Kabanata 3 : Ang Init
Warning ⚠ R-18 (slight)Nakakatakot ang napaginipan ko. Ang pakiramdam ko'y napakasama. Wala ako sa kahit anong sulok ng aming tahanan. Wala ako sa aking kwarto. Pinipilit kong gumising, ngunit maging iyon ay ayaw ipagkaloob sa akin.Ang sobrang pananakit ng aking marka ang tanging dahilan kung bakit bigla akong nagkaroon ng malay. At ang mga nakatali sa akin ngayon na, siyang dahilan kung bakit ako nakakaramdam ng kirot at hapdi. Tila yata ako'y pinaglalaruan.Para akong pinapatay nang sarili ko. Hindi ako makagalaw o kahit makakilos, at ang tanging nagagawa ko lamang ay maramdaman ang mga bawat mangyayari sa katawan ko. Iyong pakiramdam bang may kumokontrol rito.I gasped, while lying down. I closed my eyes, and bit my lip. I can't breathe, because of how I feel. I feel a scorching heat. Isama pa ang pananakit ng aking Marka. At hindi ko naman matukoy kong ano ang dahilan.Naramdaman ko rin na tila yata wala akong ano mang kumot, o maging kahit anong saplot sa katawan. Ang sariwang hangin na dumadaan sa bintana ay malaya kong nararamdaman. Maging ang pagdausdos ng isang palad. Wala rin akong damit, maski-isa. Tila hinubad lahat ng aking damit sa katawan. I was gasped again, in no time, and then I looked around the room? I'm not in my bed? Where am I? Why is it pure black? And have a very little color white.Black, Gray and White, is the theme of the room I am in. But I don't see anything inside of this room. Tanging boses lamang na iyon ang naririnig ko. Hindi naman siguro mulyo ang kasama ko ngayon rito."You're finally awake." it wa a husky voice, coming from my back. I can't even follow where he is exactly. I just hearing his voice, but not his totally appearance. I feel numb at the same time weak. He's power makes me scream in different ways.But the fire touching my senses doesn't really help, with my current situation. Ang kanyang boses ay dinadala ako sa ibang lugar. Nagkaroon ng kaunting kiliti sa aking bandang tiyan na hindi ko maintindihan kung iyon ay para saan. He's making me unconscious even I'm not. I'm totally awake, I can't just move my body, because of this heavy feeling, I'm feel right now."You look so delicious with that kind of position. I wonder how can I teach you to, you know, where that fvcking mouth should be used. " I bit he grinned, when he said that. Mukhang aasa na lamang ako sa puro hula, at aking pandama. Hindi ko rin naman maitanggi na may halong takot para sa aking ang kanyang presensya. Idagdag pang siya'y isang Lobo. Ang aking kapangyarihan ay limitado lamang ang magagamit kung sa kanya ko ito, gagamitin. Dahil iyon rin ang isang batas na aming sinusunod, kung mayroon mang isang bagay na hindi namin pwedeng gawin ay iyon ay ang wag galawin kung sino man ang may-ari ng lugar na ito."You can open your eyes now. Sa hula ko marahil ay nais mo nang makita kung sino ang pangahas na nagtala sa iyo sa kama ng ito. This is your punishment for using of your powers to me, you can't use your power to me right? but still you use it. Iisipin ko sana na hindi mo ako kilala, ngunit nag palit ako ng aking anyo, kaya naman imposibleng hindi mo namukhaan, kung saang angkan ng Lobo nabibilang. And beside, I feel something, heat inside my body today. Simula ng makita kita ngayong araw, tila may init na nabubuhay sa buong katawan ko. Sa tingin ko, iyo din iyong nararamdaman. " napakahaba nang sinabi niyang salita, bagama't ang aking mga mata ay nakabukas, ngunit hindi kagaya kanina. Para bang nagkaroon rin siya ng mahika at ang dating nilalang na hindi ko nakikita kanina- ngayon ay nakangisi nang nakatingin sa akin at may pagmamalaki sa kanyang mga mata.Ang kanyang boses ay tila pamilyar. Ang kanyang presensya ay ganoon rin. Ang kanyan mga kamay ay unti-unting humaplos sa akin. Tila nawala lahat ng nararamdaman kong sakit ay napalitan iyon nang matinding pag-iinit. Ano bang pakiramdam ito? Bakit tila yata, may kakaiba sa pakiramdam ko.Ang aking kamay ay nakatali ngayon sa headboard ng kama. Habang ang aking mga paa— naka posisyon sa paraan na hindi kaaya-aya, dahil sa pagkakatali nito. Nakabuka ako, at malaya niyang nakikita ang aking pagkababae. I blushed when I noticed a large mirror high above the ceiling. I can see what's going on and how I'm doing right now.I bite my lower lip again, to hide my embarrassment.I did not notice his sudden approach to me. So I tried to take my hand, from the tie but I could not remove it."Don't move, or else, I'll punish, until you can't walk anymore. Do you like that? And you will my slave, and that's how you are, until the end of your life." I was scared, so I obeyed his command. Kahit na ako'y natatakot rin sa mangyayari. Sinunod ko parin ang nais nya.I stopped moving, and let him come closer to me. I can see him because of the light of the moon, outside the window. The moonlight helping recognising things inside of this room. Iyon ang nagbibigay sa akin ng ilaw kung bakit ang loob ng kwarto ng ito, bagama't kahit madilim ang loob ng kwarto, nakikita ko kung anong kulay nito.He kept coming closer, and I wasn't wrong in my prediction. He is the man I met in the forest, the man who kissed me! How dare him? Ang lakas ng loob niyang dalhin ako sa lugar na ito. Nakuha niya pa akong hubaran ng walang permiso. Just, how dare him.Hindi lang ako makapalag gawa ng ako nga'y nakatali, but once I'm free from this tie, I will definitely, kick his ass and throw him from the deep sea of this town, if ever they have one.I felt his hand on my arm, up until it landed on my chest. I couldn't help but moan. I moaned at its sudden massage on my breaast. Until I felt his free hand to hold my hand. Ngunit ng magsimula na siyang gumalaw, lahat ata ng sinabi ko sa kanyang pagbabanta ay unti-unting nawala. Sa hindi ko malaman na dahilan.Until he slowly removed the rope, until he finally free my hand, from tying. I immediately grabbed the beedsheet of the bed, at dito ako tuluyang kumuha ng lakas. His hand is still, massaging my breast. Hindi ko magawang iwaksi ang kamay niyang nakalagay roon.He stood behind me. And I can feel what he is proud of. I was naked, but he was still wearing pants. PERO kahit na ganun, may nararamdaman akong tunay ngang maipagmamalaki niya."Free your feet." I obeyed his command. I removed the strap both of my feet. I knew it was my chance to run away, but I didn't. Instead I went back to where I was earlier. I came back from my position again. And I heard him chuckle once again.I heard him chuckle, again. I can't believe, I kinda find his voice sexy."Now, spread you legs Witch" he ordered. He even called me, with not my so-called name. Tinawag niya sa paraan na magpapaalala sa akin na iyon ang kinabibilangan ko, at hindi ko siya kauri. Ngunit nawalan na ako roon ng paki-alam, at ang tanging atensyon ko na lamang ay sa kung anong maging kahihinatnan ngayong gabi. Kung panaginip ba ito? O isa lang nanaman itong panaginip."But, I just untie the rope!" I protest. My foot still hurts. I don't even know how long I've been open my legs earlier. It hurts as hell."I said, spread your legs Witch!" it's not like before. It has this authority. So even though I didn't want to, I opened my legs the way he wants. He grinned, after I obeyed his command."Wider!" so, I opened it even more.I looked up in no time when he suddenly touched my breast, down to my waist, until he reached my womanhood."You're so wet." he commented. I was no longer in a shy position, after he touched my most secretive part. I can't no longer embarrass anymore."Look on the mirror above. And watch how I make this pussy cum. " he sensually whispered.He quickly switched our position and he was now between my thighs. I didn't expect him to suddenly kiss me. His lips moved against mine. He is doing again what he did before.I can not think of anything. I clung my hand around his neck and responded to his kisses.I was so close to her hair when her kisses suddenly dropped."Damn, you smell so good!" he said as he sniffed me near my neck. His warm breath made me feel even hotter. I was so close to his shoulder when I felt his hand on my thigh, up to my hips, to my waist. He pressed my lips again ... What he was doing was even more hotter the way I expected! I can't believe this is happening to me right now. Every touch of his lips makes me weak, as if he was savoring every part he could taste."Hmmm ..." I moaned weakly."DAMN!" he moaned, then seemed to be biting my lower lip.I do not know what to do. I feel like I'm out of breath, and out of breath. I don't know what move I'm going to make, but he doesn't seem to care about that."Hmmm." I moaned again, he gently squeezed my waist. Slowly it went up, until it reached my chest. I sighed.I moaned again as he gently squeezed it, until he was slowly massaging it. I just closed my eyes, and moaned again between his kisses.He seemed to bite my lower lip, as if he was going to be injured when he bit me. He ran it with his tongue, before his kiss dropped to my jaw, to my neck. I was just so bitten, on my lower lip when he gently licked it."Ahhh!" I moaned as if, he squeezed the skin on my neck, I felt like he was marking it. I just clung to the bedsheets, and tilted my head."Fuck, why do I need to hide, if I can fucking taste you like this?" I can't fvcking understand, what he was saying? He sighed weakly, then he twisted his finger on the top of my breast which made me moan even more. The more I gripped the bedsheets, the more I didn't know if I would remove his hand from there, or if I would spread my body even more for him."Ahhh! Ahh! " I could no longer control my voice, when I felt his warm lips on the sensitive top of my chest. I don't know if this is right, but I only know one. Excessive heat is overflowing, all over my body. And that is because of the man who's now on top of me .TO BE CONTINUE.M. J | MissGorJuiceKabanata 4 - 'Walang pipigil' Warning ⚠ :R-18 (Slight) My body arched as he ran his hot tongue over my womanhood. My eyes were almost fixed of clouds, I even taste the heaven, because of him at the same time arching behind me, when he suddenly inserted his long finger, inside me and slowly came out, it entered. I was even more unmoved, when I felt his tongue caressing my womanhood! Hindi kagaya kanina, mas tumindi na ang alab na nangyayari sa pagitan namin, mas nagbabaga na ngayon ang apoy sa pagitan namin. Hindi ko maitanggi na ako'y nasisiyahan sa nangyayari. Hindi lang sana siya magsisi kung sakaling ang ginawa naming bagay na ito, ay may kapalit na hindi mo aasahan na supresa. Sana lamang ay panindigan niya. “Ahh! Hmm ”this is very different from what I experienced earlier. We did it countless of times! I lost my count on how many rounds did we make it! He opened my thighs even wider, and placed them on his shoulders.My lips parted, at the same time as my whole body stif
Kabanata 5 : ' Ang Ibang Pakiramdam' A few days passed, and the pain in the middle of my thigh was completely cured. PERO ang pakiramdam na iyon, I feel everything was true. Parang ang lahat ng mga taong nangyayari sa panaginip na iyon ay totoong nangyayari. Hindi ko pa nga pa nasasabi sa aking Ama mismo. Sa sobrang takot ko kasi, hindi ko lubos maisip kung anong magiging reaksiyon nila. Kung magagawa kaya nilang magalit, o baka mawawala lang sila ng paki-alam. Sa bawat araw kasi na dadaan, ang tanging alam ko lang gawin ngayon ay maghintay. Iyon lang ang tanging magagawa ko sa ngayon. Wala na kasi akong alam na gawin sa bagay na nangyayari sa akin, lalong-lalo na noong kinagabihan na iyon. Wala akong maramdaman pagtutol mula sa sarili ko, ngunit may bahagi sa puso ko na gustong magtanong kong kung ano nga ba ang nangyari talaga? Paano ang bagay na iyon ay parang tunay na nangyari. Sa sobrang kabado ko, halos ilang araw ko na rin iniisip. Ngunit ang isip ko at puso ko minsan, hin
Kabanata 6 : “Ang Maliwanag na Buwan” Ang simula, kung saan ang buwan ay magiging kasing liwanag nang araw, sa gabi. At ang buwan nilalang ay makakakita sa gabi, at hindi lamang ang tinuturing na anak ng buwan. Ang bagay na ito ay lubhang masaya sa pakiramdam nang mga nilalang na ito. Dahil ito ang araw, kung saan mas lalakas sila at mas magkakaroon nang sapat na kapangyarihan upang maging mas marami ang makakilala sa kanilang lahi. Ang mga angkan na ito ay kinabibilangan ng angkan ko, ang mga mangkukulam. Kung saan ang aming kapangyarihan ay mas dodoble pa ang lakas kaysa sa nakasanayan, ngunit— sa gabing lamang na iyon. Ang isang angkan— ay ang mga anak ng dilim. Ang mga bampira, aswang at iba pang nilalang na nagtatago sa nakakatakot na kadiliman. Mas malakas sila tuwing bilog at maliwanag ang buwan. Dahil dito sila, kumukuha ng sapat na kapangyarihan, at ito rin ang oras kung kailan malaya silang nakakagawa sa mundo ng mga mortal, at nakaka tikim ng dugo ng tao. Ngunit— kailang
Kabanata 7 : Konektado Ang tunog ng lobong iyon ang umagaw ng pansin nang lahat ng kasama ko rito sa loob ng bahay, halos lahat sila ay lumabas ng mansion. At agad, tiningnan ang buong paligid. Animo'y naghahanda sa kung ano mang banta. Maging ako'y, napalabas rin. Kahit gulat parin sa aking nalaman. Lumingon ako sa bawat sulok ng mansyon, umaasang mahanap ang nilalang na gustong makita ng mga mata ko. I was afraid to get out of my position. After all, the golden flower has not yet been removed from my palm. I knew apart from me, they knew better what was in the symbol in my palm, than I did, which was just new. Kahit ako'y natatakot sa mga bagay na mangyayari, may parte parin talaga sa puso ko, na makita ulit ang taong-lobong iyon. Hindi rin imposibleng hindi ko siya makita ngayong gabi. Nakiki-ayon nga marahil ang buwan, dahil sa sobrang laki ng bilog nito at sobrang liwanag, na animo'y nagmumukhang madaling-araw na sa sobrang liwanag. Bagama't hindi kagaya ng temperatura sa um
Kabanata 8 : “Ang Pagkikita” Walang gumalaw o kahit ang nagsalita sa amin, lahat kami ay nanatiling tahimik. Walang may gustong bumasag sa katahimikan na iyon. Ngunit, pagkatapos sabihin ng kaniyang Ama iyon, hindi ko rin alam kung ito ba ang tinutukoy niyang Ama, basta nagulat na lamang kami sa bigla niyang pagsuntok sa pader. Hindi niya man lang ininda ang sakit. Wala man lang dumaan na sakit sa kanyang mga mata. Mukhang tama nga ako, hindi niya kami o ako lang ang hindi niya tanggap? Baka hindi niya tanggap— pero hindi ko maintindihan. Ang mga nangyari noong gabing iyon, biglang bumalik sa ala-ala ko. Gustong gusto kong isumbat iyon sa kanya. Ngunit ang kanyang mga mata ay tumitig bigla sa akin. “May nilagay silang kung ano sa tubig na inininom ko. Impossible. Hinding hindi ko kayang gumawa ng kung anong mali sa asawa ko.” biglang nanlambot ang aking tuhod. Tila tinakasan ako ng lakas. Nawala bigla ng tapang sa mga kaya ko. Ang mga nangyari noong gabing iyon ay totoong nagana
Kabanata 9 : 'Wala lang” Hindi niya ako tinanggap ng buong puso sa tirahan niya, animo'y ang tingin sa akin— sa amin ay isang malaking dumi lamang sa buhay niya. HINDI, ako makapaniwalang pumatol ako sa isang taong-lobong may pangit na ugali at may matigas na Puso! Hindi ako kailanman magpapa-api sa kagaya niya! Masyadong makapal naman na ang mukha niya kung magiging ganoon lagi ang trato niya sa akin. Baka nakakalimutan niya! I have my own power, hindi lang siya! Hindi ako magdadala wang isip na umalis rito kung bigla na lamang niya akong saktan at pahirapan. Hinding-hindi ako magdadalawang isip talaga na iwan siya rito, at babalik na lamang sa aming tahanan. Ngunit, bigla ko rin namang naisip— malabo niya akong masaktan. Dahil bukod sa ako'y may dala-dala na bagay na pagmamay-ari niya rin, dapat lang na alagaan niya ako, dahil hindi lang ako ang makakaranas ng gutom at uhaw, maging ang anak niya rin. Parehas kaming makakaramdam ng bata, hindi lamang ako! Oo, katawan ko ito ngunit
Kabanata 10 : 'Ang mga Paghihirap'Hindi ako makapaniwalang makakasama ko sila sa paninirahan ko rito sa kanilang bayan! Nababagot na rin ako rito, halos buong araw na akong nasa loob lamang ng kwarto ng ito. Hindi ko pa kasi marahil nasusubukan lumabas nitong bahay na tinutuluyan ko— pero ayon sa mga naririnig ko. Dalawang palapag itong bahay, at dito ako sa baba— nakatira. Hindi ko gustong tumira sa taas, dahil masyadong delikado lalo na kapag sinusumpong ako ng gutom o uhaw sa kalagitnaan ng gabi. Kung alam ko lang siguro marahil kung gaano ka demonyo ang mapapangasawa ko, edi sana hindi ako tumuloy na sundin ang kagustuhan nilang kumuha ng kung anong dahon sa kalagitnaan ng gubat. Wala naman akong magawa kung hindi ang bumuntong hininga na lamang, dahil ano pa nga bang magagawa ko? Tapos na ang mga nangyari. Ang bayan na ito rin ay medyo malayo sa— teritoryo namin. Malayo sa mansyon namin ang tinitirhan ko dito, kung hindi ako nagkakamali. Sa sobrang lawak kasi ng bayan na ito
Kabanata 11 : 'Disaster'The next day, I just woke up on the familiar room. Doon ko lang napansin na nasa loob na pala ako ng aking silid sa tinitirhan kong bahay. Oo, tinitirhan kasi hindi ko naman pag-aari ito. At saka? Ano bang mga nangyari kahapon? Bakit ako bigla na lang nahimatay? Hindi kaya, hindi na kaya ng katawan ko iyong mga bagay na nalanghap ko kahapon. Kasi kahit saang anggulo tignan ang masyon niyang iyon— ay hindi mo talaga matatawag na tirahan. Hindi ko sinasabing malinis ako na malinis, but I'm referring to the fact that I know how to clean my own space not like her. Kaya naman para hindi na ako masyadong mainis sa mga nakita kong kakaiba kahapon, inisip ko na lang kung anong gusto kong gawin. Pero, bigla kong naalala, nitong mga nakaraang araw pala, I having a cravings to go out from this room, all my body wanted is to breathe fresh air. I need to clean my airwaste of course. Baka pati ilong ko hindi na makalanghap ng mabangong kapaligiran. Bukod sa, hindi ko k
Special Chapter: The Final EndingBigla akong kinabahan ng sobra, hindi ko alam kung dahil ba sa may malalaman ako, o baka dahil totoo ang mga bagay na sinasabi nila tungkol sa pagkatao ko. Natatakot ako sa malalaman ko, kasi hindi ako sigurado kong matatanggap ko ba ito, o baka hindi. Hindi ko alam? Nalilito ako. Sobra, dahil wala akong kasiguraduhan pagkatapos ng araw na ito. Habang papalapit kami sa bahay, hindi ko alam kong anog una kong hahawakan, ang puso ko bang sobra sa bilis ng pagtibok o ang paa ko bang labis na nanginginig. Marahil, dahil ilang araw na akong hindi nakakainom ng gamut na binibigay ni Lolo. Isa pa ang pangalan na iyon na paulit-ulit lang na naririnig ng sarili ko. Ang labis na bilis ng tibok ng puso ko ay hindi ko malaman kong saan rin marahil nagmumula, para itong may sariling isip na ayaw tumigil kahit anong pilit kong kumalma. "Handa ka na ba?" tanong sa akin ni Lolo, kahit hindi naman niya kamukha ang nakikita ko ngayon. He was liking shining bright, j
Nagising akong habol ang aking hininga, at may kakaibang enerhiya akong nararamdaman. Ano bang nangyari? Bakit, parang ang daming nangyari, simula nung nakatulog ako. Hanggang sa napansin ko din, ang pagbabago ng hibla ng buhok ko, nagkaroon ito ng kulay ginto na buhok, pero hindi lahat, parang "Highlights" ito kung matatawag sa ibang mundo. Sa pakiwari ko'y ganun kalakas ang kapangyarihan ng panaginip, nadadala ka, nakakaramdam ka, at nasasaktan ka. Alam kong totoo yun, at alam kong unti-unti ko ng nahahanap ang lahat ng kasagutan. -flashback. "Isa kang huwad! Sino ka? Anong kailangan mo sa apo kung si Akihiro!" iyan ang naging katanungang sinambit ng lolo daw namin, sa babaeng espanyol. "Ako ang Ina ni Alkino! Ang Diyos ng dating Liwanag!" bigla akong nagulat sa sinambit ng babae, kung ganun, ang panglimang diyos ng mundong ito, ay Liwanag ang kapangyarihan. Kung ganun, bakit naging dilim ang siyang kapangyarihan niya. "Hindi ba't tama ako, ang anak kong si Alkino, ay naging
Nakatingin ako sa nakakasilaw na liwanag. Nasaang lugar ba ako? Bakit hindi ko alam ang lugar na ito? Asaan ba ako? Mahina kong tinapik ang aking sarili, ngunit wala akong maramdaman. Doon ko napagtanto na nasa ibang lugar ako, pero ako'y tulog. Pakiramdam ko nasa isa nanaman akong panaginip, na ako mismo ang may gawa. Ilang taon nading palaging ganito ang nangyayari sa akin, sa oras na matulog ako. Maraming mga bagay at pangyayari ang nagaganap sa aking panaginip, at pag-nagising ako, doon ako patatahanin nang gamot na binibigay ni lolo, para pakalmahin ako. May pagkakataon talaga na, ganito ang nagiging simula nang panaginip ko.-Flashback in her Dream-"Hindi pwedeng mangyari ito! Masyado pang maaga! Hindi pa kaya ng katawan niya, Ama! Ano bang nangyayari sa inyo! Kayo, at ang buong nakatira sa kalangitan! Kayo lang ang nakakaalam, sa kung anong pwedeng mangyayari, bakit hindi na lang din kayo ang gumawa ng solusyon! Bakit kailangang ibigay niyo pa sa anak ko, ang isang ganitong
Bigla na lang akong nanlamig at kinabahan, anong meron sa kaluluwang iyon, at gusto akong kausapin. Bakit ako?"Kailangan na lang nating bilisan, Boss. Baka hindi natin siya maabutan sa kinaroroonan niya ngayon. Sa hula ko, mga isa hanggang dalawang linggo lang siya kung manatili sa kanyang kinalalagyan, sa oras na matapos ang araw na iyon, umaalis na siya, at hindi siya nag-iiwan nang alin mang bakas." mukhang tama ako ng hinala, may nararamdaman akong iba, iyong kakaiba. Kung hindi babala, isa itong paalala. "Kung ganun, bakit niyo pa kailangan magsabi ng hindi totoo, sa mismong harapan nang Ama niyo?" agad kong tanong sa kanila nang may mapagtanto ako. "Totoong nagsasalita siya ng kastila, pero nakakapagsalita din siya ng wika natin. White lies iyon. Gumawa lang kami ni Ruin ng dahilan para umalis si Ama, kagaya ng sabi namin Boss, ikaw ang siyang kailangan niyang kausapin." napataas ang kaliwa kong kilay dahil sa narinig ko. Bakit pa nila kailangan paalisin ang Ama nila? Bakit
Meron bang mapakakapagsabi sa akin, kung anong ibig sabihin nang salitang “Ang gulo nila kausap!” Sabi sa akin nang kambal, pupunta ako dito para yung tatay nila mismo ang magsabi sa akin, kung anong mismong gagawin! E, bakit sabi nung tatay, sa mga anak niya ako makakakuha nang paliwanag! P'ny'ta. “Pwedeng diretsuhin niyo na lang ako, Ama.” sagot ko. “Mas, matino po kasi kayong kausap, kaysa sa dalawa.” dugtong ko. Dahil totoo naman, mas madaling maintindihan kong si Ama na mismo ang magsasabi sa akin.“Anak, hindi naman kasi nila sinasabi skin kung anong problema. Sa tingin mo ba nagsasabi sila?” seryoso niyang aniya. Hindi naman na ako sumagot pa, dahil alam ko namang wala din siyang sasabihin. “Malalaman ko lang na may problema kapag syempre, uuwi sila nang walang kasamang kaluluwa? Hindi pa ba malinaw iyon, Anak.” I get his point. Ang nakakapagtaka lang ay kung bakit hindi sila nagsasabi sa tatay nila, para masabi nila a kung anong problema. “Sige sila na lang tatanungin ko.
~Underworld ~IRINA P.O.V Pagdating sa ganitong bagay, minsan hindi na ako nagdadalawang isip pa! Kung sasama ba ako o hindi!!. Sa sobrang tigas din kasi ng ulo ko, wala na akong paki-kung sakaling may mangyayari sa akin doon. Wala din naman akong pakikinggan, bukod kay Lolo! Si lolo kasi na lang ang meron ako! Hindi ko kayang nahihirapan siya, pagdating sakin! Hindi ko alam kong bakit? Pero mukhang sa ibang tao lang gumagana yung gamot na naiinom ko. Ibang iba ako pagdating sa kanya. Ibang iba“Boss, ano? Excited ka nang makita si Dadeyy?” tanung ni Ruin. Ano naman sakaling ika-excite ko? “Hindi, bakit?” naiinis kong turan. “Ahh, ganun ba boss. Akala ko, masaya ka kasi makakatikim ka nanaman ng bakbakan!” sabay ka ot sa ulo niya. Sana'y naman na ako sa ugali nila! Hindi na talaga mababago! Tanggap ko na yun! Matagal na! Mabuti na lang at madali lang kaming nakarating sa kinaroroonan ng kanilang Ama, na tinuturing ko naring ama. Ewan ko kung kailan nagsimula yun, basta napasama
Nawawalan ako nang gana sa mga nakikita ko. Puro masasaya ang mga mukha nila. Naiinis ako! Aba't hindi ko alam kong bakit! Sa inis ko! Nasipa ko yung maliit na bato na nasa harapan ko lang. Walang paki, kung sino ang matatamaan. Maya-maya lang ay nakarinig na ako nang batang umiiyak. Kapag minamalas ka nga naman. Ang sakit sa tenga nung iyak niya! Ang sarap patahimikin."Hoy ikaw bata! Mananahimik ka, o tutuluyan kitang patatahimikin! Ano? Mamili ka" inis kong sigaw sa bata, hindi malayo sa gawi ko, eh halos nasa harapan ko lang siya eh. "Solly po. Am solly" bulol pa. "Hoy bata, minumura mo ba ako." pinanlakihan ko pa siya nang mata nang tanungin ko iyon. "Hey! That's to much! He said, I'm sorry already?" hindi ko namalayan tuloy ang paglapit nang lalaki, sa gawi namin, na sa tingin ko. Kaedaran ko lang. Tsk? "Minumura ako eh! Alangan namang hayaan ko." Naiinis na sigaw ko din pabalik sa kanya. "Do you understand, he's language? Or you don't understand it? Just tell me? So, I c
Sa lugar nang mga Bathalang tinatawag na kalangitan. Ang kanilang mundo ay tinatawag na DIVINE REALM."Mukhang nahanap niyo na? Ibinigay mo na ba? Siya na ba ang panganay mong apo sa anak mong babae?" kuryosong tanong ng bagong kadarating na Bathala. "Siya nga. At ramdam kong alam na ng Lalaking Hino, na isang anak bathala ang kaniyang napangasawa." sagot ko din. "Sa pagkaka-alam ko, ang tawag sa atin ay kalangitan. Kaya't mungkahi kong, alam na niya na napangasawa nia ay isang anak nang kalangitan." natatawa niyang aniya, bago lumapit sa akin. Sabay tapik sa aking balikat. At tsaka siya tumingin sa akin na, nakangiti. "Nawa'y lumaking mabuting bata ang apo mo. At isa pa, binabati kita. Mahal na Bathala." sabi niya bago tuluyang umalis. Nakangiti akong nakatanaw mula sa aking balintataw, at patuloy pinapanood ang aking susunod na tagapagmana nang kapangyarihan. Dahil ako, ang siyang gumawa nang mundo, na ngayon ay hawak na ngayon nang aking apo. Ngunit, kahit sabihin kung ako ang
Disclaimer : This is a work of fiction, names characteristic, businesses, places, events, and incident are either the products of the author's imagination are used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons living or dead or actual events is purely coincidental. Plagiarism :This is using another writer's words or ideas without acknowledgement. Plagiarism is stealing, and people who plagiarize the words of others, have no defense in a court of lawSypnosis: Alirina Sadiya, ang babae sa propesiya na pinagkalooban ng katangi-tanging kapangyarihan ng kalangitan. Ang kanyang pinagmulan ay kwekwestyonin nang nakakarami, pero pagkakatiwalaan nang iilan.Apat sa makikilala niyang kaibigan, ay magiging totoo sa kanya, at ang isa naman ay magiging traydor. Paano niya malalagpasan ang naka-atang sa kanyang responsibilidad, kung patuloy siyang susubukin at iiwan nang mga taong nagpapalakas sa kanya?When the battle between Good and Bad comes? Can she defeat them all? Or Is she