Chapter 1-Unexpected arrange marriage

      "Is this serious, Mom?" gulat na bulalas ni Lance sa kanyang ina. Matapos nitong sabihin na ipinagkasundo siya sa anak ng kaibigan nito.

"Son, it's for your own sake," sabi naman ng kanyang ama.

Napapailing siyang napatingin sa mga ito. Hindi niya alam kung matutuwa o matatawa na lamang siya sa gusto ng mga ito. Wala pa sa plano niya ang matali sa iba, lalo na kapag katulad nang sinasabi ng mga ito. Ayaw niyang pinapakialaman ng mga ito ang sarili niya, lalo na sa pagpili ng babaeng mapapangasawa.

"Hindi kayo nagtagumapay na ipagkasundo si kuya sa iba, tapos ngayon ako na naman ang ginaganyan niyo? Mom naman, huwag niyo naman akong gipitin nang ganito," naiinis na sabi niya sa kanyang magulang.

"Lance, gusto lang naming makasiguro na hindi masayang ang talento mo, lalo na sa pagpapatakbo ng ating negosyo. Ang kuya mo, may sarili ng pamilya at negosyo. Ayoko nang mangialam pa sa buhay nila ni Chandri. Kaya naman ikaw na lang ang nag iisang tagapagmana ng lahat ng ating mga negosyo. Kaya nais naming kami ang mamili ng babaeng pakakasalan mo," pangungumbinsi ng kanyang ama.

Hindi pa rin siya makapaniwalang nakatingin sa mga ito. Napatayo na lang at napahilamos ng kanyang mukha.

"Hindi na talaga ito nakakatuwa, Mom, Dad. Please, just let me choose a woman for me. Gusto ko, na ang babaeng aking pakakasalan ay mahal ko. Ayoko iyong kayo pa ang pipili no'n para sa akin. Hindi ko matatanggap ang desisyon niyo at ayoko, tapos!" naiinis na sabi niya at tumalikod na sa mga ito.

Hindi pa siya nakakailang hakbang nang muling nagsalita ang kanyang ina at mas lalo siyang nainis sa sinabi nito.

"Mayamayang gabi, kailangan mong sunduin si Cassy. Sinabi na namin sa kanya na may lakad kayo. Kaya kailangan mo siyang puntahan mamaya," seryoso nitong sabi sa kanya.

Napabuga na lang siya ng hangin at muling naglakad papunta sa hagdan, upang umakyat sa kanyang kwarto. Hindi niya pa rin gusto ang mga sinabi ng kanyang magulang. Naaalala niya noon, na nais rin ng mga ito na ipagkasundo ang kanyang nakakatandang kapatid sa iba. Subalit nagawang ipaglaban ng kuya niya ang babaeng mahal nito. Kaya ganoon din ang gusto niyang mangyari. Ang kaibahan nga lang ay wala naman siyang kasintahan o minamahal sa ngayon. Ngunit may isang babae siyang matagal na niyang hinahanap. Wala mang kasiguraduhan sa kanya na makikita niya ulit ang babaeng iyon ay umaasa pa rin siya.

Anim na taon na ang nakakalipas, noong nagbakasyon sa probinsya ng Laguna. Graduating siya noon ng kanyang kinuhang kurso at may naging project siya noon doon. Isa rin sa dahilan kung bakit nasa Laguna siya ay gusto niyang makilala ang naiwan ng isang mag asawa na namatay sa isang aksidente dahil sa kanyang magulang. Nalaman niya kasing may anak ito at nais niyang makilala ito. Kaya naman doon niya rin nakilala ang babaeng kumuha ng kanyang atensyon. Si Erries, isang dalagita na tinatarayan siya noon at ang dalagitang iyon ay ang naiwang anak ng mag asawang namatay. Hindi man niya inaasahan iyon ay hinayaan niya noon ang kanyang sarili na mapalapit dito.

Ngunit dahil tinatarayan siya nito noon ay ang pinsan nito ang naging malapit sa kanya. Mabait ang pinsan nito at lagi niyang nakakasama. Subalit sa kanilang pagsasama at pagkakamabutihan sa isa't isa ay may nangyari sa pagitan nilang dalawa. Nang dahil sa kalasingan nila noon ay may nangyari sa kanila at nakita iyon ni Erries. Hindi niya makalimutan ang naging reaksyon nito at tila ba tumatak sa kanya ang inosenteng mukha nito habang may ginagawa silang milagro ng pinsan nito. Naalala niya pa noon, na matapos ang eksenang iyon ay nalaman niya mula sa pinsan nito na aalis ito at pupunta sa maynila upang doon na mag aral. Hindi niya nagawang magtanong pa noon dahil baka mahalata nito ang kanyang motibo. Kaya naman hinayaan na lamang niya ito. Ngunit sa tuwing naaalala niya ang mukha nito ay hindi niya ito nagawang kalimutan. Kaya naman nang makabalik siya sa maynila ay hinanap niya ito.

Inalam niya ang totoong pangalan nito, subalit naging bigo siya sa paghahanap nito. Humingi pa siya nang tulong noon sa kapatid niya, subalit wala pa rin nangyari. Tila ba naging mahirap para sa kanya na mahanap ang babae. Kaya naman ipinagpatuloy niya ang buhay niya at pansamantalang kinalimutan sa isip niya ang babae. Subalit paminsan-minsan ay lagi itong pumapasok sa isip niya. Muli pa siyang bumalik noon sa Laguna makalipas ng dalawang taon. Subalit maging ang pinsan nito ay wala na roon at may asawa na. Kaya hindi na niya nagawang makausap ito, tungkol kay Erries.

Kaya hanggang ngayon ay umaasa pa rin siya na makita ito.

"Ano na namang mukhang iyan?"

Nag angat siya nang tingin mula sa kanyang iniinum na beer at napatingin sa biglang pumasok sa silid kung saan naroon ang kanilang mga alak. Nakita niya ang kanyang nakakatandang kapatid na nasa pinto at napapailing na nakatingin sa kanya. Naglakad ito palapit at tumabi sa kanyang pagkakaupo sa bar counter.

"Sinabi sa akin nina Mommy ang gusto nila para saiyo. Sa totoo lang ayaw ko talaga sa desisyon nila. Alam mo naman na ginawa na rin nila iyon sa akin. Ngunit, maganda naman si Cassy. Matalino at di ba nga crush mo iyon noong college days mo? Kaya bakit ayaw mo?" sabi sa kanya nito.

Uminom siya ng beer at napapailing na sa sinabi nito. Alam nito ang lahat ng kalokohan niya noong nag aaral pa siya at halos nga pareho lang sila nang ugali pagdating sa isang babae. Subalit nagbago ang lahat ng iyon nang makilala niya si Erries.

"Alam ko naman iyon, kuya. Ngunit alam mo rin ang dahilan ko kung bakit. May hinihintay ako," mariing sabi niya dito.

Natawa naman ang kapatid niya dahil sa sinabi niya at tila ba sang ayon ito sa sinabi niya. Alam niya naman talaga kung bakit at dahil iyon sa babaeng nakilala niya.

"Alam ko iyon at may punto ka naman talaga kung bakit ayaw mo. Naranasan ko rin naman iyan, noong umalis si Chandri at hindi ko nakita ng dalawang taon. Hopefully, nagkita pa rin kami. Ngunit sa sitwasyon mong iyan ay talagang malabo na. Kung sakali mang magkita kayo ulit ng babaeng iyon ay sigurado ka bang magugustuhan ka rin niya? Eh paano kung may minamahal na siyang iba, ano nang mangyayari saiyo? Mahirap umasa sa taong walang kasiguraduhan at sampung taon mo nang hinahanap, kaya kung ako saiyo ay pumayag ka na lang sa gusto nina Mommy. Nasisiguro kong mamahalin mo rin kalaunan si Cassy," payo sa kanya ng kanyang kuya.

Hindi siya sumagot dito at tuloy lang ang pag inum niya ng beer. Uminom na rin ang kuya niya at bahagyang napapasulyap sa kanya. Nararamdaman naman niya iyon, subalit hindi pa rin siya nagsalita.

"Oonga pala, kaarawan ng pamangkin mo sa susunod na linggo. Dapat pumunta ka, inaasahan ka pa naman no'n," muling sabi nito sa kanya.

"Hindi ko iyon nakakalimutan," tugon niya dito.

Napatango naman ang kuya niya at inubos ang laman ng beer na hawak nito.

Tinapik siya nito sa balikat.

"Pag isipan mong mabuti kung ano ang nararapat mong gawin, Lance. Huwag kang umasa sa taong hindi mo pa naman nakakasama. Mas mabuti ng sa isang tao ka na lang na nandiyan na sa tabi mo at hinihintay ka lang," saad nito sa kanya at tumayo na mula sa pagkakaupo.

"Maiwan na muna kita at may pag uusapan pa kami nina Mommy," paalam nito sa kanya.

Napatango na lang siya dito at tinuloy ang pag iinom niya. Pinag isipan niyang mabuti ang lahat ng sinabi nito. Hindi niya alam kung dapat nga ba niyang pakinggan ang mga iyon. Dahil talagang ayaw niyang matali sa isang taong hindi naman niya mahal. May parte pa rin sa puso niya, na si Erries pa rin ang gusto niyang makasama at mamahalin.