Home / Romance / Unanticipated Love / Chapter 10: The Arguments

Share

Chapter 10: The Arguments

last update Huling Na-update: 2021-12-29 15:29:36

Kasalukuyan akong naglalakad patungong kusina nang makita ko sina Mom and Dad na kumakain na rin ng dinner. Kaagad nilang napansin ang aking presensya.

"Oh our dear princess." Paglalambing nila sa akin pero alam kong napipilitan lang sila gawin 'yon dahil may kailangan pa sila sa akin. "Akala namin ng Dad mo na di ka na kakain ng dinner. Padadalhan ka na lang sana namin sa kwarto mo."

"Kamusta na pala kayo ni Greige? Is there something wrong happened?" Sunod na sunod na tanong ni Mom sa akin pero walang akong balak ikuwento sa kanila ang nangyari.

Magiging komplikado lang ang lahat. Kung may nakakaalam man niyon ay si Yaya Helena. Alam kong di naman niya sasabihin 'yon ng walang pahintulot mula sa akin.

"Everything is ok. Don't worry about it, Mom and Dad." As I trying to clear things out para hindi na humantong pa sa problema ang lahat.

Napakasimpleng bagay lang naman 'yon. Madali lang lutasin. If ever Greige has noticed something about me which probably different from my twin, it still can manage. Kaya ko pang lusutan ang lahat but not these feelings I had for him.

Minsan nadudulas akong naipapakita ang tunay kong pagkatao kapag nakakasama ko siya. I am not a perfect person dahil kahit ano kong gawin magkakaroon pa rin ng kaunting failure.

"That's good, our precious daughter! I'm glad that you are doing your job nicely. But, you have to be extra careful." My father compliementing me on how I was excellent however it is already hard for me habang tumatagal.

"By the way, we will visit your sister tomorrow to check her condition." As my mom interfere, making things alright.

This is how they love Athena, giving too much care and attention. It is the reason why I left Bicol and went to Manila. Live independently. They have always focusing to my sister.

"Sure, Mom and Dad." Walang gana kong sagot.

I hope she wakes up so that I can freely go back where I am supposed to be. Nahihirapan na rin ako sa mga ginagawa ko rito. Mas lalo rin akong nahihirapan kapag nakikita ko siya.

Pagkatapos kumain at makipag-usap sa parents ko, nagdesisyon na rin akong bumalik sa kwarto para makatulog na rin nang maaga.

Sinubukan kong i-turn on ang radio nang di inaasahang nag-play ang isang pamilyar na awitin. I maximize the volume until I recognize the song. It was when Greige and I in a sweet conversation into his office. Oh no! My heart quickly starts to beat again.

Napapikit ako sa bawat lyrics at mensahe na aking naririnig. It makes the scene between us flashback in my mind. I punched my pillow with annoyance.

The following day, I woke up and prepared myself to start a job. Terylene suddenly greets me a 'good morning.'

"Pleasant morning." Nakangiti kong tugon dahilan para maging curious siya sa akin.

"Mukhang maganda ang araw ni Ma'am, ah." Puna ni Terylene habang nanatili pa rin niyang tinitignan ang kabuuan ko. "Bloomy." Bulong niya pa.

"Tama na munang tsismasan. Napakarami nating gagawin ngayon." Pag-iiba ko na lang ng usapan dahil alam kong di-titigil ang 'sang ito.

"Kunwari ka pa. Ayaw mo lang pag-usapan eh." giit pa niya pero di ko na muna siya pinansin.

"Ano bang nangyari kahapon? Bakit ganyan ang itsura mo." Muli pa niyang tanong.

Ang babae na talaga 'to. Aga-aga tsismis kaagad nasa isip.

"Hulaan ko..." sabi niya pero di ko na siya pinansin. "Nag-kiss kayo ni Sir Greige kahapon."

Nanlaki ang aking mata sa narinig pero hindi niya napansin dahil nakatalikod ako sa kanya.

"Totoo ba?" Pang-iinis pa niya.

"Hindi. Nagkausap kami ng boyfriend ko sa Manila." Paliwanag ko sa kanya at lumapit pa ito sa aking kinauupuan.

"Shocks. Akala ko si Sir Greige. Sorry!" Bigla niyang excuse. "Real boyfriend mo pala."

"Oo! Kaya, huwag kang mag-imbento ng kwento." Paglilinaw ko sa kanya kaya naman muli siyang nag-apologized.

"Di ko pa nakikita 'yang boyfriend mo eh. Gwapo ba?" Kinikilig niyang tanong. "Mas gwapo pa ba kay Sir Greige?"

"Di lang siya gwapo. Sweet and caring boyfriend pa." Nagulat si Terylene sa sinabi ko at mas lalo pa siyang kinilig.

"Oh my nakakainggit ka naman." Nakanguso niyang saad kaya natawa na lang ako.

"Makakahanap ka rin ng Mr. Dreamboy mo."

Lumipas ang ilang mga oras, naalala ko pa pala na dadalhan ko ng lunch si kolokoy ngayon. Nagpaalam muna ako sa executive secretary ni Athena.

Wala ngayon si Yaya Helena dahil nag-leave raw ito kaya ako na lang mag-isa ang mag-aasikaso ng pagkain.

Di nagtagal nakasakay na rin ako ng kotse hanggang sa nakarating na sa kanilang office.

Kumatok muna ako bago niya pinapasok.

"Hi. Heto na pala 'yung lunch natin." Bungad ko sa kanya subalit nanatili pa rin siyang nakatutok sa computer. "Eksakto, nagugutom na rin ako."

"Ibalik mo na lang 'yan. Sa labas ako kakain." Natigilan ako sa aking ginagawa nang marinig ko 'yon.

"Why?" Nakakunot na noo kong tanong.

"You're just wasting time to be here." Malamig niyang tugon.

Nilapitan ko siya upang komprontahin. Di ko alam kung bakit nagkakaganyan nanaman siya. Ayos namin kahapon ah. Ano nanaman ba problema ng 'sang ito? Kahit kailan napaka-unpredictable niya.

"What's wrong? Tell me!"

Ngayon, hinarap niya ako. Isang malamig na tingin ang ginawad niya sa akin.

"Umalis ka na!" sabi niya lang.

"Greige, ano ba talaga problema ah?" Medyo may kataasang boses kong tugon.

He chuckled sarcastically, "You didn't know?"

"Hindi ko nga alam." giit ko habang napapikit ang aking mga mata.

"So I need to explain to you, why?" Tumango lang ako.

"You keep ignoring my messages. I didn't receive any responses from you even once." Paliwanag niya pero napangisi ako ng mapait.

"Iyon lang?" giit kong tanong. "Iyon lang ba ang dahilan kung bakit? Napakababaw mo naman."

"Maraming beses mo na nagawa sa akin 'yan, Athena. How do you feel when someone is not responding to your messages?" sabi niya at nakikita kong nasasaktan siya sa ginawa ko. "Siguro, napipilitan ka na lang sa akin kapag nagkikita at nagsasama tayo."

"That's not true." Mabilis kong saad.

"Siguro----mayroon ka ng iba. Kaya ayos lang na balewalain mo ako." Nakangisi niyang sambit at tumayo na sa kanyang kinauupuan.

"What are you talking about?"

"Don't lie to me now. Ok na, Athena. Huwag ka ng mag-alala."

Tinignan ko siya ng nakakalitong tingin. Humarap siya sa akin.

"Let's break up."

Sa sinabi niyang 'yon bigla na lang ako nanghina at nagtulo ang aking mga luha. Nasaktan ako sa binitawan niyang salita. I don't know bakit ko ito nararamdaman but in the first place si Zen naman talaga nilalaman ng puso ko. Bakit ganito?

Totoo naman lahat ng sinabi niya pero di ko pwede sabihin sa kanya ang buong katotohanan. Magiging komplikado ang lahat, masisira ang plano at mawawala lang lahat ng aking sakripisyo. Hindi pa ito ang tamang panahon.

"No, Greige. Please, don't do this. I am sorry." Nakikiusap kong saad subalit tinalikuran niya lang ako at iniwang mag-isa sa kanyang opisina.

Matapos niyon di muna ako bumalik sa mansion. Tinext ko si Terylene para ipaalam na di kaagad ako makakabalik. Gusto ko na muna mapag-isa at magpunta sa lugar na tahimik. Alam kong magtatanong lang siya. Wala pa naman akong gana magkwento ngayon. Makikita rin ako ni Yaya Helena mas mag-alala lalo iyon sa akin kapag nakita niya akong ganito.

Kailangan ko lang ngayon i-refresh ang sarili sa nangyari dahil anumang oras maaari na akong bumigay mawawala lang ang lahat ng plano.

Bakit ko ba hinahayaan ang sarili magkaganito dahil sa lalaking 'yon. Paano ako makakabalik nito muli sa Manila at makita si Zen. Ano na lang mararamdaman niya? Di ko rin kakayanin na masaktan din siya sa ginawa ko. Nangako ako sa kanya na siya pa rin mamahalin ko.

Pagkalipas ng dalawang oras ng pagmuni-muni, buong lakas ng loob akong pumasok ng mansion. Nakasalubong ko si Terylene at natigilan siya sa paglalakad nang makita niya ako.

"Ma'am Athena! Mabuti naabutan ko kayo." bungad niya. "Heto nga pala iyong USB." Kinuha ko kaagad iyon sa kanya.

"Ayos lang po kayo, Ma'am?" Nag-alalang tanong niya pero nagawa kong ngumiti nang pilit para di na siya magtanong pa.

"Oo naman. Napagod lang ako." Pagsisinungaling ko sa kanya at tumango siya kaagad bilang tugon. "Kumain ka na ba ng merienda?"

"Opo, Ma'am inabutan nga ako kanina ng maid niyo sa mini office." Paliwanag niya.

"Mabuti naman." Tipid kong sagot.

"Mayroon pa ba kayong itatanong bago ako umalis?"

Hindi ako nagdalawang-isip sumagot, "Wala naman. Sige, mag-iingat ka."

Pagkatapos naming mag-usap, nagtungo na rin ako ng kwarto at naupo sa kama. Kinuha ang cellphone sa loob ng desk table. Nakatanggap ako ng mga messages galing kay Zen.

From Zen:  

Hi wifey.

Napangiti ako nang mabasa ko ang message niya kaya nag-reply kaagad ako.

Me:

Hello rin sayo, hubby.

Mga ilang sandali ay biglang tumawag si Zen at lumitaw ang picture niya sa phone ko. Sana kaya ko 'to. Sana wala siyang mapansin dahil siguradong mag-alala siya ng husto sa akin at baka pabalikin na niya ako ng Manila.

Huminga ako nang malalim bago ko pinindot ang answer button.

Zen: Hi, wifey. Kamusta? Teka, bakit parang malungkot ka? May nangyari bang hindi maganda?

Me: Wala naman. Napagod lang kasi ako sa trabaho. Ang dami naming ginawa eh.

Nagdahilan na lang ako sa kanya dahil ayaw ko nang pag-usapan iyon. Mas lalo lang rin hindi magiging maganda ang sitwasyon. Tamang ako na lang 'yong naghihirap at nagsasakripisyo basta walang masisirang plano at masasaktan. Kakayanin ko na lang 'to.

Zen: Sorry, kung naistorbo kita.

Naging malungkot tuloy ang itsura niya kaya kaagad akong nakaisip ng ideya para maging ok siya ulit.

Me: Hindi no! Mabuti na lang napatawag ka para may kausap ako dito at matanggal rin itong pagod ko.

Zen: Sigurado ka ba?

Me: Oo naman, hubby. Pinasaya mo nga ulit ako eh.

Ano bang sinasabi mo, Althaea? Niloloko mo lang siya eh sa ginagawa mo. Hindi na siya iyong nagpapasaya sayo at nagpapangiti kundi ang tao na sobrang kinaiinisan mo noon.

Zen: Mabuti naman.

Me: Ikaw, kamusta ka naman diyan?

Napapansin ko rin kasi ang pangangayat niya. Baka kasi hindi na siya natutulog nang tama. Baka marami na rin siyang iniisip na responsibilities sa trabaho.

Zen: Ayos naman ako, wifey.

Nakangiti niyang sagot pero di ko pa rin maiwasan mag-alala sa itsura niya ngayon.

Me: Kumakain ka pa ba nang tama at natutulog nang wastong oras?

Zen: Oo naman, wifey.

Mukhang nagsisinungaling siya eh.

Me: Bakit ang payat-payat mo na?

Zen: Ako payat? Hindi ah.

Me: Halata kaya sa itsura mo.

Zen: Masyado lang kasi kitang iniisip eh. Baka balang araw hindi na ako iyong mahal mo.

Muntik na akong mahulog sa kama nang marinig ako sinasabi niya.

Zen: Ano nangyayari, wifey?

Labis sa mukha niya ang pag-alala sa akin.

Me: Muntik na akong mahulog sa kama.

Napabuntong-hininga siya sa sinabi ko.

Zen: Ikaw naman kasi wifey di nag-iingat eh. Wala ako ngayon diyan sa tabi mo paraan alalayan ka.

Bigla akong nakaramdam ng guilt sa sinabi ni Zen. Pinipigilan ko na lang ang pagtulo ng aking luha dahil alam kong magtatanong siya ulit kung bakit ako umiiyak.

Me: Nagkataon lang 'to. Akala ko kasi nasa gitna ako ng kama. Eh ayon pala nasa gilid lang.

Zen: Basta wifey, ingatan mo pa rin ang sarili mo. Malayo tayo sa isa't isa di kita maalalayan niyan. Matagal pa naman bago ka makakabalik.

Me: Malapit na, Zen. Huwag kang mag-alala.

Sinusubukan kong pagaanin ang kanyang pakiramdam.

Zen: Di na ako makakapaghintay pa sa araw na 'yon, wifey. Sobrang nami-miss na talaga kita.

Me: Hayaan mo sa di inaasahan. Makikita mo ma lang ako nasa harap mo na.

Pambobola na lang ginagawa ko para maging positibo pa rin ang dating. Kasi kung hindi ko gagawin baga umiyak na ako sa harap niya.

Matapos ang usapan namin ng boyfriend ko hindi na magawa ng aking sarili na tumayo pa sa aking hinihigaan. Sobrang bigat ng aking nararamdaman dahil sa mga nangyari ngayon.

Ngayon, hinayaan ko na ang sarili ilabas lahat ang luha na kanina pang nagbabadya. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Parang naging mali ata ang naging desisyon ko para magpanggap bilang si Athena. Parang pinagisisihan kong tinanggap ko ang pakiusap ng aking magulang pero ayaw ko naman sila iwan sa ere at pabayaan. Dahil rin sa kanila kung ano meron ako ngayon.

KINABUKASAN, di ko namalayan na tinanghali ako ng gising kung hindi ako nagising sa sunud-sunod na kumakatok sa pintuan ng kwarto.

Dahan-dahan akong naglakad at pinagbuksan ito. Bumungad sa akin si Yaya Helena at binati niya ako nang nakangiti.

"Goodmorning, Althaea!"

Kaugnay na kabanata

  • Unanticipated Love   Chapter 11: Cold-shoulder

    Isang ngiti rin ang ginawad ko kay Yaya Helena. Hindi ko alam na nakabalik na pala siya. "Heto, pinadalhan na lang kita ng almusal. Tanghali na kasi di ka pa bumabangon diyan." sabi niya inaayos ang mga gamit ko sa mesa. "Ah, napuyat po kasi ako kagabi." Pagsisinungaling ko na lang. "Halata nga. Mabiti pa kumain ka muna ng almusal." sabi pa niya saka naupo siya sa aking kama na aking ikinapagtaka dahil alam ko hahatiran lang niya ako ng pagkain. "Dahil ba kay Sir Greige kung bakit ka napuyat kagabi?" Nagulat ako sa aking narinig kaya natigilan ako saglit sa pagkain. "Nagtalo nanaman ba kayong dalawa?" Napatango ako bilang tugon. Napakagaling talaga ng instinct ng Yaya ko. Hindi ko akalain na malalaman niya ang dahilan kung bakit tanghali na ako nagising. "Hindi na bago sa akin 'yan. Nangyari na rin 'yan dati." sambit ni Yaya habang nagpatuloy ulit ako sa pagkain ng almusal. "Parati rin sila nagtatalo ng kakambal mo." Kwento niya. "Matanong ko lang sayo, Althaea. May narar

    Huling Na-update : 2022-01-02
  • Unanticipated Love   Chapter 12: Someone's Arrival

    Althaea Cassidy's POVMasakit makitang hindi ako dahilan ng mga ngiti niya. Masakit makitang masaya na siya kasama ang iba. Ganoon na pala kadali sa kanya ang lahat.Teka, bakit nga pala ko ito sinasabi? Hindi naman ako ang tunay niyang girlfriend. Bakit masyado na ako naaapektuhan. Eh di kaya, mahal ko na nga talaga siya? Pero hindi pwede.Hindi na ako nagdalawang isip sumakay ng kotse at nagtungo sa isang lugar na kung saan naka-confine ang kapatid ko.Sinalubong ako ng mga trabahador doon at katiwala ng bahay."Good afternoon, Ma'am." saad nila at binati ko rin sila pabalik."Mabuti na lang napadalaw ka, Ma'am Althaea." saad naman ni Aling Zabelle. "Tuloy na po kayo.""Kamusta na po si Athena?" Kaagad kong tanong dahilan para mawala ang mga ngiti niya sa labi."Wala pa ring pagbabago sa condition niya. Nalulungkot pa rin sina Mom and Dad mo nang nagpunta sila rito nakaraan." ka

    Huling Na-update : 2022-01-02
  • Unanticipated Love   Chapter 13: Frustrated

    Wexford Greige's POVKasalukuyan akong naglalakad sa mall nang makita ko si Athena na may kasamang ibang lalaki. Biglang uminit ang ulo ko sa aking nakita.Hindi pa kami break, cool-off lang kami pero parang pinatunayan na niya sa akin na totoo ang mga sinasabi ko sa kanya. Kaya pala simula nang umuwi ako rito mula U.S iba na ang treatment niya sa akin dahil may iba na pala nagpapangiti sa kanya.Hindi ako nagdalawang isip lapitan silang dalawa at nanlaki ang mga niya sa gulat nang makita ako."Siya na ba iyong ipinagpalit mo sa akin?" Tanong ko sa kanya habang siya halos di makapagsalita.Sa halip ang lalaking kasama niya ang sumagot, "What are you talking about?" Nakangising tanong niya. "We are just friends, right?" Nilingon niya si Athena para sumang-ayon ito."Mabuti pa umalis na lang tayo." Iyon na lang ang narinig kong sagot mula sa kanya kasabay ng pagtalikod nila sa akin.Kaagad kong pinigilan siya dahilan muling napati

    Huling Na-update : 2022-02-04
  • Unanticipated Love   Chapter 14: Love Hurts

    Dinig na dinig ko ang hiyaw ng mga tao. Pinag-uusapan rin silang dalawa ng mga tao."Bagay na bagay nga sila. Nakakakilig." saad ng isang babae na malapit sa aking kinaroroonan. "Gwapo saka maganda." kasabay ng pagtili ng limang magkakasamang mga babae na dahilan para mag-iba ang aking pakiramdam.Maya-maya nagsimula na silang kumanta. Isang pamilyar na awitin ang aking naririnig. Buwan by Jk Labaho.Ako sayo'y, ikaw ay akin.Ganda mo sa paningin.Ako ngayo'y nag-iisa.Sana ay tabihan na.Inaawit niya iyon habang nakatitig kay Athena kaya't di ko maiwasan ang mainis pero kailangan pigilan ang sarili. Di pwede ako gumawa ng gulo dito. Masisira ang aking reputasyon at mawawala ang tiwala sa akin ni Papa.Kaunti na lang babagsak na rin ang aking luha sa nakikita ko. Ang sakit lang na nakikita ko siyang nakangiti pero hindi ako ang dahilan. Huminga ako nang malalim at sinubukang panoorin sila baka sakali

    Huling Na-update : 2022-02-04
  • Unanticipated Love   Chapter 15: Goodnight Kiss

    Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa."Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan."Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them."What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong la

    Huling Na-update : 2022-02-04
  • Unanticipated Love   Chapter 16: Surprised

    Nilapitan ko ang driver ni Greige. Napansin niya kaagad ang aking presenya kaya laking gulat na lang ng makita niya ako. Tinago niya kaagad ang cellphone na kanina pa niya kinakalikot."Ma'am Athena, bakit di pa kayo nagbibihis?" Kaagad niyang tanong sa akin. "Pinasusundo po kayo sa akin ni Sir Greige eh.""Bakit raw?" Nag-uusisa kong tanong."Di ko po alam basta pinapasundo niya kayo sa akin." sagot nito.Magtatanong pa sana ako pero napag-isipan kong huwag na lang."Sige. Maliligo lang ako." sabi ko na lang."You can take your time, Ma'am." Nakangiting saad nito saka ako naglakad na palayo sa kanyang kinaroroonan.Habang naglalakad hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano nanaman bang pakana ni Kolokoy?Pagkatapos ng mahigit trenta-minuto na paghahanda, kaagad na akong lumabas ng mansion.Nakasuot ako ng colored peach dress na hanggang tuhod ang haba nito. Naglagay lang ako ng simpleng make-up sa mukha. Kulay pink

    Huling Na-update : 2022-02-17
  • Unanticipated Love   Chapter 17: Worry

    Wexford Greige POVKasalukuyan ko siyang hinihintay sa aking opisina nang mahigit bente minutos na. Hindi pa rin dumarating si Athena. Inaasahan ko siyang pupunta siya rito para sabay na kami kumain ng lunch.Naghintay pa muli ako sa kanya baka busy lang talaga siya ngayon. It's five minutes have passed she still not coming. I tried to calm myself instead of worrying. Hindi na ako nakapaghintay at tinawagan ko na siya.She is not answering my call so I started to worry about her. I tried twice but she's not responding. A few seconds, it pop my mind about Athena's secretary, Terylene. I called her number registered to my phone until it rang and finally answered."Hi, Terylene." As I said. "Where is Athena? I called her but she didn't respond. It's a few seconds before Terylene have spoken.She cleared her voice, "Ahm, Ma'am Athena is....."I heard her stuttering so it made me worry. "Terylene, what happened?"I directly said to h

    Huling Na-update : 2022-02-17
  • Unanticipated Love   Chapter 18: Lunchtime

    Althaea Cassidy POV KINABUKASAN. Nakabalik na rin ako sa work. Sariwa pa rin sa akin ang mga naganap nitong nakaraang araw. Ang pagiging malambing at maalalahanin ni Greige at sa nararamdaman na selos ni Zen. Kaya't di ko namalayan nagsasalita pala si Terylene. "Ma'am!" Nabalik ako sa ulirat nang tawagin muli niya ako. "Are you listening po?" "Ano nga ulit 'yon?" Nalilito ko tuloy na tanong. "Hay nako, Ma'am. Ok na po ba talaga kayo? Kasi kundi pa, hindi muna kita papayagan pang magtrabaho dito. "Ayos na ako Tery." paliwanag ko. "Sigurado?" "Oo..." muli kong sagot. "Baka malalim nanaman ang iniisip mo? Kung si Sir Greige man 'yan nako...." dagdag pa niya. "Hindi siya." Pagsisiungaling ko na lang dahil ayaw kong ipaalam kahit kanino ang tungkol sa feelings ko para sa kanya maliban lang kay Ginger. "Eh kung gan'on, sino?" May pagkatsismosa talaga ang isang 'to. "Nevermi

    Huling Na-update : 2022-02-17

Pinakabagong kabanata

  • Unanticipated Love   Chapter 21: Doubt

    "Hi, Greige!" Her beautiful voice melts my heart like an ice. "I'm here now in our house. Have just arrived in one hour ago. Are you busy?""Not really. Gusto na nga kita makita ngayon eh." Hindi ko mapigilang ma-excite habang nagsasalita.I missed her so much kahit ilang linggo lang kami di nagkita at nagkausap."You can go here if you want because I missed you so much already." It makes me more happy to hear those words from her.I thought she didn't want to see me after she left Philippines without talking to me."I wanna go right now." I said fixing my things in the table."Are you sure?" She asked in a surprised."Yes just for you. Saka wala naman na akong ibang gagawin ngayon." I clarified the things I havs here in office para di niyang isipin na binabalewala ko siya.I know that my job is important but I need to skip for awhile just to meet my girlfriend. I really missed her.Pagkarating ko

  • Unanticipated Love   Chapter 20: Missing Her

    Wexford Greige's POVKasalukuyang nagmamaneho ako papunta sa bahay nila Athena. Di mawala ang ngiti ko sa labi habang inaalala ang mga araw naming nagdaan. A few minutes, I finally arrived to their home. I brought the beef stake, our favorite dish. As I entering inside, Terylene startled when he saw me."Sir Greige! You are here." She tried to fake her smile that seems there's something wrong. She leaned on my food I carried."Where is she?" I asked but she still bitting her lip that make me frowned.She roaming her eyes around and trying to think something that she will say to me."Ma'am Athena is not here, Sir." My smile faded."Saan siya nagpunta?" I asked her in curious but in a calm tone."Mrs. Muestra, her mother told me earlier that Ma'am Athena was in Korea." I stunned.Hindi makagalaw sa aking kinatatayuan. May bahid ng lungkot at pagkadismaya ang aking nararamdaman. Napapikit ako ng mga mata at pagkatapo

  • Unanticipated Love   Chapter 19: The Real Athena

    Nilingon ako nina Mom and Dad nang marinig nila ang aking boses. Nagtingin muna silang dalawa bago sinimulan ni Dad magsalita. Naupo na rin ako at kumain na ng dinner."We just wanted to make sure that no one will know about this." Panimula ni Dad na ikinakunot ko ng noo dahil di ko naiintindihan ang ibig niyang sabihin.Tinignan ko sila ng seryoso at saka muli siya nagsalita."You will promise to us that keep this a secret." pahabol pa nito habang napapaisip pa rin ako sa sinasabi ng aking ama."I will not say that to anyone. Ano ba kasi 'yon, Dad?""Your sister is finally awakened." Bigla kong nabitawan ang kutsara sa aking narinig.Gising na ang aking kapatid. Kung gayon, ito na ata ang huling araw ng aking pagpapanggap. However, there is a part of me that I'm hurting. The thing is I will never see him anymore."Kailan pa?" Kaagad kong tanong at nagpapalitan ang tingin ko kina Mom and Dad."Actually, it's b

  • Unanticipated Love   Chapter 18: Lunchtime

    Althaea Cassidy POV KINABUKASAN. Nakabalik na rin ako sa work. Sariwa pa rin sa akin ang mga naganap nitong nakaraang araw. Ang pagiging malambing at maalalahanin ni Greige at sa nararamdaman na selos ni Zen. Kaya't di ko namalayan nagsasalita pala si Terylene. "Ma'am!" Nabalik ako sa ulirat nang tawagin muli niya ako. "Are you listening po?" "Ano nga ulit 'yon?" Nalilito ko tuloy na tanong. "Hay nako, Ma'am. Ok na po ba talaga kayo? Kasi kundi pa, hindi muna kita papayagan pang magtrabaho dito. "Ayos na ako Tery." paliwanag ko. "Sigurado?" "Oo..." muli kong sagot. "Baka malalim nanaman ang iniisip mo? Kung si Sir Greige man 'yan nako...." dagdag pa niya. "Hindi siya." Pagsisiungaling ko na lang dahil ayaw kong ipaalam kahit kanino ang tungkol sa feelings ko para sa kanya maliban lang kay Ginger. "Eh kung gan'on, sino?" May pagkatsismosa talaga ang isang 'to. "Nevermi

  • Unanticipated Love   Chapter 17: Worry

    Wexford Greige POVKasalukuyan ko siyang hinihintay sa aking opisina nang mahigit bente minutos na. Hindi pa rin dumarating si Athena. Inaasahan ko siyang pupunta siya rito para sabay na kami kumain ng lunch.Naghintay pa muli ako sa kanya baka busy lang talaga siya ngayon. It's five minutes have passed she still not coming. I tried to calm myself instead of worrying. Hindi na ako nakapaghintay at tinawagan ko na siya.She is not answering my call so I started to worry about her. I tried twice but she's not responding. A few seconds, it pop my mind about Athena's secretary, Terylene. I called her number registered to my phone until it rang and finally answered."Hi, Terylene." As I said. "Where is Athena? I called her but she didn't respond. It's a few seconds before Terylene have spoken.She cleared her voice, "Ahm, Ma'am Athena is....."I heard her stuttering so it made me worry. "Terylene, what happened?"I directly said to h

  • Unanticipated Love   Chapter 16: Surprised

    Nilapitan ko ang driver ni Greige. Napansin niya kaagad ang aking presenya kaya laking gulat na lang ng makita niya ako. Tinago niya kaagad ang cellphone na kanina pa niya kinakalikot."Ma'am Athena, bakit di pa kayo nagbibihis?" Kaagad niyang tanong sa akin. "Pinasusundo po kayo sa akin ni Sir Greige eh.""Bakit raw?" Nag-uusisa kong tanong."Di ko po alam basta pinapasundo niya kayo sa akin." sagot nito.Magtatanong pa sana ako pero napag-isipan kong huwag na lang."Sige. Maliligo lang ako." sabi ko na lang."You can take your time, Ma'am." Nakangiting saad nito saka ako naglakad na palayo sa kanyang kinaroroonan.Habang naglalakad hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano nanaman bang pakana ni Kolokoy?Pagkatapos ng mahigit trenta-minuto na paghahanda, kaagad na akong lumabas ng mansion.Nakasuot ako ng colored peach dress na hanggang tuhod ang haba nito. Naglagay lang ako ng simpleng make-up sa mukha. Kulay pink

  • Unanticipated Love   Chapter 15: Goodnight Kiss

    Nakita ko kasalukuyan na bitbit nila Mom and Dad ang isang napakamalaking maleta. Mayroon nanaman silang business trip na pupuntahan at maaaring mag-iisang buwan o mahigit pa sila doon.Ganito ang buhay mayaman. Puro trabaho ang inaatupag na halos wala ng time para makasama ang pamilya.Hindi na ako nakakaramdam ng lungkot dahil sanay na rin mula pagkabata hanggang sa nagtapos sa college naging independent na ako, tumira sa Manila na mag-isa."Ikaw na muna ang bahala mamahala dito sa bahay habang wala kami." bungad kaagad sa akin ni Mom nang makita nila akong naglakad pababa ng hagdan."Huwag kang gagawa ng anumang hindi maganda dito sa bahay."Sa sinabi nilang 'yon bigla napakunot ang aking noo. Ganito na talaga ang tingin nila sa akin? Wala na ako nagawang tama sa kanila sa likod ng lahat pinagagawa ko. I am very dissapointed to them."What do you think of me?" Naiinis kong pahayag sa kanila dahilan upang mabilis akong la

  • Unanticipated Love   Chapter 14: Love Hurts

    Dinig na dinig ko ang hiyaw ng mga tao. Pinag-uusapan rin silang dalawa ng mga tao."Bagay na bagay nga sila. Nakakakilig." saad ng isang babae na malapit sa aking kinaroroonan. "Gwapo saka maganda." kasabay ng pagtili ng limang magkakasamang mga babae na dahilan para mag-iba ang aking pakiramdam.Maya-maya nagsimula na silang kumanta. Isang pamilyar na awitin ang aking naririnig. Buwan by Jk Labaho.Ako sayo'y, ikaw ay akin.Ganda mo sa paningin.Ako ngayo'y nag-iisa.Sana ay tabihan na.Inaawit niya iyon habang nakatitig kay Athena kaya't di ko maiwasan ang mainis pero kailangan pigilan ang sarili. Di pwede ako gumawa ng gulo dito. Masisira ang aking reputasyon at mawawala ang tiwala sa akin ni Papa.Kaunti na lang babagsak na rin ang aking luha sa nakikita ko. Ang sakit lang na nakikita ko siyang nakangiti pero hindi ako ang dahilan. Huminga ako nang malalim at sinubukang panoorin sila baka sakali

  • Unanticipated Love   Chapter 13: Frustrated

    Wexford Greige's POVKasalukuyan akong naglalakad sa mall nang makita ko si Athena na may kasamang ibang lalaki. Biglang uminit ang ulo ko sa aking nakita.Hindi pa kami break, cool-off lang kami pero parang pinatunayan na niya sa akin na totoo ang mga sinasabi ko sa kanya. Kaya pala simula nang umuwi ako rito mula U.S iba na ang treatment niya sa akin dahil may iba na pala nagpapangiti sa kanya.Hindi ako nagdalawang isip lapitan silang dalawa at nanlaki ang mga niya sa gulat nang makita ako."Siya na ba iyong ipinagpalit mo sa akin?" Tanong ko sa kanya habang siya halos di makapagsalita.Sa halip ang lalaking kasama niya ang sumagot, "What are you talking about?" Nakangising tanong niya. "We are just friends, right?" Nilingon niya si Athena para sumang-ayon ito."Mabuti pa umalis na lang tayo." Iyon na lang ang narinig kong sagot mula sa kanya kasabay ng pagtalikod nila sa akin.Kaagad kong pinigilan siya dahilan muling napati

DMCA.com Protection Status