Chapter 4

***VINCENT***

"Eh bakit? Ikaw? Hindi ka rin naman mabait ah, pinatulan mo nga ako. Kung mabait ka ide sana hindi mo ako dinala sa condo mo," singhal nito sa akin. 

"Edi sana kung hindi kita dinala sa condo at hinayaan kita dun sa dalawang lalake, edi na rape ka na!" Paliwanag ko naman sa kanya.

Napatingin siya sa akin at agad akong hinampas sa braso kaya napahagikhik ako ng tawa.

"Bakit kaba nandito, sinusundan mo ba ako?" Mataray na tanong nito sa akin habang naka kunot ang noo.

"Para malaman mo, regular costumer na ako sa gym na ito. Nagkataon lang na nakita kita rito kahapon," paliwanag ko sa kanya, ngunit ang totoo niyan ay kaibigan ko ang may ari ng gym na ito. “Eh ikaw, bakit ka nandito?” Dagdag ko pa.

"May nag rekominda kasi sakin na dito raw magandang pag insayuhan. Hinihintay ko lang na ma meet ang lalakeng mag t-training sakin, mamaya pa daw darating," sambit nito.

"Bakit ka naman mag ensayo? Sasabak kaba sa giyera?" Pabiro kong tanong sa kanya.

"Parang ganun narin, inihahanda ko lang ang aking sarili. Para sakaling makatagpo ko ang taong nagpapatay sa magulang ko, eh may laban ako," sambit niya habang seryuso ang mukha, bahagya pa nitong itinikom ang kamao na tila umigting ang panga.

"Seryuso pala ang problema mo, idinamay mo pa ang katawan mo. Bweno gusto mo ba na sabay na tayong mag insayo? Parang pariho kasi tayo ng pakay. May mas alam akong lugar para pag insayuhan, interisado kaba?" Saad ko kay Shariena.

Agad naman siyang sumangayon sa akin. Porsigido yata itong matuto para maihanda ang sarili.

Dinala ko siya sa isang warehouse sa cavite, malawak ang loob nito at merong mga gym equipment. Ito ay tagong lugar, at tanging siya pa lamang ang dinala ko rito sa aking secret place.

"Sayo ba ang lugar na ito?" Tanong niya sa akin.

Tumango naman ako. "Yes, dito ako laging nag eensayo pag may misyon ako," sang ayon ko sa tanong niya. 

Bigla na lang siyang napatungin sa akin na kunot ang noo.

"Bakit nagpupunta kapa sa gym?" Aniya.

"Tulad mo hinihintay ko rin si Brandon. Ang taong magtuturo sa iyo mag ensayo, may importanteng pakay ako sa kanya," sagot ko.

"Ano ba trabaho mo at ano ang misyon mo?" Magkasunod nitong tanong. Napaisip ako kung sasabihin ko ba sa kanya o mananatili nalang lihim. Ngunit magaan ang loob ko sa kanya at nais ko rin sabihin kung ano ang aking trabaho.

"Baka katakutan mo ako kung sasabihin ko sayo ang tunay kong pagkatao," sambit ko sa kanya  at seryoso akong tumingin sa kanya.

"Kung magiging katulad mo ako bakit naman ako matatakot sayo?" Pabero nitong sagot sa akin.

Kasalukuyan kaming nakaupo ngayon sa gitna ng pag eensayuhan namin, nakaupo sa gitna ng malapad at kwadradong carpet. Tumayo ako at may kinuha akong brown envelope sa aking bag,  naglalaman ito ng detalye ng taong misyon kong patayin. Ibinigay ko ito sa kanya para makita niya, agad naman niya ito kinuha at nagtataka na binuksan ang envelope para tingnan ang laman.

"Ano ito?" Tanong niya habang binubuksan ang envelope.

"Isa akong hitman at siya ang huli kong misyon na binigay ng amo ko bago ako tumiwalag sa trabaho ko." Saad ko.

***Shariena***

Nang buksan ko ang envelope ay agad kong kinuha ang laman nito, ngunit nagulat ako ng makita ko ang nilalaman nito. Hindi ako makapaniwala sa lalaking nakikita ko sa litrato, napa ngisi ako.

"Kilala mo ba siya?" Tanong niya sa akin.

"Yes, personally. Actually, siya rin ang taong gusto kong pag higantihan. Ngayon alam ko na kung ano ang dahilan bakit niya kami ipinapatay, masyerte lang akong nakaligtas. Pero nadali niya ang mga magulang ko. Hindi ako titigil hanggat hindi ako makapag higante," sambit ko sa garalgal na tono at matalim ang mata kong kinusot ang litrato. Tela tumaas ang dugo ko ng makita ko ang mukha ni Frances.

Galit na galit ako sa lalaking nasa litrato, hindi ko akalain na iisang tao lang pala ang pakay naming puksain. 

Maya-maya ay niyaya niya ako sa likod ng warehouse. 

Sa gilid ng pader ay may mga lata na nakatayo binigay niya sa akin ang baril at itinuro ang mga lata na nagsisilbing target. Agad ko naman itong binaril ngunit hindi tinamaan ang lata, napatingin ako sa kanya at kita ko siyang nagtakip ng bibig. “Kalma lang, hindi ganyan ang tamang paghawak ng baril,” aniya at lumapit siya sa akin. 

Hinawakan niya ang aking kamay mula sa aking  likod at hinawakan niya ang aking isang kamay at kinulong niya ito ng kanyang kamay habang hawak ang baril at tinutok ito sa target.

Mayamaya ay ipinutok ang baril sa target at tumalsik ang isang lata dahil tinamaan ito ng bala. "Relax, nanginginig ang kamay mo," bulong niya sa akin. Talagang nanginginig ang kamay ko na patayin si Francis, naisip ko.

Ngunit tela mas nanginig ang buo kong katawan. "A-Ahm, a-ako nalang, hindi kasi ako komportable na nasa likod ka," nauutal kong sambit. 

Paano ba naman eh magkadikit na magkadikit ang aming katawan, ramdam na ramdam ko ang matigas na bagay na parang tumutusok sa aking  pwet. Tela nakukuryente ang buo kong katawan dahil sa matigas na bagay na iyon.

"Oh! Sorry,” aniya at bahagya na siyang lumayo sa akin. 

“Hhmmmm!” Tikhim ko.

Tumabi siya sa akin at tinuro ang lata na nagsisilbing target. 

"Sige subukan mo ulit targetin ang isang lata," utos niya sa akin habang tinuturo ang isang lata.

Inangat ko naman ang dalawa kong kamay habang hawak pa rin ang baril at tinutok ko ito sa target saka ko pinutok ang baril. 

Napangiti ako ng tamaan ko ang isang lata, napa palakpak naman siya na tela humanga sa akin. 

"Sige go, magsanay ka para gumaling ka mag asinta ng kalaban," utos pa niya sa akin.

***VINCENT***

Hindi ko maintindihan kung paano ko nagawa na  turuang bumaril si Shariena kahit alam kong masama iyon. Naisip ko na lamang na mabuti na rin yun para may self defence siya kung sakaling dumating ang araw na iyon.

Ilang minuto ang lumipas at kasalukuyan kaming nagpapahinga sa isang medyo mahaba na bangko dito sa loob ng warehouse, ng maalala ko na bago pala kami tumuloy dito ay dumaan muna ako sa isang convenience store para bumili ng beer in can.

Tumayo ako para kunin sa bag ang beer, hinugot ko sa bag ang anim na perasong beer na naka supot at may kasama itong dalawang klase ng potato chips.

Inilapag ko ito sa bilog na mesa na gawa sa kahoy. 

"Beer? Let's pass the time while resting," alok ko kay Shariena. 

Bigla siyang nag angat ng ulo at tumingin sa akin at  umiling habang nakangiti.

"Uhmm, it looks like you need a strong plea before you can get me to drink that," saad niya sa akin.

Bigla naman akong napahilot sa aking sintido, hindi ko naalala na mga branded whisky pala ang iniinom niya. 

Naekwento niya pala sa akin na isa siyang heridera, lumaki siya na mayaman na lahat ng luho ay nakukuha niya, binibigay ang lahat ng kanyang magulang, kaya naman hindi ito sanay sa mga mumurahing pagkain at inumin, tulad ng beer. Ayon sa kanya. 

"Sorry, but just try it, you might like it, the beer is okay. The only problem is that it is not cold anymore," saad ko.

Pagka sambit ko ay kumuha ako ng isang latang beer at binuksan ko ito, sumirit pa ang laman dahil siguro naalog ito kaya naman ay napailag siya ng bahagya dahil medyo natalsikan siya ng beer.

"Oops.. I’m sorry,” natatawa akong napatingin sa kanya.