I was busy washing the dishes when I saw Naomi heading in my direction. Nang malapit na ito, she whispered something in my ear.
"Nandito jowabels mo with a girl," she said. Sinundan ko ang tinuro nito at nakita ko si Venz na may kasamang babae, masayang nag-uusap ang dalawa. Hindi ko kilala ang kasama niyang babae, teka nga lang, bakit ba andaming babae nakapaligid kay Venz? Babaero siguro ito. Char, judgmental ka self?
"Three chicken soup and one giant pineapple pizza at Celine gusto po raw noong nag-order na ikaw ang magdala sa in-order nila sa table," sabi ng kasamahan ko.
Nagsimula namang kumunot ang noo ko.
"Sino ba 'yong nag order?" curious na tanong ko habang sinasabunan ang mga plato.
May tinuro naman itong customer. Kung hindi ako nagkakamali, sila Venz ang tinutukoy nito. Bakit kailangan ako pa ang maghahatid sa order nila? Duh.
"Gusto 'ata ng boyfriend mo na ikaw ang maghatid sa order," saad ni Naomi sa tabi. Umismid naman ako.
"Pakisabi doon sa nag-order na hindi ako pwede, marami akong hinuhugasan," utos ko rito at nagpatuloy sa ginagawa.
"Expected niya na hindi ka papayag kaya sabi niya Celine na pag hindi mo sinunod ang gusto niya ay siya mismo ang pupunta rito." Ano bang problema ng lalaking 'yon? Narinig ko naman ang pag-bungisngis ni Naomi sa tabi kaya siniko ko ito upang patigilin.
I rolled my eyes. Hindi talaga ako makapag-trabaho nang maayos pag nandyan siya.
"Dalhin mo na kasi," bulong ni Naomi. Wala naman akong ibang magagawa. Tumango na ako at binanlawan na ang kamay. Inayos ko muna ang postora upang maging presentable sa kanilang harapan. Kinuha ko na ang order nila na nasa tray at nagsimula ng maglakad papunta sa table nila Venz. Kasama ko sa likod ang isa kong kasamahan, siya kasi ang nagdala sa giant pizza habang ako naman sa chicken soup.
Nakakapagtaka lang, bakit tatlo ang in-order nila? Dalawa lang naman silang nasa lamesa. Ah, siguro may hinihintay pa itong isang kasama.
Habang naglalakad, hindi ko mapigilan na mailang lalo na at nakatitig sa 'kin si Venz at nandyan na naman ang nakakairita niyang ngisi sa mukha.
Kahit ganoon nanatili pa ring professional ang kilos ko.
Hanggang sa tumigil na ako sa harapan nila at ngumiti. "Here's your order ma'am and sir," magalang na sabi ko at nilapag ang order nila sa lamesa. "Enjoy!"
Tumalikod na ako sa kanila at handa ng bumalik ngunit napatigil ako nang biglang magsalita si Venz.
"Wait, aren't you going to join us here?" Napabuntong-hininga ako at hinarap si Venz.
"Why would I join your meal, mister? Bawal po 'yon. It's one of the rules in this restaurant that the employee and customer are not allowed to eat together," I explain.
Naguguluhan napatingin naman ang babae kay Venz at nagtanong ito, "bakit gusto mo siyang makisalo sa 'tin? I thought this is our date together?"
Date? Ngayong na-confirm ko na babaero talaga ang lalaking ito.
Hindi naman pinapansin ni Venz ang katanungan ng babae at tumayo na. "Then, I'll talk to your manager."
What the...
"What's going on here?" Napatingin ako sa tabi nang marinig ko ang boses ni Naomi na ngayon ay nakatingin sa 'kin. Kumindat pa ito bago binaling ang atensyon nito sa dalawa.
"Are you the manager of this restaurant?" He asks Naomi professionally.
"Yes I am, now the problem is?" Bakit hindi niya sinabi na siya ang may-ari nitong restaurant. Ang babaeng ito talaga, napailing na lang ako.
"Can I have your permission na pasaluhin si Celine sa 'min?" Ang kapal talaga ng mukha ni Venz.
Tumingin naman si Naomi sa 'kin at tinaasan ako ng kilay. Sinamaan ko naman ito ng tingin.
Bumaling ulit siya kay Venz at ngumiti. "Sure, no problem."
Mabilis kong nilapitan si Naomi at nilakihan ng mata. "Ano bang ginagawa mo, ayoko siyang makasalo," bulong ko. Nakatalikod ako sa dalawa.
Ngumisi lang ito. "Goodluck."
Pagkatapos niya sabihin ang kataga na 'yon ay umalis na rin ito kaagad. Napapikit naman ako sa sobrang frustration.
Pahamak din itong si Naomi minsan e'. Venz offers me a seat kaya wala akong nagawa kundi umupo roon. Naks, naging gentleman na.
"Who is she Venz?" the girl beside him asks. Ako naman ay nanatiling nakaupo at hindi man lang gumalaw. Ano ang gagawin ko rito? Hindi naman ako gutom.
Venz put a bowl of chicken soup in front of me.
"Eat," sabi nito.
Umiling naman ako dito. "I'm not starving."
"Is this your girlfriend, Venz?" the girl asks again in a different query. This time, Venz notices her presence and nods his head. He even raises his hand at her, showing her the engagement ring.
Tumingin naman bigla ang babae sa kamay ko at tumaas ang tingin nito sa 'kin bago bumaling kay Venz.
"Fiance, that's nice. I thought you're still single, may plano pa naman sana akong harutin ka. However, congrats to your relationship, hope it will last long." I can feel the sarcasm in her voice kaya kaagad naningkit ang mata ko.
"Thanks," I said. She smile at me plastically and started eating a slice of pizza. Malalaman mo talaga ang ugali ng mga plastik na nilalang.
Napatingin naman ako sa harapan. Kaya pala tatlo ang in-order nito kasi para sa 'kin ang isa.
"Hindi mo ba ako ipapakilala sa fiance mo, Venz?" I look at them. Venz, then, take a deep breath before opening his mouth and utter, "by the way, this is Celine," pakilala nito sa 'kin, "and Celine, this is Bianca."
Inabot naman ni Bianca ang kamay niya sa 'kin, tinanggap ko ito at nakipag-shake hands.
"Nice to meet you, Celine."
"Same here, Bianca."
Later on, we decided to let go of each other's hand.
I cannot take the plasticity.
Naramdaman ko naman ang pagtunog ng sikmura ko, hudyat na gutom na ang mga bulate.
Kumuha ako ng isang slice na pizza at sinimulan 'yon kainin para maibsan ang gutom.
He chuckles.
Narinig din siguro nito ang pagtunog ng sikmura, nasa gilid ko kasi siya habang nasa tapat ko naman si Bianca.
"So, Celine did you know that our parents fixed a marriage on us?" Nagulat naman ako sa inamin nito.
"Bianca, stop!" saway ni Venz sa kanya.
Tumawa naman nang mahina si Bianca at hindi makapaniwala na sinaway siya ng lalaki. "What? She has the right to know about it."
"Oo nga naman Venz, I have the right." Ngumiti ako sa mga ito, napansin ko naman ang pagngisi ng babae. But, I'm not yet done...
"Nevertheless, I can talk to tita Venice regarding this matter and ask her to abolish the fixed marriage." Now, it is my turn to put on a smirk.
"Excellent actress," rinig kong mahinang bulong ni Venz. I know right! I was awarded a medal before for being an excellent actress in school when I joined the theatre. So, no there's no doubt for me to apply it right now.
"Don't worry Celine, I'm all yours," he said and kissed the top of my head.
Cringe. Kaya pala ni-hire ako bilang fake girlfriend kasi tinatakasan niya ang magpakasal sa babaeng ito. Ngayon, alam ko na ang isa sa mga rason. Excited na tuloy ako na malaman 'yong iba.
I give him my sweetest smile and act as if I am deeply in love with him where in fact, inside of me wants to vomit. It gives me nausea.
Alam kong nanggagalaiti na sa galit ngayon ang nasa tapat ko ngunit hindi ko ito pinagtuunan ng pansin. Iniisip ko ngayon na nasa isang movie ako at ang gagawin ko ay ang pagselosin ang kontrabida. That's what I did right now, ang pagselosin siya.
"I know hon, I trust you so don't tear my heart, and to you Ms. Bianca, try and you'll see."
Tinaasan naman ako nito ng kilay. "What I want is what I get, always. So better bakuran mo na, malay mo makuha ko pala nang hindi mo malalaman." Aba matindi, harap-harapan ang pagiging malandi.
"Paano mo makukuha ang isang tao kung ayaw namang magpakuha ng taong 'yon, right Venz?" tanong ko sa lalaki. Sumang-ayon naman ito kaagad sa sinabi ko.
Halatang nag-eenjoy ang lalaki sa sagutan namin ng kasama niya.
"Well, boys can't resist me," may pagmamalaking sabi nito.
"You said boys, but Venz is a man not a boy, and guess what? Ayaw niya sa katulad mo na may kati sa katawan." I never drop my smile while spilling those words on her face.
Nakita ko naman ang pagkairita ng mukha nito at tumayo na.
"As much as I want to talk to you more, Celine. But, I have to go for now, my parents called and they are waiting for me outside. Bye," paalam nito. Akala ko aalis kaagad siya ngunit sa hindi inaasahan na pangyayari, hinalikan nito ang labi ni Venz na ikalaki ng mata ko.
Pagkatapos niyang gawin 'yon ay tumingin na ito sa 'kin para bang sinasabi niya sa pamamagitan ng tingin na panalo siya sa laban.
"See? He can't even resist my kiss, ciao Celine," huling sambit nito at umalis na.
Nang nakaalis na ang babae sa restaurant, pansin ko naman ang pagngisi ni Venz kaya sinamaan ko ito ng tingin. "Anong ngisi-ngisi mo riyan?" masungit kong tanong.
Tatayo na sana at akmang aalis na sa lamesa nang hawakan nito ang kamay ko at pinaupo ako ulit.
"My fiance is such an excellent actress," pagpupuri nito at pumalakpak.
"Ano ba? Nang-aasar ka bang kumag ka?" Binatukan ko ito sa sobrang inis.
"Ouch!" daing nito. Parang ang hina lang e' kung maka-ouch naman ito daig pa ang babae.
"Ano pa bang kailangan mo? Sasabihin mo ba sa 'kin na nasarapan ka sa kiss niya? Better not to tell baka masaksak kita."
"The kiss was nothing, are you jealous?" tanong nito, more likely nang-aasar ang kumag.
"I'm not jealous like duh, ang sa 'kin lang bakit hindi ka umiwas noong hinalikan ka niya edi nasayang lang ang pinagsasabi ko kanina." Nasayang lang ang effort ko sa pagiging actress tapos sa huli, magpapahalik lang siya sa babae?
"Paano ako makakaiwas e' hindi ko nga alam na hahalikan niya ako, unexpected 'yon," depensa nito.
"Whatever. Aalis na ako, marami pa akong gagawin," paalam ko at iniwan na ito. May sinabi pa siya pero hindi ko na narinig.
Pagbalik ko sa mga kasamahan ko, inaasar naman nila ako, hindi ko namalayan na tinitingnan din pala nila kami kanina. Buong araw akong in-interview ng mga kasamahan ko sa restaurant. That's how my time ended and now, narito ako sa labas habang naghihintay ng sasakyan.
May nakita naman akong Lamborghini na paparating at huminto ito sa harapan ko. Parang slow motion sa paningin ko ang paglabas ng taong nasa loob nito. Guess who? It's Adrian.
"Mind if I drive you home?" tanong niya. Shit, ang gwapo talaga ng kapatid ni Venz, crush ko na siya. Add to cart na kaagad.
Pabebe naman akong tumingin dito sabay lagay ng iilang hibla ng buhok sa likod ng tenga ko. Enebe.
"Okay lang ba? Baka may pupuntahan kang importante?" Ngumiti lang siya at lumapit sa 'kin sabay lagay ng dalawang kamay sa balikat ko. Hindi ko alam kung maiilang or kikiligin ako sa ginawa niya.
Namula naman ang buong mukha ko habang nakatingin sa kamay nito na nasa balikat. Hindi nagtagal, binaling ko na ang paningin sa gwapo nitong mukha. He has this serious face, and I find it cute especially when seeing his cute two dimples.
"No, it's my leisure time and I want to drive home the gorgeous girl in front of me. Can I?" His voice is very gentleman, my dream man.
Mom..., I'm getting married.
Kidding.
Tumango na ako bilang sagot. Ngumiti naman si Adrian at hinawakan na nito ang isang kamay ko at iginiya sa front seat. Pero bago pa man ako makapasok, may humawak sa kabila kong kamay dahilan para mapatoon doon ang tingin ko. Bigla naman ako nitong hinila kaya napasubsob ako sa matipuno nitong dibdib.
"She's coming with me."
Tumingala ako at tinignan kung sino ang nagsalita at napag-alaman kong si Venz 'yon. Anong ginagawa niya rito? Mas lalo nitong hinigpitan ang pagyakap kaya mas lalo rin akong napasubsob sa dibdib nito at amoy na amoy ko ang mabango nitong perfume. "Ako ang nauna," sagot ni Adrian. Hindi ko makita kung ano ang itsura ng dalawa sapagkat 'yong mukha ko nakadikit sa dibdib ni Venz. "I know but I'm the fiance," Venz respond. Ayaw talaga nitong magpatalo at sa tingin ko, ngumingiti ito ngayon sa kuya niya habang sinasabi ang katagang 'yon. "Fine. See you next time, Celine..." Narinig ko naman ang pagharurot nang sasakyan kaya nasabi kong umalis na 'to.
Nandito pa rin si Venz sa apartment, at pareho kaming nakasilip ngayon sa labas ng bintana habang minamasdan ang malakas na pagbuhos ng ulan.Nagsimula na ring bumaha sa kalsada.Nakalimutan ko, may binalita pala kahapon tungkol sa bagyo na tatama sa kalapit naming lugar. Kaya naapektuhan pa rin kami dahil sa habagat na dala nito.Naisipan ko naman na magtimpla ng gatas, maganda kasing i-pares 'yon sa malamig na panahon. Pagkatapos ko magtimpla ay bumalik kaagad ako sa pwesto ko kanina."Mukhang hindi na 'ata titila ang ulan ngayon," rinig kong saad ni Venz na nasa tabi ko. Tahimik na sumang-ayon naman ako sa 'king isipan."Pwede ba na dito na muna ak
Mabilis akong umikot at sinikmura ko ang babae gamit ang tuhod dahilan upang mapahawak siya sa parte na 'yon hanggang sa mapasalampak sa sahig.Akala ko susugod 'yong dalawang kaibigan niya bagkus tinulungan lang ng mga ito na makatayo ang kaibigan nilang napuruhan."Bitch, may araw ka rin sa 'kin," huling sambit bago tumalikod at umalis na silang tatlo sa restaurant.Sa wakas natapos rin."Tapos na po ang show, bumalik na ulit kayo sa ginagawa niyo," sigaw ni Aiza.Tinignan ko ang natapon na pagkain sa sahig, walanghiyang babaeng 'yon dapat pala hindi ko muna 'yon pinaalis hangga't hindi nito nalilinis ang kalat na nagawa niya.
It's an immense miracle that Venz didn't show up. Maybe, he had been eating something poisonous that results from refraining himself in the past few days.I remember the last time he sent me to my apartment. His face was enigmatic, and I couldn't understand what he was thinking.Somehow, his absence of presence was a good thing for me because I could work properly and concentrate.Coldness wrapped my body, and I was freezing because of it, which I didn't know where it came from.I'm feeling sick, for sure that's the main reason.Nagtalukbong naman ako ng kumot.I told Naomi about this and she let m
I hissed. Kung ayaw niya maniwala, edi huwag."I'm not forcing you to believe in it," inis kong pahayag.I don't want to answer his queries. Bahala na siya mag-isip ng kung ano-anu."Ano pa ang hindi mo sinasabi sa 'kin? May iba ka pa bang tinatago?" Hindi ba siya nauubusan ng katanungan? Sumulyap naman ako sandali sa lalaki, at nakita kong lumakad na siya papalapit sa 'kin."Sekreto nga diba? Pag sinabi ko sa 'yo edi hindi na sekret ang tawag doon."I heard him uttered 'tsk' at tumahimik na.Nakaka-limang subo na ako bago tumigil sa pagkain. Nakakawalang gana kumain.
Sa limang araw na pananatili sa resthouse ni Nao ay naging boring para sa 'kin kaya naisipan kong sabihin dito na ako'y babalik sa 'king apartment pero bago ako payagan nito ay sinigurado muna niya na walang tauhan ng aking ama ang umaaligid sa tinitirhan ko."Bumalik ako sa apartment mo at 'yong kapitbahay mo ay may binigay sa 'kin at para raw 'to sa 'yo," pahayag nito sabay labas ng kapirasong papel at inilahad sa 'kin.Binuklat ko na ang papel na 'yon at binasa ang nakasulat.'Six months of staying in the Philippines, and after that whether you like it or not you'll come to me, us.'Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Hinablot naman ni Nao 'yon mula sa 'kin at binasa ang laman.
I respond 'ahh' and nod my head then start eating. I couldn't really define his attitude—sometimes he's cold, silly, arrogant, etc. Ah! I shook my head, I must not think of him. Tumayo na ang lalaki nang tapos na ito kumain at umalis na habang ako naman ay nagpatuloy lang sa pagkain, napasulyap ako sa kay ate na nakatayo. Kumain na ba ito? "Ate, umupo ka na po, sabayan mo ako kumain." She's about to decline my offer when I raise my hand, stopping her action. "I don't take no as an answer." I smiled at her, then dropped my eyes on my plate and continued eating. Napansin ko naman ang pag upo ni ate sa inupuan ni Venz kanina. "Maraming salamat po ma'am," pagpapasalamat nito at kumain na.
"Oy pre, anong ginagawa mo rito?" tanong ni Adrian kay Venz. Inakbayan pa ako nito sa harapan ng kapatid niya. Nakatitig lang ako sa emosyon na dumaloy sa mata ni Venz, as usual he never showed one. He has this stoic or emotionless expression I used to saw.Dumapo ang tingin ni Venz sa brasong nakaakbay sa 'kin. Mabilis itong lumapit at hinigit ang aking kamay na siyang ikinagulat ko."I'm here getting what's mine," he coldly replied. Hindi nito hinintay ang sasabihin ng kapatid niya at sinimulan na ako nitong kaladkarin. Hindi ko nagawang umangal dito lalo na at hindi ko alam kung anong tumatakbo sa kanyang isipan ngayon.Geez, bakit hindi ko naisip na nasa bahay pala ako ng lalaking ito nakatira. Malamang, hahanapin talaga ako nito.
Naging maganda ang gising ko kinabukasan. What happened last night is still fresh inside my memory. Those sugar coated words feels like I am going to inject insulin in my body to make sure that my sugar level would be balance at baka mamaya magka-diabetic ako dahil sa pinagsasabi ni Pikachu kagabi. Lumabas na ako sa silid at bumaba. I was shocked when I saw a figure of Kena, turning her back on me while preparing for breakfast. Tumakbo na ako palapit sa kanya at niyakap siya mula sa likod. "I miss you." Halata naman na nagulat ito sa ginawa ko at muntik na niya mabitawan ang hawak na plato. Nilagay ni Kena ang plato sa lamesa at saka ako hinarap. "Muntik na 'yon." Sumimangot naman ako sa kanya. I was just ex
"Goodluck sa date ninyo ng Pikachu mo." Napailing ako, mapapansin mo talaga ang pang-aasar sa boses ni Naomi. Blood rises up to my face. "Shh… nakakahiya baka may makarinig sa 'yo." Nilibot ko ang tingin sa paligid, mabuti na lang at malayo ang mga tao sa 'min. Si Naomi talaga, putak nang putak. Tinapik niya ang balikat ko habang tumatawa. "Sige na, gora." I bid my goodbye to her and stepped out of the restaurant. Naghihintay ako ng sasakyan sa gilid ng kalsada. May nakita naman akong taxi na walang pasahero sa loob kaya kaagad ko 'yon na pinara. Kaso, shuta hindi tumigil sa harapan ko. Ayaw ba ng driver ng magandang pasahero? An
Kanina pa ako nakatingin sa repleksyon ko sa salamin. Because of what Pikachu said last night, I cannot sleep peacefully. Laging sumasagi sa isipan ko ang sinabi nito. Kaya ngayon, mukha akong zombie dahil sa laki nang eyebags na nakuha ko. Is he serious about the text he sent me last night? I couldn't help myself, but was thrilled by him. I stand. I need to be fresh, kaya maliligo na ako. I walk towards my closet and pick a towel then slung it over my shoulder before going to the bathroom. I take off my clothes and turn on the water and set the water temperature to warm, which makes me comfortable when having a shower. I step carefully into the shower and I feel the water flow all over my body. Ninana
"How was it?" Napatingin ako sa kanya habang hawak-hawak ang stick ng isaw. Binigyan ko ito ng thumbs-up at nagpatuloy sa pagkain.Naalala ko tuloy ang reaksyon ko kanina nang makita ko ang mga hinanda ng waiter.(Flasback)"Love what you saw? It's your favorite." Natulala ako sa iba't ibang klase ng street foods sa harapan."Hindi mo ba gusto? I remembered when we had our first date, gusto mo sa street foods kasi nga paborito mo kaya 'yan na lang ang naisipan kong ihanda ngayon." I looked at him, napakamot ito sa ulo at pilit na ngumiti.Siguro napansin niya ang reaksyon ko. Akala siguro nito na hindi ko nagustuhan ang nakahanda ngayon.
This day creeps me out. Adrian keeps on texting me while Venz treats me better and for me it was unusual.Napatingin ako sa cellphone nang bigla itong nag-vibrate.Why aren't you answering my text nor calls?Mabilis kong pinatay at nilagay ang cellphone sa hita. Gamit ang kamay, tinaas ko ito at ginawang pamaypay sa sarili. I tried to slap my face, both left and right and i could feel the pain.Ibig sabihin, hindi ito panaginip. I was about to slap my face again, but this time I will make it harder. Eyes closed, left hand ready then suddenly I heard a voice come from the pikachu boy."What are you doing? Are you nuts for hurting yoursel
Venz's Pov:I'm baffled. Hindi ko alam. Bakit nga ba gano'n na lang ang reaction ko kanina?"Fuck, what Felix said wasn't true, I'm not falling with that innocent girl."'You are, you just keep on denying it.'"Shut up!" I shout at my inner mind.Napahampas naman ako sa manibela habang nagmamaneho. Hindi ko namalayan na sa aking pagpapatakbo, dinala ako nito sa boneyard kung saan inilibing ang katawan ni Rina.I really missed the smile and laughter she used to give me. I'm sorry Rina for being selfish. It's my fault.
Mabilis kong kinuha ang cellphone nang bigla itong nag-vibrate sa bulsa. Bumungad sa 'kin ang text galing kay Adrian. I read what was being written in the message. Can I talk to you for a minutes? Nasa labas ako ngayon sa pinagtatrabahuhan mo. Ano naman kaya ang sadya nito? Tinanggal ko ang apron na suot at nagpaalam sa mga kasamahan ko sa trabaho. "Nandyan ba bebe mo, Celine? Pakilala mo naman kami," sabi ng isang kasamahan ko at tumawa ito kasama ang iba pa. "Hindi, isang kaibigan lang, may importante 'atang sasabihin." Halata namang hindi sila naniniwala sa sinabi ko. Hinayaan ko na lang ang mga ito kung ano ang isipi
Venz's Pov: I admit, I was a fucker before, insensitive one, and a playboy indeed. But, that was before, after what happened to Rina, realization hit me. I'm so busy that I forgot, I had a girlfriend at that time. I don't like her nor hate her. Niligawan ko lang ito dahil alam kong gustong-gusto ni Adrian ang babae. I thought courting her would be challenging but it turns out na may gusto pala ito sa 'kin kaya hindi naging mahirap na ligawan ang babae. After weeks of courting, sinagot na ako nito kaagad. A month of being in a relationship was okay, not until I got bored and started finding girls that would satisfy me in bed. Rina is innocent, I can't ask her virginity. That day, my mind is filled
Mabilis akong lumabas sa kompanya. Sana pala hindi na lang ako pumunta sa lugar na ito kung gano'n lang din naman pala ang maabutan ko.Nakakainis."Wait Celine!"Natigil ako sa paglalakad at pumikit nang mariin nang marinig ko ang boses ni Venz. I breathe deeply trying to compose myself.Namulat na ako at ngumiting humarap sa kanya. Nakita ko ang magulo nitong buhok at ang pulang mantsa sa kayang polo."Yes?" I put my hands on my back, hiding my trembling hands.Inayos nito ang kanyang polo at seryosong tumingin sa 'kin. "What you saw–"