Pagdating nila sa simbahan ay nagsisimula na ang misa para sa paglibing kay manang kung kaya’t naupo silang lahat sa pinakang dulo at kitang-kita ni Sabrina ang pamilya Devaux na nasa unahan kasama si Jared at Angeline. Nakasoot siya ng sunglasses na itim habang nagpalit na rin siya ng damit into white dress at lahat sila ay pawang mga naka putting damit. Katabi niya ang anak na nagtataka kanina kung sino si manang mabuti nalang at na explain na ni Xenna ang tungkol sa matanda. Pigil na pigil si Sabrina sa pag-iyak habang sila ay nakikinig sa misa ng pare dahil ayaw niya na ipakita sa matanda na malungkot siya sa pagkawala nito. Ang kaso ay hindi na niya alam kung hanggang kalian niya ito pipigilin. Nang matapos ang misa ay nagbigay ng message si Aiden sa harapan ng marami para sa pag alala sa mga kabutihang nagawa nito. Medyo maraming tao ang nakiramay sa matanda lalo na sa pamilya ng mga kasama niya sa pagkakatulong na sina Alyssa, Danna at Thea. Ang kanilang mga iyak din ang nang
ARAW nang kasal ni Addison ay siya ang itinalagang maid of honor ng babae kung kaya’t nasa iisang kwarto sila kung saan doon ay inaayusan ito at magbibihis upang sa naturang kasal. Napatayo si Sabrina ng makita niyang bumukas na ang pinto ng banyo kung saan pumasok si Addison upang magbihin sa gown nitong pangkasal. Napangiti siya kasabay ng pagtulo ng kaniyang mga luha ng makita niya si Addison soot ang wedding gown nito. “You looked so gorgeous.” Nakangiti niyang sabi na ikinangiti din ni Addison. “Ate Sabby wag kang umiyak, baka maiyak din ako.” Natawa siya dahil doon at pinalapit niya ang babae sa kinalalagyan niya. “Bagay na bagay sayo ang damit mo Addi,” tumingin sila sa malaking salamat at kitang-kita nila ang kanilang reflections. Nakasoot si Sabrina ng isang pink na pang abay na damit na at backless ito habang si Addison naman ay nakasoot naman ng isang malaking wedding gown at mayroon itong maliit na korona sa ulo at nasalikuran niya ang kaniyang vail na mamaya lang ay iba
NAGISING si Sabrina ng maramdaman niyang mayroong gumagalaw sa kaniyang tabi at pagkadilat ng kaniyang mga mata ay bumungad agad sa kaniya ang gwapong muka ni Aiden. Biglang nag flashback sa kaniya ang lahat ng nangyari sa kaniya ilang oras lamang ang lumipas ay hindi siya nagsisisi doon. Ginusto niya ang nangyari at kung mabuo ‘man ang kanilang ginawa ay mas matutuwa pa siya. Iniangat niya nag kaniyang kamay papunta sa muka nito kung saan siya ay nabibighani sa mga pilik mata nito na mahahaba at ang matangos nitong ilong. Idinampi niya pababa ang kaniyang kamay simula sa noo papuntang pinakang tungki ng ilong nito. Biglang gumalaw si Aiden dahil doon, marahil ay nakakaramdam ito ng kiliti kung kaya napangiti siya. Ang tanawin na iyon ang hindi niya gugustuhin na masira at mawala sa kaniya. Hindi niya akalain na ganoon kalaki ang epekto na nagawa niya sa binate, naalala niya noon na siya ang nasasaktan dahil dikit sila halos ni Angeline ngunit ngayon ay mahal na siya nito. Totoo na
“ANONG nangyayari?!” napatingin sa kaniya ang mga tao sa loob ng tent ng ihatid siya doon ng isang lalaki na kasali sa kanilang organization. Nang makarating siya sa kanilang kampo ay nakita niya na wala na ang napakaraming tent at tanging iisang tent nalamang ang naroroo. Upang mapabilis na din ang pagpunta niya sa Quezon ay agad siyang nagtawag ng helicopter na ang walong oras na byahe ay naging bente minutos nalamang. “Sabrina! Mabuti at andito kana,” tumayo si Karina maging si Nestor at Brian na seryosong nakaharap sa computer na naroroon. Kakunti lamang ang tao sa loob kabilang ang anak ni Karina ay andoon sa isang sulok nakaupo. “You have to see this,” agad na lumapit si Karina sa kinalalagyan ng mga ito at nagulat ng makita ang nasa screen. “Ano ‘yan?” gulat niayng tanong. “They are all enemy.” Sagot ni Brian sa kaniya. Nakita niya na napakaraming dot na pula ang nakatipon sa hilagang parte ng kanilang kagubatan na ikinalalagyan. “Kaya kailangan na nating agad umalis dahil ku
MABILIS na nakarating si Sabrina sa ospital dahil hindi katulad noon na malayo ang kanilang kampo, ngayon ay medyo malapit na sa kabiyasnan ang kaso ay nasa pinakang gitna parin ito ng gubat. Kinakailangan na kabisado mo ang lugar upang makapunta ka sa may sakayan papuntang maynila. Sinabi sa kaniya ni Keon kung saan ang ospital na pinaglalagyan ni Keiron kaya hindi na mahirap sa kaniya na hanapin ito. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon sakto na pagpasok niya sa ospital ay bigla siyang nakaramdam ng kakaiba sa kaniyang pang amoy. Napatakip siya ng kaniyang ilong at feeling niya ay nahihilo siya dahil sa amoy na ito. “Ma’am ayos lang ho ba kayo?” napatingin siya sa kaniyang gilid at nakita niya ang isang lady guard na mukang napansin ang kaniyang paghinto sa gitna ng daan. Agad siyang umiling dito na tila mas nagpalala sa kaniyang sitwasyon. “N-Nahihilo ako,” nagdodoble na ang babaeng gwardya sa kaniyang paningin hanggang sa hindi na niya kinaya at hinimatay na. Mabuti nalamang
Napaangat ng tingin si Sabrina at doon ay nakita niya ang asawa na hindi makapaniwala na nakatingin sa kaniya. “A-Aiden,” nang marinig ni Aiden ang boses ng babae doon niya nasigurado na totoo ang kaniyang nakikita. Dahan-dahan naman na tumayo si Sabrina at hahakbang na sana papalapit sa lalaki ngunit mabilis na hinakbang ni Aiden ang kanilang agwat at niyakap siya ng mahigpit. Hindi niya inaasahan ang pagtakbo ni Aiden kung kaya’t ang pinakang alam niyang gawin ay yakapin ito pabalik. Hindi siya makapagsalita hanggang sa maramdaman niyang yumuyugyog na ang balikat nito tanda ng pagiyak. Umatras ang luha niya dahil doon, naalala niyang sinabi ng doctor kanina na alam na ng magkakapatid ang tungkol sa kalagayan ni Keiron kaya malamang na dahilan kung bakit wala sila ay nagpahangin ang mga ito sandali. “S-Si daddy…” hindi matapos tapos ni Aiden ang kaniyang sasabihin na ikinahagod niya sa likod nito. “Shhh… I know, wala tayong magagawa. Iyon ang gusto ni dad.” Mas lalong hinigpitan n
*** “Mommy!” Nakangiting sinalubong ni Sabrina ang anak na si Samantha ng makauwi siya sa kanilang bahay kasama si Aiden. Napatayo naman agad mula sa pagkakaupo si Jonathan ag Hoven ng makita si Aiden sa likuran ni Sabrina. “Mommy I miss you po!” Hindi nakasagot agad si Sabrina sa sinabi ng anak dahil maging siya ay miss na miss na ang anak. Kung magagawa nga lang niya na pabilisin ang oras ay ginawa na niya lalo na ng mga panahon na inaasikaso pa niya ang organization. Humiwalay siya sa pagkakayakap sa anak at tinignan ito mula ulo hanggang paa. “A-Ayos ka lang ba anak? May masakit ba sayo? Naging good girl kaba?” alala niyang tanong dito. “Mommy yes po! Kahit tanungin mo pa sila ate Xenna, super bait ko po lalo na miss na miss napo kita. Ayaw ko na pag-uwi mo ay pagalitan ako kaya mabait po ako.” Dahil sa sinabi ng anak ay napatingin siya sa likuran nito at ay nagkita niya ang mga kaibigan at ama. Napatayo siya dahil doon habang si Samantha naman ay napatingin sa likod ay nanlak
*** “N-No! We want to see our grandfather! No!” Iyak ng iyak si Samantha at Jared habang inilalabas silang dalawa ni Mica at Hoven. Kanina pa nila nakausap si Keiron at ang sabi nito ay gusto nalang muna nitong magpahinga kung kaya’t naalarma sila dahil doon. “Mica kayo na munang bahala sa mga bata please,” pakiusap ni Sabrina sa dalawa na ikinatango naman ng mga ito. “No! No mommy! Hayaan niyo kami sa tabi ni lolo! Mommy!” hindi matignan ng deretsyo ni Sabrina ang dalawang bata habang papaalis sila sa floor na iyon. Sakto na pagbukas ng elevator ay lumabas doon ang kaniyang ama na tinanguan niya. Nakapag-usap na sila kagabi at napagusapan nila na wag ipakita sa mga bata ang pagkawala nito at mananatili muna sa labas. Dumating si Mica kagabi sa kaniyang bahay at doon ay nalaman niya na nagkakausap pala sila ni Hoven noon pa, alam ni Mica na kasama siya ni Hoven ngunit hindi niya sinasabi sa mga Devaux kung kaya’t nagmistulang invisible din siya sa nakalipas na taon. Kung paano nag