HANGGANG sa lumipas ang anim na taon at hanggang ngayon ay hindi pa ‘rin bumabalik si Freya. Nang mga panahon na wala si Freya ay ipinakalat ni Chloe na siyang ipinalit ni Zoren sa kaniya na sumama ito sa ibang lalaki.
NA noong panahon na nasa ibang bansa ito ay iyon ang kalaguyo niya. Kaya kahit si Eamon ay niloko siya. Ngunit hindi iyon ang totoo.
“Is this the Philippines mommy?”
Tanong ng bunso ni Freya sa kaniya na ikinatango naman nito.
“Yes baby, ‘wag kayong maghihiwa-hiwalay okay?”
Sunod sunod na tumango ang lima niyang anak. Yes, lima ang naging anak ni Freya, Quintuplets! Kadarating lang nila sa Pilipinas para doon pag-aralin ang mga ito. Na-enroll na niya ang mga anak at sa susunod na araw ay papasok na sila.
Nang makarating sila sa kanilang bahay ay pinagpahinga na niya ang mga anak lalo pa’t mahaba ang naging byahe nila.
Mabilis na lumipas ang araw at kahahatid lang ni Freya sa mga anak sa school. Habang nasa school ang mga ito ay naghanap naman siya ng kaniyang papasukan na trabaho.
Lima ang naging anak ni Freya at iyon ay sina Diemos, Theon, Neo, Amber at Stella. Tatlong lalaki at dalawang babae. Kamuka ni Freya ang mga babae while ang tatlong lalaki naman ay kamuka ng kanilang ama, iyon ang nasa isip ni Freya since hindi niya kilala ang ama ng mga ito.
Mayroong amnesia si Freya, hindi nga niya alam kung ano ang pangalan niya. Tanging kwintas na may pangalan niya lang ang meron siya kaya Freya ang tinawag sa kaniya ni Diana.
Si Diana ang kaibigan ni Freya na siyang tumulong sa kaniya. Natagpuan siya nito sa gilid ng kalsada at sugatan. Alam ni Diana na mayroong nangyari na hindi maganda kaya matapos niya itong ipagamot ay dinala niya ito sa ibang bansa.
Hindi na niya nireport ang tungkol sa nangyari kay Freya dahil kung sino man ang gumawa niyon kay Freya ay malamang na babalikan siya pag nalaman na buhay pa siya.
Sa loob ng anim na taon ay sa ibang bansa sila nanuluyan at doon siya nanganak. Maging si Diana nga ay hindi makapaniwala na buntis pala ito. Mabuti at matibay ang kapit ng mga bata kaya hindi sila nalaglag.
Syempre ang mas nakakagulat ay lima sila! Sobrang hirap ng pagdadalang tao ni Freya sa kanila lalo na’t halos hindi na ito makakilos habang nagbubuntis sa bigat ng tiyan.
Si Diemos, ang panganay. Tahimik lang ito at hindi palasalita pero maalaga sa dalawang babae nilang kapatid. SI Theon, ang pangalawa. Hindi katulad ni Diemos na sobrang tahimik pero may kadaldalan siya kung minsan at mahilig manood ng mga action movies kasama si Neo. Si Neo naman ang huli sa mga lalaki, makulit ito at madaldal pero soft hearted.
Mahilig sa action movies na kung madalas ay ginagawa niyang laro ang mga aksyon na kilos. Kaya nasasaktan ang mga kapatid niyang babae dahil sa kakulitan nito. Si Amber at Stella, ang dalawang babae sa kanilang lima.
Si Amber ay matapang at palaban na siyang kabaligtaran ni Stella. Si Stella tahimik lang ‘din tulad ni Diemos pero sobrang fragile nito. Ngunit kahit ganon ay palagi siyang sumasabay sa trip ng mga kambal niya at grabe kung mang asar.
Magkakaiba ‘man ang ugali nila ay hindi nila iiwan ang isa’t-isa kaya kung may wala sa kanila ay pagtatakpan nila iyon. Katulad ngayon, tumakas si Neo at lumabas ng school. Kagabi pa niya iyon pinagmamalaki sa mga kakambal niya na tatakas siya pero babalik ‘din agad.
Habang naglalakad lakad sa kung saan si Neo ay mayroon siyang nakitang lalaki na kamukang kamuka niya. Noong una ay curios siya kung paano nangyari iyon kaya sinundan niya ito, ang hindi niya alam ay ramdam siya ng lalaki kaya pag liko nito ay inabangan siya nito at hinawakan siya sa magkabilang braso.
“Why are you following me?!” tanong ni Eamon sa bata pero nagulat siya ng makitang kamukang kamuka niya ito.
“Are you my father? You look exactly like me.” Tanong ni Neo dito na ikinabitaw ni Eamon sa braso ng bata.
Kung titignan niya ito ay halatang mag aanim na taon na ito, ang taon kung kelan nawala si Freya.
“We have a son,” wala sa sariling sabi ni Eamon.
Pero si Neo ay kaagad na tumakbo para mag tago. Kahit pa na kamuka niya ito ay walang kasiguraduhan ang lahat. Baka mamaya bigla siya nitong kunin at hindi na ibalik sa mommy niya at mga kapatid.
Nang matauhan si Eamon ay wala na ang bata kaya napamura siya. Agad niyang tinawagan ang tauhan niya.
“Find my son! Freya and I had a son! I want you to find them especially Freya! She will pay the consequences for hiding my son!”
Nagulat si Neo sa narinig kaya dali dali na siyang umalis doon. Confirm na iyon ang kanilang ama pero parurusahan nito ang ina kapag nalaman kung nasan sila!
“Kuya! Mabuti at hindi ka naunahan ni mommy!” reklamo ni Amber sa kaniya ng abutan siya nito sa pintuan.
“Nasaan sila Diemos at Theon?!” agad na tanong niya dito.
“Nasa taas bakit?”
Hindi na siya pinsin ni Neo at umakyat na pataas. Nagkatinginan si Stella at Amber dahil doon at sabay na nagkibit balikat at tinapos nalang ang homework na ginagawa.
Samantalang si Eamon naman ay nakita na nag babaeng hinahanap niya.
“Hindi na pala kailangang hanapin dahil siya na ang kusang lumalapit. Mabuti naman,” ngising sabi ni Eamon at agad nilapitan ang asawa at hinila papunta sa isang tabi.
Doon nagulat si Freya na siyang mag tatanong lang sana sa kumpanya kung hiring sila.
“S-sino ka bitawan mo ako?!” sigaw na sabi niya dito.
“WHO are me? After you left, biglang hindi mo na ako kilala?” Sarcastic na sabi ni Eamon na lalong ikinataka ni Freya. “What are you talking about? I honestly don’t know you,” mahinahon na sabi niya dito. Lalo naman nagalit si Eamon dahil doon lalo na ngayon na alam niyang may anak sila. “’Wag ka ng magpanggap pa Freya! Alam ko na ang totoo! Ilabas mo ang anak ko!”Natigilan naman si Freya dahil doon pero bago pa siya makasagot ay mayroong humila sa kaniya kaya nabitawan siya ng lalaki. “ANong ginagawa mo kay Freya?!” galit na sabi ng lalaki dito. “D-dean...” banggit ni Freya sa pangalan ng lalaki. Si Dean, ang kapatid ni Diana na kung saan sakaniya hinabilin ang mag-iina. Pero dahil busy sa work ay hindi pa niya nakikita ang mga ito. Susunod naman si Diana pero nauna lang ang mga ito dahil sa pasukan ng mga bata.“Who are you to defend her?” malamig na tanong ni Eamon. “Hindi mo na kailangang malaman. Freya, kilala mo ba ang lalaking ‘yan?” lingon na tanong ni Dean sa kaniya.
MAGKAKASAMA Deimos, Theon and Neo habang naglalakad papunta kung saan huling nakita ni Neo ang kamuka ng kanilang ama. Kahit na walang kasiguraduhan na makita nila ang ama ay tumuloy pa ‘rin sila. Kasabay niyon ay ang pag-aalala ‘din nila sa kanilang dalawang nakababatang kambal. Pawang mga babae pa naman ang mga ito. Baka kung may mangyaring hindi maganda sa mga ito siguradong pagagalitan sila ng magulang. Lalo na at tumakas lang sila sa school. Kapag napansin ng mga ito na nawawala silang lima ay siguradong sasabihin agad ito ng kanilang teacher sa ina. Ayaw pa naman nilang nag-aalala ito sa kanila. “Kailangan nating bilisan para mahanap natin si Amber at Stella. I am worried that something might happen to them, siguradong lagot tayo nito.” Maya maya’y sabi ni Theon habang nag lalakad sila. Tahimik lang naman sila habang naglalakad, iisa ang nasa isip nila at iyon ay ang dalawa nilang kambal na babae. Alagang alaga kasi sa kanila ang dalawa at iyon lang ang kauna-unahang
Napantig ang tenga nang mga ito dahil sa sasabi at agad na lumingon pabalik sa kanila. “Do you have proof?” agad na tanong ni Deimos sa mga ito. Tumango naman nang sunod sunod ang dalawa at agad na kinuha ng matandang babae ang cellphone at hinanap ang larawan nang kanilang anak. Sakto naman na mayroon silang bagong picture na kagabi lang kinunan dahil nag dinner sila ng magkakasama. “Here!” at inabot nito ang cellphone kay Deimos. Agad na lumapit ang dalawa niyang kambal para makita ang picture. “Sorry to ask this but where are your parents? Kasama niyo ba sila ngayon? I’m too shock that you all look exactly like our son.” Hindi na nila napansin ang sinasabi ng matandang babae nang magsalita si Neo. “It was him! He was our father!” nanlalaking matang bulong nito. “Are you sure?” tanong ni Deimos sa kapatid na ikinatango nang sunod sunod nito. “Of course! Hindi ba halata kamukang kamuka natin siya!” muling bulong nito sa kambal. “So this is what our father look lik
“He said that he will punish mommy when he finds out that he and her had a child which is us! Kamukang kamuka namin si daddy, tita Diana!” Muling natahimik ang kabilang linya dahil sa sinabing iyon ni Neo. Now naiintindihan na ni Diana kung ano ang tunay na nangyayari. At nang dahil sa nalaman ay agad na bumalik sa kaniyang ala-ala ang nangyari ng panahon na iligtas niya si Freya. Duguan ang buong katawan nito lalo na ang ulo nito dahilan para magkaroon siya ng amnesia. Ayaw na ayaw niyang makikita muli sa ganoong sitwasyon ang kaniyang kaibigan. Kaya nga hindi niya nireport sa pulis ang nangyaring iyon dahil baka balikan siya ng gumawa niyon sa kaniya. Ngayon sa narinig niya kay Neo, naisip niya na malaki ang pusibilidad na ang asawa pala mismo ni Freya ang may kagagawan niyon sa kaniya. At syempre hindi niya hahayaan na mapahamak nanaman ang kaniyang kaibigan. “Okay payag ako sa gusto niyong mangyari. Mag book ako agad ng flight, wag na wag niyong sasabihin sa mommy niyo ang
“Nasaan naman kaya silang dalawa?” tanong ni Theon habang hinahanap ang kambal nila. “Kapag may nangyaring masama sa kanilang dalawa, it was all your fault Neo.” biglang sabi ni Deimos habang naglalakad sila na ikinalaki ng mata ni Neo. Natawa naman si Theon dahil doon, hindi naman na maka-angal pa si Neo dahil alam ‘din naman niya na may kasalanan siya. Habang naglalakad sila, papalapit na sila ng papalapit sa school. Maya maya pa ay nakita na ‘rin nila ang isa sa kambal nila. “Hush! Ako gugulat sa kaniya!” agad na sabi ni Neo na tatawa tawa ng mahina at tahimik na tumakbo papunta sa likuran nito. Nakita kasi nila ito na nagtatago sa isang puno. Malamang na mayroong kalaro ang mga ito lalo na at nasa park sila. Hinayaan naman nila si Neo at nanood nalamang. Habang papalapit si Neo ay mas lalo siyang natatawa lalo na’t alam niya na magugulat ito at maiinis. Gustong gusto pa naman niya na iniinis ang mga ito. Silang dalawa ni Theon ang pasimuno inisin ang dalawa. “Hoy!”
SIMULA nang marinig ni Minerva ang sinabi ni Freya ay nawala na siya sa kaniyang sarili. Walang ibang pumapasok sa isip niya kundi ang nangyari sa kaniyang kaibigan. Mayroon siyang idea kung ano at bakit nangyari iyon ngunit hindi pa siya nakakasigurado at gusto niyang makasigurado. “Ayos ka lang ba Minerva?” Natauhan siya ng tanungin siya ni Freya. Pagtingin niya sa paligid ay kitang kita niya ang mga nagtatakang tingin ng mga kasama niya. Pero ang mas nangibabaw sa kaniya ay ang limang maliliit na bata na nakatingin sa kaniya. ‘Kamukang kamuka ni Eamon...’ hindi niya maiwasang isipIN ngunit agad ‘rin siyang napailing. “A-ayos lang ako.” pagkasabi niya niyon ay tinignan niya ang kaniyang relo at nagpanggap na nagulat. “Oh no! Anong oras na pala, siguradong hinahanap na kami sa bahay.” Tumayo si Minerva at inayos ang kaniyang mga gamit. “Freya, I’m so happy meeting you again pero kailangan na naming umuwi ni Frey.” “What? Not yet mommy please! Naglalaro pa po kami nila
“You said she has an amnesia? How?” maya maya’y tanong pa niya sa asawa. “I don’t know! Basta ang sabi niya sakin, niligtas ‘daw siya ng kaibigan niya na si Diana at nakita ‘daw siya nito na duguan lalo na sa ulo niya. ‘Yun ang reason kung bakit siya nagka-amnesia.” Muling natahimik si Nikiro dahil sa narinig na siyang ikina-frustrate ni Minerva. “Love, alam natin pareho kung anong nangyari! Nadamay ang kaibigan ko sa pinsan mo!” Napapikit si Nikiro sa kabilang linya at napahilot sa kaniyang nose bridge dahil doon. Alam niya ang tinutukoy ng kaniyang asawa at hindi niya ito masisisi kung magagalit siya sa kaniyang pinsan. “Love, let’s talk about it at home. Tapusin ko lang ‘to at uuwi na ako.” Kahit papaano ay kumalma ang kalooban ni Minerva dahil sa kaniyang narinig. Huminga muna siya ng malalim at kinalma ang sarili pagkatapos ay humingi ng tawad sa asawa. “I’m sorry kung napasigaw ako love. Please ‘wag mo munang sasabihin sa pinsan mo. Alam kong close kayong dalawa per
“HINDI ka makatulog?”Napalingon si Freya sa nagtanong at nakita niya si Dean na mayroong dalang dalawang kape.“Yeah, iniisip ko lang ‘yung mga sinabi ni Minerva.”Iniabot ni Dean ang kape na isa para sa kaniya at naupo sila sa upuan na naroroon sa veranda.Tahimik na ang paligid at tanging mga kuliglig nalang ang maririnig. Ang kapaligiran ay maliwwanag dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan. Kanina pa naihatid ni Freya ang mga anak sa kanilang kwarto at sigurado siya na tulog na ang mga ito sa oras na ‘yun.Kahit pagod siya sa nangyari sa maghapon ay hindi niya magawang makatulog dahil sa nangyari. Mabuti nalang ay naroroon si Dean dahil mayroon siyang katulong sa mga anak. Lalo na at pareho nilang pinagsabihan ang mga ito sa kanilang pag takas.Ayon sa mga ito, nainggit sila kay Neo na tumakas noong isang araw. Dahil sa pag takas ng mga ito hindi niya tuloy alam ang gagawin. Kung paano babantayan ang lima. Habang tumatagal kasi ang araw ay mas lalong nag mamatured ang mga ito at g
Fast forwardLumipas ang dalawang araw na napuno ng saya ang magkakaibigan. Kung ano anong kalokohan ang ginawa nila.Maraming nakakapansin sa pinagbago ng SSG lalo na sina Gabriel at Jane. Hindi din nila akalain na may mamumuong pagkakaibigan sa mga ito.Dahil si Mae kilala bilang nerd sa kanila na pinakang mahina , ang SSG which is palaging ilag sa ibang estudyante at dahil narin sa kinakatakutan sila , si Jane na bagong lipat na syang nagbigay ng kakaibang excitement at gulo sa eskwelahan , si Andrei na hindi mo inaasahang kaibigan pala ni Jane at ngayon nga ay mag karelasyon na si Andrei at Mae.Hindi nila akalain na magiging isang maingay na grupo ang mga ito lalo na sa nakakatakot nilang mga aura pero unti unti na iyong nababago ngayon.Thursday ngayon at gabi pero ang Delancey University ay buhay na buhay dahil ngayon ang pinakang anniversary ng paaralan nila at ang sya ring pagdating ng bisita na kapatid ni Principal Zayd.Mayroong mga nagtatanghal sa Gymnasium habang naghihin
MARY JANE "Saan kaba nanggaling kanina pa kita hinahanap" pagpasok ko palang ng hide out ay yan na ang sumalubong saakin. Sino pa nga ba edi si Gabriel . Nakita ko na kumpleto sila dito ngayon pati sina Angel at Andrei ay andito. Syempre bumalik ulit si Andrei aalis pa ba yan eh sila na ni Angel. "Chineck ko lang kung ayos naba ang mga booth kaya natagalan ako" sabi ko at pumunta sa lamesa ko. "OMG! I'm so excited na! Dati kapag ganitong anniversary ng school di ako pumupunta kasi nga wala akong kasama!" Sabi ni Angel"Paano naman kasi ang nerd mo wala kang kaibigan hahaha" tawang sabi ni Theon na ikinatingin sa kanya ni Angel ng masama. "Oy ang kapal nito hmp! Jane oh inaaway ako ng isang pugo!" Nagsumbong pa talaga saakin? Tsk."Yah! Si Jane lang ang tatawag samin nyan!" Sabi ni Theon"Yeah whatever!" "Tumigil na nga kayo tara na at magsisimula na ang Welcoming ni Principal Zayd ang dami naring tao sa labas oh" sabi ni Andrei na ikinatango naman nila. "Sige mauna na k
“Wag ka ng malungkot” sabi ko sa kanya napatingin ako sa orasan at madaling araw na pala. “Teka asaan sila Jane at Gab?” Tanong ko sa kanila “Ah sila? Haha nag date yun!” Natatawang sabi ni Theon“Anong nag dedate?! Sila na?” Gulat na sabi ni Mae. “Haha eto naman syempre joke lang baka masapak ako nung dalawa. Tyaka di namin alam kung asaan sila nawala nalang kanina eh” sabi ni Theon kaya napatango naman si Mae. Napatingin ako kay Mae kaya hinalikan ko ang kamay nya na ikinangiti nito. Tapos na wala na ang balakid saamin. Third Person . “Teka ano ba to? Bakit may pa gown pa? Bakit may papiring pa?” Sabi ni Mae sa kung sino mang umaalalay sa kanya. Kanina pa iyon magmula ng ayusan sya hindi nya kilala ang mga ito basta nalang syang inayusan. Dalawang araw na ang lumipas at ayos na sila ng tuluyan ni Andrei ngayon at makakapasok na din sila lalo na at bukas na ang Anniversary. One week celebration iyon at maraming ganap sa university. Habang linggo na ngayon at bukas ay
“Niligtas mo din si Andrei?” Tumango naman si Jane dahil sa tanong nito.“B-but how? I mean bakit? Bakit mo kami niligtas at bakit ka andoon? Sa pagkakaalala ko bata ka pa din non” tumingin sandali si Jane kay Mae at tyaka sumagot.“Your parents save me Angel. The time that I was chasing by them your parents save me from death. I almost lifeless that time pero dumating sila at tinulungan ako kahit pa na alam nila na mas malaking gulo ang alagaan ako ginawa parin nila. Nakaligtas ako dahil sa kanila. Hindi ko inaakala na makakaligtas pa ako matapos ang pangyayaring yun kaya sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para lumayo sa mga humahabol saakin at gagawin ko ang lahat para masuklian ang ginawa ng magulang mo saakin. Nagpalakas ako. Matalino ako kaya nakaisip na ako ng paraan para mabuhay at sa batang edad ay nagawa kong makapagtrabaho ng sarili ko hanggang sa lumago iyon. Doon nagsimula ang isang Mary Jane Gonzalez at sa panahon na yun ay palagi akong nakabantay sayo an
“Kayong dalawa gusto nyo na bang mamatay?!” Sabi ng magasawa na kapapasok lang sa loob. “Mauna ka” sabi ni Jane na ikinainis nito. Sinarado nila ang pinto at sila ang natira sa loob. “Matapang kang talaga Jane ha! Wala kang magagawa dahil bihag ka namin!” Sabi ng lalaki na ikinangisi naman ng dalaga. Napaatras naman ang dalawa dahil sa takot dito. “Baka nakakalimutan nyo gangster ako” sabi ni Jane na ikinataka nila. “W-what are you talking about?” Kinakabahang sabi ng babae. “Now” plain na sabi ng dalaga na ikinataka ng mag asawa pati ni Andrei na katabi nya. “Ano bang—arghh!!” Hindi na natuloy ng lalaki ang sasabihin nya ng agad silang pinaputukan ni Gabriel at ni Deimos ng silencer sa ulo mismo nila dahil nasa likod sila kanina pa. “Nakalimutan nyong may grupo ako tsk.” Sabi ni Jane at tumayo na parang wala syang tali kanina na ikinalaki ng mata ni Andrei. “Paano ka nakatakas agad?!” Sabi nito sa dalaga na ikinasama ng tingin nya dito. “May kasalanan kapa sakin A
“Paano mo nalaman ang lahat ng yun Mary?” Seryosong tanong ni Gabriel sa kanya. “Alin?”“Yung tungkol kay Mae” natigilan naman si Jane sa sinabi nito at napatingin sa mata ni Gabriel na seyoso ding nakatingin sa kanya.“I just know. Nakalimutan mo ata na kaibigan ko Andrei” Napahinga nalang ng malalim si Gabriel dahil sa sinabi ni Jane. “I just worried for you. Baka mapahamak ka” tinaasan naman sya ng kilay ni Jane dahil sa sinabi nito.“Did you forget na kaya kong makipaglaban? Isang sapak ko nga lang tumba kana” sabi ni Jane na ikinailing naman ni Gabriel .“I know that tch. Pero hindi basta basta ang kalaban natin” Sabi ni Gabriel sa kanya “I know. At matagal ko ng pinaghandaan ang panahon na to kaya dapat sila ang matakot sa pagdating ng Reyna” Napangiti naman si Gabriel dahil sa sinabi ni Jane. Nakikita nya ang galit dito pero mas lalong nahuhulog sya sa dalaga dahil sa lakas ng loob nito.Makalipas ang ilang oras na paghahanda nila ay maayos na ang lahat. Mayr
“Sh*t!” Sabay na mura nila dahil sa umalingaw ngaw ang sigaw ng isang bantau doon. “Mae run!” “No! Sabay tayo!” Walang nagawa si Andrei kungdi ang sumabay sa pagtakbo kay Mae kahit na alanganin na sya dahil sa dami nyang sugat at may tama pa sya sa binti. “Bumalik kayo! Bilisan nyo!” Narinig nilang sigaw kaya nagsimula ng umiyak si Mae at nasa labas na sila ngayon ng bahay nila sa may garden. Malayo kasi ang daan bago makapunta sa gate nila. Pero napahinto sya ng makarinig nanaman ng putok ng baril at pagtingin nya sa tagiliran nya at may tama sya. “Mae! Mae! No! Mae!” Iyak na sabi ni Andrei sa kanya ng makita ang pagtulo ng dugo mula doon. “A-ayos lang ako Andrei kailangan nating bilisan” nahihirapang sabi ni Mae at nagpatuloy ang pagtakbo kahit nahihirapan na. Pero muling umalingaw ngaw ang putok ng baril mabuti at hindi sila tinamaan at inabutan na sila ng mga bantay. Naging maagap si Andrei at kinalaban ang mga ito kahit dehado sya. Binantayan nya si Mae pero hindi m
Pero nagulat ako ng malakas akong sinampal ni Mama. Sa sobrang sakit non ay parang namanhid ang pisnge ko at napahawak doon. “Mae! Fvck! Don’t hurt her! Kahit ako nalang wag lang si Mae!” Narinig kong sigaw ni Andrei saamin. “You let me do this Mae. Punong puno na ako. Kung hindi mo dinala dito yang Andrei na yan edi sana mapapatagal pa ang pagkamatay mo” napantig ang tenga ko dahil sa sinabi ni Mama at tumingin sa kanya. “Bukas ang birthday mo hindi ba? Bukas na malilipat saamin ang kayamanan nyo at bukas ka narin mamamatay” pumatak ang luha ko dahil sa mga sinasabi nya saakin. “M-mama” “Wag mo akong tawaging mama! Hindi ka namin anak! Hindi kami ang magulang mo!” Sigaw ni Mama na mas lalo kong ikinaiyak. Ano to? “Patay na ang totoo mong magulang Mae! Naalala mo nung muntik ka ng mamatay? Doon namatay ang magulang mo. Dapat kasama ka doon pero may nagligtas sayo kaya naisip namin na maari ka naming magamit para makuha ang pera nyo” Hindi na magkanda mayaw ang luha ko dahi
Isang panibagong araw lunes nanaman at natural na gawain ang meron sa eskwelahan pero ang SSG ay nasa Hide out lang ngayon dahil nalalapit na ang Anniversary ng eskwelahan nila kaya busy sila sa pag peprepare ng magaganap sa araw na iyon. Hindi simple ang kanilang paaralan kaya talagang maraming ganap ang mangyayari sa araw na iyon kaya sobrang busy talaga nila. Habang busy si Jane sa pagsusulat sa isang paper works ay aksidente nyang nasagi ang Mug na nasa tabi nya na ikinalikha iyon ng ingay. “Mary are you okay?!” Agad na nakalapit si Gabriel sa dalaga at tinignan kung ayos lang ito. Ganon din ang iba napalapit kay Jane. Pero si Jane ay nagsimulang makaramdam ng kakaibang kaba sa kanya. Hindi pa nakakasagot si Jane ng makarinig sila ng putol putol na katok sa pinto kaya agad na pumunta doon si Theon at binuksan iyon. “What the fvck Mae?!” Gulat na gulat na sabi ni Theon at sinalo si Mae na ngayon ay duguan na. “Jane si Mae! Mae is injured!” Mas bumilis ang tibok ng puso