ay dahan- dahan at maingat na naghanda ng isang sorpresa para sa kanyang minamahal na asawa. Ang kapaligiran ay sinisingil ng isang halo ng kaguluhan at misteryo, dahil siya ay nagplano ng isang sandali na nangangako na mag-ukit ng isang pangmatagalang alaala sa canvas ng kanilang ibinahaging kasaysayan. Iyon ang mga larawang nakasabit sa bukana ng malaking salas at nagsilbing bulwagan ng bahay."This will do for now, my love..." Iyon ang sambit niya habang nakangiti at inaayos ang magiging kwarto nilang mag-asawa.Nagbalika ang gunita ni Alejandro at dahan- dahang tinungo ang sinasabing kwarto. It was classy as fine wine...Sa pagbukas ng pinto, ay sumalubong ang hindi ordinaryong eksena sa gabi, ngunit sa pamamagitan ng isang trail ng pinong mga talulot ng rosas na humahantong sa isang nag-aanyayang higaan. A
Nagising si Cassandra sa sandaling iyon, wala na sa tabi niya si Alejandro. Hindi niya alam kung nasaan ito."Alejandro? hon?" tawag pa niya sa kabuoan ng kwarto nila. "Baka nasa kusina..." bulong niya sa sarili saka dahan-dahang kinuha ang robe na nasa gilid ng kama. Nagtungo siya sa may kusina, pero walang tao doon. "Hon?" tawag ulit niya sa may sala. Sinipat niya ang orasan na nasa pader, pasado alas singko na ng umaga pero madilim pa rin ang paligid dahil sa masamang panahon. Nakatingin sa labas si Cassandra habang tanaw ang karagatan, halata sa kalangitan na uulan at hindi maaraw. Katunayan ay nag-uumpisa nang umambon sa labas.Nagtaka siya, nasaan kaya ang asawa niya?Nagpunta siya sa staff room, wala pang nandoon dahil stay out ang mga tauhan nila sa isla, ganoon din sa resort nila. Napahimas siya sa kaniyang magkabilang balikat. May kutob siyang may masamang nangyari sa asawa niya."Alejandro! Alejandro!" sigaw ni Cassandra papunta sa dalampasigan. Nilinga niya ang paligid p
"Anong pwede nating gawin sa kaniya boss?" tanong ng lalaking nasa harapan ni Alejandro. Nakatingin lang ito sa kaniya habang hinihithit ang sigarilyo."Wait for my signal." Sabi ng matandang lalaki at muling tumalikod. Lumabas ito sa kwarto at naiwan sina Alejandro at ang lalaking nagbabantay sa kaniya."Anong gagawin n'yo sa akin? Wala kayong mapapala. Hindi ako ang hinahanap ninyo!""Tsk. Pero malaki ang kikitain namin sa'yo," makahulugang sambit nito."Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Alejandro."Hindi ka namin kilala, pero tiyak kong kilala ka ng hinahanap namin.""I don't who's that fucking guy! Hindi ko alam ang pinagsasabi ninyo.""Relax ka lang brad! Alam namin ang ginagawa namin, sa ngayon...dito ka muna." Unti- unting lumapit ito kay Alejandro at idiniin ang upos ng sigarilyo sa kaniyang hita."Ahh! Damn it!"Isang malakas na suntok ang pinakawalan ng lalaki sa kaniyang pisngi. Sapol iyon, rason para matumba siya sa kinauupuan. Iyon ang pagkakataon na lumuwag ang tali ni
Cassandra is quiet clueless on what's happening that time. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari dahil wala siyang kaalam-alam na hindi pala si Alejandro ang kasama niya. Nasa helipad na siya sa oras na iyon, nagdadalawang-isip siya na sumampa sa upuan."Come on, babe. Hindi na tayo dapat magsayang pa ng oras." Sabi pa ni Alejandro, nakatingin ito sa kaniya."Naninibago lang ako sa'yo, Alejandro. You always offer a hand to me. Bakit hindi ngayon?" pagtataka pa nito."We must don't waste our time, arguing here." Medyo nagtaas na ito ng boses sa babae."I can't believe this..." sabi pa niya rito."Now." Utos ni Alejandro.Walang nagawa si Cassandra sa oras na iyon kung di ang sumunod.Nang makaupo na sila sa helicopter ay hindi napansin ni Cassandra ang sumunod na pangyayari dahil may kasama pala sila sa loob, mabilis na tinakpan nito ang mga paningin niya."What is happening, arghh! Pakawalan mo ako, ano bang problema, Alejandro?" pagpupumiglas pa ni Cassandra. May tatlong tauhan si
Unti-unting nagsi-sink in sa isipan ni Mabel na hindi nga siya nanaginip. She's with someone whose holding her arms too tight, like what her dream is telling her about. Pabalik- balik iyon sa isipan niya.Pero parang may mali, nagre-rewind ang pangyayari. It's like a flash of baliktad na eksena. Biglang nagfa-flashback ang mga pangyayari sa utak niya. Mula sa simula, heto na naman ang eksenang nandoon siya, paulit- ulit itong sumasagi sa bawat oras.Nakatayo ako sa kung saan. Baybayin, hampas ng alon, mga ibong malayang lumilipad, mga matatayog na puno ng niyog, puting buhangin, ang ganda ng asul na karagatan at ang nag-iisang lalaki na nakatayo at nakatalikod sa kaniyang harapan, matamang nakatutok sa kung saan, sinasayaw ng hangin ang suot nito. Isang eksena habang babad sila sa magandang sinag ng takip-silim. Dahan-dahan siyang lumapit, isang hakbang papalapit, isang puldaga na lang ang kaniyang mga kamay, upang sana'y mahawakan niya ito. Nang biglang—"Mabel, gumising ka na, tang
Kinabukasan, maagang nagising si Mabel para manguha ng mga tuyong kahoy sa dalampasigan. Iyon ang daily routine niya sa bawat araw. Iyon din ang paraan niya para manumbalik ang memorya niya sa lugar na iyon pero kahit anong pilit niyang pagbalik-balik sa dalampasigan ay wala siyang maalala na nandoon siya noon, wala siyang maaalala na taga-Samal siya."Ah, ano ba kasing nangyari noon...haysss, nakakainis." Sabi pa niya sa sarili habang hawak ang mga kahoy na napulot niya. Ilang sandali pa ay may nakita siyang bata, umiiyak ito sa may bakawan, tila nawawala ito."Hala, bata...anong ginagawa mo dyan?" nilapitan niya ito.Halatang natakot ito nang makita siya."Shh, hwag ka nang umiyak. Hindi naman ako masamang tao e. Tahan na." Sabi pa niya rito."Diyan ka lang po." Sabi ng batang paslit sa kaniya."Hindi ako masama, taga doon ako oh." Turo ni Mabel sa kinaroroonan ng bahay niya.Tiningnan naman iyon ng bata. "Anong pangalan mo?" tanong ng bata sa kaniya."Ako si Mabel, ikaw?""Ahm, ak
In that moment, kapwa sila nakatanaw sa anak nilang si Connor, siya ang speaker sa school nila that time, regarding sa speech nito about love, may school activity kasi ito at dapat ay hindi sila mawala sa importanteng okasyon ng anak nila.Kasama rin nila si Gerald na masayang malaman na may kapatid na siya. Isang taon lang ang gap nilang dalawa, naging madali rin dito na tanggapin ang kapatid nito. Ang sabi pa nga nito ay matagal na niyang pinapanalangin na may kapatid siyang lalaki."Look dad, mom, si Connor na po ang susunod." Sabi pa ni Gerald."Okey, let's give him a big hand!" sabi pa ni Alejandro."That's my son!" cheered naman ni Cassandra that time.Ngumiti si Connor sa sandaling iyon saka nagsimula. He starts with a bow."What is Love?" bungad pa ng paslit sa madla.May pa-aksyon-aksyon pa ito habang nakatingin sa lahat ng taong nandoon."Love is when you feel all warm inside, like having a cozy blanket on a chilly day. It's when you hug your teddy bear tight, and it's even
"Safe travels everyone," narinig niyang sabi ng flight attendant sa sandaling iyon. Tila nagbabalik sa ala-ala niya ang unang pagkakataon kung kailan siya napunta sa Pilipinas. That moment she's going to her grandparent's place.Nilingon niya ang batang katabi niya ngayon, gaya kanina'y bumalik ito sa pagtulog. Mahimbing pa rin itong natutulog, knowing that Connor gave her the authority na maging protector nito. Kampante ang bata na kasama siya.Bumuntong hininga siya sa sandaling iyon. "Sleep well, Connor." Mahina niyang sambit saka hinalikan ito sa kaniyang buhok. How she wish na sana'y may anak sila ni Alejandro na gaya ni Connor.Napatingin siya sa balat ni Connor na nasa leeg nito, magkapareho sila, may balat din siya sa leeg na gaya ni Connor. Lihim siyang napangiti, marami kasi silang pagkakapareho. No wonder the reason na mabilis silang nagclick na dalawa.Sa sandaling iyon ay kumuha siya ng magazine na nasa gilid ng kinauupuan niya, nagbasa siya doon ng isang article, latest
Nasa pier na sina Mabel sa oras na iyon. Kasama niya ang batang si Connor."Ayaw ko na po sa resort, ate ganda. Hindi po ako mahal ni Daddy, busy din po si Mommy. Hindi nila ako mahal, palaging mga yaya ko lang ang kasama ko doon." Naiiyak na sumbong ni Connor kay Mabel."Kawawa ka naman...pero dapat ay ibalik na kita doon.""Please, ate ganda. Huwag mo na po akong ibalik, sa'yo na lang po ako sasama."Nagdadalawang isip man ay walang magawa si Mabel. May kung ano din kasi ang bumubulong sa kaniya na hwag na niyang isauli ang bata doon. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero gusto niyang kasama ang bata at protektahan ito."Hmm, sige. Luluwas tayo sa Davao. Aalis tayo dito sa Samal...""Sige po, kahit saan po, sasama po ako." Sabi pa ni Connor."Pero may problema..." ani ni Mabel."Ano po?""Wala tayong pera..."Ngumiti naman si Connor sa sandaling iyon."Dala ko po ang piggy bank ko."Napangiti na lang si Mabel sa oras na iyon. Matalino rin pala si Connor dahil naisipan nitong dalh
"Nice meeting you Connor." Naglamano silang dalawa. Sa sandaling iyon ay parang may koneksyon na gumapang sa buong katawan ni Alejandro. It's very foreign to his system, parang ay kung ano sa bata na hindi niya maalis sa isip niya. May kamukha ito, pero hindi niya mapagtanto ang eksaktong detalye."You're cute." Sabi pa niya rito."Thank you po." Sagot naman ng bata."Ahm, sige Alejandro, enjoy your staycation here," ngiti ni Cassy sa kaniya.Tumango lang siya dito saka nagsara ng kaniyang kwarto. Nang makita ang kabuuan n'on ay kampante niyang nilapag ang dalang bag. Naghubad siya ng suot na shirt at dinama ang kakaibang lamig ng hangin doon. He feels alive again, parang sa lugar na ito makikita niya ang kapayapaan na gusto niya. Sa past weeks na pagtatrabaho ay puro late nights na siya kung makatulog, hectic kasi ang schedule niya at idagdag na rin ang rason na gusto niyang makalimot. Nilulunod niya ang sarili sa trabaho para lang maka-move on... but it's not effective at all."Ahhh
Kinabukasan, maagang nagising si Mabel para manguha ng mga tuyong kahoy sa dalampasigan. Iyon ang daily routine niya sa bawat araw. Iyon din ang paraan niya para manumbalik ang memorya niya sa lugar na iyon pero kahit anong pilit niyang pagbalik-balik sa dalampasigan ay wala siyang maalala na nandoon siya noon, wala siyang maaalala na taga-Samal siya."Ah, ano ba kasing nangyari noon...haysss, nakakainis." Sabi pa niya sa sarili habang hawak ang mga kahoy na napulot niya. Ilang sandali pa ay may nakita siyang bata, umiiyak ito sa may bakawan, tila nawawala ito."Hala, bata...anong ginagawa mo dyan?" nilapitan niya ito.Halatang natakot ito nang makita siya."Shh, hwag ka nang umiyak. Hindi naman ako masamang tao e. Tahan na." Sabi pa niya rito."Diyan ka lang po." Sabi ng batang paslit sa kaniya."Hindi ako masama, taga doon ako oh." Turo ni Mabel sa kinaroroonan ng bahay niya.Tiningnan naman iyon ng bata. "Anong pangalan mo?" tanong ng bata sa kaniya."Ako si Mabel, ikaw?""Ahm, ak
Unti-unting nagsi-sink in sa isipan ni Mabel na hindi nga siya nanaginip. She's with someone whose holding her arms too tight, like what her dream is telling her about. Pabalik- balik iyon sa isipan niya.Pero parang may mali, nagre-rewind ang pangyayari. It's like a flash of baliktad na eksena. Biglang nagfa-flashback ang mga pangyayari sa utak niya. Mula sa simula, heto na naman ang eksenang nandoon siya, paulit- ulit itong sumasagi sa bawat oras.Nakatayo ako sa kung saan. Baybayin, hampas ng alon, mga ibong malayang lumilipad, mga matatayog na puno ng niyog, puting buhangin, ang ganda ng asul na karagatan at ang nag-iisang lalaki na nakatayo at nakatalikod sa kaniyang harapan, matamang nakatutok sa kung saan, sinasayaw ng hangin ang suot nito. Isang eksena habang babad sila sa magandang sinag ng takip-silim. Dahan-dahan siyang lumapit, isang hakbang papalapit, isang puldaga na lang ang kaniyang mga kamay, upang sana'y mahawakan niya ito. Nang biglang—"Mabel, gumising ka na, tang
Cassandra is quiet clueless on what's happening that time. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari dahil wala siyang kaalam-alam na hindi pala si Alejandro ang kasama niya. Nasa helipad na siya sa oras na iyon, nagdadalawang-isip siya na sumampa sa upuan."Come on, babe. Hindi na tayo dapat magsayang pa ng oras." Sabi pa ni Alejandro, nakatingin ito sa kaniya."Naninibago lang ako sa'yo, Alejandro. You always offer a hand to me. Bakit hindi ngayon?" pagtataka pa nito."We must don't waste our time, arguing here." Medyo nagtaas na ito ng boses sa babae."I can't believe this..." sabi pa niya rito."Now." Utos ni Alejandro.Walang nagawa si Cassandra sa oras na iyon kung di ang sumunod.Nang makaupo na sila sa helicopter ay hindi napansin ni Cassandra ang sumunod na pangyayari dahil may kasama pala sila sa loob, mabilis na tinakpan nito ang mga paningin niya."What is happening, arghh! Pakawalan mo ako, ano bang problema, Alejandro?" pagpupumiglas pa ni Cassandra. May tatlong tauhan si
"Anong pwede nating gawin sa kaniya boss?" tanong ng lalaking nasa harapan ni Alejandro. Nakatingin lang ito sa kaniya habang hinihithit ang sigarilyo."Wait for my signal." Sabi ng matandang lalaki at muling tumalikod. Lumabas ito sa kwarto at naiwan sina Alejandro at ang lalaking nagbabantay sa kaniya."Anong gagawin n'yo sa akin? Wala kayong mapapala. Hindi ako ang hinahanap ninyo!""Tsk. Pero malaki ang kikitain namin sa'yo," makahulugang sambit nito."Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Alejandro."Hindi ka namin kilala, pero tiyak kong kilala ka ng hinahanap namin.""I don't who's that fucking guy! Hindi ko alam ang pinagsasabi ninyo.""Relax ka lang brad! Alam namin ang ginagawa namin, sa ngayon...dito ka muna." Unti- unting lumapit ito kay Alejandro at idiniin ang upos ng sigarilyo sa kaniyang hita."Ahh! Damn it!"Isang malakas na suntok ang pinakawalan ng lalaki sa kaniyang pisngi. Sapol iyon, rason para matumba siya sa kinauupuan. Iyon ang pagkakataon na lumuwag ang tali ni
Nagising si Cassandra sa sandaling iyon, wala na sa tabi niya si Alejandro. Hindi niya alam kung nasaan ito."Alejandro? hon?" tawag pa niya sa kabuoan ng kwarto nila. "Baka nasa kusina..." bulong niya sa sarili saka dahan-dahang kinuha ang robe na nasa gilid ng kama. Nagtungo siya sa may kusina, pero walang tao doon. "Hon?" tawag ulit niya sa may sala. Sinipat niya ang orasan na nasa pader, pasado alas singko na ng umaga pero madilim pa rin ang paligid dahil sa masamang panahon. Nakatingin sa labas si Cassandra habang tanaw ang karagatan, halata sa kalangitan na uulan at hindi maaraw. Katunayan ay nag-uumpisa nang umambon sa labas.Nagtaka siya, nasaan kaya ang asawa niya?Nagpunta siya sa staff room, wala pang nandoon dahil stay out ang mga tauhan nila sa isla, ganoon din sa resort nila. Napahimas siya sa kaniyang magkabilang balikat. May kutob siyang may masamang nangyari sa asawa niya."Alejandro! Alejandro!" sigaw ni Cassandra papunta sa dalampasigan. Nilinga niya ang paligid p