JANIYA'S P. O. V.ALL ALONG, I THOUGHT WE'RE STILL EARLY. BUT HERE WE ARE NOW, STANDING IN FRONT OF A FEW STUDENTS TOGETHER WITH OUR "PROFESSOR"."Care to say a word?” saad ulit nito na nakapagpapitlag sa akin.Napalunok ako. Sa tono pa lang ng propesor na ito ay halata nang masungit ito.Tsaka bakit ba kami late? Paanong late, eh, sobrang aga pa nga?Sabi noong orientation ay 7:30 A.M. sharp ang simula ng klase ng mga freshmen. Wala pa ngang alas siyete ngayon, kaya paano kami na-late? Isa pa, kakaunti pa lang din ang estudyante sa loob ng classroom. Wala pa nga sa sampu."Misses?” untag nito sa amin matapos naming hindi pa rin magsalita."I… We just ran into a certain trouble, Sir. We're very sorry—”"Okay, class. Kumagat, hindi pasok sa standard. You may now take your seat.”Napuno ng tawanan ang buong classroom habang kami ni Adrianne ay clueless na nananatili lang nakatayo.What the hell did just happen?Walang imik na umupo kami ni Adrianne sa bandang gitna ng row. Tuloy lang an
RYUU'S P. O. VUPON SCANNING THE SEA OF NEW FACES, MY GAZE LANDED ON HER— JANIYA. This will be the first class I will be handling as a professor. Pero hindi na bago sa akin ang makakita ng mga magagandang mukha. But she was unlike anyone I had seen before, a rare combination of beauty and intelligence that captivated me instantly. Her presence seemed to light up the room, drawing me in like a moth to a flame. The way she carried herself with confidence and grace, the way her eyes sparkled with curiosity and determination, it was as if she possessed a magnetism that was impossible to resist. I found myself intrigued not just by her looks, but by the aura of mystery and depth that surrounded her.And as the class went on, I couldn't help but steal glances at Janiya, trying to unravel the enigma that she was. Her intelligence shone through in every answer she gave, her passion for learning evident in the way she engaged with all the topics I threw. But it was more than just her intelle
JANIYA'S P. O. VAS I HOPPED INTO THE CAR, STRIKE'S EXPRESSION REMAINED STOIC, HIS JAW CLENCHED IN BARELY CONCEALED ANGER. Without a word, he pressed down on the gas pedal, the car lurching forward as he sped away from the scene. The tension in the vehicle was palpable, the silence between us heavy with unspoken words. Hanggang sa wakas, tila hindi na nakapagpigil ng emosyon si Strike. His voice cut through the air like a sharp blade. "Who was that man standing beside you, Janiya?"Bakas sa boses niya ang kakaibang lamig at… selos. Selos? Nanlaki ang mga mata ko. Partly in surprise at Strike's sudden outburst. Pero ang mas ikinagulat ko ay kung bakit parang nagseselos siya. Bakas din ang akusasyon sa boses niya— parang boyfriend na nagdududa sa girlfriend nito. Palihim akong napangiti. "K-Kaibigan ko lang iyon,” nahihiyang sagot ko na lang. Narinig ko ang tila pabulong na pagmumura niya. It was as if his temper flared, his words dripping with disdain. "A friend, huh? You seem t
JANIYA'S P. O. VIT'S ALREADY BEEN A MONTH NOW. But ever since my college journey began, I felt like I was living a double life. Sa university, kilala ako na outgoing, confident, at maingay. Life of the party— laging napapaligiran ng mga kaibigan at laging may tawanan. Pero once na makauwi na ako at nasa bahay na, bumabaliktad na ang lahat. My laughter and noise immediately shifts into a heavy silence, descended upon me like a suffocating shroud. Maisip ko pa lang na lumikha ng ingay sa bahay ay naiisip ko na agad ang Death glare na maaaring ipukol sa akin ni Strike. We're civil, yes. But the house where we live in, it seems like it had turned into a battleground of silent wars and hidden wounds.Hindi rin madali ang binubuhay ko ngayon. Ang hirap mag-adjust lalo na at mas kumportable ako sa mga ikinikilos ko sa school dahil iyon ang totoong ako. Kahit si Mamay ay sanay na maingay ako. Hindi ko na nga rin mabilang ang dami ng pagkakataon na gusto niya akong chikahin pero hindi ko siy
JANIYA'S P. O. VBUT AS THE SAYING GOES, EVERYDAY IS NOT ALL ABOUT RAINBOWS.Kahit anong ginawa kong pagtatago, nakarating pa rin kay Strike ang tungkol sa koneksyon ko kay Ryuu. And when the rumor reached SV's ears, a storm brewed on the horizon of my world. His sharp gaze and stern words cut through the air like a knife, his warning clear and uncompromising. "End any relationship you have with that professor. I thought, I already warned you about you being a f***ing stupid," he once commanded, his voice laced with authority and disapproval.Pero sa kabila ng iyon ay hindi ko siya pinakinggan. I still continue meeting with Ryuu. Mas dinalasan ko pa. Dahil ang target? Pagselosin pa lalo si Strike! Nagawa ko na kasing lahat ng technique na pwede kong gawin. I cooked for him, served him, be a good girl towards him. Pero ni isa sa mga iyon ay walang gumana. So, I have to shift plans. Because as the saying goes, kung hindi na madaanan sa santong dasalan, daanin na lang natin sa santong
JANIYA'S P. O. VMALALIM NA ANG GABI PERO HINDI KO PA RIN MAGAWANG MAKATULOG. Malinaw pa rin kasi sa isip ko ang itsura ni Strike nang makita ko siya kanina sa pool. Every detail of him lingers on my mind. At hindi ko maipaliwanag kung bakit… kung bakit may kakaibang init akong nararamdaman habang paulit-ulit na nagpla-play sa utak ko ang itsura niya kanina. "Oh, yes, you're really hot, Strike. You sure are…” anang isip ko. On my mind, Strike was kissing me pervently as he grabbed me in the waste. We're kissing each other as if there was no tomorrow. Then his lips came lower. On my jaw… On my neck… Napapikit ako ng mariin. "Okay, Nia, you have to understand that this is beyond the "crush" thing now. Pinagpapantasiyahan mo na siya and that isn't great!” babala ng utak ko. Pero hindi, eh. Thinking about him this way made me feel alive. It feels like… I was in to something I never experienced before. At gusto kong maranasan iyon. Kay Strike. My mind continues to create fake scene
JANIYA'S P. O. VNAPABALIKWAS AKO NG BANGON NANG MARINIG KO ANG PAMILYAR NA TUNOG NG SASAKYAN NI STRIKE.Shocks, nakatulog pala ako!Dali-dali kong inayos ang sarili ko at tumakbo papunta sa kusina. Natataranta ako pero hindi ko pa rin maiwasang mapangiti. Kinakabahan ako pero nangingibabaw pa rin ang excitement sa puso ko.I am planning to surprise him. Iisipin niya na walang tao and knowing him, alam ko na ang unang pupuntahan niya ay ang kusina. And that's when he'll see the dinner I prepared.Mayamaya pa ay narinig ko na bumukas na ang pinto. 'Ayan na… I waited while I am in the height of excitement. Pero ilang segundo na ang lumipas ay wala pa ring Strike na pumapasok sa kusina. Doon na ako bahagyang nadismaya. Pero inalis ko rin agad ang pakiramdam na iyon. Sa halip ay naisip kong salubungin na lang siya. Naglakad na ako ng dahan-dahan palabas para salubungin si Strike. "SURPRI—” Kusa akong natigilan dahil imbis na si Strike lang ang bumungad sa akin, nakita ko na may isa
JANIYA'S P. O. VI WOKE UP LATE THE NEXT MORNING.Masakit ang ulo ko at para iyong binibiyak. Lunes na Lunes pa naman. No choice tuloy ako kundi ang um-absent. Good thing, may kaibigan akong professor.Kahit ayoko lumabas ng kwarto ay wala rin akong magagawa. Wala si Mamay at walang ibang magsisilbi sa akin kundi ako lang din. Kaya kahit natatakot ako na sa paglabas ko ay makasalubong ko si Strike at ang kasama niyang babae, ginawa ko pa rin dahil kung hindi ay ako lang din ang magugutom.Pagkatapos kong ayusin sandali ang sarili ko ay nagdesisyon na akong lumabas. Dahan-dahan pa ang ginawa kong pagbukas ng pinto, sinisiguro ko na hindi ako makakalikha ng kahit anong ingay.But as luck may not have it, pagbukas ko ng pinto at saktong paglabas ko ay bumukas din ang pinto ng katabi kong kwarto. Iniluwa noon si Strike. At ang babaeng kasama niya noong nagdaang gabi.The moment that happened, my gaze automatically met his. And then it locked. Pinilit kong basahin ang mga mata niya pero w