Mag-log inShare
Chapter 013: “Do you love me?”
Huling Na-update:
2025-02-06 23:53:25
Kaugnay na kabanata
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 014: Diary…
“Naging puspusan ang bawat araw na lumipas. Masyado akong naging busy sa paghahanda para sa kasal namin ni Tara. Nais ko na ibigay ang pinaka engrandeng kasal sa aking kasintahan. At sa araw mismo ng aming kasal ay plano kong ipakilala sa mundo na aking ginagalawan ang aking si Tara. Matagal na panahon ding nanahimik sa publiko ang pribadong buhay ko at ngayon lang ulit ako magkakaroon ng pagkakataon na lumantad. Natigil ang pagmumuni-muni ko dito sa aking opisina ng marinig ko na nagring ang cellphone ko na nasa ibabaw ng lamesa. Kahit hindi ko pa man nakikita kung sino ang caller ay kilala na ito ng puso ko, dahil bigla ang pagsikdo nito. Bawat segundo kasi ay wala ng naging laman ang puso at isipan ko kundi si Tara. Lumitaw ang magandang ngiti sa aking mga labi ng marinig ko ang magandang tinig ng aking mahal. Ang malamyos na boses nito ay may hatid na kilabot sa buong sistema ko kaya naman kay bilis ng tibok nang puso ko. Parang gusto kong tumawa ng marinig ko ang kalampa
Huling Na-update : 2025-02-07To Serve And To Protect Your Heart Chapter 015: Desisyon…
Tulala, at tila wala sa aking sarili habang nakatanaw sa labas ng bintana nang sasakyan. Ito ako ngayon, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ng mga sandaling ito pagkatapos kong mabasa ang diary ng aking mga magulang. Samo’t-saring damdamin ang naramdaman ko ng malaman ko ang lahat ng tungkol sa buhay ng aking mga magulang. Mula noong mga bata pa lang sila, hanggang sa nagdalaga at nagbinata silang dalawa. Naantig ang puso ko ng malaman ko kung gaano kawagas ang pagmamahal nila sa isa’t-isa. Magkasama nilang inabot ang kanilang mga pangarap ngunit nakakalungkot na isipin. Ang mga pangarap na binuo nila ay nanatili na lang sa isang pahina ng libro. Nabigo sila na maabot ito. Ramdam ko kung paanong kapwa na nasaktan ang kanilang mga damdamin. Sq parteng iyon ay hindi ko na naiwasan ang umiyak, nakakalungkot ang naging kwento ng buhay ng aking mga magulang. Ngayon ko nauunawaan si Daddy kung bakit hindi na niya binalak pa na mag-asawang muli, at dahil iyon sa matinding pagmamahal
Huling Na-update : 2025-02-08To Serve And To Protect Your Heart Chapter 016: Patawad…
“Mamâ, okay na ba ang itsura ko?” Hindi ko mahimigan ang aking sarili kung bakit tila kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dala lang ng matinding pananabik para sa kasal namin ni Tara. Ngayong araw nakatakda ang pag-iisang dibdib namin, at abot-abot talaga ang kabâng nararamdaman ko. Parang gusto ko ng lisanin ang Mansion na ito at ako na mismo ang susundo sa bride ko. Ngunit, batid ko na hindi pahihintulutan ni Mamâ ang nais ko dahil naniniwala siya sa pamahiin. Ilang araw na kasi ang lumipas simula ng huli kong nakita ang aking nobya. Honestly, hindi ako naniniwala sa mga pamahiin but because I love Tara so much I should to respect the theory of Mr. Parker. Biglang nag-init ang mukha ko ng tumawa ang aking ina, dahil sa totoo lang ay makailang ulit ko na itong tinanong sa kanya. Matanda na ako pero nagmukha akong bata sa harap ng aking ina. “Anak, kahit na basahan pa iyang isuot mo ay gwapo ka pa rin.” Natatawa na sagot ni Mamâ kaya naman maging ako ay na
Huling Na-update : 2025-02-11To Serve And To Protect Your Heart Chapter 017: I can never forgive her…
“Ahhhh!” Crash!Nilamon ng malakas na sigaw ni Vincent ang buong kabahayan dahil sa pinaghalong matinding sakit at galit. Kulang na lang ay mapatid ang mga litid niya sa leeg, habang ang kanyang mga mata na hilam na sa luha ay nanlilisik—matalim ang tingin niya sa nabasag na bote ng alak na nasa sahig.“Bakit? Ano pa ba ang kulang? Saan ako nagkulang? Sa pagkakatanda ko’y ibinigay ko sayo ang lahat! Lahat! Hmp!” CRASH!Pagkatapos isigaw ang huling salita ay nanggigigil na ibinato sa pader ang isang upuan na malapit sa kanya. Sa lakas ng pagkakabato nito ay halos nawasak ito. Napatalon sa takot si Lisha na kasalukuyang nakatayo sa pintuan ng silid ni Vincent. Mula sa Simbahan ay dito siya dumiretso sa kanyang condo. Batid ni Lisha na naghihirap ngayon ang kalooban ni Vincent kaya nandito siya upang ito ay damayan. Ang mukha ni Lisha ay kakikitaan mo ng matinding awa. Saksi siya kung paano nalugmok ang isang Vincent Anderson ng dahil sa isang babae. Ngayon niya nauunawaan kung gaano
Huling Na-update : 2025-02-11To Serve And To Protect Your Heart Chapter 018: Malayo ang mararating…
Huh! Huh! Huh… (mabigat na paghinga) “Halos kapusin na ako ng oxygen sa bagâ, at sa bawat paghinga ko ay sumasabay ang aking katawan. Nakabaluktot ang katawan ko habang ang dalawang kamay ko ay natukod sa aking mga tuhod. Tagaktak na ang pawis ko at nagkalat na rin ang ilang hibla ng buhok ko sa aking mukha. Maging ang dark green na suot kong t-shirt ay nabasâ na ng pawis. Ang mga mata ko ay matamang nakatitig sa kinatatayuan ng aming commanding officer. Matapang na nakatitig ito sa akin at ganun din ang ilang mga baguhang sundalo na katulad ko. Sa nakikita ko sa kanilang mga mata ay parang nais nilang sabihin na tama na, sumuko ka na. Hindi ka nararapat sa propesyong ito. Hindi ito ang career na nababagay para sayo. Nasaktan ako oo, pero imbes na magpalupig sa matinding emosyon ay mas tinibayan ko pa ang aking loob. “If I were you Parker, susuko na ako. Ilang beses ko ng sinabi sayo na hindi biro ang papasukin mo. Bakit hindi ka na lang umuwi at mag-aral ng fashion desig
Huling Na-update : 2025-02-12To Serve And To Protect Your Heart Chapter 019: “He’s getting married”
“Nang umalingawngaw ang putok ng baril ay mabilis kong dinampot isa-isa ang ilang mga bahagi ng baril at nagmamadali itong inassemble. Habang isinasagawa ko ito ay mabilis na tumatakbo ang oras kaya naman hindi na kami magkandaugaga ng aking mga kasama. Nang matapos, mabilis kong ibinaba ang baril sa lamesa saka itinaas ang dalawang kamay sa ere. Ganun din ang ginawa ng aking mga kasamahan. Lumapad ang ngiti ko ng makita ko na pangalawa ako sa pinaka mabilis na pag-assemble ng baril. Sa loob ng ilang buwan na lumipas ay malaki na ang pinagbago ko. Nagimprove na ang Physical fitness ko, maging ang ilan pang training na noon ay halos iyakan ko ngayon ay sisiw na lang sa akin. “Yes!” Naibulalas ko ng marinig ko na inanounce ang pangalan ko. Maging si Gladys ay masaya rin dahil pangatlo siya sa pinaka mabilis. At ngayon ay nakafocus kami sa paghawak ng baril. “Parker, may bisita ka.” Ani ng isang sundalo kaya naudlot ang tangkang pag suot ko ng goggles. Ibinaba ko ang ba
Huling Na-update : 2025-02-13To Serve And To Protect Your Heart Chapter 001: Tara Miles Parker
“Hmmm…” Kasarapan ng tulog ko ng maalimpungatan ako, dahil naramdaman ko na may gumagalaw sa mukha ko. Kumilos ako, nagbago ng posisyon ng higa—patagilid. Saka muling bumalik sa mahimbing na pagtulog. Subalit, wala pang segundo ang lumipas ay muli akong naalimpungatan ng marinig ko ang isang impit na tawa mula sa isang batang babae. Actually, she’s not a kid anymore kundi isang isip-bata. Lihim akong napangiti dahil sa presensya nito, lalo na ng maamoy ko ang amoy baby nitong amoy. Ramdam ko ang kanyang presensya mula sa gilid ng kama na kinahihigaan ko, at batid ko na napakalapit niya sa akin. Hmmmm… masarap sa pakiramdam na samyuin ang natural nitong amoy, hindi siya katulad ng ibang babae na kailangan pa ng pabango para lang maging mabango. Nang dahil sa makulit na ito ay maganda na naman ang gising ko. Nanatili akong nakapikit at nagkunwaring tulog. Susubukan ko kung hanggang saan ang kakulitan ng inaanak kong ito. “Ano na naman kaya ang pinaggagagawa nito sa mukha k
Huling Na-update : 2025-01-10To Serve And To Protect Your Heart Chapter 002: A strange feeling
“Huh? Ano na naman ‘yang dala mo?” Malalim ang gatla sa noo ni Daddy, ang mga mata niya ay nakapako sa dala kong cake. Kay lapad ng ngiti ko habang ang kasiyahan na nararamdaman ko ay tila hindi matatawaran. “Look, Dad, ang laki n’ya diba?” Nagagalak kong sagot na ang tinutukoy ko ay ang hawak kong cake. Mula sa mukha ng aking ama at lumipat ang tingin ko sa nakakatakam na chocolate cake. Kahit hindi ko na sabihin sa aking ama kung kanino ito galing siguradong alam na niya ang sagot. Hindi na kasi bago sa kanya na may dala akong pagkain galing sa kapit-bahay. Yup! Tama kayo ng iniisip, makapal nga ang mukha ko. Ang totoo n’yan ay mahiyain talaga akong tao, pero pagdating sa ninong kong gwapo ay kasing kapal ng hollow blocks ang pagmumukha ko. “Anak, hindi kaya’t nakakahiya na sa ninong mo?” See? Ang tatay ko na ang nahihiya para sa akin. Natawa ako sa sinabi ng aking ama habang maingat na ibinababâ ang cake sa ibabaw ng lamesa. “Eh, Dad, sabi naman sa akin ni Ninong a
Huling Na-update : 2025-01-11
Pinakabagong kabanata
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 019: “He’s getting married”
“Nang umalingawngaw ang putok ng baril ay mabilis kong dinampot isa-isa ang ilang mga bahagi ng baril at nagmamadali itong inassemble. Habang isinasagawa ko ito ay mabilis na tumatakbo ang oras kaya naman hindi na kami magkandaugaga ng aking mga kasama. Nang matapos, mabilis kong ibinaba ang baril sa lamesa saka itinaas ang dalawang kamay sa ere. Ganun din ang ginawa ng aking mga kasamahan. Lumapad ang ngiti ko ng makita ko na pangalawa ako sa pinaka mabilis na pag-assemble ng baril. Sa loob ng ilang buwan na lumipas ay malaki na ang pinagbago ko. Nagimprove na ang Physical fitness ko, maging ang ilan pang training na noon ay halos iyakan ko ngayon ay sisiw na lang sa akin. “Yes!” Naibulalas ko ng marinig ko na inanounce ang pangalan ko. Maging si Gladys ay masaya rin dahil pangatlo siya sa pinaka mabilis. At ngayon ay nakafocus kami sa paghawak ng baril. “Parker, may bisita ka.” Ani ng isang sundalo kaya naudlot ang tangkang pag suot ko ng goggles. Ibinaba ko ang ba
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 018: Malayo ang mararating…
Huh! Huh! Huh… (mabigat na paghinga) “Halos kapusin na ako ng oxygen sa bagâ, at sa bawat paghinga ko ay sumasabay ang aking katawan. Nakabaluktot ang katawan ko habang ang dalawang kamay ko ay natukod sa aking mga tuhod. Tagaktak na ang pawis ko at nagkalat na rin ang ilang hibla ng buhok ko sa aking mukha. Maging ang dark green na suot kong t-shirt ay nabasâ na ng pawis. Ang mga mata ko ay matamang nakatitig sa kinatatayuan ng aming commanding officer. Matapang na nakatitig ito sa akin at ganun din ang ilang mga baguhang sundalo na katulad ko. Sa nakikita ko sa kanilang mga mata ay parang nais nilang sabihin na tama na, sumuko ka na. Hindi ka nararapat sa propesyong ito. Hindi ito ang career na nababagay para sayo. Nasaktan ako oo, pero imbes na magpalupig sa matinding emosyon ay mas tinibayan ko pa ang aking loob. “If I were you Parker, susuko na ako. Ilang beses ko ng sinabi sayo na hindi biro ang papasukin mo. Bakit hindi ka na lang umuwi at mag-aral ng fashion desig
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 017: I can never forgive her…
“Ahhhh!” Crash!Nilamon ng malakas na sigaw ni Vincent ang buong kabahayan dahil sa pinaghalong matinding sakit at galit. Kulang na lang ay mapatid ang mga litid niya sa leeg, habang ang kanyang mga mata na hilam na sa luha ay nanlilisik—matalim ang tingin niya sa nabasag na bote ng alak na nasa sahig.“Bakit? Ano pa ba ang kulang? Saan ako nagkulang? Sa pagkakatanda ko’y ibinigay ko sayo ang lahat! Lahat! Hmp!” CRASH!Pagkatapos isigaw ang huling salita ay nanggigigil na ibinato sa pader ang isang upuan na malapit sa kanya. Sa lakas ng pagkakabato nito ay halos nawasak ito. Napatalon sa takot si Lisha na kasalukuyang nakatayo sa pintuan ng silid ni Vincent. Mula sa Simbahan ay dito siya dumiretso sa kanyang condo. Batid ni Lisha na naghihirap ngayon ang kalooban ni Vincent kaya nandito siya upang ito ay damayan. Ang mukha ni Lisha ay kakikitaan mo ng matinding awa. Saksi siya kung paano nalugmok ang isang Vincent Anderson ng dahil sa isang babae. Ngayon niya nauunawaan kung gaano
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 016: Patawad…
“Mamâ, okay na ba ang itsura ko?” Hindi ko mahimigan ang aking sarili kung bakit tila kinakabahan ako sa hindi malamang dahilan. Marahil ay dala lang ng matinding pananabik para sa kasal namin ni Tara. Ngayong araw nakatakda ang pag-iisang dibdib namin, at abot-abot talaga ang kabâng nararamdaman ko. Parang gusto ko ng lisanin ang Mansion na ito at ako na mismo ang susundo sa bride ko. Ngunit, batid ko na hindi pahihintulutan ni Mamâ ang nais ko dahil naniniwala siya sa pamahiin. Ilang araw na kasi ang lumipas simula ng huli kong nakita ang aking nobya. Honestly, hindi ako naniniwala sa mga pamahiin but because I love Tara so much I should to respect the theory of Mr. Parker. Biglang nag-init ang mukha ko ng tumawa ang aking ina, dahil sa totoo lang ay makailang ulit ko na itong tinanong sa kanya. Matanda na ako pero nagmukha akong bata sa harap ng aking ina. “Anak, kahit na basahan pa iyang isuot mo ay gwapo ka pa rin.” Natatawa na sagot ni Mamâ kaya naman maging ako ay na
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 015: Desisyon…
Tulala, at tila wala sa aking sarili habang nakatanaw sa labas ng bintana nang sasakyan. Ito ako ngayon, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ng mga sandaling ito pagkatapos kong mabasa ang diary ng aking mga magulang. Samo’t-saring damdamin ang naramdaman ko ng malaman ko ang lahat ng tungkol sa buhay ng aking mga magulang. Mula noong mga bata pa lang sila, hanggang sa nagdalaga at nagbinata silang dalawa. Naantig ang puso ko ng malaman ko kung gaano kawagas ang pagmamahal nila sa isa’t-isa. Magkasama nilang inabot ang kanilang mga pangarap ngunit nakakalungkot na isipin. Ang mga pangarap na binuo nila ay nanatili na lang sa isang pahina ng libro. Nabigo sila na maabot ito. Ramdam ko kung paanong kapwa na nasaktan ang kanilang mga damdamin. Sq parteng iyon ay hindi ko na naiwasan ang umiyak, nakakalungkot ang naging kwento ng buhay ng aking mga magulang. Ngayon ko nauunawaan si Daddy kung bakit hindi na niya binalak pa na mag-asawang muli, at dahil iyon sa matinding pagmamahal
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 014: Diary…
“Naging puspusan ang bawat araw na lumipas. Masyado akong naging busy sa paghahanda para sa kasal namin ni Tara. Nais ko na ibigay ang pinaka engrandeng kasal sa aking kasintahan. At sa araw mismo ng aming kasal ay plano kong ipakilala sa mundo na aking ginagalawan ang aking si Tara. Matagal na panahon ding nanahimik sa publiko ang pribadong buhay ko at ngayon lang ulit ako magkakaroon ng pagkakataon na lumantad. Natigil ang pagmumuni-muni ko dito sa aking opisina ng marinig ko na nagring ang cellphone ko na nasa ibabaw ng lamesa. Kahit hindi ko pa man nakikita kung sino ang caller ay kilala na ito ng puso ko, dahil bigla ang pagsikdo nito. Bawat segundo kasi ay wala ng naging laman ang puso at isipan ko kundi si Tara. Lumitaw ang magandang ngiti sa aking mga labi ng marinig ko ang magandang tinig ng aking mahal. Ang malamyos na boses nito ay may hatid na kilabot sa buong sistema ko kaya naman kay bilis ng tibok nang puso ko. Parang gusto kong tumawa ng marinig ko ang kalampa
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 013: “Do you love me?”
“Hmmmm…” natawa ako ng marinig kong umungol ang aking boyfriend ng patakan ko ng magaan na halik ang kanyang mga labi. Kumilos siya habang ako ay nakatunghay sa tapat ng kanyang mukha. Naghihintay kung kailan mumulat ang kanyang mga mata. “Ay!” Napatili ako ng biglang kumilos ang isang kamay niya at kinabig ako nito pahiga bago sinakluban ng kumot. “Vincent!” Tili ko ng mabilis siyang pumatong sa ibabaw ng aking katawan. Kasunod nito ay ang mariin na paglapat ng kanyang mga labi sa bibig ko. Isang maalab at mapusok na halik ang iginawad niya sa mga labi ko kaya biglang nag-init ang aking pakiramdam. Ramdam ko ang matinding init ng kanyang katawan na wari moy nilalagnat. Ang higit na gumugulo sa buong sistema ko ay ang naninigas niyang sandata na tumutusok sa tapat ng aking puson. “Hmmmm…” para akong tatakasan ng ulirat ng maramdaman ko na inangat niya ang suot kong t-shirt, kasabay nito ang aking bra. “V-Vincent…” Nahihibang kong sambit sa kanyang pangalan nang simulan
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 012: His old for me…
“What are you doing here!?” Matigas na tanong ni Vincent kay Lisha. “I’m here to”- “We already talk about this Lisha! na hindi ka pupunta dito. And please stop acting like my girlfriend around me. Remember, we have an agreement that no commitment and we’re just a friends with benefits the reason why accept you as my girlfriend. Ikaw ang nag-alok nito sa akin ng ganitong set up. And also I told you na oras na maging maayos na sa amin ni Tara ang lahat ay ititigil na rin natin ang ating relasyon. And you agree about that, then what is this?”Halata na irritable na si Vincent sa kanyang kausap na para bang gusto na nitong ipagtulakan palayo ang dalaga. Nang mga oras na ito ay malapit ng umiyak si Lisha, nasasaktan siya sa mga naririnig niya mula kay Vincent. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi upang mapigilan ang pagpatak ng luha mula sa kanyang mga mata. Pasimple niyang pinuno ng hangin ang kanyang dibdib at maingat niya itong pinakawalan upang kahit papano ay gumaan ang kan
To Serve And To Protect Your Heart Chapter 011: Bitin sa kapusukan…
Para akong baliw na nakangiting mag-isa habang nakatayo sa gilid ng kalsada. Katatapos lang ng huling klase ko at ngayon ay hinihintay ko ang aking sundo. Mas lalong lumapad ang ngiti ko ng malayo pa lang ay natanaw ko na ang paparating na sasakyan ni Ninong Vincent, I mean ng boyfriend ko. Until now ay hindi pa rin ako makapaniwala na boyfriend ko na ang ninong ko. Subalit, hindi naman ganap ang kasiyahan na nararamdaman ko, dahil patago ang aming relasyon. Parang gusto ko kasing ipagsigawan sa lahat na boyfriend ko si Vincent Anderson. Pero hindi pwede, he told me na kailangan naming protektahan ang sarili ko bilang isang babae sa mata ng mga taong nakapaligid sa akin. Bukod kasi sa bata pa ako ay ang pagkakaalam ng lahat ay mag-ama ang turingan namin sa isa’t-isa. For me ay hindi pa naman ganun katanda si Vincent. Kung titingnan nga ito ay parang kaedaran ko lang. Huminto ang sasakyan ni ninong Vincent sa tapat ko. Excited na binuksan ang pinto ng sasakyan, sumakay at
