“Are you okay? Sinaktan ka ba niya?” tanong ni Aidan. “I won’t let that to happen pero minsan pa niya akong pagtangkaan na saktan hindi ko palalampasin ang gagawin ng ina mo. Kalilimutan kong mas matanda siya sa akin, huwag niya akong pwersahin na lalo kong huwag siyang bigyan ng respeto. I didn’t do anything to your mother, Aidan, pero minsan lang niya akong saktan, magkakagulo talaga tayong lahat.” aniya saka tinalikuran na si Aidan. Inis na nagulo ni Aidan ang buhok niya. Ano bang iniisip ng kaniyang ina para saktan si Monique?! Mabilis ang bawat hakbang ni Aidan para puntahan ang kaniyang ina. Hindi na siya kumatok dahil pumasok na lang siya ng walang pasabi sa opisina ng kaniyang ina. “Ano bang iniisip niyo?! Tinangka niyong sampalin si Monique? Mom, she’s one of our shareholders and you should respect her too!” wala ng araw na hindi sila nag-aaway simula nang dumating si Monique. “Kung narinig mo lang kung paano niya ako sagot-sagutin kanina tingnan lang natin kung siya pa r
Napatago na lang sa likod ng pader si Monique at hindi niya alam kung paano lalapitan si Brylle nang hindi siya napapansin ni Aidan. Muling sinilip ni Monique ang pwesto ni Aidan at ni Brylle. Magkaharap silang dalawa at paniguradong makikita at makikita siya ni Aidan. Lumabas na si Monique sa exit saka niya kinuha ang cell phone sa bulsa niya para tawagan na lang ang anak niyang naiwan sa loob.“Mom, where are you?” tanong ni Brylle dahil ilang minuto na ang lumipas pero hindi pa rin bumabalik si Monique. “I’m in the car na baby, hintayin na kita rito at may tiningnan lang ako sa mga dala kong papers.” Saad niya. Nakatingin si Monique sa entrance ng starbucks at nang makita niyang lumabas na ang anak niya ay binuksan niya na ang pintuan sa passenger seat. “Why did you leave me there, Mom? You said, you’re just going in the restroom.” Anas nito, ngumiti lang naman si Monique saka niya hinaplos ang mukha ng anak. Nakita kaya siya ni Aidan? Nakita ba ni Brylle si Aidan? Hindi kasi m
Maaaring ipakilala ni Monique kay Brylle kung sino ang ama niya pero hindi pwedeng malaman ni Aidan ang tungkol kay Brylle. Matapos ng pag-uusap nila Monique at ni Anthony noong araw na yun ay hindi na nawala sa isip ni Monique kung sino sa mga De Chavez ang pumatay sa kaniyang Lolo. Ilang taon na ang nakalilipas, sarado na rin ang kaso tungkol dun. Paano niya aalamin ang tungkol sa nakaraan? Paano niya makakamit ang hustisya na nararapat para sa Lolo niya?Makalipas ang ilang araw, abalang nagtitipa sa laptop niya si Monique nang may tumawag sa cell phone niya. Hindi niya na tiningnan kung sino ang tumatawag sa kaniya dahil mga kamag-anak lang naman niya ang nakakaalam ng number niya. “Yes?” sagot niya habang nakaipit ang cell phone niya sa tenga at balikat niya. Nakatutok ang paningin niya sa laptop. “This is Aidan, meet me at my office now, Miss Sandejas. I have an offer for you.” hinawakan na ni Monique ang cell phone niya at kunot noo niyang tiningnan ang number, unregistered
Pinag-iisipan pa rin ni Monique ang tungkol sa sinabi ni Aidan sa kaniya. Ibibigay ni Aidan ang posisyon na CFO sa kompanya. She will be the chief financial officer, siya ang magrereport ng lahat kay Aidan tungkol sa finance. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Monique. Nagdadalawang isip pa rin siya kung tatanggapin ba niya ang posisyon pero ito naman ang gusto niya hindi ba? Ang makapasok ng tuluyan sa kompanya ng mga De Chavez. Hindi siya mahihirapan na maglabas pasok sa kompanya nila dahil may dahilan na siya. Muling sumilay ang ngisi sa labi ni Monique, araw-araw niyang makakasama si Aidan kaya araw-araw na mag-ooverthink si Isabella. Paniguradong sa mga oras na ito ay alam na ni Isabella ang ginawa ni Aidan, ang pagbibigay niya ng posisyon para kay Monique sa loob ng kompanya. Ano kayang iniisip niya sa mga oras na ito? Sumimsim si Monique sa tsaa niya. Kahit na may access na siya sa kompanya kailangan pa rin niyang mag-ingat dahil paniguradong nakabantay sa k
“Hindi naman maliit ang office mo Isabella. Inilagay kita sa office na yun para mas malapit ka sa marketing department dahil ikaw ang head dun. Inilagay ko si Monique sa office na mas malapit sa akin dahil siya ang magrereport sa akin araw-araw. Why do you need to compare it?” “Pero mas malaki ang office ni Monique kesa sa office ko! Ano ba talaga ang dahilan mo Aidan, bakit mo inilagay si Monique sa posisyon na yun kung pwede mo naman akong ilagay sa posisyon na yun instead of her?” bakas ang pagseselos ni Isabella sa tinig niya. “Why Isabella? Do you have a degree about finance? Do you have enough experience managing finance? If you have then I will give you that position.” Malamig na saad ni Aidan. Hindi nakaimik si Isabella dahil wala siyang kahit na anong karanasan sa pagmamanage ng finance. Hindi rin accounting o major in finance ang tinapos niya. “We’re in a business industry Isabella at hindi dahil ako ang fiancé mo, sayo ko na ibibigay ang isang malaking responsibilidad sa
Nang matapos ang meeting nila ay dumiretso si Aidan sa opisina ni Isabella. Hindi niya nagustuhan ang naging ugali ni Isabella sa meeting nila. Hindi na siya kumatok sa pintuan at dire-diretso lang siyang pumasok. Napairap naman si Isabella nang makita niya si Aidan. “What’s your problem, Isabella? She’s just asking you.” may diing saad ni Aidan. “No, Aidan. Sa paraan ng pagtatanong niya para bang wala kaming alam sa ginagawa namin, na para bang kami ang dahilan ng pagbaba ng revenue ng kompanya. Ano? Siya na lang palagi ang magaling? Siya na naman ang kakampihan mo?” inis niyang wika. “Hindi ko siya kakampihan kung ikaw ang tama. Nagtatanong lang naman siya pero masyado mong minamasama? Wala akong nakitang mali sa pagtatanong niya. Nagsasuggest lang din siya ng pwede niyong gawin, she’s helping you.” “No!” pagpipilit pa rin ni Isabella. Kahit na magalit sa kaniya si Aidan wala siyang pakialam pero hindi siya hihingi ng sorry kay Monique. “She’s not helping me, she’s embar
“What are you doing? Leave me alone, Isabella.” Akma sanang kukunin na naman ni Aidan ang baso kay Isabella pero inis nang inihagis yun ni Isabella sa sahig dahilan para magkapira-piraso ang mga ito. “Ano bang nangyayari sayo? Bakit ka ba nagkakaganyan? As far as I remember, we’re okay naman pero bakit bigla kang nagbago nang dumating si Monique?! Aidan, ako ang fiancée mo, ako ang palaging nandito para sayo. Ako ang babaeng pakakasalan mo!”“And I didn’t wish that, Isabella. I didn’t ask you to stay beside me, you volunteer, so why are you questioning me now? Did I ask you to do all of that?” blangko namang wika ni Aidan. Namumula na ang mga mata niya dahil sa alak. Napaatras si Isabella dahil sa takot niya kay Aidan. Umiling na lang si Isabella sa tanong ni Aidan pero nasasaktan na siya. Pakiramdam niya ay paulit-ulit na sinasaksak ang puso niya. Napakatatalim ng mga salitang binibitiwan ni Aidan sa kaniya. “Gusto ko lang naman sanang makita mo rin ako bilang isang babae, as
Maaga pa lamang ay gumayak na si Monique. Kagabi pa lang ay nagpaalam na siya sa anak niya at sa mga magulang niya. Isinakay na ni Anthony ang ilang bag na dala ni Monique. Hinarap naman na muna ni Monique ang anak niya na napilitan pang gumising ng maaga. “Si Tito Anthony na muna ang katabi mong matulog sa kwarto natin okay? Tatlong araw lang naman akong mawawala. Mag-aral kang mabuti.” Aniya sa anak niya. Tumango naman si Brylle saka niyakap ang ina. “Take care Mom,” paos pa niyang saad sa ina dahil bagong gising pa. Tumayo na si Monique at nginitian ang anak bago siya sumakay sa kotse. Mabilis lang naman ang tatlong araw. Inihatid na ni Brian si Monique sa daungan, ilang oras din ang byinahe nila patungo dun. Tahimik lang naman si Monique. Mas mabuti na rin sigurong pumayag siya na bisitahin ang Rancho para naman hindi masyadong magduda sa kaniya ang mga De Chavez sa pananatili niya sa loob ng opisina. Pagkalipas ng ilang oras ay nakarating na rin sila sa daungan. Ibinaba n
AIDAN’S POV Sa nakalipas na mga taon napakarami naming pinagdaanan. Simula nang umalis si Monique at wala na akong balita kung saang bansa na siya nananatili, pakiramdam ko pati ang mundo ko ay bumagsak but I need to endure all the pain that I am feeling dahil ang ginawa kong pananakit sa kaniya ay para rin sa kaniya. Alam naman naming hindi kami bibigyan ng basbas ng mga pamilya namin para sa relasyon naming dalawa. Alam kong willing si Monique na iwan niya ang pamilya niya para sa akin pero ayaw kong gawin niya yun, ayaw kong iwan niya ang magandang buhay na nakasanayan niya. Wala siyang pakialam kahit na anong maging buhay naming dalawa pero ayaw kong danasin niya ang hirap. Kinailangan kong magsinungaling sa kaniya that I cheated on her para siya na ang kusang lumayo sa akin dahil kung pipiliin niyang sumama sa akin hindi ko maibibigay sa kaniya ang magandang buhay dahil nakaasa pa rin ako sa mga magulang ko, wala pa akong kakayahan na buhayin siya sa isang marangyang buhay. Gu
Nang matapos ang audition ay lumabas na silang lahat. Buhat-buhat ni Aidan ang anak niya because they both miss each other.“I'm glad you came here po. I have two daddies,” tuwang-tuwang saad ni Brylle sa kaniyang ama. Nilapitan naman ni Monique si Zamir.“Sumama ka muna sa amin sa shop. Nagpaluto ako ng makakain sa mga staff. Kay Kuya na nga pala ako sasabay na pumunta dun. Si Brylle naman ay gustong sumakay kay Aidan. Is it okay for you?” natawa lang si Zamir saka niya tiningnan si Monique. Ginulo pa niya ang buhok ni Monique na ikinanguso naman nito.“Nag-aalala ka ba dahil baka masaktan ako? Monique, I already accept it and it’s okay for me kung saan ka sasabay at si Brylle. Huwag mo akong isipin dahil okay lang ako, I’m perfectly okay, okay?” aniya dahil hindi naman talaga kailangang mag-alala ni Monique sa kaniya. He’s okay at tanggap niya na kung hanggang saan lang siya sa buhay ni Monique at ni Brylle.Mas gusto pa rin niyang makitang masaya si Monique at Brylle kesa sa masasa
Dumating ang araw ng audition ni Brylle. Nakipagsiksikan si Aidan sa harap para makita niya ng malapitan ang anak niya. Nasa likod naman ng stage si Zamir at Monique para may kasama si Brylle habang hindi pa siya ang pumapasok sa stage.Inayos ni Monique ang kwelyo ni Brylle saka niya sinuklay ang buhok nito gamit ang mga daliri niya.“Huwag ka lang kakabahan baby okay? Isipin mo lang na nasa practice ka lang. Is your finger okay?” tiningnan ni Monique ang mga daliri ni Brylle para macheck kung wala ba itong sugat. Piano ang gagamiting instrument ni Brylle habang kumakanta.May organist naman para sa kanila na mag-o-audition pero mas gusto ni Brylle na siya ang tutogtog ng piano para sa auditon niya.“I’m okay Mom, don’t worry po.” Sagot ni Brylle saka niya tiningnan ang Daddy Zamir niya. Tipid niya itong nginitian. Ang mga ngiti niyang hindi man lang umabot sa tenga niya, para bang may gusto siyang makita, para bang may iba siyang hinihintay pero hindi na siya umaasa na makikita pa n
Naging tahimik na silang dalawa at naging seryoso na sa mga ginagawa nila. Mabilis din ang bawat kilos ni Aidan na para bang master na master niya na ang pagbebake. Hindi maiwasan ni Monique na hindi lingunin ang ginagawa ni Aidan.Talaga bang nag-aral siya sa pagbebake? Base pa lang naman sa bilis nang kilos niya mukha namang marunong nga talaga siya.“Nangongopya ka ba?” si Aidan naman ang nagtanong nun kaya inirapan siya ni Monique.“Hindi ko kailangang mangopya. Gusto ko lang makasiguro na tama nga ang ginagawa mo at hindi ka lang nagsasayang ng mga ingredients.” Saad niya naman. Ilang oras silang nakatayo para makagawa ng maraming baked Alaska at para may maidisplay na rin sila sa shop nila.Dahil mag-isa lang lang ni Monique na gumagawa ng baked Alaska ay hindi nagtatagal ang stock nila.Makalipas ang ilang oras ay nakatapos din silang dalawa. Napangiti na lang si Monique dahil marami-rami na rin ang nagawa nilang dalawa pero hindi pa rin nila naaabot ang pieces na order sa kani
Simula ng magpakita si Aidan kay Monique ay palagi na rin itong pumupunta sa shop niya.“Three lemon-blueberry mini cheesecake cupcakes and one hot chocolate, please.” Hindi pa man tinitingnan ni Monique kung sino ang customer niya ngayon alam niya na kung sino dahil sa boses pa lang nito.Inis niyang tiningnan si Aidan na nasa harapan niya, matamis pa itong nakangiti at may dala-dala na naman siyang isang pirasong rosas. Sa araw-araw na pagbisita niya sa shop ni Monique ay mapupuno na ng mga rosas ang vase na pinaglalagyan niya.“Kailan ka pa naging mahilig sa sweets? Araw-araw kang kumakain dito, hindi ba sumasakit ngipin mo?” inis na wika ni Monique saka niya inasikaso ang order ni Aidan. Nakangiti lang naman si Aidan na tinititigan ang naiinis na mukha ni Monique.“You’re beautiful as always. Araw-araw naman na kitang nakikita pero bakit mas lalo kang gumaganda? Ginagayuma mo ba ako?” hilaw na natawa si Monique. Namumula na rin ang pisngi niya dahil sa pagpupuri ni Aidan sa kaniy
Aalis ba si Zamir? Iiwan niya na ba silang mag-ina? Nasasaktan niya na ba si Zamir at gusto niya ng lumayo? Sa iniisip ni Monique ay nasasaktan siya. Nasanay na rin siya na nandyan palagi si Zamir para sa kanilang mag-ina pero alam niyang hindi habang buhay ay mananatili si Zamir sa kanila lalo na at kailangan niya rin magkaroon ng sariling pamilya.“Why are you saying this?” mahinang tanong ni Monique. Oo, hindi niya magawang mahalin pabalik si Zamir pero masasaktan siya kapag iniwan niya na silang mag-ina. Tumingin na lang sa ibang direksyon si Monique dahil bakit nga ba niya pipigilan si Zamir para umalis sa buhay nilang dalawa ni Brylle?Zamir deserves to be happy.“I am not saying this to say goodbye. Mananatili pa rin ako sa tabi niyo ni Brylle dahil siya ang naging panganay ko, ipinaramdam niya sa akin kung paano maging ama. Mananatili pa rin akong kaibigan mo Monique at hindi dahil susuko na ako sa pagmamahal ko sayo ay lalayuan ko na kayo. Ayaw ko lang na makita kang nasasakt
9 months later, siyam na buwan na rin ang nakalipas simula nang iwan nina Monique ang Pilipinas. Madalas naman silang bisitahin ng Kuya niya at ng mga pinsan niya. Kapag nasa New York ang mga Kuya ni Monique ay sila ang sumasama kay Brylle sa tuwing may event ito.Ilang buwan na lang din ay idadaos na ang 7th birthday ni Brylle pero hanggang ngayon ay wala pa ring balita si Monique. Ayaw naman niyang tanungin ang Kuya niya o ang mga pinsan niya dahil iba na naman ang iisipin nila.Sa nakalipas na buwan mukhang nasanay naman na si Brylle na hindi siya kinakamusta o binibisita ng kaniyang ama. Masaya naman na siya at para bang hindi na siya umaasa na pupuntahan siya ng kaniyang ama pero kahit na ganun nasasaktan pa rin si Monique para sa anak niya lalo na at idadaos na nila ang pang 7th birthday niya.Anim na taon na hindi naging present si Aidan sa mga birthday ni Brylle, naitatanong na lang ni Monique sa sarili niya kung makakapunta ba si Aidan kahit sa birthday na lang ng anak nila.
Naupo silang dalawa kung saan nakapwesto si Brylle.“Daddy Zamir are you available this coming Saturday po?” tanong ni Brylle. Inisip naman ni Zamir kung may tatamaan ba siyang schedule sa sabado.“Yes, I think wala naman kaming masyadong gagawin this weekend. Why do you ask?”“Let’s skate po, can we Mom? Wala rin po akong klase sa Saturday.” Anas ni Brylle. Hindi alam ni Monique kung talaga bang into sports, music and arts si Brylle o kung dun sa paraan na lang niya nililibang ang sarili niya para hindi isipin ang Daddy niya.Naging mahilig lang sa music at sports ang anak niya nang lumipat sila ng New York. Ang arts naman ay matagal niya ng talent at libangan yun.“Kung available ang Daddy Zamir mo, why not?”“Let’s have a date, matagal ko na rin kayong hindi nailalabas eh. Pwede mo namang iwan ang shop mo sa mga staff mo, right?” saad ni Zamir. Inisip naman ni Monique ang sinabi ni Zamir. Wala naman sigurong masama kung magbonding sila minsan lalo na at lahat sila ay nakafocus sa m
Lumipas ang kalahating taon, lahat sila ay abala sa kaniya-kaniya nilang mga buhay. Patuloy na pinapalago ni Aidan ang kompanya nila dahil ayaw niyang sayangin ang ibinigay na tiwala sa kaniya ni Monique.Sa loob ng anim na taon na yun, hindi niya nakita ang anak niya o nakausap man lang ito. Hanggang ngayon ay nahihiya pa rin siya kay Brylle, gusto niya haharapin niya ang anak niya na nasa maayos na siyang sitwasyon.Hanggang ngayon pinatutunayan niya ang sarili niya, tinutupad niya ang lahat ng mga pangarap niya at ang lahat ng mga gusto ni Monique para sa kaniya. Mas naging abala siya nang maupo siya bilang chairman. Halos linggo-linggo rin ang paglipad niya patungong iba’t ibang bansa for their business.Gusto niyang maging maayos ang lahat para sa kinabukasan ng anak nila ni Monique. Malapit na, konti na lang ang titiisin niya at makikita at makakasama niya na rin ang mag-ina niya at kapag naging maayos na ang lahat pamilya niya naman ang aayusin niya.Samantala naman ay nagkaroo