Sa totoo lang, daig pa nila ang daga sa kahirapan. Tumawag kaninang pauwi siya ang bangko at sisimulan na raw ang pagkuha ng mga gamit sa kanilang mansyon. Maski ang hacienda nila'y tuluyan nang inilit ng pinagkakautangan ng ama niya. Lalong nadagdagan ang bigat na nadarama niya sa dibdib nang mapag-alaman niyang inilipat na ng ibang kulungan ang Daddy Crisanto niya.
Sa ibang araw na lang niya dadalawin ang ama kapag nagkaoras siya. Sa ngayon ay kailangan niyang maghanap ng mapapasukang trabaho. Sa totoo lang, parang alanganin siyang makapasok sa kumpaniya ni Varun. Paano ba naman kasi, siya ang naging dahilan kung bakit ito naipakulong dati. Kung nagpigil na
AGAD binawi ni Varun ang pansin kay Pamela. Dinampot niya ang telepono na patuloy lamang sa pagtunog. "Hello? Yes, Mrs. Francia. Yeah I know, hayaan mo at ako ang kakausap kay Mang Hector. Yes, thank you," sagot ng binata sa kausap nito sa telepono.Dahil sa mga naringgan niyang mga pangungusap sa binata'y bigla siyang napaisip."Maari ka nang lumabas ng aking opisina, Ms. Juan. Puntahan mo si Mrs. Francia dahil ituturo niya sa'yo ang mga dapat mong gawin bilang secretary ko,” paliwanag ng binata sa kaniya."Okay, Sir," tugon ng dalaga rito.Pipihitin na sana ni Pamela ang seradura ng pinto nang muli niyang lingunin si Varun. Nanatili pa rin namang abala ito sa ginagawa sa work desk nito."Ahm, Sir, maaari ka bang makausap? A-about the scene this morning sa matandang guwardiya. Alam mo kasi. . ." biglang saad niya upang tuluyang ma
INIWANAN ng masamang tingin ni Varun ang lalaking kausap ni Pamela. Pauwi na siya galing sa bar kung saan lagi siyang pumupunta kapag gusto niyang makalimot. Ang sabi ng kaibigan niyang si Manny at may-ari rin ng bar na may bagong pasok na babaeng tiyak nitong matitipuhan niya. Ngunit sa pagkadismaya niya, naburo lang ang babaeng ipina-table sa kaniya. Patapos na siya sa pag-inom nang mapansin niyang kung saan-saan na humahaplos ang malilikot na kamay ng babae. Willing itong magpa-take out at maikama nang walang bayad ngunit tinanggihan niya lang ito. Binigyan na lamang niya ng malaking tip ang babae bago siya tuluyang umalis.Heto nga siya at kasalukuyang nagdadrive sa kaniyang minamanehong kotse. Katabi niya si Pamela. Kahit nakainom ay kaya pa niyang mag-drive. Hindi pa naman siya nadidisgrasya sa daan kahit kailan. Nang nag-red light ay tinapunan niya saglit ang dalaga mula sa kinauupuan nito. Nakita niyang himbing na himbing na
"I-I'm sorry," tanging nasabi lamang ni Pamela. Dahan-dahan siyang naglakad at hinawakan ang mga kamay ni Haime. Sa pagkagulat ni Pamela at Varun, biglang tumunog nang pagkalakas-lakas ang makinang nagbibigay buhay kay Haime. Biglang nabitiwan ng dalaga ang kamay nito dahil tuluyang nanginig ang katawan nito. Tuluyang naestatwa si Pamela at hindi niya alam ang gagawin."Anong nangyari?" tanong ni Samantha. Nagmadali na siyang kumuha ng mga gamit sa katabing lamesa ng kama ni Haime."Excuse me, puwedeng lumabas ka na?!" marahas na anas ni Samantha.Napaatras pa si Pamela dahil tinabig siya nito. Agad siyang tumalikod, habang sapo pa rin niya ang bibig. Patuloy lamang siya sa mabigat na pagtangis. Ewan niya pero labis-labis ang pag-aalalang nararamdaman niya kay Haime. Mayamaya'y naramdaman ni Pamela ang pagdantay ng kamay ni Varun sa braso niya."Halika na muna sa labas,
MANAKA-NAKANG sumusulyap sa relong suot niya si Varun. Kanina pa sila naghihintay ng kasama niya. Mukha inindian na sila ng imi-meet nito. Halos nakakalahati na niya ang iniinom na brandy."Hindi pa ba tayo uuwi Elios? Mukhang hindi ka na sisiputin ng mga iyon," walang-gana niyang sabi sa kasama.Actually, kanina niya lamang nalaman na may pamangkin si Haime. Kahit matagal niyang kasama at halos pamilya na ang turing sa kaniya ni Haime ay madami pa rin pala siyang hindi nalalaman dito. Kauuwi lang ng mga ito galing America. Ang kuwento nito sa kaniya ay doon na sila tumira at nag-aral magmula ng mawala ang Mom ng mga ito. Mukhang madali niyang makakasundo ang mga ito. Isa lang ang natitiyak niyang mahihirapan siya. Magkamukhang-magkamukha kasi ang dalawa."Tumahimik ka nga, Kuya Varun, kaloka naman kasi si Art! Lagi na lang ako ang ipinapasubo kapag may mga ganito,
NAGDIDILIM ang isip niya, tila'y gusto niyang pumatay ng tao sa mga sandaling iyon. Hindi na siya natutuwa sa mga nangyayari, napakahabang taon na rin ng ipinaghintay niya. Kung hindi lang sila umalis ng bansa ay noon pa niya napasakamay si Pamela. Agad siyang kumuha ng baso at sinalinan iyon ng alak na nasa mini bar ng kanilang mansyon. Kailangan niyang uminom ng alak para ma-relax at makapag-isip siya ng mga susunod niyang hakbang. Nasa kaligitnaan na siya ng pag-inom ng dumating ang Ate niya. Nakita pa niyang ngiting-ngiti itong pumasok, ngunit biglang napawi ang maluwang na ngiti sa labi nito pagkakita sa kaniya. "Hoy, Nathaniel, mag-usap nga tayo. May binabalak ka na naman bang masama kay Pamela?! Kung meron man, puwes itigil mo 'yan kung hindi ako mismo ang magsasabi kay Dad na ipabalik ka sa London," mariing banta ni Andrea sa kaniya. Hindi niya ito sinagot, bagkus tuloy
HALOS ilang buwan na rin ang lumilipas, hindi niya aakalain na sa mga Buwan na nagdaan ay hindi siya pinayagan ng binata na makalapit dito. Nais niyang magdamdam dito ng sobra ngunit hindi niya ginawa. Marahil ay may sarili itong dahilan. Masakit sa kanya na ganoon nalang siya kadaling isantabi ng binata. Akala niya ay totoo ang nararamdaman nito sa kanya. Halos ipaglaban pa niya ang binata sa Ate Camella niya ng malaman nga nito na magnobyo na sila. Kahapon muli na naman siyang sinugod ng Ate niya sa cafeteria. Nalaman nitong sa condominium siya ni Andrea nakikitira pansamantala. Galit na galit ang Ate niya dahil sa ilang beses na niyang kinontra ang mga gustong ipagawa nito sa kanya:ANG PAKASALAN SI NATHANIEL. Kahit kailan ay hindi niya ito susundin, kung sana maaari lang niyang sabihin ang lahat dito ay ginawa na niya. Pero mu
ISANG mabining halik sa noo ang ibinigay ni Varun kay Pamela. His very glad really na siya ang kauna-unahang lalaki sa buhay ng dalaga. Lalo niyang hinigpitan ang pagkakayap sa dalaga. Nakatulog ito matapos ang namagitan sa kanila. Hinayaan niya munang magpahinga ito, tiyak niyang napagod niya ito sa nangyari sa kanila. Agad siyang tumayo, hindi siya nag-abalang magdamit, naglakad siya papunta sa mini ref na nasa kanyang opisina. Agad siyang kumuha ng bottled water at binuksan iyon, halos masaid ang laman niyon pagkatapos na dire-diretsong uminom. Muli ay bumaling ang pansin niya mula sa natutulog na dalaga. Ang payapang mukha nito habang tulog ay nagbibigay payapa sa kanya, ang namumulang labi nito na nangangako ng laksa-laksang ligaya... Nakaside view ito paharap sa kanya kaya kitang-kita ng binata ang malulusog na dib-dib ng dalaga. Bigla ang panunuyo ng lalamu
PILIT na nilalabanan ni Pamela ang nerbiyos ng makita niya ang napakaraming tao. Halos naroon sa party na isinagawa ng Papa niya ngayong gabi ang iba’t ibang klase ng tao sa lipunan. May mangilan-ngilan na mga Senador at Kongresista. Mga may sinasabi at kilalang tao sa lipunan ang pangunahing mga bisita nila sa gabing iyon. Hindi aakalain ni Pamela na ganoon kataniyag na tao ang Ama niya. Mayamaya’y naramdaman niya ang marahan paghapit ni Varun sa kaniyang beywang. Marahan siyang napapikit nang bigyan siya ni Varun ng maiksing halik sa noo. “You’re so beautiful tonight, my loves. . .” may halong kislap ng pagmamahal ang nabanaag ng dalaga kay Varun. “Same as you my handsome husband to be. . .” masiglang sagot niya rito. Pinisil lamang ni Varun ang tungki ng ilong ng dalaga. Mayamaya’y narinig na nila ang pag-uumpisa ng party. Sayawan, tugtugan at mangilan-ngilan pagkukumpulan
AFTER TWO YEARS NAGMADALI sa pagpanhik ng hagdan si Varun, kahahatid lamang nito kay Amanda Veron sa hipag niya. Agad na siyang dumiretso sa banyo upang maligo. Marami siyang aasikasuhin para sa ikasampung anibersaryo nila ni Pamela bilang mag-asawa. Mabuti na lamang at nakakunchaba ni Varun si Andrea na tulungan siya sa gagawin niyang surprise party para sa asawa. Patapos na siya sa paliligo nang biglang nawalan ng kuryenti. “Damn it! Ngayon pa talaga!” mura ni Varun. Agad na nitong hinablot sa sampayan ang tuwalya niya. Palabas na siya nang biglang may maapakan siya mula sa sahig na siyang dahilan ng pagkadulas nito at pagdidilim ng lahat sa kaniya. UNTI-UNTING iminulat ni Varun ang mga mata. Unang tumambad sa paningin niya ang maamong mukha ni Pamela, habang katabi nito si Amanda Veron. Nasa mukha ng dalawa ang labis na pag-aalala. “Daddy! How are you? Are you okay
PANAY salin ng mamahalin Gilbey’s wine sa wine glass si Pamela ng mga sandaling iyon. Ilang araw ng nasa ganoon siyang sitwasyon, hindi na niya malaman kung anong araw o oras siya kailan siya nag-umpisang uminom. Basta naalala lang niya, magmula ng makarating sila sa kabilang side ng bundok kung saan naroon si Amanda Veron kasama ang yaya nito at ni Johann ay dali-dali na rin siyang nag-ayang bumaba na ng bundok. Kahit ang totoo sa kabila ng magandang makikita roon na tila humahalik ang langit sa kanila ay hindi iyon napigilan ang urge niyang umuwi na sa mansyon nila rito sa San Salvation. Grabeng pang-aaway pa ang ginawa ni Pamela kay Varun ipinilit niyang kontakin nito si Captain Jack ang piloto sa pagmamay-ari nitong chopper na papuntahin at sundin sila roon para mabilis silang makauwing mag-ina. Atat siyang makalayo sa paningin ng ex husband niya! “So you’re here the great fabulous Pamela Villaruel!”Bati
NAGISING si Pamela sa marahan na yugyog na ginawa ni Varun. Iinot-inot siyang pinaupo nito sa may tabi niya, biglang kumalam ang sikmura ni Pamela nang maamoy niya ang squash soup na inihanda nito para sa kanya."Hindi ka talaga nagbibiro ng sabihin mo na ipagluluto mo ako niyan,"may ngiti sa labi na ani ni Pamela."Oo naman, para kahit paano ay malamnan ng mainit na sabaw ang tyan mo at para na rin bumaba ang lagnat mo,"wika ni Varun na dinama pa ang noo niya ng palad nito."S-salamat dito,"tugon ni Pamela."Isandig mo lang sarili mo sa akin habang sinusubuan kita,"paalala ni Varun habang inaalalayan ito.Nag-umpisa na ngang subuan ito ng lalaki, panay ihip din siya sa kutsara para hindi mapaso ang dila ni Pamela."Kumain ka ng marami para gumaling ka agad,"pagpapaala pa ni Varun.Tumango naman si Pamela, kahit hindi ipaalala ni Varun iyon ay tiyak siyang mapaparami ang kain niya.Hindi na nga namalayan ni Pamela na ubos
ISA-ISA ng pinaglalagay ni Varun ang mga gamit na dadalhin nila sa hike ni Pamela."Pam, masyado yatang madami ang dinala mo?"puna ni Varun na tumigil saglit sa ginagawang paglalagay ng mga gamit ng babae. Nakakalahati pa lang kasi ng nalalagay niya ay napuno na ang lagayan sa likod ng kotse ni Varun."Eh, bakit ba nasisiguro naman ako na importante ang lahat ng iyan,"tugon ni Pamela na nakatikwas ang isang kilay."Katulad na lang nitong mga sapatos, ayos naman na iyang isuot mo na lang mismo ang siyang dalhin mo.""Eh, sa gusto ko palitan kapag gusto ko. Problema ba roon. Sige na iiwan ko na iyan."Agad naman kinuha ni Pamela iyon at ipinasok ulit sa loob.Ngunit laking gulat niya na hindi lang iyon ang inilabas sa compartment ni Varun."Anong ginagawa mo!"galit na sita ni Pamela na hinablot ang bag na akmang bubuksan nito iyon."I-che-checked ko lamang kong anong laman niyan,"sabi lang ni Varun."Tumigil ka nga mga extra
MANAKA-NAKANG iminulat ni Pamela ang mata, iinot-inot siyang bumangon sa kamang kinahihigaan. Nanatili lang naman na nakapikit ang mata niya, pakiramdam niya ay wala siyang kagana-gana maski buksan iyon. Pero hindi naman pwe-pwedi, paano niya makikita ang paligid niya kapag hindi niya minulat iyon."Manang Anita! Ate Camella! Amanda Veron!"Sunod-sunod na pagtawag ni Pamela sa pangalan ng mga ito. Matapos niyang makaupo sa kama. Nanatili pa rin siyang nakatungo dahil sobrang bigat pa rin ng ulo niya ng mga sandaling iyon dahil lang naman sa nainom niya kagabi. Hindi na niya mabilang kung nakailan siya."Saan ba sila nagpunta?"tanong ni Pamela nang nanatili na walang tumutugon sa pagtatawag niya. Nagtaka rin siya dahil sobrang tahimik. Tuluyan na siyang bumangon kahit na nangangatog pa ang magkabilang binti niya.Hinawakan na niya ang seradura ng pinto at ipinihit iyon pabukas, pagkalabas nga niya ng silid ay sinalubong siya ng mas lalo pa
ARAW ng kasal ni Camella at David. Napagdesisyunan ng dalawa na San Salvation sa maliit na chapel na iyon ganapin ang pag-iisang dibdib nila.Mas gusto kasi ng dalawa na intimate ang magiging wedding na magaganap. Magkagayunman, dahil sadiyang maliit na Bayan ang San Salvation ay dinagsa pa rin ang ginanap na kasal.Nang matapos ang kasal ay dumiretso na sila sa reception. Sa Hacienda ng mga ito pinili, dahil sa marami pa ang dumarating upang kumain ay nagpadagdag pa si Camella ng mga pagkain sa may buffet."Hindi ko aakalain na ininvite mo pala ang halos lahat ng mamayan dito sa San Salvation ate!"natatawang kantiyaw ni Pamela."Sira! Hindi ah! ba't ko gagawin iyon. Kung dito ka lang ikinasal dati tiyak ko ganito rin karami ang taong dadalo sa kasal niyo ni Varun!"nasabi ni Camella habang hawak-hawak nito magkabilaan ang puting gown para hindi sumayad sa baba. Panay din ngiti sa mga taong binabati s
DUMATING ang araw na pinakahihintay ni Pamela. Madaling-araw pa lang ay sinundo na siya ng Brand Ambasaddor ng Modeling Company ang “PARCI”(Philippines Arts Runaway Comission Incorporation). Isa sa prestesyuso at coordinated by a successful pioneer member by Jhing Quiroso. Philippines Arts Runaway Comission Incorporation is a special production that held in the Philfest. Dahil sa traffic ay halos inabot ng sampung oras ang biyahe. Si Amanda Veron at Ate Camella niya ay susunod na lamang daw. Dahil sa matagal na hinintay ni Pamela ang opportunity na iyon dahil nabigyan siya ng Management niya sa London na irampa din ang sarili niyang designs. Siya ang mangunguna. Kaya kakaba-kaba siya, magkagayunman ay gagawin niya ang best para maging successful ang araw na iyon! Pagkapasok pa lang ni Pamela sa dresser room ng mga kapuwa niya model ay agad na siyang inasikaso ng make-up artist at hair dresser niya. Anim silang Filipino roon ang iba na maka
CHAPTER TWENTY FOUR: AFTER FIVE YEARS NAGING matulin ang mga Taon na lumipas. Naging busy man si Varun sa pagpapatakbo sa business ay hindi naman niya nakakalimutan ang obligasyon niya sa anak na si Amanda Veron. Sa dumaan na limang Taon sa tuwing dinadalaw niya ang anak sa London ay iniiwan ni Pamela sa bahay ng kapatid niyang si Arthur ito. Ganito na ito since umalis ito ng Pilipinas, sa halos limang Taon na pabalik-balik niya roon ay hindi niya ito nakikita. But kidding aside kahit hindi naman niya ito nakikita ng personal ay kitang-kita niya ang nakakalat na image nito sa boulevard bulletin sa city ng London Borough. Hindi niya aakalain na magiging successful model ito roon. Nabalitaan niya rin na nakapagtapos din ito ng "Online Portrait Painting" marahil kung hindi nangyari ang mga trahediya sa pamilya nila ay noon pa ito naisakatuparan nito iyon. Kitang-kita niya kasi kung gaano kamahal ni Pamela ang pagpipinta. "M
KASALUKUYAN naghahanda sa pagpasok si Varun ng mga sandaling iyon nang makarinig siya ng pagkatok mula sa pinto ng kanyang silid. "Bukas iyan,"pabalewalang sagot niya. Agad naman nagbukas iyon at nakita niya mula sa kaharap na salamin si Manang Anita. "Ano po iyon Manang?"tanong ni Varun na tuluyan umikot para makausap ito. Sa sandaling iyon ay naglalagay na siya ng kurbata. Sa ilang ulit niyang ginagawa iyon tuwing umaga ay unti-unti siyang natuto na gawin iyon ng mag-isa. Kumbaga nasanay na siya sa isipin na walang gagawa niyon bukod sa kanyang sarili. "Hindi ka ba kakain ng almusal bago pumasok Senyorito?"tanong ni Manang Anita. "Hindi na ho Manang, baka magpadeliver na lang ako sa office mamaya, saka wala ho akong gana, "tugon niya. Tuluyan na niyang kinuha ang suitcase niya. Lalabas na sana si Varun ng muli niyang madinig ang tinig ng matanda. "Iho...wala akong karapatan na sabihin ito sa'yo, pero para sa akin ay para na kitang anak. Nag-