Chapter 4

Susein POV

"Malayo pa ba tayo?!" sigaw ng babae sa aming likuran.

Ang ate niyo'y kanina pa natatapilok sa putikan rito sa palayan. 

"Tss, anak mayaman," ngisi kong saad nang makita kong inalalayan siya muli ni Rouge para tumayo.

"Malapit na binibini, kaonting tiis na lang," usal naman ng Eren ko.

Ilang buwan na rin kami ni Vina noong inilagay kami ng aming magulang sa Unibersidad na ito. Gaya ng babae na baguhan, ganoon din kami noon. Palampa lampa sa lahat ng lumang gawain at mga bagay-bagay.

Na-culture shock pa yata ang kippy namin ni Vina noong tumapak na kami rito. Hanggang sa nakasanayan na rin namin. 

Ang totoo'y enjoy na enjoy naman kami sa bagong buhay namin rito, lalo na nang maging kaklase ko itong Eren ko.

"Namo, ngingiti-ngiti mo riyan? Pinagpapantasyahan mo ba 'yang Eren na iyan?" sinamaan ko agad ng tingin si Vina. 

Panira ng moment!

"Palibhasa'y may jowa na 'yung gusto," parinig ko sa kaniya dahilan para pandilatan niya ako ng mata.

Pfft.

"Maupo muna tayo sa kubo na iyon para magpahinga saglit. At ipagpatuloy-"

"Ipagpatuloy ang ating naudlot na pagmamahalan? Ehe," sabat ko sa lalaki.

Pfft.

Murang 'yan. Ang landi ko!

Napakamot na lang sa noo ang lalaking si Eren.

Oo nga pala't mga magiginoo sila rito.

Trip ko lang naman itong bebe boy na ito. Ang mga type ko talaga'y mga wild, 'yung tipong kakainin pati laman loob ko, ba.

"Hay buhay! Gusto ko ng alak!" usal ko nang makaupo na sa maliit na upuan nitong kubo na ipinatayo sa gilid ng palayan. 

"Gago," ayon, minura na naman ako ng babaeng Vina ang ngalan.

"Ano bang gagawin natin sa bahay na 'yon? Tumakas na lang kaya tayo?"

"Pfft. Sige, unahan mo nang makapunta ka na agad sa puder ng mga anghel," segunda ko agad nang marinig ang saad ni Agnes.

Agad naman kumunot ang noo nito sa sinabi ko. Nang walang makitang sagot sa  'bakit' niya ay tinignan niya kami isa-isa.

"Nakakapagod magsalita, basta malalaman mo rin mamaya," at iwinagayway na lang ni Vina ang kanang kamay pagkatapos sabihin iyon sa babae.

Ibinaling ko ang mukha sa babaeng bagong salta, "'No nga pangalan mo?" taas kilay kong saad.

Napatikhim muna ang babae bago nagsalita, "Agnes."

Ngumisi ako, "Ano sa tingin mo ang mangyayari sa 'yo rito?" lumunok ang babae nang banggitin ko iyon. "Galak o kalbaryo?"

Umiwas agad nang tingin ang babae.

Naiiling-iling na lang si Vina dahil tinakot ko yata itong bagong salta. 

"Huwag kang kabahan. Makikita mo, marami kang mapupulot na aral sa pamamalagi niyo rito," agap ko naman agad dahilan para makahinga siya nang maluwag.

"Oh, tubig mga binibini," napatingin kami kay Eren bebe ko nang nagsalita ito. May hawak na itong mga bao dahil pumunta siya kanina rito sa malapit na irigasyon, para kumuha ng aming maiinom.

Kaniya-kaniya kaming kuha sa mga bao para magpadilig- este malagyan iyon ng tubig na kinuha niya. 

"Thank you bibi," pagpapa-cute ko sa lalake.

"Ha? Thank you? Teka, bibi? Bibe ba ang iyong nais binibini?" napasapo na lang ako sa noo nang isual niya iyon. 

Walanjo ka Auring! 

Tawa naman ng tawa si Vina, sarap ipalunok itong buong bao.

Si Agnes babaita naman ay ngumisi ngisi na lang, at nag-pabebe kay Rouge sa pag-inom ng tubig.

"Minsan-"

"Darating," sinamaan agad ako ng tingin ni Vina nang putulin ko ang pag e-emote niya sa pamamagitan ng pagkanta sa 'Darating'.

Pfft. Ang hayop. Tanghaling tapat, may ganang mag-emote!

"Ano iyon binibini?" usal ni Eren bebe ko.

Huminga ang kaibigan kong minsan lang mag-emote, ngunit tagos na tagos sa puso kapag bumwelo. 

"Minsan, naiisip ko na... saan tayo pupulutin kung matuklasan natin iyong misteryo? O hindi kaya ay, anong mangyayari sa atin kung hindi natin matuklasan iyon?"

Walang umimik sa amin.

"Anong misteryo? Teka, pwede bang magtanong? Nabasa ko-"

Hindi ko na pinatapos si Agnes sa pagsasalita at ako nga ay bumwelo na, "Tsaka na namim iyan ipapaliwanang kapag may oras tayo sa bagay na iyan," ani ko sa kaniya. Agad naman itong tumikhim tsaka tumango.

"Ito ha, matanong ko kayo," patuloy ko sa kanila na ang mga tingin nila ay naka-sentro lang sa akin. Hinihintay kung ano ang kabalbalan kong sasabihin.

Pfft.

"Gusto niyo pa bang lumabas sa reyalidad?" lahat ay tumahimik sa tanong ko.

Seryoso naman akong tao pagdating sa mga ganitong usapan, kaya serious mode muna ako. Mamaya na ang kabalbalan ko.

"Ano?"

"Depende, binibini..." tumingin kaming lahat kay yummy Rouge. Ehe, lakas kasi makahatak ng baritono nitong boses!

"Anong ibig mong sabihin?" usal ni Vina.

Napa-ayos naman ng upo ang lalaki bago tumanaw sa malayo.

"Halos limang taon na rin ako rito," panimula ng lolo niyo, "Limang taon akong namalagi rito at naghahanap pa rin ng kasagutan kung ano man ang nangyari sa misteryong kwento. Ang mga pananalita, mga bagay-bagay, at iba na nakasanayan ko rito'y malugod kong tinanggap. May mga kaibigan akong nakilala," tumingin ito kay Eren, "Kaya halos yata'y nakalimutan ko na rin ang galaw sa labas ng lugar na ito. Maganda naman ang daloy ng aking buhay simula noong ipinasok ako rito sa Unibersidad. Kaya kung ang sarili ko lang ang iniisip ko'y dito na lang ako mamalagi. Ngunit may magulang ako sa labas... kaya depende... depende sa tao kung ano ba ang susundin nito. Kung ang kagustuhan ba niya... o ang pamilya niya na nasa labas na naghihintay sa kaniya... kahit ipinatapon siya sa lugar na ito," pagtatapos ni Rouge sa napaka-haba niyang opininyon.

Walang nakapagsalita sa amin. 

Ang tagal na rin pala niya rito...

Napatungo na lang ako dahil kung ako ang tatanungin... ayaw ko ng lumabas...

Itinakwil nga nila ako rito, e. Kaya kung makakalabas man kami rito... saan naman ako pupunta?

May pamilya pa ba kayang naghihintay sa akin?

Natigil ang mahadera kong kaluluwa nang basagin iyon ni Eren bebe ko nang magsalita, "Simulan na muli nating maglakad, ang tantya ng anino ko'y ala-una y media na."

Aba, tignan mo nga naman at talagang makaluma ang taong ito. Bilib naman ako at tinantya niya ang oras sa pamamagitan ng pag-papaaraw niya at tinignan niya ang anino nito.

Napangiti na lang ako sa loob-loob nang sabay-sabay silang tumango't nagsimula ng ayusin ang sarili para sumabak ulit sa parada naming ito.

Sana naman, kung maka-kalabas man kami rito'y kasama ko silang lahat.

Napangisi na lang ako habang kami na ay naglalakad, "Ang bilis ko talagang ma-attached."

Vina POV

"Ito na ba iyon?" basag na ani ng babaeng nag-ngangalang Agnes. 

Kami nga'y nakatingin na rito sa puting kongkretong bahay. Kadarating lang namin at parang walang nag-babantay rito.

"Wala yatang tao?" ulit na naman nito.

Napabuntong hininga na lang ako't dumukot ng yosi na inipit ko lang sa aking mga paglagyanan ng mga gagamitin sana sa loob ng klase.

Ang yosi na ito'y hindi ko sinisindihan. Kaisa-isang yosi ko na nagmula pa sa Manila. Kaya no choice. Huwag sindihan para hindi maubos.

"Ano 'yan, bininini?" napatigil ako sa pagsusop ng yosi dahil kay Eren.

Umayos naman ako agad ng tayo nang ibaling nila ang tingin sa akin.

"W-Wala... oh, ayan na pala iyong nagbabantay rito," nguso ko agad sa parating na Ale sa amin.

Agad ko namang isiniksik ang yosi ko sa ginawa kong bulsa sa mismong saya ko, para ituloy na lang mamaya ang pagsusop pagkatapos nitong parusa namin.

"Kayo na naman?" istriktong ani ng Ale. Bagong salta lang yata ito dahil nakapang-civil attire lang. Hindi katulad naming nakasuot pa ng baro't saya. 

Piste. Ang init nito sa katawan.

"Siya, magpalit na kayong lahat. May sampung kabayo roon para sa lalaki para paliguan. Limang sako naman ng mga kurtina ang lalabhan ng babae, doon kayo sa sapa."

Si Agnes lang yata ang hindi bumuntong hininga sa narinig. Tila nasisiyahan pa ito dahil sa aliwalas ng kaniyang mukha.

"Iyon lang pala?" ngiti nitong ani nang umalis na ang Ale.

"Binibini? Ang lahat ay kinatatamaran ang gawain na iyon. Dahil mano-mano," sagot ni Eren tsaka napakamot-kamot sa batok nito. Hindi alam kung matatawa ba siya o ano.

"Tara na! Gusto ko ng magtrabaho!"

"Seste," naiiling-iling na saad nitong kaibigan kong mahadera.

Pfft.

"M-Mukha akong losyang..."

Humagalpak ng tawa si Susein dahil sa itsura ni Agnes ngayon. Paano ba kasi at nakapang-manang na bestida kaming lahat. Iyon ang workers attire nila rito kapag maglalaba. Hindi naman na bago sa amin ni Susein ito dahil naparusahan na rin kami noon dahil sa pagcu-cutting classes. 

Wala rin kaming sapin sa paa. Kaya buti na lang at hindi matirik ang araw. Kung hindi ay baka ilang linggo kaming hindi makaka-lakad dahil mabato ang sapa dito.

"Tayo na mga Binibini."

"Laway niyo mga talipandas," naiiling-iling kong saad sa dalawa dahil nang bumaling sila kila Eren na nagsalita na kasama si Rouge, ay natuod na lang sila sa kinatatayuan nila.

Naka-h***d ang pang-itaas ng dalawang watdapak. Tsaka dirty white lang na maluwag na pantalon ang kanilang suot. Kung hindi matikas ang katawan nila ay baka naging losyang na angkol Narding lang sila.

"Tama na ang harutan, tara na at makatakas mamaya bago mag-gabi," basag ko sa dalawang nahuhung-hang na babae.

Agad naman silang nagbalik sa ulirat ng mundo. 

Wala nga kaming imik na binaybay ang malawak na bakuran nitong kongkretong bahay. Lumabas kami sa maliit na kahoy na gate nito para matungtong ang sapa, doon din kasi ang tungo ng dalawang lalake para magpaligo ng tig-lilima nilang kabayo.

"Dito sa banda na ito mga binibini," napatigil kami sa seryosong boses ni Rouge habang naka-hawak siya sa limang tali ng kabayo.

"Ha? E, rito ang direksiyon patungo sa sapa. 'Di ba gurang?" muntik ko ng batukan ang babaeng Susein sa ani nito sa akin.

Tumango ako, "Oo, dito kami noon naglaba."

"Teka, ano ba kasi ang direksiyon na iyan?" ngiwi namang ani nitong inosenteng bagong salta na babae.

"Papunta sa ilog, binibini," si Eren ang sumagot.

"Pang-tatlo niyo ng parusa ito, hindi ba?" baritono pa rin na ani nitong si Rouge kaya napatango kaming dalawa ni Susein.

"Huwag tayong tutuloy roon. Ang tauhan ng namumuno rito ay may inilagay ng ahas at kung ano-ano sa parte ng sapa. Kada tatlong parusa."

Ang tibok ng puso ko ay tila biglang nagkarerahan dahil sa narinig mula sa lalake.

Kaya pala iba ang ngisi no'ng Ale kanina sa amin!

"Tang'na," naiusal ko na lang at napahilamos sa mukha.

"Nalaman ko lang kila Eren noon ito, na kada-ikatlong parusa ay may ginagawa na silang kilos para mapatahimik na ang mga estudyanteng pasakit sa ulo rito sa Unibersidad. Ang ibang parusa ay mapanganib, tulad na lang ng panghahalay sa mga binibini. Mabuti na lang at narinig namin kanina ang palitan ng mensahe no'ng Ale at kasamahan niya kanina, na kalalagay lang nila no'ng mga maka-mandag na ahas doon sa pupuntahan natin," mahabang paliwanag ng lalaki.

"D-Delikado ba talaga rito?" parang mababasag na ang boses ng babae dahil sa mga naka-kawindang na balitang nitong dalawa.

"Salamat. Pero teka, may ilog rito?" turo ni Susein sa bandang kaliwa na daanan. Kaya tango naman ang isinagot ni Eren.

"Sumakay na kayo rito sa mga kabayo," maawtoridad na ani Rouge bago inilabas ang isang patalim.

"Saan mo nakuha iyan?" taas kong kilay na tanong.

"Ipinuslit lang namin ni Eren noong naparusahan kami, binibini."

"Protekta na rin namin. Kaya kung mapaparusahan na naman kami ulit, kukunin lang namin itong mga itak doon sa pinagtaguan namin para hindi kami dehado," segunda naman ni Eren.

Napangisi na lang ako sa ka-waisan nila.

"OMG! Makikita yata ang aking kippy! Teka lang naman, beh!" napasapo na lang ako sa mukha nang sabihin iyon ni Susein. 

Nakakahiya!

Paano ba kasi't nag-iinarte na naman ito, gusto lang alalayan ni Eren.

Nang sa wakas ay nakasampa na ang mahadera. Itong neneng naman na Agnes ang parang takot na sumampa.

"A-Ah... kasi... maglalakad na lang ako!" halatang takot lang ang babae.

Pfft.

Natawa kami ni Susein nang napatili ito ng wala sa oras, dahil hinawakan agad ni Rouge ang baywang nito't gamit ang matitipuno nitong bisig ay nabuhat niya ang babae't ipinasampa sa kabayong puti.

Napangisi na lang ako dahil parang nag-mamatch-maker na naman ako kung sasabihin kong bagay sila.

Agnes POV

"Wow! Ang ganda rito!" tili ko agad nang maka-baba rito sa maliit na ilog!

Ang aliwalas sa mata! Ang mga tubig ay nagkikislapan dahil sa sinag ng araw na hindi naman naka-kapaso sa balat. Malinis rin itong umaagos patungong kanluran.

Lumanghap ako ng hangin at tsaka pumikit.

Ang refreshing sa pakiramdam!

"Kailan niyo ito nadiskobre? Kayo lang ba ang naka-kaalam rito sa lugar na ito?" narinig ko ang boses ni Susein na nagtanong sa kanila. Kaya iminulat ko nga ang aking mata.

Napasinghap pa ako nang pagmulat ko'y naka-mata si Rouge sa akin! Ngunit agad din itong nag-iwas ng tingin at tumikhim, bago sumagot kay Susein. "Kaming mga Ginoo ng seksiyong pula lang ang naka-kaalam, binibini."

Tango lang ang ibinigay ng dalawang babae sa sagot ni Rouge.

"Simulan na natin mga kasama! Para bumingwit tayo mamaya ng isda!" sigaw ni Eren sa medyo malayong parte nitong ilog, kakatapos lang niyang itali ang mga limang kabayo sa malapit na puno, at doon papaliguan ang mga kabayo.

Tango naman ang ibinigay lang namin sa kaniya, at nagpaalam na rin si Rouge na pumunta sa pwesto nila at gawin na rin ang pagpapaligo sa mga kabayo na hawak niya.

"Guys, guys," saad ni Susein sa amin, kaya tumingin kami sa babae.

Nakangisi na ito. Tila may kapilyohang sasabihin.

"Ligo tayo mamaya rito?Ano?" tumingin naman ako kay Vina na naiiling-iling na't ipinagpatuloy na buksan ang mga nasa sako, bago ilabas ang mga kurtina na namalagi sa loob no'n.

"Hoy? Ano? Amoy araw tayo mamaya panigurado oh, baka ayaw na ni Eren sa akin kapag naamoy akong mala-aling Susan sa asim."

Pfft. Jusko.

"Gusto ko, pero... baka mapagalitan tayo noong Ale doon?" pakamot-kamot sa batok kong ani.

Bigla naman itong nag-ikot ng mata tsaka nakapamaywang na sa aming harapan. 

"Akong bahala," pinal niyang sagot bago sinimulan ang pagbabad ng mga kurtina sa ilog.

"Jusko!" usal ko nang ilang minuto na kasi kami rito ay hindi pa namin natapos ang paglalaba!

Kanina ko pa inihahambalos itong kurtina rito sa malaking bato. Mabisa daw ito pantanggal dumi. Kaya ganoon na rin ang ginawa ko gaya nila Vina.

Narinig namin ang huni ng kabayo, kaya napalingon kami sa dalampasigan nitong maliit na ilog. Naka-lusong kasi kaming tatlo, kaya iyong mahabang bestida namin ay lumaylay na sa malamig na tubig nitong ilog.

"Tapos na kami mga binibini, maaari ba namin kayong tulungan?" nakangiting saad ni Eren, habang lumulusong na rin rito sa ilog papunta sa aming direksuoun.

"Oo ba. Rouge, kunin mo iyong isang sako pa roon sa dalampasigan. Iyon na lang ang natitira," sagot ni Vina. 

"Rouge? Hello? Nasaan ka? Bumalik ka naman sa mundo natin oh?!"

Nang iusal iyon ni Vina ay nagtawanan sila ni Susein at Eren. Ako naman ay nag-iwas agad ng tingin dahil ako ang dahilan kung bakit nabibingi itong lalaki! Kanina pa kasi ito nakatingin sa aking direksiyon, jusko!

Kanina pa pasilyap sulyap ang lalaki. Kaya na-co-concious na ako ngayon sa sarili.

Parang tanga ba ako sa tingin niya?

Anak ni manong Tiago, oo!

Nagsimula na nga muli kaming maghambalos ng kurtina sa mga bato-han. 

Hampas dito, hampas doon.

Naka-kapagod sa tooo lang. Naalala ko na naman ang kwento ng lolo ko noon, na ganito iyong ginagawa nila noong unang kapanahunan nila.

"Ay! P**i!" napasinghap ako nang maramdaman ang kamay nfmg lalaki sa aking baywang! Pagbaling ko sa aking itaas ay nakita ko na ang nakakunot noo na mukha ni Rouge!

Na-out balance kasi ako sa agos!

Rinig ko ang mga tawag ng mga kasamahan namin. Ngunit natitimang yata kaming dalawa dahil naka-kapit pa rin ako sa kaniyang braso't siya naman sa aking baywang, habang naka-titig sa isa't-isa!

Jusko Lord!

Nakuha ko pang pagmasdan ang kaniyang mukha na tila ba'y sinesermonan ako! 

"Pwede bang... mag-iingat ka sa susunod, binibini..." sapat na sa aming dalawa ang tinig niyang iyon para marinig ko ang boses niyang baritono.

Dahan-dahan niya akong pinatayo ng tuwid kaya umayos naman na ako ng tayo't hindi na muling tumingin sa mata niyang parang nangungusap lagi!

Nakaka-hiya sa part kong iyon! Para bang ang lampa lampa ko, at nagpa-pabebe... teka, oo nagpapabebe ako ng kaonti pero naka-kahiya pa rin!

"S-Salamat!" iyon na lang ang naiusal ko bago dali-daliang pumunta sa dalampasigan!

Narinig ko pa itong natawa ng mahina sa aking likuran dahil yata sa reaction kong iyon.

Tumawa siya! 

Habol-habol ko ang aking hininga nang sa wakas ay nasa dalampasigan na, narito na rin ang tatlo na pangisi-ngisi nang makita ako.

"Gaga ka, paano iyon? Try ko nga rin iyong teknik mong iyon kapag kasama ko ang aking papabol na si Eren," ang babaeng Susein ang nagsabi no'n. 

"Rouge, tayo na lang ang mangisda," hindi ako lumingon nang sabihin iyon ni Eren. Kausap niya si Rouge na kararating lang dito sa pampang.

"Mga binibini, hintayin niyo na lamang kami rito."

"Sige pi," pabebeng sagot ni Susein kay Eren kaya natawa naman ang isang babae.

Ramdam kong umalis na sila kaya medyo naka-hinga na ako ng maluwag.

Iniayos ko muna ang aking sarili at tutulong na sana sa pagsampay ng mga kurtina sa mga malilinis na naglalakihang bato, ngunit naisampay na pala lahat.

Umupo na lang ako sa tabi ni Vina na may stick ng sigarilyo na nakasalampak sa kaniyang bibig.

Ang weird talaga nitong babae na ito.

"Oh? Huwag mo sabihing gusto mo?" usal nito sa akin.

"H-Ha? Hindi, ayaw ko," sagot ko agad nang bigla ba naman niyang kunin ang yosi at ibigay sa akin!

Natawa namin ito. Si Susein naman ay parang walang pake sa paligid dahil nahiga na ito sa buhangin ng ilog. Magpapatuyo raw ng bestida.

"Iyon, gusto mo?" nguso ni Vina bigla sa direksiyon ni Rouge na nanghuhuli ng nga isda.

Hindi ako agad nakasagot kaya ngumisi ito ng malaki!

"Naks, aliw kayo," ngi-ngisi ngising ani niya.

Ibinaling ko na lang agad ang paningin sa dalawang lalake na busy sa pagkuwa ng mga makakain namin.

Kinapa ko ng palihim ang aking dibdib. 

Mabilis ang tibok nito.

Umiling-iling ako sa aking loob-loob, bago tumingin sa lalakeng seryosong pumupuntirya ng mga isda gamit ang matulis na kahoy.

"Hindi pwede Agnes... pag-aaral ang ipinunta natin dito, hindi para lumandi."