The Truth

Althea's POV:

Ang sakit sa mata nung sinag ng araw kaya dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko and I woke up in an unfamiliar place.

Nilibot ko ng tingin ang paligid at huminto iyon sa lalaking katabi ko sa kama.

Nag-flashback lahat ng nangyari kagabi nang makita ko ang mukha niya.

Gusto ko tampalin ang noo ko but I don't want to make any unnecessary movements baka kasi magising ko si Alucard.

Now that I look at him, this close, ang gwapo niya pala talaga. He's sleeping so peacefully, 'di ko mapigilang mapangiti.

When did it start na napapangiti ako ng ganito 'pag dumadaan siya sa isipan ko? Lalo na't ang lapit niya sa akin ngayon.

I saw how he scrunched his nose and eyes na parang magigising na siya kaya wala akong nagawa kundi magkunwaring tulog pa ako.

Ilang segundo after I closed my eyes ay naramdaman ko ang pag-bangon niya mula sa tabi ko.

Sayang naman, kung alam ko lang, niyakap ko na ng mahigpit kanina. Ang bango niya kasi.

"Bumangon ka na diyan, alam kong kanina ka