Chapter 3

Lumakas naman ang kabog nang dibdib ko dahil sa sinabi niya. Gulat na gulat pero bago ako makapagsalita at i-depensa ang sarili na hindi ako 'yon. Naunahan na ako nito.

"Kidding," he starts laughing and continues making a castle. "Seriously, you look like one without glasses, can I remove it?"

Mabilis akong umiling. Of course no.

"I don't want to. Hindi ako makakakita pag wala akong glasses na suot at madali rin akong mahilo at mahimatay." Sige, Celine ipagpatuloy mo 'yang drama mo.

"You have the accent in speaking tagalog at kung english naman medyo slang ka, half ka?" Ba't ba marami itong tanong? Mass communication ba ang kinuha nitong kurso sa college? Kulang na lang maging reporter ito sa balita e'.

"Hindi ko alam. I live alone. Namulat ako na walang pamilya," patuloy na pagsisinungaling ko. Sorry mom and dad, I love you both.

"Sorry for that. Siguro half ka kaya may accent. Anyways, you look like someone I know before but she's a princess. Wala na akong balita sa kanya pero I like her. She's so beautiful and smart. I met her when I was 4 years old in Greece. Medyo hawig kasi kayo pero medyo malabo 'ata na lumabas 'yon sa palasyo nila," kwento nito.

4 years old? Nagkita na ba kami rati? Ba't 'di ko man lang maalala? Gano'n ba talaga pag gurang ka na, naging makakalimutin? 

"Gano'n ba," tanging komento ko at tumango naman 'to.

"Celine..." 

Sabay kaming napatingin ni Adrian sa nagsalita. It's him, Venz, tiim-bagang ako nitong tinignan at itong katabi ko.

"Venz, nice to meet you here..." 

Tumingin ako kay Adrian, magkakilala sila? 

Galit naman na tinignan ni Venz itong si Adrian.

"Stay away from my fiance, Ian," may awtoridad na sabi nito at mabilis akong tinayo sabay higit sa 'king bewang.

"Oh, chill lang bunso 'di ko alam na fiance mo pala itong kausap ko," sabi nito at ngitian kami pareho, "nice to meet you again, Celine. See you next time." Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay nilagpasan na kami nito at umalis na.

Magkapatid pala ang dalawang 'yon? Ba't may namumuong tensyon 'ata sa pagitan nila? Sabagay, medyo hawig naman ang mukha nila kaya hindi maipagkakaila na magkapatid ang dalawa.

"H'wag kang lalapit sa kanya, maliwanag?" biglang sabi nito na ikalito ko. Ba't naman ako nito pagbabawalan na mapalapit sa kapatid niya? Mukha namang mabait si Adrian. 

"Why? Mabait naman siya, and why the heck you didn't tell me na may kapatid ka pala?" I asks, crossing my arms. May balak pa 'ata itong hindi sabihin sa 'kin.

"None of your business," sagot nito at iniwan ulit ako. Ano ba 'yan, palagi niya nalang akong iniiwan, parang tinatanong lang e' mahirap ba sagutin 'yon? Duh.

"None of your business," paggagaya ko sa sinabi nito. Edewaw Venz, bahala ka sa buhay mo. 

***

It is my 3rd day of staying here in beach resort at naging boring 'yon para sa 'kin. Hindi rin naman ako pinapansin ni Venz. Ewan ko sa kanya, palagi nalang dinadalaw ng katopakan. Masaya na sana akong nagtatrabaho ngayon sa restaurant kung hindi dahil sa kanya.

Inis na kinain ko 'yong mangga habang nakatingin kay Venz at sa babaeng yumakap sa kanya na ngayon ay naghaharutan. Walanghiya, harap-harapan pa talaga ha?

"Alone?" Tinaas ko naman ang aking tingin at tinignan kung sino ang nagsalita, si Adrian lang pala.

"Wala ka naman sigurong nakikita na may kasama ako 'no? Ba't mo pa tinatanong kung alone ako?" masungit na tanong ko habang ningunguya 'yong mangga. 

"Masungit. I like that," komento nito. 

Tumabi naman 'to sa 'kin kaya lumayo ako kaunti kasi ayoko sa masyadong malapit.

"Pero hindi ka like," pagbabara ko sa sinabi niya.

"Ouch, sakit naman no'n," sabi nito at tumawa. Hindi ko na lang ito pinansin at pinagtutuunan ko na lang ng pansin ang mangga na kinakain ko.

"Ba't mo hinahayaan na lapitan ng ibang babae ang boyfriend mo? Hindi ka ba nagseselos?" he asks, glancing to his brother.

Nagseselos? Yuck. Ba't naman ako magseselos? Kahit maglampungan pa ang mga 'yan sa harap ko wala akong pakialam.

"May tiwala naman ako sa kanya na wala siyang gagawin na ikakaselos ko kaya okay lang," mahinahong sagot ko. Laki naman ng word na ginamit ko, tiwala talaga Celine?

Natatawa tuloy ako sa isipan. Kung alam lang nitong Adrian na fake lang lahat baka magulantang 'to. Sinasawsaw ko na ang mangga sa bagoong at kinain habang minamasdan ang mapayapang dagat.

"Gusto mo ipasyal kita rito sa resort?" pag-ayaya nito sa 'kin. Tumango naman ako. Ba't naman hindi? Wala naman akong ginagawa. Hindi rin naman ako ini-entertain ng boyfriend ko 'kuno' at busy pa makipag landian sa iba.

Habang namamasyal kami sa resort nila, hindi ko mapigilan na mapahanga. Ang laki pala talaga ng resort na ito. Hindi rin nawawala ang kwentuhan namin sa kalagitnaan ng paglalakad.

May itatanong sana ako kay Adrian pero natatakot ako kasi masyadong personal.

Pero gusto ko talaga itanong kaya magtatanong talaga ako. Kaya nilakasan ko muna ang loob sabay umipon ng kakapalan sa mukha. Gusto ko lang maliwanagan kung bakit ako pinipigilan na malapit sa kanya. 

"Uhm, may itatanong sana ako pero masyado itong personal. Pwede naman h'wag mo na lang sagutin," nahihiyang saad ko. Mata ko'y nakatutok sa paahan habang naglalakad. 

"Sige, ano ba 'yon?" Wews. Ito na Celine, magtanong ka na. Tumingin muna ako sa lalaki na ngayo'y nakatingin din sa 'kin. Iniwas ko naman ang tingin nang nakaramdam ng init sa mukha. Na sigurado akong nagbabadya na itong mamula ngayon.

Pero bago ko simulan ang pagtatanong. Naghanap muna kami ng mauupuan at kaagad naman kami nakahanap malapit sa puno. Lumakad na kami pumunta ro'n at umupo. Nag-squat posisyon kaming dalawa habang ninanamnam ang sariwang hangin galing sa karagatan.

"Bakit pala galit si Venz sa 'yo? Personal ba masyado ng tanong ko? Pasensya, h'wag mo na lang sagutin kung ayaw mo." Tumawa naman ito sabay gulo ng buhok ko dahilan upang tampalin ko ang kanyang kamay. Baka kasi masira ang suot kong wig.

"Aray!" daing nito. Ay, napalakas ko ba?

"Peace, napalakas ko 'ata. Ayoko lang kasi na hinahawakan ng ibang tao ang buhok ko," saad ko rito. Pag kasi nalaman nito at makita ang tunay kong buhok baka panindigan talaga niya ang sinabi no'ng isang araw na isa akong prinsesa.

"Joke lang, 'di naman masakit." Tumawa ulit ito at inayos na ang pagkakaupo. "Do'n pala sa tanong mo sasagutin ko na, ganito kasi 'yon..." 

Habang nagkukuwento siya ay unti-unti kong nalalaman kung saan humuhugot si Venz ng galit sa kuya niya. May girlfriend pala si Venz dati at mahal din ito ni Adrian. Sa kasamaang palad, namatay ang babae at nagsisihan ang dalawa. Ganda sana nang love story kaso tragic nga lang ang ending.

Natapos na ito sa pagku-kuwento at medyo napansin namin pareho ang pagkulimlim ng kalangitan. Nag-plano kaagad kami na bumalik sa bahay at magpahinga. Nagpaalam na ako kay Adrian bago umakyat papunta sa silid ni Venz. Unti-unti ko namang pinihit ang door knob. 

"Saan ka galing?" Napatalon naman ako konti at napahawak sa dibdib dahil sa gulat. Bigla na lang kasing sumusulpot. Ano siya, multo? Nabitawan ko tuloy 'yong door knob. Umikot na ako at hinarap 'to.

Tinapunan naman niya ako ng masamang tingin na para bang may malaki akong nilabag o kasalanan.

"Ah, do'n lang, namamasyal," walang gana kong sagot, pagod na kasi ang katawan ko kakalad namin kanina kaya ganito na ako magsalita, wala sa sarili. Talo ko pa ang lasing sa kanto.

"With whom?" seryoso nitong tanong. Pakialam ba nito kung saan at sino ang kasama ko. At kahit wala akong pakialam sa kanya, sinagot ko pa rin ito nang maayos.

"I'm with him, Adrian." 

"I told you to stay away from him right? Why can't you just obey it?" Imbis na sagutin ang tanong nito ay pinihit ko ang door knob at pumasok na't mabilis na sumampa sa kama.

Waaaah. Sarap ng higaan, sobrang lambot.

Napagod talaga ako sa pamamasyal na ginawa namin ni Adrian kanina. Ang dami niyang baong kwento e' kaya 'di ka talaga maboboring pag siya ang kasama mo. Hindi katulad ng iba riyan. Ayoko na lang mag-tell.

"Hindi mo ba ako naiintindihan? Layuan mo si Adrian, simple as that bakit hindi mo magawa?" Ano ba ang pinuputok ng butsi nito at putak ito nang putak? 

"Hindi mo talaga ako kakausapin? Sige, in count of three pag 'di mo 'ko kinausap, hahalikan kita." Medyo isip bata siya sa ginagawa niya. Ngayon ko lang napagtanto, unti-unti nang lumalabas ang ka-jejehan niya sa katawan. Ganito ba talaga ito?

"One."

"Two."

Mabilis akong umupo sa kama at tinignan 'to nang masama bago magsalita, "ano ba kasing problema mo? Magkasama lang naman kami, walang masamang ginagawa okay? Chill ka lang diyan fake boyfriend." 

"Shut up, baka may makarinig sa 'yo," galit na galit, gusto manakit. Kanina gusto niya ako pagsalitain ta's ngayon shut up daw ako? Ewan ko na talaga sa lalaking ito. Nakaka-stress.

"Ewan ko sa 'yo, pinapa-stress mo bangs ko." Humiga na ulit ako sa higaan habang nakatingin sa kanya. Walang emosyon ang lumalabas sa mata nito, hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko 'yon titigan. Nahihiwagaan lang talaga kasi ako sa mata niya. Kuhanin ko na lang kaya 'yon upang malaman ko kung ano ang nakatago ro'n na pilit niya tinatakpan sa pamamagitan ng pagpapakita ng walang emosyon. Galing ko talaga mag-isip.

"Isang lapit mo pa kay Adrian, may gagawin talaga akong hindi mo magugustuhan," pananakot nito.

"Kunware natakot ako," pang aasar ko.

Sinamaan naman ako nito nang tingin.

"Magseryoso ka nga," inis na inis na 'to kaya 'di ko mapigilan ang sarili na tumawa. 

"Edi magseseryoso na, ano ba kasi ang pinaglalaban mo?" Seryoso naman ako nitong tinignan.

"Ba't ka sumama kay Adrian?" he asks. Ito na ba ang pinaglalaban niya? Jusko. Parang ama ko naman 'to kung makatanong e'.

"Kasi boring, 'di naman ako ine-entertain nang isa riyan kasi may nilalanding iba, alangan naman magmukmok ako diba?" pabalang na sagot ko. Obvious na no'n, kailangan pa itanong?

"Bakit? Nagseselos ka ba?" Bored ko naman itong tinignan at tinuro ang sarili ko.

"Ako? Nagseselos? Nagpapatawa ka ba? Hindi nga kita gusto e' kaya ba't ako magseselos hindi ba?" natatawang tanong ko. Bigla na lang nag-iba ang awra nito at naging cold na pagkatapos ko sabihin ang katagang 'yon.

"Oo nga naman, 'di rin naman ako magkakagusto sa katulad mong pangit," huling sambit nito bago lumabas ng silid.

"Oh? Anyare na naman sa isang 'yon?" Aba, wala naman siguro akong nasabing masama para mag-walkout 'yon? Aish, minsan ang sarap niyang gawin na palaka, wala talaga akong naiintindihan sa mga kinikilos nito.