Chapter Twenty-Three(PART THREE OF PART FIVE)

Natigilan ako ng maalala ko na sinabi ko ang lahat kay mamang! Sinabi ko sa kaniya na mayroong nagpahirap saakin, sinabi ko sa kaniya ang tungkol saamin ni Aiden. Oh my God, kaya nasabi saakin ni Aiden noon na nakakausap niya si mamang at pinapapunta siya nito sa bahay bago siya mamatay. Ibig sabihin totoo na wala itong sakit at malamang nakausap ng maayos ni Aiden ang mamang at itong kwintas na soot-soot ko ngayon ay hindi saakin, kung di kay Aiden.

“A-Anong tulong po? At anong leader?” naguguluhan kong tanong sa kaniya.

“Ang tungkol sa huli mong tanong ay saakin nalamang iyon dahil hindi pa ito ang tamang oras para malaman mo iyon habang sa una mong tanong ay tutulungan kita upang matalo ang mga taong nagpahirap sayo,”

Muli akong natigilan dahil sa sinabi niya, unti-unti ay napatayo ako sa aking kinakaupuan at nakita ko ang pagkagulat sa mga mata niya at agad na tumayo upang pigilan ako.

“Teka hija maupo ka, pakinggan mo ak