Chapter 3

Chapter 3

Buong gabi kong pinag-isipan kung anong una kong gagawin sa 'OPLAN:SEDUCING MR. ENGINEER'. Mas naging ganado ako sa hamon ni Magdalena. Alam kong sa huli, sa akin na maipapangalan ang resort niya and of course, nasa akin ang huling halakhak. This will be fun and she's actually right, I'll surely enjoy it. Naiisip ko pa lang ang pangalan ng walang hiyang iyon, nag-aalburoto na ako sa galit. 

I did research, too. Unang-una ko talagang hinanap ay kung saan ang pugad ng lalaking iyon and I found it. Malapit lang pala at anytime, pwede ko na itong pasabugin in just one snap. Pero dahil ayaw ko sa madalian, unti-untiin muna natin. Nakakapanggigil kasi talaga ang taong iyon.

My first action will be called as " Getting to know,Mr. Engineer". Ang ganda, 'di ba? It is the product of my brilliant ideas. I'm not bragging but yeah, I'm a braniac too. Hindi ko na kailangang magsaliksik at magbasa ng libro para lang maakit ang Petrovich na iyon. I have my own ways. I don't waste my time just for that dumbass. He's a piece of cake to dealt with. Naswertehan lang siya noong una at winalk-outan ako pero ngayon hindi na.

After wearing my Outfit of the Day, I stared myself for the last time in my full length mirror. I just put light make up to enhance my beauty even it is not necessary.

" Perfect!" I gladly said seeing the goddess infront of me. Huwag kang assuming dahil ako ang dyosa at hindi kayo.

When I'm contented, I got down stairs for today's activity. I will start Magdalena's challenge, now. Naeexcite na kasi ako. 

I chose my new red Lamborghini for today's adventure. I have different sets of cars and all of these were cost each only a million. May lisensya naman ako kaya okay na okay lang kahit saan pa ako magpupunta. Inilagay ko ang aking handbag sa passenger seat at tumingin sa rear view mirror. I glanced myself again then put my car in ignition and drove my way to Petrovich Corporation.

Matapos kong maiparking ng maayos ang aking kotse ay kaagad akong lumabas. It was a freaking Monday and basically, Mr. Engineer slash the CEO kuno will be there.

Nakakalula. Nakakasakit sa matang tingnan dahil sa tayog ng building nasa harapan ko. Marami rin ang naglabas-masok sa loob. Nang humupa na ay kaagad akong lumakad na. I was able to entered when the guard suddenly stopped me.

"Ma'am, may appointment po ba kayo? May transaction?"sunod-sunod nitong tanong.

"Wala"

"Bawa---Ma'am Fern?" Tinanggal ko kasi ang summer hat kong nakatabon sa aking mukha. "Yes, I am."

"Ikaw nga ho. Ang ganda ninyo pala sa malapitan. Pwede po bang papicture? Idol na idol po kasi kayo ng anak ko"

Dali-dali nitong kinapa ang cellphone niyang hindi naman bago at kaagad ng pumwesto. Ano pang magagawa ko, wala na hindi ba? I smiled when he started capturing pictures.

"Okay na po ito. Maraming salamat talaga, Ma'am Fern. Tiyak akong matutuwa ang anak ko nito''

I just nodded my head as a sign of welcome to him. " Makakapasok na ba ako, Manong guard?" I raised my brow. Nangangalay na ako rito. I'm pissed off right now.

"Sige, sige Ma'am. Pwede na, basta't huwag lang po kayong maingay na pinapasok kayo. Matatanggal po ako kapag nagkataon lalo na't srikto ang CEO" aniya at halatang may takot ang mga mata niya.

"Oh, speaking of your walang manners na CEO. Which floor is his office?" I asked him. Kung ang guard na ito ay takot sa amo niya, ako hindi. Over my dead body! Lahat na lang yata ng masasamang salita nabanggit ko na sa kanya but I won't retrieved my words. Because filthy words were very suitable to describe him.

"Sa 42th floor, Ma'am. Pinakahuling floor"sagot niya.

"Alright" And I walked immediately to the elevator. Pinindot ko ang number 42. 

Nasayang pa ang oras ko sa guard na iyon but on the other side, he helped me. Wala akong appointment but in exchange of my pictures at para sa anak niya ay walang pagdadalawang isip niya akong pinapasok. May silbi rin pala ang pagmomodel ko.

Nang tumunog na ito, hudyat na nasa 42th floor na ako ay kaagad akong lumabas. Walang katao-tao sa palapag na ito, sa palapag ng Enhinyerong walang modo. Sosyal. Buhay hari. Ang kapal.

''CEO'S OFFICE" As I read the writings above his sliding door. Kahit sliding door ito ay hindi ko pa rin maaninag ang taong iyon. Anong klaseng pintuan ito?

I was about to stepped in when someone held my wrist. Napaharap ako sa gulat. And I saw again an annoying trash infront of me wearing a very fitted uniform. Naghubad na lang kaya siya? Halatang may pagnanasa sa amo niya at wala akong paki!

" What?" I smirked as I examined here from head to toe. Mabuti pa ang uniform may ikakaganda pa but looking at her face? She looks like a walking clown.

"Pipigilan mo rin ba ako? Well, may kailangan ako sa amo mo and you can't do anything about it! " Mariin kong sabi sa kanya. " You know me,right? Kaya huwag ka ng hahara-harang diyan'' dagdag ko at inirapan siya.

" Ang taray ninyo pala, Miss Fern kaya nga idol na idol ko ang kamalditahan ninyo. I'm just shock kung bakit napadpad ang kagaya mo rito. By the way, I'm Abigail, Petrovich's Secretary" She extended her hand and I accepted it. Actually hindi naman talaga ako makikipagkamay but when she said, she's the secretary, I changed my mind. Alam kong mapagsisilbihan ako ng babaeng ito. Mapapakinabangan ko siya.

" Pero Ma'am, bawal po talagang pumasok sa opisina kapag wala kang appointment. Matatanggal po ako kapag pinapasok kita" sabi niya. 

Bakit ganyan ang mga linyahan lagi nila? Kanina sa gwardiya, ganyan na ganyan rin. 

"Ako ang bahala" Walang kagatol-gatol kong sagot. Kinuha ko ang aking wallet at bumangad sa akin ang tumataginting na napakaraming pera. Alam kong sinusundan niya ang galaw ko. Better to watch me, bitch!

"Para saan po ito,Ma'am?" naguguluhan niyang tanong matapos ko siyang abutan ng 20,000 pesos. " Paadvance ko iyan" 

"Huh?"

"Boba! Of course, you'll help me next time. Dahil idol mo ako, you will be my eye total secretary ka naman, okay? And don't worry, kapag maayos ang performance mo, dadagdagan ko pa iyan" Inabot ko sa kanya ang calling card ko. " I will just text or call you" sabi ko at kaagad ng pumasok sa loob. 

"What the hell? Tinakasan ba ako ng gago?" I shouted when I saw nothing in his room.

Napakawalanghiyang sekretarya! Hindi man ako sinabihan na wala pala ang ahas sa pugad niya. Lalabas na sana ulit ako para pagsasapakin ang sekretaryang gaga nang may magtext sa akin.

" Ma'am Fern, si Abigail ito. 1pm pa po papasok si Boss, kayo kasi eh apurado. Anyway, salamat po dito sa 2Ok" That was her message.

Bullshit! Maaga akong naghanda para lang dito tapos 1pm pa?! Damn, that Engineer! Wala na akong choice kundi ang hintayin ang gagong iyon. I have two hours to wait him. 

I seated properly when I heard some steps through the glass door. It must be him. It's now 1: 20. Gusto ko na ngang umalis kanina pa dahil ang pinakaayaw ko sa lahat ay iyong ako ang naghihintay but for the sake of this challenge, I bear with it.

"What are you doing in my office?" His baritone yet a cold voice greeted as he saw me comfortably sitting on his wide couch.

"Oh, you're here" I stood up from the seat and met his blazing eyes. I'm excited to accomplish my first plan with Mr. Engineer and that's getting to know him.

"You have no appointment with me. Get---"

"Shut up! Do you think you can push me away from this office of yours?" Dahan-dahan akong humakbang palapit sa kanya at pinalibutan siya. Hinaplos ko ang balikat niya. Kahit nakacorporate attire ito ay ramdam ko ang mga kalamnan niya. He's very muscular. "Matapos mo akong paghintayin ng dalawang oras at dalawampung minuto, papaalisin mo kaagad ako?" I whispered through his ears. I thought it's effective but he just pushed me. Muntik pa akong madapa dahil sa pagkakatulak niya. Damn this man!

"Get out, Macabait!" It sounded more on authority but, I just crossed my arms and rolled my lovely eyes. Mabuti naman at kilala niya ang dyosang kagaya ko. Ngayon ko nadiskubrehan na ako ang mas tanyag kaysa sa kanya. 

Kung hindi kita madadaan sa kamalditahan, wala na akong pagpipilian kundi ang gawin ang pinakaaayaw kong paraan, ang magpakabait. Mabuti na lang din at hindi niya ako nakilala. Akala ko kasi madidiskubrehan niya agad na ako iyong nerd sa elevator. But thank God, Petrovich was a dumb and stupid human.

"Pwede bang umupo ka muna? Ghadd! You make me crazy'' I smiled and gave him a puppy eyes even it's sucks. Yuck! Nagawa ko pa talaga ito? I even plead to him. Naloko na talaga pero gagawin ko ang lahat para mapasaakin lang ang resort ni Magdalena. It's my favorite and I would do everything just to have it. Period.

Nakita kong kumilos ito at umupo agad sa swivel chair niya. He's my toy for today and for the following days and of course, I'm the boss. Madali lang pala itong pasusundin eh. Good dog. Umupo rin ako sa harap niya.

"What do you need?" seryoso ngunit malamig niyang tanong sa akin.

.

I crossed my legs and fixed my dress. My cleavage is clearly seen. " Nothing"

"Then, get out!"

"I won't and never will! Kapagod kayang maghintay sa office for two freaking hours" I pouted. " Can I stay for a while? Gusto lang naman kitang makilala. Pwede kitang tulungan"

"I don't need your help! If you won't get out in the count of three then I will call the guards to throw you away!" He shouted infront of me. Aba't! Walang hiya talagang lalaking ito!

"One!"

Think,Erica! What should you do now? He started counting and three will be the end. Damn! Bullshit! He's really getting into my nerves!

"Two!"

Nagliwanag ang mga mata ko nang may maisip na ako. Magaling sa drama ang ina ko and I'm sure na pinakamagaling sa aktingan ang anak niya. I'll surely stay after this. 

"Th---"

Hindi na niya naipagpatuloy nang makita niyang kusang tumulo ang mga luha ko. Of course, I faked my tears. Get ready, Mr. Petrovich!

"Fuck!" Napamura siya nang sunod-sunod ng pumatak ang mga luha ko. Para na akong batang inagawan ng candy. Pumalahaw ako ng iyak.

Nataranta itong lumapit sa akin. On my inner side, I really wanted to laugh. Humagulgol pa ako para masyadong effective.

"Can you please stop crying? Shit! Shit!" frustrated nitong sabi at hinawakan ang aking magkabilang-balikat. Ang weird ng feeling.

"Huhu...sinigawan...mo ako...eh. Isusumbong kita...kay Mommy" pautal-utal kong sabi habang umiiyak pa rin. What the heck na talaga, Erica? Nagmumukha na akong isip bata.

I thought he would pulled me for a hug but he just gripped my shoulders. He grinned. "You can't fool me, Macabait! You're not very good at acting! Now, get out or you will face hell!''

His voice echoed in the room. He's already on fire. Bullshit! 

"No! Hindi ako aalis!" Hawak-hawak ko rin ang braso ko. I think it's swollen. 

"Ayaw mong umalis huh?! Then, I have no choice but to drag you out!'' 

Hindi na ako nakapagsalita nang kaladkarin niya ako palabas. Nagpupumiglas ako kasi ang sakit ng pagkakahawak niya.

"Don't come again or else, you would experience more than this!" He devilishly said.

Nakasalampak ako sa sahig. Pumasok na rin siya sa loob na para bang walang nangyari. Mabilis akong tumayo kahit nanakit ang katawan ko. I never thought to suffer like this. 

I leave his office with a disappointed on my face. I'm disappointed myself. Wala akong nagawa sa araw na ito instead nasaktan lang dahil sa planong ito.

That Engineer Tobias Hunter was really a devil. Tama nga si Magdalena, he's evil as a devil! Nahigitan pa ang pagkademonya ko.

Umuwi ako sa mansion na pagod at nanakit ang katawan. What the hell he really is? Hindi maispelling.

Should I need to continue? Itutuloy ko pa ba ang hamon ni Magdalena na sa simula pa lang ay natalo na ako?

Step one: Getting to know Mr. Engineer, failed.

Can I still pass the challenge OPLAN: SEDUCING:MR. ENGINEER?