RainaPagkalabas ko ng hospital ay hindi pumayag si hindi ako bumalik sa bahay niya. He scolded me a lot for escaping from his house. Ngunit pinanindigan ko ang ginawa kong pag-alis sa bahay niya at sinabi ko na hindi na ako babalik pa ulit. Sa huli ay ako pa rin ang nanali sa aming dalawa. Ngunit nagtalaga siya ng mga tauhan na magbabantay sa akin.Pumayag ako na may magbabantay sa akin na mga tauhan ni Evo ngunit sa labas lamang sila ng bahay ko. Babantayan lamang nila ako mula sa di-kalayuan. Alam ko na nanganganib ang buhay ko dahil tiyak babalikan ako ng grupo ni Greg. Pinaghahahanap na sila ng mga alaga ng batas ngunit hindi sila matagpuan.Kasalukuyan mahimbing ang tulog ko sa kama ko magising ako dahil sa malakas na pag-ring ng cell phone ko. Tinatamad na tiningnan ko ang screen ng cell phone ko kung sino ang tumatawag sa akin ng ganitong oras. It was already three-thirty ng madaling araw kaya sino naman kaya itong tumatawag sa akin?Napakunot ang aking noo. Hindi ko alam kun
Evo"Did you come here to get wasted again?" Pagpasok ko pa lamang sa bar ay sinalubong na agad ako ni Tom. Hindi ko siya sinagot sa halip ay naglakad ako papunta sa bar counter at nag-order ng drink na light lamang ang alcohol. Si Dave naman ay naupo lamang sa upuan na malapit sa akin ngunit hindi ito nag-order ng drink. He was very professional. Hindi ito umiinom ng kahit anong nakalalasing na inumin kapag nasa labas kami ng bahay. Kapag nasa bahay naman kami at binibigyan ko siya ng alak ay magalang siyang tumatanggi. Umiinom lang siya ng alak kapag hindi siya naka-duty sa trabaho at kung may okasyon.Sumimsim muna ako ng bahagya bago nagsalita para sagutin ang kaibigan ko."Don't worry, bro. Hindi ako nagpunta rito para maglasing. Gusto ko lang uminom para pakalmahin ang sarili ko," sagot ko."Base sa expression mo ay failed ang operation ng mga pulis na mahuli sina Greg?" panghuhula ni Tom. Nakatanggap ako kanina ng tawag mula sa kakilala kong pulis na may hawak sa kaso ng Mom
RainaNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob ako ng isang hindi pamilyar na silid. Nakatali sa silyaang mga kamay at paa ko. Nakaramdam ako ng sakit at kirot sa bahagi ng ulo ko kung saan pinukpok ng baril ni Greg. Sinubukan kong kalagan ang sarili ko mula sa pagkakatali sa akin. Ngunit mahigpit ang pagkakatali nila sa lubid sa aking mga kamay at paa. Bawat pagtatangka ko na paluwagin ang tali ay gumagasgas sa balat ko. Sobrang hapdi."Huwag mo nang pilitin pa dahil kahit anong gawin mo ay hindi ka makakakawala sa mahigpit na pagkakatali ni Greg." Boses ni Rina mula sa likuran ko. Ipinihit ko ang upuan hanggang sa tumambad sa mga mata ko ang nakangising mukha ni Rina at Greg. "Mga halimaw kayo! Kahit na hindi niyo sabihin sa akin ay nahuhulaan kong magkasabwat din kayo sa pagpatay sa ina ni Evo!" galit na sigaw ko sa kanila.Tumawa ng malakas si Rina at pagkatapos ay nilapitan ako. Mariing hinawakan nito ang mukha ko at inangat. "Sa pagkakataong ito ay hindi ka na bobo, my dear
RainaWalang tigil ang pagdaloy ng mga luha sa aking mga mata habang buong panunumbat na nakatingin sa boyfriend ko si Greg na nasa ibabaw ng kama. Tanging kumot lamang ang tumatakip sa kalahati ng hubad nitong katawan kasama ang isang babaeng nakangiti na walang iba kundi ang isa sa mga itinuturing kong malapit na kaibigan."Bakit, Greg? Bakit nagawa mo ito sa akin?" garalgal ang boses na tanong ko sa kanya. Hindi ko matanggap na magagawa niya akong lokohin. Hindi ko matanggap na niloko ako ng dalawang taong malapit sa puso ko. Ang sakit at bigat ng dibdib ko. Sobrang sakit."Huwag mo akong sisihin kung bakit nagawa kong maghanap ng ibang babae, Raina. Lalaki lamang ako. Malakas at may pangangailangan bilang isang lalaki. Hindi mo kayang ibigay ang gusti ko kaya natural na naghanap ako ng babaeng kayang ibigay ang nais ko," sagot ni Greg, walang pagsisisi ang mukha nito sa halip ay paninisi ang nakikita kong nakalarawan sa mukha niya. Sinisisi niya ako kung bakit niya ako nagawang lo
RainaNanlaki ang mga mata ko nang mabasa ko ang resulta ng pagsusuri sa akin ng doktor. No! It can't be. Oo nga't hindi ko pinagsisihan na ibinigay ko ang virginity ko sa lalaking iyon isang buwan na ang nakalilipas ngunit hindi ko inasahan na magbubunga ang isang gabing pagiging wild ko."Congratulations, because you're three weeks pregnant," nakangiting bati sa akin ng doctor. Masaya siya para sa akin ngunit hindi nito alam na labis ang pag-aalalang nararamdaman ko ngayon dahil sa aking natuklasan."Are you sure na hindi po kayo nagkamali ng diagnosed sa akin, Dok?" Kahit na malabong mangyari dahil nagdudumilat sa mga mata ko ang katotohanan ay nagtanong pa rin ako sa doktor."Yes, I am very sure na buntis ka. Wala kang sakit pero buntis ka," nakangiti pa rin na wika ng doktor. Hindi yata nito napansin ang pagkabahala sa aking hitsura.Bumisita ako sa hospital at nagpa-check up dahil lately ay marami akong nararamdaman na kakaiba sa katawan ko. Napapansin ko na nagiging madalas ang
RainaHalos manginig ang buo kong katawan sa takot ko kay Daddy. Isinantabi ko na muna ang katotohanang natuklasan ko na ang fiance pala ng half-sister ko ang lalaking naka-one-night-stand ko. Mas inaalala ko ang galit ni Daddy dahil tiyak na gagawa siya ng hakbang na hindi ko magugustuhan."Sabihin mo sa akin na hindi totoo ang narinig ko na sinabi, Rina. Sabihin mong hindi ka buntis!" malakas na sigaw ni Daddy, napaigtad ako dahil sa takot. "I-It's true, Dad. I'm pregnant." Halos hindi lumabas sa bibig ko ang boses ko dahil sa matinding kaba na nararamdaman ko. Pakiramdam ko ay lalabas na sa dibdib ko ang puso ko at nais lumipad palayo sa harapan ng tatlo.Napapikit ng kanyang mga mata ang ama ko at mahigpit na ikinuyom ang mga kamao. Pagdilat niya ay nakikita ko sa mga mata niya ang malaking pagka-disappointed sa akin."Sino? Sino ang ama ng batang nasa tiyan mo, Raina?" nagpipigil ng galit na tanong nito sa akin. Kung wala siguro ang presensiya ni Evo Mondragon ay kanina pa niya
RainaHindi lang sina Daddy, Mommy, at Rian ang na-shock sa sinabi ni Evo kundi pati ako. Hindi ko inaasahan na aaminin nito sa harapan ng tatlo ang tungkol sa sekreto namin. Nang sabihin ko sa kanya kanina na pag-iisipan ko ang sinabi niya ay parang inamin ko na tama ang hinala niya na siya ang ama ng anak ko. Bigla kasi akong natakot sa posible niyang gawin kapag natuklasan niyang totoo ang iniisip niya habang ako ay todo tanggi naman. Natakot ako sa banta niya. Bilyonaryo ang pamilya niya at marami silang koneksiyon kaya ano ang magiging laban ko sa kanya sakaling tangkain niyang ilayo sa akin ang anak ko matapos kong magsilang?"Are you crazy, Evo? Bakit mo naman aakuin ang batang nasa tiyan ni Raina gayong hindi naman talaga ikaw ang ama? At sa tingin mo ba ay papayag ako na akuin mo ang anak niya? No way?" mariing tutol ni Rina. Kung kanina ay natutuwa ang hitsura nito sa binabalak gawin ng ama namin sa baby ko ngayon naman ay madilim ang mukha nito at halatado ang malaking dis
RainaNapatitig ako sa mukha ni Evo na sobrang seryoso at pagkatapos ay bumaba ang tingin ko sa pulang kahita na inilabas nito mula sa bulsa ng suot nitong coat. It's a white gold wedding ring. A heart-shape ring with an amethyst stone in the middle which is my birthstone. Napakaganda at halatadong napakamahal ng ring. Ngunit ang tanong. Nakahanda ba akong pumasok sa isang marriage of convenience for the sake of my baby's safety? Paano kung pagkatapos kong manganak ay i-divorce ako ni Evo at ilayo sa akin ang anak ko kagaya ng kinatatakutan kong mangyari?Ipinikit ko ang mga mata ko at huminga ako ng malalim. Wala akong choice kundi ang tanggapin ang marriage proposal ni Evo kahit na ito ay isang marriage for convenience lamang. Kailangan ko siya para mailigtas ang buhay ng anak ko. Anuman ang totoong dahilan niya kung bakit mas pinili niyang i-cancel ang engagement nila ni Rina at alukin ako ng kasal ay tanging siya lamang ang nakakaalam. Pero sana ay ang dahilan niya ay para mailigt
RainaNang pagbalikan ako ng malay ay nasa loob ako ng isang hindi pamilyar na silid. Nakatali sa silyaang mga kamay at paa ko. Nakaramdam ako ng sakit at kirot sa bahagi ng ulo ko kung saan pinukpok ng baril ni Greg. Sinubukan kong kalagan ang sarili ko mula sa pagkakatali sa akin. Ngunit mahigpit ang pagkakatali nila sa lubid sa aking mga kamay at paa. Bawat pagtatangka ko na paluwagin ang tali ay gumagasgas sa balat ko. Sobrang hapdi."Huwag mo nang pilitin pa dahil kahit anong gawin mo ay hindi ka makakakawala sa mahigpit na pagkakatali ni Greg." Boses ni Rina mula sa likuran ko. Ipinihit ko ang upuan hanggang sa tumambad sa mga mata ko ang nakangising mukha ni Rina at Greg. "Mga halimaw kayo! Kahit na hindi niyo sabihin sa akin ay nahuhulaan kong magkasabwat din kayo sa pagpatay sa ina ni Evo!" galit na sigaw ko sa kanila.Tumawa ng malakas si Rina at pagkatapos ay nilapitan ako. Mariing hinawakan nito ang mukha ko at inangat. "Sa pagkakataong ito ay hindi ka na bobo, my dear
Evo"Did you come here to get wasted again?" Pagpasok ko pa lamang sa bar ay sinalubong na agad ako ni Tom. Hindi ko siya sinagot sa halip ay naglakad ako papunta sa bar counter at nag-order ng drink na light lamang ang alcohol. Si Dave naman ay naupo lamang sa upuan na malapit sa akin ngunit hindi ito nag-order ng drink. He was very professional. Hindi ito umiinom ng kahit anong nakalalasing na inumin kapag nasa labas kami ng bahay. Kapag nasa bahay naman kami at binibigyan ko siya ng alak ay magalang siyang tumatanggi. Umiinom lang siya ng alak kapag hindi siya naka-duty sa trabaho at kung may okasyon.Sumimsim muna ako ng bahagya bago nagsalita para sagutin ang kaibigan ko."Don't worry, bro. Hindi ako nagpunta rito para maglasing. Gusto ko lang uminom para pakalmahin ang sarili ko," sagot ko."Base sa expression mo ay failed ang operation ng mga pulis na mahuli sina Greg?" panghuhula ni Tom. Nakatanggap ako kanina ng tawag mula sa kakilala kong pulis na may hawak sa kaso ng Mom
RainaPagkalabas ko ng hospital ay hindi pumayag si hindi ako bumalik sa bahay niya. He scolded me a lot for escaping from his house. Ngunit pinanindigan ko ang ginawa kong pag-alis sa bahay niya at sinabi ko na hindi na ako babalik pa ulit. Sa huli ay ako pa rin ang nanali sa aming dalawa. Ngunit nagtalaga siya ng mga tauhan na magbabantay sa akin.Pumayag ako na may magbabantay sa akin na mga tauhan ni Evo ngunit sa labas lamang sila ng bahay ko. Babantayan lamang nila ako mula sa di-kalayuan. Alam ko na nanganganib ang buhay ko dahil tiyak babalikan ako ng grupo ni Greg. Pinaghahahanap na sila ng mga alaga ng batas ngunit hindi sila matagpuan.Kasalukuyan mahimbing ang tulog ko sa kama ko magising ako dahil sa malakas na pag-ring ng cell phone ko. Tinatamad na tiningnan ko ang screen ng cell phone ko kung sino ang tumatawag sa akin ng ganitong oras. It was already three-thirty ng madaling araw kaya sino naman kaya itong tumatawag sa akin?Napakunot ang aking noo. Hindi ko alam kun
RainaInaasahan ko nang pagmulat ko ng mga mata ay nasa loob ako ng hospital kaya hindi na ako nagtaka nang iyon nga ang nangyari. Nakabenda ang ulo ko at may konting kirot akong nararamdaman sa gilid ng ulo ko. Masakit din ang mga muscles ko sa braso at binti na para bang nakipag-boxing ako. "You're awake, Raina," kausap sa akin ni Evo nang makita niyang nagmulat ako ng mga mata. Pinigilan niya akong kumilos nang magtangka akong bumangon sa higaan. "Don't move. Just stay in bed. And don't worry dahil protektado ni Lord ang baby natin. Kahit anong mangyari ay inililigtas niya si baby."Nakahinga ako ng maluwag sa aking narinig. Naalala ko na bago ako tuluyang nawalan ng malay ay binuhat ako ng isang lalaki palabas sa kotse ko. "Sino ang nagdala sa akin sa hospital? I mean, sino ang naglabas sa akin mula sa kotse ko?" tanong ko. Gusto kong makasigurado na hindi nga siya ang nagbuhat sa akin.Bahagyang tumikhim muna si Evo bago nagsalita. "It was Dave who carried you out of your car a
RainaMalaki ang panghihinayang ko na iniwan ko sa loob ng sasakyan ang cell phone ko. Kung dinala ko ay nakuhanan ko sana si Greg habang inaamin ang mga kasalanang ginawa nito. Ngunit hindi bale na. Kapag nailigtas ko sina Tom at ang driver-bodyguard ng biyenan ko ay tiyak na ti-testigo sila laban kay Greg. "Huwag kayong mainip dahil hindi magtatagal ay makakasama niyo na rin sa kulungang ito si Evo Mondragon. Sabay-sabay namin kayong papatayin," nakangising pagbabalita ni Greg sa dalawang lalaking nakakulong sa malaking kulungan na para bang mga hayop sila."Hindi ka magtatagumpay sa maitim mong binabalak," mariing kontra ni Tom na tinawanan lamang ni Greg."Let's just wait," nakakasiguradong sagot ni Greg bago tumalikod at naglakad pabalik sa loob ng bahay.Hindi agad ako lumabas sa pinagtataguan ko kahit nakikita kong wala na si Greg sa pag-aalalang may mga kasama ito at nagbabantay lamang sa paligid. Nabanggit kasi nito ang salitang "kami" habang kausap si Tom. Ibig sabihin ay h
RainaBahagya akong nakasilip sa may gate mula sa bintana ng aking silid. Mukhang aalis ng bahay sina Evo. Hindi ko alam kung saan sila pupunta dahil hindi naman niya sinasabi kung aalis sila at kung saan sila pupunta. Pagkatapos may nangyari sa amin ay ramdam ko na iniiwasan na niya ako. Hindi na rin niya ako kinausap. Masakit man na tinatrato niya ako ng ganito ay wala akong magawa kundi ang hayaan siyang gawin iyon. Naisipan kong tumakas mula sa bahay ni Evo. Wala nang dahilan para manatili ako sa bahay niya. Pagkapanganak ko ay hindi ko rin naman iiwan sa pangangalaga niya ang anak ko kaya bakit pa ako nandito sa bahay niya? Nang makaalis na ang kotse ni Evo ay nakita kong pumasok na ng bahay si Pit matapos isara ang gate. Hihintayin ka na lamang na malingat siya saglit pagkatapos ay tatakas sa bahay na ito. Nakahanda na ang mga gamit ko at kulang na lang ay umalis na ako. Lumabas ako sa aking silid at palihim na minanmanan ang kilos ni Pit. Alam ko na ganitong oras ay pumapas
RainaDala ng damdamin ko para kay Evo kaya nagpunta ako sa silid niya para i-comfort siya. Hindi ako nagi-expect na maa-appreciate niya ang pag-comfort ko sa kanya ngunit mas hindi ko in-expect ang naging reaksiyon niya. Pakiramdam ko ay nakaharap ako sa dating Evo na una kong nakilala."Uhm, iyon lang ang sasabihin ko kaya kita pinuntahan sa silid mo. Hindi na kita masyadong aabalahin pa. Babalik na ako sa silid ko." Bigla akong nagpaalam kahit hindi pa nga ako umaabot ng dalawang minutong pananatili sa silid ni Evo. Nakaramdam kasi ako ng pagkailang dahil sa klase ng pagtitig niya sa akin. "You deliver yourself to me and now you're going to escape? I will not let you do that."Hindi ko inaasahan ang ginawa ni Evo. Hinawakan niya ako sa batok at hinila niya palapit sa kanya pagkatapos ay pinagtagpo ang aming mga labi. Nagulat ako sa ginawa niya kaya hindi agad ako nakapag-react. Sinamantala naman ni Evo ang hindi ko paggalaw at mas lalo nitong pinalalim ang paghalik sa akin. Nan
Raina Hindi pa rin mawala-wala sa isip ko ang nangyari kanina. Nahulog ako sa malalim na pag-iisip. Parang takot sa akin ang driver-bodyguard ng biyenan ko kaya siya tumakbo palayo sa amin. Ngunit bakit naman siya natatakot? Unless, nasaksihan niya ang pagpatay sa boss niya at kamukha ko ang nakita niyang killer. Pero paano naman mangyayari iyon gayong sigurado ako sa aking sarili na hindi ako ang pumatay sa biyenan ko? Dahil malalim ang iniisip ko kaya hindi ko naririnig na kinakausap pala ako ni Pit. Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong alugin ng malakas. "What? May sinasabi ka ba?" nagulat kong tanong sa kanya. "Ang sabi ko, bakit ang lalim ng iniisip mo? Kanina pa kita kinakausap pero hindi ka sumasagot na para bang hindi mo naririnig na nagsasalita ako," nakakunot ang noo na tanong sa akin ni Pit. "Pag-alis natin sa lugar na iyon ay nagkaganyan ka na," dagdag pa nito. Ang lugar na tinutukoy nito ay iyong pinuntahan naming lugar ng krimen. Seryoso ang mukha na humarap
RainaPina-imbistigahan ni Evo kay Pit ang nangyaring aksidente sa akin ngunit wala itong lead na nakuha. Walang may naka-witness na talagang may babaeng tumulak sa akin para mahulog ako sa hagdan maliban sa sarili ko. Ngunit mataas ang lagnat ko that time kaya hindi maiwasan ng mga taong nakapaligid sa akin kung totoo ba talaga sanhi ng mataas kong lagnat kaya inisip ko na may nagtulak sa akin. Apat na araw akong na-comfine sa hospital. Nang masiguro ng mga doktor na parehong okay na kami ng baby ko ay hinayaan na nila akong ma-discharge. Sa buong durasyon na nasa hospital ako ay dalawang beses lamang akong dinalaw ni Evo. Una ay noong nagising ako at pangalawa ay kinabukasan na. Nalaman ko na kaya pala hindi na niya ako dinalaw dahil pinagbawalan ito ni Rina. Nasaktan ako ngunit kagaya ng ipinangako ko ay hindi na ako umiyak. Wala akong magagawa kung mas pinili ni Evo ang half-sister ko. Malaki ang utang na loob niya sa kapatid ko samantalang ako ay walang silbi sa kanya at isan