KABANATA 21

JANIYA'S P. O. V

IT'S ALREADY BEEN A MONTH NOW.

But ever since my college journey began, I felt like I was living a double life. Sa university, kilala ako na outgoing, confident, at maingay. Life of the party— laging napapaligiran ng mga kaibigan at laging may tawanan. Pero once na makauwi na ako at nasa bahay na, bumabaliktad na ang lahat. My laughter and noise immediately shifts into a heavy silence, descended upon me like a suffocating shroud. Maisip ko pa lang na lumikha ng ingay sa bahay ay naiisip ko na agad ang Death glare na maaaring ipukol sa akin ni Strike. We're civil, yes. But the house where we live in, it seems like it had turned into a battleground of silent wars and hidden wounds.

Hindi rin madali ang binubuhay ko ngayon. Ang hirap mag-adjust lalo na at mas kumportable ako sa mga ikinikilos ko sa school dahil iyon ang totoong ako. Kahit si Mamay ay sanay na maingay ako. Hindi ko na nga rin mabilang ang dami ng pagkakataon na gusto niya akong chikahin pero hindi ko siy