*Allessandro*"Stop threatening my wife!" Halos pasigaw kong sabi.He chuckled. "I'm not threatening her. I'm just telling the truth. If she knows who you are, then she will definitely leave you. I'm just protecting the both of you." Anang boses ni Ricardo.He's my adviser. He knows everything about me.He was the one who was good at handling me, even at my worst. I suffered from depression after I lost my parents and Andrea. I became lost too, and then I found him. I met him at the beach. He saved me from drowning. He gave me another chance to live. I'm indebted to him for saving my life and for being with me in my battle. He never left me, just like everyone always did. He could control me, he could calm me down. He's like my mom and dad. He's more than my family."Alana is different from everyone. She won't leave me. Stop wasting your time destroying my marriage." Nanggagalaiti ako sa galit.How dare he try to interfere in my married life? He has no right to tell me what to do. Th
*Alana*Pagkatapos ng halos dalawang linggo ay bumalik na sa normal ang buhay ko. I'm working again. Ayaw sana akong payagan ni Allessandro na bumalik sa pagtuturo ngunit wala siyang magagawa para pigilan ako dahil ito ang gusto kong gawin. Nag-usap na kami tungkol sa bagay na iyon. Natutuwa ako dahil tila naiintindihan na ako ni Allessandro. He didn't control me anymore. He just let me do what I wanted and I'm so glad about it. Pakiramdam ko perpekto na 'yong buhay ko. Parang wala na nga akong ibang mahihiling pa. I had everything. I had my gang na sobrang supportive sa lahat ng laban ko sa buhay then I had a family na alam kong kahit kailan ay hindi ako iiwan and last thing is I had my job and a hunk husband. Wala yata siyang planong tumigil sa pagbibigay ng mga rosas. Hindi siya napapagod gawin iyon araw-araw. He's very consistent. Siguro mayroon siyang flower farm. Allessandro is sweet kahit na pilit niyang tinatago 'yong side niyang iyon. I still noticed it through his actions.
*Alana*"Alam mo, Molly parang gusto ko na lang maging kangkong." Nakatanaw sa malayong sabi ko.I'm exhausted.I'm tired.Sa dami ba naman ng mga inapplayan ko wala man lang ni'y kahit isa ang nagka-interest na tanggapin ako?Hindi naman pangit ang record ko. Isa pa, may mga work experiences na ako.Saka, flexible akong talaga pagdating sa trabaho. Lahat kaya kung gawin. Pasuko na ako. Isang linggo na akong naghahanap ng mapapasukang trabaho ngunit heto bigo pa rin ako. May mali ba sa'kin?Isinumpa ba akong maging ganito kamalas?"Mas mahirap kaya ang buhay ng kangkong. Paano kapag tagtuyot? Eh di mangangayayat ka tapos mamatay ka na pagkalipas ng ilan pang araw." Pagbibiro niya.Bumuntong hininga ako."Hindi ko maintindihan kung bakit nararanasan ko 'to lahat ngayon. Ang malas ko na yata." Bagsak ang balikat kong turan.Nanghihina talaga ako.Hanggang kailan ba ako mananatiling ganito?Sun Valley Academy fired me without explaining.They just fired me.Gusto kong magwala at maglu
*Alana*As usual nagising na naman akong mag-isa na lamang sa kama. Hindi ko namalayan kung anong oras umalis ng bahay si Allessandro. Hindi na niya ako ginising pa. Gusto ko sanang ipagluto siya ng breakfast ngunit masyado yatang napasarap 'yong tulog ko. Nag-unat ako ng katawan. Saglit akong nag-isip kung anong gagawin ko sa maghapon. Kinuha ko ang phone ko at binuksan ang mga emails. Nagbabakasakali akong baka may nag-email na sa'kin at hired na ako. Nadismaya ako ng makitang wala ni'y kahit isang email mula sa mga inapplayan ko. Huminga ako ng malalim.Stress na stress na ako.Paano kaya kung mag-apply na lang ako abroad?Peru papayag naman kaya si Allessandro?Tuluyan na akong bumangon sa kama.Parang ang tamad tamad ko na lately.Ganito siguro talaga kapag overload na 'yong stress.Gusto kong mag-break down dahil sa mga kamalasang nangyayari sa buhay ko. Masipag naman ako magtrabaho. Matiyaga din ako pagdating sa trabaho. Peru bakit ang ilap yata ng ito ngayon sa'kin?Gusto ya
*Allessandro*"What the heck, Mauro! I finished interviewing all of your applicants, but I don't find any of them to be able to do the job as my secretary. Can you choose someone who is qualified for the position? You really wasted my time!" Dismayadong sabi ko kay Mauro habang kausap siya sa telepono.Sa kinse na mga applicants ay wala man lamang ni'y isa akong napili sa kanila. Hindi ko alam kung masyado bang mataas ang standard ko. I just wanted someone who could do the job properly. "Calm down, Allessandro. I have one last applicant. She's a bit late, but she will come. I think she's the one you're looking for." Kalmado at tila may halong excitement na sabi ni Mauro.Hindi na ako sumagot pa. I ended the call.At sino itong applicant na mukhang ako pa yata ang paghihintayin?Puwes, hindi pa man siya nakakatapak ng office ko ay natitiyak kong bagsak na siya sa interview. I didn't like her behavior. I didn't want to waste my time waiting for her. I'd better leave the office early.
*Alana*Pilit kong inaalis sa isipan ko ang bagay na pilit ding nagsusumiksik dito. Hindi mawala-wala sa utak ko ang una naming pagkikita ni Francesco. Hindi ko alam kung nagkita na ba kami noon. Para kasing kilalang-kilala niya ako at 'yong boses niya. Pamilyar iyon sa'kin. Hindi ko lang matukoy kung saan ko iyon narinig. Hindi ako komportable sa mga tingin niya kaya kaagad akong umalis ng office ni Allessandro. May naramdaman kasi akong kakaiba. Ilang gabi na akong balisa. Hindi ako nakakatulog ng maayos dahil sa patuloy na pagbabalik ng isang masamang panaginip na matagal ko ng ibinaon sa limot. Hindi ko sinasabi kay Allessandro ang lahat ng pinagdadaanan ko dahil ayaw kong makadagdag pa sa mga isipin niya. Alam ko kung gaano siya kabusy sa trabaho niya. Maybe I need to talked about this matter to Papa peru nag-aalangan din ako. Sasarilinin ko na lang muna siguro ang lahat ng ito. Ayaw ko namang sabihin pa ito sa mga kaibigan ko. Napabalikwas ako nang maalala na may lakad nga pala
*Alana*"Pssstt...pssttt..." Sitsit ko kay Alena.Madilim na ang buong paligid. Alas siyete ng gabi magsisimula ang party. Hindi pa ako nakapagbihis. Ayaw kong isuot 'yong dala kong maxi dress sa party dahil masyado iyong casual. I wanted something sexy and elegant for me to get the attention of Murasic. I had a mission tonight. Kailangan ko ng tulong ni Alena."Bakit para kang duwende diyan? Sitsit nang sitsit at bakit 'di ka pa bihis?" Sunod-sunod na tanong niya.Napa-wow naman ako sa awrahan ng kakambal ko.Ang sexy ng dress niya. Hindi naman kami magkalayo ng katawan ni Alena kaya puwede na sigurong magpalit kami ng outfit ngayong gabi."Nasaan 'yong boyfriend mo?" Mahina pa rin ang boses ko.Lihim ko itong gagawin kaya delikado baka marinig ako ni Marcello. Ayaw kong malaman ito ni Allessandro.Inirapan lamang ako ni Alena.Dahan-dahan na akong lumapit sa kaniya. Mabuti na lang at nagkataong nasa labas siya ng villa nila ni Marcello. Marahil ay patungo na siya sa party."Anong pl
*Allessandro*"Fuck....yeah..yeah... you're doing fantastic baby..." Anang boses ni Marcello.Nakaawang ng kaunti ang pinto ng office niya kaya narinig at nakita ang kahalayang ginagawa niya. Why the hell was my cousin still here in Appuntamento?Dapat ay nasa Italy na siya. Mukha yatang nag-enjoy na siya masyado dito sa Pilipinas at parang wala na siyang balak umuwi pa sa Italy upang magtrabaho. Papalabas na sana ako ng building balak kong umuwi ng maaga dahil gusto kong makabawi kay Alana. Alam kong hindi kami okay dahil sa naging asal ko noong nasa Mindoro kami. I forced her to do everything that I wanted. I forced her to please me the way I wanted. I didn't consider her feelings. I'm angry and I'm jealous; that's why I lost my control. I think I hurt her. I became too much. I forgot my limits. I'm a beast, and Alana saw it last night. Ni'y hindi niya ako kinausap simula kaninang umaga. Hindi rin siya pumasok ngayon sa opisina. I felt empty without seeing her. I had to do somethi