Isang ngiti rin ang ginawad ko kay Yaya Helena. Hindi ko alam na nakabalik na pala siya.
"Heto, pinadalhan na lang kita ng almusal. Tanghali na kasi di ka pa bumabangon diyan." sabi niya inaayos ang mga gamit ko sa mesa.
"Ah, napuyat po kasi ako kagabi." Pagsisinungaling ko na lang.
"Halata nga. Mabiti pa kumain ka muna ng almusal." sabi pa niya saka naupo siya sa aking kama na aking ikinapagtaka dahil alam ko hahatiran lang niya ako ng pagkain.
"Dahil ba kay Sir Greige kung bakit ka napuyat kagabi?" Nagulat ako sa aking narinig kaya natigilan ako saglit sa pagkain. "Nagtalo nanaman ba kayong dalawa?"
Napatango ako bilang tugon. Napakagaling talaga ng instinct ng Yaya ko. Hindi ko akalain na malalaman niya ang dahilan kung bakit tanghali na ako nagising.
"Hindi na bago sa akin 'yan. Nangyari na rin 'yan dati." sambit ni Yaya habang nagpatuloy ulit ako sa pagkain ng almusal. "Parati rin sila nagtatalo ng kakambal mo." Kwento niya.
"Matanong ko lang sayo, Althaea. May nararamdaman ka na ba sa boyfriend ng kakambal mo?" Sa tanong iyon ni Yaya bigla akong natigilan at di makagalaw sa aking pwesto.
"Anong sinasabi mo dyan, Yaya Helena?" Pagde-deny ko pang saad.
"Kilala na kita, iha. Wala kang matatago sa akin."
Wala na akong maiisip na lusot pa pagdating sa kanya. Talagang kilala na ako ni Yaya Helena.
"I am starting to love him, Yaya but it can't. Para siya kay Athena. Mahal ko rin ang kakambal ko kaya't ayaw ko rin siya masaktan." Paliwanag ko sa kanya.
Napabuntong-hininga si Yaya matapos mapakinggan niya ako.
"Mahirap iyong ganyan, anak. Ayaw ko rin mangyari sa pagdating ng panahon na mag-aaway kayo at masisira ang relasyon niyo bilang magkapatid."
Napatango ako sa kanyang sinabi. Ayaw ko rin nga dumating sa punto na kaaway ang magiging turing sa akin ni Athena. Di bale na lang isakripisyo ko ang sarili basta maging ok lang kami. Di bale nang nasasaktan na nakikita ko siyang kasama si Athena, basta huwag lang ako kamuhian ng kapatid ko at di kilalaning kapatid. Di bale ng maging miserable ako dahil sa nararamdaman ko para kay Greige basta maging masaya lang ang aking kapatid. Ako lang naman ang may feelings para sa kanya.
"By the way, Yaya." Pag-iiba ko muna nang usapan. Ito na siguro iyong araw para malaman ko ang totong dahilan kung bakit na-aksidente ang kapatid ko. "Gusto lang po malaman kung ano iyong sanhi ng pagkaaksidente ni Athena."
Ilang segundo bago siya nagsalita. Nag-aalinlangan siyang sabihin sa akin ang katotohanan.
"Nagkaroon sila ng alitan ng kakambal mo. Sumama ang loob niya. Di na niya kinaya ang ganoong sitwasyon nila. Kaya, sa sobrang frustrations na nararamdaman ng kakambal mo, naaksidente siya sa sasakyan na ginamit niya."
Ano pala itong kotse na ginagamit ko ngayon?
"Bumili ng bago ang Dad mo para maipagamit sayo." dagdag pa ni Yaya.
Ibig sabihin matindi iyong nangyaring aksidente. Hindi man lang alam ni Greige o baka di lang sa kanya pinaalam.
Hindi ko pa nga talaga lubusang kilala siya. Marami pa rin akong dapat malaman sa kanyang pagkatao. Ngayon ko lang napansin na ibang klaseng lalaki siya. Si Greige ay isang tipo na hindi na gugustuhing balikan pa at mahalin. Nagkamali ako ng pagkakakilala sa kanya.
Wexford Greige's POV
Kakarating ko lang ng bahay. Dumiretso kaagad ako ng kwarto para makapagbihis at makapagpahinga na rin. Mas ok na itong nilubog ang sarili sa trabaho kaysa iniisip ko siya. Mas lalo lang ako di makakalimot kay Athena.
Naging tama ang naging desisyon ko na putulin muna ang aming ugnayan at komunikasyon para makapag-isip kami pareho. Tingin ko kasi napipilitan na lang siya sa akin dahil sa kanilang kumpanya. Simula noong umuwi ako rito galing U.S naging iba na ang pakikitungo niya sa akin. Iba na siya sa dati na parati akong nilalambing at tine-text para kamustahin. Hinahanap ko sa kanya 'yon pero bigla na lang naglaho. May bahagi sa aking isip na may pagsisi dahil sa naging treatment ko rin sa kanya noon. Pero sana huwag naman iyong ganito na binabalewala na niya ako.
Maya-maya nakarinig ako ng katok sa pinto.
"Sir Greige, pinatatawag po kayo ng Mama niyo para kumain ng dinner." saad ng isa sa mga maids namin dito.
"Can you please bring me some food instead? Tinatamad ako bumaba." Walang gana kong saad.
"Sige po, Sir. Sasabihin ko na lang sa Mama niyo."
Mga ilang sandali wala na akong narinig na nagsalita pa. I heavily sighed.
A few minutes my phone is ringing and I see it is her. I just ignored the call after.
THE NEXT DAY. I went early in the office to make myself busy again. Later, I have a meeting. Wait, I forgot. I have a meeting with them. Athena's parent. It frustrated me. Although, I am the Vice-President of our company still needed my presence there.
A few seconds, Athena is calling me again. Harold, my first cousin and a bestfriend too, noticed me that I am not answering the call. He is also know about us.
"Why you keep ignoring the call, my brother?" Iyan ang madalas itawag niya sa akin kasi iisa lang siya lalaki sa apat na magkakapatid.
"Bakit pa?"
"Why don't you give her a second chance and let explain her side?" He asked but I'm not interested anymore.
"I have gave her already a chance but she just wasted it." I explained and he agreed.
"It is only a misunderstanding. Hoping na magkaayos pa kayo. If not, I'm here to support you." sabi pa niya.
After our conversation, I have proceeded to a meeting. I meet Athena's parent again. I act like there's nothing happened with their daughter.
Nakipag-join ako kila Harold at sa kasama pa nitong empleyado ng kumpanya para kumain ng dinner para di na rin niya ako maabutan pa.
Nasa kalagitnaan na kami ng usapan nang makita ko si Athena na naglakad na papalayo sa restaurant na kinakain namin. Napansin rin iyon ni Harold.
"Mag-usap na kayo." sabi niya pero tumanggi lang ako. "Para magkaliwanagan kayong dalawa. Hindi iyong pinatatagal niyo pa." Dugtong pa ng pinsan ko.
Di niya alam ang tungkol sa 'cool off' naming dalawa ni Athena.
"Wala na muna kami, Harold." Nagulat siya sa aking sinabi at nagtaka. "Cool off lang muna." Paliwanag ko sa kanya pero bakas pa rin sa kanyang isip ang kalituhan.
Napabuntong-hininga siya, "Fine, my brother. I will respect your decision."
Matapos ang lunch-break namin nagtungo na kami pabalik ng office. Mabigat ang pakiramdam ko sa nangyari at sa mabilis na pagdesisyon pero maganda na rin iyon para ma-realize ni Athena kung gaano siya kahalaga sa akin.
Althaea Cassidy's POVMasakit makitang hindi ako dahilan ng mga ngiti niya. Masakit makitang masaya na siya kasama ang iba. Ganoon na pala kadali sa kanya ang lahat.Teka, bakit nga pala ko ito sinasabi? Hindi naman ako ang tunay niyang girlfriend. Bakit masyado na ako naaapektuhan. Eh di kaya, mahal ko na nga talaga siya? Pero hindi pwede.Hindi na ako nagdalawang isip sumakay ng kotse at nagtungo sa isang lugar na kung saan naka-confine ang kapatid ko.Sinalubong ako ng mga trabahador doon at katiwala ng bahay."Good afternoon, Ma'am." saad nila at binati ko rin sila pabalik."Mabuti na lang napadalaw ka, Ma'am Althaea." saad naman ni Aling Zabelle. "Tuloy na po kayo.""Kamusta na po si Athena?" Kaagad kong tanong dahilan para mawala ang mga ngiti niya sa labi."Wala pa ring pagbabago sa condition niya. Nalulungkot pa rin sina Mom and Dad mo nang nagpunta sila rito nakaraan." ka
Wexford Greige's POVKasalukuyan akong naglalakad sa mall nang makita ko si Athena na may kasamang ibang lalaki. Biglang uminit ang ulo ko sa aking nakita.Hindi pa kami break, cool-off lang kami pero parang pinatunayan na niya sa akin na totoo ang mga sinasabi ko sa kanya. Kaya pala simula nang umuwi ako rito mula U.S iba na ang treatment niya sa akin dahil may iba na pala nagpapangiti sa kanya.Hindi ako nagdalawang isip lapitan silang dalawa at nanlaki ang mga niya sa gulat nang makita ako."Siya na ba iyong ipinagpalit mo sa akin?" Tanong ko sa kanya habang siya halos di makapagsalita.Sa halip ang lalaking kasama niya ang sumagot, "What are you talking about?" Nakangising tanong niya. "We are just friends, right?" Nilingon niya si Athena para sumang-ayon ito."Mabuti pa umalis na lang tayo." Iyon na lang ang narinig kong sagot mula sa kanya kasabay ng pagtalikod nila sa akin.Kaagad kong pinigilan siya dahilan muling napati
Dinig na dinig ko ang hiyaw ng mga tao. Pinag-uusapan rin silang dalawa ng mga tao."Bagay na bagay nga sila. Nakakakilig." saad ng isang babae na malapit sa aking kinaroroonan. "Gwapo saka maganda." kasabay ng pagtili ng limang magkakasamang mga babae na dahilan para mag-iba ang aking pakiramdam.Maya-maya nagsimula na silang kumanta. Isang pamilyar na awitin ang aking naririnig. Buwan by Jk Labaho.Ako sayo'y, ikaw ay akin.Ganda mo sa paningin.Ako ngayo'y nag-iisa.Sana ay tabihan na.Inaawit niya iyon habang nakatitig kay Athena kaya't di ko maiwasan ang mainis pero kailangan pigilan ang sarili. Di pwede ako gumawa ng gulo dito. Masisira ang aking reputasyon at mawawala ang tiwala sa akin ni Papa.Kaunti na lang babagsak na rin ang aking luha sa nakikita ko. Ang sakit lang na nakikita ko siyang nakangiti pero hindi ako ang dahilan. Huminga ako nang malalim at sinubukang panoorin sila baka sakali
Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa."Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan."Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them."What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong la
Nilapitan ko ang driver ni Greige. Napansin niya kaagad ang aking presenya kaya laking gulat na lang ng makita niya ako. Tinago niya kaagad ang cellphone na kanina pa niya kinakalikot."Ma'am Athena, bakit di pa kayo nagbibihis?" Kaagad niyang tanong sa akin. "Pinasusundo po kayo sa akin ni Sir Greige eh.""Bakit raw?" Nag-uusisa kong tanong."Di ko po alam basta pinapasundo niya kayo sa akin." sagot nito.Magtatanong pa sana ako pero napag-isipan kong huwag na lang."Sige. Maliligo lang ako." sabi ko na lang."You can take your time, Ma'am." Nakangiting saad nito saka ako naglakad na palayo sa kanyang kinaroroonan.Habang naglalakad hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano nanaman bang pakana ni Kolokoy?Pagkatapos ng mahigit trenta-minuto na paghahanda, kaagad na akong lumabas ng mansion.Nakasuot ako ng colored peach dress na hanggang tuhod ang haba nito. Naglagay lang ako ng simpleng make-up sa mukha. Kulay pink
Wexford Greige POVKasalukuyan ko siyang hinihintay sa aking opisina nang mahigit bente minutos na. Hindi pa rin dumarating si Athena. Inaasahan ko siyang pupunta siya rito para sabay na kami kumain ng lunch.Naghintay pa muli ako sa kanya baka busy lang talaga siya ngayon. It's five minutes have passed she still not coming. I tried to calm myself instead of worrying. Hindi na ako nakapaghintay at tinawagan ko na siya.She is not answering my call so I started to worry about her. I tried twice but she's not responding. A few seconds, it pop my mind about Athena's secretary, Terylene. I called her number registered to my phone until it rang and finally answered."Hi, Terylene." As I said. "Where is Athena? I called her but she didn't respond. It's a few seconds before Terylene have spoken.She cleared her voice, "Ahm, Ma'am Athena is....."I heard her stuttering so it made me worry. "Terylene, what happened?"I directly said to h
Althaea Cassidy POV KINABUKASAN. Nakabalik na rin ako sa work. Sariwa pa rin sa akin ang mga naganap nitong nakaraang araw. Ang pagiging malambing at maalalahanin ni Greige at sa nararamdaman na selos ni Zen. Kaya't di ko namalayan nagsasalita pala si Terylene. "Ma'am!" Nabalik ako sa ulirat nang tawagin muli niya ako. "Are you listening po?" "Ano nga ulit 'yon?" Nalilito ko tuloy na tanong. "Hay nako, Ma'am. Ok na po ba talaga kayo? Kasi kundi pa, hindi muna kita papayagan pang magtrabaho dito. "Ayos na ako Tery." paliwanag ko. "Sigurado?" "Oo..." muli kong sagot. "Baka malalim nanaman ang iniisip mo? Kung si Sir Greige man 'yan nako...." dagdag pa niya. "Hindi siya." Pagsisiungaling ko na lang dahil ayaw kong ipaalam kahit kanino ang tungkol sa feelings ko para sa kanya maliban lang kay Ginger. "Eh kung gan'on, sino?" May pagkatsismosa talaga ang isang 'to. "Nevermi
Nilingon ako nina Mom and Dad nang marinig nila ang aking boses. Nagtingin muna silang dalawa bago sinimulan ni Dad magsalita. Naupo na rin ako at kumain na ng dinner."We just wanted to make sure that no one will know about this." Panimula ni Dad na ikinakunot ko ng noo dahil di ko naiintindihan ang ibig niyang sabihin.Tinignan ko sila ng seryoso at saka muli siya nagsalita."You will promise to us that keep this a secret." pahabol pa nito habang napapaisip pa rin ako sa sinasabi ng aking ama."I will not say that to anyone. Ano ba kasi 'yon, Dad?""Your sister is finally awakened." Bigla kong nabitawan ang kutsara sa aking narinig.Gising na ang aking kapatid. Kung gayon, ito na ata ang huling araw ng aking pagpapanggap. However, there is a part of me that I'm hurting. The thing is I will never see him anymore."Kailan pa?" Kaagad kong tanong at nagpapalitan ang tingin ko kina Mom and Dad."Actually, it's b
"Hi, Greige!" Her beautiful voice melts my heart like an ice. "I'm here now in our house. Have just arrived in one hour ago. Are you busy?""Not really. Gusto na nga kita makita ngayon eh." Hindi ko mapigilang ma-excite habang nagsasalita.I missed her so much kahit ilang linggo lang kami di nagkita at nagkausap."You can go here if you want because I missed you so much already." It makes me more happy to hear those words from her.I thought she didn't want to see me after she left Philippines without talking to me."I wanna go right now." I said fixing my things in the table."Are you sure?" She asked in a surprised."Yes just for you. Saka wala naman na akong ibang gagawin ngayon." I clarified the things I havs here in office para di niyang isipin na binabalewala ko siya.I know that my job is important but I need to skip for awhile just to meet my girlfriend. I really missed her.Pagkarating ko
Wexford Greige's POVKasalukuyang nagmamaneho ako papunta sa bahay nila Athena. Di mawala ang ngiti ko sa labi habang inaalala ang mga araw naming nagdaan. A few minutes, I finally arrived to their home. I brought the beef stake, our favorite dish. As I entering inside, Terylene startled when he saw me."Sir Greige! You are here." She tried to fake her smile that seems there's something wrong. She leaned on my food I carried."Where is she?" I asked but she still bitting her lip that make me frowned.She roaming her eyes around and trying to think something that she will say to me."Ma'am Athena is not here, Sir." My smile faded."Saan siya nagpunta?" I asked her in curious but in a calm tone."Mrs. Muestra, her mother told me earlier that Ma'am Athena was in Korea." I stunned.Hindi makagalaw sa aking kinatatayuan. May bahid ng lungkot at pagkadismaya ang aking nararamdaman. Napapikit ako ng mga mata at pagkatapo
Nilingon ako nina Mom and Dad nang marinig nila ang aking boses. Nagtingin muna silang dalawa bago sinimulan ni Dad magsalita. Naupo na rin ako at kumain na ng dinner."We just wanted to make sure that no one will know about this." Panimula ni Dad na ikinakunot ko ng noo dahil di ko naiintindihan ang ibig niyang sabihin.Tinignan ko sila ng seryoso at saka muli siya nagsalita."You will promise to us that keep this a secret." pahabol pa nito habang napapaisip pa rin ako sa sinasabi ng aking ama."I will not say that to anyone. Ano ba kasi 'yon, Dad?""Your sister is finally awakened." Bigla kong nabitawan ang kutsara sa aking narinig.Gising na ang aking kapatid. Kung gayon, ito na ata ang huling araw ng aking pagpapanggap. However, there is a part of me that I'm hurting. The thing is I will never see him anymore."Kailan pa?" Kaagad kong tanong at nagpapalitan ang tingin ko kina Mom and Dad."Actually, it's b
Althaea Cassidy POV KINABUKASAN. Nakabalik na rin ako sa work. Sariwa pa rin sa akin ang mga naganap nitong nakaraang araw. Ang pagiging malambing at maalalahanin ni Greige at sa nararamdaman na selos ni Zen. Kaya't di ko namalayan nagsasalita pala si Terylene. "Ma'am!" Nabalik ako sa ulirat nang tawagin muli niya ako. "Are you listening po?" "Ano nga ulit 'yon?" Nalilito ko tuloy na tanong. "Hay nako, Ma'am. Ok na po ba talaga kayo? Kasi kundi pa, hindi muna kita papayagan pang magtrabaho dito. "Ayos na ako Tery." paliwanag ko. "Sigurado?" "Oo..." muli kong sagot. "Baka malalim nanaman ang iniisip mo? Kung si Sir Greige man 'yan nako...." dagdag pa niya. "Hindi siya." Pagsisiungaling ko na lang dahil ayaw kong ipaalam kahit kanino ang tungkol sa feelings ko para sa kanya maliban lang kay Ginger. "Eh kung gan'on, sino?" May pagkatsismosa talaga ang isang 'to. "Nevermi
Wexford Greige POVKasalukuyan ko siyang hinihintay sa aking opisina nang mahigit bente minutos na. Hindi pa rin dumarating si Athena. Inaasahan ko siyang pupunta siya rito para sabay na kami kumain ng lunch.Naghintay pa muli ako sa kanya baka busy lang talaga siya ngayon. It's five minutes have passed she still not coming. I tried to calm myself instead of worrying. Hindi na ako nakapaghintay at tinawagan ko na siya.She is not answering my call so I started to worry about her. I tried twice but she's not responding. A few seconds, it pop my mind about Athena's secretary, Terylene. I called her number registered to my phone until it rang and finally answered."Hi, Terylene." As I said. "Where is Athena? I called her but she didn't respond. It's a few seconds before Terylene have spoken.She cleared her voice, "Ahm, Ma'am Athena is....."I heard her stuttering so it made me worry. "Terylene, what happened?"I directly said to h
Nilapitan ko ang driver ni Greige. Napansin niya kaagad ang aking presenya kaya laking gulat na lang ng makita niya ako. Tinago niya kaagad ang cellphone na kanina pa niya kinakalikot."Ma'am Athena, bakit di pa kayo nagbibihis?" Kaagad niyang tanong sa akin. "Pinasusundo po kayo sa akin ni Sir Greige eh.""Bakit raw?" Nag-uusisa kong tanong."Di ko po alam basta pinapasundo niya kayo sa akin." sagot nito.Magtatanong pa sana ako pero napag-isipan kong huwag na lang."Sige. Maliligo lang ako." sabi ko na lang."You can take your time, Ma'am." Nakangiting saad nito saka ako naglakad na palayo sa kanyang kinaroroonan.Habang naglalakad hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano nanaman bang pakana ni Kolokoy?Pagkatapos ng mahigit trenta-minuto na paghahanda, kaagad na akong lumabas ng mansion.Nakasuot ako ng colored peach dress na hanggang tuhod ang haba nito. Naglagay lang ako ng simpleng make-up sa mukha. Kulay pink
Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa."Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan."Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them."What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong la
Dinig na dinig ko ang hiyaw ng mga tao. Pinag-uusapan rin silang dalawa ng mga tao."Bagay na bagay nga sila. Nakakakilig." saad ng isang babae na malapit sa aking kinaroroonan. "Gwapo saka maganda." kasabay ng pagtili ng limang magkakasamang mga babae na dahilan para mag-iba ang aking pakiramdam.Maya-maya nagsimula na silang kumanta. Isang pamilyar na awitin ang aking naririnig. Buwan by Jk Labaho.Ako sayo'y, ikaw ay akin.Ganda mo sa paningin.Ako ngayo'y nag-iisa.Sana ay tabihan na.Inaawit niya iyon habang nakatitig kay Athena kaya't di ko maiwasan ang mainis pero kailangan pigilan ang sarili. Di pwede ako gumawa ng gulo dito. Masisira ang aking reputasyon at mawawala ang tiwala sa akin ni Papa.Kaunti na lang babagsak na rin ang aking luha sa nakikita ko. Ang sakit lang na nakikita ko siyang nakangiti pero hindi ako ang dahilan. Huminga ako nang malalim at sinubukang panoorin sila baka sakali
Wexford Greige's POVKasalukuyan akong naglalakad sa mall nang makita ko si Athena na may kasamang ibang lalaki. Biglang uminit ang ulo ko sa aking nakita.Hindi pa kami break, cool-off lang kami pero parang pinatunayan na niya sa akin na totoo ang mga sinasabi ko sa kanya. Kaya pala simula nang umuwi ako rito mula U.S iba na ang treatment niya sa akin dahil may iba na pala nagpapangiti sa kanya.Hindi ako nagdalawang isip lapitan silang dalawa at nanlaki ang mga niya sa gulat nang makita ako."Siya na ba iyong ipinagpalit mo sa akin?" Tanong ko sa kanya habang siya halos di makapagsalita.Sa halip ang lalaking kasama niya ang sumagot, "What are you talking about?" Nakangising tanong niya. "We are just friends, right?" Nilingon niya si Athena para sumang-ayon ito."Mabuti pa umalis na lang tayo." Iyon na lang ang narinig kong sagot mula sa kanya kasabay ng pagtalikod nila sa akin.Kaagad kong pinigilan siya dahilan muling napati