CHAPTER 1: UNTOLD SURPRISE

"Stephanie, will you marry me?"

Umalingawngaw ang hiyawan ng mga tao dahil sa eksenang ginawa ko  sa long time girlfriend kong si Stephanie. Kasalukuyang nagaganap ang kaarawan ng dalaga at kinuha ko ang pagkakataon na 'yon para alukin ng kasal ang babaeng aking pinakamamahal.

Dala ng pagkagulat, napatakip ng bibig si Stephanie kasabay ng pagiging emosyonal. Hindi nya inaasahan na may ganitong pasabog ang kanyang nobyo. Ang buong akala nya kasi ay isasayaw ko lang ito sa dance floor dahil sakto rin kasing araw ng ikatatlong taon ng aming relasyon. Araw mismo ng kaarawan nya noong sagutin nya ako.

Samantala, halong tuwa at kaba ang nararamdaman ni ko dahil mayroon sa akin ang  baka hindi pumayag si Stephanie sa proposal ko. Pinagpawisan ako ng todo habang nakaluhod at naghihintay ng sagot mula sa kaniya. Hindi ko halos maalis ang tingin ko kay Michelle, nakaabang ako sa pwedeng isagot nito.

Maiintindihan ko si Stephanie kung hindi pa ito handa upang magpakasal. Sadyang mahal ko lang ito kaya nagawa ko siyang sorpresahin  ng wedding proposal sa naturang selebrasyon ng kanyang kaarawan. Para sa akin, magandang pagkakataon itong pagtitipon upang gawin ang matagal ko nang plano para sa aking nobya.

Parehas na suportado ng aming pamilya sa matagal na naming relasyon. Sa katunayan, sila pa ang nagtulak sa akin para gawin ang naturang proposal, nalason naman ang utak ko sa labis na pamumuri nila kaya pumayag na ako. Nagplano nga ako ng mabuti at binalak na gawin ang proposal sa gabing gaganapin ang birthday party ni Stephanie.

"Who am I to say no?"

"It is a yes, babe?" Paniniguro ko.

Stephanie smiled at me then slowly nodded, indicating that my suspicions were correct. And because of joy, I punched the floor and then slightly shouted 'success'. My clan laughed at me and showered me with congratulations. I put the ring on Stephanie's finger then I stood up. I hugged her so tightly, the girl almost choked. We're both became emotional and made people who watched us cry.

"I love you, babe." Usal ni ko at hindi napigilang halikan si Stephanie sa mapusok na paraan. Tinugon naman ito dahilan para magtilian lalo ang mga taong nanonood sa amin.

"I love you too, Luhan."

Samu't saring pagbati ang natanggap namin mula sa aming mahal sa buhay. Todo paalala pa sila kay sa akin na huwag na itong gumawa ng mali para hindi sila magkaproblema ni Stephanie. Aminado naman akong wala sa isip ko ang ganoong bagay. Sapat na si Stephanie sa akin at kailanman hindi ko ito kayang pagtaksilan. Mamahalin ko ito at iingatan sa abot ng aking makakaya.

"Baka naman sa susunod, gender reveal na ang magaganap." Pilyong biro ng Lucy, ang Mommy ko na nakasuot ng pormal na damit at halos hindi maipinta ang tuwa sa kanyang mukha.

Nasa pahaba kaming mesa, sakto lang na magkasya ang dalawang pamilya ng bawat isa. Kilala sa business world ang parehas na pamilya namin at hindi napunta kami napunta sa tinatawag na arrange marriage. Hindi na namin kailangan 'yon para mahalin  ang isa't isa. We  are childhood bestfriend na may nararamdaman sa isa't isa kahit bata pa  kami. Ni hindi namin akalain na kami pala ang magkakatuluyan sa huli.

"Kasal muna bago anak, Mom. Napag-usapan na namin 'yan ni Stephanie." Masayang paliwanag ko  saka tinignan ang fiancee na nasa aking tabi. Sumang-ayon at nginitian naman ako ni Stephanie.

"Pero sana huwag nyong tagalan, excited na kaming magkaapo, 'di ba balae?" Pagkuha ni Lucy ng atensyon ni Mirriam, ang nanay ni Stephanie na tuwang-tuwa rin sa family dinner na nagaganap.

"Oo naman, unica hija namin 'tong si Stephanie, we want the best for her. At makakaasa naman kami na hindi mo sya pababayaan, Luhan."

"Syempre naman po, Tita. Sa sobrang bossy ba naman ng anak nyo e talagang matatakot akong gumawa ng mali." Biro ni ko dahilan para matawa silang lahat maliban kay Stephanie na napanguso na animo'y hindi natuwa sa biro ko. "Joke lang, babe. Syempre, ggawin ko pa rin ang best ko bossy ka man o hindi." Saka ko pinisil ang pisngi nito. Lumitaw naman ang ngiti sa labi ni Stephanie dahil mukhang kinilig ito.

"We're happy for the both of you, guys." Masiglang komento ni Lorraine, ang nakatatandang kapatid ni Luhan.

"Thank you, Ate." Ani Luhan. "Alam mo na ang parte mo, ha." Pagbibiro ko.

"Oh, yes, like what I promised to you, sagot ko na ang wedding gown ng fiancee mo. Malakas ka sa'kin e." Kumindat pa ito.

Naging masaya ang gabing 'yon. Triple celebration ang naganap dahil bukod sa birthday ni Stephanie at third anniversary namin, officially engaged na rin kaming dalawa. Nagpicture taking pa kami para may remembrance. Halos hindi maipinta ang tuwa sa mga  mukha namin sa gabing 'yon. At dahil sa excitement ng aming mga magulang, napag-usapan na kaagad kung saan gaganapin 'yong kasal.

Beach wedding ang matagal ng pangarap ni Stephanie para sa kasal namin. Nagkainteres naman ako sa beach wedding dahil iyon ang gusto ng bride ko. Agree naman ako kung beach wedding since may sarili kaming resort at para na rin less gastos ay doon na rin siguro gaganapin.

Walang gusto si Stephanie na hinindian ko, masaya ako kapag masaya. Gugustuhin ko lahat ng gusto nya kahit minsan labag sa kalooban ko. I want her to be happy. Iyon naman ang palagi kong gusto para sa kanya. Sumasang-ayon ako hindi dahil nagpapakaunder ako sa kanya or anything, sa aming dalawa ay sya ang mas maalam sa ganoong bagay. Mas maalam ako sa business at hindi sa pag-oorganize o pagplano ng ibang bagay kagaya ng kasal.

"Babe, agree ka ba lahat sa gusto ko para sa beach wedding natin? Magsabi ka lang kapag may ayaw ka o kung may gusto kang baguhin sa plano ah," namomoblemang tugon nya sa akin. Nakanguso sya na parang bata kaya natawa ako saglit.

Hinawakan ko ang kanyang baba at inamoy-amoy ang kanyang leeg. Nakiliti sya sa ginawa ko kaya nakatanggap ako ng mahinang hampas sa kaliwang braso ko.

"Kailan pa ako humindi sa mga gusto mo, babe?" I said then i fix her hair na nakaharang sa napakaamo nyang mukha. Inipit ko ang ilang hibla ng buhok nya sa likod ng teinga nito

Napahalinghing sya sa sinabi ko, pakiramdam ata nya nagpapakonsesya ako. Natawa ulit ako sa inasta nya't pinanggigilan ang matataba nyang pisngi.

"Babe naman, parang 'yang boses mo nagpapakonsensya e." She snorted like a duck, causing me to cringe even more. "Alam ko naman na never ka pang humindi sa mga gusto ko pero kasal na kasi  itong pinag-uusapan natin e."

I moved closer to him and held him in his hands. I held her by her waist and slowly brought my body closer to her. Then I held her by her very gentle face with my two hands. "Look at me, babe," I ordered when I noticed that she was looking away from me. "I want to be honest with you. Yes, there are times when I want to say no but I can't. Not because I'm afraid of you or I'm afraid we'll fight but because I love you. I know you know what you're doing so I let you. I know, you want the best wedding, right? We both want a beautiful and proud wedding because it only happens once in our lives. At isa pa, wala naman ako ganun kaalam-alam sa mga ganyan e kaya pumapayag na lang ako."

"But I don't want you to be uncomfortable, babe." Malungkot na usal nya saka ito tumingin sa baba dahil mukhang nahihiya sya.

"Wala ka dapat ipag-alala, Stephanie. Ako lang 'to." Nagpakawala ako ng naaaasar na tawa kaya napaangat sya ng tingin sa akin at inirapan.

"It's not funny, Lucas Hanzen. Seryoso kasi." Kinurot nya ako sa braso ko pero hindi ako umaray dahil hindi naman iyon ganoon kalakasan.

"I'm okay with all your plans for our wedding, babe. Ganito na lang para 'di ka mag-overthink, you take care of the planning, I take care of the expenses." Kumindat pa ako para makumbinsi sya.

Stephanie sighed and spoke. "Dyan ka magaling sa kayabangan. Hmp."

Ipinagpatuloy na namin iyong ginagawa naming pag-asikaso sa beach wedding namin. Parehas kaming excited lalong-lalo na ang both sides namin kaya minamadali na namin lahat. Listed na lahat ng magiging ninong at ninang namin pati na rin iyong mga invited. Syempre, hindi mawawala iyong mga business partners ng mga pamilya namin. We also included our employees and staff to witness my wedding with Stephanie. The arrival of our batchmates in elementary, high school and college is also expected. We can't lose those we consider best friends either. Pati na rin lahat-lahat ng mga malalapit na tao sa aming dalawa ni Stephanie.

Sa sumunod na araw, mga susuotin naming damit ang inasikaso namin. Kasa-kasama namin iyong wedding organizer na ni-hire ko para kay Stephanie na tutulong sa amin. Alam ko na kayang iorganize lahat ni Stephanie pero at the same time mahihirapan din sya.

Blue at white ang napili namin ni Stephanie na motif ng kasal namin sa beach. This beautiful colour scheme deserves our undivided attention, and we want to give it just that. A delicate brew of regal cosiness and royal exhilaration! A favourite for seaside locations and weddings with a nautical theme. Wonderful ideas for a wedding that won't be overwhelmed with colour scheme complexity.

Hindi ganun kalaki ang gown na napili ni Stephanie dahil baka mahirapan syang ilakad ito sa buhangin, ganun na rin ang option na sinabi ko para sa mga abay sa kasal namin. Sumang-ayon rin sya dahil baka nga matapilok sila o madapa. Simple lang din ang napili kong suotin,  hindi naman ako maarte, nasa akin na iyon kung paano ko idadala.

Matapos pagplanuhin ang mga damit na susuotin sa kasal, naisipan muna naming kumain dahil nagugutom na si Stephanie. Since Bella, the wedding organizer I hired, was with us, I took them to a famous restaurant in the city. I always want Stephanie to be full when we eat everything like this, so I ordered all of her favorites. Halos hindi na sila  makatayo ni Bella sa kabusugan. Konti lang ang kinain ko dahil hindi naman ako malakas kumain.

To reduce their fatigue, I visualized them not being able to stand due to being full. I laughed so hard at their postures. They look like wilted vegetables that haven't been watered in days.

"Stop that, babe." Suway sa akin ni Stephanie. She's trying to take her cell phone from me to stop me from taking video of them. Natatawa na lang si Bella sa panonood sa simpleng away namun ng fiancee ko.

"No, you're so cute."

"Luhan, ang losyang-losyang kong tignan, stop that."

Umiling. "Losyang ba ang tawag kung sabog na sabog ang kagandahan?" Banat ko kaya kinilig sya.

Matapos namin kumain ay hinatid na namin si Bella sa condo nya dahil gumagabi na rin. Nagprisinta na akong hinatid sya tutal ihahatid ko si Stephanie sa kanila, madadaanan namin ang kanto nila papasok sa village na tinitirhan ng pamilya ni Stephanie.

"Thank you, Sir Luhan." Pagpapasalamat ni Bella, he waved his one hand at us before he finally entered their green gate.

"Welcome, Bella, see you tomorrow." Sagot ko pabalik at tumango na lang sya bilang sagot.

At nang tuluyan na syang nawala sa paningin namin, binuhay ko na rin ang makina saka tinahak na ang daan papasok sa kanto kung saan nakatira si Stephanie.

Bella is one of the people I trust when it comes to the events that happen in my life. he is good at organizing parties. I was so stubborn that even in my marriage I didn't miss leaving it to him. I trust him a lot.

"He's so cute, right babe?" Natutuwang tugon ni Stephanie, tinutukoy nya si Bella.

"Yeah, he's so fun to be with."

Stephanie nodded at what I said and spoke again. "Kaya nga e, sobra akong nag-enjoy sa kulitan namin the whole day. Halos mawala sa isipan kong nagpaplano pala kami para sa wedding natin. Hindi sya nakakaboring kasama at kakwentuhan. Alam mo bang naaamaze ako sa mga ideas nya para sa wedding natin? Gosh! He's so talented, babe."

"Oh, hinay-hinay, baka bigla kang magkagusto kay Bella." Pasaring kong biro kay Stephaniekaya naningkit ang mga mata nyang tumingin.

"That's not gonna happen, dude." She spoke and tortured me. "Nakalimutan mo atang bakla sya, baka dapat ikaw ang maghinay-hinay dyan."

We both laughed at what she said.

"I only consider him as a friend, you know that." Depensa ko habang nakatuon ang pansin sa daan. "Napapabilib lang ako sa sense of humor nya."

"Bawal lumagpas sa danger zone, babe. Meron na 'ko nito." Natatawang banta nya sa akin. She raised her finger with a ring on it and showed it to me. She uses that as treats to me.

Tumawa ako sa pagiging childish nya. "Kailanman hindi ko gagawin 'yang iniisip mo. I promise."

I held her hand and kissed the ring I gave. This is the way I know to stop her from overthinking. She notices the closeness between Bella and me, so maybe she thinks about such things.

Sa kalagitnaan ng pagmamaneho ko ay may nagnotif sa akin na message. Sinubukan kong basahin iyon at napakamot sa ulo nang mabasa ito. My peers are inviting me to join them to drink at the bar. Hindi ko agad sila sinagot dahil hindi ko alam kung papayagan ba ako ni Stephanie. Fiancee ko na sya kaya nararapat akong magpaalam kapag ganitong niyayaya ako ng mga kaibigan ko.

Mabilis akong bumaba ng driver seat at umikot upang pagbuksan si Stephanie ng pintuan sa passenger seat. Inalalayan ko syang bumaba dahil nakasuot sya ng sandal na may takong. After that, sinamahan ko syang maglakad patungo sa may gate nila.

"Babe, tara, pasok ka muna sa loob. For sure masisiyahan sina Mama kapag nakita ka nila." Anyaya nito sa akin.

"Uhm, babe, pwedeng nextime na lang?" Tugon ko dahilan para kumunot ang noo nya. Napahinto sya sa paglalakad dahil sa sinabi ko.

"Why? What's wrong?"

Napakamot ako sa aking ulo. Nahihirapan talaga ako kapag ganitong magpapaalam ako sa kanya. Iniisip ko baka hindi nya ako payagan o baka magalit sya ng malala.

"Roi invited me to a boy's night out, babe." Panimula ko.

"So, what?"

"Can I go?"

Napabuntong-hininga sya. Alam ko nag-iisip na naman sya na baka may iba akong gagawin doon. Naalala ko, minsan sinetup ako ng mga kaibigan ko. Tinest nila ang loyalty ko against kay Stephanie. Imbes yata na maging fun ay nagalit si Stephanie sa akin. Dahil doon ay nawawalan sya ng tiwala sa akin kapag ganitong nagpapaalam ako.

"Babe, promise we don't have a girl with us."

"Paano ka nakakasigurong walang kalokohan na gagawin iyong mga kaibigan mo?"

I walked closer to her and held her hands. "Steph, napagsabihan ko na sila at nagpromise naman sila na hindi na sila uulit."

"You are not sure if they will keep their promise to you. Malay mo sinasabi lang nila 'yon para mapapayag ka nilang sumama sa kanila? Luhan, sa lahat ng kaibigan mo, kay Roi lang ako may tiwala. 'Yong iba kasi para ka nilang iniimpluwensya na gumawa ng kasalanan. At bakit ba gustong-gusto mo pa ring sumama sa kanila kahit---"

"Babe, huling night out ko na 'to sa kanila, promise. Pagbibigyan ko lang sila ngayon at sa susunod hindi na. Saka, wala ka dapat ipag-alala, engaged na tayo at alam ko na ang gagawin ko." Pangungumbinsi ko sa kanya.

She sighed and look at me. "Okay, but make sure na walang babae doon or else.." Dinuro nya ako sa mukha, pinagbabantaan nya ako gamit ang singsing na akma nyang aalisin sa kanyang mga daliri. Pinigilan ko sya at kinalabutan.

"I promise, babe. Pag meron, uuwi na lang ako para mapanatag ka." I said and approached her to kiss her on the lips. She responded and reminded us of our agreement. I just nodded in response then drove my car to the bar where my troops used to hang out.