Mag-log inShare
Chapter 010: You owned me…
Huling Na-update:
2025-01-31 22:33:51
Kaugnay na kabanata
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 011: Bitin sa kapusukan…
Para akong baliw na nakangiting mag-isa habang nakatayo sa gilid ng kalsada. Katatapos lang ng huling klase ko at ngayon ay hinihintay ko ang aking sundo. Mas lalong lumapad ang ngiti ko ng malayo pa lang ay natanaw ko na ang paparating na sasakyan ni Ninong Vincent, I mean ng boyfriend ko. Until now ay hindi pa rin ako makapaniwala na boyfriend ko na ang ninong ko. Subalit, hindi naman ganap ang kasiyahan na nararamdaman ko, dahil patago ang aming relasyon. Parang gusto ko kasing ipagsigawan sa lahat na boyfriend ko si Vincent Anderson. Pero hindi pwede, he told me na kailangan naming protektahan ang sarili ko bilang isang babae sa mata ng mga taong nakapaligid sa akin. Bukod kasi sa bata pa ako ay ang pagkakaalam ng lahat ay mag-ama ang turingan namin sa isa’t-isa. For me ay hindi pa naman ganun katanda si Vincent. Kung titingnan nga ito ay parang kaedaran ko lang. Huminto ang sasakyan ni ninong Vincent sa tapat ko. Excited na binuksan ang pinto ng sasakyan, sumakay at
Huling Na-update : 2025-02-01To Serve And To Protect Your Heart Chapter 012: His old for me…
“What are you doing here!?” Matigas na tanong ni Vincent kay Lisha. “I’m here to”- “We already talk about this Lisha! na hindi ka pupunta dito. And please stop acting like my girlfriend around me. Remember, we have an agreement that no commitment and we’re just a friends with benefits the reason why accept you as my girlfriend. Ikaw ang nag-alok nito sa akin ng ganitong set up. And also I told you na oras na maging maayos na sa amin ni Tara ang lahat ay ititigil na rin natin ang ating relasyon. And you agree about that, then what is this?”Halata na irritable na si Vincent sa kanyang kausap na para bang gusto na nitong ipagtulakan palayo ang dalaga. Nang mga oras na ito ay malapit ng umiyak si Lisha, nasasaktan siya sa mga naririnig niya mula kay Vincent. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi upang mapigilan ang pagpatak ng luha mula sa kanyang mga mata. Pasimple niyang pinuno ng hangin ang kanyang dibdib at maingat niya itong pinakawalan upang kahit papano ay gumaan ang kan
Huling Na-update : 2025-02-02To Serve And To Protect Your Heart Chapter 013: “Do you love me?”
“Hmmmm…” natawa ako ng marinig kong umungol ang aking boyfriend ng patakan ko ng magaan na halik ang kanyang mga labi. Kumilos siya habang ako ay nakatunghay sa tapat ng kanyang mukha. Naghihintay kung kailan mumulat ang kanyang mga mata. “Ay!” Napatili ako ng biglang kumilos ang isang kamay niya at kinabig ako nito pahiga bago sinakluban ng kumot. “Vincent!” Tili ko ng mabilis siyang pumatong sa ibabaw ng aking katawan. Kasunod nito ay ang mariin na paglapat ng kanyang mga labi sa bibig ko. Isang maalab at mapusok na halik ang iginawad niya sa mga labi ko kaya biglang nag-init ang aking pakiramdam. Ramdam ko ang matinding init ng kanyang katawan na wari moy nilalagnat. Ang higit na gumugulo sa buong sistema ko ay ang naninigas niyang sandata na tumutusok sa tapat ng aking puson. “Hmmmm…” para akong tatakasan ng ulirat ng maramdaman ko na inangat niya ang suot kong t-shirt, kasabay nito ang aking bra. “V-Vincent…” Nahihibang kong sambit sa kanyang pangalan nang simulan
Huling Na-update : 2025-02-06To Serve And To Protect Your Heart Chapter 014: Diary…
“Naging puspusan ang bawat araw na lumipas. Masyado akong naging busy sa paghahanda para sa kasal namin ni Tara. Nais ko na ibigay ang pinaka engrandeng kasal sa aking kasintahan. At sa araw mismo ng aming kasal ay plano kong ipakilala sa mundo na aking ginagalawan ang aking si Tara. Matagal na panahon ding nanahimik sa publiko ang pribadong buhay ko at ngayon lang ulit ako magkakaroon ng pagkakataon na lumantad. Natigil ang pagmumuni-muni ko dito sa aking opisina ng marinig ko na nagring ang cellphone ko na nasa ibabaw ng lamesa. Kahit hindi ko pa man nakikita kung sino ang caller ay kilala na ito ng puso ko, dahil bigla ang pagsikdo nito. Bawat segundo kasi ay wala ng naging laman ang puso at isipan ko kundi si Tara. Lumitaw ang magandang ngiti sa aking mga labi ng marinig ko ang magandang tinig ng aking mahal. Ang malamyos na boses nito ay may hatid na kilabot sa buong sistema ko kaya naman kay bilis ng tibok nang puso ko. Parang gusto kong tumawa ng marinig ko ang kalampa
Huling Na-update : 2025-02-07To Serve And To Protect Your Heart Chapter 015: Desisyon…
Tulala, at tila wala sa aking sarili habang nakatanaw sa labas ng bintana nang sasakyan. Ito ako ngayon, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ng mga sandaling ito pagkatapos kong mabasa ang diary ng aking mga magulang. Samo’t-saring damdamin ang naramdaman ko ng malaman ko ang lahat ng tungkol sa buhay ng aking mga magulang. Mula noong mga bata pa lang sila, hanggang sa nagdalaga at nagbinata silang dalawa. Naantig ang puso ko ng malaman ko kung gaano kawagas ang pagmamahal nila sa isa’t-isa. Magkasama nilang inabot ang kanilang mga pangarap ngunit nakakalungkot na isipin. Ang mga pangarap na binuo nila ay nanatili na lang sa isang pahina ng libro. Nabigo sila na maabot ito. Ramdam ko kung paanong kapwa na nasaktan ang kanilang mga damdamin. Sq parteng iyon ay hindi ko na naiwasan ang umiyak, nakakalungkot ang naging kwento ng buhay ng aking mga magulang. Ngayon ko nauunawaan si Daddy kung bakit hindi na niya binalak pa na mag-asawang muli, at dahil iyon sa matinding pagmamahal
Huling Na-update : 2025-02-08To Serve And To Protect Your Heart Chapter 016: Patawad…
“Mamâ, okay na ba ang itsura ko?” Hindi ko mahimigan ang aking sarili kung bakit tila kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dala lang ng matinding pananabik para sa kasal namin ni Tara. Ngayong araw nakatakda ang pag-iisang dibdib namin, at abot-abot talaga ang kabâng nararamdaman ko. Parang gusto ko ng lisanin ang Mansion na ito at ako na mismo ang susundo sa bride ko. Ngunit, batid ko na hindi pahihintulutan ni Mamâ ang nais ko dahil naniniwala siya sa pamahiin. Ilang araw na kasi ang lumipas simula ng huli kong nakita ang aking nobya. Honestly, hindi ako naniniwala sa mga pamahiin but because I love Tara so much I should to respect the theory of Mr. Parker. Biglang nag-init ang mukha ko ng tumawa ang aking ina, dahil sa totoo lang ay makailang ulit ko na itong tinanong sa kanya. Matanda na ako pero nagmukha akong bata sa harap ng aking ina. “Anak, kahit na basahan pa iyang isuot mo ay gwapo ka pa rin.” Natatawa na sagot ni Mamâ kaya naman maging ako ay na
Huling Na-update : 2025-02-11To Serve And To Protect Your Heart Chapter 017: I can never forgive her…
“Ahhhh!” Crash!Nilamon ng malakas na sigaw ni Vincent ang buong kabahayan dahil sa pinaghalong matinding sakit at galit. Kulang na lang ay mapatid ang mga litid niya sa leeg, habang ang kanyang mga mata na hilam na sa luha ay nanlilisik—matalim ang tingin niya sa nabasag na bote ng alak na nasa sahig.“Bakit? Ano pa ba ang kulang? Saan ako nagkulang? Sa pagkakatanda ko’y ibinigay ko sayo ang lahat! Lahat! Hmp!” CRASH!Pagkatapos isigaw ang huling salita ay nanggigigil na ibinato sa pader ang isang upuan na malapit sa kanya. Sa lakas ng pagkakabato nito ay halos nawasak ito. Napatalon sa takot si Lisha na kasalukuyang nakatayo sa pintuan ng silid ni Vincent. Mula sa Simbahan ay dito siya dumiretso sa kanyang condo. Batid ni Lisha na naghihirap ngayon ang kalooban ni Vincent kaya nandito siya upang ito ay damayan. Ang mukha ni Lisha ay kakikitaan mo ng matinding awa. Saksi siya kung paano nalugmok ang isang Vincent Anderson ng dahil sa isang babae. Ngayon niya nauunawaan kung gaano
Huling Na-update : 2025-02-11To Serve And To Protect Your Heart Chapter 018: Malayo ang mararating…
Huh! Huh! Huh… (mabigat na paghinga) “Halos kapusin na ako ng oxygen sa bagâ, at sa bawat paghinga ko ay sumasabay ang aking katawan. Nakabaluktot ang katawan ko habang ang dalawang kamay ko ay natukod sa aking mga tuhod. Tagaktak na ang pawis ko at nagkalat na rin ang ilang hibla ng buhok ko sa aking mukha. Maging ang dark green na suot kong t-shirt ay nabasâ na ng pawis. Ang mga mata ko ay matamang nakatitig sa kinatatayuan ng aming commanding officer. Matapang na nakatitig ito sa akin at ganun din ang ilang mga baguhang sundalo na katulad ko. Sa nakikita ko sa kanilang mga mata ay parang nais nilang sabihin na tama na, sumuko ka na. Hindi ka nararapat sa propesyong ito. Hindi ito ang career na nababagay para sayo. Nasaktan ako oo, pero imbes na magpalupig sa matinding emosyon ay mas tinibayan ko pa ang aking loob. “If I were you Parker, susuko na ako. Ilang beses ko ng sinabi sayo na hindi biro ang papasukin mo. Bakit hindi ka na lang umuwi at mag-aral ng fashion desig
Huling Na-update : 2025-02-12
Pinakabagong kabanata
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 027: ikalawang pagkakataon…
“Ouch…” Hindi na maipinta ang mukha ko habang idinadaing ang sugat sa aking tagiliran. Hindi na kasi ako nagpadala sa hospital, at sa presinto na mismo ginamot ang sugat ko, since ma mababaw lang naman ang tama ko. Pagdating sa gilid ng kalsada ay kaagad kong pinara ang paparating na taxi. Huminto ito sa tapat ko. Mabagal ang mga hakbang na lumapit ako sa taxi, binuksan ko ang pinto sa bandang passenger seat. Pumasok at dahan-dahan na umupo. “Carmona, kuya.” Ani ko sa driver habang nakasandal sa sandalan at nakapikit ang aking mga mata. “Ano bang klaseng ina ito?” narinig kong sabi ng driver sa galit na tinig, dahilan kung bakit napilitan ako na imulat ang aking mga mata. Lumalim ang gatla sa noo ko ng mamulatan ko na masama ang tingin sa akin ng driver. “Ano bang problema ng driver na ‘to at kung makatingin ay parang akala moy napakasama kong tao?” Naguguluhan kong tanong sa sarili ko. “Kuya, may problema ba?” Nagtataka kong tanong sa driver. Subalit parang mas ikinasam
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 026: “will you marry me?”
Namimilantik ang mga daliri habang isa-isang pinapasadahan ng tingin ang bawat damit na kanyang mahawakan. Halos lahat ng mga damit ay maganda at napaka eleganteng tingnan, kaya naman medyo nahihirapan si Alona na pumili ng kanyang maisusuot. Nang huminto ang kanyang kamay sa isang red mini dress ay kuminang ang kanyang mga mata. Nakangiti na kinuha niya ito. Subalit, nakakaisang hakbang pa lamang siya ng kusang tumigil ang kanyang mga paa. Naglaho ang ngiti sa kanyang mga labi. Naalala nga pala niya na ayaw ni Vincent ng babaeng masyadong daring ang suot. Nanulis ang kanyang mga labi at nagdadabog na ibinalik sa kanyang kabinet ang hawak na damit. Sa halip ay kinuha niya ang isang simpleng puting bestida na maihahalintulad yata sa panahon ni Maria Clara. Pagkatapos ma isuot ito ay sinipat niya ng tingin ang sarili mula sa malaking salamin. Ganito siya nakilala ni Vincent, kaya naman siya nagustuhan nito. Dinampot niya ang kanyang favorite red lipstick. Ngunit sa halip na ipah
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 025: Tawag ng tungkulin…
“Day by day, everything is so difficult for me. Hindi ko alam kung paano haharapin ang bukas. Katulad na lang ngayon, gigising ako sa umaga na hindi alam kung ano ang gagawin. Habang nakapikit ay nagpakawala ako ng isang mabigat na buntong hininga. Tinatamad na kasi akong bumangon, parang mas gusto kong pigilin na lang ang aking paghinga hanggang sa tuluyan akong malagutan ng hininga. Pinigil ko ang paghinga, ginawa ko kung ano ang tumatakbo sa utak ko. Ilang minuto ang lumipas, na halos inabot na ng kwareta’y minuto, hanggang sa maabot ko ang aking limitasyon. Sa huli, pinakawalan ko rin ang hangin sa aking baga, kasabay nito ang pagmulat ng aking mga mata. Malungkot na tumingin ako sa nakabukas na bintana, tinanaw ang malawak na kalangitan. Maaliwalas ang panahon at sariwa ang hangin na pumapasok sa loob ng aking silid. Ilang araw na ang lumipas simula ng malaman ko ang kamatayan ng aking ama. Wala na akong ginawa kundi ang magkulong dito sa loob ng silid. Nakaleave ako n
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 024: Maling desisyon
“Sinubukan naming ipaalam sayo ang lahat pero mahigpit ang bilin ng iyong ama na huwag ka ng gambalain sa iyong misyon. Nag-aalala siya na baka ikapahamak mo pa ito. Ang buong ahensya ay nakikiramay sa iyo, Iha.” Habang naglalakad ako papasok sa pintuan ng aming bahay ay naririnig ko mula sa aking isipan ang tinig ni Gen. Lincoln. Mabigat ang bawat hakbang ng aking mga paa, kasing bigat ito ng dibdib ko. Pakiramdam ko anumang oras ay sasabog na yata ang dibdib ko. Masakit… Walang kasing sakit, iyon bang para akong sinasaksak ng paulit-ulit? Pagdating sa salas ay sumalubong sa akin ang nakabibinging katahimikan. Bakante ang buong bahay, malinis, habang ang mga puting kurtina sa bintana ay bahagyang inililipad ng sariwang hangin—isang malungkot na hangin. Kusang pumikit ang aking mga mata ng dumantay ang malamig na hangin sa aking mukha. Kasabay nito ang pagdaloy ng mga luha sa magkabilang pisngi ko—mga luha ng matinding kalungkutan. Malungkot, masyadong malungkot ang atmosphere
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 023: Lieutenant General
“Huh!” Isang mabigat na buntong hininga ang aking pinakawalan dahil sa ganda ng tanawin na nakalatag sa aking harapan. Hindi lang ako ang namangha sa magandang tanawin kundi maging ang aking mga kasamahan. Hindi naman bago sa amin ang makakita ng magandang tanawin, dahil kung saan-saang bansa kami idinideploy. At ngayon ay mahigit apat na buwan na kami dito sa bansang Vietnam. Ang team ko ang ipinadala ng bansa upang makipag-alyansa sa gobyerno ng Vietnam dahil sa nagaganap na giyera laban sa mga terrorismo. Nagkataon na ang subject ng aking grupo sa misyon ay isa sa mga namumuno sa grupo ng mga terrorista na naghahasik ng gulo sa bansang Vietnam. “Ang ganda pala sa bansang ito, nakakawala ng pagod.” Ani ni Jonard na nakatayo sa tabi ko. Tulad ko ay may hawak din itong mabigat at mahabang armas.May katotohanan ang mga sinabi nito. Sadyang napakaganda ng kalikasan sa bansang Vietnam. Subalit sa kabila ng kagandahan ng bansang ito ay nagkukubli ang kahirapan ng mga mamamayan dahil
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 022: Capt. Tara Miles Parker…
12:30 ng gabi… Nakabibinging katahimikan ang nangingibabaw sa buong kagubatan, tanging mga huni ng panggabing hayop ang maririnig. Maging ang buwan ay wari moy nahihiya na nagtago mula sa itim at makapal na ulap. Nilamon ng dilim ang buong paligid. Payapa mang matatawag ang buong paligid ngunit ramdam mula sa simoy ng hangin ang nakaambang panganib. Mula sa malawak na lawa, gumalaw ang tubig na naghugis bilog. Dahan-dahan sa pagsulong ang isang grupo ng special task force ng mga kasundaluhan. Walang ingay ang bawat hakbang ng kanilang mga paa, habang ang mga katawan ay nakalubog sa tubig. Ang ilan sa kanila ay nababalot ng masukal na bagay na kasing kulay ng mga tuyong damo, upang maikubli ang mga sarili mula sa kalaban. Habang ang kanilang mga mukha ay napipintahan ng itim at ang kanilang mga mata ay masyadong matalim kung makatingin. Hindi alintana ang mabigat at mahabang armas na kanilang mga dala. Hindi nila alintana ang lamig na nanunuot sa kanilang mga buto mula sa m
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 021: He will never believe me…
“Sweetheart, are you okay?” Nag-aalala na tanong ni Vincent sa panganay niyang anak na si Princess. Subalit, wala siyang natanggap na sagot mula dito. Bagkus, isang blankong tingin ang naging tugon ng kanyang anak bago ibinaling ang tingin sa labas ng bintana ng sasakyan. Gumuhit ang kirot sa dibdib ni Vincent. Nasaktan siya sa inasal ng kanyang anak. Gusto niya itong pagsabihan upang kahit papaano ay magkaroon ng takot sa kanya ang bata. Ngunit hindi niya ito ginawa, naisip niya na mas lalo lang lalayo sa kanya ang loob ni Princess. “Babe, Princess is fine. Nagtatampo lang siya sa akin dahil napagalitan ko siya kagabi. Ang tigas kasi ng ulo, I told her na she needs to stop using her phone at nine evening, but she hid under her blanket.” Malumanay na paliwanag ni Alona sabay haplos sa ulo ni Princess. Wala man lang naging reaksyon ang bata sa sinabi ni Alona nanatili lang itong tahimik. Kung titingnan mo ang dalawa ay para silang tunay na mag-ina. Sa paningin ni Vincent si Alon
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 020: AFTER SIX YEARS….
“Malayo pa lang ay natatanaw ko na ang pitong taong gulang na si Tara, nakatayo siya sa tapat ng gate nang bahay ko. Sa likod niya ay isang matandang babae na katiwala ko sa bahay. Siya na rin ang nagbabantay kay Tara dahil laging nasa trabaho ang tatay nito. Lumitaw ang magandang ngiti sa mga labi ko ng masilayan ko ang parang manika nitong mukha. Lalo na ng ngumiti ito at lumitaw ang dalawang beloy sa magkabilang pisngi nito.“Vincent!” Natutuwa nitong sigaw bago mabilis na tumakbo palapit sa akin. Kaagad naman akong yumuko habang nakabuka ang isang braso ko sa ere—hinihintay na makalapit siya sa akin. Nang tuluyan siyang nakalapit ay kaagad kong niyakap ang maliit niyang katawan saka binuhat.Masuyo kong hinagkan ang namumula at matambok nitong pisngi. Mabilis namang pumulupot ang maliit niyang braso sa aking leeg saka pinagdikit ang aming mga pisngi.“Vincent, where’s my pasalubong?” Natawa ako kung paano nito sambitin ang pangalan ko. Sa edad na 22 ay maraming pagkakataon na n
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 019: “He’s getting married”
“Nang umalingawngaw ang putok ng baril ay mabilis kong dinampot isa-isa ang ilang mga bahagi ng baril at nagmamadali itong inassemble. Habang isinasagawa ko ito ay mabilis na tumatakbo ang oras kaya naman hindi na kami magkandaugaga ng aking mga kasama. Nang matapos, mabilis kong ibinaba ang baril sa lamesa saka itinaas ang dalawang kamay sa ere. Ganun din ang ginawa ng aking mga kasamahan. Lumapad ang ngiti ko ng makita ko na pangalawa ako sa pinaka mabilis na pag-assemble ng baril. Sa loob ng ilang buwan na lumipas ay malaki na ang pinagbago ko. Nagimprove na ang Physical fitness ko, maging ang ilan pang training na noon ay halos iyakan ko ngayon ay sisiw na lang sa akin. “Yes!” Naibulalas ko ng marinig ko na inanounce ang pangalan ko. Maging si Gladys ay masaya rin dahil pangatlo siya sa pinaka mabilis. At ngayon ay nakafocus kami sa paghawak ng baril. “Parker, may bisita ka.” Ani ng isang sundalo kaya naudlot ang tangkang pag suot ko ng goggles. Ibinaba ko ang ba
