Chapyer 27

Habang naglalakad ng mabilis at paika-ika ay may nakita siyang isang napakalaking puno at mayabong ang dahon sa mga sanga nito, agad siyang nakapag isip ng paraan para makaligtas sa mga kalaban. Ngunit mas may naisip siya na paraan para makaligtas. Isiniksik niya sa kanyang likurang pantalon ang kanyang baril at inayos ang kanyang backpack saka maingat na umakyat siya sa malaking puno. Hirap man ay kailangan niyang maka akyat.

Nang nasa taas na siya ng puno ay naka hinga siya ng maluwag dahil sa isip niya at ligtas na siya sa mga kalabang naghahabol sa kanya.

Sa taas ay hingal na hingal siyang umupo sa sanga ng puno, halatang pagod sa kakatakbo makaiwas lamang sa mga kalabangnhumahabol at bumabaril sa kanya.

MAKALIPAS ang isang oras ay wala na siyang naririg na mga kaloskos at putok ng baril kaya humiga muna siya sa sanga at marahang ipinikit ang mata, gayun pa man kahit na nakapikit ay bukas ang kanyang pandinig sa mga kaloskos sa ilalim ng puno. Hindi namalayan ni Vincent na nakat