Chapter 10

SIMULA nang marinig ni Minerva ang sinabi ni Freya ay nawala na siya sa kaniyang sarili. Walang ibang pumapasok sa isip niya kundi ang nangyari sa kaniyang kaibigan. Mayroon siyang idea kung ano at bakit nangyari iyon ngunit hindi pa siya nakakasigurado at gusto niyang makasigurado.

“Ayos ka lang ba Minerva?” Natauhan siya ng tanungin siya ni Freya.

Pagtingin niya sa paligid ay kitang kita niya ang mga nagtatakang tingin ng mga kasama niya. Pero ang mas nangibabaw sa kaniya ay ang limang maliliit na bata na nakatingin sa kaniya.

‘Kamukang kamuka ni Eamon...’ hindi niya maiwasang isipIN ngunit agad ‘rin siyang napailing.

“A-ayos lang ako.” pagkasabi niya niyon ay tinignan niya ang kaniyang relo at nagpanggap na nagulat. “Oh no! Anong oras na pala, siguradong hinahanap na kami sa bahay.”

Tumayo si Minerva at inayos ang kaniyang mga gamit.

“Freya, I’m so happy meeting you again pero kailangan na naming umuwi ni Frey.”

“What? Not yet mommy please! Naglalaro pa po kami nila