Kabanata 12: 'My home'"Alam mo ba kung saan ako nakatira?" takang tanong ko rito, kahit patuloy parin siya sa paglalakad sa direksyon na hindi ko masundan, dahil hindi naman ako dito lumalakad. I usually using my power, lalo na kapag alanganin ako. Bihira lang ako maglakad, minsan ay ako na lang mismo ang kusang sumusuko at sa bandang huli nauuwi parin ako sa paggamit ko sa kapangayarihan ko."Of course. May ginawa nga akong palatandaan papunta sa bahay mo." Hindi ko inaasahan ang mga salitang lumabas sa bibig niya. So, he actually know where my house is. Kataka-taka , dahil ngayon lang naman kami ulit nagkita."How did you know?" takang tanong kong ulit rito. Bahagya naman siyang tumingin sa akin, at tumaas ang sulok nang kanyang labi. Bago siya tumingin ulit sa kanyang dinadaanan, wala naman akong nagawa kung hindi ang sumunod na lamang sa kanya."Ops, remember the day I saw you? Tumakas ako para sundan ka. Nakita rin kita kasama iyong lalaking kasama mo rin noong pumunta kayo sa m
Kabanata 13: 'Paghihintay'Ilang oras narin akong nakatanaw sa harap ng bahay, pumasok na ako dahil maggagabi na, but unfortunately wala paring Caelum Gabriel na dumadating, o baka naman tuluyan na itong naligaw sa gubat. Pero, impossible sa wari ko'y ayaw niya lang tanggapin sa mismong sarili niya na nawawala na siya.Mukhang kailangan ko nang gamitin ang munti kong kaibigan upang hanapin at masubaybayan kong asan na siya, good thing andun na ang kwagong palaging nakabantay sa gubat tuwing sasapit ang gabi. Walang makakatakas sa talas ng mata niya kapag gabi, tinuturing kung kaibigan at parang naging alaga ko narin ito. Wala akong tiwala sa mga paniki, pakiramdam ko'y hindi ko makukuha ang loyalty nila.Sa pagbukas ng mata ng kwagong kaibigan ko, naging iyon narin ang hudyat upang makita ko ang buong pangyayari sa buong gubat na linagyan ng buong kapangyarihan ng Sadiya Forest o nakalimutan kong Illusion forest din pala iyon kaya baka mayroon rin siyang makita na kamukha ng kinginang
KABANATA 14: 'Ang Tulong'Umuwi akong wala sa aking sarili. Pinipilit kong intindihin ang mga salitang sinasabi niya, ngunit kahit na isa ay wala akong mahanap na kasagutan. Anong ibig niyang sabihin? Bakit ngayon hindi ko maintindihan na kung anong nangyayari? May kung anong kakaiba? Pero, iyon ang mahirap kasi wala akong nalalaman. Ang hirap manghula ng mga mangyayari.Ngunit sa pagkakataon na lamang na ganito mas gusto ko na lang talaga hilingin na sana mas maging mabilis na lang ang mga bagay iyong hindi kana mahihirapan. Iyong sa pagpikit mo ngayong oras na ito, alam mo na kung ano na ang manyayari. Ngunit sa kasawiang palad, hindi mo talaga pwedeng makuha ang isang bagay ng mabilisan."Bakit parang ang tagal mo namang kinuha ang mga gamit ko?" takang tanong ng bagong kasama ko rito sa bahay. Kasalanan ko bang mas masaya kasama ang Mommy niya kaysa sa kanya."Alam mo kung makapal lang ang mukha ko, iisipin kong hinahanap-hanap mo ako." Sarkastikong sabi ko. Pero, ano pa nga bang
Kabanata 15: 'Devour'Pagkauwi ko ng bahay nadatnan ko parin siyang natutulog. Mukhang malalim na ang tulog niya, di bali? Kakailanganin niya iyan, dahil nakakatiyak akong sa oras na makaramdam ako ng gutom kawawa siya. Tignan natin kong gagawin niya pa ulit ang ganitong ugali niya sa akin. Well? I was observing and making an basic examination about him. Tamad siya. Oo, bakit ko pa hindi sasabihin ng bulgaran, gayong iyon ang napapansin ko.I'm trying my best to cook something edible. Hindi ko naman kasi alam kong anong kinakain ng lalaking ito. So, I will cook 2 options. One is meat, and the other one is vegetable salad. Kung hindi niya magugustuhan, okay lang kasi hindi naman iyan masasayang. Kumakain parin naman ako ng ganito, at kaya kong ubusin kahit wala namang nararamdamang kabusugan ang tiyan ko pagdating sa ganitong mga kinakain na.Kung dati, tinatanggap ng tiyan ko ang mga ganitong pagkain, mukhang ngayon kasabay ng pagbabago sa katawan ko, mukhang naging ganoong rin ang ap
Kabanata 16: 'Taste.'Sinusubukan ko lang naman kung makukuha niya ang sinasabi ko, pero base sa nakikita kong ekspresyon sa kanyang mukha, malabong mangyari ang bagay na gusto kong mangyari. Mabilis kasi itong tumayo, at basta na lang kumuha ng tubig na malamig galing sa ref. saka nagsalin sa isang malinis na baso, at agad nilapag sa harapan ko."I'm referring to a blood, not a water." sabi ko rito. Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin ng bigla siyang tumitig sa akin ng diretso."Finished your food first, then we will talk about what happened." madiin ito at punong-puno na kung otoridad. Kahit labag sa loob kong inumin ang binigay niyang tubig, dahil hindi naman ito makakapawi ng uhaw ko, ininom ko parin. Nakakatakot ang tingin niya, parang ayaw ko na lang rin tumingin sa mata niya sa ngayon. Parang nagbaliktad talaga ang sitwasyon naming. Kaunting panahon pa lang kaming magkasama, pero mukhang madali lang akong napaamo ng isang to' but I'm hoping that I can tame this big wolf als
Kabanata 17: 'Waiting.'Nagising ako, umaga na. Nawala na rin ang uhaw na nararamdaman kong kagabi lang, sobrang grabi. Bigla akong napabalikwas sa kinahihigaan ko ng maalala ko, kung bumalik ba ang nangakong kukunan ako ng maiinom ko. But sadly, realization hits me.There's none. Wala akong nadatnan sa loob ng bahay ko. Walang anino ng isang Gabriel ang bahay na ito. Hindi naman pwedeng basta ko na lang sabihin sa pamilya niya na pinalabas ko siya ng bahay, dahil wala na akong kakayahang makakuha ng sarili kong inumin.Nagmadali pa akong bumangon para ano? salubungin ang wala naman. Mukhang totoo nga ang naiisip ko noong kinagabihan' ito, mukhang magmula ngayon hinding-hindi na ako maniniwala sa mga pangako.Ang akala ko paggising ko ng umaga, may madadatnan ako kagaya ng pangako niya. Linibot ko pa ang buong bahay para lang hanapin ang presensyang hinahanap ko, pero wala. Gusto kong maiyak dahil sobra- sobra ang naging paniniwala kong babalik siya agad. Pero, bakit parang lahat pagt
Kabanata 18: 'Beg for Forgiveness'Kung hindi lang ako galit sa nilalang na ito ngayon, baka tinulungan ko pa siyang maglinis ng bahay. Ikaw ba naman kasi hindi agad, magsabi kong anong naging dahilan niya at hindi pa nagsasabi hanggang ngayon, mukha bang kailangan ko pang tanungin sa kanya kong bakit?Hindi niya ba marealize din sa mismong sarili niya na kahit papano kailangan niya ring ipaliwanag sa akin ang bagay na iyon, para alam ko rin kong anong nangyari? O kung ayaw niyang sabihin lahat ng nangyari, pwede namang kahit hindi lahat? Pwede namang iyong kahit hindi niya sabihin na lang lahat, basta masagot lang ang tanong ko kung bakit, bigla siyang nahuli ng dating?Ano pang mga bagay ang ginawa niya? Pero, kung hindi niya sasabihin sa akin, wala naman akong magagawa. Hintayin ko na lang mawala itong sakit na nararamdaman ko, but the trust I gave it to him are now slowly fading."Anong gusto mong ulam mamaya?" bigla na lamang siyang nagpakita sa harapan ko na hindi ko napapansin.
Kabanata 19: 'Blood'Pagising ko ganoon parin ang nararamdaman ko, hindi nga ata ako kumalma. Ang bilis ng aking paghinga ay hindi pa rin nagbabago. Ngunit bigla kong napansin ang tila nag-ibang kulay ng aking kwarto. "Gising kana?" malumanay iyon at tila tunog nag-aalala. Hindi iyon gulat o kahit pagkabigla, pero hindi naman siguro masama sa tingin ko na kahit papano nagkaroon siya ng paki-alam para sa akin, kahit ngayon lang.I was always afraid, takot akong baka mangyari ang kinakatakutan niya. Iyon na lang siguro ang bagay na ayaw kong mangyari. Kahit wag muna ngayon. Wala pa siyang nalalaman, at baka hindi pa ako handang sagutin ang mga katanungan niya. "By the way, Lolo is here. Nalaman niya ang nangyari sa'yo." Mukhang nakita niyang nagpupumilit akong bumangon, kaya agad siyang lumapit sa akin. Nataranta ang buong sistema ko, hindi pa ako gaanong kumakalma. "Wag kang lalapit?!" sabi ko dito, pero tuloy parin siya sa paglapit. Napabangon ako ng wala sa oras, at tinataboy siya
KABANATA 37Kabanata 37: BloodshotHis eyes. Pulang-pula ang mata niya. It was bloody red. Akala ko kung anong gagawin niya sa leeg ko noong dumapi ang mga labi niya doon, kaso imbis na ‘yon ang pagtuunan ko ng pansin sa mga mata niya ako hinihigop.I suddenly closed my eyes when his slips brush in the corner of my lips. Nagtuloy-tuloy siyang ginagawa ang bagay na ‘yon hanggang sa naabot niya ang aking tainga. Dinampian niya ‘yon ng magagaan na halik. I feel his breath. It was hot. It wasn’t just the heat I’m feeling, but it was very different. Kasi nagmumula ang init na ‘yon sa kanya. Parang napapaso ang balat ko tuwing tumatama ang mga labi niya sa kung saang parte ng mukha ko.Hindi ko na nga napansin kong anong klaseng pwesto ang mayroon kami. Nakakandong na ako sa kanya, habang siya’y nakaupo sa gilid ng kama. Hawak niya ako sa baywang gamit ang isa niyang kamay habang ang isa’y naka-patong sa kama, mukhang sinusuportahan ang pareho naming bigat.“I won’t bite you, Vamaila.” It w
KABANATA 36Kabanata 36: ‘The Tangled Faith’Dalawa ang binigay na propesiya sa’kin habang ang pangatlo naman ay sumpa. Hindi ko alam kong kailangan ko bang maniwal sa mga sinasabi niya? O baliwalain na lamang kong anong lumalabas sa bibig niya? Ngunit ang taong nasa harapan ko ngayon may kakaiba sa kanya.“I know. Alam ko kung anong pumapasok ngayon sa isip mo.” Sinabi niya ‘yon na parang nagtutunog sigurado.“Bakit hindi mo sabihin sa’kin kong sino ka?” hamon ko rito, pilit nilalabanan ang mapaglaro niyang ngisi. Palagi na lang akong pinaliligiran ng mga abnoy!“I’m Kaliv Velasquez.” sinabi niya ‘yon na parang hindi ko pa alam kung anong pangalan niya.“Wala akong oras para makipagbiruan, Kaliv.”Tumingin ako sa kanya. Ano mang lumabas sa bibig niya ngayon na hindi ko magugustuhan sisiguraduhin kong may kalalagyan siya.Narinig ko ang marahas niyang pagbuga ng hangin.“If you’re here to fool me, or get rid of me. Alam mong may kalalagyan ka, hindi ba?” inunahan ko na siya. Kung hind
KABANATA 35 Kabanata 35: ‘The Untangled Joy’“Hmm-hmm.” Narinig ang pagtikhim na iyon sa apat na sulok ng silid. Akala ko puro tunog nang kutsara at tinidor lang ang maririnig ko, ang mapaglarong tinig din pala nang nilalang na ‘yon.Yes, my-so-called-lovely-brother!To hell with him! Tutal doon narin naman siya nakatira. Irita tuloy akong napatingin rito, kahit alam niya naman sa sarili niyang gustong-gusto niya lang makuha ang atensyon naming lahat. Inis kong nilapag ang hawak kong kubyertos saka ito nginitian ng peke. Mas peke pa sa kilala ko. “You choose brother, do you want to rather die or eat your dinner peacefully?” mas nainis lang ako ng makahulugan siyang tumingin sa’kin, hindi niya siguro inaasahan na sasabihin kong kapatid ko siya sa harapan nila.Akala ko babalik na sa katahimikan ang lahat, ngunit nagkakamali ako. Bakit ko nga ba nakalimutan ang isang ‘to? Hindi naman kasi siya part ng family para alalahanin ko hindi ba?“So, you’re related with this demon?” may kung a
KABANATA 34 Kabanata 34: Morning Star“Once I found out na siya nga ang taong nilalang na iyon, don’t hesitate to abduct her as soon as possible, Uncle! Mas may tiwala ako sa inyo ngayon…pansamantala.” Hindi malabong napasunod narin ni Thalia ang ibang nilalang na naroroon. Or maybe ang nasa isip ko lang ay ang mismong anak niya. If my vision is right, mapaghahandaan ko pa ang mangyayari.“Paano kong ikaw naman ang kuhanin nila?” napalingon ako sa taong nagsalita, wala akong makitang dahilan para mag-alala siya.“Remember, hindi mo pa nakukuha ang bagay na iyon, wala ka pang control sa kapangyarihan mo!” alam kong babala iyon but I will control my power, especially alam kong naroroon siya.“Babalik na ako sa lupa. Wait for my signal!” bago ako nawala sa paningin nila.______________“Gabriel!”“Gabriel!”“Gabriel!”“I’m pregnant?!” malakas na sigaw ko sa labas ng bahay nila. Kung hindi ko siya mapapalabas sa simpleng pag-sigaw bakit hindi ako gumawa ng isang simpleng palabas para sa
Kabanata 33 Kabanata 33: ‘Searching’Pakiramdam ko, niloloko lang ako ng buong paligid ko. Hindi naman marunong magbiro ang kapatid ko. And of course, bakit siya magbibiro ng tungkol sa akin, mas mahaba ang buhay niya sa akin, hindi tumigil iyon. Mas marami siyang nasaksihan kaya sa akin. Tumigil ng ilang ulit ang buhay ko, pero hindi naman ako namatay. Masyadong magulo ang ang tingin ko ngayon sa mundo. Hindi ko alam, wala na akong maintindihan. Hindi ko na alam kong anong paniniwalaan ko. Mas mainam siguro kong kakausapin ko si ama. Malamang sa malamang alam niya kong anong nangyari.Pikit mata akong nagtungo sa kanyang tahanan. Kagaya ng dati ang init at baga na bumabalot sa kanyang ay ganoon parin. Ang mga pader na pinapalibutan ng ilang libong mga dyamante na kulay apoy, maging ang kisame nito’y gawa rin sa dyamante na iyon. Kagaya ng dati, kung bakit ganoon na lamang ang galit ng mga Hunter sa amin, dahil wala kaming kahirap-hirap namumuhay sa lupa bilang kung sino at anong mag
Kabanata 32 Kabanata 32: Blood by Blood"Munting Terese, kamusta kana?" isang boses ang gumising sa natutulog kong diwa. Ano nanamang ginagawa ng boses na ito sa panaginip ko. Punong-puno nanaman ng kadiliman, hindi ko nanaman maintindihan kong anong klaseng lugar nanaman ang napuntahan ko. Palagi na lang walang paliwanag."Wala akong panahon para sa mga ito. Magpakilala ka?!" nagbago ang paligid. Ang liwanag ay galing lamang sa mga kandila na nakadikit sa mga ding-ding, hindi ko man lang namalayan na isa pala kaming kubo. Ang matandang ito nanaman. "May madugong digmaan ang magaganap. Ang hindi mo aasahan na bagay ay magaganap. Sa oras na mangyari iyon, wala kang kahit anong lakas na mahahanap, at puro lamang pagdurusa ang mararamdaman mo, sa oras ding iyon magigising ang nakatago mong pagkatao, ang katauhan na pilit mong tinatakasan." Kagaya ng palagi niyang itsura sa panaginip ko, palagi na lamang natatakpan ang mukha niya ng isang kulay itim na belo. "Bakit ba hindi mo ipakita
Kabanata 31 Kabanata 31: Unclosed Chapter“Lucianna?” nasambit ko mula sa hangin. Hindi ko maaninag ang mukha niya, ngunit mukhang nagulat siya ng banggitin ko ang pangalan na iyon. Iyong totoo, ilang nilalang ang naninirahan sa katawan ng babaeng iyon, noong huling nagkita kami…nagkaroon ng dalawang nilalang sa katawan niya.“Anong ginagawa mo dito?” sambit ko dito, at pwersahan siyang pinasok sa loob ng bahay. Panatag akong hindi niya ako masasaktan dahil protektado ako ng bahay, alin mang may masamang intensyon sa akin ay hindi makakagamit ng kapangyarihan.“Kailangan mong magmadali, ang ala-ala niya’y tuluyan ng nagbabalik.” Iyon ang mga katagang huling nasambit niya bago siya nawalan ng malay. Mabilis ko siyang nasalo at ginamit ang aking kapangyarihan para dalhin siya sa loob ng bahay, masyadong delikado kong iiwan ko lang siya rito.Hiniga ko siya sa isang mahabang upuan, bago mabilis na kumuha ng isang malinis na basahan at isang maligam-gam na tubig. Kinuha ko ang basahan at
KABANATA 30Kabanata 30: Light and ShadowPagbalik ko sa mansiyon ng mga Velasquez, mukha agad ni Gabriel ang una kong nakita. Hindi ko alam kong anong problema niya, pero masama ang tingin niya sa akin.“Alam mo ba kung anong ginawa mo?” iyon agad ang bungad na tanong sa akin ni Gabriel, kunot noo ang kanyang mga noo, at para bang may mabigat na problema na dinadala.“May –” hindi ko na natapos ang dapat kong sabihin ng bigla siyang nagsalita ng mas lalong hindi ko maintindihan? Ano nanaman bang ginawa ko sa lalaking ito?“Could you just fvcking leave? Umalis kana rito!” muling bumigat ang pasan-pasan na sakit sa buong pagkatao ko, ngunit mas lalong nanikip ngayon… para akong nawalan ng tahanan sa sobrang bigat.Dumilim ang mga mata niya na mas lalong nagpabigat ng nararamdaman ko. Hindi ko na kinakaya ang mga binibigay niyang tingin.“M-mula ng nagpakita sa a-akin, unti-unting gumulo ang buhay ko. You know what?! This is all your fault!” sumigaw siya sa mismong harapan ko, habang t
KABANATA 29 Kabanata 29: The last moment Pumasok ako na kahit ang anino ko, walang nakapansin na kahit sino. Kahit ang mga pinakamalakas na babaylan ay hindi ako napansin. Walang kahit sino ang makakaalam sa ginawa ko. Alam kong impossibleng mahawakan siya, but at least I can see him, sleeping peacefully. Masyado ng maraming nangyari bago pa ako makarating mismo dito, ayaw kong may e-eksena nanaman. Pagod na pagod na akong bigyan sila ng oras, hindi naman sila ang pinunta ko rito. I silently cursing myself, bakit kasi ngayon lang ako pumunta rito? Malamang andito na lahat ng miyembro ng pamilya. Pero, hindi ko malaman mismo sa sarili ko, kung bakit may parte sa buong pagkatao ko ang may gusto na makita ang sinasabing litrato mismo ni Kaliv. I'm just wondering, kung totoo baa ng sinasabi niya? Damn. Kailan pa ako nagkaroon ng paki-alam sa iba, maliban na lang kung tungkol sa buhay ito ni Gabriel. And besides, why I'm thinking about him? "Apo, Vamaila. Ikaw ba ang susundo sa akin?