MABILIS na pinasadaan ni Varun Sebastian ang harapan ng main building na pag-aari niya mismo.
Agad niyang miniobra ang dalang kotse sa exclusive parking lot na para sa kanya lamang. Matapos niyang maiparada ang sasakiyan ay agad na niyang binunot ang susi sa keyhole ng kanyang kotse.Bitbit ang attache case ay tuluyan na niyang pinindot ang lock button para sa kanyang kotse.
Marahan niyang isinilid sa bulsa ang kaliwang kamay. Mabibilis ang mga hakbang niya papasok sa loob ng establisyemento, agad ang pagtango ng security guard sa kanya ng makita siya ang papasok sa glass door.Nakakitaan niya ng kaba ang itsura ng matandang kawani matapos niyang tanguan ito. Mapapansin ang pangingilag nito sa kanya na hindi bago sa kanya, sanay na siya sa mga ganitong iniakto ng mga kawani ng kumpanya niya na mas malaking pabor sa kanya.Nag-uumpisa pa lamang ang business niya'y naroroon na ito. Kapansin-pansin ang pananamlay nito, marahil na rin sa katandaan nito kaya naging makupad na ang bawat kilos nito.Agad ang paghinto niya, marahan niyang pinaraan ng tingin ang suot nyang relo. Trenta minuto pa ang nalalabi bago ang inisyal na oras para sa pag-uumpisa ng trabaho. Maaga pa, may oras pa siya para kausapin ang matandang guwardiya sa mga sandaling iyon."Mr. Delos Santos, maari ka bang makausap?"umpisa ng binata.Nakita niya ang pagkagulat sa mukha nito hanggang sa tuluyan itong humarap sa kanya.Kitang-kita ni Varun ang pagkawala ng kulay sa mukha ng matandang lalaki, maski ang panginginig ng mga kamay nito'y hindi nakaligtas sa kanya.Napabuntong-hininga na lamang siya.
"Sir V-Varun, a-ano pong pag-uusapan natin?"Takang-tanong ng matanda.
Agad ang pagsalakay ng samo't saring alalahan kay Mang Hector. 'Di yata't binabalak ng binata na isa siya sa mga aalisin nito sa kumpanya.Ang pagkakaalam niya'y magpapasok ito ng mga fresh graduate at bata-bata pa ang edad na employee.Muli pa siyang tinapunan ng tingin ni Varun mula ulo hanggang paa nito.Mataas ang respito at utang na loob ng matandang guwardiya rito, dahil sa pagtratrabaho niya sa binata ay nanatiling napag-aaral niya ang mga anak. Pero kung ganitong mawawalan siya ng trabaho'y napakalaking problema ang idudulot niyon sa pamilya nito.
Napamaang si Mang Hector kay Varun dahil sa kasunod nitong sinabi."Ang nais ko sana'y magpasa kayo ng resignation letter bukas ng umaga.Maliwanag po ba?"dikta ng binata sa natigagal na guwardiya.Muli ay nagpatuloy lamang sa pagsasalita si Varun, hindi alintana nito ang namumuong tensyon sa kaloob-looban ni Mang Hector.
"Bukas ko nalang din ididiskusyon sa inyo ang ibang detalye, Mang Hector."pagtatapos nito bago muling bumaling sa relong suot kasabay ng pagtunog ng cellphone ni Varun.
Agad na nag-excuse si Varun rito, tuluyan na niyang sinagot ang tawag.Agad ang pagpindot niya sa button elevator,pinindot niya ang floor number kung nasaan ang kanyang pribadong opisina.
Mula sa kinalululanang elevator ay kitang-kita niya ang kabuuan ng siyudad sa labas.Muli ay naglimayun muli ang mga alaala na inaakala niyang naiwala na niya, dahil mas pinili niyang iyon ang dapat gawin...KASALUKUYAN siyang nakatayo sa pagitan ng malamig na rehas na bakal, kung saan mahigpit siyang humahawak mula roon.Naroon na may bahid ng pag-aalala, kapaguruan at kawalan ng pag-asa sa kanya. Nanatili lamang siyang nakatingin kay Mr. Crisanto, kasalukuyan itong nakikipanayam sa isa sa mga mataas na sarhento sa Police Station na iyon kung saan siya ipiniit.Galit na galit siya sa mga panahon na iyon, hindi niya aakalain na babagsak siya sa kulungan matapos na masaksihan ni Ginoong Crisanto ang tagpong naganap sa kanila sa bunso nitong anak kung saan: si Pamela mismo ang kusang humalik sa kaniya!Kahit anong paliwang ni Varun sa matanda'y tuluyang naging sarado ang utak ng huli.Maski si Camella ay hindi rin siya naipagtanggol, lalo ng magsidatingan na ang mga body guard ng ama nito."Daddy!"Isang malakas na palahaw ang nadinig ng binata kay Pamela upang mapunta muli ang pansin niya rito.Kasabay ng pagbaling ng mga mata niya ay ang pagtingin din nito sa kanya, may lakip ng kung ano man ang mga titig nito sa kanya na tila may pamilyar na tagpong dumaan sa kanyang balintataw.Mula sa mga mata nito'y ipinahatid ni Pamela ang paghingi ng pasensya sa kanya, nasa tabi naman nito ang isang may edad na ring babae. Marahil ay personal na maid ito ni Pamela.Rinig na rinig niya ang patuloy na pagpapaliwanag ni Pamela sa ama nito, ngunit nanatili lamang na hindi pinapansin ito ni Ginoong Crisanto."Please Daddy pakawalan niyo na si Kuya Varun. Kasalanan ko naman eh ako ang kusang humalik! sa kanya k-kasi..."sunod-sunod na paliwanag ng batang si Pamela.Karamihan sa mga naroon ay natigilan at nagkaroon ng interes na makinig pa lalo.Tila agad naman iyon natunugan ni Ginoong Juan, kaya walang atubiling isang malutong na sampal ang ipinadapo nito kay Pamela upang tuluyang mapasadlak ito.Hindi mabatid ni Varun ang biglang pagsikdo ng kung anong emosyon sa kaloob-looban niya. Muli pa sanang pagbubuhatan ng kamay nito ang anak ng mabilis na pumagitan sa kanila si Lagring."Crisanto maghunos-dili ka!"nahintatakutang pag-awat nito sa lalaki.Agad nitong inilalayang tumayo ang alaga, nakaramdam ng awa si Lagring ng makita niyang may pumuslit na sariwang dugo mula sa gilid ng labi ni Pamela.Habang ang alaga naman niya'y nanatiling nakatitig ng masama sa ama nito.Alam niyang nasanay na ang alaga niya sa pananakit ng ama nito, magmula nga ng mawala si Odette, ang mama nito.Hindi pa rin mabatid ni Lagring kung ano ang naging dahilan ng pagbabago sa pagtrato ni Crisanto kay Pamela."Ang mabuti pa Lagring ilabas mo na lamang mula dito sa loob ng presinto ang alaga mo,"utos ni Crisanto dito.Tuluyang walang nagawa si Lagring, sasabad pa sana si Pamela, ngunit naramdaman niya ang mahinang pagpisil sa bisig niya ng kanyang Yaya Lagring.Bago tuluyang umalis ay tinapunan pa ng tingin ng batang Pamela si Varun na nanatiling sa lapag lamang nakatingin sa mga sandaling iyon.Nagdudumaling lumapit si Pamela sa binata, hinayaan lamang iyon ng huli. Naramdamadaman niya ang masuyong haplos ng munting palad nito sa kamay niya."Babalikan kita ulit, pangako!"mahinang usal ng batang si Pamela.Napadako ang tingin niya rito, ngunit likod na lamang ni Pamela ang nakita niya, dahil tuluyan ng kinaladkad si Pamela ng ama nito. Ramdam niyang may lakip na pagkapoot ang ginawi ni Ginoong Crisanto sa bunsong anak nito.Umasam ang binatilyo sa mga sumunod na araw, ngunit hindi nito aakalain na iyon na ang huling kita niya kay Pamela, dahil tuluyan siyang nakulong at nalipat sa Maynila pagkatapos...AGAD nabaling ang pansin ni Varun sa pinto ng elevator nang kusang bumukas iyon.Isinilid na niya ang kanyang aparato,matapos siyang makipag-usap sa taong inatasan niyang mag-imbestiga.Ilang hakbang ang ginawa pa bago tuluyang sapitin ng paa niya ang bukana ng kanyang private office. Napabaling siya sa wall clock na nasa gilidang bahagi ng hallway, alas-siyete pa lang naman. Kahit kailan ay 'di pa siya naatraso sa oras ng pagpasok.Bagama't siya ang boss ay hindi iyon invalid reason na hindi siya pumasok sa takdang-oras.Ini-implement niya iyon na kahit na sino ay hindi magiging eksempsyon sa mga panuntunan niya sa kaniyang establisyemento. Kahit na sino... kahit na siya.May karampatang parusa ang magiging pasaway sa kanyang kumpanya.Pagkatapos niyang iswipe ang kanyang ID card at ilagay ang kanyang thumbnail para sa finger print at i-scan ang kanyang mga mata ay tuluyan na siyang nakapasok sa loob.
NAPASULYAP si Varun ng makarinig siya ng marahang katok mula sa pintuan.Isang pamilyar na mukha ang sumungaw roon, kalakip niyon ang nakapaskil na sedaktibong ngiti.Walang patumanging naglakad ito papasok sa kanyang opisina, hindi alintana ang pagsunod ng kanyang sekretarya rito."Sorry Sir, sinabi kong may kasalukuyan kayong kinakausap dito sa loob ng opisina pero pinagpilitan pa rin po niyang pumasok."agad na eksplika nito."It's okay Mrs. Francia."maiksi naman niyang tugon dito."Sige mauna na ako pre, may dadaanan pa ako. I'll call you later kapag may bagong update ulit."makahulugang saad nito, maiksi lamang sinulyapan ng binatang detective ang babae.Nagpalitan lamang ng ngiti ang dalawa.Matapos maisarado ni Gabriel ang pinto ay agad ng naupo sa upuan ito.Isang matipid na ngiti ang iginawad ni Varun sa labi."Ano na naman bang kailangan mo Camella, hind
GULAT at pagkamangha ang bumalot sa sistema ni Pamela ng makaharap niya si Varun.Hindi niya aakalain na makikita niya ito, oo matagal na niyang hinahanap ang lalaki sa mga nakalipas na taon.Mabuti nalang at nasabi ng ate Camella niya na umuwi na ng Bansa ang binata.Labis-labis ang kasiyahan at pagkasabik ang namayani sa puso niya ng maconfirm niya mismo na narito na nga ito ng Pilipinas. Heto nga't nasa harapan na niya ito mismo.At katulad ng inaasahan niya, napakaguwapo pa rin nito. Sa dami ng mga naggagwapuhang adonis na nakilala niya'y isa ito sa mga lalaki na habang nagkakaedad lalong gumagwapo. Kaya magpahanggang ngayon, wala pa siyang nagiging nobyo. Nakikipagdate din naman siya, pero hanggang doon lamang siya.Sa mga lumipas na taon bagamat walang araw na lagi siyang nahihirapan sa pakikisama sa Daddy niya'y pinatili niyang focus at hindi siya tinatablan sa mga ginawang pagpapahirap nito sa
NAPADILAT siya ng mata nang maramdaman niya ang pagkabasa sa kaniyang mukha ng malamig na tubig upang maging dahilan ng pagkakabalikwas niya at mapaubo siya ng ilang beses. Ramdam niya ang isang pares ng mga mata mula sa kaniyang kinahihigaang sementadong lapag ng kulungan. Madilim sa kaniyang kinaroroonan kaya hindi niya maaninag nang husto ang mukha ng taong nakatunghay sa kaniya. Ang huling naalala niya'y pinagtulungan siyang bugbugin ng mga kasama niya sa kulungan. Marahan niyang inilibot sa kabuuan ng silid ang kaniyang mga mata na patuloy pa rin sa pag-adjust sa madilim na kinaroroonan. Mula sa kinasasadlakan, naaninag niya ang isang bombilya na nakabitin sa ere, kung saan may lamesa na nakatapat mula roon. May mga na
ISANG nahihiyang ngiti ang ipinaskil ni Pamela nang tuluyan ngang mapagbuksan siya ni Camella ng pinto. Nakita niya ang lantarang pagsimangot ng Ate niya sa kaniya. Bagama't nahihiya ay pinakapal na lang niya ang mukha. Wala kasi siyang ibang mapupuntahan.Sa totoo lang, daig pa nila ang daga sa kahirapan. Tumawag kaninang pauwi siya ang bangko at sisimulan na raw ang pagkuha ng mga gamit sa kanilang mansyon. Maski ang hacienda nila'y tuluyan nang inilit ng pinagkakautangan ng ama niya. Lalong nadagdagan ang bigat na nadarama niya sa dibdib nang mapag-alaman niyang inilipat na ng ibang kulungan ang Daddy Crisanto niya.Sa ibang araw na lang niya dadalawin ang ama kapag nagkaoras siya. Sa ngayon ay kailangan niyang maghanap ng mapapasukang trabaho. Sa totoo lang, parang alanganin siyang makapasok sa kumpaniya ni Varun. Paano ba naman kasi, siya ang naging dahilan kung bakit ito naipakulong dati. Kung nagpigil na
AGAD binawi ni Varun ang pansin kay Pamela. Dinampot niya ang telepono na patuloy lamang sa pagtunog. "Hello? Yes, Mrs. Francia. Yeah I know, hayaan mo at ako ang kakausap kay Mang Hector. Yes, thank you," sagot ng binata sa kausap nito sa telepono.Dahil sa mga naringgan niyang mga pangungusap sa binata'y bigla siyang napaisip."Maari ka nang lumabas ng aking opisina, Ms. Juan. Puntahan mo si Mrs. Francia dahil ituturo niya sa'yo ang mga dapat mong gawin bilang secretary ko,” paliwanag ng binata sa kaniya."Okay, Sir," tugon ng dalaga rito.Pipihitin na sana ni Pamela ang seradura ng pinto nang muli niyang lingunin si Varun. Nanatili pa rin namang abala ito sa ginagawa sa work desk nito."Ahm, Sir, maaari ka bang makausap? A-about the scene this morning sa matandang guwardiya. Alam mo kasi. . ." biglang saad niya upang tuluyang ma
INIWANAN ng masamang tingin ni Varun ang lalaking kausap ni Pamela. Pauwi na siya galing sa bar kung saan lagi siyang pumupunta kapag gusto niyang makalimot. Ang sabi ng kaibigan niyang si Manny at may-ari rin ng bar na may bagong pasok na babaeng tiyak nitong matitipuhan niya. Ngunit sa pagkadismaya niya, naburo lang ang babaeng ipina-table sa kaniya. Patapos na siya sa pag-inom nang mapansin niyang kung saan-saan na humahaplos ang malilikot na kamay ng babae. Willing itong magpa-take out at maikama nang walang bayad ngunit tinanggihan niya lang ito. Binigyan na lamang niya ng malaking tip ang babae bago siya tuluyang umalis.Heto nga siya at kasalukuyang nagdadrive sa kaniyang minamanehong kotse. Katabi niya si Pamela. Kahit nakainom ay kaya pa niyang mag-drive. Hindi pa naman siya nadidisgrasya sa daan kahit kailan. Nang nag-red light ay tinapunan niya saglit ang dalaga mula sa kinauupuan nito. Nakita niyang himbing na himbing na
"I-I'm sorry," tanging nasabi lamang ni Pamela. Dahan-dahan siyang naglakad at hinawakan ang mga kamay ni Haime. Sa pagkagulat ni Pamela at Varun, biglang tumunog nang pagkalakas-lakas ang makinang nagbibigay buhay kay Haime. Biglang nabitiwan ng dalaga ang kamay nito dahil tuluyang nanginig ang katawan nito. Tuluyang naestatwa si Pamela at hindi niya alam ang gagawin."Anong nangyari?" tanong ni Samantha. Nagmadali na siyang kumuha ng mga gamit sa katabing lamesa ng kama ni Haime."Excuse me, puwedeng lumabas ka na?!" marahas na anas ni Samantha.Napaatras pa si Pamela dahil tinabig siya nito. Agad siyang tumalikod, habang sapo pa rin niya ang bibig. Patuloy lamang siya sa mabigat na pagtangis. Ewan niya pero labis-labis ang pag-aalalang nararamdaman niya kay Haime. Mayamaya'y naramdaman ni Pamela ang pagdantay ng kamay ni Varun sa braso niya."Halika na muna sa labas,
AFTER TWO YEARS NAGMADALI sa pagpanhik ng hagdan si Varun, kahahatid lamang nito kay Amanda Veron sa hipag niya. Agad na siyang dumiretso sa banyo upang maligo. Marami siyang aasikasuhin para sa ikasampung anibersaryo nila ni Pamela bilang mag-asawa. Mabuti na lamang at nakakunchaba ni Varun si Andrea na tulungan siya sa gagawin niyang surprise party para sa asawa. Patapos na siya sa paliligo nang biglang nawalan ng kuryenti. “Damn it! Ngayon pa talaga!” mura ni Varun. Agad na nitong hinablot sa sampayan ang tuwalya niya. Palabas na siya nang biglang may maapakan siya mula sa sahig na siyang dahilan ng pagkadulas nito at pagdidilim ng lahat sa kaniya. UNTI-UNTING iminulat ni Varun ang mga mata. Unang tumambad sa paningin niya ang maamong mukha ni Pamela, habang katabi nito si Amanda Veron. Nasa mukha ng dalawa ang labis na pag-aalala. “Daddy! How are you? Are you okay
PANAY salin ng mamahalin Gilbey’s wine sa wine glass si Pamela ng mga sandaling iyon. Ilang araw ng nasa ganoon siyang sitwasyon, hindi na niya malaman kung anong araw o oras siya kailan siya nag-umpisang uminom. Basta naalala lang niya, magmula ng makarating sila sa kabilang side ng bundok kung saan naroon si Amanda Veron kasama ang yaya nito at ni Johann ay dali-dali na rin siyang nag-ayang bumaba na ng bundok. Kahit ang totoo sa kabila ng magandang makikita roon na tila humahalik ang langit sa kanila ay hindi iyon napigilan ang urge niyang umuwi na sa mansyon nila rito sa San Salvation. Grabeng pang-aaway pa ang ginawa ni Pamela kay Varun ipinilit niyang kontakin nito si Captain Jack ang piloto sa pagmamay-ari nitong chopper na papuntahin at sundin sila roon para mabilis silang makauwing mag-ina. Atat siyang makalayo sa paningin ng ex husband niya! “So you’re here the great fabulous Pamela Villaruel!”Bati
NAGISING si Pamela sa marahan na yugyog na ginawa ni Varun. Iinot-inot siyang pinaupo nito sa may tabi niya, biglang kumalam ang sikmura ni Pamela nang maamoy niya ang squash soup na inihanda nito para sa kanya."Hindi ka talaga nagbibiro ng sabihin mo na ipagluluto mo ako niyan,"may ngiti sa labi na ani ni Pamela."Oo naman, para kahit paano ay malamnan ng mainit na sabaw ang tyan mo at para na rin bumaba ang lagnat mo,"wika ni Varun na dinama pa ang noo niya ng palad nito."S-salamat dito,"tugon ni Pamela."Isandig mo lang sarili mo sa akin habang sinusubuan kita,"paalala ni Varun habang inaalalayan ito.Nag-umpisa na ngang subuan ito ng lalaki, panay ihip din siya sa kutsara para hindi mapaso ang dila ni Pamela."Kumain ka ng marami para gumaling ka agad,"pagpapaala pa ni Varun.Tumango naman si Pamela, kahit hindi ipaalala ni Varun iyon ay tiyak siyang mapaparami ang kain niya.Hindi na nga namalayan ni Pamela na ubos
ISA-ISA ng pinaglalagay ni Varun ang mga gamit na dadalhin nila sa hike ni Pamela."Pam, masyado yatang madami ang dinala mo?"puna ni Varun na tumigil saglit sa ginagawang paglalagay ng mga gamit ng babae. Nakakalahati pa lang kasi ng nalalagay niya ay napuno na ang lagayan sa likod ng kotse ni Varun."Eh, bakit ba nasisiguro naman ako na importante ang lahat ng iyan,"tugon ni Pamela na nakatikwas ang isang kilay."Katulad na lang nitong mga sapatos, ayos naman na iyang isuot mo na lang mismo ang siyang dalhin mo.""Eh, sa gusto ko palitan kapag gusto ko. Problema ba roon. Sige na iiwan ko na iyan."Agad naman kinuha ni Pamela iyon at ipinasok ulit sa loob.Ngunit laking gulat niya na hindi lang iyon ang inilabas sa compartment ni Varun."Anong ginagawa mo!"galit na sita ni Pamela na hinablot ang bag na akmang bubuksan nito iyon."I-che-checked ko lamang kong anong laman niyan,"sabi lang ni Varun."Tumigil ka nga mga extra
MANAKA-NAKANG iminulat ni Pamela ang mata, iinot-inot siyang bumangon sa kamang kinahihigaan. Nanatili lang naman na nakapikit ang mata niya, pakiramdam niya ay wala siyang kagana-gana maski buksan iyon. Pero hindi naman pwe-pwedi, paano niya makikita ang paligid niya kapag hindi niya minulat iyon."Manang Anita! Ate Camella! Amanda Veron!"Sunod-sunod na pagtawag ni Pamela sa pangalan ng mga ito. Matapos niyang makaupo sa kama. Nanatili pa rin siyang nakatungo dahil sobrang bigat pa rin ng ulo niya ng mga sandaling iyon dahil lang naman sa nainom niya kagabi. Hindi na niya mabilang kung nakailan siya."Saan ba sila nagpunta?"tanong ni Pamela nang nanatili na walang tumutugon sa pagtatawag niya. Nagtaka rin siya dahil sobrang tahimik. Tuluyan na siyang bumangon kahit na nangangatog pa ang magkabilang binti niya.Hinawakan na niya ang seradura ng pinto at ipinihit iyon pabukas, pagkalabas nga niya ng silid ay sinalubong siya ng mas lalo pa
ARAW ng kasal ni Camella at David. Napagdesisyunan ng dalawa na San Salvation sa maliit na chapel na iyon ganapin ang pag-iisang dibdib nila.Mas gusto kasi ng dalawa na intimate ang magiging wedding na magaganap. Magkagayunman, dahil sadiyang maliit na Bayan ang San Salvation ay dinagsa pa rin ang ginanap na kasal.Nang matapos ang kasal ay dumiretso na sila sa reception. Sa Hacienda ng mga ito pinili, dahil sa marami pa ang dumarating upang kumain ay nagpadagdag pa si Camella ng mga pagkain sa may buffet."Hindi ko aakalain na ininvite mo pala ang halos lahat ng mamayan dito sa San Salvation ate!"natatawang kantiyaw ni Pamela."Sira! Hindi ah! ba't ko gagawin iyon. Kung dito ka lang ikinasal dati tiyak ko ganito rin karami ang taong dadalo sa kasal niyo ni Varun!"nasabi ni Camella habang hawak-hawak nito magkabilaan ang puting gown para hindi sumayad sa baba. Panay din ngiti sa mga taong binabati s
DUMATING ang araw na pinakahihintay ni Pamela. Madaling-araw pa lang ay sinundo na siya ng Brand Ambasaddor ng Modeling Company ang “PARCI”(Philippines Arts Runaway Comission Incorporation). Isa sa prestesyuso at coordinated by a successful pioneer member by Jhing Quiroso. Philippines Arts Runaway Comission Incorporation is a special production that held in the Philfest. Dahil sa traffic ay halos inabot ng sampung oras ang biyahe. Si Amanda Veron at Ate Camella niya ay susunod na lamang daw. Dahil sa matagal na hinintay ni Pamela ang opportunity na iyon dahil nabigyan siya ng Management niya sa London na irampa din ang sarili niyang designs. Siya ang mangunguna. Kaya kakaba-kaba siya, magkagayunman ay gagawin niya ang best para maging successful ang araw na iyon! Pagkapasok pa lang ni Pamela sa dresser room ng mga kapuwa niya model ay agad na siyang inasikaso ng make-up artist at hair dresser niya. Anim silang Filipino roon ang iba na maka
CHAPTER TWENTY FOUR: AFTER FIVE YEARS NAGING matulin ang mga Taon na lumipas. Naging busy man si Varun sa pagpapatakbo sa business ay hindi naman niya nakakalimutan ang obligasyon niya sa anak na si Amanda Veron. Sa dumaan na limang Taon sa tuwing dinadalaw niya ang anak sa London ay iniiwan ni Pamela sa bahay ng kapatid niyang si Arthur ito. Ganito na ito since umalis ito ng Pilipinas, sa halos limang Taon na pabalik-balik niya roon ay hindi niya ito nakikita. But kidding aside kahit hindi naman niya ito nakikita ng personal ay kitang-kita niya ang nakakalat na image nito sa boulevard bulletin sa city ng London Borough. Hindi niya aakalain na magiging successful model ito roon. Nabalitaan niya rin na nakapagtapos din ito ng "Online Portrait Painting" marahil kung hindi nangyari ang mga trahediya sa pamilya nila ay noon pa ito naisakatuparan nito iyon. Kitang-kita niya kasi kung gaano kamahal ni Pamela ang pagpipinta. "M
KASALUKUYAN naghahanda sa pagpasok si Varun ng mga sandaling iyon nang makarinig siya ng pagkatok mula sa pinto ng kanyang silid. "Bukas iyan,"pabalewalang sagot niya. Agad naman nagbukas iyon at nakita niya mula sa kaharap na salamin si Manang Anita. "Ano po iyon Manang?"tanong ni Varun na tuluyan umikot para makausap ito. Sa sandaling iyon ay naglalagay na siya ng kurbata. Sa ilang ulit niyang ginagawa iyon tuwing umaga ay unti-unti siyang natuto na gawin iyon ng mag-isa. Kumbaga nasanay na siya sa isipin na walang gagawa niyon bukod sa kanyang sarili. "Hindi ka ba kakain ng almusal bago pumasok Senyorito?"tanong ni Manang Anita. "Hindi na ho Manang, baka magpadeliver na lang ako sa office mamaya, saka wala ho akong gana, "tugon niya. Tuluyan na niyang kinuha ang suitcase niya. Lalabas na sana si Varun ng muli niyang madinig ang tinig ng matanda. "Iho...wala akong karapatan na sabihin ito sa'yo, pero para sa akin ay para na kitang anak. Nag-