Habang nagmamaneho pauwi si Lance ay tila may hindi siya maintindihan sa nangyari. Pakiramdam niya ay may kulang o sadyang tila ay may bagay siyang hindi maalala."May nangyari nga ba sa amin?" Aniya.Hindi mawala sa isip niya ang bagay na iyon. Naaalala niya ang sandaling namagitan sa kanila, mula sa pag imbita ni Erries sa kanya sa pool, hanggang sa napunta sila sa kama. Ngunit, tila iyon lang ang naaalala niya."Masyado bang marami ang nainom ko kaya hindi ko maalala ang sandaling iyon?" Napabuntong-hininga siya. Hindi niya alam kung ano nga ba ang posibleng nangyari. Hindi naman pweding tanungin niya pa si Erries tungkol sa sandaling iyon at baka masamain pa nito. Muli siyang napabuntong-hininga at inalis pansamanta ang kanyang iniisip. Nang makarating siya sa kanilang mansion ay nabungaran niya si Cassie na nakaupo at naghihintay sa kanya. "Cassie.." tawag niya dito."Lance!" Tumayo ito at lumapit sa kanya."You know, I was worried," sabi nito at yumakap sa kanya.Hindi na
Bumaba si Lance mula sa kanyang sasakyan at bahagyang napatingin sa itaas ng kanilang building. Iniisip niya kung dumating na ba si Erries. Bigla siyang nanabik na makita ito, kaya naman naglakad na siya papasok ng kanilang kompanya. 20 minutes pa bago magsimula ang kanilang meeting, kaya naman hindi siya masyadong nagmamadali na pumunta agad dahil si Erries lang naman ang nais niyang makita ng sandaling iyon.Pagkapasok niya ay bumabati sa kanya at tanging tango lang ang naging tugon niya. Nang papasok na siya sa elevator ay nakita niya si Erries. Nakangiti ito at tila may kausap. Hindi niya pinansin ang kausap nito, dahil sa magandang babaeng nasa harapan niya ngayon. Bigla itong napalingon sa kanya at hindi pa rin nagbabago ang reaksyon nito, na nakangiti.Pakiramdam niya ay isa itong anghel, na bumaba upang makita siya."Mr. Acosta, good afternoon.."Doon lang siya natauhan at napatingin sa kasama ni Erries. Bahagya siyang napakuno't noo dahil sa lalaking kasama nito."Oh, hell
Nang sumunod na araw, ay naging abala silang lahat dahil sa darating na prelim-fashion show nagaganapin sa susunod na linggo. Hindi na rin halos nagkikita si Lance at Erries dahil sa pagiging abala nito. Lalo na sa mga damit na siyang nagdidisenyo nito. Marami ang kanyang damit na dinidisenyo kaya halos abala siya ng araw na iyon. Kaya naman, kinabukasan ay nagpasiya siyang magpahinga muna at ang kanyang mga kasama na lang muna ang tumapos sa ilang damit, na nasimulan na niyang dinisenyohan. "Hi besty!" bungad ng kaibigan niyang si Julliana ng pumasok ito sa kanyang kwarto.Naabutan siya nitong nakahiga sa couch, habang may tinitingnan na papelis."Oh! Akala ko ba magpapahinga ka muna? Bakit nakaharap ka sa mga papelis na iyan?" puna nito at umupo sa kaharap ng mesa."I just want to review my designs. Iniwan ko na muna ang ilan sa mga staff ko.." sabi niya.Lumapit si Julliana sa kanya at tiningnan ang hawak nito. Napatango-tango pa ito dahil sa mga kuha ng litrato nang damit na din
Tahimik na nakaupo si Erries sa kanyang upuan at pasimpleng tumingin sa labas, kung saan nakikita niyang napapatingin naman sa office niya ang kanyang mga kasamahan. Hindi rin niya inaasahan na malalaman agad ng mga ito, na nawawala ang kanyang mga designs. Napapailing na lang siya dahil siguradong may kasabwat ang taong kumuha ng kanyang mga designs sa kanyang department.Habang seryoso siyang nag iisip ay biglang tumunog ang kanyang cellphone, kaya tiningnan niya kung sino iyon at nakita niya ang pangalan ni Julliana. Napabuntong-hininga siya bago iyon sinagot."What?" bungad niya dito.Narinig niyang napatawa ito sa paraan ng kanyang pagsagot."My god, besh! You look so awful! What happened? Did someone offended you? Or did someone took something to you?" Napakuno't noo siya dahil sa sinabi nito, na para bang alam nito ang nangyayari ngayon sa kanyang opisina. Pasimple niyang inilibot ang kanyang tingin at doon, may napansin siyang kuminang sa isang tagong bahagi."Oh! Ang Bilis n
Pabagsak na umupo si Erries sa couch at bahagyang napapikit. Maraming nangyari sa araw na iyon. Mabuti na lamang at may copy siya sa kanyang file tungkol sa nawala niyang mga designs. Nagawa nilang trabahuin ang mga iyon, kaya naman halos gabi na silang natapos. Pumikit siya at napabuga ng malalim. Nasa ganoong sitwasyon siya nang marinig niyang may nag doorbell sa kanyang gate.Napakuno't noo siya. Wala naman siyang inaasahang bisita at lalong hindi na ugali ng kanyang kaibigan na mag doorbel pa, lalo na at nagpaalam ito sa kanya na mawawala ito ng ilang araw dahil may aasikasuhin muna.Muli niyang narinig ang pagdoorbell nito, kaya tumayo siya at lumabas ng pinto. Tinanaw niya kung sino ito at bahagyang natigilan ng makita si Lance.Saglit siyang napatitig dito, dahil nakangiti itong nakatingin sa kanya. Napabuntong-hininga siya at naglakad papunta sa gate upang pagbuksan ito."Hi, good evening," bati nito sa kanya at bahagyang inabot ang hawak nitong bouquet.Napatingin siya di
Naging abala ang lahat sa pag aayos ng kanilang mga gagamitin na damit at model sa likod ng stage. Ganoon rin si Erries na siyang nag aasikaso rin sa kaniyang mga staff upang walang maging problema. Ngayon na kasi ang araw ng kanilang Prelim-fashion show. Matapos masiayos ni Erries ang kanilang mga damit ay hinayaan niya ito sa kanyang assistant at sumabay na siya kina Cassy na abala rin sa pag aasikaso sa ilang investors na naroon. Ang mga ito ang pipili sa darating na fashion show, kung saan kasabay na nila ang mga kalaban nila sa fashion industry. "Everything's ready," sabi niya kay Cassy nang lumapit siya dito. Napatango ito at sumenyas upang simulan na ang preliminary show.Umayos na rin ng upo ang lahat upang masaksihan ang magaganao na event. Nakita ni Erries na kompleto ang pamilyang Acosta, naroon din ang pamilya ng mga kaibigan nito, lalo ang pamilya ni Cassy. Ngunit, naagaw ang atensyon nila nang mapatingin sila sa bagong pumasok sa event at bahagya siyang natigilan ng mak
Matapos ubusin ni Erries ang iniinom niyang alak ay lumabas na rin siya sa silid. Pagkalabas niya ay sumalubong sa kanya ang nakangiting si Ace. Bahagya siyang napairap at nilampasan ito. Ngunit, napatigil siya nang hawakan nito ang kanyang braso. Kaya bumaling siya dito."What?" Nabigla na lang siya sa sunod nitong ginawa nang bahagya siya nitong tinulak sa may pader at hinarang ang dalawang kamay sa gilid ng kanyang mukha. Napakuno't noo siya sa ginawa nito."What the hell are you doing?" tanong niya dito.Sanay na siya noon na malapit ito sa kanya at nararamdam rin niya ang damdamin nito para sa kanya. Ngunit, alam nito na wala siyang interes dito.Ngumisi lang ito sa kanya at bahagyang inilapit ang mukha, na tila ba hahalikan siya nito."Making a scene, my lady. I saw him hiding in the corner, it seems like, he's waiting for you," pabulong nitong sabi sa kanya.Akmang titingin siya sa tinutukoy nito, pero pinigilan siya nitong lumingon kung nasaan si Lance. Hinaplos nito ang kan
Hindi pa tapos ang event ay nagpaalam na si Erries, upang umuwi at makapagpahinga. Hinayaan naman siya ni Cassy at hindi na siya nito nagawang ihatid dahil nga nakainom na rin ito. Hindi naman nakalapit si Lance kay Erries dahil sa mga taong nasa paligid. Tiningnan lang niya itong makaalis ng event. Nais niya pa sana itong kausapin pero mukhang pagod nga ito dahil sa event.Samantala, nang makarating si Erries sa kanyang bahay ay nakita niya ang kotse ni Julliana at nasisiguro niyang nasa loob ang kanyang kaibigan. Pagpasok niya sa pinto ay nagulat siya nang may sumabog na confetti."Congratulations bessy!" masayang sigaw nito.Natawa na lang si Erries dahil sa ginawa nito at talagang naghanda ito ng pagkain, saka tarpulin kung saan naroon ang kanyang mukha."Tsss, tapos na akong naka-graduate. Hindi mo na kailangang gumawa ng ganyan," tukoy niya sa tarpulin na nakita niya.Natawa si Juliana matapos niyang ituro ito. Lumapit ito sa kanya at yumakap sa braso nito."C'mon, I'm just happ
THIRD PERSON'S POV Nang makaakyat si Erries sa stage ay napatingin pa siya sa lahat. Nakikita niyang masayang nagkakasiyahan ang mga ito at nag uusap. Nang huminto ng tugtug ay natigil ang ilan sa mga ginagawa nito, lalo na at napansin niyang napatingin ito sa kanya."I just want to have your attention for a moment, I hope you don't mind," nakangiting sabi ni Erries sa lahat.Napakita niyang tumango at ngumiti ito sa kanya, kaya gumanti naman siya ng ngiti sa lahat."I just want to give some tribute about the company where I'm belong—the Acosta Industrial Company. I'm so envious to them, because after all this years they boosted very well. They become popular, that's why they forgot about something important," putol niya sa sinasabi.Napatingin siya kung saan naroon sina Raymond, maging ang magulang nito. Nakita niya kung paano siya nito tingnan ng seryoso. Nilipat rin niya ang tingin sa kinaroroonan nina Errine, kaya nakita niya rin seryoso itong nakatingin sa kanya. Walan
Nakatingin ako sa mga gown ng unang kalahok. Magaganda ang mga iyon, lalo ang mga dyamanting naroon sa mga damit. Nakuha nito ang atensyon ko at bahagya pa akong napapatango, habang abala ang mga mata ko sa pagmamasid dito. Narinig ko rin ang komento nina Cassy, pero hindi na ako nagsalita.Isa-isang pumaso ang mga modelo nito at talagang bigay todo sa pagpaso.Ganoon rin ang sumunod pa na mga kalahok. Magaganda rin ang mga designs nito, elegante tingnan.Ilang minuto rin ang lumipas ay ang aming grupo na tinawag ng emcee. Nakita ko ang aking assistant na abala sa pag aasikaso ng mga modelo, kasama ang mga staff namin. Hindi na ako pumunta pa sa kanila, dahil alam na naman nila kung ano ang gagawin.Muling binida ng emcee ang huling kalahok—kami. Kaya naman isa-isang umakyat sa stage ang mga modelo at nakita ko kung paano namangha ang mga nanood sa suot ng mga modelo. Mayamaya ay isa-isang pumaso ang mga ito, habang nakaalalay ang mga lalaki sa babaeng modelo. Maganda rin ang suit ng
ERRIES POVSa lahat ba namang tao na pweding maging guest o kung ano man ang tawag dito ay siya pa talaga? Bakit walang sinasabi sa akin si ate Errine tungkol dito. Napakuno't noo akong napabuntong-hininga at naglakad papalapit kina Errine, pero, natigilan ako nang makita kong nakatingin siya sa akin, habang nakahawak ng mic na ibinigay ng emcee.Nakita ko ang seryoso niyang tingin sa akin, kaya napako ako bigla sa kinatatayuan ko. Hindi ko rin magawang ialis ang aking tingin sa kanya, dahil tila hinihigop nito ang aking mga mata."Hello everyone, good evening," bati niya sa lahat.Narinig ko kung paano pumalakpak ang lahat, habang naroon ang paghanga sa kanilang mga mata. Hindi ko maipagkakailang kahit may edad na siya ay umaapaw pa rin ang kanyang ganda. "I'm glad to be here as to witness this event. Thank you for inviting me, especially, to my granddaughter who bring me here. This event reminds me of my younger years and I'm so glad that I'm become a guest. Whoever w
Nang dumating ang araw na pinakahihintay nilang lahat, ay mas naging abala sila. Lalo na si Erries na siyang head designer ng kompanya ng mga Acosta. Isa rin ito sa magiging tulay ng kanyang mga plano. Matapos nilang maihanda lahat ng kanyang staff ang dapat nilang gagamitin, lalo na ang mga damit, ay nauna ang kanyang mga kasamahan sa venue ng event.May susundo sa kanya papunta sa venue, kaya naman pinauna na niya ang ilan sa kanyang kasama. Habang naghihintay siya sa lobby ng kompanya ay may lumapit sa kanyang isang tila bodyguard at bahagyang may sinabi sa kanya."Ma'am, nasa labas na po ang susundo sainyo," sabi nito sa kanya.Napatitig siya sa suot nito at nakikilala niya kung kaninong bodyguard ito. Napabuntong-hininga siya at napatango dito. Nauna itong naglakad kaya sumunod siya. Paglabas niya sa kompanya ay Nakita niya sina Cassy at Lance na bahagyang bumaba sa isang sasakyan. Napangiti pa si Cassy ng makita siya."Erries, let's go, you can join with us," anyaya n
THIRD PERSON'S POVMatapos ang kanilang bakasyon ay muli na silang bumalik sa kanilang mga trabaho, lalo na si Erries na siyang abala sa kanyang gagawin. Sa susunod na linggo na gaganapin ang fashion show event, kung saan may mga kasaling ibang kompanya sa fashion industry. Inayos ni Erries ng mabuti ang mga damit na gagamitin nila at maging ang mga model na siyang mag p-present nito. Hindi na rin nagkaroon pa ng Oras para kausapin ni Lance si Erries, tungkol sa kung may kinalaman ba siya sa impormasyon na nasa kanyang magulang. Naging abala rin silang dalawa ni Cassy sa pag aasikaso ng mga dokomento para sa gaganaping event.Lahat sila naging abala, na tila ba, kinalimutan muna nila ang kasalukuyang nangyayari. Ngunit, kahit na abala si Erries ay si Juliana naman ang gumagawa ng paraan, upang gawin ang kanyang trabaho sa kung ano man ang inutos sa kanya ni Erries."Hey beauty.."Napatingin si Juliana sa biglang umupo sa kanyang harapan, habang mag isa siyang nakaupo sa bar coun
LANCE POVIlang Oras din ang lumipas ay nakabalik na rin kami ng Manila. Pagbaba namin ng eroplano ay panay ang sulyap ko kay Erries, habang katabi nito ang kanyang kaibigan na si Juliana.Hindi ko aakalain na sa loob ng tatlong araw ay nagawa kong makasama siya, kahit na marami kaming mga kasama..lalo na at lagi kong katabi si Cassy. Alam ko, kahit hindi nagtatanong si Cassy ay gumagawa rin siya ng paraan para makilala ang babaeng kasama ko sa mga larawan na iyon. Muli akong napasulyap kay Erries at Nakita kong napatingin rin siya sa akin, ngunit, muli lang umiwas. Napangiti na lang ako at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa parking lot. Ihahatin ko pa si Cassy sa kanila, kaya, kasama ko pa rin siya. Lahat kami ay naglakad patungo sa parking lot ang ibang kasama namin na kasama ni Erries sa department niya ay nag abang lang ng taxi pauwi. Sinalubong kami ng guard at isa-isang binigay sa amin ang susi ng aming mga kotse. Pinuntahan ko ang aking sasakyan, habang nakasunod
(Warning Matured Content) Napapikit ako ng bigyan niya nang maliliit na halik ang aking leeg. Marahan niyang hinahalikan iyon at bahagyang sinisipsip, kaya hindi ko maiwasang maiktad sa kanyang ginagawa. I know, this is not the first time we did this, but, now for me it's different. I don't know, maybe, because I let him do what he wants to do. Napahawak ako sa kanyang ulo ng maramdaman ang kanyang labi, na hinahalikan ang gitnang dibdib ko. Mayamaya ay naramdaman ko ang kanyang palad sa aking kabilang dibdib at marahan itong menasahe. Matagal ngunit may retmo ang bawat masahe ng kanyang kamay, na siyang nagpadagdag ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Naging malalim rin ang aking hininga at tiningnan siya sa kanyang ginagawa. Sinundan ko nang tingin ang bawat galaw ng kanyang labi, maging ang kilos ng kanyang kamay, na ngayon ay pareho ng minamasahe ang magkabilaang dibdib ko. Mayamaya ay nagtama ang aming mga mata habang hinahalikan niya ang gilid ng aking dibdib, hanggang
ERRIES POVNaramdaman ko kung paano siya ka-seryoso sa kanyang sinabi. Kaya napaiwas ako ng tingin sa kanya at bahagyang napangisi. Napabuntong-hininga ako at napatango-tango pa dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko."Do you think that, for those years past that I've been looking for you is just nothing? I've been looking for you, because I want you in my life. Matagal kong hinintay na makasama ka, kaya titiisin ko lahat huwag ka lang ulit mawala sa akin," muling sabi niya.Tila nanlamig ang buong katawan ko dahil sa pag hawak niya sa aking kamay. Napalunok ako at napatingin sa kanya. Nakita ko kung paano siya ngumiti sa akin, na tila ba sinasabi ng kanyang mga mata na hindi siya susuko at gagawin lahat para lang makasama ako."Handa akong maghintay kahit pa alam kong walang kasiguraduhan na tuluyan mo akong tatanggapin sa buhay mo. Ang ayoko lang ay iyong nandiyan ka pa sa tabi ko, pero wala akong ginawa para lang manatili ka sa akin. Papatunayan ko saiyo
Sabay na itinaas ng mga ito ang hawak nilang beer at sumigaw ng 'Cheers'!, saka sabay rin na umiinom ang mga ito.Matapos nilang sabay sabay na kumain kanina ay nagpasiya silang mag inuman sa harap ng bonfire na ginawa nila kanina. Nais nilang sulitin ang gabing iyon dahil kinabukasan ay babalik na sila sa kani-kanilang mga trabaho. Paikot silang nakaupo sa harap ng bonfire, habang nakikipagpalitan ng usapan. Nagkaroon ulit ng pagkakataong magtabi sina Erries at Lance, habang nasa kabila naman ni Lance si Cassy, na katabi rin ni Raymond. Tila ba sinasadya rin ng mga ito na magtabi sa pagkakaupo. Habang abala sila sa pagpapalitan ng usapan ay napansin pa ni Erries na may kung anong inilagay si Raymond sa isang beer at inabot iyon kay Cassy. Napakuno't noo siya sa ginawa ni Raymond at hindi niya alam kung ano ang inilagay nito sa inumin ni Cassy. Mayamaya ay nabaling ang atensyon niya sa katabi ng bahagya nitong binangga sa kanyang balikat ang beer. Nakita niya si Juliana na nak