Home / Romance / Unanticipated Love / Chapter 3: Beach Resort

Share

Chapter 3: Beach Resort

Author: _roseandtulips31_
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Katatapos ko lamang uminom ng kape at nagtungo muna sa labas ng hotel upang masilayan ang dagat. Habang ako'y naglalakad may nakita ako isang teenager na babae. Mukhang kumakanta ito kaya naglakad ako palapit sa kanya.

"Pwede bang umupo?" Pagtukoy ko sa tabi niya. Tumango lamang ang dalaga saka muling pinagpatuloy ang kanyang pagkanta. Nakikita ko ang sarili sa kanya ngayon habang umaawit. 

Maya't maya hindi ko namalayan, tapos na pala siya. Nagulat na lang din ako nang iabot niya sa akin ang gitara.

"Hiramin mo na siya ate. Pupuntahan ko lang muna mga kaibigan ko doon." Turo niya sa mga mga teenagers din na naglalaro sa tabing dagat. Nag-aalinlangan akong tanggapin ang bagay na 'yon pero nakiusap siya na hiramin ko raw itong gitara.

"Babalikan ko na ulit 'yan dito, ate." Saad nito saka siya naglakad palayo sa akin patungo sa kanyang mga kaibigan.

Nagsimula na akong patugtugin ang gitara at naisipang kantahin yung love song namin ni Zen yung ***Can't Help Falling In Love by Richard Max.***

Ini-magine ko habang inaawit ang song na ito na kasama si Zen, madalas naming itong awitin kapag kaming dalawa lang. Napakasayang balikan ang alaala na 'yon. Walang kulas hanggang ngayon. Sobrang nami-missed ko na siya. Gusto ko na siya makita.

"Di ko alam na kumakanta ka  rin pala." Laking gulat ko na lang nang marinig ang boses na 'yon dahilan mapalingon ako.

"All I know that fashion designing is your fashion right? And now I saw you singing my favorite song." Dagdag pa nito at umupo sa aking tabi. Hindi ko akalain na paborito niyang awitin 'yon. How come!

Magkaiba kami ng hilig ni Athena.  Music ang sa akin at sa kanya fashion designing naman. Pero marunong din kumanta ang kakambal kong 'yon kaso di niya talaga ito hilig niya.

"Mukhang marami pa akong di alam sayo ah hmm." Sambit niya. "Music is also relaxing though kaya naman noong kabataan ko nakahiligan kong kumanta. Nawalan lang ng time nitong sobrang hectic na ng schedule ko sa opisina." Kwento niya habang napapatangu-tango lang ako sa kanyang sinasabi.

"Anyway why don't we try to sing our love song? ***You're The Inspiration by Chicago.***

Pagkatapos, nakarinig ako ng palakpakan buhat sa likod kaya napalingon ako. Sila pala.

"Ganda ng blend ng boses niyo ate at kuya nakakakilig." Puna ng mga teenagers sa akin kasama na yung dilag kaninang kausap ko.

"May chemistry po kayong dalawa habang pinagmamasdan namin kayo sa di kalayuan." Saad naman ng isang babae na medyo chubby.

"Ganun ba, thank you." Nakangiting tugon ni Greige sa kanila at kasabay ng pag-abot ko sa kanila ng gitara.

"Thank you." Nakangiti rin na saad ko habang inaabot sa kanya ito.

"Walang anuman po ate." Sagot ng dalaga at nagpapaalam na rin sila sa amin pagkatapos.

"Sige mauna na po kami." Huling saad nila saka naman kami naglakad pabalik ng hotel.

Pagkatapos namin kumain ng breakfast niyaya na niya akong maglakad-lakad sa labas.

Napatingin naman ako sa kanya, "Oo nga eh nakakarelax." pagsang-ayon ko sa kanya habang nakatitig sa sumisikat na araw.

"Pasensya ka na pala sa mga naging asal ko kagabi, naging moody ako." sabay nang pagtitig niya sa akin nang may ngiti rin sa mga labi.

Kailangan kong magrespond na naaayon sa kinikilos ng kakambal ko kapag kausap ang boyfriend niya.

"Ok lang mi cielo naiitindihan ko naman eh. Pagod ka sa trabaho!" Pagsang-ayon ko na ikinangiti na niya ulit.

Lumapit pa siya sa akin saka hinawakan ang kamay ko, "Thank you. Akala ko kasi aawayin mo nanaman ako katulad ng dati kapag hindi kita napagbibigyan." saad nito na nakakapit pa rin ang kamay niya sa akin habang pinagmamasdan ang dagat.

Maya-maya pa'y napatitig siya sa akin. Sobrang lapit na namin sa isa't isa, kaunti na lang magdidikit na aming mga mukha kaya agad akong umiwas ng tingin. 

Narito ako para magpanggap pero ang mahalikan ang lalaking ito ang hindi ko kayang gawin. Kaya ko pa naman sakyan lahat, huwag lang 'yon. Magkakasala ako sa boyfriend ko na ayaw kong mangyari. 

Napangisi siya sa ginawa ko. "Nagtatampo ka pa rin ba?" Tanong niya saka bahagya niyang nilayo ang sarili sa akin.

"Hindi naman." Pagsisinungaling ko.

"Bakit ayaw mo ako halikan?" Nagulat ako sa sinabi niya at ngayon nakikita ko ang pilyo niyang ngiti dahilan para napalabi ako bilang reaksyon.

"Hindi nga eh, tzk." Naiinis ng saad ko.

"You're so cute of being like that." Dagdag pa niya. Kinalibutan ako ng balahibo sa aking narinig.

Sinubukan ko siyang titigan ulit pero umiwas kaagad ako. "Nambola ka pa!"

"Mabuti pa magswim na lang tayo. Let's go." Bigla niyang paghatak sa aking mga braso kaya di nagawang makapagsalita pa.

"Magprepare ka na ah bilis." Maotoridad na sambit niya dahilan para napasunod ako sa kanya.

Hindi kaagad ako nakapagbihis, di ko rin kasi mawari yung ganito. Hindi ko alam ang gagawin at susuotin ko syempre. Di ko kakayanin magsuot ng swim suit kagaya ng sinusuot ng mga karamihang babae. 

Matagal-tagal pa bago ako makapagdecide hanggang sa pinili kong magsuot na lang ng katamtamang ikli ng short saka manipis na sando. Mas kumportable ako sa ganito. Bahala na….

Pagbukas ko ng pintuan ng silid, bumungad sa akin ang nakakamanghang itsura ni Greige. Bumakat sa katawan niya ang manipis na T-shirt na tinernohan naman niya ng summer short.

Nagulat siya nang makita na ganito ang aking itsura. *Don't tell me na pinagnanasaan niya ako? No. Erase that.*

"Mabuti naman hindi mo na naisipang magsuot ng swim suit. Masyadong daring ang dating, pero sa suot mong 'yan ngayon mas ok sa akin." Nagtaka ako sa sinabi niya pero nagpasalamat na rin na wala siyang napansing kakaiba.

"I am glad that you finally listened to me. Alam mo naman ayaw kong nababastos ka." Kaya medyo na-touched na naman ako sa sinabi niya. Napagentleman din pala ng lalaking ito.

Pagkatapos, dumirestso ns kaagad kami patungong dagat. Ilang minutong lumipas nang magkahiwalay-hiwalay kaming dalawa, dahil parehas kaming sumisid. Hinanap ko rin siya baka kung ano na nangyari sa kanya kaya nilibot ko ang paningin.

"Hinahanap mo ba ako?" Sobrang gulat ko ng bigla siyang lumitaw sa aking likod at nakayakap pa sa akin. Tumindig ang mga balahibo ko sa katawan nang maramdaman ko ang hininga niya.

Napaharap ako sa kanya dahil hindi ko kaya ang ganoong sistema pero nilalapit na niya ang mukha sa akin at umiwas ako.

"Is there any problem, mi cielo?" Nalilito niyang tanong.

"None." Pailing-iling kong pagsagot. Hindi ito yung tamang gawin.

"Eversince I will kiss, you keep avoiding me." Seryosong tugon niya.

"Nahihiya ako Greige." Iyan ang lumabas sa aking bibig at yumuko lang din.

"Saan mo ba gusto sa hotel? Just say and I will give it to you." Nakakalokong sagot niya dahilan para mas kabahan pa ako. He is crazy.

Hindi ko na lang pinansin pa at umaahon na lang din pagkatapos at iniwanan ko na lang siya roon na hindi na nakapagsalita pa.

Mahighit isang oras nang lumipas, bubuksan ko na sana ang T.V nang biglang kumatok rito. Huminga muna ako nang malalim bago binuksan at hinarap siya.

"Heto bumili na ako ng lunch natin para dito na lang tayo kumain, ayos lang ba?" Napatango lang ako bilang tugon saka siya pinatuloy sa loob.

Tahimik lang kami kumain dahil wala ni isa sa amin ang gusto magsalita pero hindi napigilan ng lalaking ito na kausapin ulit ako.

"Na-missed kita, Athena. Kahit ganyan ka mahal pa rin kita. Kung anuman iyong hindi natin napagkakasunduan dati kalimutan na natin please. Let's start a new beginning pero sana magbalik ka sa dati. I saw that you seemed different right now." Pahayag niya kaya natigilan ako at hinarap siya.

Sana wala pa rin siyang mapapansin na hindi ako si Athena kundi malalagot ako.

"It's not what you mean." Pagpapaliwanag ko dahil kailangan na talaga ng remedyo para maiwasan na ang pagdududa ni Greige. "Mi cielo, nagkamali ka lang ng sasabihin. Matagal ka rin siguro nawala. Ang bawat tao ay nagbabago."

Heto umaakting nanaman kunwari concern kaya nagawa kong hawakan ang kamay niya para matigil na ang usapin na ito. Maya-maya pa naging pilyo nanaman ulit ang kanyang ngiti dahilan para mabitawan ko siya.

"Hindi mo ba talaga ako mapapabigyan, mi cielo? Kiss lang naman ang hinihingi ko eh?" Kaya kinuotan ko siya ng noo.

*Akala ko ba ayos na? Bakit ganyan pa rin siya? Susko, help me!*

"Greige." Sambit ko lang sa pangalan niya pero damang-dama ko na ang kaba.

"Gusto lang naman kita makasama at maka-bonding eh." Pangungumbinse pa niya sa akin pero tinarayan ko lang siya. Hindi pa ba bonding itong ginagawa namin? Sobrang kinakabahan na talaga ako sa mangyayari. Ito na ata ang araw na mawawala na sa akin ang first kiss ko.

Tumayo ako sa hapag at tinalikuran siya. Tinawag niya ako pero hindi ko na pinansin pa pero napakabilis niya nang bigla kaagad siyang nakayakap sa akin.

Sinubukan kong makatakas mula sa kanya subalit nahuli niya pa rin ako. Nakaharang na siya sa aking dinaraanan, pilit kong makatakas. Wala eh mas mabilis siya kaysa sa akin.

Bahagya na lang akong umatras habang siya naman ay patuloy lamang sa paglapit hanggang sa wala na akong takas. Nakadikit na ang likod ko sa pader. 

Nakakatitig lang siya sa akin at ako naman napailing-iling lang. Ngayon binakuran na niya ako gamit ang kanyang mga braso kaya anytime pwede na sumabog ang puso ko sa sobrang nervous. *Paano na lang kung may mangyari sa amin? Hays! Iyon ang di ko makakaya. Hindi naman siguro niya gagawin 'yon. Nang-iinis lang isang ito.*

"Wala ka ng takas, Athena. It's time para mapagbigyan mo ako." Kasabay ng nakakaloko pa rin niyang ngiti.

"Greige, itigil mo na ito please? Manood na lang muna tayo ng T.V." saad ko subalit hindi niya pinakinggan. Sa halip, unti-unti na niyang nilalapit ang mukha niya sa akin. Ako naman ay halos di na makagalaw sa aking kinatatayuan. Namamawis na aking mga palad. 

Umiwas ako sa kanya pero pilit niya akong tumititig gamit ang kamay. Ngayon, unti-unti na talaga niyang inilalapit ang kanyang mukha sa akin habang ako napapikit na lang din at wala ng nagawa pa. Mga ilang sandali, lumapat na ang mga labi namin.

Hindi ko alam kung paano sumabay dahil first kiss ko nga ito at wala talaga akong alam sa mga ganitong bagay. Hinayaan ko lang siya at sumunod lang ako.

Hindi ko alam ang gagawin ko kung itutulak ko siya kapag ginawa ko naman iyon makakahalata siya. Kaya hinayaan ko na lang siya ginagawang niyang paghalik sa akin.

Hindi ko alam paano magresponde dahil first kiss ko ito. Kaya sinunod ko lang ano ginagawa niya.

Napakagaan lamang ang halik na iyon pero may katagalan. Wala akong spark nararamdaman kaya para lang ako humalik sa hangin.

"You are blushing, mi cielo." Nang-iinis na saad niya. "Halika manood muna tayo ng T.V." Sabay hila niya sa akin pabalik sa sala.

Napansin niyang hindi ako kumikibo. "Hey, Athena are you ok? You look so pale. May sakit ka ba?" Hinawakan niya ang aking noo para tignan kung maysakit nga ako. 

Napabuntong-hininga siya pagkatapos. "Wala naman." Nag-iisip pa siya ulit ng sasabihin. "Is it because of our kiss?"

Hindi lang ako sumagot at nanatili lang ang mata sa T.V.

"Tzk! Parang first kiss mo lang ang nangyari ah kung makatampo ka diyan." Puna niya sa akin pero hindi ko pa rin siya pinansin.

"Do you want to kiss again?" Dahilan para titigan ko siya ulit at batuhin ng unan sa kanyang mukha hanggang sa nauwi lang din sa asaran naming dalawa.

Pagkatapos ng lunch, ginala namin ang buong resort at kinabukasan pumunta din kami sa ibang dako para makita ang kagandahan ng lugar. Marami naging ganap sa nalalabing isang araw namin sa lugar na iyon. Sa ganoong paraan, nakikilala ko ang taong maaaring dahilan kung bakit nasa malalang sitwasyon ang aking kapatid at kung bakit ako ngayon narito malayo sa aking pinakakamahal na si Zen.

Related chapters

  • Unanticipated Love   Chapter 4: In His House

    Nagising ako mula sa pagkakayugyog sa akin at pagtawag ng aking pangalan habang nakasandig sa malambot na upuan ng kotse. "Mi cielo, gising na! Nandito na tayo." napamulat na ng aking mga mata matapos marinig ang boses na iyon na nagmula sa boyfriend ng kakambal ko. Napalinga sandali sa aking paligid at napagtanto kong hindi ito sa amin ang lugar at malamang sa bahay nila Greige ito. Huminto na rin ang sasakyan pagkatapos bumababa na rin ang driver upang kunin yung mga dala namin at kaming dalawa naman ang naiwan sa loob. "Bakit tayo nandito? Di ba dapat sa bahay ko na ako uuwi?" pinakitaan ko siya ng nakakalitong tingin subalit nginisian niya lang ako. Kainis! "Nagpaalam na rin ako sa parents mo na dito ka muna sa bahay ko within three days." agad niyang sagot. Hindi ako makagalaw sa pwesto dahil sa aking narinig. "Don't worry, mi cielo pumayag nam

  • Unanticipated Love   Chapter 5: Chef

    Katatapos lang namin magluto at maghanda ng pagkain ni Yaya Celeste kaya medyo masakit itong likod ko dahil sa pangangalay kaya naupo muna ako saglit. Pinanood ko muna siya habang abala sa pagtitimpla ng inumin. Lumipas ang limang minuto, napag-isipan ko na ring puntahan si Greige sa mini office niya upang yayain na rin kumain. Napahinto na lang ako sa paglalakad nang mapansin kong may kausap siya sa cellphone. Lumapit ako ng kaunti upang marinig ang pinag-uusapan nila. Narinig ko ring kausap niya ang mga taga-opisina at tungkol iyon sa trabaho kaya umatras na lang ako at hindi ko na siya nilapitan pa. Tutal hindi rin niya napansin ang presensya ko dahil occupied siya sa kanyang ginagawa at maging sa kanyang kausap. Bumalik na ulit ako sa kusina at nagtaka si Yaya Celestina kung bakit hindi ko kasama si kolokoy. "Busy pa po kasi siya at kausap pa yung mga katrabaho niya kaya di ko na la

  • Unanticipated Love   Chapter 6: The Stranger Guy

    Napamulat ako ng aking mga mata dahil sa sunud-sunod na katok sa pinto ng kwarto. Bumangon ako kaagad upang pagbuksan ito.Naalis ang nararamdamang antok dahil sa isang pamilyar na bulto, wala ng iba kundi si kolokoy.Padabog ko siyang sinagot kasabay ng pagkamot sa aking ulo, "Bakit ba? Ang aga-aga eh nang-iistorbo ka!""Take a bath and prepare yourself. We are going somewhere." seryosong saad niya at napakurap-kurap naman ako ng aking mga mata."Saan?" Tanong ko subalit hindi niya sinagot at tinalikuran na lang ako.Lumingon siya saglit na tila may pahabol pa siyang sasabihin, "Just do what I've said. You have several minutes to prepare. I will wait for you in the living room. Do you understand?"Wow! Sobrang bossy naman ng isang ito. Hindi naman niya ako alila o utusan para sumunod sa kanya kaagad.May sasabihin pa sana ako pero kaagad na

  • Unanticipated Love   Chapter 7: He is Mad

    Dalawang linggong nang lumipas mula noong magdate kami ni Greige at nakabalik dito sa bahay. Nabigyan muli ako ng time para makausap si Zen at Gin sa skype. Naipagpatuloy ko na rin ang naiwang trabaho ni Athena dito sa kanyang mini-office bago maaksidente.Nakilala ko rin ang kanyang secretary na si Tery. Medyo may pagkamadaldal ang isang ito pero masipag naman siya sa trabaho at masarap din namang kasama."Alam niyo po Ma'am kahit two weeks pa lang tayo nagkakilala, magaan na ang loob ko sa inyo." sabi nito habang nakatitig pa rin siya sa monitor. "Mas gusto kita maging lady boss kaysa sa kanya."Hanggang ngayon nahihirapan at nalilito pa rin siya sa pagbanggit ng tamang pangalan. Sinabihan siya nila Mom and Dad na maging maingat sa salitang bibitawan niya. Kaya heto, hirap na hirap siya."Why?" Habang nagta-type din sa computer."Madali po kasi kayo pakisamahan, understanding saka

  • Unanticipated Love   Chapter 8: His Apology

    Bumungad kaagad sa akin ang isang katutak na text messages mula sa kanya. Binuksan ko ito at binasa.Mi cielo:I am sorry for what I did yesterday. Can we talk? Pag-usapan natin please mamayang lunch at don't forget na dalhan mo ako ng masarap na ulam.Napangiti ako sa aking nabasa pero may parte pa rin sa puso ko nasaktan sa ginawa niya kahapon. Ngayon napalitan naman ng saya. Akala ko habang buhay na galit siya sa akin na di malamang dahilan.Binasa ko lang message at di ko muna ni-replyan. Bumangon na rin ako sa kama saka nag-unat unat ng mga braso saka lumabas ng silid upang kumain muna ng almusal.Pagsapit ng 11AM pumunta muna ako sa kusina at hinanda na ang mga pagkain na dadalhin ko."May pagtatalo o hindi pagkakaunawaan ba kayo ni Greige kahapon?" Nag-usisang pahayag ni Yaya Helena sa akin habang tinutulungan akong ayusin ang mga

  • Unanticipated Love   Chapter 9: Late

    *Wexford Greige's POV**Abala ako ngayon sa pagsasaayos ng mga files dito sa table pati sa computer. Tinitignan ko ang bawat detalye kung may mga mali sa mga ito. Maya-maya napatingin ako sa relos na suot ko na niregalo sa akin ni Mama noong 25th birthday ko. Apat na taon ang tanda ko sa kanya pero minahal pa rin ang lahat sa girlfriend ko.It's already twelve in quarter but she still not coming. I tried to get my phone and look if she texted me but it doesn't have any text messages coming from her. So, I called and there is no answering. I struggle to call her again and it's nothing.*Why she is not answering my call? What happened to her?*I have really feel worried for not responding. It keeps me thinking negatively.Later, my thought suddenly changed. She would probably buy order some foods for us. Yeah, that's it. Afterwards, I stand up when there's someone knocking in the door. I thi

  • Unanticipated Love   Chapter 10: The Arguments

    Kasalukuyan akong naglalakad patungong kusina nang makita ko sina Mom and Dad na kumakain na rin ng dinner. Kaagad nilang napansin ang aking presensya."Oh our dear princess." Paglalambing nila sa akin pero alam kong napipilitan lang sila gawin 'yon dahil may kailangan pa sila sa akin. "Akala namin ng Dad mo na di ka na kakain ng dinner. Padadalhan ka na lang sana namin sa kwarto mo.""Kamusta na pala kayo ni Greige? Is there something wrong happened?" Sunod na sunod na tanong ni Mom sa akin pero walang akong balak ikuwento sa kanila ang nangyari.Magiging komplikado lang ang lahat. Kung may nakakaalam man niyon ay si Yaya Helena. Alam kong di naman niya sasabihin 'yon ng walang pahintulot mula sa akin."Everything is ok. Don't worry about it, Mom and Dad." As I trying to clear things out para hindi na humantong pa sa problema ang lahat.Napakasimpleng bagay lang naman 'yon. Madali lang lu

  • Unanticipated Love   Chapter 11: Cold-shoulder

    Isang ngiti rin ang ginawad ko kay Yaya Helena. Hindi ko alam na nakabalik na pala siya. "Heto, pinadalhan na lang kita ng almusal. Tanghali na kasi di ka pa bumabangon diyan." sabi niya inaayos ang mga gamit ko sa mesa. "Ah, napuyat po kasi ako kagabi." Pagsisinungaling ko na lang. "Halata nga. Mabiti pa kumain ka muna ng almusal." sabi pa niya saka naupo siya sa aking kama na aking ikinapagtaka dahil alam ko hahatiran lang niya ako ng pagkain. "Dahil ba kay Sir Greige kung bakit ka napuyat kagabi?" Nagulat ako sa aking narinig kaya natigilan ako saglit sa pagkain. "Nagtalo nanaman ba kayong dalawa?" Napatango ako bilang tugon. Napakagaling talaga ng instinct ng Yaya ko. Hindi ko akalain na malalaman niya ang dahilan kung bakit tanghali na ako nagising. "Hindi na bago sa akin 'yan. Nangyari na rin 'yan dati." sambit ni Yaya habang nagpatuloy ulit ako sa pagkain ng almusal. "Parati rin sila nagtatalo ng kakambal mo." Kwento niya. "Matanong ko lang sayo, Althaea. May narar

Latest chapter

  • Unanticipated Love   Chapter 21: Doubt

    "Hi, Greige!" Her beautiful voice melts my heart like an ice. "I'm here now in our house. Have just arrived in one hour ago. Are you busy?""Not really. Gusto na nga kita makita ngayon eh." Hindi ko mapigilang ma-excite habang nagsasalita.I missed her so much kahit ilang linggo lang kami di nagkita at nagkausap."You can go here if you want because I missed you so much already." It makes me more happy to hear those words from her.I thought she didn't want to see me after she left Philippines without talking to me."I wanna go right now." I said fixing my things in the table."Are you sure?" She asked in a surprised."Yes just for you. Saka wala naman na akong ibang gagawin ngayon." I clarified the things I havs here in office para di niyang isipin na binabalewala ko siya.I know that my job is important but I need to skip for awhile just to meet my girlfriend. I really missed her.Pagkarating ko

  • Unanticipated Love   Chapter 20: Missing Her

    Wexford Greige's POVKasalukuyang nagmamaneho ako papunta sa bahay nila Athena. Di mawala ang ngiti ko sa labi habang inaalala ang mga araw naming nagdaan. A few minutes, I finally arrived to their home. I brought the beef stake, our favorite dish. As I entering inside, Terylene startled when he saw me."Sir Greige! You are here." She tried to fake her smile that seems there's something wrong. She leaned on my food I carried."Where is she?" I asked but she still bitting her lip that make me frowned.She roaming her eyes around and trying to think something that she will say to me."Ma'am Athena is not here, Sir." My smile faded."Saan siya nagpunta?" I asked her in curious but in a calm tone."Mrs. Muestra, her mother told me earlier that Ma'am Athena was in Korea." I stunned.Hindi makagalaw sa aking kinatatayuan. May bahid ng lungkot at pagkadismaya ang aking nararamdaman. Napapikit ako ng mga mata at pagkatapo

  • Unanticipated Love   Chapter 19: The Real Athena

    Nilingon ako nina Mom and Dad nang marinig nila ang aking boses. Nagtingin muna silang dalawa bago sinimulan ni Dad magsalita. Naupo na rin ako at kumain na ng dinner."We just wanted to make sure that no one will know about this." Panimula ni Dad na ikinakunot ko ng noo dahil di ko naiintindihan ang ibig niyang sabihin.Tinignan ko sila ng seryoso at saka muli siya nagsalita."You will promise to us that keep this a secret." pahabol pa nito habang napapaisip pa rin ako sa sinasabi ng aking ama."I will not say that to anyone. Ano ba kasi 'yon, Dad?""Your sister is finally awakened." Bigla kong nabitawan ang kutsara sa aking narinig.Gising na ang aking kapatid. Kung gayon, ito na ata ang huling araw ng aking pagpapanggap. However, there is a part of me that I'm hurting. The thing is I will never see him anymore."Kailan pa?" Kaagad kong tanong at nagpapalitan ang tingin ko kina Mom and Dad."Actually, it's b

  • Unanticipated Love   Chapter 18: Lunchtime

    Althaea Cassidy POV KINABUKASAN. Nakabalik na rin ako sa work. Sariwa pa rin sa akin ang mga naganap nitong nakaraang araw. Ang pagiging malambing at maalalahanin ni Greige at sa nararamdaman na selos ni Zen. Kaya't di ko namalayan nagsasalita pala si Terylene. "Ma'am!" Nabalik ako sa ulirat nang tawagin muli niya ako. "Are you listening po?" "Ano nga ulit 'yon?" Nalilito ko tuloy na tanong. "Hay nako, Ma'am. Ok na po ba talaga kayo? Kasi kundi pa, hindi muna kita papayagan pang magtrabaho dito. "Ayos na ako Tery." paliwanag ko. "Sigurado?" "Oo..." muli kong sagot. "Baka malalim nanaman ang iniisip mo? Kung si Sir Greige man 'yan nako...." dagdag pa niya. "Hindi siya." Pagsisiungaling ko na lang dahil ayaw kong ipaalam kahit kanino ang tungkol sa feelings ko para sa kanya maliban lang kay Ginger. "Eh kung gan'on, sino?" May pagkatsismosa talaga ang isang 'to. "Nevermi

  • Unanticipated Love   Chapter 17: Worry

    Wexford Greige POVKasalukuyan ko siyang hinihintay sa aking opisina nang mahigit bente minutos na. Hindi pa rin dumarating si Athena. Inaasahan ko siyang pupunta siya rito para sabay na kami kumain ng lunch.Naghintay pa muli ako sa kanya baka busy lang talaga siya ngayon. It's five minutes have passed she still not coming. I tried to calm myself instead of worrying. Hindi na ako nakapaghintay at tinawagan ko na siya.She is not answering my call so I started to worry about her. I tried twice but she's not responding. A few seconds, it pop my mind about Athena's secretary, Terylene. I called her number registered to my phone until it rang and finally answered."Hi, Terylene." As I said. "Where is Athena? I called her but she didn't respond. It's a few seconds before Terylene have spoken.She cleared her voice, "Ahm, Ma'am Athena is....."I heard her stuttering so it made me worry. "Terylene, what happened?"I directly said to h

  • Unanticipated Love   Chapter 16: Surprised

    Nilapitan ko ang driver ni Greige. Napansin niya kaagad ang aking presenya kaya laking gulat na lang ng makita niya ako. Tinago niya kaagad ang cellphone na kanina pa niya kinakalikot."Ma'am Athena, bakit di pa kayo nagbibihis?" Kaagad niyang tanong sa akin. "Pinasusundo po kayo sa akin ni Sir Greige eh.""Bakit raw?" Nag-uusisa kong tanong."Di ko po alam basta pinapasundo niya kayo sa akin." sagot nito.Magtatanong pa sana ako pero napag-isipan kong huwag na lang."Sige. Maliligo lang ako." sabi ko na lang."You can take your time, Ma'am." Nakangiting saad nito saka ako naglakad na palayo sa kanyang kinaroroonan.Habang naglalakad hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano nanaman bang pakana ni Kolokoy?Pagkatapos ng mahigit trenta-minuto na paghahanda, kaagad na akong lumabas ng mansion.Nakasuot ako ng colored peach dress na hanggang tuhod ang haba nito. Naglagay lang ako ng simpleng make-up sa mukha. Kulay pink

  • Unanticipated Love   Chapter 15: Goodnight Kiss

    Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa."Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan."Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them."What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong la

  • Unanticipated Love   Chapter 14: Love Hurts

    Dinig na dinig ko ang hiyaw ng mga tao. Pinag-uusapan rin silang dalawa ng mga tao."Bagay na bagay nga sila. Nakakakilig." saad ng isang babae na malapit sa aking kinaroroonan. "Gwapo saka maganda." kasabay ng pagtili ng limang magkakasamang mga babae na dahilan para mag-iba ang aking pakiramdam.Maya-maya nagsimula na silang kumanta. Isang pamilyar na awitin ang aking naririnig. Buwan by Jk Labaho.Ako sayo'y, ikaw ay akin.Ganda mo sa paningin.Ako ngayo'y nag-iisa.Sana ay tabihan na.Inaawit niya iyon habang nakatitig kay Athena kaya't di ko maiwasan ang mainis pero kailangan pigilan ang sarili. Di pwede ako gumawa ng gulo dito. Masisira ang aking reputasyon at mawawala ang tiwala sa akin ni Papa.Kaunti na lang babagsak na rin ang aking luha sa nakikita ko. Ang sakit lang na nakikita ko siyang nakangiti pero hindi ako ang dahilan. Huminga ako nang malalim at sinubukang panoorin sila baka sakali

  • Unanticipated Love   Chapter 13: Frustrated

    Wexford Greige's POVKasalukuyan akong naglalakad sa mall nang makita ko si Athena na may kasamang ibang lalaki. Biglang uminit ang ulo ko sa aking nakita.Hindi pa kami break, cool-off lang kami pero parang pinatunayan na niya sa akin na totoo ang mga sinasabi ko sa kanya. Kaya pala simula nang umuwi ako rito mula U.S iba na ang treatment niya sa akin dahil may iba na pala nagpapangiti sa kanya.Hindi ako nagdalawang isip lapitan silang dalawa at nanlaki ang mga niya sa gulat nang makita ako."Siya na ba iyong ipinagpalit mo sa akin?" Tanong ko sa kanya habang siya halos di makapagsalita.Sa halip ang lalaking kasama niya ang sumagot, "What are you talking about?" Nakangising tanong niya. "We are just friends, right?" Nilingon niya si Athena para sumang-ayon ito."Mabuti pa umalis na lang tayo." Iyon na lang ang narinig kong sagot mula sa kanya kasabay ng pagtalikod nila sa akin.Kaagad kong pinigilan siya dahilan muling napati

DMCA.com Protection Status