ร่างสูงใช้มือประคองใบหน้าเธออย่างเบามือ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ไปตามร่องรอยที่เขาทิ้งไว้บนร่างกายเธอ เธอไร้ซึ่งการตอบสนอง จมลงไปในห้วงนิทราอย่างลึกล้ำ ลูคัสยังคงจ้องใบหน้าเธออย่างหิวกระหายดวงตาของเขาดูดำมืดและเย็นชา ราวกับกำลังพิจารณาสิ่งที่อยู่ มือของเขาค่อยๆขยับไปยังแท่งเนื้อของตัวเอง กำมันแน่นและเริ่มรูดขึ้นลง ทุกการเคลื่อนไหวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตั้งใจ เขามองเธอที่นอนหลับไปโดยไม่รู้ตัว ดวงตายังคงจับจ้องเธออย่างไม่วางตาเมื่อลูคัสถึงจุดที่ไม่อาจหยุดยั้ง เขาปลดปล่อยหยดสีขาวขุ่นออกมา หยดน้ำรักกระจายไปทั่วใบหน้าของโรส รอยยิ้มมุมปากของลูคัสขยับขึ้นเล็กน้อย เขามองผลงานที่ตนเองฝากไว้บนใบหน้าเธออย่างพอใจ ความเย็นยะเยือกในแววตาของเขาแฝงไปด้วยความครอบครองลูคัสหัวเราะออกมาด้วยความสุข เสียงนั้นแหบแห้งและเย็นชา เขาค่อยๆใช้ปาดคราบน้ำรักบางส่วนบนใบหน้าของเธอไปที่มุมปากสีสวยแล้วไล้มันไปตามริมฝีปากก่อนที่จะขยับนิ้วอย่างแผ่วเบา ระมัดระวังทุกการสัมผัสเหมือนกับกลัวว่าเธอจะรู้สึกถึงสิ่งที่เขากำลังทำ"ในที่สุด... คุณก็เป็นของผมแล้ว..."ท่ามกลางความเงียบงันที่แปลกประหลาด ขาแข็งแรงของเขายังคงอยู่ในท่าท
ลูคัสเหมือนจะรู้ว่าเธอคิดอะไร เขากระชับมือเธอแน่นขึ้นเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ผมรู้ว่าคุณคิดอะไร... ผมรู้ว่าคุณสงสัยว่าทำไมผมถึงเลือกคุณ แต่เชื่อเถอะโรส ผมชอบคุณจริงๆ ผมเคยชอบคุณมานานแล้ว แต่ตอนนั้น...คุณมีสามี ผมเลยทำได้แค่เฝ้ามองคุณอยู่ห่างๆ” คำพูดของเขาทำให้โรสรู้สึกถึงความจริงจังของเขาขึ้นมานิดหน่อย แต่เธอก็ยังอดที่จะตั้งคำถามไม่ได้ ในเมื่อเธอมีประสบการณ์และความเจ็บปวดจากความรักที่ผ่านมา เธอไม่สามารถไว้ใจเขาได้ง่ายๆ เธอไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายอย่างเขาจะจริงจังกับเธอได้นานขนาดนั้น ถึงแม้ตอนนี้เขาจะดูจริงจังแค่ไหน แต่ในที่สุด เขาก็เป็นแค่ผู้ชายอีกคนที่จะเบื่อและทิ้งเธอไปในไม่ช้า จู่ๆ โรสก็ฉุกคิดในใจขึ้นมา…’ หรือบางทีเขาอาจจะสนุกกับการเล่นกับเธอแค่ชั่วคราว? เล่นไปตามน้ำก็คงไม่เสียหายอะไร’ เธอคิดกับตัวเองพลางยิ้มออกมาเล็กน้อย ‘ไม่เกินเดือนหรอก เดี๋ยวเขาก็คงเบื่อเราไปเอง แล้วเรื่องนี้ก็จะจบลง ถือว่าเธอได้คู่นอนเกรดพรีเมี่ยมมาเป็นคู่ขาชั่วคราวก็แล้วกัน’ “ก็ได้...” โรสตอบรับอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะเสริมข้อเสนอเพิ่มเติมด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อย “แต่ฉันมีข้อแม้” ลูคัสยิ
โรสก้าวออกมาจากอาคารกระจกสูงของเอเจนซี่โมเดลลิ่งที่เธอทำงานอยู่ แสงอาทิตย์ยามเย็นที่ลอยต่ำอยู่บนท้องฟ้าตกกระทบผิวของเธอทำให้เธอต้องยกมือขึ้นบังตา เธอเพิ่งเสร็จจากการประชุมกับทีมสไตลิสต์ และตอนนี้เธอกำลังจะเดินกลับไปยังอพาร์ตเมนต์ของตัวเองในใจกลางเมือง ตอนนี้เป็นเวลาที่คนส่วนมากเริ่มจะเลิกงานกัน ทำให้ท้องถนนเริ่มจะวุ่นวายไปด้วยผู้คนที่รีบเร่ง แต่สำหรับเธอแล้วเสียงเหล่านั้นดูเหมือนจะเบาลงกลายเป็นเสียงที่รบกวนความคิดอันหนักอึ้งของเธอ โรส หญิงสาววัย 40 ปี เป็นสไตลิสต์ชื่อดังที่มีชื่อเสียงในวงการแฟชั่น เธอได้รับการยกย่องในฐานะผู้หญิงที่มีทั้งความสามารถและสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ เธอเคยทำงานกับแบรนด์ใหญ่ๆ ทั้งหลาย มีชื่อเสียงในฐานะนักจัดสไตล์ให้กับเหล่านายแบบและนางแบบชั้นนำ ภาพลักษณ์ของเธอเป็นที่ยอมรับ แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยให้ชีวิตส่วนตัวของเธอง่ายขึ้น สามเดือนที่ผ่านมาโรสเพิ่งหย่าจากสามี ชายที่เธอเคยคิดว่าเป็นคู่ชีวิตคนสุดท้ายของเธอ การแต่งงานที่ดำเนินมากว่าหลายปีจบลงอย่างรวดเร็วด้วยคำพูดสั้นๆ จากเขา ‘ฉันเบื่อแล้ว... เธอแก่เกินไปสำหรับฉัน’ คำนั้นเหมือนตะปูที่ปักลงในหัวใจเธอ ความเจ็บปวดที่
โรสชะงักไปเล็กน้อย ใจของเธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้แค่ชวนไปดื่มธรรมดา การได้เห็นนายแบบหนุ่มหล่อเหลามาทักทายเธอแล้วเสนอให้ไปดื่มด้วยกัน มันเก็ชัดเจนอยู่แล้วว่ามันจะไม่ได้จบลงเพียงแค่การดื่มแน่นอน เธอรู้สึกได้ถึงบางอย่างในตัวลูคัสที่กำลังดึงดูดเธอเข้าสู่ความปรารถนาอันเย้ายวนแต่เธอก็รู้ดีว่าการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับนายแบบชื่อดังที่ทำงานในบริษัทเดียวกันนั้นอาจทำให้เกิดปัญหาได้ มันไม่ใช่สิ่งที่มืออาชีพควรทำ เธอควรจะปฏิเสธ... ควรจะตั้งสติและเดินออกจากสถานการณ์นี้ แต่แววตาสีฟ้าของเขาที่จ้องตรงมา เหมือนกับมีอำนาจบางอย่างที่ทำให้เธอตัดสินใจลำบาก"ผ่อนคลายบ้างก็ดีนะครับ" ลูคัสเอ่ยพร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอ น้ำเสียงนุ่มๆ ของเขาทำให้โรสรู้สึกสบายใจ "หรือคุณกลัวว่าไปกับผมแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?" นายแบบหนุ่มเย้าแหย่เธอเล็กน้อยคำถามนั้นทำให้เธอชะงัก ลูคัสเอียงศีรษะเล็กน้อย ขยับโน้มเข้ามาใกล้เธอ รอยยิ้มของเขาดูเหมือนจะหยอกล้อ แต่ก็ซ่อนอะไรบางอย่างที่เธอไม่อาจคาดเดาได้ "บางที... เราอาจจะสนุกด้วยกันนะครับ โรส… "หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะเมื่อได้ยินเสียงที่เรียกชื่อเธอ ราวกับเสียงของเขาได้แทรกซึมเข้าไปในควา
"เธอหว่านเสน่ห์แบบนี้กับทุกคนเลยเหรอ?" โรสถาม พลางจิบไวน์ต่อ เธอไม่ปล่อยให้เขาเห็นความอ่อนไหวในตัวของเธอ "เปล่าครับ แค่กับคนที่ผมสนใจจริงๆ" ลูคัสตอบตรงๆ น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงจังมากขึ้นเล็กน้อย แต่ยังคงเจือด้วยเสน่ห์ที่ยากจะปฏิเสธ โรสหลุดหัวเราะเล็กน้อยอย่างไม่ตั้งใจ เธอยกแก้วไวน์ขึ้นจิบต่อ ความร้อนแรงจากแอลกอฮอล์และสายตาแหลมคมของเขาทำให้เธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองถูกปลุกเร้าในทางที่เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อน “เธอแน่ใจแล้วเหรอว่าตัวเองไม่กลัว?” เธอถามต่อ น้ำเสียงของเธอคงความเป็นธรรมชาติ แต่ในใจนั้นตรงกันข้ามกันเลย เธอเริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว “คุณคิดว่าผมควรกลัวอะไรล่ะครับ?” ลูคัสถามกลับ สายตายังคงจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอ โรสยิ้มและยักไหล่เล็กน้อย “ก็ไม่รู้สินะ...” เธอตอบส่งๆ ไปแบบนั้นและเสมองไปทางอื่นแก้เขิน เธอรู้สึกเสียฟอร์มที่โดนแหย่แบบนี้ ลูคัสขยับตัวเล็กน้อย เอนตัวเข้ามาใกล้เธอขึ้นอีก ราวกับกำลังหยั่งเชิงเธออยู่ตลอดเวลา “ผมว่า...คุณรู้ดีว่าคุณมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมสนใจ” เขากล่าว น้ำเสียงทุ้มลึกของเขาราวกับเสียงกระซิบที่ยั่วเย้า โรสรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่ค่อยๆ ทวีความรุนแรงข
โรสแกล้งยิ้มยั่วออกมาและพยายามทำเป็นไม่สะท้านกับคำพูดนั้นของเขา เธอช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างช้าก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงที่เย้ายวนและท้าทาย “ทำเหมือนว่าฉันจะกลัวไปได้? ”สายตาของลูคัสเป็นประกายด้วยความขบขัน ผสมกับความปรารถนาที่เก็บไว้ไม่มิด เขาจึงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น มือข้างหนึ่งของเขายังคงประคองข้อมือของเธอไว้ ขณะที่อีกมือหนึ่งเลื่อนไปแตะเอวของเธออย่างอ่อนโยนแต่มั่นคงความร้อนรุ่มในร่างกายของโรสยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อมือหนาสัมผัสเธอ มือของเธอสั่นเล็กน้อย แต่เธอพยายามควบคุมความตื่นเต้น เธอผลักลูคัสเบาและขยับออกห่างไปเล็กน้อยเพื่อเล่นเกมนี้ให้ยาวนานขึ้นริมฝีปากบางประดับด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า เธอค่อยๆ ปลดตะขอบราของตัวเองออก และสิ่งที่ปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก สายตาของลูคัสจับจ้องเธออย่างไม่วางตา“แล้วเธอแน่ใจหรือเปล่าว่าจะทำให้ฉันพอใจได้?” โรสยั่วยวนเขาอีกครั้งลูคัสหัวเราะเสียงต่ำในลำคอ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา “ผมไม่เคยปล่อยให้ใครผิดหวังครับ…” เขากล่าวทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วโน้มตัวลงอุ้มเธอขึ้นอย่างคล่องแคล่ว ทำเอาโรสถึงกับตกใจทันทีที่ร่างของเธอข
“อึก!!! ” โรสหลับตาแน่น เธอรู้สึกเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจในทุกจังหวะที่เขาขยับกระแทกเข้ามา เธอกัดริมฝีปากพยายามเก็บเสียงครางในขณะที่ร่างกายเธอเผลอเคลื่อนไหวตอบรับเขาโรสพยายามปกปิดความรู้สึกเสียวซ่านที่เกิดขึ้น แต่สัมผัสจากลูคัสก็เหมือนกับไฟที่ค่อยๆเผาผลาญเกราะป้องกันของเธอจนแทบละลายไปหมด เขาจ้องมองเธอไม่ละสายตาในขณะที่ขยับเข้าออกอย่างรุนแรง สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความปรารถนา มันทำให้เธอยิ่งควบคุมตัวเองได้ยาก"คุณบอกว่าให้ผมทำให้คุณพอใจ แต่ตอนนี้...คุณดูจะพอใจมากแล้วนะครับ" ลูคัสเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเย้าแหย่ขณะที่เพิ่มการขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้น ริมฝีปากของเขาประทับลงที่ข้างแก้มเธอ แกล้งหายใจรดเบาๆที่ข้างหู มันทำเอาเธอสั่นสะท้านไปทั้งร่างโรสกัดริมฝีปากพยายามไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา แต่ก็กลั้นเอาไว้ไม่ได้เมื่อความต้องการของเธอค่อยๆปะทุขึ้นอย่างยับยั้งไม่อยู่ เธอยกสะโพกรับทุกครั้งที่ลูคัสขยับเข้าออก ร่างกายเธอกระเด้งเข้าหาสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว ก่อนจะหันไปมองเขา แกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ"ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักหรอก..." โรสตอบเสียงสั่น พร้อมยิ้มที่มุมปากอย่างท้าทาย แต่เธอก็ยังขยับตัวกระเด้ง
ลูคัสหรี่ตานิดหนึ่งก่อนที่เผยรอยยิ้มชอบใจออกมา แล้วในชั่วพริบตา จับข้อเท้าของเธอไว้แน่นไม่ปล่อย เขากดปลายเท้าของเธอให้สัมผัสอยู่ตรงนั้นนานขึ้นราวกับจะบอกให้รู้ว่าเกมนี้เธออาจไม่ได้คุมทุกอย่างอย่างที่เธอคิดไว้“ยั่วเก่งจังเลยนะครับ?” เขาเลิกคิ้วมองเธอด้วยแววตาที่แสนเจ้าเล่ห์ มือที่จับข้อเท้าของเธอแน่นขึ้นเหมือนกำลังปราบให้อยู่ในอำนาจ โรสรู้สึกถึงแรงกดดัน แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ให้เขาง่ายๆเช่นกัน“ทำไม? กลัวฉันจะทำให้เธอเสร็จหรือไง?” เธอกล่าวเย้าด้วยเสียงแหบพร่า ทำเป็นไม่สะทกสะท้าน ทั้งที่ใจเต้นแรงจนแทบหยุดหายใจลูคัสได้ยินก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมกับยกข้อเท้าเธอขึ้นจรดริมฝีปากแล้วจูบไล้จากข้อเท้าไต่ขึ้นมาถึงหน้าแข้งอย่างจงใจ จูบที่อ้อยอิ่งทว่าร้อนแรงของเขาทำให้เธอเผลอสะดุ้ง จนเธอเผลอชักเท้ากลับแต่ลูคัสก็ยังยึดไว้ไม่ปล่อย“หืม?…เมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลยนี่ครับ...” ลูคัสเย้าหยอกเธอ ดวงตาคู่นั้นจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธออย่างท้าทาย “ตอนนี้หน้าแดงทำไมล่ะครับ หรือยั่วคนอื่นเก่งแต่พอโดนบ้างกลับเขิน?”โรสกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ แต่ยังฝืนยิ้ม เชิดหน้ามองเขาอย่างท้าทาย “ฉันไม่ได้เขินหรอก…ก็แค่สงสัยว่าเธอจะทำอะไ
ลูคัสเหมือนจะรู้ว่าเธอคิดอะไร เขากระชับมือเธอแน่นขึ้นเล็กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ผมรู้ว่าคุณคิดอะไร... ผมรู้ว่าคุณสงสัยว่าทำไมผมถึงเลือกคุณ แต่เชื่อเถอะโรส ผมชอบคุณจริงๆ ผมเคยชอบคุณมานานแล้ว แต่ตอนนั้น...คุณมีสามี ผมเลยทำได้แค่เฝ้ามองคุณอยู่ห่างๆ” คำพูดของเขาทำให้โรสรู้สึกถึงความจริงจังของเขาขึ้นมานิดหน่อย แต่เธอก็ยังอดที่จะตั้งคำถามไม่ได้ ในเมื่อเธอมีประสบการณ์และความเจ็บปวดจากความรักที่ผ่านมา เธอไม่สามารถไว้ใจเขาได้ง่ายๆ เธอไม่เชื่อหรอกว่าผู้ชายอย่างเขาจะจริงจังกับเธอได้นานขนาดนั้น ถึงแม้ตอนนี้เขาจะดูจริงจังแค่ไหน แต่ในที่สุด เขาก็เป็นแค่ผู้ชายอีกคนที่จะเบื่อและทิ้งเธอไปในไม่ช้า จู่ๆ โรสก็ฉุกคิดในใจขึ้นมา…’ หรือบางทีเขาอาจจะสนุกกับการเล่นกับเธอแค่ชั่วคราว? เล่นไปตามน้ำก็คงไม่เสียหายอะไร’ เธอคิดกับตัวเองพลางยิ้มออกมาเล็กน้อย ‘ไม่เกินเดือนหรอก เดี๋ยวเขาก็คงเบื่อเราไปเอง แล้วเรื่องนี้ก็จะจบลง ถือว่าเธอได้คู่นอนเกรดพรีเมี่ยมมาเป็นคู่ขาชั่วคราวก็แล้วกัน’ “ก็ได้...” โรสตอบรับอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะเสริมข้อเสนอเพิ่มเติมด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเล็กน้อย “แต่ฉันมีข้อแม้” ลูคัสยิ
ร่างสูงใช้มือประคองใบหน้าเธออย่างเบามือ ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ไปตามร่องรอยที่เขาทิ้งไว้บนร่างกายเธอ เธอไร้ซึ่งการตอบสนอง จมลงไปในห้วงนิทราอย่างลึกล้ำ ลูคัสยังคงจ้องใบหน้าเธออย่างหิวกระหายดวงตาของเขาดูดำมืดและเย็นชา ราวกับกำลังพิจารณาสิ่งที่อยู่ มือของเขาค่อยๆขยับไปยังแท่งเนื้อของตัวเอง กำมันแน่นและเริ่มรูดขึ้นลง ทุกการเคลื่อนไหวของเขานั้นเต็มไปด้วยความตั้งใจ เขามองเธอที่นอนหลับไปโดยไม่รู้ตัว ดวงตายังคงจับจ้องเธออย่างไม่วางตาเมื่อลูคัสถึงจุดที่ไม่อาจหยุดยั้ง เขาปลดปล่อยหยดสีขาวขุ่นออกมา หยดน้ำรักกระจายไปทั่วใบหน้าของโรส รอยยิ้มมุมปากของลูคัสขยับขึ้นเล็กน้อย เขามองผลงานที่ตนเองฝากไว้บนใบหน้าเธออย่างพอใจ ความเย็นยะเยือกในแววตาของเขาแฝงไปด้วยความครอบครองลูคัสหัวเราะออกมาด้วยความสุข เสียงนั้นแหบแห้งและเย็นชา เขาค่อยๆใช้ปาดคราบน้ำรักบางส่วนบนใบหน้าของเธอไปที่มุมปากสีสวยแล้วไล้มันไปตามริมฝีปากก่อนที่จะขยับนิ้วอย่างแผ่วเบา ระมัดระวังทุกการสัมผัสเหมือนกับกลัวว่าเธอจะรู้สึกถึงสิ่งที่เขากำลังทำ"ในที่สุด... คุณก็เป็นของผมแล้ว..."ท่ามกลางความเงียบงันที่แปลกประหลาด ขาแข็งแรงของเขายังคงอยู่ในท่าท
โรสที่กำลังหอบหายใจและมึนงงเพราะความสุขสมที่ได้รับมากเกินไป แทบไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอเพียงแค่เงยหน้ามองเขาอย่างสงสัย ในขณะที่ลูคัสก็รีบปรับสีหน้าเป็นปกติ พลางเอียงคอยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนายแบบหนุ่มถอนตัวออกจากช่องทางของเธออย่างช้าๆราวกับไม่อยากแยกจาก ถุงยางเต็มไปด้วยหยาดน้ำแห่งความต้องการของเขา แก่นกายของลูคัสหลุดออกมาพร้อมกับความชุ่มชื้นที่เกาะอยู่ตามลำของเขา ช่องทางรักของโรสมีสีที่แดงเข้มขึ้นและบานเล็กน้อยจากแรงกระแทกที่หนักหน่วง น้ำหล่อลื่นผสมกับหยดของความต้องการยังไหลออกมาช้าๆทำให้เธอรู้สึกได้ถึงความเปียกชื้นที่ยังหลงเหลือเธอมองไปยังลูคัสที่อยู่ระหว่างขาของเธอ และได้เห็นว่าเขายังคงแข็งขึงเต็มที่ คล้ายกับว่าเขาไม่แม้แต่จะคิดหยุดเพียงเท่านี้ เธอหอบหายใจหนัก มองเขาด้วยสายตาตกใจระคนประหลาดใจ ขณะที่ลูคัสค่อยๆดึงถุงยางออก แล้วหยิบอันใหม่ขึ้นมาใส่โดยไม่พูดอะไร“เธอจะทำอะไรน่ะ?” โรสเอ่ยเสียงหลง แฝงด้วยเหนื่อยล้า “ช่วยดูอายุของฉันด้วย…”ลูคัสเพียงแค่ยิ้มมุมปากแวบหนึ่ง รอยยิ้มนั้นแฝงนัยบางอย่างที่ทำให้โรสใจเต้นเร็วขึ้นอีกครั้งแล้วก้มลงกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่ข้างหูของเธอ “ผม
“อึก!!! ” โรสหลับตาแน่น เธอรู้สึกเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจในทุกจังหวะที่เขาขยับกระแทกเข้ามา เธอกัดริมฝีปากพยายามเก็บเสียงครางในขณะที่ร่างกายเธอเผลอเคลื่อนไหวตอบรับเขาโรสพยายามปกปิดความรู้สึกเสียวซ่านที่เกิดขึ้น แต่สัมผัสจากลูคัสก็เหมือนกับไฟที่ค่อยๆเผาผลาญเกราะป้องกันของเธอจนแทบละลายไปหมด เขาจ้องมองเธอไม่ละสายตาในขณะที่ขยับเข้าออกอย่างรุนแรง สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความปรารถนา มันทำให้เธอยิ่งควบคุมตัวเองได้ยาก"คุณบอกว่าให้ผมทำให้คุณพอใจ แต่ตอนนี้...คุณดูจะพอใจมากแล้วนะครับ" ลูคัสเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเย้าแหย่ขณะที่เพิ่มการขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้น ริมฝีปากของเขาประทับลงที่ข้างแก้มเธอ แกล้งหายใจรดเบาๆที่ข้างหู มันทำเอาเธอสั่นสะท้านไปทั้งร่างโรสกัดริมฝีปากพยายามไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา แต่ก็กลั้นเอาไว้ไม่ได้เมื่อความต้องการของเธอค่อยๆปะทุขึ้นอย่างยับยั้งไม่อยู่ เธอยกสะโพกรับทุกครั้งที่ลูคัสขยับเข้าออก ร่างกายเธอกระเด้งเข้าหาสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว ก่อนจะหันไปมองเขา แกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ"ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักหรอก..." โรสตอบเสียงสั่น พร้อมยิ้มที่มุมปากอย่างท้าทาย แต่เธอก็ยังขยับตัวกระเด้ง
ลูคัสหรี่ตานิดหนึ่งก่อนที่เผยรอยยิ้มชอบใจออกมา แล้วในชั่วพริบตา จับข้อเท้าของเธอไว้แน่นไม่ปล่อย เขากดปลายเท้าของเธอให้สัมผัสอยู่ตรงนั้นนานขึ้นราวกับจะบอกให้รู้ว่าเกมนี้เธออาจไม่ได้คุมทุกอย่างอย่างที่เธอคิดไว้“ยั่วเก่งจังเลยนะครับ?” เขาเลิกคิ้วมองเธอด้วยแววตาที่แสนเจ้าเล่ห์ มือที่จับข้อเท้าของเธอแน่นขึ้นเหมือนกำลังปราบให้อยู่ในอำนาจ โรสรู้สึกถึงแรงกดดัน แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ให้เขาง่ายๆเช่นกัน“ทำไม? กลัวฉันจะทำให้เธอเสร็จหรือไง?” เธอกล่าวเย้าด้วยเสียงแหบพร่า ทำเป็นไม่สะทกสะท้าน ทั้งที่ใจเต้นแรงจนแทบหยุดหายใจลูคัสได้ยินก็ยิ้มที่มุมปากพร้อมกับยกข้อเท้าเธอขึ้นจรดริมฝีปากแล้วจูบไล้จากข้อเท้าไต่ขึ้นมาถึงหน้าแข้งอย่างจงใจ จูบที่อ้อยอิ่งทว่าร้อนแรงของเขาทำให้เธอเผลอสะดุ้ง จนเธอเผลอชักเท้ากลับแต่ลูคัสก็ยังยึดไว้ไม่ปล่อย“หืม?…เมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลยนี่ครับ...” ลูคัสเย้าหยอกเธอ ดวงตาคู่นั้นจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเธออย่างท้าทาย “ตอนนี้หน้าแดงทำไมล่ะครับ หรือยั่วคนอื่นเก่งแต่พอโดนบ้างกลับเขิน?”โรสกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ แต่ยังฝืนยิ้ม เชิดหน้ามองเขาอย่างท้าทาย “ฉันไม่ได้เขินหรอก…ก็แค่สงสัยว่าเธอจะทำอะไ
“อึก!!! ” โรสหลับตาแน่น เธอรู้สึกเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจในทุกจังหวะที่เขาขยับกระแทกเข้ามา เธอกัดริมฝีปากพยายามเก็บเสียงครางในขณะที่ร่างกายเธอเผลอเคลื่อนไหวตอบรับเขาโรสพยายามปกปิดความรู้สึกเสียวซ่านที่เกิดขึ้น แต่สัมผัสจากลูคัสก็เหมือนกับไฟที่ค่อยๆเผาผลาญเกราะป้องกันของเธอจนแทบละลายไปหมด เขาจ้องมองเธอไม่ละสายตาในขณะที่ขยับเข้าออกอย่างรุนแรง สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความปรารถนา มันทำให้เธอยิ่งควบคุมตัวเองได้ยาก"คุณบอกว่าให้ผมทำให้คุณพอใจ แต่ตอนนี้...คุณดูจะพอใจมากแล้วนะครับ" ลูคัสเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเย้าแหย่ขณะที่เพิ่มการขยับสะโพกเข้าออกเร็วขึ้น ริมฝีปากของเขาประทับลงที่ข้างแก้มเธอ แกล้งหายใจรดเบาๆที่ข้างหู มันทำเอาเธอสั่นสะท้านไปทั้งร่างโรสกัดริมฝีปากพยายามไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา แต่ก็กลั้นเอาไว้ไม่ได้เมื่อความต้องการของเธอค่อยๆปะทุขึ้นอย่างยับยั้งไม่อยู่ เธอยกสะโพกรับทุกครั้งที่ลูคัสขยับเข้าออก ร่างกายเธอกระเด้งเข้าหาสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว ก่อนจะหันไปมองเขา แกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ"ฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนักหรอก..." โรสตอบเสียงสั่น พร้อมยิ้มที่มุมปากอย่างท้าทาย แต่เธอก็ยังขยับตัวกระเด้ง
โรสแกล้งยิ้มยั่วออกมาและพยายามทำเป็นไม่สะท้านกับคำพูดนั้นของเขา เธอช้อนตาขึ้นมองเขาอย่างช้าก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงที่เย้ายวนและท้าทาย “ทำเหมือนว่าฉันจะกลัวไปได้? ”สายตาของลูคัสเป็นประกายด้วยความขบขัน ผสมกับความปรารถนาที่เก็บไว้ไม่มิด เขาจึงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น มือข้างหนึ่งของเขายังคงประคองข้อมือของเธอไว้ ขณะที่อีกมือหนึ่งเลื่อนไปแตะเอวของเธออย่างอ่อนโยนแต่มั่นคงความร้อนรุ่มในร่างกายของโรสยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อมือหนาสัมผัสเธอ มือของเธอสั่นเล็กน้อย แต่เธอพยายามควบคุมความตื่นเต้น เธอผลักลูคัสเบาและขยับออกห่างไปเล็กน้อยเพื่อเล่นเกมนี้ให้ยาวนานขึ้นริมฝีปากบางประดับด้วยรอยยิ้มยั่วเย้า เธอค่อยๆ ปลดตะขอบราของตัวเองออก และสิ่งที่ปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้ายถูกถอดออก สายตาของลูคัสจับจ้องเธออย่างไม่วางตา“แล้วเธอแน่ใจหรือเปล่าว่าจะทำให้ฉันพอใจได้?” โรสยั่วยวนเขาอีกครั้งลูคัสหัวเราะเสียงต่ำในลำคอ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา “ผมไม่เคยปล่อยให้ใครผิดหวังครับ…” เขากล่าวทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วโน้มตัวลงอุ้มเธอขึ้นอย่างคล่องแคล่ว ทำเอาโรสถึงกับตกใจทันทีที่ร่างของเธอข
"เธอหว่านเสน่ห์แบบนี้กับทุกคนเลยเหรอ?" โรสถาม พลางจิบไวน์ต่อ เธอไม่ปล่อยให้เขาเห็นความอ่อนไหวในตัวของเธอ "เปล่าครับ แค่กับคนที่ผมสนใจจริงๆ" ลูคัสตอบตรงๆ น้ำเสียงของเขาฟังดูจริงจังมากขึ้นเล็กน้อย แต่ยังคงเจือด้วยเสน่ห์ที่ยากจะปฏิเสธ โรสหลุดหัวเราะเล็กน้อยอย่างไม่ตั้งใจ เธอยกแก้วไวน์ขึ้นจิบต่อ ความร้อนแรงจากแอลกอฮอล์และสายตาแหลมคมของเขาทำให้เธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองถูกปลุกเร้าในทางที่เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อน “เธอแน่ใจแล้วเหรอว่าตัวเองไม่กลัว?” เธอถามต่อ น้ำเสียงของเธอคงความเป็นธรรมชาติ แต่ในใจนั้นตรงกันข้ามกันเลย เธอเริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว “คุณคิดว่าผมควรกลัวอะไรล่ะครับ?” ลูคัสถามกลับ สายตายังคงจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอ โรสยิ้มและยักไหล่เล็กน้อย “ก็ไม่รู้สินะ...” เธอตอบส่งๆ ไปแบบนั้นและเสมองไปทางอื่นแก้เขิน เธอรู้สึกเสียฟอร์มที่โดนแหย่แบบนี้ ลูคัสขยับตัวเล็กน้อย เอนตัวเข้ามาใกล้เธอขึ้นอีก ราวกับกำลังหยั่งเชิงเธออยู่ตลอดเวลา “ผมว่า...คุณรู้ดีว่าคุณมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมสนใจ” เขากล่าว น้ำเสียงทุ้มลึกของเขาราวกับเสียงกระซิบที่ยั่วเย้า โรสรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่ค่อยๆ ทวีความรุนแรงข
โรสชะงักไปเล็กน้อย ใจของเธอรู้ดีว่าเขาไม่ได้แค่ชวนไปดื่มธรรมดา การได้เห็นนายแบบหนุ่มหล่อเหลามาทักทายเธอแล้วเสนอให้ไปดื่มด้วยกัน มันเก็ชัดเจนอยู่แล้วว่ามันจะไม่ได้จบลงเพียงแค่การดื่มแน่นอน เธอรู้สึกได้ถึงบางอย่างในตัวลูคัสที่กำลังดึงดูดเธอเข้าสู่ความปรารถนาอันเย้ายวนแต่เธอก็รู้ดีว่าการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับนายแบบชื่อดังที่ทำงานในบริษัทเดียวกันนั้นอาจทำให้เกิดปัญหาได้ มันไม่ใช่สิ่งที่มืออาชีพควรทำ เธอควรจะปฏิเสธ... ควรจะตั้งสติและเดินออกจากสถานการณ์นี้ แต่แววตาสีฟ้าของเขาที่จ้องตรงมา เหมือนกับมีอำนาจบางอย่างที่ทำให้เธอตัดสินใจลำบาก"ผ่อนคลายบ้างก็ดีนะครับ" ลูคัสเอ่ยพร้อมกับเสียงหัวเราะในลำคอ น้ำเสียงนุ่มๆ ของเขาทำให้โรสรู้สึกสบายใจ "หรือคุณกลัวว่าไปกับผมแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?" นายแบบหนุ่มเย้าแหย่เธอเล็กน้อยคำถามนั้นทำให้เธอชะงัก ลูคัสเอียงศีรษะเล็กน้อย ขยับโน้มเข้ามาใกล้เธอ รอยยิ้มของเขาดูเหมือนจะหยอกล้อ แต่ก็ซ่อนอะไรบางอย่างที่เธอไม่อาจคาดเดาได้ "บางที... เราอาจจะสนุกด้วยกันนะครับ โรส… "หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทุกขณะเมื่อได้ยินเสียงที่เรียกชื่อเธอ ราวกับเสียงของเขาได้แทรกซึมเข้าไปในควา