Episode 3

Mariing ipinikit ni Natasia ang namumungay niyang mga mata. “P-Pero bakit ako? Andaming babaeng nagkakandarapa sa ‘yo! W-Why should it be me?” sunod-sunod na tanong niya. 

Marahang pinunasan ni André ang luha na namakat sa kanyang pisngi. Nakatulala ito sa maamo niyang mukha tsaka bumuga ng hininga. 

“I need you to get my heritage. Alam kong pera lang ang katapat mo.” 

Napatigil si André nang ipadyak niya ang paa sa sahig. “So, this shit is all because of wealth?! Really? Sir—I-I mean, André, andami mong buhay na pinerwisyo para sa kayamanan niyo?” bulalas ni Natasia. 

Tumaas ang makapal na kilay ng lalaki at bahagyang ngumuso habang hinihintay na matapos ang pagmamaktol niya. 

Ilang segundo ang lumipas, tulala si Natasia na pinagmasdan ang bahagyang pagtango nito. 

“Of course, I didn’t. I won’t waste my time planting a bomb for God’s sake! Afterall, I just did that to execute my plans.” saad nito na tila nagmamalaki pa sa kaniya. 

Baritono ang boses ni André na bumabagay sa itsura nito. Hindi naman din maipagkaila ni Natasia sa sarili na magandang lalaki ito. Karamihan kasi sa mga babaeng nakakasalamuha ni André ay halos malaglag ang suot na underwear ngunit kabaliktaran iyon para sa kanya. Para kasi itong binagsakan ng langit at lupa sa sobrang sungit sa t’wing magkausap silang dalawa. 

Hindi niya mahuli-huli ang ugali at taste ni André pagdating sa negosyo sa tatlong taon na pagtatarabaho niya bilang Sekretarya nito. Mautak kasi ito pagdating sa larangan ng negosyo kaya’t paiba-iba ang naiisip nitong paraan para makamit lamang ang kagustuhan. 

Patagilid na ngumisi si Natasia nang matauhan sa sinabi nito. “At sa tingin mo ba, hahayaan kitang itrato akong laruan? Mama mo!” panloloko ni Natasia sa lalaki. 

“Do not make it sound na parang ako pa ang may kailangan sa ‘yo. I know you need me.” 

Mapait na reaksyon ang ibinigay niya. “Kitid talaga ng utak mo, eh, ‘no? Sige, Kano ka nga pala. Englishin ko na ha? Sabi ko, I d-don’t need someone like you. I’m done working with you.” singhal ng dalaga.

Sumenyas si André na itikom na niya ang bibig. Marahan nitong tinanggal ang mahigipit na pagkakatali niya. Naghahabol ng hininga na hinilot ni Natasia ang mga nang–mamanhid na pulso. 

Binalot ng nakabibinging katamikan ang lugar matapos na tumayo si Natasia sa upuan. Nagpapapalitan lang sila ng paghinga. Mabilis na niyang iniayos ang suot na kulay itim na skirt na hindi bababa sa kanyang tuhod. 

Makailang beses na pilit umubo si André para basagin ang katahimikan. Tagumpay naman nitong nakuha ang atensyon ni Natasia na ngayo’y walang ibang inisip kundi ang kasalukuyang sitwasyon ni Lolo Fael. 

“I-I’m sorry. I just don’t know what to do. Kailangan kong makuha ang heritage ko from Uncle Dan.” bakas sa boses ni André ang tila pagsisisi. 

Napapikit si Natasia na tila musika sa kanyang pandinig na tono ng pananalita nito. Unang beses niyang marinig ito na magsalita gamit ang nanginginig na tono ng boses. 

Iniayos niya pataas ang buhok tsaka ito itinali ng pony tale na kinuha mula sa bulsa.  “Wait, h-hindi ko gets. ‘Di ba dapat may pamana ka sa Uncle Dan mo dahil ikaw ang nagma-manage sa kumpanya niyo magmula ng mamatay ‘yung…” 

Pinigil niya ang sarili na banggitin ang pangalan ng Ama na kinamumuhian ni André. 

“That’s what I’m expecting before. After all, my late Dad is the major shareholder of my company so his properties will be splitted for my step-bro and… I. But there’s only one condition, that is we need to have a girlfriend to get that.” paliwanag ni André.

Malamig ang boses ng lalaki at halata ang pinipigilang galit. Nagdadalawang-isip na humakbang si Natasia palapit kay André. Inbolutanryong umangat ang kanyang kamay para punasan ang butil ng pawis sa noo nito. 

“O-Oh…” tanging sambit ni Natasia.

Nabigla siya sa ginawa. Ito kasi ang kadalasan na ginagawa niya sa t’wing isinasama siya nitong maglaro ng Golf Sports.

“But the worst thing is, my brother wants his share in the company as well. I cannot let him ruin… ‘yung mga pinaghirapan ko. Look, wala akong magagawa dahil kay Uncle Dan ipinaubaya ni Dad ang lahat. For all I know, my evil step-bro is just after our wealth. So, that abolished project with a client is hella important to me to prove that I deserve the rights in the company.” dagdag pa nito.

Nagsimula itong magkwento kay Natasia. Nalaman niya na ang rason ng pagkansela ng proseso sa pagpirma ng kontrata ng kliyente ay ang pagkawala ng project plans na naglalaman ng mga imprastraktura na ipatatayo ng mga ito. 

“But trust me, h-hindi ako ang nagnakaw nu’n. Wala akong ginagawang kasalanan.” saad ni Natasia. 

Binuksan ni André ang iilang butones ng long sleeve na suot para mapreskuhan kahit paano mula sa nag-aalab niyang emosyon. 

“Two million,” ani André. 

Pinalagutok ni Natasia ang mga daliri sa pagkabigla. Sa huling pagkakataon, muling nagtama ang kanilang paningin ngunit hindi galit kundi pagmamakaawa ang nababasa niya sa mukha nito.

“A-Ano?”

Mariin itong kumagat sa namumulang labi. “I’m offering you millions to marry me.” paglilinaw nito. 

Nasapo ni Natasia ang namamawis niyang noo. “No. Gusto ko ng peace of mind at never mo ‘yung maibibigay sa ‘kin, André. So, please… tama na ‘yang kalokohan mo.” 

Balisa na tumitig si André sa kawalan nang maglakad siya palabas ng pinto. Dismayado nitong tinadyakan ang upuan. Sa puntong ito, sumabog na ang galit ni André dahilan para pagsususuntukin nito ang pader.