Dala dala ni Lovely ang lutong pagkain. Inilagay niya iyon sa kotse. Sumakay naman siya upang magdrive, at gaya ng kanyang plano, kailangan niyang makalapit kay Danica ng hindi nahahalata na may plano siya.Pakanta kanta pa siya habang nagmamaneho.Subalit pagdating niya doon, nagulat siya sa bungan sa kanya ng guard."Mam, wala po sina sir. Isinama po niya ang mag iina niya na mag out of town ngayon.""Out of town?" hindi makapaniwalang tanong niya. Paanong aalis ang mga ito ng hindi man lang niya nalalaman?Agad niyang tinawagan si Vinz at Santi upang alamin kung nag out of town nga sina Jerhro."Oo, nagpaalam siya samin kagabi, bakit?" tanong ni Santi na nakaupo sa kanyang clinic at naghihintay ng pasyente."Ha? bakit hindi ko ,an lang alam?" hindi makapaniwala si Lovely na basta na lang umalis sin Jethro na hindi man lang siya kinokontak."Kailangan ba?" hindi makapaniwala si Santi sa narinig, "Lovely, akala ko ba, hahayaan mo ng mamuhay ng maayos sina Danica, bakit ngayon. para k
Masayang nag uusap sina Danica at Jethro. Nagkukwentuhan sila habang pinapanood ang mga bata na nilalaro ng mga yaya."Gagawin natin ito ng madalas," nakangiting sabi ni Jethro habang hinahalik halikan ang kamay ni Danica, "dapat, magkaroon tayo ng madaming moment na magkasama.""Salamat," nakangiting tugon ni Danica sa kanya, "alam kong marami kang ginagawa, ngunit ang laanan kami ng oras gaya nito, talagang naaappreciate ko."Masaya ang kanilang kwentuhan, ng biglang tumunog ang cellphone ni Jethro. Ayaw niya iyong sagutin, dahil numero iyon ni Lovely.Nangunot naman ang noo ni Danica ng mapansin ang ginawa ni jethro, "bakit ayaw mong sagutin?""Kukulitin lang ako niyan kung nasaan ako,baka sumunod pa siya," tanggi niya.Subalit sa ikalimang tawag, hindi na nakatiis si Danica, "baka mahalaga yan, sagutin mo na. Kanina pa yan.."Sa huli, sinunod niya ang sinabi ng babae. Patamad niyang sinagot ang tawag, "Hello, bakit?" ngunit ibang boses ang naroroon."Hello po.. si Mr. Jethro po ba
Hindi niya akalaing ganoon kalalim mag isip si Vinz tungkol kay Danica. Para bang mas kilala pa nito ang babae, kesa kilala niya ang ina ng kanyang mga anak.HIndi ba siya observant? hindi ba niya napapansin iyon? o masyado lang siyang naniniwala sa kung ano ang ipinapakita nito sa kanya..?"Alam kong naguguluhan ka lang, dahil sa pangyayari noon, pero pare naman.. hindi mo naman kasalanan iyon, nagkataon lang na nabiktima siya dahil umaasa siyang pupuntahan mo siya.Mabuting tao si Danica, at alam mo naman na may nararamdaman sayo si Lovely. Mahihirapan ka kapag umasa si Lovely na may chance pa siya sayo.." hindi niya masabi sa kaibigan na inamin sa kanila ni Lovely na umaasa pa talaga ito sa lalaki."Hindi naman siguro, mabait lang si Lovely, malambing.. kaya.. hindi niya sisirain ang aking pamilya," patuloy pa ring ipinagtatanggol ni Jethro ang kaibigan kay Vinz. Alam niyang concern lang din naman si Vinz sa kanya, subalit paano ba niya kalilimutan ang lahat?Ang multong humahabol
Naiwan niya ang kanyang phone sa kotse, kaya hindi na siya nakapagmessage sa babae sa labis na pagkataranta."Pasensiya ka na, naiwan ko sa kotse ang phone ko, sandali lang at kukunin ko," lumabas siya ng mabilis, at pagkakuha sa phone, bumungad sa kanya ang mga miskols na 32, at dosenang mensahe..Galing lahat iyon kay Danica. Nakaramdam siya ng guilt ng makita iyon.Nanlulumo siyang bumalik sa loob, at wala na sa sala ang babae. Narinig na lang niya na may nagluluto sa kusina, at naaamoy niya ang mabangong aroma ng pagkain.Nagtungo siya roon upang makita kung ano ang ginagawa nito. Nag iinit ito ng mga pagkain sa mesa? bakit madami?"Ang dami mo naman atang niluto," napansin niya ang dala niyang bulaklak sa gitna ng mesa, nasa vase na iyon.Napalingon si Danica sa kanya. Nakangiti ito, ngunit malungkot ang mga mata. Lalo siyang nakaramdam ng hindi maipaliwanag na panlulumo para dito. Nakokonsensiya pa rin siya."Maupo ka na para makakain na tayo," hinahalo nito ang pagkain na nakas
Agad na pumuwesto si Jethro sa pagitan ng kanyang mga hita, at nag umpisang ikiskis ang mahabang armas sa kanyang hiwa. Bigla nitong ipinasok iyon sa madulas na butas.."Uuuughh.. uughh.." ungol ni Jethro habang naglalabas masok sa mamasa masang lawa ng kaligayahan."Uuuuhmmm... uuuhmmm, aaah.. harder.." ang tinig na iyon ni Danica ay napakalamyos at sobrang sarap sa pandinig. Lalo siyang nagpursigi na umulos ng mabilis..Napatili ang babae sa nangyayaring paglagari niya sa makipot na yungib na iyon."Gusto mo? ha?" habang patuloy niyang nilalamutak ang suso nito na parang minamasang siopao."Gusto ko.. aaah.." napataas ang binti ni Danica na bahagyang pinigilan ni Jethro, dahil sa panginginig noon. Halos buong katawan ng babae ay nanginginig na parang kinukombolsiyon.Binuhat ni Jethro si Danica patungo sa carpet.. humiga siya doon, at pinaupo ang babae sa kanyang ibabaw.. "galingan mo ang pag giling, dear.." pinisil niya ang baba ng babae, "para makarami..""Pilyo ka," namumula si
Pasado alas dose na, ng dumating siya sa ospital. Nakahiga si Lovely sa kama noong pumasok siya, at nagliwanag ang mga mata nito pagkakita sa kanya."Jeth.. dumating ka.." mahinang sabi nito."Oh.. ang bilis mo naman makarating.. " bati sa kanya ni Vinz."Oo nga eh, kumusta na siya?" tanong ni Jethro kay Vinz."Ayan, sabi ni doc, after 1 week daw, makakalabas na siya.." sagot ng kaibigan niya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" naupo siya sa kama, katabi ni Lovely, "okay ka na ba?""Okay lang ako, salamat.." maluha luhang sagot nito sa kanya, "akala ko, hindi mo ako maaalalang puntahan..""Maaari ko ba namang gawin sa iyo yun? ang mahalaga, andito na ako, at okay ka na," nakangiti si Jethro habang hinahawakan ang buhok ni Lovely."Please, wag mo akong iiwan.." pakiusap ng babae sa kanya. Nalulungkot ang mukha nito at halatang may nararamdamang sakit."Oo, andito lang ako.. magpahinga ka na.." malumanay niyang sabi dito.Nag umpisa ng matulog ulit ang babae, habang siya naman ay nakahawak
Hindi niya akalain, na ngayon nga pala ang kaarawan ni Danica. Ilang beses na siyang nagplano para sorpresahin ito subalit laging nawawala iyon sa kanyang isipan.Ang totoong kaarawan ng babae ay kahapon, at ngayon, hindi na niya ito nabati, wala pa siya sa tabi nito.Anong klase siyang partner at hindi man lang niya naisip ang mga bagay na iyon. Si Danica ay isang mabait na tao, at marahil, nahihiya ito na sabihin sa kanya na kaarawan nito ng araw na iyon.Bigla ang paglukob ng lungkot sa kanyang puso. Ang kanyang mga ugat sa noo ay biglang naging visible, na tila ba pumipintig ang mga iyon."Wag mong sabihing nakalimutan mo talaga?" paniniguro ni Vinz sa kanya. Nang hindi siya magsalita, nahulaan na ng kanyang kaibigan ang nangyari, "ano ka ba naman? Bakit hindi mo man lang naalala? ganyan na ba kalutang ang isipan mo?""Par--me--medyo may iba akong naiisip nitong nakaraan kaya hindi ko naalala.." malungkot niyang sagot dito, "uuwi muna ako, para makapagsorry sa kanya.."Naulinigan
"Asan na ba ang cellphone ko.." nahihilo na kakahanap si Jethro sa kwarto. Binalikan niya din ito sa kotse habang nasa xray room si Lovely, ngunit hindi niya ito makita.Alam niyang dala niya ang kanyang telepono, pero bakit wala iyon sa kanya ngayon? Baka mamaya, nag aalala na si Danica sa kanya dahil hindi pa siya nakakauwi, hapon na naman.. Umaga pa lang, hinahanap na niya iyon, subalit maraming nurses at doctor ang kumakausap sa kanya kaya nawala ito sa kanyang isipan.Muli siyang umikot sa mga pinuntahan niya, hanggang ang ilaw sa xray room ay mamatay na, hudyat na tapos na si Lovely. "Ano bang nangyayari sayo?" tanong ng babae sa kanya na nakakunot ang noo, "parang pinagsakluban ka ng langit at lupa ah.""Maaari ba akong manghiram ng telepono mo? hindi ko kasi makita ang cellphone ko, tatawagan ko sana si Danica at baka nag aalala na siya sa akin dahil hindi pa ako umuuwi.." pakiusap niya sa kaibigan. "Baka magalit yun.""Kung mahal ka niya, hindi siya magagalit sayo, besides,
"Lovely?" nanlaki ang mga mata ni Danica ng makita ang babaeng iyon, at sa likuran nito ay si Santi. "Anong ginagawa niyo dito?""Nakita namin ang mga anak mo sa labas habang namamasyal kami ni Santi, at kanina.. sa kilos ng mga batang ito, kinabahan na ako, at alam kong anak mo sila," sagot ni Lovely, "maaari ba kaming tumuloy?"Napatingin siya sa kwarto ni Vinz, saka magalang na tumanggi, "doon na lang tayo sa labas. Mga anak, dito lang kayo.."Sa kanilang paglalakad sa hardin, ang malawak na mga bulaklak ng lavender ang unang napansin ni Lovely, "ang ganda naman dito."Hindi siya nagsalita, at dinala ang mga ito sa may greenhouse, may kalayuan sa bahay nila. "Anong kailangan niyo?" hindi na siya nag abalang paupuin ang mga ito. Hindi siya plastic na tao, kaya ayaw naman niya na maging komportable ang mga ito."Maaari ba kaming maupo?" si Lovely na ang humiling ng bagay na iyon."Sige, bahala kayo," naupo naman siya sa kabilang gilid."Danica, matagal ka na naming hinahanap.." pan
"Okay naman siya, baka masyado lang siyang natuwa," nakangiting sabi ng doctor, "huwag mo na lang hahayaan na mapagod siya o labis na masiyahan, talagang paninikipan siya ng dibdib," bilin ng doctor kay Danica."Salamat Doc," nilingon niya ito, habang hawak ang kamay ni Vinz.Nagpaalam na ang doctor sa kanya, at ibinilin na lang ang mga gamot na dapat inumin ni Vinz.Nakahinga siya ng maluwag, at taos pusong nagpasalamat sa Panginoon dahil sa maayos na kalusugan ng lalaki.Takut na takot siya kanina ng makita ang pamumutla nito at pagkawalan ng malay, subalit ngayon, alam na niyang ligtas si Vinz, kaya makakahinga na siya ng maayos.Marahang gumalaw ang lalaki, na parang nananaginip, saka unti unting ibinuka ang kanyang mga mata. Nang masilayan ang magandang mukha ni Danica, bahagya itong ngumiti."Bakit ang lungkot mo?" mahina ang tinig na iyon, subalit may halong saya."Sino ba namang hindi malulungkot sa nangyari sayo?" nakangusong sagot niya, "nag alala ako sayo ng sobra. Akala k
Napangiti si Vinz ng marinig ang sinabi ni Danica. Masaya siyang malaman na may puwang pala siya sa puso ng babae. Ang akala niya noon, hindi na siya magtatagumpay na mapaibig ito."Totoo ba yan?" tanong niya dito.Bahagyang tumango si Danica, "oo, basta magpagaling ka lang at magpalakas.. magpapakasal tayo..""Hindi mo alam kung gaano mo ako pinasaya, Danica." nakangiti ang maputla niyang labi.Ang kanyang mukha ay parang sa isang bangkay. Maputla, maputi.May mga bagay na bawal na sa kanya gaya ng labis na pagpapagod. Kaya hindi na muna siya nagbabiyahe at nagtatrabaho na lang siya through online.Ang doctor na lang ang nagtutungo sa bahay na iyon, para sa kanyang check up.Isa sa pinakamagandang disisyon na nagawa niya, ay ang maghintay at hindi maging apura.Ang ngiting iyon ay biglang napalitan ng alalahanin.Paano kung makita sila nina Lovely?Hindi naman sila makakaalis ng bansa dahil malalaman agad iyon ni Jethro.Kung lilipat sila sa Manila, madalas naman doon si Santi.Lalon
"Magaling!" sabi ni Vinz sa kabilang linya, "napaniwala ba sila? yung mga kapitbahay mo ba diyan, nabigyan ng ayuda?""Opo sir, naayos na namin lahat." sagot sa kabilang linya.Tinawagan si Vinz ng isa niyang tauhan sa Batangas na tumutulong sa kanya upang mailigaw sina Lovely sa paghahanap sa kanya. Mgandang plano ito upang hindi malaman ng mga ito ang kinaroroonan ni Danica.Sa kagandahang palad, nakikisama ang lahat ng taga roon sa kanya, dahil na rin sa mabuti niyang pakikitungo sa mga ito. Iba rin talaga kung marunong makisama sa mga tao.Huminga siya matapos maputol ang tawag. Lumalapit na sina Santi sa kinaroroonan ng mag iina, kaya dapat niyang alisin ang mga ito doon.Naabutan siya ni Danica na nakatanaw sa bintana at nakangiti."Oh, maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong nito sa kanya. May dala itong prutas. "kumain ka muna."Maayos na naman ako, lalo na ngayon na inaalagaan mo ako," sagot niya sa babae."Bola.." nakangiti nitong sabi, "kumusta na ang pakiramdam mo? okay ka
"Kilala ko ba kayo?" tanong nito na bahagyang nakakunot ang noo.Ang taong ito ay--- hindi ang hinahanap nila!"Sino ka?" tanong ni Lovely sa lalaking kaharap."Anong sino ako? tanga ka ba? kayo ang lumapit sa akin at ginulat ako, tapos, tatanungin mo kung sino ako?" nanlalaki ang mga mata nito habang nakatingin sa kanila."Ikaw ba si Vinz?" naguguluhang tabong ni Lovely."See? kilala mo ako, tapos tatanungin mo kung sino ako? wow naman ha!" naiiling na sabi nito sa kanya.Kung gayon--" hindi makapaniwala si Santi. Mali ang taong namanmanan ng imbestigador na inutusan niya. Kahawig lang ito ni Vinz, pero hindi ito ang kaibigan nila."Lumayas nga kayo dito. Baka tumawag pa ako ng pulis!" pagtataboy nito sa kanila."Pasensiya na sir.. nagkamali lang," pagpapaumanhin ni Santi."Nagkamali- nagkamali, kumita na yan! wala akong paki kung anak kayo ng mayayaman. Wag kayong mang abala dito!" inis na sagot nito saka bumalik sa loob ng bahay.Naiwan ang dalawa na nagkakatinginan at hindi makap
Kinabukasan, maagang nagkita sina Lovely at Santi sa isang maliit na coffee shop sa gilid ng Maynila. Pareho silang halatang kulang sa tulog, ngunit ang determinasyon sa kanilang mga mata ang nangingibabaw."May nakuha akong impormasyon," ani Santi habang inilapag ang isang folder sa harapan ni Lovely. "May isang private investigator akong kinausap kagabi. Sinubukan niyang i-trace si Vinz sa mga huling transaksyon niya. At may natagpuan siya."Dali-daling binuksan ni Lovely ang folder at pinagmasdan ang laman nito. May mga resibo, CCTV screenshots, at isang listahan ng mga address na pinuntahan ni Vinz sa nakalipas na tatlong buwan."Nasa Batangas siya?" nanlaki ang mata ni Lovely. "Akala ko ba sa Manila lang siya nakikita?""Nasa Davao pa rin ang negosyo niya, at may mga pinupuntahan siya sa Manila.. Pero mukhang may madalas siyang puntahan sa isang private resort malapit sa dagat. Ang sabi ng investigator, doon siya madalas tumambay tuwing weekend, ginagawa lang palengke ang lugar,
Habang nakaupo si Lovely sa harap ni Santi, hindi niya mapigilan ang pagbalik-balik ng alaala sa kanyang isipan. Ang pagkakamali niyang iyon—ang pagsuway sa tiwala ni Jethro—ay nagdala ng isang hindi matatawarang lamat sa kanilang pagkakaibigan. Kung hindi lang niya natutunang mahalin ang lalaki, okay pa sana silang lahat ngayon.Ngunit sa kabila ng kanyang pagsisisi, may isang tanong na hindi siya tinatantanan: Bakit hindi pa lumilitaw si Vinz? Ilang taon na niya itong hindi nakikita, magmula ng pagplanuhan nila ang bagay na iyon.Hindi ito pangkaraniwan. Kilala niya si Vinz bilang isang taong hindi basta-basta nawawala nang hindi nagpapaalam. Pero ngayon, parang sinadya nitong maglaho. Ipinangako nito noon na itatago ang mag-iina ni Jethro, pero ang kasunduan ay dapat lumabas na ito matapos ang kasal nila—na hindi kailanman nangyari. Dahil kinasusuklaman na siya ng lalaki ngayon."Tingin mo ba, may dahilan kung bakit hindi nagpapakita si Vinz?" tanong ni Lovely kay Santi."Hindi ko
"Nawala na naman si Vinz?" nakakunot ang noo na tanong ni Jethro, "alam mo, nakakahalata na ako sa taong iyon..""Nang?" tanong ni Santi sa kanya, "by the way, kumusta naman ang lakad mo?""Sabi sa mall, kahawig lang daw pala ni Danica, hindi daw siya iyon," malungkot na sabi ni Jethro."Pakiramdam ko naman, tama si Vinz, bakit naman dito lang siya sa Pilipinas magtatago, eh sa laki ng connection mo, nakita mo na sana siya.. saka di ba, si Vinz mismo ang nagprisinta na siya ang maghahanap kay Danica sa parteng Luzon? Sa Vizayas, wala naman akong nakitang Danica. Kaya malamang, nag abroad nga siya.." paliwanang ni Santi sa kanya.Subalit iba ang pakiramdam niya. Bakit parang nasa Pilipinas lang talaga ang babae?Hindi niya mawari ang pakiramdam na iyon, ngunit kailangan niyang mag imbestiga. Sigurado siya sa larawan na ipinasa sa kanya ng detective. Kahit pa naka side view lang iyon, alam niyang iyon ay si Danica.Kailangan siguro, mag imbestiga siya, dahil sa laki ng Luzon, maaaring
Napayuko si Danica at mariing pumikit. Kinakabahan siya. Alam niyang dapat na niyang sabihin ito, pero natatakot siyang baka hindi ito ang tamang pagkakataon. Ngunit nang maramdaman niyang hinigpitan ni Vinz ang hawak sa kanyang kamay, naglakas-loob na siyang magsalita."Gusto ko kasing... gusto ko sanang bigyan tayo ng pagkakataon," mahina ngunit matapat niyang sabi.Saglit na natahimik si Vinz. Nanatili siyang nakatitig kay Danica, tila iniisip kung tama ba ang narinig niya. Hindi niya inasahan na sa kabila ng kanyang kalagayan, may isang tulad ni Danica na handang sumugal para sa kanya."Danica..." bulong ni Vinz, bakas sa mukha ang pagtataka at pag-aalala."Alam ko, alam ko," mabilis na dugtong ni Danica, parang nababasa ang iniisip ng lalaki. "Hindi ito madali, lalo na ngayon na nalaman kong may sakit ka. Pero Vinz... gusto kong subukan. Hindi ko kayang basta ka na lang mawala na hindi ko man lang nasabi sa'yo na... mahalaga ka sa akin."Hindi inaasahan ni Vinz ang biglaang pagsa