Kabanata 5

Maria's pov

“Hoy! Ano ba iyan ang baho na ng buhok ko!”reklamo ni Ayanna ng ibuga ko ang usok ng sigarilyo sa hangin.

I rolled my eyes. “Ang arte naman parang hindi naninigarilyo,”agap ko.

She rolled her eyes too and put her two hands on her waist. “Anong problema at bakit naninigarilyo ka?”

Nag-iwas ako ng tingin. “Wala lang. Gusto ko lang. Ilang buwan na rin kasing huli akong nanigarilyo,”casual kong sagot.

Ngumuwi siya. Tinitignan ako ng matagal, sinusubukan sigurong basahin ang nasa isip ko. I smirked.

“You can't read my mind. Magluto ka nalang at pakainin mo ako. Gusto ko ng chicken iyong coated ng spicy sauce,”utos ko.

“At nagrequest pa nga! Bakit hindi ka ba pinakain nung Jackson? Oh wait.. what happened pala? Pumayag ka sa offer?”usisa niya.

There's no use if I lie to her kaya sinabi ko kung anong nangyari kanina. She looks mad when I mentioned that the guy's mother called me whore pero alam kong proud siya dahil sinagot ko ang mommy nito bago umalis. She knows that I'm not talking back when someone said hurtful words to me.

“Kaya ba naninigarilyo ka ngayon?”she asked when she realized it.

“Hindi. Gusto ko lang talaga. Saka bat naman ako masstress dahil lang doon? Tsk, may mas malala pang salita ang natanggap ka mula sa ibang tao.”

She sighed. “Quit that job, Isa. Ngayon na sinabi mo sa akin ito pakiramdam ko kasalanan ko kung bakit naranasan mo iyan kaya tumigil ka na dyan.”

She looked really regretful kaya natawa ako. Kung hindi naman siya nagrekomenda sa akin noon ay hindi ko alam kung saan kikita sa mas madaling paraan.

Hinampas niya ako nang makita ang pagngise ko. “Ano ba! Ako na nagsasabi sa iyo. Tumigil ka na.”

“Bakit? Susuportahan mo kami ng mga kapatid ko?”nagtaas ako ng kilay.

Natigilan naman siya sa sinabi ko at bahagyang nag-isip. Mukhang nakalimutan niya ang parteng may binubuhay pa ako.

Umiling ako. “Saka na ako titigil kapag nakapagtapos ako sa pag-aaral.”

Tinignan niya ako ng malungkot at hindi na nagsalita. Nasa condo niya kami at hindi ko alam kung paanong natakasan ko si Jackson kahit alam kong nakasunod siya sa taxi na sinakyan ko kanina. Ang alam ko lang ay maraming sasakyan kanina kaya bahagya siyang nailigaw.

Ang pag-uusap namin ni Jackson sa labas ng restaurant ay hindi ko sinabi kay Ayanna. Malamang sa malamang baka iba ang isipin niya roon. Alam ko rin na kahit hindi niya sabihin ay nasasayangan siya sa perang binalik ko pero kilala naman niya ako eh. She can't force me not to return it kaya hindi na niya pinuna.

Nagluto din naman si Ayanna ng gusto ko. Ang dami pang arte eh gagawin din naman pala niya. Lunch na namin iyon pareho at bago umalis pinabaon pa niya sa akin ang tirang manok kaya hindi na ako bumili ng ulam mamayang gabi sa malapit na karinderya pagkauwi sa apartment.

I laid on my bed after I took a half bath. Naglinis lang ako ng kaunti kanina bago kumain ng panghapunan pagkatapos ay naligo para makapaghanda ng matulog pero hindi ako makatulog. Pasado alas siyete pa lang naman kasi ng gabi kaya napagdesisyonan ko munang iopen ang personal kong account sa F******k.

I quickly recieve a friend request notification from Ana right after I successfully logged in my account. Anabelle Reyes pala ang totoo nitong pangalan. I smiled when I saw how cute she is on her profile picture. Inaccept ko agad ang kaniyang request. Pagkatapos ng ilang minuto ay nagpop ang kaniyang pangalan sa messenger ko. May mensahe agad siya para sa akin.

Anabelle:

Hi, Maria! Kala ko sa maling account ako nafriend request dahil ang tagal mong magaccept haha

Ako:

Hello, I'm sorry busy lang :)

Anabelle:

Okay lang! ☺️

Anyway, nakabili ka na ng notebooks mo? Pupunta ako sa mall tomorrow yayain sana kita if hindi ka na busy

Napa-isip naman ako. It's Sunday tomorrow and I always go to church to attend a mass.

Ako:

Hindi naman pero magsisimba ako ng umaga pero puwede kitang samahan ng hapon if ikaw naman ang hindi busy.

Anabelle:

Sakto! Magsisimba rin kami bukas nila mama. Sumama ka nalang sa amin tapos diretcho na tayo sa mall.

Ako:

Okay.. sa simbahan nalang tayo magkita?

Anabelle:

Sige, Sige see you, Maria!☺️

Hindi na ako nagreply. I just reacted her message with a heart. Nagoffline na rin ako pagkatapos at natulog.

Kinabukasan maaga ako nagising kaya maaga ako sa simbahan. Hindi rin ako nakakain dahil wala pa akong rice cooker. Nasira kasi iyong rice cooker ko at walang laman ang tangke ng gasul kaya hindi ako makaluto-luto ng pagkain. Mamaya bibili na ako, iyon ang una kong hahapin para hindi ko makalimutan.

Today, I'm wearing my usual Sunday outfit. White long sleeve and a pale brown long skirt. Medyo manipis ang longsleeve ko kaya hindi masyadong mainit sa loob nito.

First mass ako umattend kaya wala pa sina Ana at pamilya niya. Sa second mass ko na sila nakita. Naghintay nalang ako sa kaniya sa labas ng simbahan. Nang natapos ay lumabas na sila at nilapitan ako ni Ana para ipakilala sa pamilya niya.

Her mom is kind, parehas silang palangite at palakuwento ni Ana. Ang kaniyang tatay ay medyo seryoso pero ngumingite rin. May dalawa pala siyang kapatid na puro babae. Siya ang panganay sa kanila kaya kailangan din niyang magtrabaho para matulungan ang kanilang pamilya.

May pick-up sila na medyo luma na kaya hindi kami nahirapang maghanap ng sasakyan papunta sa mall. Hinatid nila kami sa mall at gusto pa sanang sumama ang dalawang nakakabata nitong kapatid pero hindi sila pinayagan ng kanilang ina.

“Mag-ingat kayo, Ana magtext ka kapag tapos na kayo at susunduin kayo ng tatay mo,”bilin ni tita Rowena sa anak.

Nasa labas na kami ng kanilang pick-up at ang kaniyang ina lang ang bumaba para maghabilin sa kaniyang anak.

“Ano ba iyan, ma hindi na ako bata!”reklamo ni Ana nang halikan siya sa pisngi ng ina.

Ngumite si tita. “Hindi na raw bata pero gusto pa rin akong katabi matulog!”tukso naman ng ginang.

Natawa naman ako roon. Namilog ang mga mata ni Ana at tumingin sa akin na para bang sinasabi na huwag akong maniwala. I just smiled at her. Don't worry, Ana the feeling is mutual.

“Ma naman! Nakakahiya!”

“Aysus, sige na tumulak na kayo at baka gabihin pa kayo sa pamimili. Basta, Ana iyong bilin ko hu?”

Ana rolled her eyes playfully. “Oo na, ma as if naman makikipagtanan ako.”

“Ana!”her dad strictly called making her laugh.

I chuckled lightly too. Pilya.

“Joke lang, pa hehe,”bawi agad ni Ana.

Kinurot siya sa tagiliran ni tita at pinandilatan ng mga mata. Alanganing ngumite si Ana sa kaniya. Nang malingunan ako ng ginang ay magaan siyang ngumite.

“Masaya akong makilala ka, Maria. Sana habaan mo ang pasensya mo sa anak namin, pinaghili ko kasi iyan sa aso namin kaya madaldal.”

“Ma!!” Ana said groaning but her mom didn't mind her.

“Masaya rin po akong makilala kayo, tita. At huwag po kayong mag-alala sa amin ni Ana kapag nakipagtanan po siya sasama ako– I mean pipigilan ko po,”natatawa kong ani.

Tumawa lang din ang ina ni Ana na tila ba'y inisip na nagbibiro lang ako. Pero, oo nagbibiro lang talaga ako! As if naman sasama talaga ako kapag nagdesisyon ng ganun si Ana mamaya.

Pinakawalan din naman si Ana ng magulang at hinayaan kaming pumasok si mall para makabili na ng mga kagamitan.

“Finally! Freedom!”buga ni Ana nang tuluyan kaming makapasok.

Kunot noo ko siyang nilingon. She looked at me too and smiled widely.

“Tara sa bookstore! Doon ako namimili eh. Medyo mahal pero maganda iyong quality. Ikaw saan ka madalas mamili ng notebook mo?”she start a conversation while we are walking.

“Sa malapit na grocery store sa amin. May second floor na puro mga school supplies ang binebenta kaya roon kami madalas namimili nila mama,”I answered while looking at our way.

Tumango naman siya. Sumakay kami ng escalator para pumunta sa second floor. Kuha siya ng kuha ng litrato habang paakyat kami. Pinicturan pa niya ako habang hindi nakatingin. Hinayaan ko lang siya sa ginagawa.

“Selfie tayo! Pangstory ko lang sa i*. May I* ka ba?”

“Ugh.. wala,”I answered shyly.

“Boring naman ng life mo!”she said playfully but I don't take it as an insult. Natatawa pa nga ako.

“P-paano ba gumawa nun?”

“Gawan kita gusto mo?”she offered.

Nag-alinlangan naman akong tumango. Ngumise siya at agad na kinalikot ang kaniyang cellphone. Nakita kong malapit na kami sa bookstore kaya bahagya ko siyang hinila. Halos tumigil kasi kami sa gitna ng mall eh maraming dumaraan.

“M-mamaya mo na ako gawan..”mahina kong sambit dahil baka iyon na ang inaatupag niya sa kaniyang cellphone.

“Teka, mabilis lang ito. Gusto mo ba may underscore or wala? Maria lang ba pangalan mo?”tanong niya habang naglalakad kami palapit sa bookstore.

“Ugh.. Maria Isabella Buencamino,”I hesitantly said.

“Ganda ng pangalan mo! Bagay sa iyo para kang si Maria Clara sa nobela ni Rizal kulang nalang ng Ibarra para in real life Noli Me Tangere.”

“H-hindi naman.”

“Aysus! Nagbabasa ka ba ng romance books?”

“Minsan lang..”

“Dalasan mo! Tapos ihalintulad mo siya sa totoong buhay. Siguradong mas gusto mo nalang mabuhay sa mundong imahinasyon keysa sa tunay na mundo.”

I sadly smiled at that because she's right. Fictional world is too perfect, you can manipulate everything.. your life. Pero sa realidad hindi mo mababago ang buhay mo. Kahit magsisi ka, hindi pa rin babalik sa dati ang lahat. Kaya kailangan mag-ingat sa desisyon na gagawin mo.

“Ayan, tapos na! Isesend ko sa iyo sa messenger iyong username at password mo sa I*. Install the i* app nalang,”pagsasalita niya at pinakita sa akin ang kaniyang cellphone kung saan nakaopen ang account.

Maria Isabella Buencamino

@marisabella_03

Ang profile nito ay iyong stolen shot ko na kinuhanan niya kanina. It looks aesthetic actually. Namangha ako kaya nagtagal ang tingin ko roon. Hindi rin nagtagal ay pumasok na kami sa bookstore para bumili ng kagamitan.

I bought 6 notebooks that have the same cover. Pinili ko ang hindi masakit sa mata na kulay. I even bought 1 gtech pen and 10 refills. Bumili si Ana nang romance book, I got curious so I buy one too for myself.

The book I got is, “Under Her Sheets” the book cover is catchy and the font that had been used to print out the title.

Nang nabili na namin lahat ng kailangan ay lumabas na kami sa bookstore. Nagutom si Ana kaya bumili siya ng french fries sa potato corner at binilhan niya rin ako kaya nilibre ko siya ng milktea na sabay naming kinain sa food court dahil may mga upuan doon at lamesa.

Nagpahinga kami saglit doon pagkatapos kumain bago kami umakyat sa ikaapat na palapag para maglaro sa timezone.

They have karaoke room so we tried it. Nagvideo pa si Ana kaya nakuha lahat ng tawa namin sa loob dahil sa hindi namin kagandahang boses.

Nakakuha rin kami ng stuff toy sa catcher, tig isa kami ng nakuha. Iyong akin ay binigay ko sa baby girl sa gilid na kanina pa nanood sa amin. Ana did the same thing, she gave her stuff toy to the other boy who were watching.

“Hayy, kapagod! Sakit ng katawan ko sa basketball! Langya para akong binugbug,”lintanya ni Ana nang maupo kami sa benches, sa labas ng mall.

Ngumite ako. “Ngayon nalang ulit ako naglaro ng ganun kaya salamat. I feel like I'm a human again.”

“Hu?!”

Tumawa ako. “Hindi kasi kami madalas lumabas at pumunta sa mall. Ang huling alaala kong nagpunta sa mall ay noong buhay pa si papa.”

Napakurap siya. Bahagyang natigilan. Hindi siguro niya inaasahan na sabihin ko iyon. We're not really that close yet to share any personal information but I can't help it. Masaya lang ako na naranasan ko ulit ito.

“Ugh.. bakit namatay ang papa mo?”maingat niyang tanong.

“Cancer sa dugo. Huli na noong nalaman naming may sakit siya. Wala rin kasi kaming pagkukuhanan ng malaking halaga para mapagamot siya.”

“I-I'm sorry..”

Ngumite ako. “Okay lang! Matagal na iyon, 10 years na. Naging maayos naman kami ni mama kahit wala na siya. It's hard but we need to keep going.”

She sighed. “Ako rin.. wala na si papa.”

Gulat akong napalingon sa kaniya. Eh sino iyong lalaki kanina? Don't tell me step father niya rin iyon?

“The guy you saw earlier, ikalawang asawa siya ni mama. They got married two years ago. Hindi ko tunay na kapatid sina Lili pero tinuring ko na silang kapatid pagkatapos maikasal ang mga magulang namin.”

“What happened?”

“Aksidente. Nandoon ako at si mama pero si papa iyong mas napuruhan sa amin. Tumama iyong ulo niya sa manibela. Nacoma siya at hindi na muling nagising,”she doesn't sound hurt but I can feel her pain.

I smile sadly. “I'm sorry to hear that. I'm sure your dad is smiling right now because you grow up strong and pretty.”

“I know right?” she chuckled and playfully flip her hair.

Hindi ko tuloy mapigilang matawa nalang din. She really have her ways to become humorous.

Her phone rang after a while. Tinignan niya ito at namilog ang mga mata bago luminga sa paligid na parang may nakitang multo sa cellphone niya.

“Owemji! Owemji!”she chanted.

Nagulat ako sa bigla niyang pagpanic kaya napatayo ako sa kinauupuan. Ganoon din ang ginawa niya.

“A-anong nangyayari?”tanong ko.

Her phone keeps ringing pero hindi niya sinasagot! Lalo tuloy ako nag-alala at nacurious kung sino iyon!

“L-let's go home! Hindi na ako magpapasundo kay papa. Mag taxi nalang t-tayo?”she asked in her panicking voice.

Bago pa kami makaalis sa kinalalagyan ay may bulto nang taong biglang humarang kay Ana. Halos mapasubsub siya sa dibdib ng lalaki. Hihilain ko sana siya pero may kumuha naman ng palapulsuan ko!

I was about to shout whoever that person is but I got stunned when I saw Jackson's cold eyes bore into me. Hinila niya ako sa kaniyang tabi kaya nawala ang atensyon ko sa kaniya.

Saglit kong nakalimutan na katabi ko ang lalaki dahil sa natatanaw namin sa harapan. Infront of us is Ana with this tall guy. Guwapo at misteryoso ang lalaki. Hindi ko alam kung sila ba pero nararamdaman ko ang iritasyon ng lalaki habang kinakausap niya si Ana.

“I told you not to go out, right? Ang tigas talaga ng ulo mo!”the guy whined.

Umikot naman ang mata ni Ana. “May malambot ba kasing ulo?”

“Don't be sarcastic on me, woman!”

“Bakit ba kasi nandito ka? Bumili lang ako ng mga gamit ko sa school para naman akong naglayas kung makareact ka dyan!”

“You didn't message me,”the guy said silently.

Natawa si Ana. “Bakit pa? Eh mahahanap mo naman ako kahit hindi ko sabihin kung nasaan ako! You put tracker on phone, you stalker!”

The guy looked defeated. He almost crouch just to reach Ana's forehead. Napaiwas ako ng tingin. Come on, dito pa talaga nila piniling magharutan?!

Someone cleared a throat. I stiffened when I felt a hand capturing mine before I could even protest, Jackson whispered on my ear.. teasingly.

“Should I put a tracker on your phone too?”

Kumunot ang noo ko sa bulong niya. Anong tracker pinagsasabi ng lalaking ito? Diba nagkaliwanagan na kami?!

Binaklas ko ang kamay mula sa kaniya. He groaned a protest, I glared at him when he tried to reach for my hand again. I walk towards Ana para makapagpaalam na aalis na, hindi ko alam kung narinig niya dahil busy siya sa lalaki. Maybe, I'll just text her when I got home.

Akala ko makakaalis na ako ng matiwasay pero sinundan ako ni Jackson at kinuha ang pinamili ko!

“Akin na iyan,”kalmado kong sambit.

He smirked. “No.”

I pursed my lips. This guy is getting into my nerves. Ano bang hindi niya maintindihan sa sinabi kong ayaw ko na siyang makita?

“What do you need from me? I already cut the chords between us, sir. Hindi ka puwedeng mamilit kung ayaw ko sa iyo–”

“But I like you?”

I gritted my teeth. “It's all just lust!”I almost shouted that out because it's frustrating. He's frustrating.

His lips parted. He looked at me like I said something ridiculous. Nag-iwas ako ng tingin.

“Ibigay mo na sa akin iyan at umalis ka na. I already return your money so you don't hold a grudge to me anymore.”

Hindi siya nagsalita kaya napatingin ako sa kaniya. He was now manipulating his phone! His forehead is creased like he's starting to get pissed.

“H-huwag mong ibalik–” hindi ko natapos ang sasabihin nang tumunog na ang cellphone ko.

Nilabas ko ito mula sa aking sling bag at nalaglag ang panga nang nakatanggap ng mensahe galing sa bangko may nagpadala ng 100 billion sa aking bank account. What the hell?

Bakit ang dami naman ata niyang pera? At talaga bang nilulustay niya ito para lang makuha ako?

“Ano ba! Stop sending money!”I shouted at him angrily.

He only bit his lower lip. He doesn't look regretful of what he did. Nacucurious na tuloy ako kung anong klaseng trabaho ang meron siya at bakit ang dali niya lang ipamigay ang pera niya.

“What if it's not.. lust?”he asked instead, whispering the last word.

Umiling ako dahil impossible namang nagustuhan niya ako sa unang pagtatagpo naming dalawa. Impossible rin na dahil sa pagvivideo call namin kada Sabado. We don't have any casual conversations back then, he's just my client and I was just there to satisfy him. We don't know each other personally kaya bakit gusto niya na agad ako? So it's all just lust! Walang ibang rason.

“It is! Why the hell would you send billions on my account if it's not, hu? I already told you I'm not selling my self! Kahit bilyon hindi mo ako makukuha!”

“If I kiss you right now and I don't get har–”

“S-shut up!” namimilog ang mata kong putol sa kaniya. Samantalang siya ay tuwang-tuwa sa reaksyon ko!

Hindi ko pa nga naaalis sa isip ang ginawa niya sa restaurant tapos dadagdagan pa niya? Napapikit ako sa inis. Damn, this guy!

“I'm just kidding.. here.” Inabot niya ang pinamili ko sa akin. I was about to get it pero nilayo niya bigla! Napasinghap ako nang maamoy ang pabango niya dahil niyakap niya ako at tumama ang mukha ko sa kaniyang dibdib.

I can feel his chin rested at the top of my head, ganoon siya katangkad. His breathing was stable but his heart is booming loudly.. or is it mine?

“Hmm.. comfortable,”he whispered.

He sighed slowly like he's tired all day and finally have his rest. I couldn't move, his embrace is tight and tiring. His arms around me feels weirdly comfortable.

“Huwag mo na ibalik iyong pera. Ibabalik ko sa iyo ng doble iyon kapag binalik mo ulit sa akin,”banta niya.

What? I can't believe this guy!

“Anong gagawin ko sa pera mo?”

“Use it? Do whatever you want. It's all yours.”

“Pambili mo ba talaga sa akin iyon?”

He chuckled. “You said, you're not for sale so definitely, no.”