LOGINShare
Chapter 135.2
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Kirsten Encarlight's P.o.V.
"Alam niyo po bang narito sila Zenre at Zero sa Virginian High?"
Ngumiti ito sa akin. "A lot of times I saw them here. Pero hindi nila ako nakikita dahil nasa dulong kulungan nga ako. Gusto ko silang tawagin ngunit nagkakataong nakabusal ang bibig ko at hindi makasigaw para man lang tawagin sila. Inaalis lang naman ang busal sa bibig ko sa t'wing kakain ako kagaya ngayon, katatapos ko lang kumain."
Napansin ko nga ang stainless na plato na narito. Napansin ko pang may mga ipis sa paligid ng kinaroroonan namin.
Hindi ko alam pero naiiyak ako sa sinapit niya. Minsan ko rin siyang nakikita sa bahay dati dahil nga sa hinahatid niya si Zero noon sa bahay. At halos hindi ko man lang siya nakilala ngayon dahil sa kapal ng balbas niya at haba ng buhok niya.
"Wag po kayong mag-alala, kilala ko po ang mga anak ninyo. Hindi sila titigil hang
Related chapters
Virginian High School Chapter 135.3
Kirsten Encarlight's P.o.V.I'm starting to lose hope since I've been here for two weeks already. Wala na rin dito ngayon 'yung Papa nila Zenre at Zero.Kagabi lang ay padarag itong hinila hila ng mga tauhan ng Dark Room. Napansin ko ring kakaunti lang ang ibinibigay na pagkain sa kan'ya sa nakaraang linggo na nakasama ko siya dito. Kaya naman minsan ay hinahatian ko ito ng para sa akin.Naging malapit na rin sa'kin ang Papa nila Zenre at Zero kahit papaano. May mga naikwento rin siya tungkol kay Papa na siyang ikinatuwa ko.Nang mabanggit ko sa kan'yang hinahanap pa rin naman ang hustisya para sa Papa ko ay nalungkot siya. Nais ko sanang sabihin na narinig ko kay Mama noong nag-away sila ni Krizelle ay alam ng anak nito na si Zenre kung sino ang nasa likod niyon ngunit nanatili na lamang akong tahimik. Ayoko namang bigyan pa siya ng isipin. Dahil sa kaso niya ngayon ay batid ko
Virginian High School Chapter 136
Raijin Steel's P.o.V.Three weeks ago...."Dalhin niyo siya sa taas!" the Master commanded our allies. He will definitely kill me after he figured out what I have done.For the last time, I looked at Kirsten. Malayo ang tingin niya at hindi iyon nakatuon sa akin. What would I expect? She hated me already. At sa tingin ko, yung pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi magiging sapat sa pagsisinungaling ko sa kan'ya.I felt bad for everyone. Literally, I am a bad person. Sa kapatid ko, kahit kay Zenre man lang. Una pa lang ay siya na talaga yung tumanggap sa'kin ng buo sa pamilya nila. Pero hindi ko man lang nasabi o sinabi sa kan'ya yung katotohanan. Nanatili akong misteryo sa kanila. At ngayon, kailangan kong harapin yung galit nila.Nang binuhat na ako pataas ay muli akong sumulyap kay Kirsten. Dinudurog ang puso ko sa pagkakataong ito. Hindi tama na pati siya ay madadamay dito.I love her. I do really. Kaya
Virginian High School Chapter 136.2
Raijin Steel's P.o.V. After hitting me several times where I almost spit blood and felt myself tired, the Master left me in my room. My gands and feet were still tied and all I can do now is to cough while still enduring the pain he has given me. "You'll stay here until I say so." Umulit sa pandinig ko 'yung sinabi niya bago ako nito iniwan kanina. Of all the pain I'm feeling right now, it felt like it was a success. I'm still alive and that means I can still make a way to save Kirsten. Malaman man ng Master na siyang ama ko na ako ang gagawa ng paraan para makatakas si Kirsten dito sa Dark Room ay wala na akong pakialam. Ito na marahil ang magiging huling pagsuway ko sa Ama ko. Dahil sa wari ko ay ito na ang pinakahuling pagkakataon na pagbibigyan niya ako. Paniguradong kahit anak pa ako nito ay mapapatay na ako nito. Sigurado iyon. ***
Virginian High School Chapter 136.3
Raijin Steel's P.o.V. Inasahan ko na ang sinabi ng tauhan namin sa'kin. Inasahan ko nang aangat ang ranggo ni Margaux matapos niyang dakpin sila Kirsten at ihulog ako sa sarili kong Ama. Iyon ang gustung-gusto ng Master, nais nito nang mga taong tapat sa kan'ya at pinapahanga siya sa mga nagagawa nila. "Nais kong makausap si Skye," sambit ko sa tauhan namn na narito sa harapan ko. "Tutulungan po namin kayong lumabas dito, Heneral. Pero sa ngayon, kailangan niyo po munang ayusin ang sarili ninyo nang hindi tayo matiklo." Sa mga oras na 'to ay nagdidiwang ang pakiramdam ko. Sa wakas, umaayon ang lahat sa plano ko. Kailangan kong makalaya dito ngayon at makausap si Skye. Kailangan ko ng tulong niya upang mailayo ko si Kirsteb dito sa Dark Room. Inilibot ko ang paningin ko sa buong kwarto ko at eksaktong tumama sa paningin ko yung lumang bas
Virginian High School Chapter 136.4
Raijin Steel's P.o.V.Nagpalipas muna ako ng isang gabi upang magplano para sa pagpasok ko sa selda. Inayos ko na rin ang lugar na maaati kong pagtaguan kay Kirsten. Iyon lang ang tanging lugar na alam kong imposibleng mahanap pa ng Dark Room."Heneral!"Tatakbo-takbong lumapit sa'kin yung isang estudyante ng Virginian High na isa rin sa mga kaalyado kong tumalikod sa Dark Room."Bakit?" Mukhang importante ang sasabihin nito dahil halatang nagmamadali ito."We need to save her now. Napag-alaman na ng Master na nakalabas na kayo sa Dark Room. Paniguradong kikilos na sila ngayon para hanapin kayo o di kaya ay upang simulan na nila ang pagkuha kay Kirsten sa underground lab. Nabalitaan kong maayos na ulit yung makinarya ngayon."Natigilan ako saglit bago tuluyang rumehistro sa utak ko yung sinabi ng kaalyado ko.W
Virginian High School Chapter 137
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sumunod ka sa'kin." Ilang minuto bago ko na-absorb sa isip ko yung sinabi niya sa'kin. Nakatingin kami parehas sa isa't isa. Sa boses pa lamang nito ay mababatid ko na kung sino ang nasa likod ng maskarang nasa harapan ko.Nakasuot man siya ng kasuotan ng Master ay hindi ako ganoong nahirapan para malaman kung sino siya."Raijin...." sambit ko sa pangalan niya.Inalis nito ang maskara niya at saka ko nakita ang kabuuan ng mukha niya. May ilang pasa siya sa mukha niya pero batid ko namang pagaling na iyon. Seryoso ang mukha niya ngunit nakikita ko sa mga mata nitong naluluha ito.Ang pakiramdam ko ngayon? Hindi ko alam. Wala akong maapuhap na galit o kahit galak. Wala akong maramdaman bukod sa pagod na umasa."Tumayo ka na diyan at itatakas kita dito." Buo at napakaseryoso ng boses niya.S
Virginian High School Chapter 138
Kirsten Encarlight's P.o.V.I woke up early. It's passed three days since Raijin fled me from the Dark Room. Narito kami ngayon sa restricted area ng Virginian High School. This was the first time I came in this part of this place. I don't know that something like this exist here.May maliit na kubo dito kung saan may mga gamit na rin. Sa lawak ng gubat na 'to ay siguradong hindi na kami makikita pa ng mga taga-Dark Room.Mayroon pang sapa na narito at mayroon iyong laman na mga isda. May mga gulay din na hindi ko akalaing may magtatanim dito.Gusto ko sanang tanungin si Raijin kung saan nanggaling ang mga iyon ngunit umalis siya para kumuha ng makakain namin.Sa mga nakaraang tatlong araw ay masasabi kong medyo okay naman na siya. Nagamot ko na rin yung sugat niya. Mabuti na lamang at kahit papaano ay may namana akong katiting na galing ni Mama sa pagpapagaling ng mga nasugatan. At mabuti na lang din dahil wala namang
Virginian High School Chapter 139
Kirsten Encarlight's P.o.V.It's already afternoon and I've eat nothing. Hindi na ba talaga babalik si Raijin?Hindi ko nga alam kung nasaan na siya o ano. Hindi ko alam kung mag-aalala ba ako sa kan'ya o ano. Ni hindi man lang siya nagsabi. Ito pa naman 'yung ayaw ko. Umaalis ng hindi nagpapaalam.Lumabas ako sa nipa hut at saka pumunta ng sapa. Sa pagkakaalam ko, pagtawid dito ay may makikita akong mga puno ng niyog at mga puno ng saging. Dito ko madalas mamataan si Raijin na dumadaan papunta doon.Humakbang ako sa sapa at naramdaman ko kaagad ang lamig n'on sa mga paa ko. Naging maingat ako dahil madulas yung mga bato na inaapakan ko. Nang makatawid ako ay pumasok ako sa kakahuyan at doon ay eksaktong nakita ko yung puno ng saging. May ibang hindi pa hinog na naroon at ang iba naman ay hinog na. Pinili ko lang 'yung pwede pang kainin.Tumingin ako sa mata
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
