Chapter 16

Enggrande ang kasiyahan sa kastilyo. Pili ang mga naimbitahan at walang malinaw na kapaliwanagan bagaman mayroon ng iba’t ibang suspetsa ang bawat pamilya. Lahat ng naimbitihang kalalakihang Royal Blood ay may edad Labing-walo hanggang dalawampu’t lima. Nagsisimula ng dumating ang mga naimbitahan. May mga pinalad na dalaga dahil sa sila ang napiling kapareha ng mga imbitado.

Samantala, sa silid ay magkasama ang magkapatid na Alessia at Alexandra Bathory.

Pareho silang ubod ganda sa kasuotang itim na puno ng itim ring mga mamahaling bato. Lahat ‘yon ay madetalye at pinagpaguran ng limampung pribadong manggagawa ng kasuotan sa kastilyo. Ang kanilang buhok ay pinag-iba dahil sa magkamukhang-magkamukha sila.

Si Alexandra ay nakalugay ang kalahating bahagi ng buhok habang napalalamutian ang tuktok niyon ng mga itim na perlas. Si Alessia naman ay buong buhok ang nakatali at napapalamutian din ng mga itim na mamahaling bato.

Si Alexandra ang kaibahan lamang ay may katapangan ang hugis ng mga mata nito. Pareho namang kulay lila ang mata ng dalawa na nakuha ng mga ito sa ina. Ang kanilang matangos na ilong at manipis na labi ay nakuha naman nila sa mga Pureblood, maging ang kanilang clef chin.

“Sigurado ka ba na akuin ang pag-aasawa?” nag-aalalang tanong ni Alessia sa kakambal.

“Oo naman, wala namang kaso sa ‘kin kung mag-asawa ako kaagad. Wala rin naman akong nagugustuhang lalaki. Isa pa, may karapatan naman akong mamili,”walang gatol na sagot ni Alexandra.

Napabuntong-hininga si Alessia.

“Alexandra, hindi ko gusto ang buhay rito. Gusto kong bumalik kay nanay, pakiramdam ko nasasakal ako sa lugar na ‘to,” malungkot na sabi ni Alessia.

“Pero hindi naman ako nasasakal? Maraming nagsisilbi sa ‘tin at maging kasuotan natin ay magaganda at mamahalin. Estado lamang ng pag-iisip mo ang dahilan kung bakit mo naiisip yan. Masasanay ka rin.”

Nang bumukas ang pintuan ay ngumiti sila dahil iyon ang bilin sa kanila ng kanilang Maestra.

Dahil hindi pa nila alam gaano kung ano ang bumubuo sa mga Pureblood, iyong basic lamang na natutunan nila ang tanda nila. Mayroong labing-limang Pureblood Vampire, at ang nagmamay-ari ng Elizabeta-Bathory na apelyido ay sampu lamang. Dahil nadagdag sila sa bilang ng mga Pureblood, labimpito na ang mga ito at sa pagdating nila naging pito naman ang Pureblood na ‘Bathory’ lamang ang dinadalang apelyido.

At kinakailangan na isang Royal Blood ang mapangasawa nila para magkaroon ng karapatan ang magiging anak ng katulad nilang mga Bathory lamang ang apelyido na Elizabeta-Bathory. Pero kung mag-aasawa sila ng tao, o mababang uri ng bampira, iyon ay hindi ikokonsidera’t tatanggapin bilang Elizabeta-Bathory, o kahit Bathory man lamang dahil sa mahinang dugo at paniniwalang mahina sa pakikipaglaban.

Tatlumpung minuto ang lumipas simula nang magdatingan ang mga bisita. Nagkausap na ang ilan sa mga ito at nakapag-set na ng mood sa magiging pagtitipon. May mga kababaihan dahil kapares iyon ng mga Royal Blood. Pero kahit pa ang pinakamatagal na kasintahan ng mga ‘to ay walang magagawa kung mapipili ng dalawang prinsesa.

Nagsimulang tumugtog ang musiko. Napokus ang atensiyon ng lahat sa mahabang hagdanan sa gitnang bahagi. Mayroong tatlong hagdanan, ang mga tagisilbi ang dumaraan sa kaliwang bahagi ang mga head servant and butler maging mga Knights naman sa kanan. At ang pamilya ng mga Pureblood ay sa gitna. Kaya nangangahulugan na ang nakikita nilang naggagandahang dilay ay mula sa pamilya ng mga Pureblood.

Napokus ang atensiyon nang lahat sa bumababang kambal.

Ang mga may kagustuhang magkaroon ng mapapangasawang Pureblood ay hindi malaman kung paano itatago ang labis na kasiyahan. Ang makakita ng Pureblood ay parang pagbubukas ng daanan para sa kanilang mga angkan.

Napansin kaagad ng dalawa ang naggagandahang hitsura ng mga bisita. Hindi ‘yon sobrang dami, marahil ay wala pang isangdaan ang bilang ng bisita. Mas marami pa ang tagasilbi na nakaalalay sa pagtitipon.

Pero para kay Alessia, ano man ang hitsura ng mga ito, hindi pa rin niya gustong makatuluyan ang isa man sa mga ito.

Pero para kay Alexandra na may mataas na ambisyon at mga plano, hindi na masama ang mag-asawa ng isa sa mga lalaki. Lalo pa at walang itulak kabigin sa mga ‘to. Nawala tuloy ang interes niya sa lalaking pinag-uusapan nila kahapon.

Samantala, kung lahat ang tutok ay sa dalawa, si King ay nakatitig lang kay Anastacia. Abala naman si Anastacia sa paghanga sa dalawang prinsesang bumababa.

Nilingon ni Anastacia si King para alamin ang reaksiyon nito sa mga prinsesa pero nagulat siyang sa kanya pala ‘to nakatingin.

“Bakit?” nag-aalalang tanong ni Anastacia.

Nangiti lang si King. “Naisip ko lang na hindi sana kita nilabas, mas marami na tuloy ang makakakita sa ‘yo.”

Namula si Anastacia at pinanlakihan ‘to ng mata para sawayin.

“Napakaraming magandang babae, nakakahiya kung maririnig nila, Young Master,” pabulong na sabi ni Anastacia.

Nangiti lalo si King.

“Tingnan mo, napakaganda no’ng dalawang prinsesa,” ani Anastacia.

Dumiretso naman ng tingin si King.

Si Anastacia naman ay nagsisi na pinatingin pa ito roon, dahil no’ng tumatagal ‘to sa pagkakatitig ay kinakain ng selos ang kanyang puso.

Bumalik ang tingin nito sa kanya at pinagkatitigan siya.

Nangamba si Anastacia dahil mukhang may pinag-iisipan ‘to habang nakatitig sa kanya.

“Pero wala silang sinabi sa hitsura mo, Anastacia.”

Namula si Anastacia, napalingon sa paligid dahil baka may makarinig dito.

Hindi na lang siya kumibo dahil baka makaagaw pa sila ng atensiyon.

Bumabang kasunod ng prinsesa ang ama ng mga ito na si Rafael Elizabeta- Bathory, kasama ang Pureblood Vampire na asawa nito na si Kasandra Elizabeta-Bathory.

Ang ibang mga Pureblood ay nakababa na at nauna sa dalawang prinsesa.

Ang huling bumaba ay ang hari ng mga bampira na si Grimoire Elizabeta-Bathory.

Nagsalita ang tagapagsalita ng palatuntunan na isang babaeng Royal Blood at bahagi ng Vampire Council.

Hindi malaman ni Anastacia paaano maitatanim sa isipan ang mga naririnig kung masyado siyang namumula dahil ayaw pa rin tumigil ni King sa pagtitig sa kanya.

Napabaling si Anastacia kay King sa huling narinig sa tagapagsalita. Hindi niya talaga matutukan kaya gusto niyang malaman kung ano uli ang sinabi ng tagapagsalita tungkol sa pagpili ng mapapangasawa ng dalawang prinsesa na tila kaedaran lamang nila.

“Ano ang sinabi no’ng tagapagsalita, Young Master?” mahinang tanong ni Anastacia kay King.

Nagkibit-balikat si King at mahinang natawa. “Hindi ko naintindihan.”

Sinimangutan ‘to ni Anastacia pero nangiti rin siya.

“Ang guwapo mo lalo ngayon,” nahihiyang sabi ni Anastacia nang dumiretso siya ng tingin.

“Anong sabi mo?” tanong nito.

“Wala, sabi ko makinig ka dahil baka may recitation mamaya.”

Natawa si King, pero nagseryoso na ‘to sa pakikinig o nagkunwaring nakikinig.

Nararamdaman ni Anastacia ang paghawak nito sa kanyang beywang. Walang ganoon kalapit sa isa’t isa pero ito halos yakapin na siya.

“Naalala mo ba no’ng una tayong magsayaw?” tanong ni King.

Napaangat ng tingin si Anastacia sa mukha nito at natawa ng mahina.

Labing-dalawa sila nang maging magkapareha sa isang pag-eensayo ng sayaw. Dahil may kaalaman na si King, hindi na ‘to mahirap turuan. Samantalang siya, ilang tapak sa paa nito, at pagkakabuhol-buhol ng mga braso nila ang inabot dahil sa talagang hindi yata siya pinalad sa pagsasayaw. Simpleng step na nga raw ayon sa maestra ay namamali pa niya.

“Hindi ko talaga alam bakit kapag kanan, iyong kaliwang paa ko sumasabay.” Natatawang sabi ni Anastacia. “Pero kayang-kaya ko na ‘yong iba kasi anim na taon ko ‘yong pinag-aralan.” Napahagikgik si Anastacia.

Natahimik siya sa kahihiyan nang may ilang napalingon sa kanila.

Mabuti na lamang at nagtabihan na rin dahil mukhang magkakaroon na ng sayawan.

Hiyang-hiya si Anastacia nang makatabi sila.

“Sasabihin mo pang ako ang hindi nakikinig,” tukso ni King kay Anastacia.

“Ikaw naman kasi talaga, Young Master.”

“Tawagin mo na ‘ko sa pangalan ko, tayo lang naman dalawa ang narito.”

Namula si Anastacia. Pero tumango siya ng marahan bilang pagsang-ayon dito.

May lumapit sa kanilang isang Butler na tagasilbi sa kastilyo.

“Young Master, Bezarius. Magpapakilala isa-isa ang mga imbitadong kalalakihan sa dalawang may-ari ng pagtitipon ngayong gabi.” Tumungo ito bago umalis at sa iba naman tumungo.

“Hihintayin kita rito,” ani Anastacia na nakangiti.

Ayaw mang iwanan ni King si Anastacia ay wala siyang magagawa.

Nang maiwanan si Anastacia katulad ng ibang babaeng may kapareha ay nakarinig si Anastacia ng mga bulungan sa kababaihan.

May nag-abot sa kanila ng inumin at kinuha ni Anastacia ang juice kesa sa wine. Ayaw man niyang makinig sa mga kababaihan ay malapit siya sa mga ito at nagkaroon na rin ng curiosity lalo at mukhang halos lahat ay iisa ang pinag-uusapan.

“Kaya mga lalaki ang imbitado dahil namimili sila ng ipakakasal pala. Tingnan mo nga at wala silang pakialam sa ‘ting mga babae, kahit ang magpakilala sa mga prinsesa nila ay hindi nila tayo isinama,” wika ng isa sa mga babae.

“Pumili talaga sila ng mga may matataas na posisyong Royal Blood,” singit ng isa.

“Napakasuwerte ng mga kababaihang Pureblood talaga, sila ang mamimili ng lalaking gusto nila. Kahit pa nalalapit na ang pagpapakasal ng isang lalaki pero siya ang napili ng prinsesa, ang desisyon ng mga pureblood ang papaboran dahil nakalagay ‘yon sa batas.”

Hindi alam ni Anastacia kung bakit nagtindigan ang balahibo niya sa narinig. Para bang may malamig na hangin ang umihip sa kanya para panginigin ang buo niyang katawan.

“Tama ka ron, kung ang lalaking napili nila ay tumutol buong angkan nila ang parurusahan kaya wala silang magagawa kung hindi ang sumang-ayon. Pero may tututol bang lalaki kung magiging malaking bagay rin naman kung mapili sila ng isang prinsesa?”

Marahang lumayo si Anastacia para hindi na marinig ang pag-uusap ng mga naroon. Nalapit siya sa isang lalaking naka-formal din. Pero hindi ‘to kasama sa mga kalalakihang lumapit sa mga prinsesa.

Napatingin din ‘to sa kanya.

“Ahm, h-hindi ka ba kasama sa mga pupunta roon?” tanong ni Anastacia.

“Hindi, isa ‘kong personal servant ni Gabriel Richardson.”

Napakurap si Anastacia. Kung gano’n, ang kaparehang dinala ng Royal Blood ay isang lalaki?

Sa anyo ng lalaking nasa tabi niya ay mataas ito, balingkinitan ang katawan, maputi, at may magandang hitsura. Papasa ito sa mga Androgynous na lalaki.

“Isa rin akong personal maid servant, Anastacia ang pangalan ko. Ikaw si?”

“Zein,” matipid nitong sagot, pero ngumiti ito.

“Hindi halata na isa kang maid-servant sa kasuotan mong suot, alam ko na kaagad na malaki ang halaga niyan,” sabi nito.

“Hindi ko rin naman naisip na hindi ka isang Young Master,” nangingiting sabi ni Anastacia.

Hindi siya maalam sa kasuotan pero sa anyo kasi ng kasuotan nitong kulay abo ay mukhang mamahalin ‘yon.

Nakatingin sila pareho na sa harapan kung saan nakatipon ang mga kalalakihan.

Sumisikip ang dibdib ni Anastacia nang makita si King na nagpapakilala na. Maraming lalaki, pero alam niya na kahit nagagandahan ang hitsura ng mga kalalakihang kasama nito, mayroong malakas na dating ang kanyang Young Master. Kaya nga ito ang first choice ng mga babaeng Royal Blood na isasabak sa isang political marriage.

Hindi talaga siya komportable na makitang humahalik si King sa ibang palad ng babae. Sa kanya nito ‘yon madalas ginagawa.

Maging ang pakikipagtitigan nito sa isang prinsesa na tila titig na titig din dito ay nagbibigay kay Anastacia ng pagkaligalig. Alam niyang ang titig ni King, kaya no’ng dalhin ang kahit na sino sa mahabang pag-iisip dito.

Humihiling siyang huwag ‘tong mapili.

Maraming kalalakihan, marahil hindi ito ang pipiliin.

Pero kinakabahan siya at natatakot dahil nginitian ‘to ng isang prinsesa, iyong tinatawag ng mga ‘tong Prinsesa Alexandra.

Nagkaroon din ng sayawan na ekslusibo para sa dalawang prinsesa.

Ang dalawa lamang ang nasa sayawan kasayaw ang mga kalalakihan at tig-isa ang mga ito. Mayroong nagaganap na usapan na tila kinikilala ang isa’t isa. Maraming gusto talagang mapili. Pero ang hindi lang yata nakangiti sa pagsasayaw na ‘yon ay si King dahil mukhang naiinip ‘to. Sa lahat ng lalaking nakasayaw ng dalawa kapansin-pansin na walang interes si King at iyong lalaking may pulang buhok.

Nang matapos ang sayawan na tumagal ng halos dalawang oras ay nagpahinga sa magandang upuan ang mga prinsesa. Nagkaroon na ng tiyansa ang ibang kababaihan para sa isang sayaw.

Unang lumapit ang may pulang buhok sa bahagi nila at noon lang nalaman ni Anastacia na iyon ang kasama ni Zein, iyon siguro si Gabriel Richardson. Hindi ‘to ngumingiti sa mga prinsesa pero iyong laki nang pagngiti nito kay Zein ay tila kakaiba.

Pero nawala na ang pokus niya ro’n nang may humarang sa kanyang harapan.

Nakangiti rin sa kanya si King.

“Natagalan ako, sumayaw na tayong dalawa.” Inilahad nito ang palad sa kanya.

Kaagad naman ‘yong tinanggap ni Anastacia.

Nagkatinginan pa sila ni Zein at nagkangitian bago naghiwalay ng tuluyan.

Samantala, sa lahat ng lalaking nagpakilala may isang nangibabaw kay Alexandra Barthory.

Ito iyong tumitig sa kanya na tila hinahalukay ang kanyang buong pagkatao.

May mga mata ‘yon na kulay ruby at may matipid na ngiti lamang para sa kanilang magkapatid.

May isang katulad nito pero mas mukhang walang interes ang lalaking ‘yon sa kanila at tila madaling-madaling iwanan sila sa sayawan.

Hinanap nang paningin ni Alexandra ang lalaki at isa ‘to sa nagsasayaw.

Hindi niya alam kung bakit kumabog ang kanyang dibdib nang makitang nakangiti ‘to kasayaw ang isang babaeng nakatalikod sa kanya. Iyong ngiti nito ay iba sa ngiti nito sa kanila.

“May napupusuan ka na ba sa kanila?” tanong ng ama kay Alexandra.

Tumango si Alexandra at hindi man lamang tiningnan ang amang nakatayo sa kanyang gilid.

“Palagay ko ama, mayroon na ‘kong napagpipilian.”

Mali, wala siyang napagpipilian, mayroon na talaga siyang napili.

Nangiti naman ang ama.

“Kung gano’n, sino sa kanila ang sa tingin mo ay gusto mong imbitahan ko pa sa mga susunod na araw para sa ‘yo?”

Nangiti si Alexandra at tiningnan ang kapatid na si Alessia.

Alam ni Alessia kung sino ang nagugustuhan ni Alexandra, lalo at madaling-madali ‘tong makipagpalit ng kasayaw kanina sa kanya.

“Parang gusto ko munang subukan iyong dalawa, ama. Si King at Gabriel.”

Parehong mababa ang interes ng dalawa sa kanya. Para bang may relasyon ang mga ‘tong magandang sirain.

Pinalapit ng ama ang Maestra at Maestro ng dalawa.

“Mula saang pamilya si King at Gabriel?” tanong ng ama ni Alexandra.

“Si Gabriel Richardson ay mula sa isa sa pinakamataas na Royal Blood. Mula siya sa second mansion,”masayang sabi ng Maestro.

“Si King Bezarius naman ay mula sa Third mansion.”

Natuwa ang ama sa narinig.

“Magaling kang mamili, Alexandra.”

“Sayang at wala ang Royal Blood sa first mansion, kasalukuyan siyang nasa first heat. Baka isa rin siya sa napili,” sabi ng Maestro.

“Bigyan natin siya ng pagkakataon, tatlo silang magiging bisita madalas ng kastilyo. Padadalhan natin silang tatlo ng liham bilang pagpipilian ng prinsesa Alexandra.”

Natuwa si Alexandra sa narinig. Mukhang ang kanyang ama rin ay natuwa sa naging pagpili niya. Hindi niya akalain na ang ‘Bezarius’ na naging sanhi ng pagtatalo ng dalawang nagtuturo sa kanila, ay siya rin pala talagang pupukaw sa kanyang interes.

Para kay Anastacia, ang araw na ‘yon ay isa sa pinakamagandang araw. Nakasayaw niya si King, suot ang isang maganda’t magarbong kasuotan. Walang nakatingin sa kanilang pagbabawalan sila. Maging ang pagiging maid-servant niya ay hindi naging isyu sa mga oras na ‘yon.

Mahal na mahal niya talaga si King.

Kahit buhay niya ay handa niyang ibigay rito.

Si King ang nagbibigay sa kanya ng pinakamagagandang mga alaala.

Isinantabi niya ang takot na makuha ito ng prinsesa sa kanya. Napakaraming pagpipilian, marahil hindi naman gugustuhin ng prinsesa ang lalaking hindi ‘to nginingitian at kinakausap habang kasayaw.

Sa mata ni King, palagi niyang nakikita na siya lamang ang pinakamaganda sa paningin nito.

Simula rin nang may mangyari sa kanila, parang mas naging bukas sila sa isa’t isa. Mas naging malaya sila sa pagpapakita na ng damdamin nila.

Hindi alam ni Anastacia na iyon na ang huling gabing mapapanatag pa siya.