Nagising si Alejandro sa ingay mula sa kusina, maagang naghanda sina Manang Anda ng makakain, at dahil d'on ay namulat siya sa pagkakasandal sa sofa. Namulatan niya ang magandang arrangement ng mga bulaklak at ang palamuti na kinase-sentrohan ng lamesang may ceramic vase.
"Good morning, 'nong," bati pa niya sa larawang natatanaw.
Agad siyang tumayo at tinahak ang kusina. Doo'y nakita niya ang mga katiwala ng hacienda na tulong-tulong na nagluluto at naghahain ng mga pack-lunch para sa mga dadalaw at makikiramay.
"Ay sir, gising ka na pala...kumain ka na po, may niluto na po akong pritong isda at omelet, nand'yan na rin po sa lamesa ang lime juice." Saad pa ni manang Anda na abala sa paghalo ng kung anong putahe sa malaking kawali.
"Sige ho, salamat." Aniya saka pa tinungo ang lamesa. Tahimik lang siyang naupo at tinitigan ang nakahaing pagkain. Naalala niya si Cassandra na ngayo'y nandoon pa rin sa Cebu. And he is wondering if kamusta na kaya ito ngayon d
Hawak-hawak ni Cassandra ang braso ni Alejandro sa mga sandaling iyon. Dahan-dahan niyang tinatahak ang kaniyang mga paa papunta sa bukana ng mansyon. Ramdam niya ang mabigat na awra sa bawat paghakbang niya.Natatanaw pa niya ang mga trabanteng tumitingin sa kaniya."Halika na, Cassandra..." sabi pa ni Alejandro."I'm...nervous." Cassandra said. Namumula pa ang mata nito na tanda mula sa pag-iyak. Muling hinawakan siya ni Alejandro na parang nagsasabing nandito lang siya at handa siyang damayan.Alejandro rubbed her hands and smiled."Andito lang ako," sabi pa nito.Muling hinakbang ni Cassandra ang kaniyang mga paa at doo'y nabungaran ang tarangkahan ng mansyon, natatanaw niya ang salas na kinalalagyan ng mga bulaklak at pinaglalamayang abo ng kaniyang lolo. Mabilis na tumulo ang kaniyang mga luha sa nakita."Lolo...lolo! Lolo!" iyak pa ni Cassandra na noo'y napatakbo sa gawi ng lamesa. Humagulhol pa ito habang nahihirapang tumayo.
Nagising si Cassandra mula sa pagkakatulog, agad siyang napabalikwas at nilinga ang paningin."Alejandro!" tawag pa niya sa kawalan, masama ang kutob niya. Agad siyang tumayo at agad na tinungo ang labas. Pumanaog siya sa hagdan at hinanap ang binata. Magmamadaling araw na sa oras na iyon. Mayamaya ay pumunta siya sa may kusina at doo'y nakita sina Kata at Kulas."O, Cassandra, nagising ka na pala?" sabi pa ng dalawa na nagtitimpla ng kape."Nasaan si Alejandro?" aligagang tanong ni Cassandra."May pupuntahan lang daw sa Manila, maniningil lang daw siya ng utang," walang kamalay-malay na saad ni Kulas."Oh my god!" bulalas ni Cassandra na may masamang kutob."O? Bakit, bakit Cassandra?" naguguluhan na saad ni Kata sa kaibigan."I have some feeling, may kutob akong hindi maganda!" sabi pa ni Cassandra na naupo sa kalakip na silya."Huminahon na muna, please. Nakakasama sa'yo ang mag-alala, hindi ka pa magaling." Sabi pa ni Kata.
Ngayon na ang araw ng paglilitis ng kaso. Ngayon ang araw kung saan isasalang ang mag-amang Nunez, na sina Jerick, Erickson at Don Sebastian.Nasa City Hall sila ng San Luisita para sa hearing. Nandoon ang lahat ng kapisan ng samahan ng mga magsasaka. Naroroon din ang mga kapanalig nina Alejandro at Cassandra. Nahahati ang panig ng kinauupuan nila. Nasa kaliwa ang panig ng mga Nunez, nandoon nakaupo ang kanilang attorney at ang mag-amang naka-suot ng kulay orange na damit. Nandoon din si ginoong Abuevo na nag-iisang kapanalig ng mag-ama.Nasa kanan naman nakaupo ang lahat ng magsasaka na halos pumuno sa upuan, nakatayo naman ang iilan na nasa gilid, kumpleto ang lahat, naroon sina Ka-Tonyo, si manang Anda, ang mga kaibigan ni Cassandra na sina Christian at Sherly, naroon din sina Juan, Luis, Felix at iilang testigo para sa kaso.Nasa harapan si Cassandra at si Alejandro na seryosong nag-uusap habang katabing nakaupo. Naghihintay sila ng pagdating ng judge.
"In the name of the father, and of the son, and of the holy spirit, Amen." Sabi pa ng pari sa oras na iyon na noo'y hawak ang ceramic vase na pinaglalagyan ng abo ni Don Ejercito. Nasa may pangpang sila para isaboy sa kahanginan ang abo ng yumaong matanda. Napagdesisyonan nila na doon ito ilagay dahil alam nilang iyon ang paboritong lugar ng matanda. Doon ito nagpapalipas ng oras habang tinitingnan ang bukang-liwayway at dapit-hapon ng bayan.Nakahawak sa braso ni Alejandro si Cassandra na tahimik na umiiyak. Suot nila ang mga itim na kasuotan, tanda na nagluluksa sila sa pagkamatay ng ginoo. Naroroon ang lahat ng trabahante at piling kakilala. Ramdam nila ang paghihinagpis nito, hindi sila iniwan ng mga ito simula pa sa umpisa. Buo ang suporta ng mga taga-San Luisita sa kanilang lahat.Nang maipanalo nila ang kaso at mapakulong ang mga Nunez ay medyo humupa ang tensyon sa pagitan nila. Cassandra on her side, was temporarily settled and stable for once. Naisagawa ng hu
"Does it taste good?" tanong pa ni Cassandra habang kaharap si Alejandro. Nakaupo sila sa lamesa that time, katatapos lang nilang magluto sa kusina. Hawak ni Alejandro ang kutsara saka pa ngumiwe dahil sa lasa n'on. "O? Hindi mo ba nagustuhan?" sabi pa ni Cassandra na lumungkot ang mukha. "Ang asim.." sabi pa ni Alejandro na hindi matiis ang asim sa nilutong sinigang ni Cassandra. Cassandra immediately checked his spoon and tried to taste Alejandro's bowl. Sumandok ito at tinikman iyon. "Hmm..ang sarap naman ah!
Kinausap ni Alejandro ang doktor at ngayon nga'y isinagawa ang test kay Cassandra. Hindi pa nagkakamalay si Cassandra that time, kaya minabuti ni Alejandro na bantayan muna ito ngayon. Tahimik lang siyang nakatingin sa mukha ng dalaga.Hindi niya maatim na makaranas pa ito ng sakit at kung anumam na sama ng loob, tama na ang nangyari rito, sobra-sobra nang pasakit ang natamo ni Cassandra at sa lahat ng bagay na iyon, ay wala siyang nagawa.Tiim-bagang na napa-upo si Alejandro at walang imik na hinawakan ang kamay ni Cassandra."You're brave enough, baby." Sabi niya na dahan-dahang sinalikop ang kamay nito sa kamay niya. Matapos n'on ay marahan niya itong kinuha at hinalikan."I promise that from now on, you will never cry, anymore." Ani niya na hinalikan pa ang kamay ng dalaga.Mayamaya pa ay naramdaman ni Alejandro na gumalaw ang kamay nito, tanda na nagising na si Cassandra."Cassandra? Cassandra?! O god...you're awake!" sabi pa ni Alejand
Nakalabas na si Cassandra sa hospital, kasama niya si Alejandro ngayon habang sakay sa sasakyan. Papunta sila ngayon sa simbahan para magdasal. Magpapa-schedule na rin kasi sila sa kanilang nalalapit na kasal. "Alejandro," tawag pa ni Cassandra sa katabing binata. Nakahawak ito sa manibela ng sasakyan. "Yes?" tipid na sinipat ni Alejandro ang gawi niya. Ngumiti si Cassandra at nagsalita. "S
Buwan na ng disyembre sa panahong iyon, nag-uumpisa nang magsabitan ng mga palamuti ang bawat tahanan sa bayan ng San Luisita, maririnig na rin sa bawat kanto ang mga pamaskong himig at lalo na t'wing gabi na oras ng pagka-carolling ng mga bata.Hapon na iyon, nasa teresa si Cassandra habang nakaupo sa silyang de-tumba. Hinihintay niya si Alejandro na noo'y sinundo ang kaniyang mga kapatid. Ngayon kasi ang linggong magtitipon silang magkapatid. Mabuti naman at pinaunlakan nila ang kapatid nilang si Alejandro.Hawak ni Cassandra ang kaniyang paboritong libro, nasa kalagitnaan na s'ya sa pagbabasa nang marinig ang pagdating ng sasakyan ni Alejandro. Nag-park ito sa malawak na hardin ng mga Monteverde.Naupo siya ng maayos at hinintay ang pagpanaog ng mga sakay nito. Nakita niya ang limang babae na halos pang-model ang taas. Magaganda ang mga ito at halatang nababad sa malamig na klima ng panahon dahil mapuputi ito at makikinis. Lumabas din si Alejandro na sinabaya
In that moment, kapwa sila nakatanaw sa anak nilang si Connor, siya ang speaker sa school nila that time, regarding sa speech nito about love, may school activity kasi ito at dapat ay hindi sila mawala sa importanteng okasyon ng anak nila.Kasama rin nila si Gerald na masayang malaman na may kapatid na siya. Isang taon lang ang gap nilang dalawa, naging madali rin dito na tanggapin ang kapatid nito. Ang sabi pa nga nito ay matagal na niyang pinapanalangin na may kapatid siyang lalaki."Look dad, mom, si Connor na po ang susunod." Sabi pa ni Gerald."Okey, let's give him a big hand!" sabi pa ni Alejandro."That's my son!" cheered naman ni Cassandra that time.Ngumiti si Connor sa sandaling iyon saka nagsimula. He starts with a bow."What is Love?" bungad pa ng paslit sa madla.May pa-aksyon-aksyon pa ito habang nakatingin sa lahat ng taong nandoon."Love is when you feel all warm inside, like having a cozy blanket on a chilly day. It's when you hug your teddy bear tight, and it's even
"Safe travels everyone," narinig niyang sabi ng flight attendant sa sandaling iyon. Tila nagbabalik sa ala-ala niya ang unang pagkakataon kung kailan siya napunta sa Pilipinas. That moment she's going to her grandparent's place.Nilingon niya ang batang katabi niya ngayon, gaya kanina'y bumalik ito sa pagtulog. Mahimbing pa rin itong natutulog, knowing that Connor gave her the authority na maging protector nito. Kampante ang bata na kasama siya.Bumuntong hininga siya sa sandaling iyon. "Sleep well, Connor." Mahina niyang sambit saka hinalikan ito sa kaniyang buhok. How she wish na sana'y may anak sila ni Alejandro na gaya ni Connor.Napatingin siya sa balat ni Connor na nasa leeg nito, magkapareho sila, may balat din siya sa leeg na gaya ni Connor. Lihim siyang napangiti, marami kasi silang pagkakapareho. No wonder the reason na mabilis silang nagclick na dalawa.Sa sandaling iyon ay kumuha siya ng magazine na nasa gilid ng kinauupuan niya, nagbasa siya doon ng isang article, latest
Nasa pier na sina Mabel sa oras na iyon. Kasama niya ang batang si Connor."Ayaw ko na po sa resort, ate ganda. Hindi po ako mahal ni Daddy, busy din po si Mommy. Hindi nila ako mahal, palaging mga yaya ko lang ang kasama ko doon." Naiiyak na sumbong ni Connor kay Mabel."Kawawa ka naman...pero dapat ay ibalik na kita doon.""Please, ate ganda. Huwag mo na po akong ibalik, sa'yo na lang po ako sasama."Nagdadalawang isip man ay walang magawa si Mabel. May kung ano din kasi ang bumubulong sa kaniya na hwag na niyang isauli ang bata doon. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero gusto niyang kasama ang bata at protektahan ito."Hmm, sige. Luluwas tayo sa Davao. Aalis tayo dito sa Samal...""Sige po, kahit saan po, sasama po ako." Sabi pa ni Connor."Pero may problema..." ani ni Mabel."Ano po?""Wala tayong pera..."Ngumiti naman si Connor sa sandaling iyon."Dala ko po ang piggy bank ko."Napangiti na lang si Mabel sa oras na iyon. Matalino rin pala si Connor dahil naisipan nitong dalh
"Nice meeting you Connor." Naglamano silang dalawa. Sa sandaling iyon ay parang may koneksyon na gumapang sa buong katawan ni Alejandro. It's very foreign to his system, parang ay kung ano sa bata na hindi niya maalis sa isip niya. May kamukha ito, pero hindi niya mapagtanto ang eksaktong detalye."You're cute." Sabi pa niya rito."Thank you po." Sagot naman ng bata."Ahm, sige Alejandro, enjoy your staycation here," ngiti ni Cassy sa kaniya.Tumango lang siya dito saka nagsara ng kaniyang kwarto. Nang makita ang kabuuan n'on ay kampante niyang nilapag ang dalang bag. Naghubad siya ng suot na shirt at dinama ang kakaibang lamig ng hangin doon. He feels alive again, parang sa lugar na ito makikita niya ang kapayapaan na gusto niya. Sa past weeks na pagtatrabaho ay puro late nights na siya kung makatulog, hectic kasi ang schedule niya at idagdag na rin ang rason na gusto niyang makalimot. Nilulunod niya ang sarili sa trabaho para lang maka-move on... but it's not effective at all."Ahhh
Kinabukasan, maagang nagising si Mabel para manguha ng mga tuyong kahoy sa dalampasigan. Iyon ang daily routine niya sa bawat araw. Iyon din ang paraan niya para manumbalik ang memorya niya sa lugar na iyon pero kahit anong pilit niyang pagbalik-balik sa dalampasigan ay wala siyang maalala na nandoon siya noon, wala siyang maaalala na taga-Samal siya."Ah, ano ba kasing nangyari noon...haysss, nakakainis." Sabi pa niya sa sarili habang hawak ang mga kahoy na napulot niya. Ilang sandali pa ay may nakita siyang bata, umiiyak ito sa may bakawan, tila nawawala ito."Hala, bata...anong ginagawa mo dyan?" nilapitan niya ito.Halatang natakot ito nang makita siya."Shh, hwag ka nang umiyak. Hindi naman ako masamang tao e. Tahan na." Sabi pa niya rito."Diyan ka lang po." Sabi ng batang paslit sa kaniya."Hindi ako masama, taga doon ako oh." Turo ni Mabel sa kinaroroonan ng bahay niya.Tiningnan naman iyon ng bata. "Anong pangalan mo?" tanong ng bata sa kaniya."Ako si Mabel, ikaw?""Ahm, ak
Unti-unting nagsi-sink in sa isipan ni Mabel na hindi nga siya nanaginip. She's with someone whose holding her arms too tight, like what her dream is telling her about. Pabalik- balik iyon sa isipan niya.Pero parang may mali, nagre-rewind ang pangyayari. It's like a flash of baliktad na eksena. Biglang nagfa-flashback ang mga pangyayari sa utak niya. Mula sa simula, heto na naman ang eksenang nandoon siya, paulit- ulit itong sumasagi sa bawat oras.Nakatayo ako sa kung saan. Baybayin, hampas ng alon, mga ibong malayang lumilipad, mga matatayog na puno ng niyog, puting buhangin, ang ganda ng asul na karagatan at ang nag-iisang lalaki na nakatayo at nakatalikod sa kaniyang harapan, matamang nakatutok sa kung saan, sinasayaw ng hangin ang suot nito. Isang eksena habang babad sila sa magandang sinag ng takip-silim. Dahan-dahan siyang lumapit, isang hakbang papalapit, isang puldaga na lang ang kaniyang mga kamay, upang sana'y mahawakan niya ito. Nang biglang—"Mabel, gumising ka na, tang
Cassandra is quiet clueless on what's happening that time. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari dahil wala siyang kaalam-alam na hindi pala si Alejandro ang kasama niya. Nasa helipad na siya sa oras na iyon, nagdadalawang-isip siya na sumampa sa upuan."Come on, babe. Hindi na tayo dapat magsayang pa ng oras." Sabi pa ni Alejandro, nakatingin ito sa kaniya."Naninibago lang ako sa'yo, Alejandro. You always offer a hand to me. Bakit hindi ngayon?" pagtataka pa nito."We must don't waste our time, arguing here." Medyo nagtaas na ito ng boses sa babae."I can't believe this..." sabi pa niya rito."Now." Utos ni Alejandro.Walang nagawa si Cassandra sa oras na iyon kung di ang sumunod.Nang makaupo na sila sa helicopter ay hindi napansin ni Cassandra ang sumunod na pangyayari dahil may kasama pala sila sa loob, mabilis na tinakpan nito ang mga paningin niya."What is happening, arghh! Pakawalan mo ako, ano bang problema, Alejandro?" pagpupumiglas pa ni Cassandra. May tatlong tauhan si
"Anong pwede nating gawin sa kaniya boss?" tanong ng lalaking nasa harapan ni Alejandro. Nakatingin lang ito sa kaniya habang hinihithit ang sigarilyo."Wait for my signal." Sabi ng matandang lalaki at muling tumalikod. Lumabas ito sa kwarto at naiwan sina Alejandro at ang lalaking nagbabantay sa kaniya."Anong gagawin n'yo sa akin? Wala kayong mapapala. Hindi ako ang hinahanap ninyo!""Tsk. Pero malaki ang kikitain namin sa'yo," makahulugang sambit nito."Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Alejandro."Hindi ka namin kilala, pero tiyak kong kilala ka ng hinahanap namin.""I don't who's that fucking guy! Hindi ko alam ang pinagsasabi ninyo.""Relax ka lang brad! Alam namin ang ginagawa namin, sa ngayon...dito ka muna." Unti- unting lumapit ito kay Alejandro at idiniin ang upos ng sigarilyo sa kaniyang hita."Ahh! Damn it!"Isang malakas na suntok ang pinakawalan ng lalaki sa kaniyang pisngi. Sapol iyon, rason para matumba siya sa kinauupuan. Iyon ang pagkakataon na lumuwag ang tali ni
Nagising si Cassandra sa sandaling iyon, wala na sa tabi niya si Alejandro. Hindi niya alam kung nasaan ito."Alejandro? hon?" tawag pa niya sa kabuoan ng kwarto nila. "Baka nasa kusina..." bulong niya sa sarili saka dahan-dahang kinuha ang robe na nasa gilid ng kama. Nagtungo siya sa may kusina, pero walang tao doon. "Hon?" tawag ulit niya sa may sala. Sinipat niya ang orasan na nasa pader, pasado alas singko na ng umaga pero madilim pa rin ang paligid dahil sa masamang panahon. Nakatingin sa labas si Cassandra habang tanaw ang karagatan, halata sa kalangitan na uulan at hindi maaraw. Katunayan ay nag-uumpisa nang umambon sa labas.Nagtaka siya, nasaan kaya ang asawa niya?Nagpunta siya sa staff room, wala pang nandoon dahil stay out ang mga tauhan nila sa isla, ganoon din sa resort nila. Napahimas siya sa kaniyang magkabilang balikat. May kutob siyang may masamang nangyari sa asawa niya."Alejandro! Alejandro!" sigaw ni Cassandra papunta sa dalampasigan. Nilinga niya ang paligid p