Nasa salas sina Cassandra at Jerick while sitting in that sofa, hindi maalis ni Jerick ang paghimas nito sa kamay ni Cassandra which makes Cassandra uncomfortable.
"It's been years since I saw you, na-miss kita." Sabi pa nito na hindi mawaglit ang pagngiti.
Ngumiti lang si Cassandra bilang pagtugon.
"Kailan nga 'yon?" sabi pa ni Jerick na mas umupo sa kaniyang tabi. Panay naman ang usog ni Cassandra na tila umiiwas sa lalaki. Hindi siya ganito kay Jerick noon, she's very submissive, kulang na lang ay halos lumambitin na siya sa leeg nito, but for now, she's been totally changed because of Alejandro.
"T-teka..lang Jerick." Iwas pa niya na winaksi ang pag-akbay nito sa kaniya.
"Are you fine?" Tanong pa nito na parang nabigla sa reaksyon niya.
"No, I'm..im..fine." She replied while avoiding eye contact.
"Parang may nag-iba sa'yo.." himig pa ni Jerick na mas umusog pa sa tabi niya.
Sakto namang pag-usog nito ay dumating sa may tara
Pinaharurot ni Alejandro ang kaniyang sasakyan sa oras na iyon. Halos hindi na niya makontrol ang manibela habang binabagtas ang daan. He's clinching his jaw while holding the wheel, halos ibangga niya ang sasakyan sa mga talahiban na nasa daan. He is nowhere to go, gusto lang niyang mawala sa paningin ni Cassandra at ng ninong Ejercito niya. He is totally shattered this time."F*ck this feeling!" litanya pa niya habang tulirong sinasabunutan ang sariling buhok, gamit ang kaniyang kaliwang kamay.Mayamaya pa ay hindi niya napansin ang punong mangga sa daan. Agad siyang sumalpok doon. Malakas ang pagkakasalpok niya dahilan upang tumilapon siya sa may dashboard, mabuti na lang at gasgas lang at kaunting sugat ang natamo niya.Hindi kasi niya naisuot ang kaniyang seatbelt kanina.Nang makausad ay dahan-dahan siyang naupo ng maayos sa driver's seat. Tagaktak ang dugo sa kaniyang noo, but he couldn't feel it, namamanhid ang katawan niya. Manhid dahil sa pangya
Suot ni Alejandro ang simpleng business attire suit habang nakasuot ng shades. Kalalapag lang ng elevator sa eksaktong floor number ng condo unit na iyon. Mataas ang gusaling iyon na 'sing taas ng Manila Hotel. Doon umano matatagpuan ang unit ni Travis.Nang makarating sa may pintuan ay agad siyang nagdoor-bell.He waited a respond, but he guess it's no one responding. Tiningnan pa niya ang calling card na nandoon, nakita niya ang eskaktong address ni Travis.He seemed stress out so he manage to dial that number, pero hindi pa man iyon napipindot ay biglang bumukas ang pintuan sa harapan niya."Alejandro?" gulat na saad ni Travis na inabot siya ng yakap."What brought you here?" casual na tanong nito.Tipid siyang ngumiti at nagsalita."I need something from you," seryosong sabi niya habang ginagayak siya papasok sa loob ng kwarto nito."Wine?" paanyaya pa ni Travis na sumilid sa counter top table sa bandang kaliwa, may mini ba
Hindi magkamayaw si Cassandra sa pagtakbo habang umiiyak. Nakasuot pa naman siya ng kaniyang pulang damit, nagkatisod-tisod na siya dahil sa suot na sandal kaya minabuti niyang hubarin iyon at itapon sa kung saan. Mas mabuting magpaa siya sa pagtakbo.Malayo na siya sa pamamahay ng mga Nunez at doo'y napunta na siya sa kalagitnaan ng kagubatan. Mayroong siwang ng daanan doon na tila sinadya para maging palatandaan sa mga mangangaso o sa mga sasakyang dadaan.Lakad-takbo ang ginawa niya, wala siyang pakialam sa nagkalat na make-up sa kaniyang mukha. Nagkandabuhaghag pa ang kaniyang buhok, but she doesn't care anymore!All she want is to runaway and be alone. Hindi niya alam ang kaniyang tinatahak but she's sure to go that side, that must be the exact road in the near barrio beside of San Luisita. Iyon ang boundary ng bayan. Mayamaya pa sa kaniyang paglakad-takbo ay may nakita siyang nakasunod sa kaniya. Isang nakabubulag na sinag ng ilaw na kung anong behikulo.
Halos kalahating buwan nawala si Alejandro sa San Luisita, kaya nang makabalik siya'y agad na nagkumpulan ang kaniyang mga kaibigan. Tinawagan niya sina Juan at Luis na makipagkita sa kaniya doon sa kaniyang bahay. Sakto naman kasi na hindi mahahalata ang pagdating niya dahil besperas sa bayan ngayon.Kararating lang ni Alejandro sakay ng kaniyang bagong biling Jeep Wrangler Limited edition na sasakyan. Medyo maputik ang daan dahil sa nagdaang ulan, pero yakang-yaka lang sa sasakyan niya ito, medyo may kataasan ang taas nito na lumalaban sa habulan at sa cliff riding o kahit pa sa anong expedition.Tiim-bagang lang si Alejandro habang minamanipula ang manibela, hindi siya nagtagal sa Manila pero bakas niya ang mga pagbabago sa San Luisita. Maingat pa niyang tinitipa sa kaniyang telepono ang numero ni Cassandra. Memoryado niya iyon, at sa halos kalahating buwan niya sa Manila ay hindi niya ito natawagan, gawa ng ayaw muna niya itong gambalain lalo pa't stressed out din
Nasa boundary ng isla Mercedes si Alejandro sa mga oras na iyon, doon niya katatagpuin si Feliciano na pumayag namang magpaunlak sa paanyaya niya. Nasa tulay siya na kumokonketa sa isla Mercedes, nandoon siya sa may pier.Naninigarilyo siya sa oras na iyon, habang nakasandal sa kaniyang sasakyan."Alejandro." Narinig niyang tawag sa kaniyang likuran.Nilingon niya ito at doo'y nakita niya ang lalaking nagngangalang Felix."Felix..." sabi pa niya saka nakipaglamano sa lalaki. Gaya niya ito na may pagka-matangkad. Medyo naaaninag ni Alejandro ang kababaang loob nito sa pamamagitan ng kaniyang mukha at pagsasalita."Attorney, mabuti at nakapunta ka." Sabi pa ni Felix."Ako ang dapat magpasalamat, Felix at dumating ka. Malaki ang maitutulong mo sa pinaplano ko." Sabi pa ni Alejandro kay Flex."Walang anuman, masaya akong makatulong para sa katotohanan at hustisya, attorney." Ani nito na sumabay para pumaloob sa sasakyan. Mas mainam na doo
Sa mga sumunod na oras ay agad na anasikaso ni Alejandro na mailabas ang matanda. Saktong nag-change shift ang mga guwardiya sa oras na iyon, kaya Malaya niyang nailabas ang matanda, sakay sa wheelchair, kasama ni Alejandro ang kaniyang mga kakilala gaya ni Kata at Kulas na nasa labas.Halos isang iglap lang ang mga pangyayari, mabilis na tinago nila si Don Ejercito na isinilid sa isang van."I need you to take him, ilabas n'yo siya sa San Luisita, get him an airline and bring him to my pad in Las Vegas, immediately." Sabi pa ni Alejandro kina Kata na aminadong alam na ang gagawin."Okey, sige, Alejandro." Sabi pa ni Kata habang hawak ang papel na may kasulatan ni Alejandro.Mabuti na lang at marunong din si Kulas na magmaneho kaya alam niyang makakarating ito sa pupuntahan nila."Mag-iingat ka," sabi pa ni Kata kay Alejandro bago pa lumakad. Sa puntong iyon ay natipon na niya ang mga trabahante sa City hall, para magsagawa ng pagwewelga. Agad siya
Nagising si Cassandra sa hindi niya alam na lugar. Madilim ang paligid at tila siwang lang sa itaas ang nakikita niyang liwanag, ramdam din niyang tila umuuga ang kinalalagyan niya. "Nasaan ako?" Sabi pa niya habang kinukusot-kusot ang mata. Aminadong nahihilo pa siya dahil sa ipina-inom ni Jerick sa kaniya. Napakabigat ng nararamdaman niya sa mga oras na iyon. Minabuti niyang gumapang sa sahig hanggang maabot niya ang mga pinagpatong-patong na barrel. Parang may mga laman ito na hindi niya makita dahil sa dilim. Masama ang kutob niya. "T-tulong! Tulong! Tulungan ninyo ako!" Pabalik-balik pa niyang sigaw sa kawalan. Pinagpopok-pok ni
Kasabay ni Alejandro ang mga kapulisan para puntahan ang sinasabing Isla Catalina sa Cebu. Halos hindi niya mawari kung ano ang magagawa niya kapag nakita si Jerick.Sakay siya ng helicopter, at nakipag-ugnayan na rin sila sa kapulisan ng Cebu.Saktong pag-landing nila sa paliparan ay bumungad sa kanila ang head of chief sa Cebu, kasama nito ang iilang kapulisan para tumulong sa pagsagip ni Cassandra. Mabuti na lang at tinulungan siya ng pinsan niyang si Sherwin Dela Cuesta, na kilala rin sa Cebu. Nakipag-ugnayan siya rito para mapadali ang paghahanap niya sa dalaga.Nang maproseso ang gagawin nilang entrapment operation ay agad nilang tinungo ang isla. Buong-loob na nakatingin si Alejandro sa daan. Lulan sila sa sasakyan, habang kasama ang mga kapulisan. Tahimik lang siya sa oras na iyon, halatang pinag-iisipan ang pwedeng gawin.Ilang oras pa ang nakalipas at huminto na sila sa isang pier. "Nandito na tayo sa pier, kailangan nating bumaba para sumakay n
In that moment, kapwa sila nakatanaw sa anak nilang si Connor, siya ang speaker sa school nila that time, regarding sa speech nito about love, may school activity kasi ito at dapat ay hindi sila mawala sa importanteng okasyon ng anak nila.Kasama rin nila si Gerald na masayang malaman na may kapatid na siya. Isang taon lang ang gap nilang dalawa, naging madali rin dito na tanggapin ang kapatid nito. Ang sabi pa nga nito ay matagal na niyang pinapanalangin na may kapatid siyang lalaki."Look dad, mom, si Connor na po ang susunod." Sabi pa ni Gerald."Okey, let's give him a big hand!" sabi pa ni Alejandro."That's my son!" cheered naman ni Cassandra that time.Ngumiti si Connor sa sandaling iyon saka nagsimula. He starts with a bow."What is Love?" bungad pa ng paslit sa madla.May pa-aksyon-aksyon pa ito habang nakatingin sa lahat ng taong nandoon."Love is when you feel all warm inside, like having a cozy blanket on a chilly day. It's when you hug your teddy bear tight, and it's even
"Safe travels everyone," narinig niyang sabi ng flight attendant sa sandaling iyon. Tila nagbabalik sa ala-ala niya ang unang pagkakataon kung kailan siya napunta sa Pilipinas. That moment she's going to her grandparent's place.Nilingon niya ang batang katabi niya ngayon, gaya kanina'y bumalik ito sa pagtulog. Mahimbing pa rin itong natutulog, knowing that Connor gave her the authority na maging protector nito. Kampante ang bata na kasama siya.Bumuntong hininga siya sa sandaling iyon. "Sleep well, Connor." Mahina niyang sambit saka hinalikan ito sa kaniyang buhok. How she wish na sana'y may anak sila ni Alejandro na gaya ni Connor.Napatingin siya sa balat ni Connor na nasa leeg nito, magkapareho sila, may balat din siya sa leeg na gaya ni Connor. Lihim siyang napangiti, marami kasi silang pagkakapareho. No wonder the reason na mabilis silang nagclick na dalawa.Sa sandaling iyon ay kumuha siya ng magazine na nasa gilid ng kinauupuan niya, nagbasa siya doon ng isang article, latest
Nasa pier na sina Mabel sa oras na iyon. Kasama niya ang batang si Connor."Ayaw ko na po sa resort, ate ganda. Hindi po ako mahal ni Daddy, busy din po si Mommy. Hindi nila ako mahal, palaging mga yaya ko lang ang kasama ko doon." Naiiyak na sumbong ni Connor kay Mabel."Kawawa ka naman...pero dapat ay ibalik na kita doon.""Please, ate ganda. Huwag mo na po akong ibalik, sa'yo na lang po ako sasama."Nagdadalawang isip man ay walang magawa si Mabel. May kung ano din kasi ang bumubulong sa kaniya na hwag na niyang isauli ang bata doon. Hindi niya maintindihan ang sarili, pero gusto niyang kasama ang bata at protektahan ito."Hmm, sige. Luluwas tayo sa Davao. Aalis tayo dito sa Samal...""Sige po, kahit saan po, sasama po ako." Sabi pa ni Connor."Pero may problema..." ani ni Mabel."Ano po?""Wala tayong pera..."Ngumiti naman si Connor sa sandaling iyon."Dala ko po ang piggy bank ko."Napangiti na lang si Mabel sa oras na iyon. Matalino rin pala si Connor dahil naisipan nitong dalh
"Nice meeting you Connor." Naglamano silang dalawa. Sa sandaling iyon ay parang may koneksyon na gumapang sa buong katawan ni Alejandro. It's very foreign to his system, parang ay kung ano sa bata na hindi niya maalis sa isip niya. May kamukha ito, pero hindi niya mapagtanto ang eksaktong detalye."You're cute." Sabi pa niya rito."Thank you po." Sagot naman ng bata."Ahm, sige Alejandro, enjoy your staycation here," ngiti ni Cassy sa kaniya.Tumango lang siya dito saka nagsara ng kaniyang kwarto. Nang makita ang kabuuan n'on ay kampante niyang nilapag ang dalang bag. Naghubad siya ng suot na shirt at dinama ang kakaibang lamig ng hangin doon. He feels alive again, parang sa lugar na ito makikita niya ang kapayapaan na gusto niya. Sa past weeks na pagtatrabaho ay puro late nights na siya kung makatulog, hectic kasi ang schedule niya at idagdag na rin ang rason na gusto niyang makalimot. Nilulunod niya ang sarili sa trabaho para lang maka-move on... but it's not effective at all."Ahhh
Kinabukasan, maagang nagising si Mabel para manguha ng mga tuyong kahoy sa dalampasigan. Iyon ang daily routine niya sa bawat araw. Iyon din ang paraan niya para manumbalik ang memorya niya sa lugar na iyon pero kahit anong pilit niyang pagbalik-balik sa dalampasigan ay wala siyang maalala na nandoon siya noon, wala siyang maaalala na taga-Samal siya."Ah, ano ba kasing nangyari noon...haysss, nakakainis." Sabi pa niya sa sarili habang hawak ang mga kahoy na napulot niya. Ilang sandali pa ay may nakita siyang bata, umiiyak ito sa may bakawan, tila nawawala ito."Hala, bata...anong ginagawa mo dyan?" nilapitan niya ito.Halatang natakot ito nang makita siya."Shh, hwag ka nang umiyak. Hindi naman ako masamang tao e. Tahan na." Sabi pa niya rito."Diyan ka lang po." Sabi ng batang paslit sa kaniya."Hindi ako masama, taga doon ako oh." Turo ni Mabel sa kinaroroonan ng bahay niya.Tiningnan naman iyon ng bata. "Anong pangalan mo?" tanong ng bata sa kaniya."Ako si Mabel, ikaw?""Ahm, ak
Unti-unting nagsi-sink in sa isipan ni Mabel na hindi nga siya nanaginip. She's with someone whose holding her arms too tight, like what her dream is telling her about. Pabalik- balik iyon sa isipan niya.Pero parang may mali, nagre-rewind ang pangyayari. It's like a flash of baliktad na eksena. Biglang nagfa-flashback ang mga pangyayari sa utak niya. Mula sa simula, heto na naman ang eksenang nandoon siya, paulit- ulit itong sumasagi sa bawat oras.Nakatayo ako sa kung saan. Baybayin, hampas ng alon, mga ibong malayang lumilipad, mga matatayog na puno ng niyog, puting buhangin, ang ganda ng asul na karagatan at ang nag-iisang lalaki na nakatayo at nakatalikod sa kaniyang harapan, matamang nakatutok sa kung saan, sinasayaw ng hangin ang suot nito. Isang eksena habang babad sila sa magandang sinag ng takip-silim. Dahan-dahan siyang lumapit, isang hakbang papalapit, isang puldaga na lang ang kaniyang mga kamay, upang sana'y mahawakan niya ito. Nang biglang—"Mabel, gumising ka na, tang
Cassandra is quiet clueless on what's happening that time. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari dahil wala siyang kaalam-alam na hindi pala si Alejandro ang kasama niya. Nasa helipad na siya sa oras na iyon, nagdadalawang-isip siya na sumampa sa upuan."Come on, babe. Hindi na tayo dapat magsayang pa ng oras." Sabi pa ni Alejandro, nakatingin ito sa kaniya."Naninibago lang ako sa'yo, Alejandro. You always offer a hand to me. Bakit hindi ngayon?" pagtataka pa nito."We must don't waste our time, arguing here." Medyo nagtaas na ito ng boses sa babae."I can't believe this..." sabi pa niya rito."Now." Utos ni Alejandro.Walang nagawa si Cassandra sa oras na iyon kung di ang sumunod.Nang makaupo na sila sa helicopter ay hindi napansin ni Cassandra ang sumunod na pangyayari dahil may kasama pala sila sa loob, mabilis na tinakpan nito ang mga paningin niya."What is happening, arghh! Pakawalan mo ako, ano bang problema, Alejandro?" pagpupumiglas pa ni Cassandra. May tatlong tauhan si
"Anong pwede nating gawin sa kaniya boss?" tanong ng lalaking nasa harapan ni Alejandro. Nakatingin lang ito sa kaniya habang hinihithit ang sigarilyo."Wait for my signal." Sabi ng matandang lalaki at muling tumalikod. Lumabas ito sa kwarto at naiwan sina Alejandro at ang lalaking nagbabantay sa kaniya."Anong gagawin n'yo sa akin? Wala kayong mapapala. Hindi ako ang hinahanap ninyo!""Tsk. Pero malaki ang kikitain namin sa'yo," makahulugang sambit nito."Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Alejandro."Hindi ka namin kilala, pero tiyak kong kilala ka ng hinahanap namin.""I don't who's that fucking guy! Hindi ko alam ang pinagsasabi ninyo.""Relax ka lang brad! Alam namin ang ginagawa namin, sa ngayon...dito ka muna." Unti- unting lumapit ito kay Alejandro at idiniin ang upos ng sigarilyo sa kaniyang hita."Ahh! Damn it!"Isang malakas na suntok ang pinakawalan ng lalaki sa kaniyang pisngi. Sapol iyon, rason para matumba siya sa kinauupuan. Iyon ang pagkakataon na lumuwag ang tali ni
Nagising si Cassandra sa sandaling iyon, wala na sa tabi niya si Alejandro. Hindi niya alam kung nasaan ito."Alejandro? hon?" tawag pa niya sa kabuoan ng kwarto nila. "Baka nasa kusina..." bulong niya sa sarili saka dahan-dahang kinuha ang robe na nasa gilid ng kama. Nagtungo siya sa may kusina, pero walang tao doon. "Hon?" tawag ulit niya sa may sala. Sinipat niya ang orasan na nasa pader, pasado alas singko na ng umaga pero madilim pa rin ang paligid dahil sa masamang panahon. Nakatingin sa labas si Cassandra habang tanaw ang karagatan, halata sa kalangitan na uulan at hindi maaraw. Katunayan ay nag-uumpisa nang umambon sa labas.Nagtaka siya, nasaan kaya ang asawa niya?Nagpunta siya sa staff room, wala pang nandoon dahil stay out ang mga tauhan nila sa isla, ganoon din sa resort nila. Napahimas siya sa kaniyang magkabilang balikat. May kutob siyang may masamang nangyari sa asawa niya."Alejandro! Alejandro!" sigaw ni Cassandra papunta sa dalampasigan. Nilinga niya ang paligid p