*Alana*Pagkatapos ng halos dalawang linggo ay bumalik na sa normal ang buhay ko. I'm working again. Ayaw sana akong payagan ni Allessandro na bumalik sa pagtuturo ngunit wala siyang magagawa para pigilan ako dahil ito ang gusto kong gawin. Nag-usap na kami tungkol sa bagay na iyon. Natutuwa ako dahil tila naiintindihan na ako ni Allessandro. He didn't control me anymore. He just let me do what I wanted and I'm so glad about it. Pakiramdam ko perpekto na 'yong buhay ko. Parang wala na nga akong ibang mahihiling pa. I had everything. I had my gang na sobrang supportive sa lahat ng laban ko sa buhay then I had a family na alam kong kahit kailan ay hindi ako iiwan and last thing is I had my job and a hunk husband. Wala yata siyang planong tumigil sa pagbibigay ng mga rosas. Hindi siya napapagod gawin iyon araw-araw. He's very consistent. Siguro mayroon siyang flower farm. Allessandro is sweet kahit na pilit niyang tinatago 'yong side niyang iyon. I still noticed it through his actions.
*Alana*"Alam mo, Molly parang gusto ko na lang maging kangkong." Nakatanaw sa malayong sabi ko.I'm exhausted.I'm tired.Sa dami ba naman ng mga inapplayan ko wala man lang ni'y kahit isa ang nagka-interest na tanggapin ako?Hindi naman pangit ang record ko. Isa pa, may mga work experiences na ako.Saka, flexible akong talaga pagdating sa trabaho. Lahat kaya kung gawin. Pasuko na ako. Isang linggo na akong naghahanap ng mapapasukang trabaho ngunit heto bigo pa rin ako. May mali ba sa'kin?Isinumpa ba akong maging ganito kamalas?"Mas mahirap kaya ang buhay ng kangkong. Paano kapag tagtuyot? Eh di mangangayayat ka tapos mamatay ka na pagkalipas ng ilan pang araw." Pagbibiro niya.Bumuntong hininga ako."Hindi ko maintindihan kung bakit nararanasan ko 'to lahat ngayon. Ang malas ko na yata." Bagsak ang balikat kong turan.Nanghihina talaga ako.Hanggang kailan ba ako mananatiling ganito?Sun Valley Academy fired me without explaining.They just fired me.Gusto kong magwala at maglu
*Alana*As usual nagising na naman akong mag-isa na lamang sa kama. Hindi ko namalayan kung anong oras umalis ng bahay si Allessandro. Hindi na niya ako ginising pa. Gusto ko sanang ipagluto siya ng breakfast ngunit masyado yatang napasarap 'yong tulog ko. Nag-unat ako ng katawan. Saglit akong nag-isip kung anong gagawin ko sa maghapon. Kinuha ko ang phone ko at binuksan ang mga emails. Nagbabakasakali akong baka may nag-email na sa'kin at hired na ako. Nadismaya ako ng makitang wala ni'y kahit isang email mula sa mga inapplayan ko. Huminga ako ng malalim.Stress na stress na ako.Paano kaya kung mag-apply na lang ako abroad?Peru papayag naman kaya si Allessandro?Tuluyan na akong bumangon sa kama.Parang ang tamad tamad ko na lately.Ganito siguro talaga kapag overload na 'yong stress.Gusto kong mag-break down dahil sa mga kamalasang nangyayari sa buhay ko. Masipag naman ako magtrabaho. Matiyaga din ako pagdating sa trabaho. Peru bakit ang ilap yata ng ito ngayon sa'kin?Gusto ya
*Allessandro*"What the heck, Mauro! I finished interviewing all of your applicants, but I don't find any of them to be able to do the job as my secretary. Can you choose someone who is qualified for the position? You really wasted my time!" Dismayadong sabi ko kay Mauro habang kausap siya sa telepono.Sa kinse na mga applicants ay wala man lamang ni'y isa akong napili sa kanila. Hindi ko alam kung masyado bang mataas ang standard ko. I just wanted someone who could do the job properly. "Calm down, Allessandro. I have one last applicant. She's a bit late, but she will come. I think she's the one you're looking for." Kalmado at tila may halong excitement na sabi ni Mauro.Hindi na ako sumagot pa. I ended the call.At sino itong applicant na mukhang ako pa yata ang paghihintayin?Puwes, hindi pa man siya nakakatapak ng office ko ay natitiyak kong bagsak na siya sa interview. I didn't like her behavior. I didn't want to waste my time waiting for her. I'd better leave the office early.
*Alana*Pilit kong inaalis sa isipan ko ang bagay na pilit ding nagsusumiksik dito. Hindi mawala-wala sa utak ko ang una naming pagkikita ni Francesco. Hindi ko alam kung nagkita na ba kami noon. Para kasing kilalang-kilala niya ako at 'yong boses niya. Pamilyar iyon sa'kin. Hindi ko lang matukoy kung saan ko iyon narinig. Hindi ako komportable sa mga tingin niya kaya kaagad akong umalis ng office ni Allessandro. May naramdaman kasi akong kakaiba. Ilang gabi na akong balisa. Hindi ako nakakatulog ng maayos dahil sa patuloy na pagbabalik ng isang masamang panaginip na matagal ko ng ibinaon sa limot. Hindi ko sinasabi kay Allessandro ang lahat ng pinagdadaanan ko dahil ayaw kong makadagdag pa sa mga isipin niya. Alam ko kung gaano siya kabusy sa trabaho niya. Maybe I need to talked about this matter to Papa peru nag-aalangan din ako. Sasarilinin ko na lang muna siguro ang lahat ng ito. Ayaw ko namang sabihin pa ito sa mga kaibigan ko. Napabalikwas ako nang maalala na may lakad nga pala
*Alana*"Pssstt...pssttt..." Sitsit ko kay Alena.Madilim na ang buong paligid. Alas siyete ng gabi magsisimula ang party. Hindi pa ako nakapagbihis. Ayaw kong isuot 'yong dala kong maxi dress sa party dahil masyado iyong casual. I wanted something sexy and elegant for me to get the attention of Murasic. I had a mission tonight. Kailangan ko ng tulong ni Alena."Bakit para kang duwende diyan? Sitsit nang sitsit at bakit 'di ka pa bihis?" Sunod-sunod na tanong niya.Napa-wow naman ako sa awrahan ng kakambal ko.Ang sexy ng dress niya. Hindi naman kami magkalayo ng katawan ni Alena kaya puwede na sigurong magpalit kami ng outfit ngayong gabi."Nasaan 'yong boyfriend mo?" Mahina pa rin ang boses ko.Lihim ko itong gagawin kaya delikado baka marinig ako ni Marcello. Ayaw kong malaman ito ni Allessandro.Inirapan lamang ako ni Alena.Dahan-dahan na akong lumapit sa kaniya. Mabuti na lang at nagkataong nasa labas siya ng villa nila ni Marcello. Marahil ay patungo na siya sa party."Anong pl
*Allessandro*"Fuck....yeah..yeah... you're doing fantastic baby..." Anang boses ni Marcello.Nakaawang ng kaunti ang pinto ng office niya kaya narinig at nakita ang kahalayang ginagawa niya. Why the hell was my cousin still here in Appuntamento?Dapat ay nasa Italy na siya. Mukha yatang nag-enjoy na siya masyado dito sa Pilipinas at parang wala na siyang balak umuwi pa sa Italy upang magtrabaho. Papalabas na sana ako ng building balak kong umuwi ng maaga dahil gusto kong makabawi kay Alana. Alam kong hindi kami okay dahil sa naging asal ko noong nasa Mindoro kami. I forced her to do everything that I wanted. I forced her to please me the way I wanted. I didn't consider her feelings. I'm angry and I'm jealous; that's why I lost my control. I think I hurt her. I became too much. I forgot my limits. I'm a beast, and Alana saw it last night. Ni'y hindi niya ako kinausap simula kaninang umaga. Hindi rin siya pumasok ngayon sa opisina. I felt empty without seeing her. I had to do somethi
*Alana*Nakaramdam ako ng hapdi sa sikmura kaya dahan-dahan akong bumangon. Anong oras na ba? Inabot ko ang cellphone na nasa ibabaw ng maliit na table na nasa gilid ng kama.Nanlaki ang mga mata ko nang makitang alas onse na pala. Hindi man lang ako ginising ni Papa o kaya ni Alena. Nag-stretch ako ng katawan. Isang linggo na ang nakalipas peru bahagya pa ring masakit ang mga hita ko mas na lalo na 'yong perfect butt ko. Natitiyak kong naroroon pa rin ang mga marka ng mga palad ni Allessandro.Hindi ko sukat akalaing may ganoong side pala siya pagdating sa sex o baka masyado lang siyang galit sa'kin nung time na 'yon.Hirap pa rin ako sa pag-upo. Sa natatandaan ko halos umabot ng fifty spank 'yong ginawa sa'kin ni Allessandro. Akala ko nga katapusan ko na nung araw na 'yon. Sinubukan ko siyang pigilan sa ginagawa niya ngunit tila naging bingi siya. Walang naging kwenta ang mga hiyaw at pagsusumamo ko sa kaniya. Galit at pagnanasa ang nakikita ko sa mga mata niya.Nakaramdam ako ng t
*Allessandro*I thought I lose Alana. No words are able to describe how scared I was after I open all the hidden pages of my life to her. The hours that she was not with me was a torture. It felt like I'm losing my blood every seconds. I'm afraid I failed again but Alana was different to anyone just like my first impression after I glance at her walking on the aisle with a veil covering her face."Ay baklang palaka!" Gulat na gulat si Alana nang pumasok ako ng shower room.She covered herself with her hands."Hindi ka ba marunong kumatok?" Halos sigaw niya.Ngumiti lang ako."I just want to check if you're done," I replied."Hmm... seriously?" Nakataas ang kilay na tanong niya.Humakbang ako palapit sa kaniya.Bakas na ang baby bump niya. Hanggang ngayon nahihiwagaan pa rin ako sa mga nangyayari. I will be a dad soon, it's a bit terrifying and exciting at the same time."What?" Nakatitig siya sa mga mata ko."Am I not allowed to be here?" I teased.She opened the shower and wet hersel
*Alana*Kung kailan naman tila naging maayos 'yong marriage ko saka naman naging biglang tila isang bangungot ang lahat. Pilit kong tinakasan ang bangungot na ito sa loob ng mahabang panahon sa pag-aakalang maiiwasan ko ito habang buhay. Francesco was the monster that was creeping inside of me. He's the one who destroyed my childhood and my whole life. I suffered enough from his grudge. I pay for the sin that I haven't committed. Allessandro spent almost ten years trying to find the culprit in his parents deaths, and I'm here hiding, acting like I didn't know anything. It really kills me every time I see him. I'm stuck; I didn't know what to choose. I may be selfish, but I couldn't risk my life. I knew the whole damn truth, but my mouth was as covered with fear as my soul. I wouldn't die yet; I will be a mom in a few months. I had to be wise even though my conscience had persecuted me a million times. This is my way to live for my child, for Allessandro, and for all the people I love.
*Alana*"I want an ice cream." Lambing ko kay Allessandro."Alana, I'm working." Tugon niya habang nakatuon ang buong atensiyon sa laptop niya."Gusto ko nga ng ice cream." Pangungulit ko.He sighed.He looked at me."You can buy outside or call Mauro." Deritsong sabi niya.Napabuga ako ng hangin. Bakit hindi niya ma-sense 'yong gusto ko? Kahit sobrang nakakabagot dito sa office niya ay sumama ako dahil 'yon 'yong gusto niya. Ang dami ko dapat gagawin sa noodles house peru mas pinili kong samahan siya dito sa opisina niya. "Fine, I will call him." Aniya nang mapansing nakabusangot ako.Tumayo ako saka deri-deritsong lumabas ng silid. Nakakainis siya masyadong insensitive. Bakit kailangan pa niyang iasa sa iba 'yong dapat ay responsibilidad niya?Jusme! Nakakainis."Alana!" Sigaw niya.Hindi ko siya pinansin. Sa halip ay mas binilisan ko pa ang paghakbang ko hanggang sa marating ko ang elevator. Kaagad akong pumasok sa loob saka pinindot ang ground floor. "Ma'am Alana, uuwi na po ba
*Allessandro*"I will give you 10 days, Ricardo. Find out who's trying to destroy me, and if you fail, I'm sorry, but you will die." I whispered."How many times do I have to tell you I'm not involved in any of this sh*t?" He clenched his jaw.I shrugged.I don't care if he's involved or not; I wanted someone to pay for the mess they made in my life."Just do as I say." I ordered."And one more thing, I'm watching you." I warned as I tapped his shoulder."Don't threaten me, Allessandro. I'm not the enemy here." He smirked."I'm not threatening you. I'm just informing you. Don't you dare betray me." I whispered as I stepped away from him.If not because of Alana, he's now resting in his cold coffin. He was lucky that heaven still had mercy on him. I tightened my grip on the steering wheel as I remembered what Alana had confessed to me. Is she really pregnant? Am I going to be a dad?So what will happen to our annulment?The questions in my mind were like sand on the seashore. I badly n
*Alana*"Alam mo sumusobra na talaga 'yang Andrea na yan. Kung makaasta akala mo pag-aari niya si Allessandro." Naiinis kong kuwento."Bakit ba affected ka? Ilang araw na lang ay hindi mo na asawa si Allessandro dapat wala ka ng pakialam sa kanilang dalawa ng Andrea na 'yon." Ani Molly.Tumulis ang nguso ko."Kanino ka ba kampi sa'kin o kay Andrea?" Puna ko.Ngumisi siya saka nag-peace sign.Nakakainit lang talaga ng ulo 'yong ginagawa ni Andrea. Kapag ako napikon ng tuluyan nako!"Siyempre sa'yo. Ang point ko lang naman ay dapat dedma mo na sila." Paglilinaw niya.Biglang dumating si Giorgia. Hindi yata maganda ang timpla ng mood."Alana, can we talk?" Bungad niya.Nakapagtataka ang pagiging pormal niya pati na rin ang tono ng boses niya.Ano kayang problema ni Giorgia at ang aga yata niyang napasugod dito sa noodles house. Hindi niya kasama si Giorge kaya alam kong hindi siya magtatagal.Lumipat kami ng area kung saan malimit lamang ang mga diner."I want a favor from you." Deritson
*Allessandro*I'm just giving Alana her right to be free, but I couldn't help myself when I saw her wearing Federico's shirt. I wanted Alana to live the life she wanted. It's true that love makes human hearts weak; that's what happened to mine. I destroyed my own wall and let myself be vulnerable. I wish I hadn't ruined my barrier, so no one was able to make me feel anything."How was your mission?" Tanong ni Francesco.I shrugged."Great," I replied.Malinis akong magtrabaho kaya walang sabit. I earned a billion dollars for shooting the president of Croatia, and that money belongs to Blue Knuckles. I just followed the order and got paid. I guess this is my specialty in life. I didn't have any conscience left because I threw it all away many years ago. I forgot about it since my parents' assassination. "Great, but look at you. Don't tell me your conscience started to persecute you." He laughed.I chuckled.I tried to lie and act like everything was incredible, but I couldn't convince
*Alana*Nagpupuyos ako sa galit. Hindi ko alam kung nananadya si Allessandro o nagkataon lang na ilang beses ko silang makitang magkasama ni Andrea. Magkasama sila sa isang party at ngayon laman sila ng news."Bakit parang pinagsakluban ka ng langit at lupa?" Tanong ni Alena.Kumunot ang noo ko.Kanina bago ako umuwi ng bahay ay kumain kami ni Molly sa isang Chinese restaurant. Ang sarap ng pagkain hindi uso sa'kin ang diet kaya lumamon na ako. Hindi ko pa nakakalahati 'yong dumplings ko ay bigla akong nawalan ng gana dahil sa pagpasok sa restaurant ni Allessandro at Andrea."Pagod lang ako." Pagsusunungaling ko peru sa totoo lang gusto ko ng bumuga ng apoy sa inis."Marcello invite for a dinner." Maya-maya ay sabi niya."Bakit ayaw mo siyang ipakilala kay Papa?" Tanong ko saka pasalampak na naupo sa sopa.I feel exhausted.Umasim ang mukha ni Alena."Bakit ko ipapakilala?" Nakataas ang kilay niyang tanong.Ibig sabihin hindi pa boyfriend ni Alena si Marcello?"Akala ko ba in a relati
*Alana*"Naghihintay kang habulin ka nang habulin ni Allessandro?" Tila nanenermon na tanong ni Molly.Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Tatlong linggo na ang nakakaraan simula noong huli kaming nag-usap ni Allessandro pagkatapos 'non ay hindi na siya tumawag pa o nagpakita sa'kin. Bagay na ipinagtataka ko o baka napagod na siya. Baka sumuko na rin siya tulad ko. Mas okay nga 'yon at least hindi na magiging mahirap pa ang lahat. Peru bakit parang may parte sa puso ko na nalulungkot? Bakit tila may biglang panghihinayang akong naramdaman?"Hindi. Nagtataka lang ako kung bakit hindi siya tumawag man lang o ano...." Hindi ko nagawang itulog ang sasabihin ko."Ano? Kulitin ka? Suyuin ka? Papadalhan ka ng flowers and sorry letters?" Bulyaw ni Molly."Hay nako! Bakit kasi tinulak mo siya palayo kung mahal mo pa naman talaga siya? May pa-annul annul ka pang nalalaman e ayaw mo naman palang mawala sa'yo 'yong tao." Patuloy niya sa panenermon.Nagkibit balikat lamang ako.Am I regre
*Allessandro*"What's Alana doing in Atty. Salazar's office?" Kunot noo kong tanong kay Marcello.He shrugged."Why don't you ask her?" Pabalik niyang tanong.Alana was too confusing. After we did our elevator thing, she didn't show herself to me again. I tried to call her, but maybe she blocked my number just like she always did. She's having a great time annoying me."She's avoiding me." Maikling wika ko.Atty. Salazar was one of my friends. I had to ask him what Alana's plan was."You guys are like the bulb in my room." He commented."On and off, it was like blinking non-stop. I don't understand what the problem is with it." He continued."I don't understand what her problem is." I replied."Do you still want to keep her?" Seryosong tanong niya.Heaven and hell knew how much I wanted my wife back. There's no doubt about it. "Marcello, Alana is my wife. I admit I married her because I had no choice, but it changed as I knew her completely." I reasoned. He sighed."We have to talk