THIRD PERSON'S POV"What? Kami ni Erries ang kakausap kay Mr. Martinez?" nagugulat na sambit ni Lance, matapos sabihin ni Cassy na hindi ito makakasama sa pag uusap nila ni Mr. Martinez —ang isa sa malaki nilang investor na nakuha ni Erries.Natawa naman si Cassy sa naging reaksyon na iyon ni Lance."Why? Is there's something wrong with that? Honestly, mas mabuti ngang naroon din si Erries kapag nakausap mo na si Mr. Martinez. Talagang hindi ako makakasama dahil sa pang project na kailangan kong gawin ngayon. Hindi na naman iba saiyo si Erries di ba? She's our friend, kaya makakasundo mo siya at hindi lang naman ito ang unang beses na makakasama mo siya," natatawang paliwanag ni Cassy dahil talagang nakikita niyang tila hindi ito sangy ayon sa nais niya. Naisip niyang wala namang masama na makasama nito si Erries dahil nga kaibigan at katrabaho naman nila ito.Napabuntong-hininga naman si Lance at inalis ang pagkakagulat sa kanyang mukha."Well, I know that. Inaakala ko lang
Nagdaan ang mga araw ay ganoon pa rin ang nangyayari sa kanila. Nagkakasama sila ni Erries paminsan-minsan dahil na rin kay Cassy. Ngunit, hanggang tingin lang sila at hindi na naulit pa kung ano man iyong nangyari sa kanila noong nakaraan.Ngayon, kasalukuyan nilang binabaybay ang lugar kung saan nakatira ang nakakatanda niyang kapatid na si Raymond. Pinagdidiriwang nito ang anibersaryo ng kasal nilang mag asawa at imbentado sila sa salo-salong iyon. Kasama niya si Cassy habang papunta sila doon."Ganoon pa rin kaya si Kuya Raymond? Medyo hindi ko na rin siya nakikita at nakakasama eh," mayamaya ay sabi ni Cassy."Hmm, yeah ganoon pa rin siya. Kilala mo naman 'yon," tugon niya sa sinabi nito.Bahagyang ngumiti at tumango si Cassy.Matagal na rin niyang kilala ang kapatid ni Lance, na si Raymond. Lagi niya itong nakikita at nakakasama sa mga event, lalo na kung nagkataon na pareho silang imbetado. Minsan din ay nakikita niya ito sa mansion ng mga ito, kapag pumupunta siya doon.
Tahimik na pinagmamasdan ni Erries ang ilang tauhan nina Raymond habang abala ang mga ito sa pagliligpit at paglilinis ng paligid. Lumipat siya ng pwesto sa isang pabilong na mesa, upang makapaglinis ng mabuti ang mga ito. Patuloy pa rin siyang umiinom na tila ba hindi siya tinatablan ng tapang ng alak. "Nasaan na ang dalawang iyon?" Napalingon si Erries sa nagsalita at nakita niya si Raymond na nakabalik na pala. Umupo ito sa kaharap niyang upuan at nagsalin ng alak sa wineglass."Nagpapahinga na ata," tugon niya dito.Napangiti naman si Raymond sa naging tugon nito sa kanya at napatango."I'm glad that you invited me on your wedding anniversary, but, it's strange. Why you really invited me all of sudden?" tanong niya at tiningnan si Raymond.Natawa naman ito sa kanyang tanong."Why not? You're a friend, so, I want to invite you too," nakakalokong tugon ni Raymond.Bahagyang napataas ang kilay ni Erries at inubos ang alak. Napatitig siya sa lalaki at napatango."Is that so? B
"What!!" Iyon na lamang ang unang naging reaksyon ng kanyang kaibigan, matapos niyang sabihin dito ang nangyari kagabi sa mansion nina Raymond. Ikwenento niya kasi ang lahat, maging ang naganap sa pagitan nila ni Lance. "Seryoso ka talaga, Bessy? Nangyari iyon? And are you really sure that he will come?" paninigurado nito.Napairap na lamang si Erries habang kausap ito sa harap ng monitor. Naka-vedio call silang dalawa habang parehong nakahiga sa kama. Maaga kasi itong tumawag sa kanya, kaya sinagot na lamang niya at doon nga, kwenento na niya lahat dito. "It's up to him if he will come. Kung hindi siya darating, bahala siya. Tuloy pa rin naman ang plano ko," nakangising sabi niya sa kaibigan.Napanguso na lamang si Julliana dahil nasisiguro niyang wala na talagang atrasan, kung ano man ang plano nito. "Hmm, eh paano kung darating siya? Jugjugan ba kayo agad? Syempre hindi natuloy kagabi, kaya baka mamaya, haha!" biro nito sa kaibigan. "Sira! Alam mo namang may paraan a
Dumidilim na at kakatapos lang nina Erries at Julliana na mag ayos ng dapat nilang ayusin. Nakahanda na ang pagkain at inumin para sa pagdating ni Lance, kahit na hindi sila siguradong darating ito. Ngunit, alam din ni Erries na hindi palalampasin ni Lance ang pagkakataong makita at makasama siya. Nasa may pool side sa rooftop, nakahanda ang ginawa nilang dinner ni Julliana. Sadyang nandito ito upang tulungan ang kaibigan."So, ready na ang lahat. Ano? Nasisiguro mo ba talagang darating siya?" muling tanong ni Julliana sa kanya.Napairap siya dito dahil ilang beses na nitong tinanong iyon."Tss, ano ka ba, kung di siya darating.. bahala na, basta ikaw stand by lang okay?" napapailing niyang sabi dito.Natawa ito at kumuha ng glass, saka nagsalin ng wine. Binigyan pa siya nito na tinanggap niya naman."Sabagay, maraming paraan para landiin ang lalaking iyon. Baka nga pag ako ang lumandi sa kanya, hindi niya talaga ako makakalimutan, haha!" "Sira ka talaga!" saway niya dito.
Matapos makitang hubarin ni Lance ang natitirang suot nito ay tumingin si Erries sa isang nakatagong camera at kumindat dito. Alam niya na nasa likod nito ang kaibigan niya, nanunood sa posibleng mangyari sa kanila ni Lance. Nang mapansing malapit na si Lance sa kanya ay sinalubong niya ito at doon sa ilalim ay nagtagpo silang dalawa. Ngumiti siya dito at hinawakan ang mukha nito. Ganoon din ang ginawa nito sa kanya. Saglit silang nagkatitigan at kalaunan ay nagtagpo ang kanilang mga labi. Marahan, na tila ba ninanamnam nila ang halik ng isa't isa. Pinaramdam ni Erries kay Lance ang kanyang pananabik, aminin niya man o hindi ay talagang naapektuhan siya sa tuwing ganoon ang tagpo nilang dalawa. Subalit, nasa isip pa rin niya kung hanggang saan lang ang limitasyon niya dito.Mayamaya ay kusa silang humiwalay sa halik ay umahon mula sa tubig. Naramdaman niya ang kamay nito sa kanyang mukha, habang nakatitig sa kanya. Nakikita niya ang pananabik at mainit na titig nito sa kanya.
Habang nagmamaneho pauwi si Lance ay tila may hindi siya maintindihan sa nangyari. Pakiramdam niya ay may kulang o sadyang tila ay may bagay siyang hindi maalala."May nangyari nga ba sa amin?" Aniya.Hindi mawala sa isip niya ang bagay na iyon. Naaalala niya ang sandaling namagitan sa kanila, mula sa pag imbita ni Erries sa kanya sa pool, hanggang sa napunta sila sa kama. Ngunit, tila iyon lang ang naaalala niya."Masyado bang marami ang nainom ko kaya hindi ko maalala ang sandaling iyon?" Napabuntong-hininga siya. Hindi niya alam kung ano nga ba ang posibleng nangyari. Hindi naman pweding tanungin niya pa si Erries tungkol sa sandaling iyon at baka masamain pa nito. Muli siyang napabuntong-hininga at inalis pansamanta ang kanyang iniisip. Nang makarating siya sa kanilang mansion ay nabungaran niya si Cassie na nakaupo at naghihintay sa kanya. "Cassie.." tawag niya dito."Lance!" Tumayo ito at lumapit sa kanya."You know, I was worried," sabi nito at yumakap sa kanya.Hindi na
Bumaba si Lance mula sa kanyang sasakyan at bahagyang napatingin sa itaas ng kanilang building. Iniisip niya kung dumating na ba si Erries. Bigla siyang nanabik na makita ito, kaya naman naglakad na siya papasok ng kanilang kompanya. 20 minutes pa bago magsimula ang kanilang meeting, kaya naman hindi siya masyadong nagmamadali na pumunta agad dahil si Erries lang naman ang nais niyang makita ng sandaling iyon.Pagkapasok niya ay bumabati sa kanya at tanging tango lang ang naging tugon niya. Nang papasok na siya sa elevator ay nakita niya si Erries. Nakangiti ito at tila may kausap. Hindi niya pinansin ang kausap nito, dahil sa magandang babaeng nasa harapan niya ngayon. Bigla itong napalingon sa kanya at hindi pa rin nagbabago ang reaksyon nito, na nakangiti.Pakiramdam niya ay isa itong anghel, na bumaba upang makita siya."Mr. Acosta, good afternoon.."Doon lang siya natauhan at napatingin sa kasama ni Erries. Bahagya siyang napakuno't noo dahil sa lalaking kasama nito."Oh, hell
THIRD PERSON'S POV Nang makaakyat si Erries sa stage ay napatingin pa siya sa lahat. Nakikita niyang masayang nagkakasiyahan ang mga ito at nag uusap. Nang huminto ng tugtug ay natigil ang ilan sa mga ginagawa nito, lalo na at napansin niyang napatingin ito sa kanya."I just want to have your attention for a moment, I hope you don't mind," nakangiting sabi ni Erries sa lahat.Napakita niyang tumango at ngumiti ito sa kanya, kaya gumanti naman siya ng ngiti sa lahat."I just want to give some tribute about the company where I'm belong—the Acosta Industrial Company. I'm so envious to them, because after all this years they boosted very well. They become popular, that's why they forgot about something important," putol niya sa sinasabi.Napatingin siya kung saan naroon sina Raymond, maging ang magulang nito. Nakita niya kung paano siya nito tingnan ng seryoso. Nilipat rin niya ang tingin sa kinaroroonan nina Errine, kaya nakita niya rin seryoso itong nakatingin sa kanya. Walan
Nakatingin ako sa mga gown ng unang kalahok. Magaganda ang mga iyon, lalo ang mga dyamanting naroon sa mga damit. Nakuha nito ang atensyon ko at bahagya pa akong napapatango, habang abala ang mga mata ko sa pagmamasid dito. Narinig ko rin ang komento nina Cassy, pero hindi na ako nagsalita.Isa-isang pumaso ang mga modelo nito at talagang bigay todo sa pagpaso.Ganoon rin ang sumunod pa na mga kalahok. Magaganda rin ang mga designs nito, elegante tingnan.Ilang minuto rin ang lumipas ay ang aming grupo na tinawag ng emcee. Nakita ko ang aking assistant na abala sa pag aasikaso ng mga modelo, kasama ang mga staff namin. Hindi na ako pumunta pa sa kanila, dahil alam na naman nila kung ano ang gagawin.Muling binida ng emcee ang huling kalahok—kami. Kaya naman isa-isang umakyat sa stage ang mga modelo at nakita ko kung paano namangha ang mga nanood sa suot ng mga modelo. Mayamaya ay isa-isang pumaso ang mga ito, habang nakaalalay ang mga lalaki sa babaeng modelo. Maganda rin ang suit ng
ERRIES POVSa lahat ba namang tao na pweding maging guest o kung ano man ang tawag dito ay siya pa talaga? Bakit walang sinasabi sa akin si ate Errine tungkol dito. Napakuno't noo akong napabuntong-hininga at naglakad papalapit kina Errine, pero, natigilan ako nang makita kong nakatingin siya sa akin, habang nakahawak ng mic na ibinigay ng emcee.Nakita ko ang seryoso niyang tingin sa akin, kaya napako ako bigla sa kinatatayuan ko. Hindi ko rin magawang ialis ang aking tingin sa kanya, dahil tila hinihigop nito ang aking mga mata."Hello everyone, good evening," bati niya sa lahat.Narinig ko kung paano pumalakpak ang lahat, habang naroon ang paghanga sa kanilang mga mata. Hindi ko maipagkakailang kahit may edad na siya ay umaapaw pa rin ang kanyang ganda. "I'm glad to be here as to witness this event. Thank you for inviting me, especially, to my granddaughter who bring me here. This event reminds me of my younger years and I'm so glad that I'm become a guest. Whoever w
Nang dumating ang araw na pinakahihintay nilang lahat, ay mas naging abala sila. Lalo na si Erries na siyang head designer ng kompanya ng mga Acosta. Isa rin ito sa magiging tulay ng kanyang mga plano. Matapos nilang maihanda lahat ng kanyang staff ang dapat nilang gagamitin, lalo na ang mga damit, ay nauna ang kanyang mga kasamahan sa venue ng event.May susundo sa kanya papunta sa venue, kaya naman pinauna na niya ang ilan sa kanyang kasama. Habang naghihintay siya sa lobby ng kompanya ay may lumapit sa kanyang isang tila bodyguard at bahagyang may sinabi sa kanya."Ma'am, nasa labas na po ang susundo sainyo," sabi nito sa kanya.Napatitig siya sa suot nito at nakikilala niya kung kaninong bodyguard ito. Napabuntong-hininga siya at napatango dito. Nauna itong naglakad kaya sumunod siya. Paglabas niya sa kompanya ay Nakita niya sina Cassy at Lance na bahagyang bumaba sa isang sasakyan. Napangiti pa si Cassy ng makita siya."Erries, let's go, you can join with us," anyaya n
THIRD PERSON'S POVMatapos ang kanilang bakasyon ay muli na silang bumalik sa kanilang mga trabaho, lalo na si Erries na siyang abala sa kanyang gagawin. Sa susunod na linggo na gaganapin ang fashion show event, kung saan may mga kasaling ibang kompanya sa fashion industry. Inayos ni Erries ng mabuti ang mga damit na gagamitin nila at maging ang mga model na siyang mag p-present nito. Hindi na rin nagkaroon pa ng Oras para kausapin ni Lance si Erries, tungkol sa kung may kinalaman ba siya sa impormasyon na nasa kanyang magulang. Naging abala rin silang dalawa ni Cassy sa pag aasikaso ng mga dokomento para sa gaganaping event.Lahat sila naging abala, na tila ba, kinalimutan muna nila ang kasalukuyang nangyayari. Ngunit, kahit na abala si Erries ay si Juliana naman ang gumagawa ng paraan, upang gawin ang kanyang trabaho sa kung ano man ang inutos sa kanya ni Erries."Hey beauty.."Napatingin si Juliana sa biglang umupo sa kanyang harapan, habang mag isa siyang nakaupo sa bar coun
LANCE POVIlang Oras din ang lumipas ay nakabalik na rin kami ng Manila. Pagbaba namin ng eroplano ay panay ang sulyap ko kay Erries, habang katabi nito ang kanyang kaibigan na si Juliana.Hindi ko aakalain na sa loob ng tatlong araw ay nagawa kong makasama siya, kahit na marami kaming mga kasama..lalo na at lagi kong katabi si Cassy. Alam ko, kahit hindi nagtatanong si Cassy ay gumagawa rin siya ng paraan para makilala ang babaeng kasama ko sa mga larawan na iyon. Muli akong napasulyap kay Erries at Nakita kong napatingin rin siya sa akin, ngunit, muli lang umiwas. Napangiti na lang ako at nagpatuloy sa paglalakad papunta sa parking lot. Ihahatin ko pa si Cassy sa kanila, kaya, kasama ko pa rin siya. Lahat kami ay naglakad patungo sa parking lot ang ibang kasama namin na kasama ni Erries sa department niya ay nag abang lang ng taxi pauwi. Sinalubong kami ng guard at isa-isang binigay sa amin ang susi ng aming mga kotse. Pinuntahan ko ang aking sasakyan, habang nakasunod
(Warning Matured Content) Napapikit ako ng bigyan niya nang maliliit na halik ang aking leeg. Marahan niyang hinahalikan iyon at bahagyang sinisipsip, kaya hindi ko maiwasang maiktad sa kanyang ginagawa. I know, this is not the first time we did this, but, now for me it's different. I don't know, maybe, because I let him do what he wants to do. Napahawak ako sa kanyang ulo ng maramdaman ang kanyang labi, na hinahalikan ang gitnang dibdib ko. Mayamaya ay naramdaman ko ang kanyang palad sa aking kabilang dibdib at marahan itong menasahe. Matagal ngunit may retmo ang bawat masahe ng kanyang kamay, na siyang nagpadagdag ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Naging malalim rin ang aking hininga at tiningnan siya sa kanyang ginagawa. Sinundan ko nang tingin ang bawat galaw ng kanyang labi, maging ang kilos ng kanyang kamay, na ngayon ay pareho ng minamasahe ang magkabilaang dibdib ko. Mayamaya ay nagtama ang aming mga mata habang hinahalikan niya ang gilid ng aking dibdib, hanggang
ERRIES POVNaramdaman ko kung paano siya ka-seryoso sa kanyang sinabi. Kaya napaiwas ako ng tingin sa kanya at bahagyang napangisi. Napabuntong-hininga ako at napatango-tango pa dahil hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko."Do you think that, for those years past that I've been looking for you is just nothing? I've been looking for you, because I want you in my life. Matagal kong hinintay na makasama ka, kaya titiisin ko lahat huwag ka lang ulit mawala sa akin," muling sabi niya.Tila nanlamig ang buong katawan ko dahil sa pag hawak niya sa aking kamay. Napalunok ako at napatingin sa kanya. Nakita ko kung paano siya ngumiti sa akin, na tila ba sinasabi ng kanyang mga mata na hindi siya susuko at gagawin lahat para lang makasama ako."Handa akong maghintay kahit pa alam kong walang kasiguraduhan na tuluyan mo akong tatanggapin sa buhay mo. Ang ayoko lang ay iyong nandiyan ka pa sa tabi ko, pero wala akong ginawa para lang manatili ka sa akin. Papatunayan ko saiyo
Sabay na itinaas ng mga ito ang hawak nilang beer at sumigaw ng 'Cheers'!, saka sabay rin na umiinom ang mga ito.Matapos nilang sabay sabay na kumain kanina ay nagpasiya silang mag inuman sa harap ng bonfire na ginawa nila kanina. Nais nilang sulitin ang gabing iyon dahil kinabukasan ay babalik na sila sa kani-kanilang mga trabaho. Paikot silang nakaupo sa harap ng bonfire, habang nakikipagpalitan ng usapan. Nagkaroon ulit ng pagkakataong magtabi sina Erries at Lance, habang nasa kabila naman ni Lance si Cassy, na katabi rin ni Raymond. Tila ba sinasadya rin ng mga ito na magtabi sa pagkakaupo. Habang abala sila sa pagpapalitan ng usapan ay napansin pa ni Erries na may kung anong inilagay si Raymond sa isang beer at inabot iyon kay Cassy. Napakuno't noo siya sa ginawa ni Raymond at hindi niya alam kung ano ang inilagay nito sa inumin ni Cassy. Mayamaya ay nabaling ang atensyon niya sa katabi ng bahagya nitong binangga sa kanyang balikat ang beer. Nakita niya si Juliana na nak