LOGINShare
Chapter 136.4
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Raijin Steel's P.o.V.
Nagpalipas muna ako ng isang gabi upang magplano para sa pagpasok ko sa selda. Inayos ko na rin ang lugar na maaati kong pagtaguan kay Kirsten. Iyon lang ang tanging lugar na alam kong imposibleng mahanap pa ng Dark Room.
"Heneral!"
Tatakbo-takbong lumapit sa'kin yung isang estudyante ng Virginian High na isa rin sa mga kaalyado kong tumalikod sa Dark Room.
"Bakit?" Mukhang importante ang sasabihin nito dahil halatang nagmamadali ito.
"We need to save her now. Napag-alaman na ng Master na nakalabas na kayo sa Dark Room. Paniguradong kikilos na sila ngayon para hanapin kayo o di kaya ay upang simulan na nila ang pagkuha kay Kirsten sa underground lab. Nabalitaan kong maayos na ulit yung makinarya ngayon."
Natigilan ako saglit bago tuluyang rumehistro sa utak ko yung sinabi ng kaalyado ko.
W
Related chapters
Virginian High School Chapter 137
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sumunod ka sa'kin." Ilang minuto bago ko na-absorb sa isip ko yung sinabi niya sa'kin. Nakatingin kami parehas sa isa't isa. Sa boses pa lamang nito ay mababatid ko na kung sino ang nasa likod ng maskarang nasa harapan ko.Nakasuot man siya ng kasuotan ng Master ay hindi ako ganoong nahirapan para malaman kung sino siya."Raijin...." sambit ko sa pangalan niya.Inalis nito ang maskara niya at saka ko nakita ang kabuuan ng mukha niya. May ilang pasa siya sa mukha niya pero batid ko namang pagaling na iyon. Seryoso ang mukha niya ngunit nakikita ko sa mga mata nitong naluluha ito.Ang pakiramdam ko ngayon? Hindi ko alam. Wala akong maapuhap na galit o kahit galak. Wala akong maramdaman bukod sa pagod na umasa."Tumayo ka na diyan at itatakas kita dito." Buo at napakaseryoso ng boses niya.S
Virginian High School Chapter 138
Kirsten Encarlight's P.o.V.I woke up early. It's passed three days since Raijin fled me from the Dark Room. Narito kami ngayon sa restricted area ng Virginian High School. This was the first time I came in this part of this place. I don't know that something like this exist here.May maliit na kubo dito kung saan may mga gamit na rin. Sa lawak ng gubat na 'to ay siguradong hindi na kami makikita pa ng mga taga-Dark Room.Mayroon pang sapa na narito at mayroon iyong laman na mga isda. May mga gulay din na hindi ko akalaing may magtatanim dito.Gusto ko sanang tanungin si Raijin kung saan nanggaling ang mga iyon ngunit umalis siya para kumuha ng makakain namin.Sa mga nakaraang tatlong araw ay masasabi kong medyo okay naman na siya. Nagamot ko na rin yung sugat niya. Mabuti na lamang at kahit papaano ay may namana akong katiting na galing ni Mama sa pagpapagaling ng mga nasugatan. At mabuti na lang din dahil wala namang
Virginian High School Chapter 139
Kirsten Encarlight's P.o.V.It's already afternoon and I've eat nothing. Hindi na ba talaga babalik si Raijin?Hindi ko nga alam kung nasaan na siya o ano. Hindi ko alam kung mag-aalala ba ako sa kan'ya o ano. Ni hindi man lang siya nagsabi. Ito pa naman 'yung ayaw ko. Umaalis ng hindi nagpapaalam.Lumabas ako sa nipa hut at saka pumunta ng sapa. Sa pagkakaalam ko, pagtawid dito ay may makikita akong mga puno ng niyog at mga puno ng saging. Dito ko madalas mamataan si Raijin na dumadaan papunta doon.Humakbang ako sa sapa at naramdaman ko kaagad ang lamig n'on sa mga paa ko. Naging maingat ako dahil madulas yung mga bato na inaapakan ko. Nang makatawid ako ay pumasok ako sa kakahuyan at doon ay eksaktong nakita ko yung puno ng saging. May ibang hindi pa hinog na naroon at ang iba naman ay hinog na. Pinili ko lang 'yung pwede pang kainin.Tumingin ako sa mata
Virginian High School Chapter 140
Raijin Steel's P.o.V.Yesterday, what happened between us, Kirsten and I will be my unforgettable moment in my life. She gave everything to me yet I felt sorry.Masyado kong inuna ang tawag ng laman ko kesa ang irespeto siya.I looked at her, sleeping. That happened yesterday afternoon at nasundan pa iyon kagabi. She looked very tired.I kissed her forehead and smiled after. I already made my decision. I will give her back to the Headquarters. Yesterday, Skye and I already talked that's why I left her here.Huminga ako ng malalim nang maalala ko yung mga pinag-usapan naming dalawa ni Skye kung saan maging ang mga kaibigan ko na sina Trixie, Jacob, at Tres ay nakita ko din."Bakit napakarami na ng mga tauhan ng Dark room dito? Dahil ba sa pagtakas namin ni Kirsten sa Dark Room kaya narito sila?" I asked Skye. Palihim kaming naglalakad pap
Virginian High School Chapter 141
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ibinuhos namin ni Raijin ang buong araw namin sa pagtampisaw sa sapa. Kumain kami ulit ng iba't ibang klase ng prutas at talaga namang masasabi kong ito na marahil ang isa sa pinakamasayang araw sa buhay ko.Pag kasama ko siya, nakakalimutan ko ang problema sa labas. Tipong parang wala kaming problema. Wala akong maramdamang mabigat sa dibdib ko. Talagang masaya lang kami.Ngayon ay malapit nang lumubog ang araw at nakatanaw lang kami ni Raijin sa araw na palubog na ngayon. Nakaupo siya sa likod ko at narito ako nakaupo sa harapan niya habang nakayakap siya sa'kin at nakakapit ako sa braso niya."Can you sing a song for me?" Bulong nito sa'kin. Naramdaman ko pa ang mainit na hininga neto sa tenga ko.Nahihiya ako sa totoo lang pero ayoko naman siyang tanggihan. Of all the things he has done for me here, ipagkakait ko pa ba yung nag-iisang
Virginian High School Chapter 142
Raijin Steel's P.o.V.I already killed myself the moment I left her there. Sinisi ko pa ang sarili ko kung bakit ko siya itinulak nang ganoon. Iyon na lang din ang tanging paraan na naisip ko para wag niya akong sundan.What I said to her, I mean it. Tatapusin ko ang gulo na idinulot ng Tatay ko sa lugar na 'to. Sinimulan naming dalawa, ako ang tatapos n'on.That was the only way that I can help Kirsten. Iyon lang ang tanging paraan para makabawi ako sa lahat ng nagawan ko ng kasalanan.If death is waiting for me, I will embrace it. As long as this havoc will end.Naging alisto ako sa paligid ko. Alam kong hindi ko kakayanin nang ako lang mag-isa kaya naman hihingi ako ng tulong sa mga kasamahan kong Heneral. Sila lang ang nakikita kong maaaring makatulong sa'kin dahil batid kong alam nila ang pasikot-sikot sa Dark Room.Pumunta ako sa d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Latest chapter
Virginian High School Epilogue
Kirsten Encarlight's P.o.V.Ten years later...Maganda ang panahon ngayon. Hindi gaanong mainit at malamig ang simoy ng hangin. Pinanuod ko ang mga dahon sa puno na tila sumasayaw at sinasabayan ang pag-ihip ng hangin."Honey!" Natanaw ko sa di-kalayuan ang asawa ko kasama ang anak ko.Sampung taon na ang nakalilipas ngunit ang pagmamahal ko para sa kan'ya ay hindi nagbago. Hindi naglaho.Araw-araw sa buhay ko ay napakasaya ko sa t'wing nakikita ko si Raijin at ang anak naming si Rain. Sa totoo lang ay hindi ko lubos akalain noong pagka-graduate ko ng high school ay nagdadalang tao na rin ako. At heto na nga, narito na sila ngayon sa harapan ko."Kanina ka pa hinahanap ng anak mo. Nandito ka lang pala." Napakamot si Raijin sa ulo nito.Natawa naman ako sa kan'ya. Alam kong sa edad ni Rain ay napakakulit niya
Virginian High School Chapter 150
Kirsten Encarlight's P.o.V.One week later..."Okay lang ba kayo diyan?"Tumamgo sila sa'kin."Kumalma lang kayo, okay? Magiging okay na din ang lahat," 'ka ko pa sa kanila.Narito kaming lahat ngayon sa Social Hall at tila ba nagkaroon ng medical mission ngayon dito sa dami ng mga narito. Ang bawat isa ay nakahiga sa mga solo bed na narito. Lahat ng mga positive sa HIV, STD, at AIDS ay narito lahat upang mabigyang lunas ang mga karamdaman nila."Your father will surely be proud of you, anak."I looked behind me and saw my Mom. Kasama nito si Krizelle habang nakakrus ang mga kamay nila at naglalakad palapit sa akin.I smiled at them. My Mom and my sister Krizelle opened their arms and aiming to hug me. I walk towards them and hugged them."Masaya ako, anak, at proud na
Virginian High School Chapter 149
Raijin Steel's P.o.V.Napapagod na ako sa dami nila. Aaminin kong nauubos na ang lakas ko at hindi ko na kaya pa. Kaunti na lamang ang natitira sa kanila. Kaunting laban oa ay tiyak na ang pagkapanalo namin.Masakit na rin ang katawan ko ngunit mabuti at ni isa sa amin ay walang lubhang natamo. Maliban kila Jacob, Trixie, at Leppy na ngayon ay nasa loob na ng isa sa mga kwarto dito. Batid kong kakayanin nila iyong tama nila ng baril dahil may nag-aasikaso naman sa kanila."Raijin!" Napatingin ako kay Zenre na patuloy pa rin sa pakikipagbarilan. Mabilis akong tumakbo palapit sa kan'ya."Kuya...""Nasa'n si Kirsten?!"Natigilan ako. Napatingin ako sa tabi ko ngunit wala siya. Luminga ako sa paligid ko ngunit nawawala siya. Napamura ako sa isipan ko dahil sa sarili kong kapabayaan. 'Tangina!'"Go and find
Virginian High School Chapter 148
Kirsten Encarlight's P.o.V."Sugod!!!" Malakas kong sigaw.Napansin kong napakarami nang natumbang tauhan ng Dark Room sa labas kanina kaya inasahan ko nang narito pa rin sila.Wala mang dalawang armas ang mga kasama kong estudyante, mga guro, at may mga katungkulan sa Virginian High, ay alam kong mas marami kami kumpara sa kanila. Bago kami nagtungo kanina dito ay kumuha sila ng mga kahoy sa gubat at ang ilan sa kanila ay namulot ng mga bato bilang armas laban sa mga kaalyado ng Dark Room.Hinanap ng mga mata ko si Raijin. Hindi ako nabigo nang makita ko siya kaagad. Tumakbo ako palapit sa kan'ya at mahigpit ko itong niyakap."Raijin..." Masaya akong okay siya at wala akong nakikitang sugat sa kan'ya maliban sa marumi na yung suot nitong white shirt na ginamit nitong panloob."Kirsten..." sambit nito sa'kin.Inunaha
Virginian High School Chapter 147
Raijin Steel's P.o.V.Tahimik kaming lahat at nagpapakiramdaman. Bawat isa ay walang balak magsalita ngunit nakatuon ang atensyon sa mga nakapaligid. Narito kami sa unang bahagi ng Dark Room kung saan matatagpuan ang Punishment Area. Isa itong malawak na bulwagan na sa bawat paligid ay puno ng mga pintuan kung saan hinahatol sa mga estudyante ng Virginian High ang kaparusahan nila.Dalawang palapag ang lugar na ito. Nasa gitna kami habang si Margaux ay nanatili nakatayo dulo kung saan matatagpuan ang hagdan patungo sa silid ng Master ng Dark Room.Nakapaligid sa'min ngayon ang napakaraming tauhan ng Dark Room. May mga tauhan sila na nasa itaas at nakatutok ang mga baril sa'min. Meron din dito sa baba na nakapalibot sa'min.Natumba na namin ang iba sa kanila ngunit hindi biro ang bilang nila ngayon. Matalino ang Papa ko at alam kong inasahan nitong susugod kami rito kaya bago pa
Virginian High School Chapter 146
Kirsten Encarlight's P.o.V.They should be here. Tatlong oras na ang nakalipas at nababahala na ako. Hindi ko magawang matulog dahil nag-aalala ako para sa kanila.Halo-halo ang nasa isip ko. Natalo ba sila? Napasakamay na naman ba sila ng Master? Hindi ko na alam! Mababaliw na ako sa kakaisip. Hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko!Tinignan ko si Krizelle na nahihilo kanina lamang at ngayon ay nakatulog na. Nagulat din ako nang may ipakita ito sa'king test kit. Isa pala iyong pregnancy test kit at tama nga ang napapansin ko sa ikinikilos nila kanina ni Zenre.My sister was pregnant. Masaya ako para sa kanila, actually. Pero hindi ko man lang maipakita kay Krizelle yung kagalakan ko dahil sa nangangamba ako para kila Raijin.Hindi ko rin sinabi sa kan'ya yung namagitan sa amin ni Raijin dahil tiyak kong magagalit ito.Tinignan ko ang mga kamay ni
Virginian High School Chapter 145
Raijin Steel's P.o.V.Pumasok kaming lahat sa Dark Room. Walang pagbabalat-kayo. Ipinapakita kung sino talaga kami. Ito na marahil ang pinakamagandang nangyare sa pagitan ng mga Hunter at Heneral. Parehas kaming nagkasundo sa iisang layunin, ang mapabagsak ang Dark Room."Mga hunter! At mga— Heneral?!" Sigaw nang isa sa mga nagbabantay dito sa entrada ng Dark Room.Ngumisi ako at inihanda ang sarili ko. Ganoon din ang mga kasama ko."Kami na ang bahala sa kanila. Pumasok na kayong dalawa sa loob at hanapin ninyo yung kapatid niyo!" Sigaw ni Skye sa'min ni Zenre.Nagtinginan kami saglit ni Zenre bago kami sumang-ayon sa sinabi ni Skye."Sugod!!!" Sigaw ng mga kasamahan kong Heneral.Nilagpasan namin ni Zenre ang mga humaharang sa'min. Itinutumba kung nagpupumilit. Kapwa hindi papatalo sa mga nasa harap n
Virginian High School Chapter 144
Raijin Steel's P.o.V.Narito kaming lahat ngayon sa harapan ng Dark Room. Nakatago lang sa gilid habang hinihintay ang paglabas ni Skye. Kailangan niyang suriin ang lagay sa loob bago kami sumugod at pumasok.Ipinatawag ko na rin sa kan'ya yung mga tauhan niya na maaari naming makasama sa pakikipaglaban.Narito pa lang kami sa labas ngunit nakikita na namin kaagad sa harapan kung gaano sila karami. Batid kong mahihirapan kami neto kung lahat kami ay susugod sa kanila. Wala kaming magiging laban.Ang tanging armas lang na dala namin ay yung mga kinuha namin sa mga nakaharap namin kanina sa kuta nila Skye."Wala pa ba siya? Kanina pa tayo narito," nagrereklamong ani Leppy."Maghintay ka lang diyan. Lalabas din si Skye." Ako na ang sumagot dahil kanina pa ito panay reklamo. Hindi marunong maghintay.Inayos ko ang suot kong coat. Kung ano ang isinusuot ko dati dito sa loob ng Dark Room ay ganoon d
Virginian High School Chapter 143
Kirsten Encarlight's P.o.V.Tumakbo ako papunta sa loob ng abandonadong gusali. Hindi ko mapigilan ang sarili kong umiyak nang sobra sobra. Nasasaktan ako at natatakot ako para kay Raijin. Hindi ko alam kung ano'ng pinaplano niya pero sa mga sinabi niya pakiramdam ko ay may masasamang mangyayare.Habang tinatahak ko ang madilim na daan dito sa loob papunta sa Headquarters ay naiiyak na lang ako nang sobra. Napakabigat sa dibdib na tila ba sasabog ako anytime.Kailangan kong humingi ng tulong kila Zenre! Hindi pwede 'to! Sa oras ba makabalik si Raijin sa Dark Room ay siguradong tutugising na siya ng mga naroon."Tulong!!!!" Sa pagkakaalam ko ay hindi na gumagana pa ang fingerprint ko sa scanner nila. Pero sinubukan ko pa rin iyon upang makapasok ako.Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib nang magbukas iyon at tinanggap n'on ang fingerprint ko.Pagpasok pa lang sa loob ay natanaw ko kaagad si Krizelle, Zen
