Nagpalipat-lipat ang mata ko sa isang tangkay na pulang rosas na inaabot n'ya at sa mukha nito. Napakunot-noo pa ako ng hindi ko makilala ang kanyang mukha. Hindi naman ito 'yong mga kagrupo ni Luigi na nagbibigay dati sa akin ng bulaklak.Kaagad nitong hinawakan ang kamay ko at nilagay doon ang pulang rosas sabay alis.Natitigilan na nasundan ko na lamang ng tingin ang papalayong lalaki.Teka... kanino na naman ba 'to galing?Nagtatakang pinagpatuloy ko ang paglalakad papasok ng Campus ng tatlong babae naman ang humarang sa akin at nakangiting inaabot ang tatlong tangkay ng pulang rosas."Pinapabigay lang po sayo Ms. Samantha." sabay-sabay nilang sabi sa akin at kaagad akong tinalikuran matapos ko itong abutin.Matagal kong tinitigan ang mga bulaklak na nasa kamay ko. Nagtataka ako kung sino na naman bang lalaki ang nagpapabigay nito sa akin.Malalim akong napabuntong-hininga at nagkibit balikat na lang.Pagdating ko sa kanto, lumiko ako. Kaagad
Samantha"Bakit hindi mo pinagtanggol ang sarili mo sa mga bully na 'yon Sam?" tanong sa aking ni Stacey.Kasalukuyan kaming kumakain sa isang American Restaurant. Hinayaan ko s'yang mag-order ng pagkain namin ng makita ko ang presyo. Hindi ako familiar sa mga pangalan ng pagkain na in-order n'ya. Sizzling Gambas lang ang natandaan ko sa mga sinabi n'ya.Nakakapagtaka lang, kasi ang payat at sexy n'ya pero ang lakas kumain.Sabagay 'yong mga kaibigan ko nga rin masisiba pero ang papayat at sexy. Hindi ko alam kung saan pinaglalagay ng mga 'yon ang kinakain. Napangiti ako sa aking naisip. Ganun lang siguro kapag mabilis ang metabolism."Ayokong madungisan ang pangalan ko ng dahil lang sa walang kwenta nilang pambu-bully sa akin lalo't Educ. ang course ko." sagot ko sa kanya.She smiled. "You know what, I like you. Bihira ako makatagpong taong kagaya mo. I mean.. 'yong kaya mo naman ipagtanggol ang sarili mo pero hinahayaan mong saktan ka. Kung iba-iba 'yo
Simula ng magsipagsulputan ang mga babae n'ya pakiramdam ko lumakas pa lalo ang instinct ko or sadyang na-paranoid lang ako sa mga nalaman ko kaya lahat na lang binibigyan ko ng maling kahulugan. Sinasaktan ko lalo ang sarili ko sa mga mali kong akala. Nate-temp. akong pakinggan ang gusto n'yang sabihin sa akin pero na tuwing sumasagi sa utak ko ang mga babae n'ya nanghihina ako, naduduwag ako, kaya todo ako iwas. Kung ano-ano ng palusot ang mga ginagawa ko para 'wag lang s'yang makapagsalita. Umaarangkada kaagad ang bibig ko para hindi s'ya makapag-explain. Nagagalit s'ya sa akin na para bang gusto n'ya akong itali para pakinggang ko ang mga sasabihin n'ya pero sinasarado ko kaagad ang mga tainga ko. Ayaw kong makinig at mas lalong ayaw ko pang umalis sa tabi n'ya.Takot na takot ako na halos ikabaliw ko maisip ko pa lang na mapupunta s'ya sa iba. Na iba ang pipiliin n'ya at hindi ako. Pero sa tuwing inaangkin n'ya ako na parang sabik na sabik at kay tagal naming hindi nag
Samantha"Aww... aray ko..." daing ko ng maramdaman ko ang hapdi at kirot ng gitnang parte ng katawan ko.Subra-subra ang sakit na para bang kay lalim ng sugat. Dahan-dahan akong umusod paatras sa ulunan ko para sumandig sa headboard habang napapangiwi sa hapdi. Nanginginig pa ang mga braso ko. Dahan-dahan kong pinagdikit ang mga binti kong nanghihina.Subrang sakit ng buong katawan ko at pagkababae ko. Pati mga hita ko parang hindi ko maigalaw. Pinupulikat. Para akong binugbog na iwan. Nanlalata ako.Bwesit na lalaking 'yon 'di ako tinigilan. Nag-marathon ba naman kagabi. Nasisilip ko na ang sinag ng araw mula sa siwang ng blackout curtain sa loob ng kwarto namin saka huminto sa pag-angkin sa akin at hinayaan akong makatulog. Animo'y walang kapaguran at hindi nagsasawa. Habang tumatagal lalong tumitindi ang uri ng pag-angkin n'ya sa akin. Hindi ko maipaliwanag kung anong klase. Basta iba-iba at lalong nakakahalina, nakakaadik, nakakawala ng katinuan.Kahit
I chuckled.Biglang nagsalubong ang kanyang mga kilay. Lumapad lalo ang ngiti ko sa kanya."Seryoso ako sa sinasabi ko, Sam. Matagal na. Kaso ayaw mong pakinggan ang gusto ko sanang sabihin sayo. Iniiwasan mo ako at dinadakdakan." inis n'yang sabi sa akin."Masisisi mo ba ako, Wayne?"He heaved out a deep sighs. "I'm sorry kung nasabi ko ang mga 'yon sayo..."I sealed his lips with mine to stop him too. Tanggap ko naman ang lahat basta mangako lang s'ya sa akin na hindi n'ya na ako lulukuhin pa.Sinapo ko rin ng aking mga kamay ang mukha n'ya at nakangiti s'yang tinitigan sa kanyang mga mata. "Kung tanggap mo at kaya mong gawin lahat ng sinabi kong kondisyon para pumayag ako sa gusto mo, then my answer is a.... YES.""Yes?" gulat n'ya pang tanong sa akin.I nodded while smiling at him."Yes? Sure ka? Yes?"Nakasimangot na kaagad kong binitawan ang mukha n'ya at tinulak palayo sa akin.Bwesit.. pumayag na nga ako e. Ayaw pang maniwala.
WayneWalang pag lagyan ang aking tuwa ng pumayag si Sam sa gusto ko. Halos gusto kong magtatalon sa 'di maipaliwanag na masarap na pakiramdam na bigla na lang pumulupot sa puso ko. Na sa isang kisap mata biglang nabura ang lahat ng sakit, frustrations at lahat-lahat ng samot- saring emosyon na kinimkim ko sa mga nakalipas na araw at buwan na ayaw n'yang pakinggan ang mga gusto kong sabihin at ipaliwanag sa kanya.Matapos kong magpakasasa sa alak noon ng walang humpay sa bahay ko sa Tagaytay, humagulhol sa harapan ni Dad at payuhan n'ya tungkol sa problema ko kay Sam, kaagad akong nagplano kung paano makakabawi sa kanya at surprisahin sa birthday n'ya. Hindi ko man nagawa noong una, pero ngayon siniguro kong mapapasaya ko s'ya.Halos magkumahog pa ako no'n pauwi ng Condo ko. Ngunit kaagad din akong natigilan ng subrang katahimikan ang bumungad sa akin pagkabukas ko ng pinto. Hindi ako sanay. Nagtataka ako bakit walang ingay. Walang malakas na tugtog na dati ko s'yan
Kasalukuyan kaming kumakain ng sabihin n'yang maglalaro kami ng truth and sequence. Pinagtawanan ko s'ya pero sadyang ang kulit-kulit n'ya at ayaw akong tigilan. Dinaan n'ya ako sa lambing at pangiti-ngiti n'ya sa akin kaya ayon, I'm in a hot seat now.I sighed. "Bakit ba kasi kailangan pang may ganito? Hindi ba pwedeng kumain na lang tayo?" tampo-tampuhan kong tanong sa kanya.Ngunit lumapad pa lalo ang ngiti n'ya sa akin. Animo'y nang-aasar na iwan. Pero imbes na mainis ako sa kakulitan n'ya lalo tuloy tumalbog ng pagkabilis-bilis ng puso ko habang nakatitig sa masaya n'yang mukha and I don't have a heart to spoil her day."Sige na, sagutin mo na ang tanong ko. Ang dami mo ng pass kanina pa e. Para kang umiiwas... may tinatago ka ba sa akin?" pinanliitan n'ya ako ng kanyang mga mata.Umiiling ako habang mahinang tumatawa sa sinabi n'ya. Though kinakabahan ako sa iba pang mga itatanong n'ya sa akin, still pilit pumapasok sa utak ko na maybe it's time to tell he
Samantha"Babe." mahinang tawag n'ya sa akin habang nilalaro-laro ang kaliwang kamay ko ng kanyang kamay at panaka-nakang hinahalik-halikan ng kanyang mainit na mga labi.Nakaunan ako sa ibabaw ng kanyang dibdib habang yakap-yakap ako ng mahigpit ng isa n'ya namang kamay. Animo'y gusto n'ya na akong ikadena sa kanyang katawan. Kung hindi ko nga pinigilan, halos gusto n'ya na akong patulugin sa ibabaw ng katawan n'ya. Parang sira na iwan. Ayaw akong pakawalan!Ang aga-aga nanggigising. Tuloy hindi na ako makatulog pa kahit quarter to five pa lang. Pero masaya ako. Masayang-masaya na halos hindi ko s'ya tinantanan kakatanong kung kailan n'ya ako minahal. Kung nagbibiro lang ba s'ya or ano. Ngunit paulit-ulit n'ya rin akong sinasagot na mahal n'ya nga ako at matagal na. Hindi n'ya daw alam kung kailan nagsimula basta na-realized n'ya na lang na mahal n'ya ako ng malaman n'yang may ibang lalaking pumuporma sa akin noong first day of school ko. Halos mabaliw daw s'ya sa
Nginitian ko s'ya saka hinawakan ang kanyang kamay na humahaplos sa aking pisngi. "Mas okey na din ata na ganun ang nangyari sa atin. Sa totoo lang kasi nawalan na akong tiwala sayo noon. Lagi akong takot na baka magising na lang ako isang araw wala ka na sa tabi ko, naagaw ka na ng iba."He sighed. "Malabong mangyari 'yang iniisip mo. Dibale ng mamatay ako kaysa mabuhay pa ng wala ka naman sa piling ko."I chuckled. "Asus, bumanat ka na naman." sabi ko saka bumangon. "Balik na tayo sa labas?"He nodded then we went out the room.Marami ang kumausap at bumati sa amin.Nakilala ko din si Jelyn at asawa nitong si William pati ang cute-cute na babaeng anak nila na kaedaran ni Gwen na natutulog na sa braso nito.Habang kausap ko sila hindi ko maiwasan makosensya sa ginawa kong panghuhusga kay Wayne. Ngayon ko lang narealized na masyadong makitid, marumi at advance pala ang utak ko noon, puro negative ang laman. Hinayaan kong kainin ako ng mga nagyari sa buha
SamanthaNataranta ako ng humakbang palapit si Wayne. Kaagad ko s'yang pinigilan, hinila sa kanyang braso."No Wayne please. Huwag kayong gumawa ng gulo dito ni Luigi." madiin kong pigil sa kanya saka nilingon si Luigi.Pero sa nakikita kong itsura at titigan nilang dalawa hindi ko kakayanin. Parang manok na magsasalpukan ang dalawa. Ang tangkad at laking tao pa nila. Baka ma-sandwich lang ako nito sa gitna pag nagpang-abot itong dalawa. Nakakahiya sa mga bisita at mga magulang namin kung magkagulo sila.Nalintikan naaaa!Nagpalinga-linga ako, naghanap ng maaaring tumulong sa akin. Then I saw James. Nakatanaw sila ng asawa n'ya sa amin. Sinenyasan ko s'yang lumapit. Kaagad naman n'ya nakuha ang ibig kong sabihin. Nagtinginan sila ni Rash saka malalaking hakbang na lumapit sa amin.Kaagad inakbayan ni James ang kaibigan n'ya pero nagprotesta si Wayne. Hinatak ko s'ya sa kanyang damit.Tinitigan n'ya ako saka muling binalingan si Luigi. "Don't you dare
Nagpupuyos sa inis ang aking dibdib habang naglalakad ako papunta sa unahan.Walanghiya s'ya. Halos mamatay ako sa takot ng pagkakadukot sa akin kanina tapos may kinalaman pala ang bwesit na lalaking 'yon dito. Magpinsan nga sila ni Miguel, parehong siraulo. Humanda s'ya sa akin mamaya...Ngunit habang palapit ako ng palapit sa unahan at nakikita ang masasaya at nakangiting mukha ng mga tao, ng mga mahal ko sa buhay, unti-unting napapalitan ng 'di matatawaran na saya, tuwa at galak ang aking puso.'Yong tipong puro negative ang laman ng isip mo, puno ng inis, galit, takot ang puso mo dahil sa disaster na nangyari sa akin simula noong alas dos ng madaling araw na dinukot ako hanggang kanina. Tapos sa isang iglap biglang nag-iba ang ihip ng hangin, ganito ang ending.Diba.. akalain mo yon? Nakaisip sila ng ganito! Napaka taba ng utak! Sino ba ang nagplano ng lahat ng ito at bibigyan ko ng subrang higpit na yakap sa leeg hanggang sa mamatay s'ya, tanda ng pasasalam
SamanthaNagtatawanan kaming magkakaibigan ng biglang bumukas ang pinto, pumasok si Miguel. Kaagad akong napatigil sa pagtawa at natutok sa kanya ang aking nanlalaking mga mata."Anong ginagawa mo dito?" nakakunot-noong tanong ko kaagad sa kanya.Nginisian n'ya ako saka tiningnan ang mga kaibigan ko."Ah, Sam, labas muna kami ha, baka hinahanap na kami ng mga tsikiting namin." sabi ni Cait na ikinakunot lalo ng aking noo.Sabay-sabay pa silang nagtungo papunta sa pinto."May mga anak na rin kayo?" excited na bulalas ko.Nakangiting nilingon nila ako saka tumango."Meron, nasa labas, makikita mo mamaya." nakangiting sabi ni Sheeva sabay talikod.Lalo akong nagtaka ng makita kong halos magkumahog pa sila sa pagmamadaling lumabas ng kwarto. Sinusulyapan si Miguel na animoy hari na nakatayo sa harapan ko't makahulugan naman silang tinitingnan. Na para bang nag-uusap-usap sila sa pamamagitan ng mga mata. Hindi ko maintindihan, ang weird pero sa na
Hinayaan ko lang s'yang yakapin ako habang pinoproseso ng aking naguguluhang utak ang sinabi n'ya. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Pakiramdam ko may malaking mali talaga e. Kanina bigla na lang sumulpot si Calderon sa bahay pagkatapos kong makausap si James. Tapos ngayon...Kanino s'ya anak? Bakit Daddy ang tawag n'ya sa akin? Kailan ba ako nagkaanak? Bakit hindi ko ata alam? Pero bakit kamukha ko s'ya?!Arrgh ang gulo..!"Baby..." tawag ko sa kanya.Kaagad naman s'yang kumalas sa pagkakayakap sa akin saka nakangiti akong tiningnan.I smiled back at her. "Bakit mo ako tinawag na Daddy?""Dahil ikaw po ang Daddy ko." sagot n'ya kaagad sa akin.Biglang pumitlag ang aking puso sa sinabi n'ya. Habang tinititigan ko ang ngiti n'ya si Sam ang pumapasok sa aking utak. Hindi ko ma-explain pero parang iba ang hatak sa akin ng batang itong nasa harapan ko."Sino nangsabi sayong ako ang D-Daddy mo?""Si Lola tsaka si Tito Miguel po. Kamukha mo 'y
WayneYesterday was the best ever advanced gift for our sixth years wedding anniversary..!At last I found her. She's with me now!Sa apat na taon na nakalipas ngayon lang ako nakatulog ng mahimbing. Ang sarap sa pakiramdam. Sa subrang sarap parang ayaw ko ng magising. Nakangiting nag-inat ako ng aking mga kamay sabay kapa sa aking katabi. Unti-unting napalis ang ngiti sa aking mga labi hanggang sa napakunot noo ako ng wala akong mahawakan na katawan ng tao. Kaagad akong napadilat at napabalikwas ng bangon ng hindi ko makita si Sam sa tabi ko."Sam?" tawag ko sa kanya pero wala akong marinig na ano mang ingay maliban sa ugong na nagmumula sa aircon sa loob ng kwarto.Saan ba pumunta 'yon? Ang aga-aga bumabangon kaagad...Himutok ko pa sa aking sarili saka lumabas ng kwarto."Sam?" tawag ko ulit sa kanya ngunit wala pa ring sumasagot.Nagpalinga-linga ako ngunit wala akong makita ni isang tao. Napatingin ako sa malaking orasan sa dingding. Na
Hanggang sa nahigit ko ang aking hininga ng maramdaman kong pader na ang nasa likuran ko. Nagtaas baba pa ang aking mga dibdib sa biglang tensyon na naramdaman ko habang nakatitig sa mukha n'yang may pilyong mga ngising walang kurap-kurap na nakatitig din sa akin. Para na akong malalagutan ng hininga.Bumaling ako sa aking kaliwa para sana tumakbo ngunit malakas akong napatili sa gulat ng malalaking hakbang s'yang mabilis na nakalapit sa akin sabay tukod ng dalawang malaking braso n'ya sa aking gilid. Halos pangapusan ako lalo ng hininga sa ginawa n'ya.Hindi ko na alam kung saan na ba ako natatakot. Ang makita n'ya ba ang anak ko, ang abutan kami ng mga tao dito sa bahay or ang gagawin n'ya sa akin? Sa uri ng ngisi at titig n'ya pakiramdam ko gusto n'ya akong kainin na buo. Hindi ko alam kung bakit n'ya 'to ginagawa sa akin at mas lalong hindi ko alam kung pa'no n'ya ako natunton dito.Bakit nandito s'ya?"Did I heard you right? You called my Mom, Mama." amused
SamanthaDamn... what the hell he's doing here?!Ano 'to joke? Pinagtataguan ko s'ya, tinatakasan ko tapos ngayon nandito s'ya sa aking harapan?!Ang lupet magbiro ng tadhana grabe... Wala ng lulupit sa lahat ng malupit!Pagkatapos sabihin ni Ruth kanina na nasa likuran namin si Wayne mabilis pa sa alas kuwatrong kumaripas kaagad ako ng takbo palayo sa kanila. Dumeritso ako ng CR at nagkulong doon. Kahit nagsimula na ang graduation ceremony hindi ako lumabas. Pinagkakatok ako doon ng mga kaibigan ko pero hindi nila ako napilit lumabas. Nagdahilan na lang akong biglang sumama ang tiyan ko.Hindi ko alam kung ilang oras akong nanatili doon. Hanggang sa marinig ko ang boses ni Wayne na nagsasalita na sa mic. Lumabas ako saka sumilip sa Stadium. Lalo akong kinabahan ng makita kong umiikot ang kanyang paningin na para bang may hinahanap s'ya na tao. Ayaw kong mag-assume pero subrang kaba ang bigla na lang bumundol sa aking dibdib.Pagkatapos ng graduation cer
WaynePagkatapos kong kumain bumalik ako sa kuwarto para sana umidlip ngunit hindi pa rin ako makatulog. Nanatili akong nakadilat at nakatitig sa kisame habang iniisip pa rin si Sam. Hindi na s'ya matanggal pa sa aking utak.Pero kailan nga ba s'ya nawaglit sa aking utak? Parang s'ya na lang ang bukod tanging laman at tumatakbo sa loob nito e. Walang kapaguran sa pagtakbo.Paulit-ulit pang nagre-replay sa aking harapan ang tagpong nakita ko kahapon. Although kinakain ng subrang selos at panibugho ang buong kamalayan ko, hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong makaramdam ng saya, ng pag-asa.Nandito s'ya sa San Andres. Kung kinakailangan halughugin ko ang buong bayan para lang mahanap s'ya, gagawin ko.Babawiin ko s'ya sa lalaking 'yon!Hindi ko alam kung ilang oras akong nanatiling nakahiga sa kama habang parang tangang kinakausap ng sarili ng tumunog ang alarm tone na nilagay ko sa phone ko.Kaagad akong bumangon at nagbihis saka lumabas ng kwarto