Home / วัยรุ่น / Theory ล้อมรัก ละลายใจ / C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง

Share

C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง

last update Last Updated: 2025-04-24 09:37:25

“พี่พริกหวานดังใหญ่แล้วนะฮะ”

“มันเป็นความดังที่พี่ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยสิ” ฉันพูดติดตลก กรอกตาเล็กน้อย เข้าใจความนัยของประโยคนั้นของน้องดี ทั้งที่มันไม่มีอะไรเลยนะ มันเป็นรูปฉันตอนเผลอแค่นั้นเอง ดึงดูดแค่เป็นปืน ที่เป็นมือโพสต์ แล้วมือโพสต์คนดีก็ไม่ได้เข้ามาตอบโต้คอมเมนต์ใครเลยสักคน

ยกเว้นฉัน

คืนนั้นเขาโทรหาฉันหลังหายต๋อมไปทำธุระกับแม่มา

เขาบอกรูปนั้นสวยดีเลยอยากลง

จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านมาได้สองวันแล้วแหละ แต่คนที่รู้จักอย่างคนในคณะฉันเนี่ยยังแซวอยู่เลย เมื่อวันจันทร์ที่เปิดเรียนมานี่เจอหน้าใครเป็นต้องถามหาปืน หนักสุดก็ยัยแจนกับยัยเบลเลย แซวจนฉัน ไม่สามารถพูดแก้ต่างอะไรได้เต็มปาก

“รถมาแล้วฮะ”

“อ้อ จ้ะ” ฉันสลัดความคิดกระชับกระเป๋าก่อนจะก้าวขึ้นรถ เลือกที่นั่งแถวกลาง โทนตามมานั่งด้วย “เรียนเป็นยังไงบ้างเรา” ลงลิฟต์มาฉันเจอโทนตรงหน้าหอพอดีเราเลยเดินออกมาหน้าปากซอยเพื่อรอรถเมล์ไปมหา’ลัยด้วยกัน

“ก็โอเคเลยครับ ตอนนี้ยังสบาย ๆ อยู่ ยังพอรับไหว”

“แต่อีกหน่อยความสบายจะหายไปทีละนิด” พูดแล้วฉันก็ยิ้ม

“โธ่ พี่พริกหวานขู่ผมอีกแล้ว”

“ในฐานะคนที่มีประสบการณ์มาก่อนถึงสองปีน้องต้องเชื่อพี่ ไม่ต้องมากข
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (2)

    ตอนระหว่างที่ฉันกำลังเดินมาที่โรงอาหารปืนไลน์มาถามว่าอยู่ไหน ถึงมหา’ลัยยัง พอฉันบอกถึงแล้วเขาก็แค่ส่งสติ๊กเกอร์รับรู้ ไม่ได้บอกสักคำว่าจะแวะมาหาก่อนเข้าเรียน อันที่จริงเมื่อเช้าปืนก็จะไปรับฉันมาเรียนพร้อมกันนั่นแหละ แต่ฉันปฏิเสธ บอกไม่ให้ไปรับเพราะวันนี้ปืนมีเรียนตอนแปดโมงครึ่ง ถึงหอฉันจะใกล้แต่ถ้าแวะเข้ามารับ กลับออกไปรถดันติดขึ้นมากลัวว่าเขาจะเข้าเรียนไม่ทัน ทีแรกเขาก็ไม่ฟังฉันหรอกดึงดันจะมาให้ได้ แต่ฉันยืนยันเสียงแข็งว่าเจอกันตอนหลังเลิกเรียนทีเดียวเลย นี่ยังไม่ทันจะเริ่มเรียนก็มาเจอกันซะละ“กินข้าวยัง” ถามเมื่อเขาเดินมาถึงตัว แต่เขาดูไม่ได้สนใจคำถามฉันเท่าไรเมื่อเห็นน้องโทนเดินถือจานข้าวขาหมูมาหยุดยืนตรงหัวโต๊ะแล้วยิ้มให้ฉันจาง ๆ ยัยเบลตบมือเรียกแปะ ๆ เป็นการส่งสัญญาณว่าให้น้องไปนั่งข้าง ๆ“น้องโทนมานั่งข้างพี่นี่มา พี่เหงา”“ฮะ” น้องก็ว่าง่ายนะ เดินไปหย่อนกายลงข้างยัยเบล “ปืน ถามทำไมไม่ตอบ” ฉันกระตุกมือดึงความสนใจ“งอแงอะไรคะดื้อ” ก้มหน้าลงมอง ฉันเลยตวัดค้อนเข้าให้“เปล่างอแงสักหน่อย ถามว่ากินข้าวยังก็ไม่ตอบ เอาแต่จ้องหน้าน้องเขาอยู่ได้ น้องคงเกร็งเธอไปหมดแล้วป่านนี้” ว่าเชิงบ่

    Last Updated : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (3)

    “หวัดดีปืน”“หวัดดีแจน” อย่างน้อยเขาก็ทักเพื่อนฉันกลับแหละนะ“หิวเหรอแก” ฉันทักยิ้ม ๆ ยัยนี่มาทีหลังใครเพื่อนเลยนะ แต่นางซื้อข้าวมานั่งกินก่อนฉันกับปืนอีก และพอฉันทักแม่เพื่อนรักก็ทำมายกไหล่ขวากวนประสาทพลางตักข้าวราดแกงเข้าปากต่อ สองมาตรฐานเห็น ๆ ฉันเลิกสนใจเพื่อนแล้วหันมาสนใจคนข้างตัวแทน “รีบกินเลยปืนเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันแปดโมงแล้วเนี่ย เอาน้ำอะไรเดี๋ยวเราไปซื้อให้” จากโรงอาหารนี้ไปคณะวิศวฯ มันไม่ใกล้เลยถ้าเดินเท้าก็ใช้เวลาร่วมสิบนาที พวกฉันน่ะไม่รีบหรอก เพราะกว่าจะเรียนก็ตอนเก้าโมง“กินก่อนค่อยไปซื้อทีหลังน้ำอะ หรือดื้อหิวเดี๋ยวปืนเดินไปซื้อให้ก่อน วิชานี้เข้าเลทได้สิบห้านาที มีเวลาเหลือเฟือ ยังไงก็ทัน ปืนกินเร็วแค่ไหนดื้อก็รู้” เขาบอกพลางกระตุกมือฉันให้ลงนั่ง ส่วนเขาจะลุกแทนเมื่อก้นฉันแตะม้านั่ง แต่ฉันยื้อเอาไว้ก่อน“อื้อรู้ว่ากินเร็ว แต่ยังไม่ต้องซื้อหรอก ค่อยซื้อทีเดียวแล้วกัน” เขาหลุดคำว่าอืมแล้วตักข้าวพอดีคำขึ้นมาแล้วเด่ช้อนมาตรงปากฉันด้วยสายตากึ่งบังคับ รู้สึกอะไรบ้างไหมเพื่อนฉันนั่งจ้องจน ไม่กิน ไม่ทำอะไรกันแล้วเนี่ย แล้วไหนจะรุ่นน้อง ไหนจะสายตา ของคนรอบ ๆ ตัวอีก “ปืน ไม่เอ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (4)

    “หงุดหงิดอะไร ห้ามตอบว่าเปล่านะปืน” ดักทางไว้เลย“ดื้อแม่ง” ทำหน้าง้ำแล้วมองฉันอย่างไม่สบอารมณ์“เราทำไมพูดมาเลย” พอฉันเริ่มรวนนิด ๆ อีกคนก็ถอนหายใจ“ช่างมันเถอะ” บอกปัดแล้วตกข้าวกินต่อด้วยมือข้างเดียว เพราะอีกข้างจับมือฉันไม่ยอมปล่อย ฉันแค่นเสียงร้องเหอะ สะบัดมือหวังให้หลุด แต่นอกจากจะไม่หลุดแล้ว ยังบีบมือฉันแน่นยิ่งขึ้นไปอีก“พอไม่อยากตอบอะไรชอบพูดช่างมันเถอะตลอด”“อือ”“ยังจะอืออีก” ฉันส่งเสียงฮึมฮำขัดใจ “ปืนไปเรียนก่อนนะดื้อ โทรหาก็รับสายด้วย แชตก็ตอบด้วย” เรากินข้าวอิ่มกันได้สักสิบนาทีแล้ว จึงสมควรแก่เวลาที่ปืนจะไปเรียน ฝ่ามือหนาวางลงบนกลุ่มผมฉัน เขาลูบก่อนจะโยกหัวฉันเบา ๆ วิศวฯ ที่ใครต่อใครว่าดุ ห้าวเป้ง และเป็นสายเถื่อนสุดจี๊ดตัวพ่อประจำมหาวิทยาลัย ฉันว่าเหมารวมหมดทุกคนไม่ได้หรอก ฉันสัมผัสมาแล้ว กับคนนี้ไง หรือฉันอาจยังไม่เห็นมุมดาร์กแบบขั้นสุดของเขาไม่รู้นะ แต่ไม่รู้แหละกับคนอื่นเขาจะเป็นอย่างไร อันนั้นอีกเรื่องหนึ่ง สำหรับฉันปืนไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกจะดีมากด้วยซ้ำ อ้อ! ยกเว้นเรื่องที่เขาเขม่นใส่รุ่นน้องฉันนะ“จะรับสาย และตอบแชต โอเคนะคะ”“เด็กดี”“บ๊ายบายจ้าปืน” แจนโบกมือก่อ

    Last Updated : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   Intro

    “สวัสดี...เราชื่อปืน”ฉันขมวดคิ้ว ร้องหืมในลำคอแล้วรีบเงยหน้า ละสายตาจากหนังสือที่เปิดกางทิ้งไว้ด้วยความงงงวยถึงขีดสุด คือที่เงยหน้าเนี่ยต้องการจะมองให้แน่ใจว่าตัวเองคือคนที่ถูกใครก็ไม่รู้พูดสวัสดีใส่พร้อมทั้งบอกชื่อที่เดาว่าคงเป็นชื่อเล่นของเขาคนนั้นจริง ๆ ใช่ไหม ผลปรากฏว่าใช่จริง ๆ นั่นแหละเขาพูดกับฉันว่ะ เพราะตรงนี้นอกจากฉันกับผู้ชายที่บอกว่าตัวเองชื่อปืนก็ไม่มีใครแล้วล่ะ แต่ก็ใช่ว่าจะร้างผู้คนไปซะทีเดียว เพื่อนนักศึกษาร่วมสถาบันคนอื่น ๆ ที่มาอาศัยนั่งอ่านตำรา ค้นข้อมูล ประกอบการทำการบ้าน ทำรายงาน ใช้บริการหอสมุด ณ บริเวณโซนชั้นสามเวลานี้ต่างเลือกที่จะนั่งโต๊ะที่อยู่ห่างกันออกไปเพื่อความเป็นส่วนตัวกันแทบทั้งนั้น รวมถึงตัวฉันเองด้วยที่ต้องการความสงบในการค้นตำราเปิดหาข้อมูลทำรายงานส่งอาจารย์อิทตย์หน้า ซึ่งถ้าเป็นช่วงตอนพีคอย่างตอนกลางวันน่ะเหรอ แค่มีที่ว่างให้อาศัยนั่งหลบร้อนระหว่างรอเรียนช่วงบ่ายบ้างก็นับว่าดีแล้วและคำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวหลังลอบสำรวจอยู่เงียบ ๆ คือเราเคยรู้จักกันไหมนะ ?เคยรึเปล่า ?ฉันมุ่นคิ้วพลางเอียงคอเล็กน้อยเพื่อมองผู้ชายรูปร่างสูงโปร่งออร่าฟุ้งกระจาย ล

    Last Updated : 2025-04-17
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   Intro (2)

    ฉันมุ่นคิ้วสงสัยก่อนจะเลิกสนใจแล้วก้มหน้าลงเพื่ออ่านหนังสือที่เปิดกางเอาไว้ตามเดิม คือท่าทางเหมือนจะดีอยู่หรอกฉันเนี่ย แต่ติดตรงที่ตั้งใจอ่านเท่าไรมันก็ไม่เข้าหัวแล้วนี่สิ ทั้งที่เพื่อนร่วมแชร์โต๊ะก็ไม่ได้ส่งเสียงดังรบกวนสมาธิอะไรเลยนะ ออกจะนิ่งสงบเสมือนไร้ตัวตนในสายตาฉันด้วยซ้ำ จะโทษเขาเต็มร้อยก็ไม่ได้ เอาเป็นว่าเป็นที่ตัวฉันเองนี่แหละที่สมาธิมีไม่มากพอ ทำยังไงก็ไม่สามารถจมอยู่กับตัวเองต่อไปได้เหมือนก่อนหน้าที่เขาจะปรากฏตัว จะว่าความหล่อพาใจไม่นิ่งก็...มีนิดหนึ่งแหละยอมรับ นี่ถ้ายัยแจนกับยัยเบลไม่ชิ่งหนีฉันกลับบ้านไปก่อนล่ะก็ กล้าฟันธงและคอนเฟิร์มเลยว่ายัยสองคนนั้นจะต้องออกอาการดี๊ด๊า ชนิดเก็บอาการยังไงก็ไม่เนียน เพราะโดยปกติก็ชอบส่องชอบเหล่หนุ่ม ๆ คณะวิศวฯ เป็นงานอดิเรกแก้เครียดกันอยู่แล้ว ถ้ารู้ว่าฉันได้นั่งร่วมโต๊ะกับหนุ่มหล่อคณะนี้ล่ะก็ คงได้ยินเสียงคนร้องโอดครวญแบบแพ็คคู่เพราะความเสียดายพันเปอร์เซ็นต์ และฉันก็ไม่คิดจะปิดปากเงียบด้วย ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าคืนนี้จะแชตไลน์ไปเม้าท์ให้เบลกับแจนได้ดีดดิ้นเล่นและพอคิดถึงเพื่อนขึ้นมาก็อดเสียดายไม่ได้ที่ไม่รู้ว่าปืนอยู่ชั้นปีอะไร ถ้าร

    Last Updated : 2025-04-17
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   Intro (3)

    หลังทำเรื่องยืมหนังสือที่ต้องใช้ค้นหาข้อมูลประกอบการทำรายงานกับเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์คนสวยมาสองเล่มเรียบร้อย เดินออกมาด้านนอกตึกหอสมุด ท้องฟ้าที่เคยมีแสงแดดเจิดจ้าก็ถูกความมืดกลืนกินไปกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว เสาไฟทุกต้นมีไฟสีส้มส่องสว่างตลอดทางฉันชอบนะ บรรยากาศตอนย่างก้าวเข้าสู่ช่วงหน้าหนาวแม้ว่าหน้าหนาวบ้านเราอากาศเย็นจะมาเร็วไปไวกว่าทุกประเทศก็เถอะ แต่จะว่าไปอากาศ ณ ตอนนี้ ในเวลาเกือบ ๆ จะหนึ่งทุ่มของวันที่ยี่สิบปลาย ๆ ของเดือนตุลาคม ช่วงปลายฝนต้นหนาวแบบนี้มันก็เย็นใช้ได้เหมือนกันแฮะ และเหมือนว่าอากาศมันจะเย็นกว่าทุกวันด้วยแฮะนับตั้งแต่ที่กรมอุตุนิยมวิทยาออกประกาศว่าประเทศไทยของเราได้เข้าสู่ช่วงฤดูหนาวอย่างเป็นทางการไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อนด้วย ลมเย็น ๆ ที่พัดโชยผ่านหน้าไปเมื่อกี้ให้ความรู้สึกดีจนอยากยื้อเอาไว้นาน ๆ“เป็นไปได้ขอหนาวกว่านี้อีกเยอะ ๆ เลยนะ”ถึงฤดูนี้มันจะทำให้ดูเหงา ทำให้คนอยู่ไกลบ้านคิดถึงบ้าน คิดถึงครอบครัวมากกว่าช่วงเวลาปกติ แต่ความรู้สึกเหล่านั้นก็แฝงด้วยความสุข ฉาบด้วยรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะและฉันก็เชื่อมั่นเต็มหัวใจว่าแทบทุกคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะนับถอยหลัง

    Last Updated : 2025-04-17
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 1 Harlan Gun

    “อาจารย์ปล่อยพวกเราช้าไปตั้งยี่สิบนาที หิวข้าวจะแย่แล้ว”ฉันพยักหน้าเห็นด้วยกับเบลเพื่อนสนิทสุดซี้ที่รู้จักกันเมื่อตอนรับน้องพร้อมสำทับไปว่า “อาจารย์เดินเข้าห้องมาสอนพวกเราเลทไปแค่ห้านาที แต่ปล่อยนักศึกษาอย่างพวกเราเลทไปตั้งสิบห้านาที จริง ๆ เราควรจะชินได้แล้วแหละแต่ก็ไม่ชินสักที เพราะวิชานี้ชอบทำให้พวกเราหิว!” ฉันกลอกตา ลูบท้อง โคลงหัว ขณะเดียวกันก็ลงมือเก็บชีท เก็บปากกายัดใส่กระเป๋าดินสอแล้วถึงได้หยิบโทรศัพท์ออกมาจากช่องเล็กด้านในหลังจากที่ไม่ได้แตะต้องมันนานถึงสองชั่วโมงกว่าคลาสนี้อาจารย์แกจัดว่าเข้มงวดเรื่องการใช้มือถือในชั่วโมงเรียนมากถึงมากที่สุด ทุกคนที่ลงเรียนกับแกจะรู้กันถ้วนหน้าว่าถ้าไม่อยากมีปัญหากับแกอย่าได้ควักมันออกมาเชียว เพราะถ้าเกิดสายตาแหลมคมของเจ๊แกดันกวาดมาเห็นเข้ารับรองได้ว่าเรื่องใหญ่แน่นอน เคยมีตัวอย่างให้เห็นกันมาแล้ว แถมยังมีเสียงเล่าลือเสียงเล่าอ้างส่งต่อ กันมาเป็นทอด ๆ ให้ได้ยินประจำ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็มีข้อยกเว้นนะ ย้ำว่าต้องกรณีที่ร้ายแรงจริง ๆ ถึงได้รับการผ่อนปรน“เออหิวว่าแต่เราจะไปกินข้าวร้านไหนดี ไม่เอาโรงอาหารนะ”“อือ เบื่อเหมือนกัน งั้นร้านป้านี

    Last Updated : 2025-04-17
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 1 Harlan Gun (2)

    แน่นอนว่าคนที่ดูตื่นเต้นมากกว่าฉันถึงสองเท่าตอนเห็นรูปที่ปืนถูกเพื่อนแท็กมาชัด ๆ ก็ยัยสองคนนี้นี่แหละ ดวงตานี่เป็นประกายคล้ายลูกแก้วต้องแสงไฟเหมือนกันเด๊ะ ส่วนยัยเบลมันดูรูปไม่ถนัดหรือยังไงไม่รู้ แย่งโทรศัพท์ไปจากมือฉันเลยล่ะจ้ะ สงสัยเรื่องปากท้องคงกลายเป็นเรื่องไร้สาระไปแล้วล่ะฉันว่าแต่ฉันไม่นะยังหิวเหมือนเดิมมื้อเช้ากินแค่นมกับขนมปัง เพราะสาย“หูยยยยย หล่ออ่า แบบว่าน่าลากเข้าห้องเก็บสมบัติมากเลยอะแก๊ ตอนแกเล่าให้ฟังฉันก็พยายามจินตนาการถึงความหล่อของปืนตามไปด้วยนะแต่มันถึงภาพไม่ออก จนมาเห็นด้วยสองตาของตัวเองนี่แหละ คือว้าว มากเว่อร์” เบลจีบปากจีบคอพร่ำเพ้อ มองดูแล้วน่าหมั่นไส้และตลกไปในคราวเดียวกัน อาการนี้คงจะลืมไปจริง ๆ นั่นแหละว่าตัวเองกำลังหิวข้าวอยู่ “ว่าแต่ทำไมปืนถึงเล็ดลอดจากสายตาเรดาห์ของฉันไปได้ล่ะเนี่ย ไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อนเลย ในเพจของมอก็ด้วย” ยัยเบลยืนกอดอกทำหน้าครุ่นคิดจริงจังหนักมาก คือเพจของมอมีกี่เพจยัยนี่กดติดตามหมดบางทีฉันยังอาศัยใบบุญจากคุณนายเบลเลยส่วนอีกคนก็...“ชื่อโหดแต่หน้าตาไม่โหดตามชื่อเลยอ่าแก ปืนหล่อมากแบบมากจริง ๆ ขอฉันสมัครเป็นเอฟซีคนคิ้วท์ ๆ อ

    Last Updated : 2025-04-17

Latest chapter

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (4)

    “หงุดหงิดอะไร ห้ามตอบว่าเปล่านะปืน” ดักทางไว้เลย“ดื้อแม่ง” ทำหน้าง้ำแล้วมองฉันอย่างไม่สบอารมณ์“เราทำไมพูดมาเลย” พอฉันเริ่มรวนนิด ๆ อีกคนก็ถอนหายใจ“ช่างมันเถอะ” บอกปัดแล้วตกข้าวกินต่อด้วยมือข้างเดียว เพราะอีกข้างจับมือฉันไม่ยอมปล่อย ฉันแค่นเสียงร้องเหอะ สะบัดมือหวังให้หลุด แต่นอกจากจะไม่หลุดแล้ว ยังบีบมือฉันแน่นยิ่งขึ้นไปอีก“พอไม่อยากตอบอะไรชอบพูดช่างมันเถอะตลอด”“อือ”“ยังจะอืออีก” ฉันส่งเสียงฮึมฮำขัดใจ “ปืนไปเรียนก่อนนะดื้อ โทรหาก็รับสายด้วย แชตก็ตอบด้วย” เรากินข้าวอิ่มกันได้สักสิบนาทีแล้ว จึงสมควรแก่เวลาที่ปืนจะไปเรียน ฝ่ามือหนาวางลงบนกลุ่มผมฉัน เขาลูบก่อนจะโยกหัวฉันเบา ๆ วิศวฯ ที่ใครต่อใครว่าดุ ห้าวเป้ง และเป็นสายเถื่อนสุดจี๊ดตัวพ่อประจำมหาวิทยาลัย ฉันว่าเหมารวมหมดทุกคนไม่ได้หรอก ฉันสัมผัสมาแล้ว กับคนนี้ไง หรือฉันอาจยังไม่เห็นมุมดาร์กแบบขั้นสุดของเขาไม่รู้นะ แต่ไม่รู้แหละกับคนอื่นเขาจะเป็นอย่างไร อันนั้นอีกเรื่องหนึ่ง สำหรับฉันปืนไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกจะดีมากด้วยซ้ำ อ้อ! ยกเว้นเรื่องที่เขาเขม่นใส่รุ่นน้องฉันนะ“จะรับสาย และตอบแชต โอเคนะคะ”“เด็กดี”“บ๊ายบายจ้าปืน” แจนโบกมือก่อ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (3)

    “หวัดดีปืน”“หวัดดีแจน” อย่างน้อยเขาก็ทักเพื่อนฉันกลับแหละนะ“หิวเหรอแก” ฉันทักยิ้ม ๆ ยัยนี่มาทีหลังใครเพื่อนเลยนะ แต่นางซื้อข้าวมานั่งกินก่อนฉันกับปืนอีก และพอฉันทักแม่เพื่อนรักก็ทำมายกไหล่ขวากวนประสาทพลางตักข้าวราดแกงเข้าปากต่อ สองมาตรฐานเห็น ๆ ฉันเลิกสนใจเพื่อนแล้วหันมาสนใจคนข้างตัวแทน “รีบกินเลยปืนเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันแปดโมงแล้วเนี่ย เอาน้ำอะไรเดี๋ยวเราไปซื้อให้” จากโรงอาหารนี้ไปคณะวิศวฯ มันไม่ใกล้เลยถ้าเดินเท้าก็ใช้เวลาร่วมสิบนาที พวกฉันน่ะไม่รีบหรอก เพราะกว่าจะเรียนก็ตอนเก้าโมง“กินก่อนค่อยไปซื้อทีหลังน้ำอะ หรือดื้อหิวเดี๋ยวปืนเดินไปซื้อให้ก่อน วิชานี้เข้าเลทได้สิบห้านาที มีเวลาเหลือเฟือ ยังไงก็ทัน ปืนกินเร็วแค่ไหนดื้อก็รู้” เขาบอกพลางกระตุกมือฉันให้ลงนั่ง ส่วนเขาจะลุกแทนเมื่อก้นฉันแตะม้านั่ง แต่ฉันยื้อเอาไว้ก่อน“อื้อรู้ว่ากินเร็ว แต่ยังไม่ต้องซื้อหรอก ค่อยซื้อทีเดียวแล้วกัน” เขาหลุดคำว่าอืมแล้วตักข้าวพอดีคำขึ้นมาแล้วเด่ช้อนมาตรงปากฉันด้วยสายตากึ่งบังคับ รู้สึกอะไรบ้างไหมเพื่อนฉันนั่งจ้องจน ไม่กิน ไม่ทำอะไรกันแล้วเนี่ย แล้วไหนจะรุ่นน้อง ไหนจะสายตา ของคนรอบ ๆ ตัวอีก “ปืน ไม่เอ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (2)

    ตอนระหว่างที่ฉันกำลังเดินมาที่โรงอาหารปืนไลน์มาถามว่าอยู่ไหน ถึงมหา’ลัยยัง พอฉันบอกถึงแล้วเขาก็แค่ส่งสติ๊กเกอร์รับรู้ ไม่ได้บอกสักคำว่าจะแวะมาหาก่อนเข้าเรียน อันที่จริงเมื่อเช้าปืนก็จะไปรับฉันมาเรียนพร้อมกันนั่นแหละ แต่ฉันปฏิเสธ บอกไม่ให้ไปรับเพราะวันนี้ปืนมีเรียนตอนแปดโมงครึ่ง ถึงหอฉันจะใกล้แต่ถ้าแวะเข้ามารับ กลับออกไปรถดันติดขึ้นมากลัวว่าเขาจะเข้าเรียนไม่ทัน ทีแรกเขาก็ไม่ฟังฉันหรอกดึงดันจะมาให้ได้ แต่ฉันยืนยันเสียงแข็งว่าเจอกันตอนหลังเลิกเรียนทีเดียวเลย นี่ยังไม่ทันจะเริ่มเรียนก็มาเจอกันซะละ“กินข้าวยัง” ถามเมื่อเขาเดินมาถึงตัว แต่เขาดูไม่ได้สนใจคำถามฉันเท่าไรเมื่อเห็นน้องโทนเดินถือจานข้าวขาหมูมาหยุดยืนตรงหัวโต๊ะแล้วยิ้มให้ฉันจาง ๆ ยัยเบลตบมือเรียกแปะ ๆ เป็นการส่งสัญญาณว่าให้น้องไปนั่งข้าง ๆ“น้องโทนมานั่งข้างพี่นี่มา พี่เหงา”“ฮะ” น้องก็ว่าง่ายนะ เดินไปหย่อนกายลงข้างยัยเบล “ปืน ถามทำไมไม่ตอบ” ฉันกระตุกมือดึงความสนใจ“งอแงอะไรคะดื้อ” ก้มหน้าลงมอง ฉันเลยตวัดค้อนเข้าให้“เปล่างอแงสักหน่อย ถามว่ากินข้าวยังก็ไม่ตอบ เอาแต่จ้องหน้าน้องเขาอยู่ได้ น้องคงเกร็งเธอไปหมดแล้วป่านนี้” ว่าเชิงบ่

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง

    “พี่พริกหวานดังใหญ่แล้วนะฮะ”“มันเป็นความดังที่พี่ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยสิ” ฉันพูดติดตลก กรอกตาเล็กน้อย เข้าใจความนัยของประโยคนั้นของน้องดี ทั้งที่มันไม่มีอะไรเลยนะ มันเป็นรูปฉันตอนเผลอแค่นั้นเอง ดึงดูดแค่เป็นปืน ที่เป็นมือโพสต์ แล้วมือโพสต์คนดีก็ไม่ได้เข้ามาตอบโต้คอมเมนต์ใครเลยสักคนยกเว้นฉันคืนนั้นเขาโทรหาฉันหลังหายต๋อมไปทำธุระกับแม่มาเขาบอกรูปนั้นสวยดีเลยอยากลงจริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านมาได้สองวันแล้วแหละ แต่คนที่รู้จักอย่างคนในคณะฉันเนี่ยยังแซวอยู่เลย เมื่อวันจันทร์ที่เปิดเรียนมานี่เจอหน้าใครเป็นต้องถามหาปืน หนักสุดก็ยัยแจนกับยัยเบลเลย แซวจนฉัน ไม่สามารถพูดแก้ต่างอะไรได้เต็มปาก “รถมาแล้วฮะ”“อ้อ จ้ะ” ฉันสลัดความคิดกระชับกระเป๋าก่อนจะก้าวขึ้นรถ เลือกที่นั่งแถวกลาง โทนตามมานั่งด้วย “เรียนเป็นยังไงบ้างเรา” ลงลิฟต์มาฉันเจอโทนตรงหน้าหอพอดีเราเลยเดินออกมาหน้าปากซอยเพื่อรอรถเมล์ไปมหา’ลัยด้วยกัน“ก็โอเคเลยครับ ตอนนี้ยังสบาย ๆ อยู่ ยังพอรับไหว”“แต่อีกหน่อยความสบายจะหายไปทีละนิด” พูดแล้วฉันก็ยิ้ม“โธ่ พี่พริกหวานขู่ผมอีกแล้ว”“ในฐานะคนที่มีประสบการณ์มาก่อนถึงสองปีน้องต้องเชื่อพี่ ไม่ต้องมากข

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 7 วันหยุดแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา...เพราะมีเธอ (3)

    มันมีหลายตัวเลือกจนผมมึนไปหมดขนาดก็มีเยอะเห็บแวบ ๆ ว่ามีแบบเย็นด้วยยังไงวะคนผลิตนี่ก็ช่างคิดว่ะนี่ถ้าวานให้ผมไปซื้อโดยไม่ระบุยี่ห้อ ไม่ระบุขนาด หรือสรรพคุณอะไรก็ตาม ผมคงเหมามาหมดทุกยี่ห้อที่มี ง่ายดี แต่ตอนนี้มาอยู่ตรงนี้แล้ว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วผมว่าผมไม่ควรยืนอยู่เฉย ๆ ผมควรศึกษาเอาไว้หน่อย เผื่อว่าวันไหนเดือนไหนพริกหวานเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาผมจะได้หยิบถูก“จะทำอะไรปืน” เสียงเย็น ๆ ของพริกหวานเบรกผมเอาไว้พร้อมกับเธอหันขวับมาจ้องหน้าผมสลับกับมองห่อสีเขียวในมือเขม็ง “วางลงที่เดิมเดี๋ยวนี้เลยปืน มันไม่ใช่ของที่ผู้ชายจะเอามาเล่นนะ” ดูดื้อพูดเข้า คิดว่าตัวเองกำลังพูดกับคนอายุเท่าไรอยู่ หน้าตาผมมันบ่งบอกหรือไงว่าอยากจะหยิบมันเล่นแก้เซ็ง“แล้วใครว่าปืนจะเอามาเล่น”“แล้วหยิบทำไม นั่นของผู้หญิงนะ ไม่อายเหรอหยิบแบบนั้น”“อายทำไม หยิบแล้วจะเป็นยังไง ปืนจะมีปีกบินได้เหมือน คำโฆษณาบนห่อนี้น่ะเหรอ” ผมขมวดคิ้วไม่เข้าใจตรรกะความคิดของพริกหวาน ในมือผมมันก็แค่ห่อผ้าอนามัยไหมวะ “ผู้ชายคนไหนมันจะอายก็อายไปเถอะ แต่สำหรับปืน ปืนไม่อาย ถ้าสิ่งนั้นมันมีความจำเป็นต่อคนที่ปืนให้ความสำคัญ” พริกหวานดูอึ้งไปเ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 7 วันหยุดแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา...เพราะมีเธอ (2)

    “เรื่องนั้น”“เรื่องไหน” ฉันค้อนวงเล็กใส่คนแกล้งซื่อ “เรื่องนั้นเรามะ...หมายถึง...หมายถึงว่าเราเพิ่งกินอาหารญี่ปุ่นกันมา” ฉันอธิบายไปแก้มก็ร้อนผ่าวไป คาดว่าป่านนี้ทั้งใบหน้าคง แดงเถือกไปหมดแล้ว “สาบานว่าเราไม่ได้มีเจตนาจะพูดอะไรไม่ดี เธอต้องเชื่อเรานะ” ดวงตาเรียวกวาดมองใบหน้าฉัน ปลายนิ้วยกแตะสัมผัสแก้ม ก่อนจะวางฝ่ามือลงแล้วบีบเบา ๆ ฉันเผลอกลั้นหายใจตอนปืนโน้มใบหน้าลงมาหา[ Special Puen Talks ] “ต้องเชื่ออยู่แล้ว ก็เรากินกันมาด้วยกัน”“ปืน!” ผมยิ้มขำเมื่อพริกหวานน้อยแผดเสียงในระดับที่ไม่ได้สร้างความรำคาญให้คนอื่นข่มขู่ผมให้สงบปาก ก่อนจะสะบัดหน้าหนีผมไปอีกทางด้วยความโมโห หรืออายก็ไม่รู้ แต่ผมเดาว่าน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่าอย่างแรกนะ แก้มแดง หูแดงแบบนั้นให้เดาเป็นอื่นไม่ได้จริง ๆ“เอาน่า เดี๋ยวปืนพาไปกินชานมไข่มุกที่ดื้ออยากกิน”“หยุดพูดถึงเรื่องของกินสักทีได้ไหม”“ถ้าไม่กินชานมแล้วกินไรดี บิงซูหรือว่าเค้กดี ?” ผมแกล้งทำหูทวนลมโน้มตัวลงมาอยู่ในระดับเดียวกันกับใบหน้าคนกำลังหัวฟัดหัวเหวี่ยงอีกครั้ง พริกหวานน้อยทำปากขมุบขมิบก่อนจะกัดริมฝีปาก พลางใช้หางตามองผมแวบหนึ่ง ท่าทางไม่พอใจที่พาดผ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 7 วันหยุดแสนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา...เพราะมีเธอ

    3:15 PMตอนนี้ฉันกับปืนนั่งอยู่ในโรงภาพยนตร์ และในอ้อมกอดของฉันมีป๊อปคอร์นรสหวานขนาด 64 ออนซ์ที่กินได้ไม่ถึงครึ่งแนบอกอยู่ 1 กล่อง คนที่บอกอยากดูหนังแอคชั่นสัญชาติอเมริกันเรื่องล่าสุดที่เพิ่งเข้าโรงมาได้ไม่กี่วัน ซึ่งไม่ใช่ฉันผู้ซึ่งไม่อินกับหนังแนวที่เท่าไรกลับหลับตาพริ้มไปตั้งแต่ตอนไหนฉันก็ไม่แน่ใจเท่าไร คือหันมาอีกทีปืนก็เข้าฌานถอดวิญญาณไปเข้าเฝ้าพระอินทร์แล้วเรียบร้อย ขนาดว่าเสียงลำโพงรอบด้านส่งเสียงอึกทึกครึกโครมขนาดนั้นยังหลับได้สบาย อาการนี้ไม่ง่วงจัดก็เพลียจัดฉันจะชักมือของตัวเองออกจากอุ้งมือของปืนแต่ชักออก ไม่สำเร็จ ขนาดว่าหลับลึกนะนั่น เขาจับไว้ตั้งแต่เดินออกมาจากร้านอาหาร เรื่องของเรื่องคือฉันเดินสะดุดอะไรสักอย่างซึ่งปืนหันมาเห็นในจังหวะนั้นเข้าพอดีเลยคว้าไปจับไว้ จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่ปล่อย และตอนนี้ก็ไม่ใช่แค่มือแล้วที่เกี่ยวประสานกันเอาไว้แน่นหนึบ หัวเขาก็เอนมาซบอยู่ที่ไหล่ฉันต่างหมอน ลมหายใจอบอุ่นเป่ารินรดอยู่แถวซอกคอเป็นจังหวะสม่ำเสมอคือจั๊กจี้แหละและในขณะเดียวกันก็รู้สึกอุ่นซ่านอย่างน่าประหลาด และในเมื่อทำอะไรไม่ได้ จะผลักก็เกรงใจ เมื่อยก็ต้องอดทน ขยับตัวทีก็กลัวว่าค

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 6 ถ้าห่วงนักก็ตามไปเฝ้าในวงเหล้าเลยดีไหม ? (3)

    คนรีบที่บอกอีกหนึ่งชั่วโมงเจอกันมาถึงหน้าหอฉันก่อนเวลานัดตั้งสิบห้านาที เดินฝ่าแดดเปรี้ยง ๆ ออกมาจากประตูรั้วก็เห็น BMW คันเดิมของปืนจอดเด่นเป็นสง่าอยู่ริมฟุตบาธในฝั่งตรงข้าม ใครสัญจรผ่านไปมาเห็นล้วนเหลียวมองความงามซ้ำสองกันทั้งนั้น กลับกัน ถ้าเป็นฉันที่ไม่รู้จักกับคนในรถฉันก็ชื่นชม และคงมีความคิดที่อยากจะเห็นโฉมหน้าผู้เป็นเจ้าของเหมือนสาว ๆ กลุ่มที่เพิ่งเดินผ่านไปเหมือนกันแหละกระจกฝั่งคนนั่งเปิดลงเมื่อฉันข้ามถนนมา ปืนชะโงกหน้าบอกให้ฉันรีบขึ้นรถเพราะอากาศข้างนอกมันร้อนจัด ภาวนาอยู่นี่ ขอให้คำพยากรณ์ที่กรมอุตุฯ ออกประกาศไว้เมื่อสองวันก่อนเป็นความจริง ที่ว่ากรุงเทพฯ จะหนาว อุณหภูมิจะลดลงเหลือสิบกว่าองศาในช่วงเดือนธันวาคม ซึ่งเหลืออีกเดือนกว่า ๆ เหมือนจะไม่นานแต่ ก็นานอยู่ดี “หือ”“ใจเราตรงกัน” ปืนคงเดาได้ว่าฉันจะพูดอะไร ซึ่งฉันก็ไม่เถียง“นั่นน่ะสิ” ก่อนออกจากห้องมาฉันเปลี่ยนจากเสื้อยืดกลางเก่ากลางใหม่ มาใส่เสื้อโปโลสีขาวเพื่อไม่ให้ตัวเองดูหม่นหมองเกินไปเมื่อเดินกับปืน พ่อหนุ่มออร่าฟุ้ง กางเกงก็ขาสั้นสีขาวตัวเดิม ตัวนี้เพิ่งซื้อ ใส่ครั้งนี้ครั้งที่สองเอง รองเท้าก็เลือกใส่รองเท้าผ้าใบ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 6 ถ้าห่วงนักก็ตามไปเฝ้าในวงเหล้าเลยดีไหม ? (4)

    “เมื่อคืนปืนขับรถกลับคอนโดฯ เอง”“ทำไมประมาทแบบนั้นล่ะปืน” ฉันถามเสียงเข้มออกไปทันที ไปตั้งแต่สามทุ่มกลับถึงห้องตอนตีสามกว่าเนี่ยนะ ถ้าเป็นอย่างนี้ ทุกวันตับคงแข็งตายก่อนวัยอันควร อยากจะถามจริง ๆ ว่าเขารักตัวเองบ้างไหม“ประมาทยังไง” ยังจะกล้าถามฉันอีกว่าประมาทยังไง“ดื่มแอลกอฮอล์แล้วขับรถกลับที่พักตอนตีสามตีสี่ไม่เรียกประมาทได้ยังไงล่ะ เมาด้วยรึเปล่าก็ไม่รู้” ฉันว่าพลางถลึงตาดุใส่ คนหน้าเป็นปืนหันมายิ้มแล้วยื่นนิ้วมาจิ้มแก้มฉัน ซึ่งนาทีนี้ฉันไม่อยู่ในอารมณ์อยากจะเล่นเลยปัดมือเขาออกอย่างไม่ไยดี ฉันรู้ตัวนะว่าไม่ควรเสียงแข็งใส่ปืน หรือแสดงความไม่พอใจอะไรออกมามากเกินควร เพราะนั่นคือชีวิตเขา แต่ฉันห้ามอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ ฉันอินเรื่องอุบัติเหตุมากก็เพราะเสพข่าวทุกวัน ฉันเป็นห่วงปืน เป็นห่วงความปลอดภัยของผู้ชายคนนี้มากจนน่าตกใจ ทั้งที่เขากับฉันเราเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน และไม่รู้ว่าเมื่อไรด้วยเหมือนกันที่เขาเริ่มเข้ามามีบทบาทในชีวิตชนิดที่ฉันคาดไม่ถึง กับเพื่อนคนอื่น ๆ ฉันยังไม่เคยรู้สึกวิตกอะไรขนาดนี้เลยเอาจริง ๆ “เมื่อคืนปืนไม่เมา เหล้าแทบไม่ได้แตะสาบานได้”ฉันมุ่นคิ้ว ส่งผ่านคำว่าจริง

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status